فهرست مطالب مرتضی هراتی

انتخاب همه

تاثیر نوع و مقدار پایدار کننده شیمیایی روی گرمای احتراق و پایداری پیشرانه جامد دوپایه

رضا فارغی علمداری، سیدامان الله موسوی ندوشن، مرتضی هراتی

فصلنامه مواد پر انرژی، سال پنجم شماره 2 (پیاپی 10، پاییز و زمستان 1389)، ص 11

در این مقاله تاثیر نوع و مقدار سه پایدارکننده آکاردیتII4، 2- نیترو دی فنیل آمین و سانترالیتI5 بر میزان گرمای انفجار و پایداری پیشرانه جامد دوپایه بررسی شده است. نتایج به دست آمده نشان داد که افزایش مقدار پایدارکننده های آکاردیتII و 2- نیترو دی فنیل آمین باعث افزایش پایداری و کاهش گرمای احتراق پیشرانه می گردد و جایگزینی پایدارکننده آکاردیتII و 2- نیترو دی فنیل آمین به جای مخلوط آکاردیتII و سانترالیتI درپیشرانه مورد تحقیق میزان گرمای احتراق را افزایش می دهد. جایگزینی پایدارکننده آکاردیتII به جای مخلوط آکاردیتII و سانترالیتI درپیشرانه مورد تحقیق خواص پایداری را اندکی بهبود می بخشد ولی پایدارکننده 2- نیترو دی فنیل آمین تغییر چندانی در این خواص ایجاد نمی کند.

کلید واژگان: پیشرانه جامد دوپایه, پایدار کننده, گرمای احتراق, آکاردیت II, نیترودی فنیل آمیل, سانترالیت I}

چکیده مشاهده متن زبان: فارسی

Effects of the Quality and Quantity of Chemical Stabilizers on the Combustion Properties and Stability of Double Based Propellants

R. Fareghi Alamdari, S. A. Moosavi Nadooshan, M. Harati

Journal of Energetic Materials, Volume:5 Issue: 2, 2011, P 11

In this work, the effects of quality and quantity of three stabilizers as AkarditeII, 2-NDPA and CentraliteI on the heat of explosion and stability of double-based is investigated The results showed that, by increasing the amount of AkarditeII and 2-NDPA increased stability of propellant and decreased heat of explosion. By replace AkarditeII and 2NDPA with CentraliteI and AkarditeII mixture in the propellant heat of explosion of the DBP increased. Substitution of AkarditeII, with mixture of centraliteI and AkarditeII, caused higher stability but 2-NDPA doesn’t affect these properties.

Abstract View Paper Original: Persian
پایدار کننده های شیمیایی پیشرانه های جامد دو پایه

رضا فارغی علمداری، مرتضی هراتی، نگار ذکری

مجله تحقیق و توسعه مواد پرانرژی، سال دوم شماره 2 (پیاپی 3، پاییز و زمستان 1385)، ص 5

پایدارکننده ها عموما موادی هستند که به مقدار اندک در ترکیبات یا مخلوط ها بکار رفته و باعث پایدار شدن آنها می گردند. در پیشرانه ها عموما پایدارکننده ها جهت کنترل سرعت تجزیه پیشرانه ها و در نتیجه برای افزایش عمر انبارداری آنها استفاده می گردد. یک پایدار کننده مناسب بایستی خواصی نظیر: قابلیت همگن شدن با سایر اجزاء پیشرانه، فراریت پائین، عدم انحلال پذیری در آب، عدم واکنش پذیری با خود پیشرانه را داشته باشد، همچنین دارای مشتقات نیتروزه شده پایداری باشد. در این مقاله ابتدا ضمن بیان علت ناپایداری ایجاد شده در پیشرانه ها، به اثرات نامطلوبی که در نتیجه عدم استفاده از پایدارکننده می تواند بوجود آید اشاره می گردد. در ادامه ضمن اشاره به خواص یک پایدارکننده مناسب، تقسیم بندی پایدارکننده ها بر اساس نوع عملکرد و همچنین ساختار شیمیائی آنها بیان شده و در نهایت مکانیسم عملکرد 3 خانواده اصلی از پایدارکننده ها در پیشرانه های دو پایه مورد بررسی قرار می گیرد.

کلید واژگان: پیشرانه جامد دو پایه, پایدارکننده, تقسیم بندی پایدار کننده ها, مکانیسم عملکرد, دی فنیل آمین, آکاردیت, سانترالیت}

چکیده مشاهده متن زبان: فارسی

بدانید!

در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.

به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

فهرست مطالب مرتضی هراتی