جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « شاخص های مرکزی » در نشریات گروه « ریاضی »

در بسیاری از مسائل کاربردی، هدف، بررسی یک جامعه ی فازی (مانند جامعه ی جوانان و یا جامعه ی مستمندان یک شهر) بر اساس نمونه ای از آن جامعه است. رویکرد متداول آمار کلاسیک در مواجهه با این مسائل، صورت بندی جامعه ی فازی موردنظر به وسیله ی زیرمجموعه ای از جامعه ی آماری است (مثلا در آمار کلاسیک افرادی را که سن آنها بین ‎18‎ تا ‎30‎ سال است به عنوان جامعه جوانان در نظر می گیرند). ضمن انتقاد به این رویکرد، در این مقاله روشی جدید و منصفانه تر برای بررسی چنین مسائل کاربردی پیشنهاد شده است. در این روش، ابتدا جامعه ی فازی مورد نظر به وسیله یک تابع عضویت مشخص می شود. سپس، درجات عضویت تک تک داده های نمونه در جامعه ی فازی هنگام بررسی جامعه مشارکت داده می شوند. برای مثال، در محاسبه ی میانگین قد جوانان یک جامعه، منصفانه تر آن است که افراد جوان تر تاثیر بیشتری نسبت به سایر افراد داشته باشند. در این مقاله مفاهیم اصلی آمار توصیفی کلاسیک، شامل میانگین، واریانس، انحراف معیار، کواریانس و ضریب همبستگی برای چنین مسائلی تعمیم داده می شوند. در این تعمیم، درجه ی عضویت هر یک از داده ها به جامعه ی فازی موردنظر، میزان تاثیرگذاری آنها را در محاسبات آماری تعیین می کند. چندین مثال عددی نیز برای تشریح بهتر مطالب ارائه شده است.