گرایش داوطلبان کنکور به رشته های گوناگون بازتاب دهنده واقعیت های مهمی از جامعه ایران است. زمانی در گروه ریاضی، مهندسی عمران در مرکز توجه بود.

در زمان دیگر مهندسی برق در اولویت قرار داشت ولی امروزعلوم ریاضی و مهندسی دراولویت نخست خانواده ها نیست. گرایش جامعه به رشته های انسانی وتجربی به مراتب ازریاضی بیشتراست.بررسی تغییرات آمارکنکورسراسری نشان می دهداولویت خانواده های ایرانی در یک دهه اخیر دستخوش تغییرات اساسی شده است.افول استقبال داوطلبان از علوم ریاضی و مهندسی، رشد چشمگیر گرایش به رشته تجربی از نیمه دوم دهه 80 تا اواسط نیمه دوم دهه 90 و همین طور افزایش قابل توجه داوطلبان رشته انسانی در سال های اخیر توجه کارشناسان بسیاری را به خود جلب کرده است. برخی قرار گرفتن کشور در مسیر توسعه و عمران و نیاز به حضور مهندسان را دلیل گرایش به رشته های مهندسی دراواخردهه 60 وسپس دهه70می دانند تا آنجا که حتی کسانی که علاقه مند به رشته های پزشکی و حقوق بودند نیز دیپلم ریاضی می گرفتند ودرکنکور ریاضی شرکت می کردند.این احساس نیاز پس ازگذاراز دوران سازندگی فروکش کرد و احساس نیاز به فارغ التحصیلان این رشته ها کاهش یافت. نکته دیگری که شاید بتوان آن را با عدم گرایش به علوم ریاضی و مهندسی در دو دهه اخیر مرتبط دانست، این است که بیشترین تعداد مشاغلی که در این دو دهه در کشور تولیدشده در بازار کار اصلی مهندسان یعنی بخش صنعت ایجاد نشده بلکه در بخش خدمات به وجود آمده است. از سال 84 تا سال 98 تعداد مشاغل خالص ایجادشده در بخش خدمات، دو میلیون و 850هزار شغل بوده در حالی که این تعداد در بخش صنعت یک میلیون و 471 هزار شغل بوده است. یعنی تعداد مشاغل تولیدشده دربخش خدمات دراین مدت تقریبا دوبرابر بخش صنعت است. کاهش گرایش به رشته های فنی مهندسی به عنوان یکی از پایه های مهم تولید و صنعت درحالی رخ می دهد که شعار تولید دست کم10سال است در صدر مسائل کشور قرار گرفته. این ناهمخوانی در عدم گرایش کافی دانش آموزان به شاخه های مهارتی در تحصیلات متوسطه است.