نشریه تدبیر
پیاپی 295 (امرداد 1396)

با ظهور فین‌تک و استارت‌آپ‌های فین‌تکی،‌ صنعت مالی و بازیگران همیشگی آن، یعنی بانک‌ها و موسسات مالی، با این تهدید جدی مواجه شدند که خدماتی که سال‌ها در انحصار آن‌ها بود، اکنون با شکل، سرعت و قیمت متفاوت، توسط بازیگران جدیدی عرضه می‌شود؛‌ بازیگرانی که در شناسایی نیاز مشتری و طراحی راه‌حل‌های سفارشی برای مشتری بسیار چابک‌تر و منعطف‌تر عمل می‌کنند. در ایران نیز فین‌تک‌ها یا همان استارت‌آپ‌های فین‌تکی چندی است که ظهور کرده و با اقبال نسبی بازار مواجه شده‌اند و حتی مواردی وجود دارد که مشتریان خدماتی را از فین‌تک‌ها خریداری می‌کنند که در نظام بانکداری کشور به‌طور رایگان ارایه می‌شود که این نشان از تغییر نگاه و انتظار مشتری دارد و زنگ خطری برای صنعت بانکداری کشور.
صاحب‌نظران حوزه فین‌تک در نشستی به بررسی وضعیت فین‌تک در ایران و رابطه فین‌تک‌ها با فعالان کهنه‌کار صنعت مالی پرداخته‌اند. برخی از فعالان فین‌تکی معتقدند که بانک‌ها حاضر نیستند حضور فین‌تک را به رسمت بشناسند و همواره نگاهی سلبی و تهاجمی به این پدیده دارند. در طرف دیگر، صاحب‌نظرانی قرار دارند که ضعف فین‌تک‌ها در نوآوری را عامل اصلی دشواری کسب‌وکار فین‌تک در ایران می‌دانند و بر این باورند که تمامی فعالان صنعت بانکداری رویکرد یکسانی به فین‌تک نداشته‌اند و برخی از آن‌ها با نظری مثبت این پدیده را پذیرفته و از آن جهت ارزش افزایی برای مشتریان بهره گرفته‌اند.

Fin-Tech یک عبارت نسبتا جدید است و دربردارنده مفهومی ویژه در بافتار (context) امروزین تحولات فناوری و کاربردهای آن در حوزه مالی است. این عبارت از دو بخش فناوری و مالی تشکیل شده است:منظور از بخش فناوری، بیشتر و شاید تماما‌، فناوری اطلاعات باشد. به عبارت دیگر، به‌کارگیری فناوری اطلاعات در توسعه راهکارهای حوزه مالی مبتنی بر نوآوری و نظام شبکه‌ای ‌به‌گونه‌ای فراتر از راهکارهای سنتی و رسمی بازار بانکی و بازار سرمایه؛ معنی قابل استنباط از این واژه در عبارت Fin-Tech است.
منظور از بخش مالی محدود به حوزه ‌خدمات مالی نیست، بلکه برعکس گستره‌ بزرگی از بازار و صنعت مالی را شامل می‌شود که عبارت‌اند از: نظام پرداخت، نظام تبادل ارز، خدمات و محصولات بانکی، خدمات تامین سرمایه، بازار سرمایه و معاملات سهام، خدمات و محصولات بیمه‌ای، مدل‌های مالی در تجارت الکترونیک به صورت مستقل از ساختارهای معمول بانکی، ارزهای الکترونیکی، خدمات حسابداری و توسعه دانش مالی به صورت عمومی.

فناوری‌های مالی به زودی ماهیت تقریبا همه فعالیت مالی از قبیل بانکداری، صنعت پرداخت و مدیریت ثروت را تغییر خواهد داد. هیچ ‌کسب‌وکاری در آینده از این فناوری‌های اختلال‌گر ایمن نیست و هر شرکت باید یک استراتژی برای بهره‌برداری از مزایای قدرتمند انقلاب جدید فناوری داشته باشد. این محیط بسیار جسورانه و پرشتاب، برندگان و بازنده‌های فراوانی را ایجاد می‌کند. همچنین باعث ایجاد پتانسیل برای صرفه‌جویی در هزینه‌ها یا فرصت‌های رشد می‌شود. بازیکنان جدید این حوزه پتانسیل تبدیل شدن به ویزا، پی پال یا چارلز شواب بعدی را دارند. اکوسیستم فین‌تک شامل حوزه‌های پرداخت و نقل و انتقال، بانکداری خرد، وام و تامین مالی، مدیریت دارایی و ثروت، بازارها و مبادلات ارزی، بیمه و معاملات بلاکچیناست. فناوری مالی باعث تغییر در مدل ‌کسب‌وکار بانک‌ها و ایجاد بانکداری دیجیتال گردیده است. بر اساس پیش‌بینی موسسات بین‌المللی، در سال 2020، بانکداری دیجیتالی مدل اصلی صنعت بانکداری خواهد بود و بانک‌ها برای حفظ جایگاه خود در محیط رقابتی باید بر روی فناوری‌های نوین و نوآوری باز سرمایه‌گذاری کنند.
در این مقاله، ابتدا تعاریفی از شرکت‌های فین‌تک و فناوری‌های مرتبط ارایه می‌شود و سپس به چالش‌های پیش رو به خصوص چالش مقررات پرداخته ‌می‌شود که باعث ظهور زیرمجموعه جدیدی از  فین‌تک به نام رگ‌تک برای پیدا کردن راه‌حل‌هایی برای مواجهه نوآوری‌های تکنولوژیکی با مشکلات مقرراتی و تسهیل انطباق با مقررات قانونی شده است. در نهایت، به مواجهه صنعت بانکداری با ظهور فین‌تک‌ها و راهکارهای حفظ جایگاه بانک‌ها در این محیط رقابتی پرداخته می‌شود.

صنعت پرداخت امروزه به مانند جسم سیالی است که هم در طول و هم در عمق زنجیره ارزش پرداخت (مجموعه فعالیت‌ها و فرایندهایی که یک سازمان در راستای خلق ارزش برای مشتری انجام می‌دهد) در حال گسترش است. این صنعت در حال حاضر شاهد رشدی سریع طرح‌های نوآورانه در طول زنجیره ارزش است که ظهور این طرح‌های خلاقانه باعث شده که این صنعت به بخش‌های مختلفی تقسیم شود. ظهور شرکت‌های غیربانکی در شکل استارت آپ‌های مالی مانند Ripple و Chain از یک‌سو و پیدایش غول‌های تکنولوژی به مانند Apple, Facebook, Google, Amazon از سوی دیگر، باعث ایجاد تغییر در این صنعت و ظهور طرح‌های سودده جدید شده است.  
رشد در پذیرش و مقبولیت پرداخت‌های دیجیتال، ورود بازیگران جدید، نوآوری‌های تکنولوژیکی، و گسترش سیستم‌های پرداخت آنی به طور فزاینده‌ای جهت‌دهنده به روش‌های پرداخت در خرده‌فروشی‌ها بوده است. همچنین ابداع تکنولوژی Blockchain به طور محتمل به دلیل پتانسیل بالایی که این تکنولوژی در مکانیزم تصفیه حساب دارد همانند یک نیروی محرک قوی در این صنعت عمل خواهد کرد.
هدف این مقاله فهم و آنالیز روند‌های اصلی در صنعت پرداخت است که پیش‌بینی می‌شود سیستم پرداخت‌ها را در آینده‌ای نزدیک هدایت کنند. این مقاله، روندهای فعلی صنعت پرداخت را بررسی کرده و در ادامه ده روند اصلی که این صنعت را تحت پوشش قرار خواهند داد معرفی می‌شوند.

در دو دهه‌ اخیر، فناوری حوزه‌های مختلفی را دستخوش تغییر و تحول اساسی قرار داده است. شبکه‌های اجتماعی ابعاد مختلفی از زندگی و نحوه‌ تعاملات افراد را تغییر دادند و موجب تحولات عظیمی در بخش‌های مختلفی مانند رسانه‌ها و شیوه‌های تبلیغات، برندینگ و بازاریابی شدند. اپلیکیشن‌های پیام‌رسان، حوزه‌‌ خدمات تلکام را متحول کردند و اپراتورهای سنتی این بازار مجبور شدند ارزش پیشنهادی خود را تغییر دهند و خدمات بیشتری را پوشش دهند. شبکه‌های تلویزیون اینترنتی مانند نت‌فلیکس رفته‌رفته جای کلوپ‌های اجاره‌ فیلم را گرفتند و هم‌اکنون هم با ورود به حوزه‌ تولید اختصاصی فیلم و محتوا، در حال گرفتن سهم از شبکه‌های تلویزیونی سنتی هستند. خدمات کرایه‌ خودرو که روزی یک کسب‌وکار سنتی به حساب می‌آمد با ورود اوبر دچار تحولی اساسی شد و هم‌اکنون حتی نمونه‌های این کسب‌وکار و تاثیرگذاری قابل‌ ملاحظه‌ آن‌ها در بازتعریف این خدمات را می‌توانیم در ایران نیز ببینیم. حوزه‌ خدمات اجاره‌ محل اقامت نیز با ورود بازیگری مانند Airbnb متحول شد و اگرچه با توجه به ملاحظات موجود در کشور کسب‌وکارهای مشابه آن هنوز رشد چشمگیری در ایران نداشته‌اند، اما تحولی عظیم در سطح دنیا ایجاد کرده‌اند. موج فناوری‌های بن‌افکن سال‌هاست که در سطح دنیا به حوزه‌ کسب‌وکارهای مالی رسیده است و در قالب فناوری‌های مالی یا فین‌تک بسیاری از حوزه‌های آن متحول شده است. ایران نیز، با وجود چالش‌هایی مانند فقدان یا انبوه قوانین و استانداردها و عقب‌افتادگی ناشی از سال‌ها انزوا و تحریم‌های اقتصادی تحت تاثیر این موج قرار گرفته است. بنابراین توجه و حمایت از حوزه‌ فناوری‌های مالی در جهت جبران این عقب‌افتادگی امری اجتناب‌ناپذیر است.

عصری که در آن زندگی می‌کنیم، عصر تکنولوژیست‌ها است. ظهور پارادایم جدید، الزام تکنولوژیست شدن را برای متخصصان به همراه داشته و بی‌توجهی به این قاعده جز حذف نتیجه دیگری برای آن‌ها در پی نخواهد داشت. موسسه مک‌کینزی در توصیف اهمیت تکنولوژی در جدیدترین گزارش خود آورده است: «در دهه‌های آینده، این تکنولوژی‌های جدید هستند که قواعد بازی را در بازارهای جهانی و منطقه‌ای تعیین خواهند کرد، نه سیاستمداران و اقتصاددانان.»
بلاکچین از جمله این تکنولوژی‌های نوظهور است و «بازارهای مالی» یکی از حوزه‌هایی است که تاثیرپذیری آن از این تکنولوژی به سرعت در حال فراگیر شدن است. صنعت بانکداری، صنعت بیمه و بورس همگی در آستانه ورود به انقلاب جدیدی هستند که رهبری آن‌ را به تکنولوژی بلاکچین نسبت می‌دهند.

اگر به شما گفته شده که باید استراتژیک‌تر فکر کنید، متوجه خواهید شد که چقدر این موضوع آزاردهنده خواهد بود، زیرا به ندرت به شما گفته می‌شود که چگونه می‌توانید این کار را انجام دهید. یکی از مراجعه‌کنندگانم، لیزا، معاون نیروی انسانی (HR) یک سازمان، که مربی‌گری او را بر عهده دارم، در این موقعیت قرار گرفته بود. او چنین توضیح داد: «به من گفته شد که فراتر و به تصویر بزرگ و کلان فکر کنم و استراتژیک‌تر بیاندیشم. من احساس کردم که این کلمه را با خود آن واژه برایم توضیح داده‌اند و این امر اصلا به من کمکی در درک این مفهوم نکرد.»  
در واقع اقداماتی که شما می‌توانید به کار گیرید تا در نقش فعلی خود استراتژیک‌تر باشید کدامند؟ 
بهتر است کار را با تغییر دیدگاه ذهنی خود آغاز کنید. اگر باور دارید که تفکر استراتژیک فقط برای مدیران ارشد است، در طرز فکر خود تجدید نظر نمایید. تفکر استراتژیک می‌تواند و باید در کلیه سطوح سازمان وجود داشته باشد، این بخشی از وظایف نانوشته همه مشاغل است. زمانی که آن را به عنوان بخشی از حرفه خود پذیرفتید، بر بهبود چهار توانایی کلیدی خود که مهارت کلیدی استراتژیک شما را نشان می‌دهند، تمرکز نمایید.

روابط عمومی، مرکز ارتباطی و اطلاعاتی سازمان و یکی از مبانی توسعه سازمانی است. سازمان به‌عنوان سیستمی اجتماعی از طریق روابط عمومی به جامعه، رسانه‌ها، مدیران و راهبران دیگر سازمان‌ها و نهادها معرفی‌ می‌شود؛ بازخوردها را تجزیه و تحلیل می‌کند؛ کامیابی‌ها و ناکامی‌ها را مورد بررسی قرار می‌دهد و ممکن است در عرصه‌های‌ رقابت، صحنه‌های‌ بین‌المللی را تجربه کند.
توجه به جایگاه روابط عمومی، التفات به حجم وسیعی از مخاطبان و اهمیت قایل شدن به پاسخگویی و باور به کار گروهی و مشارکتی است که با نگرش سازمان‌یافته تطابق دارد. این مقاله در پی آن است تا با بیانی ساده به بیان نقش‌های نوین روابط عمومی در سازمان‌های امروز و عوامل موثر بر توسعه و بهبود جایگاه روابط عمومی در سازمان‌ها بپردازد.

انسان از دیرباز به دنبال این بوده که چگونه می‌تواند بهتر زندگی کند، چه چیزی بیشتر موجبات رضایتش را فراهم می‌سازد و با چه سازوکارهایی می‌تواند در زندگی شخصی و حتی در محیط کار، فضای بانشاطی را ایجاد نماید. کارکنانی که دارای تعلق سازمانی بوده و وفادار و سازگار با اهداف و ارزش‌های سازمان باشند، بی‌تردید فراتر از وظایف و مسئولیت‌های شغلی می‌توانند فعالیت نمایند. تحقیقات نشان می‌دهد همین نوع فعالیت می‌تواند عامل مهمی در کارایی و بهره‌وری سازمان باشد. در دو دهه گذشته، مفهوم تعهد سازمانی جایگاه مهمی را در تحقیقات مربوط به رفتار سازمانی به خود اختصاص داده است، زیرا تعهد سازمانی مستلزم ایجاد رابطه‌‌ای بانشاط و فعال بین کارمند و سازمان است.
در اواخر قرن بیستم، تحقیقات گسترده‌ای در زمینه روانشناسی صنعتی، به ویژه در زمینه‌ عوامل موثر بر انگیزش و رضایت شغلی نظیر توجه به ساعات کار، غیبت، ترک شغل، شرایط جو سازمانی و بالاخره کیفیت زندگی کاری صورت گرفته که از جمله مهم‌ترین فاکتورهای کیفیت کاری، مقوله شادی و نشاط سازمانی است.
نقش شادی و نشاط در پیشبرد امور اقتصادی و بهبود سازمان انکارناپذیر است، زیرا در این صورت، مدیران و کارمندان انرژی دوچندانی پیدا می‌‌کنند و درصد تولید و بهره‌وری افزایش می‌‌یابد. بر این اساس، برخی کشورها برای بالا بردن میزان تولید می‌کوشند در محل کار مدیران و کارگران، فضایی از شور و نشاط ایجاد کنند، زیرا در جامعه خوشحال و خرسند، تولید بهتر، اشتغال بیشتر و اقتصاد سالم‌تر خواهد بود.
در این مقاله، ابتدا تعریفی از شادی و نشاط ارایه می‌شود و سپس مولفه‌های مهم نشاط سازمانی، نقش مدیران در ایجاد محیط کار شاداب، تاثیر شادی کارکنان در موفقیت شغلی و رضایتمندی کارکنان مطرح می‌شود و همچنین نقش شادی کارکنان در افزایش بهره‌وری مورد بررسی قرار می‌گیرد.

صنعت خودرو یکی از مهم‌ترین صنایع جهت تعالی و توسعه‌یافتگی کشورها است. گردش چرخ‌دنده این صنعت منوط به چرخش تعداد قابل توجهی از دیگر چرخ‌دنده ها در سطح کشور یا کشورها است. به جرات، کمتر صنعت فعالی را می توان پیدا کرد که در زنجیره ارزش‌آفرینی صنعت خودرو نقشی (هرچند کوچک) ایفا نکند.
پیشتازی صنعت خودروی آمریکا در کنار رقبای آلمانی و اروپایی در جهان تا اوایل هزاره سوم بیشتر مشهود بود. اما سرانجام در اوایل دهه دوم قرن حاضر، صنعت خودروسازی ژاپن که دوران شکوفایی خود را از دو دهه پیش‌تر و با قدرتی فراوان آغاز کرده بود، در ادامه حرکت پرشتاب و جهش‌گونه‌اش، از آمریکا پیشی گرفت و این کشور را از صدر فهرست بزرگ‌ترین تولیدکنندگان خودرو به پایین کشید. صنعت خودروی ژاپن نیز از سال‌های بعد از جنگ جهانی دوم، در این کشور حضور موفقی را تجربه کرده است، اگرچه فراز و نشیب‌های این حضور قابل تامل نبوده است و نحوه همکاری با خودروسازان و قطعه‌ سازان آمریکایی خود تجربه گرانبهایی برای تداوم حضور خودروسازان ژاپنی شده است.
صنعت خودروی ژاپن یکی از مهم‌ترین بخش‌های اقتصادی این کشور بوده است که نه‌تنها در بازار داخل (ژاپن) بلکه در بازارهای بین‌المللی منشا خیر و برکت بوده است. خودروسازان ژاپنی با تکیه بر شعار سه‌گانه موفقیت «رهبری کیفیت، کنترل هزینه و ارتقا بهره وری» تکنولوژی و دانش طراحی، تحقیق و توسعه در صنایع و به ویژه صنعت خودرو را به چالش کشاندند. نتیجه استمرار بر این رویکرد، تسخیر بازارها و کسب رتبه دوم جهانی تولید خودرو در بین کشورهای تولیدکننده دنیا بوده است.
اگرچه محصول نهایی توسعه صنعت خودرو، تولید خودرو و افزایش تعداد خودرو نمود دارد، ولی برای افزایش تولید خودرو باید کل زنجیره ارزش در صنعت خودرو توسعه یابند. به طور کلی، زنجیره ارزش را در سه سطح می‌توان بررسی کرد: 1. زنجیره ارزش تا قبل از تولید (به اصطلاح تا درب کارخانه خودروسازی)، 2. زنجیره ارزش در حین تولید (داخل کارخانه خودروسازی)، 3. زنجیره ارزش پس از تولید.
زنجیره تامین و لجستیک، خدمات فنی و مهندسی به منظور طراحی و توسعه قطعات و مجموعه، خدمات مالی (بانکی و بیمه‌ای) و گمرکی از مهم‌ترین بخش‌های فعال در ارزش‌آفرینی صنعت خودرو تا قبل از تولید خودرو است. در گروه دوم، ارزش‌آفرینی خودروساز در حین تولید است که به سطح تکنولوژی، بهره‌وری و کارایی، تحقیق و توسعه و طراحی خودرو، کنترل کیفی و... می‌توان اشاره نمود. پس از فروش و واگذاری خودرو به مشتریان، لایه سوم زنجیره ارزش‌آفرینی صنعت خودرو کلید می‌خورد که از مهم‌ترین موضوعات مطرح در این بخش می‌توان به خدمات فروش، خدمات پس از فروش، انواع خدمات مالی (بانک و بیمه) و... از موضوعات مهم در این لایه هستند. به حرکت درآوردن زنجیره ارزش در صنعت خودرو، نیازمند ایجاد شغل یا اشتغال‌زایی و تسهیل‌سازی گردش مالی در کنار بهره‌وری و ارتقا سطح فناوری تولید خودرو است.
در این مقاله، به نقش خودروسازان ژاپنی در صنعت خودروی ایالات متحده آمریکا پرداخته شده و عملکرد آنها را در حوزه‌های تاثیرگذار بررسی کرده است. به عبارت دیگر، این مقاله می‌کوشد تا پاسخ مستندی را برای این سوال ارایه نماید که «ثمره حضور خودروسازان ژاپنی در آمریکا چه بوده و چه ارزش افزوده‌ای را برای این کشور به ارمغان داشته است؟» مطالعات و گزارشات انجمن خودروسازان ژاپنی (جاما) مهمترین اسناد و مدارک مرتبط برای تهیه این مقاله است.

امروزه فرهنگ سازمانی یکی از اصلی‌‏ترین مسایل مورد بررسی در مباحث و تحقیقات دانشگاهی است که در حیطه تیوری سازمان و تکنیک‌‏های مدیریت به انجام می‏‌رسند. در سازمان‌هایی که مسایل فرهنگی کمترین اهمیت آشکار را دریافت می‏‌کنند نیز بعد فرهنگی، جزء لاینفکی از تمامی ابعاد سازمانی‏ است، اینکه در یک شرکت یا سازمان، افراد چگونه می‏‌اندیشند، احساس، ارزش‏گذاری و عمل می‏کنند، همه و همه توسط ایده‌‏ها، معانی و باورهای یک کلیت فرهنگی شکل می‏گیرند. مدیران سازمان‏ها عموما در برابر فرهنگ سازمانی دو گونه مواجهه را پیش می‏گیرند یا گمان می‏کنند که فرهنگ سازمانی وجود دارد و تاثیرگذار است یا اینکه چیزی با این نام وجود ندارد! برخورد، هرچه که باشد، فرهنگ سازمانی همچنان دارای اهمیت فراوانی است. اعضای ارشد سازمان هر یک به نحوی از انحاء و پیوسته در حال مدیریت فرهنگ هستند، مدیریتی که از طریق طبقه‌بندی مسایل به پراهمیت و کم‌اهمیت و همچنین چارچوب‏‌بندی اینکه سازمان چگونه باید فهمیده شود، صورت می‏‌گیرد. بسیاری اوقات حتی در سازمان‌های پیشرو نیز، درک درستی از این مطلب که چگونه افراد و سازمان بر حسب فرهنگ عمل می‏‌کنند، وجود ندارد. این مقاله سعی دارد تا با معرفی برخی ابزارهای‏ رسانه‏‌ای مغفول مانده در سازمان‏ها، راهی هموارتر برای مداخله در فرهنگ سازمانی نشان داده و استفاده از آن را برای ارتقای فرهنگ و رسیدن به سازمانی پویا، چابک و بهره‌‏ور پیشنهاد دهد.

از زمانی که گروه مشاوران مک‌کینزی عبارت «جنگ استعداد» را اختراع کردند، مشخص شد که استعداد برای دستیابی به کمال و تعالی سازمانی مورد نیاز است، بنابراین مدیریت استعداد مورد اقبال عمومی قرار گرفت. در سال‌های اخیر، مشاهده می‌شود که تعداد مقالات و کتاب‌های مربوط به مدیریت استعداد افزایش قابل توجهی داشته است و مدیریت مناسب استعداد، به عنوان عامل اصلی و تعیین‌کننده موفقیت سازمانی تلقی می‌شود. اما در دنیای کسب‌وکار، گمراهی در مورد معنی استعداد، مانع اتخاذ نظریه‌ها و رویه‌های یکسان در مدیریت استعداد شده است. در عصر حاضر، پیشرفت‌های زیادی در تعریف واژه استعداد رخ داده است، اما هنوز به تعریفی که مورد قبول متخصصان این حوزه باشد نایل نشده‌ایم. عدم چارچوب نظری و توسعه مفهومی در ادبیات مدیریت استعداد تا حدی از این واقعیت نشیت می‌گیرد که اکثر ادبیات موجود، بر فرد شاغل تمرکز دارد، اما یافته‌های جدید، بر شیوه یا عملیات‌ها (چگونگی) به جای اینکه «چه کسی با استعداد است» و «چرا» تمرکز می‌کنند.
تعداد قابل توجهی از نویسندگان ابهام ذاتی در مدیریت استعداد را به عملیات ناکافی سازه استعداد نسبت می‌دهند. به طور شگفت‌آوری، دانشجویان آشنا به حوزه مدیریت استعداد، به ندرت معنی دقیق استعداد را می‌دانند. در بسیاری از کتاب‌ها، استعداد به عنوان سازه‌ای اساسی فرض شده، اما به طورشفاف تعریف نشده است. با توجه به موارد اشاره شده، محقق با استفاده از روش کتابخانه‌ای و رویکرد توصیفی-تحلیلی درصدد پاسخگویی به این سوالات است: چرا در حوزه مدیریت استعداد تعاریف متعدد و گاها متناقضی از استعداد وجود دارد؟ ریشه این اختلافات در کجا باید جستجو کرد؟

عملکرد ‌شرکت‌ها و واحدهای تولیدی باید به صورتی باشد که در جهت حداکثر کردن ثروت سهامداران حرکت نمایند. از این‌رو، تامین مالی یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های حوزه مدیریت در ‌شرکت‌ها محسوب ‌می‌شود. مدیر درصدد انتخاب بهترین ترکیب ساختار سرمایه است که باید هزینه کلیه داده‌ها از جمله هزینه تامین مالی حداقل شود. همچنین نقدشوندگی و حجم معاملات سهام نیز از اولویت ‌سرمایه‌گذاران است. اگر بتوان یک رابطه معناداری بین ساختار سرمایه و افزایش نقدشوندگی و حجم معاملات مشاهده کرد، آنگاه می‌توان ادعا کرد که اتخاذ شیوه مناسب تامین مالی می‌تواند موجب افزایش نقدشوندگی یا حجم معاملات شود که نشان از ‌تاثیر روش تامین مالی در حجم معاملات و نقدشوندگی سهام دارد. در این پژوهش، رابطه بین ساختار سرمایه با حجم معاملات و نقدشوندگی ‌شرکت‌های صنعت خودرو در بورس اوراق بهادار تهران از سال 1390 تا 1394 مورد بررسی قرار گرفته است. برای آزمون فرضیه‌های پژوهش از روش رگرسیون با داده‌های ترکیبی استفاده شده است. نتایج بررسی نشان می‌دهد که ارتباط معناداری بین ساختار سرمایه و حجم معاملات و نقدشوندگی سهام برقرار نیست و اهرم مالی نمی‌تواند برروی آنها اثر چندانی بگذارد.

فناوری اطلاعات صنعت بانکداری را نظیر هر صنعت دیگر دچار دگوگونی بنیادین کرده است. مشتریان امروز صنعت بانکداری در تمام دنیا، انتظارات و رفتار متفاوتی نسبت به مشتریان چند دهه قبل دارند که اگر بانک‌ها و دیگر بازیگران سنتی صنعت پولی و بانکی نتوانند آن‌ها را پاسخ دهند، به سراغ بازیگران جدیدی در این عرصه می‌روند که با سرعت و چابکی زیاد نه تنها این خواسته‌ها را تامین می‌کنند بلکه با دادن خدمات متنوع و نوآورانه، خواسته‌ها و انتظارات مشتریان را از این صنعت بالا و بالاتر می‌برند. این همان اتفاقی است که قریب به دو دهه است که در دنیا آغاز شده است.
فین‌تک‌ها (fintech) فناوری‌ها و نوآوری‌ها جدید مبتنی بر فناوری اطلاعات هستند که در ارایه خدمات متنوع و نوآورانه به مشتریان با بازیگران سنتی این صنعت، یعنی بانک‌ها و موسسات مالی، رقابت می‌کنند و این رقابت به حدی رسیده است که بسیاری از خدمات سنتی بانکی با خطر انقراض توسط فین‌تک‌‌ها مواجه‌اند. البته بانک‌ها در قبال این پدیده نوآورانه رویکردهای متفاوتی داشته‌اند. برخی بانک‌ها با آغوشی باز این پدیده را پذیرفته و از آن برای خلق ارزش بیشتر برای مشتریان بهره برده‌اند و برخی دیگر در برابر آن مقاومت کرده و آن را نپذیرفته‌اند.
نظر به اهمیت این موضوع، سی‌وسومین همایش فصلی برنامه MBA با گرایش مدیریت کسب‌وکار هوشمند و تحول‌گرا (MITM) سازمان مدیریت صنعتی، با دعوت از فعالان و صاحب‌نظران، به موضوع فین‌تک اختصاص داشت. در این همایش، سخنرانان به بیان چیستی فین‌تک، دلایل ظهور و رشد آن و فرصت و تهدیدهای این صنعت در ایران پرداختند. گزیده‌ای از سخنرانی‌های همایش از نظرتان می‌گذرد.