فصلنامه جنگل و مرتع
پیاپی 28 (پائیز 1374)

مانگروها در ردیف هالوفیتهای نهاندانه ساحلی قرار دارند و عرصه وسیعی از باتلاقهای جزر و مدی نواحی گرمسیری و نیمه گرمسیری جهان را تحت اشغال خود درآورده اند. شمار گونه های این اجتماعات از 100 فراتر است که گروهی مختص به این مجموعه گیاهی بوده و تعدادی به صورت همراه در جوامع وجود دارند. به همین منظور سعی شده است با اشاره ای به انواع هالوفیتها، جایگاه جوامع مانگرو در این بین معین گردیده و موقعیت تاکزونومیک گونه های آن نیز تعیین گردد، سپس تعدادی از ویژگی های مختص به مانگروهای اصلی مانند تولید ریشه های هوایی، زنده زایی و تنش به غرقابی و شوری از دیدگاه اکوفیزیولوژی به بحث گذارده شود تا تصور صحیحی از سازگاری این گیاهان با شرایط سخت رویشگاهی آنها فراهم آید.

مجموعه محیطی که با زندگی انسان در ارتباط است مسلما ابعادی بسیار فراتر از زمین خاکی است که برای ملموس شدن، آن را به زیست کره محدود می کنند و شامل مجموعه ای از عناصر جاندار و بی جان است که روابط بسیار ظریف و متقابلی با هم دارند و اگر هر کدام از حلقه های این زنجیره حیات گسسته شود زندگی انسان به خطر خواهد افتاد.
در شرایط کنونی دلایل بی شماری وجود دارد که نشان می دهند زندگی انسانها به دلیل فعالیتهای غیر عقلانی خود انسانها به خطر افتاده است. رابطه انسان با طبیعت به صورت رابطه ای یک سویه، ناسالم و مخرب در آمده است. جنگل به لحاظ اهمیت بسزای آن در زندگی انسان به طلای سبز ملقب شده است و اثرات سوء اوزون بر روی اکوسیستمهای جنگلی می تواند ضایعات جبران ناپذیری برای بشر عصر حاضر به بار آورد. همچنین در اثر زیانهای وارده بر اتمسفر که از طریقه های مختلف (دود منواکسید کربن، دی اکسید گوگرد، اکسیدهای نیتروژن و بخارات آلی) به وجود می آید، لایه اوزون در اتمسفر بیش از حد نازک می گردد که آلودگی هوا را در پیش خواهد داشت. بنابراین هشدار در مورد این امر به دست اندرکاران صنایع، نسبت به استفاده صحیح از دستاوردهای تکنولوژیکی تمدن معاصر و جلوگیری از زوال منابع طبیعی بخصوص جنگلها و مراتع از ضروریات است.

بیش از چهار پنجم سطح کره زمین به وسیله محلول نمکی با غلظت حدود M NaCl 0/5 پوشیده شده است و تنها گروهی از گیاهان عالی قادر به تحمل چنین شرایطی هستند. اغلب گونه های زمینی قادر به تحمل حتی یک درصد غلظت نمک آب اقیانوسها بدون تغییر در موازنه آبی و غذایی یا متابولیسمی نمی باشند.
در سال 1536، Dodoens گیاه Plantago maritima را به عنوان گونه متعلق به گروهی از گیاهان عالی بردبار به شوری معرفی نمود. در سال 1576، Salicornia, Lobelius را به عنوان گیاه شاخص سواحل دریا در نظر گرفت. مع ذالک در اوایل قرن نوزدهم بود که واژه شوروی به این گروه از گیاهان توسط Pallas اطلاق شد...

گونه pistacia matica یکی از 11 گونه پسته موجود در دنیا و یکی از سه گونه پسته موجود در ایران، گونه است که خودرو و با انتشار در نواحی ترکمنستان، ایران، سوریه و فلسطین اشغالی.
این گونه در ایران با 10 میلیون هکتار گسترش در مناطقی که بین عرض جغرافیایی 27-37 درجه و با ارتفاع 700 تا 3000 متر از سطح دریا گسترش و بیشتر توام با درختان بلوط، بادام، ارس و غیره و یا به صورت درختان فردی یا جنگل پراکنده مشاهده می شود و به زبان محلی یا فارسی بنه نامیده می شود.
بدون شک فقدان آینده نگری لازم و برنامه ریزی صحیح از یک طرف و بهره برداری بی رویه، چرای احشام، قطع غیر قانونی و احیانا توصیه بعضی از افراد جهت پیوند آنها و تبدیل آنها به پسته اهل از طرف دیگر، موجبات تخریب جنگلهای با ارزش بنه را فراهم می سازد که امیدواریم اولین سمینار ملی بنه بتواند با ارائه اطلاعات و آمار در جنبه های گوناگون تمهیدات لازم را جهت حفظ و احیاء گسترش این گونه به ارمغان آورد.