ماهنامه گزارش
پیاپی 118 (آذر 1379)

اخیرا نامه دریافت کردم که از استادی وارسته و دنیادیده که همراه بود با خاطراتی از ایام تحصیل در ایران و خارج، و البته اشارتی هشدار دهنده هم داشت به نحوه برخورد با مردم، فارغ التحصیلان و افراد نیازمندی که «برای لقمه ای نان» به ادارات مراجعه می کنند و صرفا برای قبولی در استخدام مجبور به مطالعه کتابهای دینی، رساله های علمیه و جزوات مخصوص قبولی می شوند تا برای مدت یک هفته تا ده روز و گذر از هفت خوان گزینش، محفوظاتی را موقتا در ذهن داشته باشند.
چهار بخش از این خاطرات (از دوران دبیرستان در ارومیه تا پایان تحصیلات در آمریکا) را به جای سرمقاله انتخاب کردم. از درج بخش نامه به این دلیل که مربوط به دورانی از مسئولیت نویسنده نامه در یک پست رده بالای سیاسی - اجرایی ا