آرشیو سه‌شنبه ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۳، شماره ۵۷۵۱
صفحه آخر
۱۲
لایف استایل مادرانگی

تبعیض هویتی بچه ها را می آزارد

غزل حضرتی

می خواهند اسم مادر را در کارت ملی اضافه کنند. لااقل اینطور می گویند. اگر این اتفاق بیفتد، اولین جایی است که یک برابری نسبی در مدارک هویتی آدم ها به وجود می آید. نام مادر کنار نام پدر. درست است فامیلی از آن پدر است، اما این در کارت ملی مشخص نیست و می شود خیال کرد فامیلی بچه، فامیلی مادرش است.

پسرم از راه رسید و با گلایه گفت: «چرا فامیلی ما دوتا با فامیلی بابا یکیه؟ چرا فامیلی من، فامیلی تو نیست؟» گفتم: «قانون میگه فامیلی هرکسی، فامیلی باباشه.» شاکی تر از قبل گفت: «من قبل اینکه به دنیا بیام، توی دل تو بودم، چرا باید فامیلیم، فامیلی تو نباشه؟»

حرف حق جواب ندارد هیچ وقت. گفتم: «حق با توئه، ولی چاره چیه، فعلا قانون اینو میگه.» گفت: «نمی خوام، من می خوام حضرتی باشم.» این را گفت و غرغرکنان، در حالی که داشت این نسخه را برای همه می پیچید و با خودش مرور می کرد اگر قانون جدید بیاید و فامیلی آدم، فامیلی مادرش شود هرکسی چه ترکیب اسم و فامیلی پیدا می کند، دور شد.

راستی اگر فامیلی هرکسی، فامیلی مادرش می شد، چه می شد؟ از ابهت مردانه کم می شد؟ وقتی داشتند چنین قوانینی را در دنیا می نوشتند، کسی نگفت آن که بچه را حمل می کند و می زاید، کسی غیر از پدر است؟ کسی نگفت قیم واقعی بچه مادر است؟ کسی نگفت مادر بیش از هر آدم دیگری در دنیا به بچه نزدیک تر است؟ چرا باید همه چیز به کام پدر پیش برود؟

نمی خواهم در این ستون به احقاق حقوق زنان بپردازم، قصدم از نگارش در این ستون، صرفا بروز مادرانگی و فرزندپروری نوین است، اما وقتی برای پسر 5 ساله من این سوال و ابهام پیش می آید و وقتی می شنود قانون است، باز زیربار نمی رود و درصدد تغییر آن برمی آید، چون از نگاهش قانون بدی است، پس خیلی پیشتر از اینها باید فکری به حالش می شد. پس قانون بد را باید تغییر داد، پس اگر آدم ها بخواهند می توانند همه قانون های بد را عوض کنند.

هرکدام از ما اگر خوب فکر کنیم در کودکی با این بحران مواجه شدیم. خودم را یادم می آید که وقتی فهمیدم فامیلی مادرم با من فرق دارد، گریه ام گرفت و مثل پسرم فریاد کشیدم که «من میخوام فامیلی مامانم رو داشته باشم». انگار بچه فکر می کند فامیلی بخش مهم تری از هویتش را تشکیل می دهد و لذا می خواهد آن هویت پررنگ تر را از مادر داشته باشد چون نقش مادر را پررنگ تر می بیند. که در بیشتر مواقع هم چنین است.

این قضیه مختص کشور ما نیست و در تقریبا همه جای دنیا این تبعیض وجود دارد اما در خیلی از کشورها انتخاب فامیلی امری اختیاری است، شما می توانید فامیلی مادر، پدر یا ترکیبی از هردو را برای خود انتخاب کنید. اینطوری لااقل دیگر در کودکی، مادرتان را جدا از خانواده نمی دانید و فکر نمی کنید شما و خواهر و برادر و پدرتان در یک گروهید، مادرتان در گروهی دیگر. این فکری بود که همیشه من را می آزرد به همین دلیل در واقعیت زندگی همیشه تلاش کردم در گروه مادرم باشم، هرچند از داشتن فامیلی اش بی نصیب ماندم.