چند ساعت پس از پیروزی نواک جوکوویچ صربستانی مقابل راجر فدرر سوئیسی که 5 ست بود و به طولانی ترین فینال تاریخ پیکارهای معتبر تنیس ویمبلدون تبدیل شد، جوکوویچ گفت: «از اینکه هوادارانم در پایان مسابقه نام من را فریاد کردند، غرق در غرور شدم.» فدرر به سوی نهمین قهرمانی اش در ویمبلدون خیز برداشته بود ولی در پایان دیداری که هیچ کس نتوانست فرد بازنده را ملامت کند، ست پنجم را با نتیجه 12-13 به حریف 5 سال جوان تر از خود واگذار کرد. جوکوویچ با احتساب این عنوان تازه، حالا پیشینه قهرمانی در 16 گرند اسلم را دارد و فدرر هم با 20 قهرمانی در این پیکارهای چهارگانه تنیس، هنوز رکورددار است و رافائل نادال، ضلع سوم غول های تنیس با 18 قهرمانی در رتبه دوم ایستاده است. جوکوویچ که حالا 5 قهرمانی در ویمبلدون را به نام خود نوشته است، گفت: «من هر سال به رکوردهای فدرر نزدیک و نزدیک تر می شوم ولی او و نادال نیز دست بردار نیستند و همچنان گرند اسلم می برند. اینکه از آنها سبقت بگیرم یا نه را نمی دانم به خصوص که مدتی است پدر هم شده ام و گرفتاری های خانوادگی، بخشی از وقتم را گرفته. اینکه من و فدرر را فقط به خاطر بردهای مان شبیه بدانند، حرف مسخره ای است. به خودم گفته بودم در این فینال باید صبور و پردوام باشم و در آن فضای سخت و سنگین به آنچه می خواستم، رسیدم.» فدرر نیز گفت: «همان طور که در فینال سال 2008 به رافائل نادال باختم و به خودم این دلگرمی را دادم که آنقدرها هم بد نبود، امروز هم باید به همین گونه به ماجرا نگاه کنم وگرنه تلخی این موضوع از ذهنم نخواهد رفت. از عجایب این دیدار که 4 ساعت و 57 دقیقه طول کشید، همین بس که ست پنجم نیز بیش از دو ساعت زمان برد.