فهرست مطالب
مجله دانشکده پزشکی اصفهان
پیاپی 116 (هفته چهارم دی ماه1389)
- تاریخ انتشار: 1389/10/28
- تعداد عناوین: 14
-
- مقاله پژوهشی
-
صفحه 987مقدمهسالمونلوزیس یکی از معضلات بهداشتی جوامع بشری به حساب می آید. با وجود این اهمیت، درمان دارویی سالمونلوزیس محدود به بیماری حاد و تب تیفوئید است. امروزه، پس از شناسایی اولین سویه ی مقاوم سالمونلا، گزارش های مبنی بر وجود انواع مقاومت های دارویی و به خصوص بتالاکتامازهای وسیع الطیف از سراسر دنیا ارایه می شود.روش هاابتدا با روش انتشار از دیسک، حساسیت دارویی سویه های آن ها بررسی شد، سپس توسط روش E-test، MIC موارد مقاوم تعیین گردید. با استفاده از دیسک های ESBL جهت بررسی آنزیم بتالاکتاماز به روش Double disk، وجود بتالاکتاماز در انواع مقاوم تعیین شد و این مقاومت ها با استفاده از روش PCR و پرایمر یونیورسال، مورد بررسی قرار گرفت.یافته هادر60 سویه، مقاومت به حداقل یک آنتی بیوتیک وجود داشت. از این میان، 45 سویه واجد مقاومت چندگانه ی دارویی بود. بیشترین مقاومت نسبت به آمپی سیلین دیده شد، این در حالی بود که هیچ مقاومتی نسبت به ایمی پنم و سیپروفلوکساسین وجود نداشت که این نتایج توسط نتایج E-test تایید شد. نتایج بررسی ESBLها حاکی از وجود 5 مورد مقاومت به سفوتاکسیم بود. در مورد ایزوله های مقاوم، 2 مورد واجد قطعه ی ژنی پلاسمیدی Bla-ctx-m-type بود.نتیجه گیریجدا سازی مقاومت چند دارویی در سالمونلاهای ایزوله شده و اثبات وجود بتالاکتامازهای وسیع الطیف در انواع مقاوم، توجه ویژه به مصرف سفالوسپورین های وسیع الطیف و بررسی های گسترده را در سطح ملی خاطر نشان می سازد.
کلیدواژگان: سالمونلا، بتالاکتامازهای وسیع الطیف، مقاومت چند دارویی، آنزیم، CTX، M -
صفحه 997مقدمههیپرلیپیدمی در بیماران پیوند کلیه شایع است. هدف از این مطالعه، بررسی اثر داروی ازتیمیب بر پروفایل چربی و عملکرد کلیه در بیماران پیوندی و بررسی عوارض این دارو در آنان بود.روش هااین کارآزمایی بالینی از آبان ماه 1385 تا دی ماه 1387 در یک مرکز خصوصی نفرولوژی در اصفهان انجام شد. جمعیت مورد مطالعه، بیماران پیوند کلیه ی مراجعه کننده به این مرکز بودند (450 نفر). بر اساس معیارهای ورود، 78 نفر از بیماران انتخاب شدند و ازتیمیب به برنامه ی درمانی قبلی آن ها اضافه شد و بیماران در سه گروه قرار گرفتند. گروه E، فقط ازتیمیب، گروه ES ازتیمیب و استاتین و گروه EG ازتیمیب و جم فیبروزیل دریافت کردند. بیماران، قبل از مداخله، سه و شش ماه پس از آن مورد بررسی قرار گرفتند.یافته هادر نهایت، 61 بیمار با میانگین سنی 3/12 ± 49 سال در سه گروه بررسی شدند. تری گلیسرید، سه و شش ماه پس از مداخله در گروهE و ES به طور قابل توجهی کاهش یافت. کلسترول سه و شش ماه پس از مداخله در سه گروه به میزان قابل توجهی کاهش داشت. طی مطالعه، هیچ موردی از پس زدن پیوند دیده نشد. میزان فیلتراسیون گلومرولی (GFR) در سه گروه افزایش یافت ولی قابل توجه نبود (05/0 < P).نتیجه گیریازتیمیب داروی مؤثر و ایمن در درمان هیپرلیپیدمی بیماران پیوند کلیه می باشد و این دارو به شکل تک درمانی و درمان ترکیبی با استاتین یا فیبرات، قادر به کاهش کلسترول و به شکل تک درمانی و درمان ترکیبی با استاتین، قادر به کاهش تری گلیسرید به میزان قابل توجه می باشد.
کلیدواژگان: ازتیمیب، هیپرلیپیدمی، دریافت کننده پیوند کلیه -
صفحه 1008مقدمه
بیماری عروق کرونر از علل مهم مرگ و میر و معلولیت در سراسر جهان است. مقاومت به آسپرین از علل مهم شکست درمانی در کسانی محسوب می شود که علیرغم دریافت آسپرین حوادث آترواسکلروتیک را تجربه می کنند. مطالعات متعدد میزان مقاومت به آسپرین را (60-5) % گزارش کرده اند.
با توجه به تنوع آمار گزارش شده در این زمینه، مطالعه در بیماران ایرانی دریافت کننده آسپرین طراحی شد؛ همچنین برای اولین بار ارتباط مقاومت به آسپرین با شدت درگیری عروق کرونر در این مطالعه سنجیده شده است.
روش انجام کار: در یک مطالعه مقطعی صد و هفتاد بیمار که وجود بیماری عروق کرونر در آنها به اثبات رسید شرکت کردند. دو سی سی نمونه ادراری از هر بیمار گرفته شد. یک پرسشنامه که شامل سوالاتی در زمینه فشار خون، دیابت، چربی خون و سیگار بود، تکمیل شد. سطح ترمبوکسان B2 ادراری جهت هر بیمار دو بار به صورت مجزا به روش Elisa سنجیده شد. شدت درگیری عروق کرونر با روش Gensini Modified و دادن امتیاز به هر بیمار محاسبه شد.
اطلاعات با روش General linear model توسط SPSS16 مورد آنالیز قرار گرفت.نتایج3/75% از افراد مورد مطالعه به آسپرین مقاوم بودند. ارتباط معنی داری میان مقاومت به آسپرین و شدت درگیری عروق کرونر وجود داشت (001/0P value=)همچنین مطالعه ما نشان داد که زنان بیشتر به آسپرین مقاوم بودند. (003/0P value=) ارتباط معنی داری میان وجود دیابت در بیماران و مقاومت به آسپرین دیده شد. (023/0 p value=)
بحث و نتیجه گیریمطالعه ما که در گروهی از بیماران ایرانی انجام شده مقاومت به آسپرین را 3/75% گزارش کرده است که یکی از بیشترین آمار گزارش شده در مطالعات انجام شده در این زمینه بود. همچنین افرادی که بیماری عروق کرونر شدیدتری داشتند بیشتر به آسپرین مقاوم بودند.
کلیدواژگان: مقاومت به آسپرین، سطح ترمبوکسان B2، بیماری عروق کرونر -
صفحه 1016مقدمه
در مطالعات تجربی و بالینی، پس از انجام Percutanouse coronary angioplasty (PCI)، چه در فاز اولیه و چه در فاز دیررس، بهبودی عملکرد دیاستولی Left ventricle (LV) اتفاق می افتد. از آن جا که فلوی دیاستولی میترال، که توسط Pulse wave (PW) اندازه گیری می شود، محدودیت هایی دارد، به تازگی از Tissue doppler imaging (TDI) که یک روش ساده، حساس و ارزان قیمت می باشد، برای ارزیابی عملکرد دیاستولی بطن چپ استفاده می شود که وابسته به عوامل مخدوش کننده ای مثل تعداد ضربان قلب نیست.
روش ها40 نفر از بیماران کاندید آنژیوپلاستی به علت تنگی شدید Left anterior desending (LAD) انتخاب شدند و همگی تحت آنژیوپلاستی و گذاشتن Stent قرار گرفتند. همه ی بیماران قبل از آنژیوپلاستی و یک ماه پس از آن تحت اکوکاردیوگرافی قرار گرفتند. پارامترهای داپلر معمولی شامل E wave deceleration time، A velocity و E velocity و پارامترهای TDI شامل Aa velocity، Ea velocity و Sa velocity اندازه گیری شد. داده های قبل و بعد از PCI با هم مقایسه شدند.
یافته هاپس از PCI در داپلر معمولی فقط E wave deceleration time به صورت معنی دار بهبود یافت ولی پارامترهای دیگر شامل A velocity و E velocity تغییر معنی دار نداشت. از بین پارامترهای TDI نیز Aa velocity و Ea velocity در ناحیه ی سپتوم به طور معنی داری بهبود یافت ولی Sa velocity ناحیه ی سپتوم با وجود افزایش، از نظر آماری معنی دار نبود. بهبود مشخص در Ea velocity در ناحیه ی لترال اتفاق افتاد؛ Sa velocity و Aa velocity بهبود یافت ولی از نظر آماری معنی دار نبود.
نتیجه گیریدر بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر (Coronary artery disease) عملکرد سیستولی و دیاستولی مختل می شود که به راحتی می توان آن را توسط TDI تشخیص داد؛ اگر چه اختلال عملکرد سیستولی پس از PCI باقی می ماند، ولی عملکرد دیاستولی به صورت مشخص بعد از آنژیوپلاستی بهبود می یابد. مطالعه ی ما نشان داد که پس از PCI عملکرد دیاستولی بطن چپ بهبود می یابد و این بهبودی در طول زمان اتفاق می افتد. بر خلاف مطالعات قبلی، این مطالعه نشان داد که Aa velocity یک ماه پس از رواسکولاریزاسیون به طور معنی داری بهبود می یابد.
کلیدواژگان: آنژیوپلاستی، کرونر، اکوکاردیوگرافی داپلر، Tissue doppler imaging -
صفحه 1024مقدمهنزدیک به دو سوم افرادی که مبتلا به دیابت نوع دو هستند، درجاتی از کبد چرب را نشان می دهند که ممکن است باعث ایجاد عوارضی در بیماران شود. در این مطالعه، تاثیر سالسالات بر بهبود علایم کبد چرب و هم زمان ارتباط کبد چرب با نشانه های سندرم متابولیک در جامعه ی دارای اختلال قند بررسی شده است.روش هااین مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی شده دو سو کور در دو گروه بیماران مبتلا به دیابت تازه تشخیص داده شده و افراد پیش دیابتی انجام شده است. بیماران پس از بررسی اولیه ی آزمایشگاهی و سونوگرافی به صورت تصادفی در دو بازوی مطالعه جای گذاری شدند. در بازوی اول روزانه سه گرم سالسالات و در بازوی دوم دارونما برای سی روز تجویز گردید.یافته هااز بین 46 نفر بیمار مبتلا به دیابت، 34 نفر (74 درصد) دچار کبد چرب بودند؛ ابتلا به این عارضه در بین 113 نفر فرد پیش دیابتی نیز 75 درصد نمونه ها (86 نفر) را شامل می شد. فراوانی نسبی درجات کبد چرب بین دو گروه تفاوت معنی داری نداشت. میانگین AST در افراد با کبد چرب مبتلا به دیابت (IU/dl 7 23) و افراد بدون کبد چرب (IU/dl 3 18) تفاوت معنی داری داشت (05/0 > P). تفاوت تغییر ترانس آمنیازها قبل و بعد از مداخله، چه در گروه بیماران پیش دیابت و چه در گروه مبتلا به دیابت، بین دریافت کنندگان دارو و دریافت کنندگان دارونما تفاوتی را نشان نداد.نتیجه گیریبر اساس یافته ها می توان حدس زد که اگر دیابت را ادامه ی منطقی روند پاتوژنزی بدانیم که قبل از آن پیش دیابت است، به احتمال قوی، کبد چرب قبل از این مرحله شکل گرفته است. این مطالعه نتوانست نشان دهد که تجویز سالسالات با دوز سه گرم روزانه در درمان کبد چرب بیماران پیش دیابت و مبتلا به دیابت اثر دارد.
کلیدواژگان: دیابت، کبد چرب غیر الکلی، سالسالات -
صفحه 1070
- گزارش مورد
-
Page 987BackgroundSalmonellosis is one of the most important prevalent bacterial infections, after a decade of its recognition. Antibiotic therapy in salmonellosis is restricted to typhoid fever and acute infections. After the first reporting of resistance in S. Typhimurium DT 104, nowadays, developing resistance in Salmonella, specially, ESBL (such as CTX-M) species is an important issue in salmonellosis. In this study, we evaluated bla-ctx-m-type gene in clinical isolates of Salmonella enterica.MethodsIn this cross-sectional study, we collected clinical isolates of patients in 18 months. Initially, we surveyed drug sensitivity with disk diffusion method, and then determined MIC of resistant isolates with E-test stripes. The existence of ESBL (extended spectrum beta-lactamase) enzymes was examined by ESBL disks in Double Disk method, and these resistances was evaluated with PCR by using a pair of universal primers.Finding36 isolates were sensitive to all of antibiotics, but, in 60 isolates there was at least one resistance. In 45 isolates, there were multi drug resistance (MDR) phenotypes. Resistance to ampicilin was the highest percent, whereas, there was not any resistance to imipenem and ciprofloxacin, which were improved with E-test strips. ESBL evaluation, showed producing cefotaxime ESBL in 5 isolates and ceftazidim ESBL in 4 isolates; 2 isolates of these had bla-ctx-m-type gene in plasmid.ConclusionDetection of MDR trait, especially extended spectrum beta-lactamases in resistant clinical Salmonella isolates, point to the attention in usage of extended spectrum cephalosporins and detection of resistance rate in a nation level.
-
Page 997BackgroundHyperlipidemia is common in renal transplant recipients. The aim of the study was to evaluate the efficacy and safety of ezetimibe on lipid profile and renal function in renal transplant recipients.MethodsThis prospective clinical trial study was done in a private nephrology clinic in Iafahan on 450 renal transplant patients between 2006-2009 years. Based on inclusion criteria, 78 patients were selected and ezetimibe was added to their previous treatment regimen. Patients were placed in three groups: group E (ezetimibe alone), group ES (ezetimibe with statin) and group EG (ezetimibe with gemfibrozil). All of the patients were evaluated before and three and six months after intervention.FindingSixty one patients with mean age of 49 ± 12.3 years were studied. Triglyceride was reduced significantly three and six months after intervention in E and ES groups. Cholesterol was reduced significantly three and six months after intervention in all three groups. During the six-month study, no case of rejection was found. Glomerular filtration rate (GFR) in the three groups was increased but it was not statistically significant (P > 0.05).ConclusionEzetimibe alone, or in combination with statin or gemfibrozil, is a safe and effective drug in the treatment of hypercholestrolemic patients with kidney transplantation and alone, or in combination with statin, is a safe and effective drug in the treatment of hypertriglyceridemic patients with kidney transplantation.
-
Page 1008Background
Coronary artery disease (CAD) and myocardial infarction are the most common cause of mortality and morbidity all over the world.. Aspirin resistance is an important part of therapeutic failure in patients who experience several atherosclerotic events despite aspirin therapy.Different stud-ies have reported aspirin resistance between 5-45% all over the world. According to different re-sponses to aspirin therapy in different countries and lack of adequate studies on aspirin resistance in Iran, this study was designed for invitro evaluation of aspirin resistance in Iranian patients.
Methods170 patients with documented coronary artery stenosis were enrolled in this cross-sectional prospective study. 2 cc urine samples were obtained from all the subjects.Then a questionnaire includ-ing questions about ischemic heart disease risk factors (hypertension, diabetes, hyperlipidemia, obesity and smoking) was completed for each patient. Thromboxane B2 level in urine was measured two times for each patient via ELISA method. Data were analyzed via SPSS 16. with General Linear Model (Univariate).Gensini modified was used for assessment of severity of coronary arteries in-volvement (Coronary angiography score).
Finding75.3% of studied patients were aspirin resistant. There was significant relationship between angiography score and aspirin resistance (Pvalue
-
Page 1016Background
We aimed to evaluate subepicardial and subendocardial left ventricular (LV) functions in patients with single coronary artery lesion at early stage after percutaneous coronary intervention (PCI).
MethodsPatients with left anterior descending (LAD) lesion (n = 40) were evaluated. Patients un-derwent PCI and at least one coronary stent was placed. After PCI, the pulsed-wave tissue doppler im-aging (pw-TDI) parameters taken from subepicardial and subepicardial layers were compared among the them.
FindingThe systolic and diastolic pw-TDI parameters were apparently different between the patient after PCI, while the systolic pw-TDI parameters did not change. The diastolic pw-TDI parameters taken from both subepicardial (circumferential contraction) and subendocardial layers (longitudinal contraction) improved after PCI. After PCI, it was shown that while Ea velocity (P = 0.012) taken from the subendocardial layer increased, IVRa velocity (P < 0.001) taken from the subepicardial layer decreased.
ConclusionIn our study, left ventricular, left atrium, and aortic valve diameter increase in patients with coronary artery disease. The systolic and diastolic functions were impaired at subendocardial and subepicardial layers. These dysfunctions can be easily presented with pw-TDI. Although systolic dys-function persists, diastolic dysfunction improves at early stage after PCI.
-
Page 1024BackgroundNearly two-third of patients with type II diabetes have degrees of fatty liver; this may induce some side effects in them. This study aimed to find effect of salsalate on treatment of steatohepatitis and correlation of fatty liver with metabolic syndrome in the setting of impaired glucose metabolism.MethodsIn a double-blind randomized trial within two distinct groups i.e. recently diagnosed diabetics and prediabetic cases allocated in two arms of the intervention to receive 3 g salsalate or placebo. All cases underwent glucose and lipid level studies and liver ultrasound study.FindingWithin 46 patients with diabetes, 34 (74%) had fatty liver in ultrasound; this ratio was 75 percent in 113 prediabetic cases. Relative frequency of fatty liver stages did not differ between diabetics and prediabetics. Within diabetics, mean AST level of fatty liver cases (23 ± 7 IU/dl) was higher than others (18 ± 3 IU/dl) (P < 0.05). Changes in transaminase levels following intervention did not significantly differ, comparing drug and placebo arms in two subgroups.ConclusionAccording to the findings, if diabetes could be assumed as the logical consequence of prediabetic state, it seems that fatty liver did develop before this preliminary status. In this study, salsalate could not change biochemical markers of fatty liver significantly.
-
Page 1070