فهرست مطالب نجیبه محبی
-
تاثیر کرونا بر سبک زندگی، روابط انسانی، و تجربه رسانه ای افراد، زیاد بوده و سبب پیوند افراد با رسانه های جدید شده است. اعضای نسل رسانه های آنالوگ وارد فضای جدیدی شده اند و زیست جهان جدید خود را برساخته اند. در پژوهش پیش رو، شیوه رویارویی نسل چاپی و آنالوگی با جهان جدید رسانه ای پس از کرونا و تجربه زیسته نسل های رسانه ای آنالوگ در شرایط ویژه کرونا، با تاکید بر نظریه های نسل های رسانه ای مانهایم و خوانش مفاهیمی همچون منظره چشم انداز رسانه ای و بوم شناسی رسانه بررسی شده است. این پژوهش پدیدارشناسانه، با 13 فرد بالای 60 سال مصاحبه عمیق نیمه ساختاریافته داشته است و یافته های پژوهش با استفاده از روش تحلیل تماتیک، تجزیه وتحلیل شدند. در چارچوب ابرمضمون «زیست رسانه ای نسل های چاپی و آنالوگی»، سه مضمون «زندگینامه رسانه ای»، «خانگی کردن»، و «چشم انداز تجربه پساکرونایی» استخراج شده اند. یافته های پژوهش پیش رو نشان می دهند که پدیدار زیست رسانه ای در دوره همه گیری کرونا، برساخته شده از این عناصر است: الف) نوع معنایی که افراد از رسانه ها در ذهن دارند، تجربه رسانه ای آن ها را برساخته است؛ ب) این تجربه، زیست رسانه ای آن ها در طول زندگی شان را شکل می دهد؛ ج) برپایه همین معنا، تجربه ای از فضای جدید رسانه ای در آگاهی آن ها ایجاد می شود که زیست رسانه ای، متناسب با آن معنا می یابد؛ د) پدیدار کرونا به مثابه گسستی در درک چگونگی روابط اجتماعی، اقتصادی، و سیاسی، شکل تازه ای به تجربه زیستن در فضای جدید رسانه ای می دهد، ه) این شکل تازه، معنای آینده تجربه رسانه ای پس از کرونا را نیز در آگاهی افراد می سازد و کیفیت های متفاوتی در سوبژکتیویته افراد ایجاد می شود. نسل رسانه های چاپی و آنالوگ، بودن خود را در اکولوژی جدید رسانه ای، بازیابی می کنند؛ یعنی بودن برمبنای پذیرش کامل یا پذیرش مقاومت آمیز.
کلید واژگان: بوم شناسی رسانه ای, پدیدارشناسی, کرونا, منظره رسانه ای, نسل رسانه ای}The Coronavirus has had a profound effect not only on people's lifestyles, human relationships, and media experiences, rather increased their connection with new media. Members of the analog media generation entered a new space and built their new bio-world. With an emphasis on theories of Mannheim and reading concepts such as media landscape and media ecology, the print and analog generation's exposure to new post-Covid-19 media world and the lived experience of analog media generations in corona-specific conditions have been studied. This phenomenological study has had in-depth semi-structured interviews with 13 individuals over 60 years of age. Findings were analyzed by thematic analysis. Under the sub-theme of "Print and Analogue Generations Biomedia", three themes: "Media Biography", "Staying at Home" and "Post-Covid Experience Perspective" were extracted. The findings showed that the biomedia phenomenon during the Covid-19 pandemic is made up of the following elements: A) How do people understand the media, their media experience; B) This experience shapes their biomedia throughout their lives; C) Based on this meaning, an experience of the new media space is created in their consciousness, through which, biomedia finds its meaning; D) The Coronavirus outbreak as a break in understanding the qualities of social, economic and political relations gives a new form to the experience of living in a new media space; E) This new semantic form also creates the future of the post-COVID media experience in the consciousness of individuals and creates different qualities in the subjectivity of individuals. The generation of print and analog media is regaining its presence in the new media ecology. It means being with full acceptance through resistance.
Keywords: Media Ecology, phenomenology, Coronavirus, Media Landscape, Media Generation} -
ایموجی ها و استیکرها به عنوان بخشی از ارتباطات بصری در شبکه های پیام رسان فوری در میان کاربران این شبکه ها محبوبیت و کاربرد فراوانی پیداکرده است. به نظر می رسد ابراز احساسات از طریق ایموجی ها و تصاویر برای کاربران راحت تر از نوشتن کلمه یا متن است. تاکنون پژوهش چندانی در مورد رواج این پدیده و پیامدهای احتمالی آن در فارسی صورت نگرفته است. نویسندگان این مقاله برای فهم چیستی معانی استیکرهای شبکهپیام رسان فوری نمونه هایی از استیکرهای شبکه پیام رسان وایبر رادر سال 1393 شمسی، پیش از محدود شدن وایبر در کشور نشانه شناسی[1] کردند تا معانی پنهان در این اشکال ارتباطی جدید را شناسایی کنند. نتایج این تحقیق نشان داد که استیکرها سبک زندگی مصرفی را ترویج و جامعه ای نمایشی را بازتولید می کنند. این پژوهش که با نشانه شناسی ده مجموعه استیکر از شبکه پیام رسان وایبر انجام شد، نشان داد که اقلیتی کوچک و عمدتا سفیدپوست، جوان و خوشگذران در موقعیت هایی مانند خرید و مسافرت در حال گذران وقت هستند. محوری ترین پیام استیکرها «خوش باشی» ارزیابی شد و این که در این تصاویر توجهی به حوادث جدی دنیای واقعی نشده است.کلید واژگان: استیکر, ایموجی, جامعه نمایش, نشانه شناسی, وایبر}Stickers, as a part of visual communications in the Viber Instant transmitting messages, have become much popular and are now used extensively. It seems expression of emotion through stickers is more convenient than writing for the users. Up to know, we couldnt find considerable academic research in the popularity of using stickers and its social consequences in Persian language. The authors of the present paper, to understand the meaning of the stickers in general and the kind of personality they display in particular. Analyzed a sample of ten stickers widely used by the viper instant messaging network users in 1393(Solar calendar). Our findings indicate that the studied stickers promote consumptive life style and reproduce a kind of specular society which is was originally suggested by Guy De Bore in 1960s. Based on an analysis of a sample of ten stickers repeatedly circulated among Viber instant messaging network a group of predominately white, young, and lavish people in situations like shopping and travelling are passing time. As we understood the most important message of these stickers is excessive enjoyment.Keywords: Viber stickers, spectacular society, semiotics, excessive enjoyment}
-
مصدق را صداقت و صحت خودش شکست داد / گزیده ای از خاطرات آیت الله دکتر مهدی حائری یزدی درباره نهضت ملی
-
قیمت جهانی غذا عامل ناآرامی در 40 کشور جهان و بهار عربی / گزارش فائو از صلح، جنگ و امنیت غذایی در قرن 21
-
تلاش نویسندگان این مقاله، مطالعه آزادی بیان در کاریکاتورهای هفته نامه توفیق (1301 تا 1350) است. به این منظور، پس از مشاهده کل کاریکاتورهای در دسترس در دوره زمانی یاد شده و طبقه بندی آنها به دو دسته بر اساس تعلق به دوران تمرکز و تکثر قدرت، مجموعه ای با 296 کارتون حاصل شد. تحلیل گفتمان فرکلافی 40 کارتون[1] از این مجموعه تفاوت آشکاری بین کاریکاتورهای دوره تمرکز قدرت و تکثر قدرت را نشان داد، این تحقیق مشخص کرد، استفاده از تقابل های جنسی و جنسیتی بین زنان و مردان، که مضمون اصلی دوران تمرکز قدرت است، در دوران تکثر قدرت حداقل است، ضمنا ادبیات جنسی نیز که در زمان تمرکز قدرت کاربردی حداکثری دارد، در ایام تکثر قدرت، عمدتا به عنوان یک ابزار و نه یک ژانر، به بیان محتوای سیاسی همه فهم می پردازد. همچنین در زمان تمرکز قدرت، به سیاست داخلی کمتر از سیاست خارجی پرداخته شده است و انتقاد به مضامینی مانند گرانی، فقر، مشکلات حمل و نقل و هزینه های تحصیل خلاصه می شود اما در دوران تکثر قدرت، انتقاد از حوزه اقتصاد به حوزه سیاست منتقل می شود و در آخر قدرت قدسی سازی شده در دوران تمرکز قدرت، در ایام تکثر قدرت، قدسی زدایی می شود. این شواهد همه در راستای نظریه وابستگی رسانه ای است که براساس آن میزان و نوع اطلاعات ارایه شده در رسانه ها و همچنین درجه آزادی بیان رسانه ای تابعی از ساختار اجتماعی محیط بر رسانه هاست.
کلید واژگان: کاریکاتور, هفته نامه توفیق, آزادی بیان, تمرکز قدرت, تکثر قدرت, نظریه وابستگی رسانه ای, تحلیل گفتمان}This paper studies the issue of freedom of expression through the editorial cartoons displayed in Toofigh satire weekly which have been published between 1301 and 1350(Hijri calendar) in Iran. Authors divid the mentioned half a century into two periods of centralized and decentralized periods of power, and they found that the total number of cartoons accessible during the targeted 50 years reach 296 items. A discourse analysis of 40 items of these cartoons indicated a difference between two periods of power. The study found gender confrontations, a main theme in cartoons displayed in the centralized period, are diminished in the decentralized period. By the same token, the prevalence of sexual words, references, and drawings, in the decentralized period is less than the centralized years. In the centralized period, foreign policy is more salient than the interior policy and criticism doesn’t go beyond high prices, poverty, transportation problems, and educational costs. In contrast, during the centralized period, the high circle in political power is characterized as sacred and immune from criticism. This holiness decreases when the authors face the decentralized years. These findings are consistent with the media dependency theory. According to this theoretical explication, the amount of information and its worthiness, as well as the degree of freedom of expression, are dependent upon the surrounding social structure.Keywords: freedom of expression, editorial cartoon, Toofigh Magazine, centralized period, decentralized period} -
باید به نقطه ای برسیم که نیاز به فناوری را حس کنیم / بررسی ضرورت مطالعات تلفن همراه و تبدیل دانش به فناوری در گفت و گو با مسعود شفیعی
-
برخوردهای عالمانه؛ حلقه گمشده نظام تصمیم سازی / در گفت و گو با مهدی منتظر قائم استاد دانشگاه تهران مطرح شد
-
از نگاه پسااستعماری ذهنیت غرب در مورد آنچه که شرق می داند، تصویری دارای اعوجاج و دور از حقیقت است؛ شناختی که به تبع آن، غرب را در کنش هایش نیز به همان خطاها آلوده می کند. هنر نیز فارغ از این تمایزگذاری های میان خود و دیگری مستتر در گفتمان پسااستعماری نیست. نقش آن روی سکه خود در هر هنری دیگری است که انکار و طرد می شود. در این میان، مضامین هنرهای تصویری از آن رو که تصویر صدق و کذب ندارد و گویا عین حقیقت است، کمتر مورد واکاوی مخاطبان قرار می گیرد. در این تحقیق، کاریکاتورهایی که غیرمسلمانان از زن مسلمان کشیده بودند، با نشانه شناسی به عنوان روشی با قابلیت ترجمه تصویر به یک جمله خبری که پس از این تبدیل، تصویر قابلیت صدق و کذب می یابد، رمزگشایی شد و کاریکاتور به عنوان انتزاعی ترین و طنزآمیزترین هنر تصویری از منظر نظریه پسااستعماری قرائت شد. مطالعه نمونه تحقیق و تحلیل داده ها نشان داد این تصاویر به بازتولید یک «دیگری» منفعل و ناآگاه و عقب افتاده و همواره در نقش یک ابژه جنسی منتهی شده است و نگاه آن منطبق با مولفه های مطالعات پسااستعماری بوده است.
کلید واژگان: مطالعات پسااستعماری, نشانه شناسی, کاریکاتور, زمان و مکان در نشانه شناسی, زن مسلمان, حجاب}From the postcolonial viewpoint، the western picture of eastern knowledge is distorted، which in its turn can push the west to mistaken actions. Art is no exception when it comes to differentiating between oneself and «the other» as discussed in orientalism. «The other» is always neglected in artistic performances. In visual arts، for example، it is taken for granted that one''s picture is the whole truth، hence not the subject of scrutiny and criticism. In this research we have decoded the cartoons drawn by non-Muslims depicting Muslim woman، after translating the given pictures into statements which can be labeled as true or untrue. The most abstract and humorous type of visual art i. e cartoon is thus interpreted from the postcolonial perspective. The result is that these pictures depict an otherness which is passive، ignorant، backwarded، and a sexual object، which can horribly alienate Muslim woman، and by extension the totality of Muslims، from the international community.Keywords: postcolonial studies, semiotics, cartoon, time, place in semiotics, Muslim woman, hijab}
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.