زمانی که ایران13آوریل بیش از300موشک وپهپاد به سمت رژیم صهیونیستی پرتاب کرد،اردن به کمک این رژیم آمد.گزارش های اولیه حاکی از کمک چند کشور عربی دیگر به رژیم صهیونیستی است؛ تلاش هایی که آنها بعدا تلاش کردند رد کنند. با وجود این، گروهی از سران رژیم صهیونیستی و همچنین برخی ناظران در واشنگتن، این اقدامات را نشانه ای از تغییری بزرگ تفسیر کردند.

استدلال بر این بود کشورهای عربی در صورت افزایش درگیری با ایران، در کنار رژیم صهیونیستی خواهند ایستاد. هرزی هالوی، رئیس ستاد کل ارتش این رژیم مدعی شد حمله ایران فرصت های جدیدی برای همکاری در غرب آسیا ایجاد کرده است. موسسه مطالعات امنیت داخلی رژیم صهیونیستی نیز ادعا کرد، ائتلاف منطقه ای و بین المللی ای که در رهگیری موشک های ایران به سمت رژیم صهیونیستی مشارکت داشتند، ظرفیت ایجاد ائتلافی منطقه ای را علیه ایران نشان می دهند. دیوید ایگناتیوس، ستون نویس واشنگتن پست گفت: این تغییری بالقوه برای رژیم صهیونیستی است؛ تغییری که به منطقه شکل جدیدی می دهد. با وجود ارزیابی های خوشبینانه، درک درستی از پیچیدگی چالش های منطقه وجود ندارد. بدون شک، با توجه به ماهیت بی سابقه درگیری های نظامی میان ایران و رژیم صهیونیستی در ماه آوریل، ممکن است راهبرد آینده رژیم صهیونیستی در قبال ایران، ملاحظات منطقه ای بیشتر باشد اما واقعیت های موجود در منطقه که مانع همکاری اعراب و رژیم صهیونیستی می شود، به طور قابل توجهی تغییر نکرده است.حتی پیش از حمله هفتم اکتبر 2023 میلادی، حماس و جنگ متعاقب رژیم صهیونیستی در غزه، کشورهای عربی امضاکننده توافق نامه ابراهیم درسال2020 میلادی از حمایت بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی، گسترش شهرک سازی های رژیم صهیونیستی در کرانه باختری و نیز مدارای وی نسبت به تلاش های وزیران راستگرا برای برهم زدن وضع موجود در قدس ناامید شده بودند.

پس از آغاز عملیات نظامی رژیم صهیونیستی در غزه در اکتبر 2023 میلادی و موج اعتراضات در سراسر غرب آسیا، سران عرب با آگاهی از این که همکاری آشکار با رژیم صهیونیستی می تواند مشروعیت داخلی آنها را به خطر بیندازد، حتی محتاط تر از گذشته در حمایت علنی از این رژیم عمل کردند. همچنین در واکنش کشورهای عربی به دور جدید رویارویی ایران و رژیم صهیونیستی نشانه ای از تغییر مواضع دیده نمی شود. کشورهای عربی همچنان به دنبال متعادل کردن روابط خود با ایران و رژیم صهیونیستی، حفاظت از اقتصاد و امنیت خود و مهم تر از همه جلوگیری از درگیری منطقه ای گسترده تر هستند. آنها همچنین پایان دادن به جنگ فاجعه بار در غزه را بر رویارویی با ایران در اولویت قرار خواهند داد. با وجود این، با افزایش تنش میان ایران و رژیم صهیونیستی، اشتیاق کشورهای عربی برای سرعت بخشیدن در ادغام منطقه ای رژیم صهیونیستی بیش از هر زمان دیگری به تمایل صهیونیست ها برای پذیرش تشکیل کشور فلسطین بستگی دارد.

تلاش های کشورهای عربی برای مقابله و دفع حملات موشکی و پهپادی ایران به طور قطع ناشی از تمایل آنها برای حفظ روابط با آمریکا و نه نزدیک تر شدن به رژیم صهیونیستی است. از زمان آغاز عملیات رژیم صهیونیستی در غزه، سران عرب از ناکامی جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا در مهار نسل کشی رژیم صهیونیستی شگفت زده شده اند. با وجود این، همچنان به دنبال گسترش همکاری با واشنگتن هستند، زیرا هیچ جایگزینی برای نوع امنیتی که آمریکا حفظ می کند، نمی بینند. کشورهای عربی به این نتیجه دست یافته اند نزدیکی، بهترین راه تعامل با ایران است. جنگ غزه همچنان موضوع و اولویت فوری منطقه ای است و کشورهای عربی در تلاش برای دستیابی به توافق صلح با کمک دولت بایدن هستند. در هر صورت کشورهای عربی حوزه خلیج فارس تعامل نزدیک تری با تهران دارند و به خوبی آگاه هستند نزدیکی و همسایگی آنها با ایران در معرض نفوذ تهران قرارشان می دهد. در ماه های آینده به احتمال زیاد کشورهای عربی تلاش خواهند کرد سیاست متوازن سازی را حفظ کنند و خود را از اقدامات تهاجمی بیشتر رژیم صهیونیستی دور نگه دارند. در صورت ادامه افزایش تنش میان ایران و رژیم صهیونیستی، احتمالا آنها تمایل کمتری به حمایت از عملیات رژیم صهیونیستی داشته باشند. به مرور زمان هزینه های داخلی حمایت آشکار از رژیم صهیونیستی برای آنها احتمالا افزایش خواهد یافت، به ویژه اگر نیروهای صهیونیستی وارد رفح شوند.

کشورهای عربی حوزه خلیج فارس بر این باورند برقراری گفت و گوهای دیپلماتیک مستقیم، ارائه مشوق های اقتصادی و دیپلماسی پشت پرده با تهران امن ترین راه های حفاظت از منافع شان و جلوگیری از سرایت درگیری است. صرف نظر از شدت درگیری ایران و رژیم صهیونیستی، به نظر نمی آید کشورهای عربی از این اشکال تعامل عقب نشینی کنند. تلاش آنها برای توسعه روابط با ایران از زمان آغاز جنگ غزه بیشتر شده، درحالی که تلاش ها برای عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی متوقف شده است. کشورهای عربی همچنان درزمینه دفاع موشکی با واشنگتن همکاری خواهند کرد، اما این همکاری مستلزم هماهنگی مستقیم قابل توجهی با رژیم صهیونیستی نیست.همچنین به زودی به سطح اتحاد دفاعی رسمی نخواهدرسید؛ این موضوع نیازمند همسویی بهتر سامانه های دفاعی کشورهای عربی و همچنین اعتماد بسیار بیشتر است که هر دوی این موارد درغرب آسیا وجود ندارد و ایجاد آن زمانبر است.