در کشور ما بحث هدف های رفتاری در حوزه تربیت خردسالان تعریف نشده و هیچ برنامه ای درباره این که بچه ها در مهدهای کودک باید به چه توانمندی های رفتاری دست پیدا کنند، تدوین نکرده ایم. به همین دلیل در مهدهای کودک مسائل رفتاری به صورت سلیقه ای به خردسالان آموزش داده می شود و در چنین شرایطی شاهد افراط و تفریط های اخلاقی در برنامه های تربیتی مهدهای کودک هستیم.  بنابراین می توان گفت در کشور ما برنامه های تربیتی مهدهای کودک کاملا آشفته و رها شده و این در حالی است که سنین زیر شش سال، مهم ترین دوره شکل گیری شخصیت کودکان است و وجود این نابسامانی ها در مهدهای کودک قطعا می تواند اثرات مخربی بر رفتار آنها داشته باشد و حتی باعث شود خردسالان دیگر به والدین خود احترام نگذارند و آنها را صرفا به چشم خدمتکاران دلسوز ببینند. این که ما هیچ برنامه تربیتی مشخصی در مهدهای کودک نداریم هم باعث بروز اختلال هویت در کودکان می شود.