به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب رضا فدایی نوبری

  • ابوالفضل حجاری*، رضوان عباسپور نجف آبادی، رضا فدایی نوبری، جواد رمضانپور، مریم نصیریان
    مقدمه

    حیوان گزیدگی یکی از مشکلات مهم بهداشتی بوده که می تواند منجر به ایجاد بیماری خطرناک هاری با میزان کشندگی 100 درصد گردد.

    هدف

    هدف این مطالعه مشخص نمودن وضعیت اپیدمیولوژی حیوان گزیدگی در استان اصفهان می باشد.

    مواد و روش ها

    این یک مطالعه توصیفی- تحلیلی مقطعی بوده و موارد حیوان گزیدگی مراجعه کننده به مراکز واکسیناسیون را در سال 1397 مورد بررسی می دهد و داده های گرد آوری شده با استفاده از نرم افزارهای اکسل اطلاعات دسته بندی شده و سپس با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 26 آزمون های آماری کای اسکوئر و تی- تست با سطح معنی داری 05/P>0 مورد تجزیه و تحلیل قرار  گرفت. 

    یافته ها

    این مطالعه 11368 مورد حیوان گزیدگی سال 1397 با میانگین سنی 81/16±32/63 که بیشتر آن ها را مردان (83/3 درصد) و ساکنین مناطق شهری (70/72 درصد) بودند را بررسی نموده که 70/2 موارد توسط سگ و 23/82 درصد توسط گربه دچار مصدومیت شده بودند، شهرستان های چادگان 668/12 در 100 هزار نفر، سمیرم 510 در 100 هزار نفر، دارای بیشترین میزان بروز و شهرستان های خور و بیابانک 50/6 در 100 هزار نفر و فریدونشهر 33/6 در 100 هزار نفر جمعیت کمترین میزان بروز را به خود اختصاص داد. 1/45 درصد موارد حیوان گزیدگی در گروه سنی میانسالان قرار دارشتند. 51 درصد جراحات در ناحیه فوقانی بدن افراد مصدوم بوده و بین جنسیت و موقعیت مصدومیت، منطقه سکونت، نوع حیوان مهاجم، گروه سنی و شغل مصدومین ارتباط معنی داری / داد. (001/P>0) وجود داشت.

    نتیجه گیری

    در این مطالعه مشخص شد که بیشتر موارد حیوان گزیدگی ناشی از گزش توسط سگ و گربه صورت گرفته است و اکثر سگ های مهاجم دارای صاحب بودند لازم است توجه ویژه به واکسیناسیون این دسته از حیوانات و نظارت بر قوانین نگهداری سگ در مناطق مسکونی صورت گیرد.

    کلید واژگان: حیوان گزیدگی, اپیدمیولوژی, بروز, واکسیناسیون, هاری, اصفهان}
    Abolfazl Hajari*, Rezvan Abaspoor Najafabadi, Reza Fadaei Nobari, Javad Ramezanpoor, Maryam Nasirian
    Introduction

    An animal bite is a significant health issue that can result in the deadly disease of rabies, with a 100% fatality rate.

    Objective

    The goal of this study is to ascertain the epidemiological status of animal bites in Isfahan province

    Materials and Methods

    This is a cross-sectional descriptive-analytical study that examines animal bite cases referred to vaccination centers in the year 2018. Data was collected using Excel software, categorized, and then analyzed using SPSS 26 software with statistical tests such as chi-square and t-test, with a significance level of P>0.05.

    Results

    This study analyzed 11,368 animal bite cases in 2017, with an average age of 32.63±16.81. The majority were men (83.3%) living in urban areas (70.72%). Dog bites accounted for 70.2% of cases, while cat bites were 23.82%. Chadegan had the highest incidence rate at 668.12 per hundred thousand people, followed by Semiram at 510 per hundred thousand. Khor and Biabank had a rate of 5.06 per hundred thousand, while Feridunshahr had the lowest at 33.6 per hundred thousand. Middle-aged individuals represented 45.1% of cases. Upper body injuries accounted for 51% of cases, showing
    a significant correlation (P<0.001) with gender, location, animal type, age group, and occupation of the injured.

    Conclusion

    In this study, it was discovered that the majority of animal bites were due to dog and cat bites, with most of the aggressive dogs being owned. It is crucial to focus on vaccinating this group of animals and enforcing regulations for keeping dogs
    in residential areas.

    Keywords: Animal Bite, Epidemiology, Occurrence, Vaccination}
  • جواد رمضانپور، رضوان عباسپور نجف آبادی، ابوالفضل حجاری، رضا فدایی نوبری
    مقدمه
    سیاه زخم به عنوان یک بیماری مشترک بین انسان و حیوان بوده که به دلیل کاربرد بیوتروریسم و همچنین ایجاد مشکلات اقتصادی و سلامتی از اهمیت خاصی برخوردار است و این بیماری یک مشکل بهداشتی در کشورهای درحال توسعه هست.
    هدف
    این مطالعه با هدف بررسی وضعیت اپیدمیولوژیک بیماری سیاه زخم انسانی در شهرستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی اصفهان طی سال های 1391-1394 صورت گرفت.
    مواد و روش ها
    این مطالعه توصیفی - طولی است و نمونه گیری به صورت کل شماری است و در آن اطلاعات کلیه موارد شناسایی شده بیماری سیاه زخم طی سال های 1391 تا 1394 در استان اصفهان جمع آوری و پس از ورود به کامپیوتر مورد تجزیه و تحلیل با نرم افزار SPSS نسخه 19 قرار گرفت.
    یافته ها
    تعداد 117 مورد بیمار مبتلا به سیاه زخم طی سال های مورد مطالعه بررسی شد که بالاترین میزان بروز در سال 1393 و با میزان بروز 1/09 در صد هزار نفر جمعیت بود. 53 درصد بیماران را مردان تشکیل می دادند و 58/9 درصد بیماران شناسایی شده ساکن روستا بودند. شهرستان های سمیرم 18/8 درصد کل بیماران، فریدن 17/94 درصد و فریدونشهر و بوئین میان دشت هرکدام با 17/94 درصد کل بیماران استان را به خود اختصاص داده اند.54/7 درصد ابتلا بیماران در فصل تابستان گزارش شده است.
    بحث و نتیجه گیری
    انجام مطالعه اپیدمیولوژی می تواند در تصمیم گیری مدیران و سیاست گذاران جهت برنامه ریزی هدفمند موثر باشد. از آنجایی که بیشترین جمعیت مبتلایان در مناطق روستایی زندگی می کنند، باید ضمن جلب مشارکت های عمومی و همکاری بین بخشی برای کنترل و پیشگیری سیاه زخم به نقش به ورزان و خانه های بهداشت در کنترل بیماری تاکید شود.
    کلید واژگان: اپیدمیولوژی, اصفهان, سیاه زخم}
    Ramezanpoor. J., Abaspoor Najafabadi. R., Hajari. A., Fadaei Nobari. R
    Introduction
    Anthrax is a zoonotic disease affecting both humans and animals, and its study is extremely important due to its application in military and bioterrorism and creation of economic and health problems. This disease is a health problem in developing countries.
    Objectives
    The aim of this study was to evaluate the 4 -year trend of the anthrax disease during 2012-2015 in the counties under the supervision of the Isfahan province.
    Materials And Methods
    In this descriptive-longitudinal study with total count sampling, the data of all diagnosed anthrax cases were collected from Isfahan Province during 2012-2015 according to the report of governmental and non-governmental departments, and then were analyzed using the SPSS 19 software.
    Results
    A total of 117 patients with anthrax were studied during the study years and the highest prevalence of this disease belonged to 2014 with a prevalence of 1.09 in one hundred thousand patients. Fifty-three percent of the patients were males and 58.9% were resident in the village. Semirom County with 18.8% of the patients, Feridan County with 17.94%, and Fereydun shahr and Buin and Miandasht Counties each with 17.94% had the highest prevalence of the disease in the province. Also, 54.7% of the patients had caught this disease during the summer.
    Discussion and
    Conclusion
    An epidemiologic study can affect the managers and authorities’ decisions regarding purposive planning. Since the largest population of these patients lives in rural areas, we should attract the public participation and inter-sectoral collaboration in order to control and prevent anthrax and we should also emphasize on the role of health workers and health centers in controlling the disease.
    Keywords: Anthrax, Epidemiology, Esfahan}
  • ابوالفضل حجاری، محسن شمس*، سلیمان افروغی، رضا فدایی نوبری، رضوان عباسپور نجف آبادی
    زمینه و هدف
    هدف این مطالعه نیازسنجی آموزشی جهت تعیین عوامل موثر و اولویت بندی مداخلات به منظور پیشگیری از تب مالت با استفاده از الگوی پرسید – پروسید در مناطق روستایی اصفهان در سال 1394 است.
    روش کار
    این مطالعه یک مطالعه توصیفی تحلیلی (نیاز سنجی به روش دلفی ) می باشد که بر روی تعداد 402 نفر از افراد بالای 15 در مناطق روستایی شهرستان تیران و کرون استان اصفهان در 20 روستا از مجموع 44 روستای شهرستان که به صورت انتخاب تصادفی انجام شده است. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه و چک لیست محقق ساخته بر اساس سازه الگوی پرسید پروسید که روایی صوری و محتوایی آن توسط متخصصین و صاحب نظران و اجرای پایلوت مورد تائید قرار گرفته، است .داده های گرد آوری شده با استفاده از تکنیک های توافق سنجی و با استفاده از نرم افزار spss18 آزمون های کای دو و t مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
    یافته ها
    این مطالعه نشان داد که آگاهی افراد مورد مطالعه در زمینه امکان انتقال بیماری تب مالت از طریق پوست و تنفس گرد و غبار آلوده به میکروب تب مالت و همچنین لزوم استفاده از وسایل حفاظت فردی در زمان تماس با دام مناسب نمی باشد ،افزایش دسترسی دامداران به خدمات دامپزشکی و واکسیناسیون دام ها در مناطق روستایی و کمک در ایجاد محل های نگهداری دام خارج از مناطق مسکونی روستاها و انتقال دام ها به خارج از مناطق روستایی از خواسته های جمعیت مورد مطالعه است. این مطالعه نشان داد که بین آگاهی ،نگرش و عملکرد افراد مورد مطالعه با تحصیلات آنها ارتباط معنی داری وجود دارد (p≤0.05) ،همچنین بین عوامل قادر کننده،تقویت کننده و مهارت و عملکرد افراد در پیشگیری از تب مالت و داشتن دام ارتباط معنی داری مشاهده شد. (p≤0.05)
    نتیجه گیری
    انجام نیازسنجی قبل از اجرای هرگونه مداخله در زمینه پیشگیری از بیماری تب مالت می تواند به پژوهشگران ،برنامه ریزان و سیاستگزاران کمک نماید تا در طراحی و اجرای مداخلات و همچنین تهیه مواد آموزشی وضعیت و اولویت های تاثیر گذار در کنترل و پیشگیری بیماری را مد نظر قرار داده و به صورت هدفمند عمل نمایند که هزینه فایده و تاثیر بیشتر را در بر خواهد داشت .
    کلید واژگان: الگوی پرسید - پروسید, تب مالت, اصفهان}
    Hajari A., Shams M.*, Afrooghi S., Fadaei Nobari R., Abaspoor Najafabadi R
    Background and
    Purpose
    This study aimed to determine predictive factors of a needs assessment and prioritization of interventions to prevent brucellosis using the Precede - Proceed Model in Isfahan rural areas in 2015.
    Methods
    This study was a cross-sectional study (needs assessment by Delphi method) that conducted in 402 people 15 years and older in 20 villages of 44 villages that random selection in the rural Regions of Tiran and Karvan county in of Isfahan Province. The data collected through questionnaires and Self-made checklist based on the Precede-Proceed Model that content and face validity approved by experts and pilot projects. Data collected by the survey techniques agreement using chi-square and t tests analyzed by use of spss18 software.
    Findings: This study showed that participants awareness of the possibility of transmission of brucellosis from skin and breathing dust as well as the use of personal protective equipment at the time of contact with animals is not appropriate, increase access ranchers to veterinary services and vaccination of livestock herders in rural areas Help build homes for the animals in the backcountry villages and migration out of the rural areas of the wishes of the population .This study showed that between knowledge, attitude and performance of the participants with their educational level is a significant association (p≤0.05), Also, between enabling factors, reinforcing factors and skill and practice in the prevention of brucellosis and having cattle was significant relationship. (P≤0.05)
    Conclusions
    Assess the needs before implementing any intervention in the prevention of brucellosis can help to researchers, planners and policy makers to assist in the design and implementation of interventions as well as supplying educational materials situation and priorities of influential Disease Control and Prevention consider put into targeted action that will have more impact cost-benefit.
    Keywords: Precede, Proceed Model, brucellosis, Isfahan}
  • علیرضا امامی نایینی، بهروز عطایی، مجید یاران، زری نخودیان، پریسا شعاعی، دانا دانشمند، رضا فدایی نوبری، عباسعلی جوادی
    مقدمه
    آدنوویروس های انسانی قادر به ایجاد طیف وسیعی از سندروم های بالینی مانند عفونت های تنفسی، بیماری های چشمی، گاستروآنتریت ها و عفونت مثانه هستند. اگرچه پنومونی آدنوویروسی بیشتر در نوزادان مشکل آفرین می باشد، اما چندین اپیدمی عفونت حاد تنفسی در سربازخانه ها مشاهده شده است. در این مطالعه علاوه بر گزارش وقوع اپیدمی در جمعیتی از زندانیان اصفهان، علایم بالینی و یافته های رادیولوژیک بیماران نیز گزارش گردید.
    روش ها
    در یک بررسی مقطعی در پاییز سال 1390 و در فاصله ی زمانی دو ماهه، تمام بیماران زندانی که علایم تنفسی حاد و شدید داشتند و به اورژانس بیمارستان الزهرای (س) اصفهان مراجعه کرده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. جهت تشخیص عامل اتیولوژیک، پانل تشخیص متنوعی از جمله روش مولکولی استفاده شد.
    یافته ها
    از 23 بیمار مورد مطالعه، 21 نفر PCR (Polymerase chain reaction) مثبت برای آدنوویروس داشتند. سایر آزمایش ها از نظر اسمیر گرم مایع و کشت و رنگ آمیزی Ziehl-Neelsen منفی گزارش شد. یافته ی رادیولوژیک شایع به صورت ارتشاح بینابینی دوطرفه مشاهده گردید.
    نتیجه گیری
    آدنوویروس یکی از عوامل مهم عفونت تنفسی در جمعیت های بسته مانند سربازخانه ها و زندان ها می باشد. یافته های رادیولوژیک اختصاصی نیستند. روش مولکولی در تشخیص زودرس بیماری بسیار ارزشمند می باشد.
    کلید واژگان: آدنوویروس, زندان, عفونت تنفسی, گرافی قفسه ی صدری, اصفهان (ایران)}
    Alireza Emami, Naeini, Behrouz Ataei, Majid Yaran, Zari Nokhodian, Paraisa Shoaei, Dana Daneshmand, Reza Fadaei, Nobari, Abbasali Javadi
    Background
    Human adenoviruses can cause a wide spectrum of infections including respiratory and ocular disease, gastroenteritis and cystitis. Although adenovirus respiratory infection occurs in children and neonates but several outbreaks of acute respiratory disease (ARD) are documented in military recruits.
    Methods
    In a cross-sectional survey in autumn 2012, all prisoner patients with acute lower respiratory disease referred to Emergency room of Alzahra Hospital, Isfahan, Iran, were enrolled in this study. For diagnosis of the etiology, a panel of different tests was used including PCR (polymerase chain reaction) for respiratory pathogens.
    Findings
    From 23 cases, 21 were positive for adenovirus types in PCR assay of brochoalveolar lavage (BAL). All other Microbiologic tests including Gram staining, culture, and Ziehl-Neelsen staining were negative. The most prevalent radiologic finding in chest X-ray was bilateral interstitial infiltration.
    Conclusion
    Acute respiratory infection by adenovirus may be a cause in respiratory outbreaks in closed environments like prisons and military recruits. PCR is a valuable diagnostic method for early and accurate diagnosis.
    Keywords: Adenovirus prison, Respiratory infection, Chest X-ray, Iran}
  • محمد علی نیلفروش زاده، لیلا شیرانی بیدآبادی، سیدمحسن حسینی، رضا فدایی نوبری، فریبا جعفری
    مقدمه
    استان اصفهان از کانون های قدیمی لیشمانیوز جلدی، به ویژه نوع روستایی یا مرطوب آن (Zoonotic cutaneous leishmaniasis) می باشد. با توجه به فقدان اطلاعات کافی در مورد اپیدمیولوژی و شیوع بیماری در استان، انجام این تحقیق لازم به نظر می رسید.
    روش ها
    اطلاعات از طریق پرونده ی بیماران ثبت شده در مرکز بهداشت استان جمع آوری گردید. داده های حاصل از نمونه ی مستقیم میکروسکوپی تهیه شده توسط آزمایشگاه های تشخیص سالک مرکز تحقیقات بیماری های پوستی و سالک و مراکز بهداشتی دیگر و مشخصات فردی، تعداد و محل زخم، مدت ابتلا، محل سکونت، محل کار و سابقه ی مسافرت در 2 ماه گذشته جمع آوری شد. بر اساس اطلاعات موجود در پرونده ها، وضعیت اپیدمیولوژیک بیماری در کل استان مشخص گردید.
    یافته ها
    از 28315 بیمار مبتلا به لیشمانیوز در طی سال های 1390-1380 در کل استان اصفهان، 10809 مورد (2/38 درصد) زن و 17491 مورد (8/61 درصد) مرد بودند. میانگین سنی مبتلایان 52/16 ± 40/22 سال بود. به تفکیک محل زخم، ضایعه ی صورت 1/12، دست و پا 3/12، صورت و دست ها 5/4، صورت و دست و پاها 4/1، پاها 1/24، دست ها 3/32 درصد را به خود اختصاص داد و محل آلودگی در 5/11 درصد غیر از صورت، دست ها و پاها بود. تعداد ضایعات روی بدن بیماران بین 1 تا بیش از 3 زخم بود. در بین مبتلایان، 12163 نفر (43 درصد) یک زخم، 6330 نفر (4/22 درصد) دو زخم، 503 نفر (8/1 درصد) سه زخم و 8008 نفر (3/28 درصد) بیشتر از سه زخم داشتند. 17883 نفر از بیماران (2/63 درصد) در مناطق شهری و 8241 نفر (1/29 درصد) در مناطق روستایی سکونت داشتند.
    نتیجه گیری
    شیوع سالک در استان اصفهان بالا بوده، مبارزه با مخزن و ناقل بیماری در منطقه ضروری می باشد. روند به نسبت متغیر بیماری در سال های مختلف، نشان دهنده ی آندمیک بودن استان اصفهان نسبت به این بیماری است و مطالعات اپیدمیولوژیک وسیع تری پیشنهاد می گردد.
    کلید واژگان: لیشمانیوز جلدی, اپیدمیولوژی, شیوع, اصفهان, ایران}
    Mohammad Ali Nilforoushzadeh, Leila Shirani, Bidabadi, Sayed Mohsen Hosseini, Reza Fadaei, Nobari, Fariba Jaffary
    Background
    Isfahan province is one of the common foci of the cutaneous leishmaniasis in Iran, particularly the wet or rural zoonotic cutaneous leishmaniasis (ZCL). Due to the lack of information about the epidemiology and prevalence of cutaneous leishmaniasis in Isfahan province, Iran, this study was designed.
    Methods
    Data were collected from the recorded data of patients with leishmaniasis referred to Isfahan Province Health Care Center, Isfahan, Iran. The patients were diagnosed by direct microscopic examination of the samples. Data concerning demographic features, the number and location of lesions, duration of disease, area of residence, work location, the history of travel within the past two months, address, and telephone number of the patients was collected. The epidemiological status of leishmaniasis was determined from the recorded data.
    Findings
    In total, data of 28315 patients with leishmaniasis during 2001 to 2011 were studied. Among them, 10809 (38.2%) patients were women and 17491 (61.8%) were men. The mean age of the patients was 22.40 ± 16.52 years (range: 1-100 years). The incidence of lesions was 12.1% in face, 12.3% in hands and legs, 4.5% in face and hands, 24.1% in legs, 32.3% in hands and 11.5% in the other parts of body. 12163 patients (43%) had one, 6330 (22.4%) had two, 503 (8.1%) had three, and 8008 (28.3%) had more than three lesions. Overall, 17883 patients (63.2%) lived in urban areas and 8241 (29.1%) in rural areas and most of the cases were seen among those who lived in cities and urban areas.
    Conclusion
    Considering the high prevalence of cutaneous leishmaniasis in the Isfahan province, eliminating the leishmaniasis vector and its reservoirs in this endemic area seems to be necessary. During the years, it has been showed that leishmaniasis is endemic in Isfahan province; hence, a more extensive epidemiologic study is recommended.
    Keywords: Leishmaniasis, Cutaneous, Epidemiology, Prevalence, Isfahan, Iran}
  • بررسی 5 ساله ی شاخص های برنامه ی ریشه کنی فلج شل حاد در استان اصفهان و مقایسه ی آن با شاخص های استاندارد جهانی
    اسماعیل اختر، رضا فدایی نوبری
    مقدمه
    شرط لازم جهت رسیدن به هدف ریشه کنی بیماری پولیومیلیت، ارزیابی و پایش روش ریشه کنی پولیومیلیت با اجرای نظام مراقبت (Surveillance) از این بیماری می باشد. این مطالعه با هدف تعیین وضعیت شاخص های ریشه کنی فلج شل حاد در اصفهان و مقایسه ی آن با شاخص های استاندارد جهانی طرح ریزی شد.
    روش ها
    در این مطالعه که یک بررسی به روش توصیفی مقطعی بدون جهت است، کلیه ی موارد فلج شل حاد گزارش شده در استان اصفهان از سال 86-1382، که به مرکز بهداشت شهرستان و استان گزارش شده بودند، به روش سرشماری مورد مطالعه قرار گرفتند. اطلاعات پس از مرور پرونده های بیماران استخراج و طبقه بندی شد و توسط نرم افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
    یافته ها
    تعداد 115 مورد بیمار با فلج شل حاد گزارش شد که از این میان، 41 درصد زن و 59 درصد مرد بودند. میانگین سنی مراجعین 83/3 ± 71/5 سال، با دامنه ی سنی 15-1 سال بود. میانگین بروز فلج شل حاد 74/1 محاسبه شد که کمتر از میزان مورد انتظار (2) است. از بین شاخص های کشوری، کشف موارد (80 درصد < در عرض 7 روز)، شاخص بررسی و معاینه ی موارد (80 درصد در عرض 48 ساعت)، شاخص به هنگام بودن نمونه گیری (80 درصد < طی 14 روز)، شاخص ارسال به هنگام نمونه ها به آزمایشگاه (80 درصد < طی 3 روز)، شاخص پیگیری روز 60 (90 درصد <)، شاخص طبقه بندی موارد (100 درصد طی 70 روز)، دو شاخص بررسی موارد و پیگیری روز 60 کمتر از سطح مورد انتظار با استاندارد جهانی بود.
    نتیجه گیری
    طبق مطالعه ی حاضر، نظام مراقبت در اصفهان جهت تشخیص موارد دچار فلج شل حاد دقیق عمل می کند، اما همچنان جهت ریشه کنی این بیماری نیاز به ارزیابی بیشتر و بهبود کیفیت نظام مراقبت وجود دارد. بنابراین، ادامه ی واکسیناسیون گسترده علیه ویروس فلج اطفال و پیگیری بیماران مبتلا به این بیماری توصیه می شود.
    کلید واژگان: فلج شل حاد, نظام مراقبت ریشه کنی, ایران}
    Evaluation of the Surveillance System for Acute Flaccid Paralysis (AFP) in Iran during the Years 2003-2007 and Its Comparison with Worldwide Standards
    Esmaeil Akhtar, Reza Fadaei, Nobari
    Background
    This study aimed to evaluate the surveillance system for acute flaccid paralysis (AFP) in Iran during the years 2003-2007 and compare it with worldwide standards.
    Methods
    In this cross-sectional study, we analyzed all cases of acute flaccid paralysis reported to health centers in Isfahan province, Iran, from 2003 to 2007. Required information was gathered after reviewing the medical records of patients, and was analyzed using SPSS software.
    Findings
    A total of 115 patients with acute flaccid paralysis were reported, out of which 41% were women and 59% were men. Mean age of subjects was 5.71 ± 3.83, ranging from one to fifteen years. The average incidence of acute flaccid paralysis was 1.74%, which was lower than expected (2). Among the national indicators including case notification (80% within 7 days <), case investigation (80% within 48 hours <), specimen collection (80% within14 days <), specimen transport and testing (80% within 3 days <), 60 days of follow-up (90% <), and classification of cases (100% within 70 days), only the two indicators of case investigation and 60 days of follow-up were less than the expected level compared with global standards.
    Conclusion
    Based on the present study, the surveillance of acute flaccid paralysis cases is working properly, but further evaluation and improving the quality of health care systems is required for the eradication of this disease. Thus, continuing the massive vaccination against polio virus and following up of patients with this disease is recommended.
    Keywords: Acute flaccid paralysis, Eradication surveillance system, Isfahan, Iran}
  • مهرداد زینلیان، علیرضا معافی، رضا فدایی نوبری
    سابقه و هدف
    برنامه کنترل و پیشگیری از بتا تالاسمی ماژور، یکی از مهم ترین برنامه های پیشگیری در نظام سلامت کشور است. در این مقاله، نتایج به دست آمده از اجرای این برنامه در شهرستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی اصفهان و در محدوده زمانی 1389-1376 بررسی شده است.
    مواد و روش ها
    در یک مطالعه توصیفی و مقطعی، اطلاعات برنامه غربالگری تالاسمی و مراقبت ناقلین ارسال شده بر اساس فرم های جاری برنامه به مرکز بهداشت استان، با استفاده از آزمون کای دو و نرم افزارهای 19 SPSS و Excel تجزیه و تحلیل شد.
    یافته ها
    از مجموع 616457 زوج داوطلب ازدواج غربالگری شده، تعداد 1196 زوج(19/0%) بر اساس 5/3 HbA2> در هر دو نفر، ناقل قطعی و 3900 زوج(63/0%) به عنوان مشکوک نهایی شناسایی شدند. میزان بروز بیماری از 7/43 مورد به ازای هر یک صد هزار تولد زنده در سال 1376 به 5/1 مورد به ازای هر یک صد هزار تولد زنده در سال 1389 کاهش یافته بود. هم چنین ازدواج قبل از شروع برنامه غربالگری(51%)، زمینه های خاص فرهنگی خانواده(15%)، ضعف مشاوره ژنتیک (9%)، ضعف مراقبت محیطی(6%) و خطا در آزمایش های غربالگری(5%) مهم ترین علل بروز بیماری در محدوده زمانی مطالعه برآورد گردیدند.
    نتیجه گیری
    لزوم تقویت تیم های مشاوره ژنتیک شاغل در مراکز ویژه مشاوره و آموزش مستمر آن ها، پی گیری زوج های مشکوک و ناقل سال های گذشته که قطع مراجعه داشته اند، آموزش برنامه پیشگیری از تالاسمی به مردم در سنین قبل از ازدواج به ویژه دانش آموزان مدارس و عاقدین و سر دفترداران ازدواج، از مهم ترین نتایجی است که یافته های مطالعه بر لزوم انجام آن تاکید دارد.
    کلید واژگان: بتا تالاسمی, غربالگری, ایران}
    Dr. M. Zeinalian, Dr. A.R. Moafi, Dr. R. Fadayi, Nobari
    Background And Objectives
    Pre-marital screening program for beta-thalassemia is one of the most important preventive programs in Iranian health system. The results of this program in Isfahan province have been evaluated within 1376-89 (1997-2010) in the present article.
    Materials And Methods
    The method of this study is descriptive and cross-sectional using the current data, received from districts health centers of Isfahan province within 1376-89 (1997-2010). Then we analyzed the data by using SPSS-19 and Excel softwares.
    Results
    Out of 616,457 potential couples screened in pre-marital screening centers, 1194 (0.19%) were considered to be definite carriers of beta-thalassemia (HbA2>3.5 in both partners), and 3314 couples (0.63%) suspicious for. The incidence rate of the disease decreased from 43.7 cases/100,000 live births in 1376 to 1.5 cases/100,000 live births in 1389. The most prevalent causes of new cases were estimated to be marriage of parents before commencement of the program (51%), family values and cultural backgrounds (15%), genetic counseling defects (9%), health care defects (6%), and screening test errors (5%).
    Conclusions
    We conclude that some health-related interventions are required to be made. Promoting genetic counseling, following up suspicious or carrier couples with no screening record, community awareness raising about prevention program of thalassemia especially among students and marriage officers.
    Keywords: beta, Thalassemia, screening, Iran}
  • رضا فدایی نوبری، مرجان مشکاتی، بهروز عطایی، کمال حیدری، نازیلا کساییان، زری نخودیان، پریسا شعاعی، مجید یاران، پیمان ادیبی*
    مقدمه

    طبق شواهد موجود، اعتیاد تزریقی مهم ترین عامل انتقال هپاتیت C به شمار می رود. در ایران تا به حال مطالعه ای دال بر شیوع هپاتیت C در افراد دارای سابقه ی اعتیاد تزریقی (IVDU) سطح جامعه انجام نشده است.

    روش ها

    طرح غربال گری داوطلبانه ی هپاتیت C در افراد دارای سابقه ی اعتیاد تزریقی سطح جامعه پس از انجام 2 مطالعه ی پایلوت از طریق فراخوان عمومی در طی یک بازه ی چهار ماهه در استان اصفهان انجام شد. اطلاع رسانی عمومی به طور وسیع برای پزشکان و آحاد جامعه انجام شد و داوطلبین به آزمایشگاه های مرجع فراخوانده شدند. در آن جا خون گیری انجام و نمونه های سرم به مرکز تحقیقات بیماری های عفونی و گرمسیری اصفهان ارسال و آزمایش HCV-Ab به روش الیزا انجام گردید.

    یافته ها

    در این مطالعه 1747 نفر به طور داوطلبانه شرکت کردند که 50 درصد افراد دارای سابقه ی اعتیاد تزریقی مورد انتظار در سطح جامعه را شامل می شدند. مهم ترین دلایل موفقیت در جذب داوطلبانه مراجعین، تبلیغات و اطلاع رسانی خوب، هماهنگی و همکاری پرسنل آزمایشگاه و رعایت اصول اخلاقی، نظارت مستمر و همکاری مطلوب عوامل اجرایی استان اصفهان بودند. فراوانی نسبی HCV-Ab در جمعیت مورد مطالعه 34 درصد به دست آمد. افراد HCV مثبت برای پی گیری های بعدی شامل آموزش، آزمایش های تکمیلی و درمان به مراجع ذی صلاح معرفی شدند.

    نتیجه گیری

    با وجود پاره ای از محدودیت ها برای تشخیص و جذب افراد دارای سابقه ی اعتیاد تزریقی، این مطالعه با جذب داوطلبانه ی حدود نیمی از افراد مورد انتظار در سطح جامعه، تجربه موفقی به شمار می رود.

    کلید واژگان: هپاتیت C, جامعه, معتاد تزریقی}
    Reza Fadaei Nobari, Marjan Meshkati, Behrooz Ataei, Kamal Heidari, Nazila Kassaian, Zari Nokhodian, Parisa Shoaei, Majid Yaran, Peyman Adibi
    Background

    Injection drug use plays the most important role in transmission of hepatitis C. In Iran, surveys have been conducted on various high risk groups but this is the first announcement based study for anti-HCV prevalence among cases with history of intravenous drug using (IVDU) in the country.

    Methods

    The announcement-based detection and follow-up of patients with anti-HCV positive project in volunteers with history of intravenous drug using was conducted in Isfahan province. At the first step, six focus groups were conducted and 2 pilot studies were carried out in two cities to design the main study. Comprehensive community announcement was done in all of public places and for physicians. The volunteers were invited to Isfahan reference laboratories and the serum samples were sent to Infectious Diseases Research Center Laboratory in standard conditions and HCV-Ab was tested by ELISA method.

    Finding

    In this study, 1747 individuals that are estimated 50% of all expected intravenous drug users in the community were presented themselves. The most important reasons of success in recruiting volunteers in this study were the perfect propaganda, appropriate cooperation of lab staffs, continuous evaluation, and good cooperation in Isfahan province administrations. HCV-Ab was detected in 34% of them and the HCV-Ab positives were sent for further follow-up procedures including confirmatory test, education, and treatment.

    Conclusion

    In spite of some limitations to select real cases, this study considered as a successful experience. Compared to the surveys in Iran on HCV prevalence in intravenous drug users, the results of this study which was based on volunteers by announcement seems to be noteworthy.

  • مهرداد زینلیان، اشرف سموات، رضا فدایی نوبری، سیدعلی آذین

    سابقه و هدف برنامه کنترل و پیشگیری از بتا تالاسمی ماژور، یکی از مهم ترین برنامه های پیشگیری در نظام سلامت کشور است که بیش از یک دهه از اجرای آن در کشور می گذرد. پژوهش حاضر به منظور ارزیابی نتایج به دست آمده این برنامه در بروز موارد جدید بیماری تالاسمی ماژور در شهرستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام شد.
    مواد و روش ها در این مطالعه توصیفی و مقطعی، اطلاعات بیماران تالاسمی ماژور که پس از شروع برنامه کنترل و پیشگیری تا پایان سال 1385 در محدوده 20 شبکه بهداشت و درمان تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی اصفهان ساکن بوده اند، از طریق درمانگاه تالاسمی جمع آوری و با استفاده از نرم افزار 11 SPSS و آمار توصیفی تجزیه و تحلیل گردید.
    یافته ها در مجموع از تعداد 96 بیمار تالاسمی ماژور، 47 نفر(49درصد) حاصل ازدواج والدینی بودند که هرگز غربالگری نشده بودند و از این تعداد هم 43 مورد(5/91 درصد)، پیش از شروع اجرای برنامه ازدواج کرده بودند. والدین 34 نفر از بیماران(4/35 درصد) تحت غربالگری بدو ازدواج از نظر تالاسمی قرار گرفته بودند و 15 بیمار(6/15 درصد) از پدر و مادری متولد شده بودند که ضمن عدم غربالگری در برنامه، پیش از آن تولد فرزند بیمار تالاسمی را تجربه کرده بودند.
    نتیجه گیری این مطالعه نشان می دهد، با وجود این که روند بروز بیماری تالاسمی ماژور با شروع اجرای برنامه کنترل و پیشگیری تالاسمی در کشور کاهش چشمگیری داشته است، برنامه ریزی مناسب جهت ارتقای کیفیت ارایه خدمات مشاوره ای و مراقبت ناقلین و آموزش و اطلاع رسانی موثر گروه های هدف جامعه به منظور حذف کامل موارد بروز بیماری ضروری می باشد.

    کلید واژگان: بتا تالاسمی, غربالگری, کنترل و پیشگیری, ایران}
    Dr. M. Zeinalian *, Dr. A. Samvat, Dr. R. Fadayee Nobari, Dr. S.A. Azin

    Background and ObjectivesThe prevention and control program of major beta-thalassemia disease is one of the most important preventive programs in the Iranian health system which has been implemented for more than one decade. This study aimed to assess the outcomes of this program in districts of Isfahan province and discuss new disease cases (1997-2007). Materials and MethodsThe method of this study is descriptive and cross-sectional. Patients born after the onset of the screening program (Mar-1997) in 20 districts of Isfahan province were included in data collection. Provincial reference clinic for thalassemia was responsible for data collection conducted through completion of questionnaires. The data were analyzed by SPSS 11. ResultsIt was revealed that 47 cases (49%) out of 96 were born to the unscreened couples who were unaware of their carrier state. Out of the former, 43 couples had been married before the onset of screening program. The parents of 34 cases (35.4%) had been screened in the program and 15 cases (15.6%) were born to the unscreened couples with the previous experience of delivery of thalassemia-affected infants. ConclusionsSupport and revival of genetic counseling teams that regularly receive training, follow up of suspicious thalassemia cases or carrier couples, information dissemination about prevention program of thalassemia in the community, establishment of valid registry systems for present patients and continuous referral of their parents to health centers for surveillance and service delivery to foreign refugees are the most important points that the findings of this study consider significant.

  • لیلا منظوری، زیبا فرج زادگان، آناهیتا بابک، فریبا فرید، رضا فدایی نوبری
    مقدمه
    بیماری سل دارای رتبه ی هفتم در بار جهانی بیماری ها بر اساس معیار Disability Adjusted Life Years (DALY) است. بازگشت مجدد این بیماری، بعد از کاهش شیوع آن در ابتدای قرن بیستم، به دلیل فقدان یا عدم کارآیی صحیح برنامه های ملی مبارزه با سل در کشورهای مختلف بیان شده است. با توجه به اهمیت کیفیت مراقبت از سل جهت کنترل و کاستن از بار بیماری ناشی از آن، ارزشیابی دوره ای نحوه ی مراقبت از سل به منظور آگاهی از وضعیت موجود، بررسی علل عدم دستیابی به اهداف مورد نظر و انجام مداخلات مناسب، ضروری به نظر می رسید.
    روش ها
    این مطالعه از نوع Outcome Program evaluation و Health system research بود و اطلاعات مورد نظر از فرم های بررسی اپیدمیولوژیک بیماری سل مربوط به شهرستان اصفهان طی سال های 1384و 1385 از گروه پیشگیری و مبارزه با بیماری های استان اصفهان استخراج گردید. نمونه گیری به صورت سرشماری بود و داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
    یافته ها
    شاخص های استخراج شده به ترتیب در سال های 1384 و 1385 شامل Case Detection Rate به ترتیب 90 و 77 درصد، میزان بروز موارد جدید سل ریوی اسمیر مثبت در صد هزار نفر جمعیت به ترتیب 28/2 و 11/1 درصد، Conversion rate به ترتیب 5/87 و 81 درصد، Cure rate به ترتیب 5/77 و 56 درصد، Completion rate برابر 5/2 و 2 درصد، Success rate به ترتیب 80 و 58 درصد و Failure rate به ترتیب 5 /2 و 4 درصد بود..
    نتیجه گیری
    نتایج این طرح مبین فاصله ی میزان بروز موارد جدید سل ریوی اسمیر مثبت، میزان بهبودی و میزان موفقیت درمان از میزان مورد انتظار بوده است که نشان دهنده ی وجود مشکل در اجرای مراقبت برنامه ی سل می باشد؛ اصلاح این مشکل، اجرای صحیح و دقیق Directly Observed Treatment Short- Course (DOTS) و نظارت مستمر بر اجرای آن را می طلبد.
    کلید واژگان: سل, ارزشیابی, ایران}
    Leila Manzouri, Ziba Farajzadegan, Anahita Babak, Fariba Farid, Reza Fadaeinobari
    Background
    Tuberculosis (TB) is in the 7th grade according to Disability Adjusted Life Years (DALY) and will stay in this grade until 2020. In the developing countries, 25% of preventable deaths are due to tuberculosis, 75% of them occurs in producing people. The main reason of this outcome is ineffective national programs for tuberculosis surveillance in the countries. Therefore, periodic program evaluation of tuberculosis surveillance would be essential.
    Methods
    This was a Health system research (program evaluation) study that has been conducted in Isfahan 1 district, according to Health Providing System deviding (2005-2006). Data were collected from epidemiologic forms sent to Isfahan provincial health center. All samples were analyzed. Data were analyzed using SPSS 11.5 software. The outcome and process indices were computed and compared with standards.
    Findings
    The computed indices in 2005 and 2006 were as case detection rate (CDR) 90% and 77%, incidence of smear-positive cases per 100000 population 2.28 and 1.11, conversion rate 87.5% and 81%, cure rate 77.5% and 56%, completion rate 2.5% and 2%, success rate 80% and 58%, failure rate 2.5% and 4%, respectively.
    Conclusion
    This study revealed that there is a gap between new–case incidence of smear positive lung tuberculosis, cure rate, success rate and the standards. This reveals a problem in accomplishment of tuberculosis surveillance program and continuous monitoring of this program will lead to improvement the indices.
  • مهرداد زینلیان، علیرضا معافی، رضا فدایی نوبری، کمال حیدری
    سابقه و هدف
    هر چند برنامه کنترل و پیشگیری از بتا تالاسمی ماژور، یکی از موفق ترین برنامه های پیشگیری در عرصه ژنتیک می باشد ولی هنوز مواردی از بروز جدید تالاسمی ناشی از خطای آزمایشگاهی وجود دارد. با توجه به این که در حال حاضر در دستورالعمل کشوری برنامه پیشگیری تالاسمی، شاخص و معیار مشخص و قابل محاسبه و تفسیری جهت ارزیابی و مقایسه عملکرد آزمایشگاه های غربالگری تالاسمی وجود ندارد، در این مطالعه در صدد برآمدیم تا ضمن مقایسه عملکرد آزمایشگاه های غربالگری شهرستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، ابزاری با قابلیت محاسبه و تفسیر آسان در اختیار مدیران و کارشناسان غیر فنی شبکه ها و مراکز بهداشت شهرستان ها قرار دهیم.
    مواد وروش ها
    در این مطالعه به روش مقطعی، اطلاعات مربوط به برنامه غربالگری داوطلبین ازدواج از 18 شهرستان تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی اصفهان از ابتدای سال 1385 تا پایان سال 1387 جمع آوری و پس از ورود اطلاعات در نرم افزار Excel، شاخص p (درصد مردان با اندکس های خونی پایین غربالگری شده در هر سه ماه) برای 19 آزمایشگاه غربالگری تالاسمی محاسبه گردید و میانگین و ضریب تغییرات آن در طول مدت مذکور به دست آمد. بر اساس نتایج آن، عملکرد آزمایشگاه های غربالگری تالاسمی مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفت.
    یافته ها
    در مجموع از 19 آزمایشگاه مورد مطالعه در مدت 36 ماه، کمترین درصد ضریب تغییرات مربوط به آزمایشگاه شهرستان مبارکه(4/10%) و سپس آزمایشگاه رفرانس استان(9/10%) و بیشترین آن مربوط به خور(3/76%) و سپس تیران و کرون(2/58%) بود. میانگین شاخص p در کل مراکز مطالعه شده 14 درصد و در آزمایشگاه رفرانس 9/13 درصد محاسبه گردید. بالاترین میانگین در مبارکه(2/24%) و کمترین آن در خور (8/8%) به دست آمد.
    نتیجه گیری
    یافته های این مطالعه نشان می دهد که شاخص p می تواند به منظور ارزیابی روند کلی کیفیت انجام غربالگری تالاسمی در هر آزمایشگاه، مورد توجه مسؤولین قرار گیرد. ضمنا با ملاحظه نتایج به دست آمده، عملکرد آزمایشگاه های غربالگری در برخی شهرستان ها با شرایط مطلوب فاصله داشته و به نظر می رسد استهلاک برخی دستگاه های شمارشگر سلولی و عدم کنترل کیفی مناسب آن ها می تواند دلیل اصلی آن باشد. جایگزینی دستگاه های جدید و مورد تایید آزمایشگاه مرجع سلامت و نیز تامین اعتبار لازم جهت خرید مقدار کافی و مناسب خون کنترل و توزیع آن در میان مراکز غربالگری تالاسمی، هم زمان با آموزش مؤثر و مستمر نیروهای فنی شاغل در این مراکز می تواند به بهبود قابل توجه صحت و اعتبار نتایج این آزمایشگاه ها و در نتیجه ارتقاء برنامه پیشگیری و کنترل تالاسمی بیانجامد.
    کلید واژگان: تالاسمی, غربالگری, ایران}
    Dr. M. Zeinalian, Dr. A.R. Moafi, Dr. R. Fadaie Nobari, Dr. K. Heidari
    Background and ObjectivesAlthough major beta-thalassemia prevention and control program is one of the most successful programs in genetics field, there are new cases of major beta-thalassemia due to laboratory errors. So the laboratory quality control (QC) is very important to diagnose carriers in preventive programs. At present, there is not a distinct and measurable index for function assessment and comparison in screening laboratories; this urged us to create an objective, measurable and explicit index for health care givers. For this purpose, we compared the function of screening labs in districts of Isfahan Province. Materials and MethodsIn this cross-sectional study, we collected the data from "pre-marriage screening program" in 18 districts (19 screening labs) covered by Isfahan University of Medical Sciences from 2006 to 2008. The percentage rates of "screened males with low blood indexes" in every 3 months (P index) were assessed; then, the average and coefficient variants in duration of 3 years were calculated with excel software. Based on these findings, "screening labs’ functions" were assessed and compared. ResultsThe least "CVs of P index" within 19 labs were found to be in Mobarakeh laboratory (10.4%) and Provincial reference lab (10.9%), respectively. The highest CVs were found in Khour (76.3%) and Tiran and Karvan labs (58.2%), respectively. The P index average in all centers was 14% (13.9% in reference lab) with the highest being in Mobarakeh(24.2%) and the lowest in Khour(8.8%). ConclusionsWhereas the number of marriage candidates in each screening lab is relatively stable, the centers with the highest CV value of P index are probably lower in function level as compared with the centers with the lowest CV value of P index (as in reference screening lab). CV of P index may be a good evidence for quality of "screening lab function" and should be evaluated annually. The screening labs with high CV of P index need more attention and evaluation.
  • کتایون طائری، نازیلا کساییان، رضا فدایی نوبری، بهروز عطایی
    مقدمه
    عفونت های توام ویروسی از مشکلاتی است که زندگی فرد دچار اعتیاد تزریقی را به شدت به خطر می اندازد. در این زمینه، غربالگری این بیماران و شناخت عوامل خطر اصلی می تواند در کاهش انتشار این بیماری ها و نیز کمک به بیماران موثر واقع گردد.
    روش ها
    در یک مطالعه ی مقطعی تحلیلی، 106 بیمار HIVمثبت، دارای سابقه ی اعتیاد تزریقی مراجعه کننده به مرکز پزشکی نواب صفوی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، بین سال های 1379 تا 1386 مورد ارزیابی قرار گرفتند. از بیماران آزمایش HBsAg و HCV-Ab به روش الیزا به عمل آمده، پرسش نامه ی عوامل خطر تکمیل گردید
    یافته ها
    از 106 فردHIV مثبت دارای سابقه ی اعتیاد تزریقی مورد بررسی، 2 نفر (8/1%) مبتلا به هپاتیت B، 80 نفر (5/75%) مبتلا به هپاتیت C و 10 نفر (4/9%) دارای عفونت توام B و C بودند. سابقه ی زندان با 27/18OR = و 001/0 P < و بیکاری با 8 OR = و 001/0 P < ریسک فاکتورهای اصلی مستقل برای اعتیاد تزریقی شناخته شدند. حال آن که وضعیت تاهل، میزان تحصیلات و سن ارتباطی با اعتیاد تزریقی نداشتند.
    نتیجه گیری
    نتایح این مطالعه بیانگر میزان بالای عفونت با هپاتیت B، C و هپاتیت توام در معتادان تزریقیHIV مثبت می باشد. از سوی دیگر مسوولین کشور بایستی به عواملی چون بیکاری و بهداشت زندانها در شیوع اعتیاد تزریقی که خود زمینه ی مشکلات بعدی است، توجه نمایند.
    کلید واژگان: HIV, هپاتیت B, هپاتیت C, عوامل خطر, اعتیاد تزریقی}
    Katayoun Taeri, Nazila Kasaeian, Reza Fadaei Nobari, Behrooz Ataei
    Background
    Viral co-infection is a major cause of human mortality and morbidity and diagnosis of infected patients can lead to prevalence reduction.
    Methods
    In a cross-sectional study, 106 HIV positive patients with a history of IVDA, addmitted among 2000-2007 to Navab-Safavi curing center in Isfahan, were studied. HBs Ag and HCV-Ab were carried on by ELISA method and check-list of related risk factors was completed for each patient. The prevalence of hepatitis B and C and related risk factors were analyzed using Odds Ratio (95% CIs) and logistic Regression tests.
    Findings
    Our result showed that 2 patients (1.8%) had hepatitis B, 80 patients (75.5%) had hepatitis C and 10 patients (9.4%) had both of them. History of imprisonment and unemployment were independent risk factors for IVDA [OR (95% CIs): 18.27 (5.9-56.5) and 8 (2.4-26.1) respectively] but marital status, education and age have not any correlation with neither IVDA nor hepatitis.
    Conclusion
    Our results indicated high prevalence of hepatitis B and C in HIV positive patients with IVDA history. Unemployment and low hygiene in prisons must be mentioned to reduce IVDA in our society.
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال