جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « درمان ترمیم شناختی » در نشریات گروه « پزشکی »
-
مقدمه
بیماران دارای بی اشتهایی عصبی، مقاوم به درمان بوده و سطوح بالایی از انعطاف ناپذیری شناختی و نقص در مولفه دیداری فضایی حافظه فعال نشان می دهند. لذا هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان ترمیم شناختی بر انعطاف پذیری شناختی و مولفه دیداری فضایی حافظه فعال در بیماران دارای بی اشتهایی عصبی بود.
روش کارروش مطالعه حاضر، تجربی تک موردی با طرح خط پایه چندگانه ناهمزمان (non concurrent multiple baseline design) است. مطالعه بر روی سه آزمودنی مبتلا به اختلال بی اشتهایی عصبی از بین افراد 30-16 سال مراجعه کننده به کلینیک ها و مطب های روانپزشکی و روانشناسی و مراکز مشاوره آموزش وپرورش شهر اصفهان که درفراخوان شرکت در پژوهش به صورت هدفمند انتخاب شدند، انجام گرفت. 3 آزمودنی پیش از مداخله، حین مداخله و پس از مداخله با استفاده از "آزمون نگرش به خوردن" (Eating Attitudes Test)، "نسخه رایانه ای آزمون دسته بندی کارت ویسکانسین" (Wisconsin Card Sorting Test: computer version) و "آزمون بلوک های کرسی" (Corsi Blocks Test) ارزیابی شدند. روایی و پایایی آزمون ها در مطالعات گذشته بررسی و تایید شده است. "درمان ترمیم شناختی" شامل تکالیف رفتاری و 16 تکلیف شناختی با تمرکز بر انعطاف پذیری شناختی و مولفه دیداری فضایی حافظه فعال بود. آزمودنی ها 10 جلسه 60 دقیقه ای "درمان ترمیم شناختی" را دریافت کردند. داده ها با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس نسخه 21 تحلیل شد.
یافته هااثر درمان ترمیم شناختی بر انعطاف پذیری شناختی و مولفه دیداری فضایی حافظه فعال در آزمودنی ها مورد بررسی این پژوهش موثر بوده است. 51 درصد بهبودی در انعطاف پذیری شناختی حاصل شد. برای بررسی تفاوت بالینی از شاخص اندازه اثر d کوهن استفاده شد. میزان این شاخص در انعطاف پذیری شناختی و مولفه دیداری فضایی حافظه فعال بالاتر از 8/0 و معنادار بود.
نتیجه گیریدرمان ترمیم شناختی بر روی متغیر انعطاف پذیری شناختی و مولفه دیداری فضایی حافظه فعال موثر بود. پیشنهاد می شود از این روش درمانی برای افزایش انعطاف پذیری شناختی و مولفه دیداری فضایی حافظه فعال در مراکز مشاوره آموزش و پرورش استفاده شود.
کلید واژگان: درمان ترمیم شناختی, انعطاف پذیری شناختی, مولفه دیداری فضایی حافظه فعال, بی اشتهایی عصبی.}IntroductionPatients with anorexia nervosa show high levels of cognitive inflexibility and deficits in the spatial visual component of working memory. Therefore, the aim of this study was to determine the effectiveness of “Cognitive Remediation Therapy” (CRT) on cognitive flexibility and spatial visual component of working memory in patients with anorexia nervosa.
MethodsThe method of the present study is a single case experiment with non-concurrent multiple baseline design. The study was performed on three subjects with anorexia nervosa from 16-30 years old who referred to psychiatric and psychological clinics and clinics and educational counseling centers in Isfahan who were purposefully selected in the study. Three participants before the intervention, during the intervention and after the intervention using the "The Eating Attitudes Test ", " Wisconsin Card Sort Task: computer version "and “Corsi Block Test” were evaluated. The validity and reliability of the tests have been reviewed and confirmed in previous studies. “Cognitive Remediation Therapy” included behavioral tasks and 16 cognitive tasks focusing on cognitive flexibility and the spatial visual component of working memory. Participants received 10 sessions of 60 minutes of “Cognitive Remediation Therapy”. Data were analyzed using SPSS. 21.
ResultsThe effect of “Cognitive Remediation Therapy” on cognitive flexibility and spatial visual component of working memory in the patients studied in this study was effective. 51% improved in cognitive flexibility. To determine the differences clinically, Cohen effect size d index was used. The rate of this index in the cognitive flexibility and spatial visual component of working memory was higher than 0.8 and significant.
Conclusions“Cognitive Remediation Therapy” was effective on cognitive flexibility and spatial visual component of working memory. It is recommended to use this therapy to improve cognitive flexibility and spatial visual component of working memory in education counseling centers.
Keywords: Cognitive Remediation Therapy, Cognitive flexibility, Spatial Visual Component of Working Memory, Anorexia Nervosa} -
هدفپژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان ترمیم شناختی در کاهش نشانه های بالینی و بهبود کارایی شناختی بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا انجام شد.روشاز جامعه آماری (تمامی بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا بستری در مرکز آموزشی- درمانی روان پزشکی رازی شهر تهران) 40 نفر به صورت تصادفی در دو گروه 20 نفری (گروه آزمایش و کنترل) جای گرفتند. گروه آزمایش به مدت 16 جلسه درمان ترمیم شناختی دریافت کرد. هر دو گروه درمان دارویی نیز داشتند. آزمودنی ها در سه مرحله پیش، میانه و پس از مداخله به وسیله مقیاس های سنجش نشانه های مثبت، سنجش نشانه های منفی، معاینه وضعیت عصبی- رفتاری شناختی و مشاهده پرستاری برای ارزیابی بیمار بستری ارزیابی شدند. داده ها به روش اندازه گیری های مکرر چند متغیری تحلیل شدند.یافته هابرنامه ترمیم شناختی، نشانه های منفی (001/0≥p) و مثبت (05/0≥p) بیماران گروه آزمایشی را کاهش و کارایی شناختی (05/0≥p) آنان را افزایش داد، ولی بر کارایی رفتاری آنان تاثیری نداشت.نتیجه گیریدرمان بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا به یک برنامه همه جانبه درمانی نیاز دارد که نارسایی های شناختی را در نظر گیرد. درمان ترمیم شناختی که مبتنی بر شرایط فرهنگی- اجتماعی ایران است، می تواند در بهبود نارسایی های شناختی و کاهش نشانه های بیماری نقش موثر داشته باشد.
کلید واژگان: اسکیزوفرنیا, درمان ترمیم شناختی, نارسایی شناختی, نشانه های مثبت, نشانه های منفی}ObjectivesThe present research investigates the efficacy of Group Cognitive-Remediation Therapy (GCRT) in decreasing clinical symptoms and enhancing cognitive performance among patients with schizophrenia.MethodForty subjects were randomly selected from inpatients with at Razi Psychiatry Schizophrenia Hospital, and were assigned to one experimental and one control group, each one comprising 20 subjects. Both groups received drug therapy, and the experimental group received 16 sessions of GCRT in addition. Subjects were examined before, during and after intervention, using measures for assessing positive and negative symptoms, neuro-behavioral and cognitive examination, and nurse observation. Data were analyzed using multivariate repeated measures.ResultsGCRT had decreased positive and negative symptoms in patients in the experimental group, and enhanced their cognitive performance. However, it had no effect on behavioral performance.ConclusionTreatment of patients with schizophrenia requires a multifaceted program, which takes cognitive disorders into consideration. GCRT, which is based upon the Iranian socio-cultural situation, could be effective for improving cognitive disorders and decreasing clinical symptoms.
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.