می دود. باد در موهایش می پیچد. گوش های کوچکش سیخ و هوشیار در کنار سر قرار گرفته است. پوزه اش را بالا گرفته و با چشمانی که بیش از اندازه سیاه است، به جلو نگاه می کند و می دود. می پرد داخل آب، آب فریاد می زند و قلپی صدا می دهد، قطرات آب خود را پرت می کنند به اطراف. می آید روی آب، پوزه اش را بالا می گیرد و با دست های کوچکش به جلو شنا می کند. دور می شود از ساحل. آب موج می خورد و به تن قهوه ای اش می خورد و دور می شود. موهای پرپشت و بلندش در آب شناور است. این طرف توی ساحل، مربی اش، فریاد می زند: «نجاتش بده.» سگ دوباره پوزه تکان می دهد و با عجله به جلو می رود، باید فردی را که در حال غرق شدن است، نجات دهد. این داستان سگ های امداد و نجات هلال احمر است. سگ هایی که برای عملیات زنده یابی آموزش های خاصی می بینند.