مجله حقوقی بین المللی
پیاپی 24 (پاییز و زمستان 1378)

در طول ربع قرن بیستم، داوری تجاری بین المللی به عنوان شیوه عادی حل و فصل اختلافات تجاری بین المللی، مقبولیت جهانی یافته است. قوانین داخلی کشورها درباره داوری روزآمد و نوتر شده است. کنوانسیون های بین المللی راجع به داوری که به امضای کشورها رسیده و یا به کنوانسیون های موجود ملحق شده اند، موفقیت های بزرگی کسب کرده اند. درس داوری به یکی از دروس جاری دانشکده های حقوق تبدیل شده است. با توجه به اینکه موانع تجارتی و سیاسی یکی پس از دیگری برداشته می شود و روند جهانی شدن اقتصاد آهنگی شتابان گرفته است، مؤسسات داوری هم در برابر درخواست های فزاینده دست اندرکاران تجارت بین المللی که خواهان قطعیت بیشتر، قابلیت پیش بینی، سرعت و انعطاف و نیز بی طرفی و کارآمدی بیشتر داوری در حل و فصل اختلافات بین المللی می باشند، قرار گرفته و به چالش های تازه ای فراخوانده می شوند. نه فقط تعداد پرونده ها، پیچیدگی دعاوی، مبالغ خواسته و نیز تنوع طرفهای داوری فزونی گرفته، بلکه انواع خواسته ها و درخواست هایی که طرفین در طول داوری مطرح می کنند نیز بسی متنوع است و افزایش یافته.