زمانی که اولین فناوری های مبتنی بر زنجیره بلوکی شکل گرفتند، به نظر می رسید ساختار اقتصادی برای همیشه تغییر خواهد کرد. این فناوری با توجه به این که در کدام حوزه استفاده شود، امکان شکل گیری فرآیندی برگشت ناپذیر و امن را تحت نظارت همگانی فراهم می کند. اطلاعات، مرتبط با هر حوزه ای که باشند در بلوک های مشخصی ریخته می شوند و به صورت زنجیره ای در کنار یکدیگر قرار می گیرند. اطلاعات داخل هر بلوک محرمانه است و صاحب محتوای این بلوک با یک کلید یکتا به این اطلاعات دسترسی خواهدداشت و تصمیم می گیرد این اطلاعات را با چه کسی درمیان بگذارد (مثلا اگر این اطلاعات ارز دیجیتال باشد تصمیم می گیرد که آن را به فرد دیگری بفروشد یا اگر پرونده سلامت باشد تصمیم می گیرد آن را با کدام موسسه درمانی به اشتراک بگذارد). با این روش دو مفهوم دارایی های دیجیتال و تمرکززدایی محقق خواهدشد. «تمرکززدایی از همه چیز» مفهوم جدیدی است که در آینده ساختار اجتماعی ما را تغییر خواهدداد. در این ساختار جدید به جای مالکیت، دارایی دیجیتال خواهیم داشت. برای مثال به جای ذخیره حجم زیادی از فیلم ها، فیلم هایی را که می خواهیم آنلاین مشاهده می کنیم یا به جای داشتن ماشین و اشغال فضا و منابع، برای جابه جایی از تاکسی های اینترنتی استفاده خواهیم کرد. ارزهای دیجیتال در مدل های مختلف و با اسم های متنوعی در بازار وجود دارند. این ارزها در حال حاضر امکان جابه جایی پول بدون محدودیت های بین المللی و امن را فراهم می کنند اما در چند سال آینده بیشتر ساختارهای امروزی به خصوص بانک ها را برای همیشه تغییر خواهندداد.