فصلنامه جنگل و مرتع
پیاپی 30 (بهار 1375)

بهره برداری جنگل بی شک بر توده جنگل و به عبارت بهتر، به درختانی که به سبب فرانرسیدن موعد بهره برداری آنها سرپا باقی می مانند، به نهالهای حاصل از زادآوری و بالاخره بر خاک جنگل آسیبهایی وارد می سازد که عمدتا تابعی است از میزان و نوع مواد برداشتنی، نوع وسایل مکانیکی که در بهره برداری از جنگل به کار گرفته می شوند و درجه مهارت کارگران و تکنسینها در افکندن درخت و آماده سازی تنه، تا به خارج از جنگل حمل گردد.
میزان و نوع این آسیبها، در تیپهای مختلف جنگل و در شرایط متنوع رویشگاهی و بر حسب نوع و در شرایط متنوع رویشگاهی و بر حسب نوع وسایل مکانیکی مورد مصرف، تاکنون به شیوه علمی در ایران مورد مطالعه واقع نشده و احتمالا این نخستین پژوهشی است که در این زمینه بسیار مهم، در ایران به عمل آمده است.
البته حاصل این پژوهش را باید گام نخست در روشن ساختن نوع و شدت این آسیبها به حساب آورد و لازم است که پژوهشهایی نیز در نقاط دیگر انجام گیرد تا از مجموع نتایج حاصله، بتوان دید کلی نسبت به این مساله پیدا کرد.
این بررسی در دو بخش جداگانه به شرح زیر به علاقه مندان عرضه می شود:بخش اول: آسیبهای وارد بر توده جنگل (درختان سرپا).
بخش دوم: آسیبهای وارد بر زادآوری جنگل.

از آنجایی که طرح جنگلداری باید پاسخگوی نیاز مالک جنگل (دولت، موسسه عمومی، بخش خصوصی) باشد، لذا قبل از انتخاب راه و روش طراحی، طرح جنگلداری باید سئوالات زیر را برای خود مطرح نماید:- مالک، خود مصرف کننده چوب است یا فروشنده چوب؟
- چه نوع چوبی می خواهد تولید کند؟
- چه نوع سرمایه گذاری می خواهد انجام دهد؟
- آیا در جستجوی حداکثر تولید ماده اولیه (چوب) است؟ یا حداکثر درآمد پولی؟ یا در جستجوی نرخ سرمایه گذاری مناسب می باشد؟ یا در جستجوی بهبود ارزش (جنگل) است؟ یا می خواهد اصلاحات جزئی در خاک به وجود آورد؟
دانستن پاسخ این سوالات در انتخاب سن بهره برداری ضروری است.
وقتی توده جنگلی به سنی می رسد که به نظر مالک مناسبترین موقع بهره برداری است، اصطلاحا به آن «سن بهره برداری» یا «قابلیت بهره برداری» گویند.
براساس سوالات فوق، عملا هفت تیپ قابلیت بهره برداری «سن بهره برداری» وجود دارد.

اولین سمینار علمی ترویج منابع طبیعی، امور دام و آبزیان با هدف تبیین و پرداختن به مباحث ترویج منابع طبیعی، امور دام و آبزیان با مشارکت دانشگاه تهران، وزارت جهاد سازندگی و انجمن علمی ترویج و آموزش کشاورزی و با شرکت عده کثیری از استادان و محققن، کارشناسان، دانشجویان و علاقمندان به ترویج منابع طبیعی، دامپروری و شیلات و آبزیان در روزهای 22 و 23 و 24 اردیبهشت ماه 1375 در دانشگاه تهران برگزار شد و پیرامون ارزش و اهمیت حفظ و بهره وری صحیح از منابع طبیعی، توسعه پایدار، کشاورزی، دامپروری و آبزی پروری بویژه در مورد اشاعه و ترویج فرهنگ منابع طبیعی بحث و بررسی به عمل آمد.
از بین حدود 200 عنوان مقاله که به دبیرخانه سمینار واصل گردید، تعداد 46 مقاله برگزیده شد و به صورت سخنرانی ارائه گردید. همچنین تعدادی مقاله بصورت پوستر ارائه گردید. در حاشیه برگزاری سمینار نمایشگاهی از فعالیتها و دستاوردهای ترویج در زمینه های منابع طبیعی، امور دام و آبزیان تشکیل گردید که در بین غرفه های وزارت جهاد سازندگی، غرفه ترویج و مشارکت مردمی سازمان جنگلها و مراتع مقام اول را بدست آورد.