فهرست مطالب

مجله دانشکده پزشکی اصفهان
پیاپی 134 (هفته دوم خرداد 1390)

  • تاریخ انتشار: 1390/03/07
  • تعداد عناوین: 5
|
  • بررسی سهم مشارکت مجلات علمی پژوهشی در تولیدات علمی دانشگاه
    فرزانه امین پور صفحه 367
    مقدمه
    درحال حاضر، اندازه گیری کمی و کیفی مقالات علمی یکی از روش های معمول سنجش عملکرد پژوهشی دانشگاه ها محسوب می شود. نتایج مطالعات انجام شده نشان دهنده ی رشد چشمگیر تولیدات علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سال های اخیر بوده است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی سهم مشارکت مجلات علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در تولیدات علمی این دانشگاه بود.
    روش ها
    این پژوهش از دسته ی مطالعات توصیفی بود که به صورت مقطعی انجام شد. در این مطالعه، کلیه ی شماره های مجلات علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان که در سال 1388 منتشر شده بودند، مورد بررسی قرار گرفت. داده های پژوهش به نرم افزار Excel وارد گردید و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
    یافته ها
    دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سال 1388در حدود 2087 امتیاز از مجموع امتیازات تولید دانش خود را از طریق چاپ مقاله در مجلات علمی پژوهشی خود کسب کرد. در این میان، مجله ی دانشکده ی پزشکی اصفهان بیشترین مشارکت را در تولید این امتیازات داشته است. این مجله از طریق چاپ مقالات پژوهشگران دانشگاه بیش از 828 امتیاز یعنی در حدود 40 درصد کل امتیاز مقالات دانشگاه در مجلات علمی پژوهشی خود را تولید کرد.
    نتیجه گیری
    توجه به ظرفیت ها و امکانات موجود در حوزه ی چاپ و نشر مجلات علمی و شناخت نقاط قوت و ضعف مجلات دانشگاه می تواند در ارتقای سیاست های پژوهشی دانشگاه در زمینه ی تحقق تفاهم نامه ی 5 ساله ی معاونت تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی با دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در خصوص افزایش تولید دانش به شکلی کاملا موثر مورد استفاده قرار گیرد.
    کلیدواژگان: مجلات علمی، تولید علم، برون داد پژوهشی، رتبه بندی دانشگاه ها، ایران
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • فراوانی گونه های جدید کاندیدا (کاندیدا ارتوپسیلوزیس و کاندیدا متاپسیلوزیس) در بین گروه کاندیدا پاراپسیلوزیس های جدا شده از بیماران با استفاده از ژن SADH و روش PCR-RFLP در ایران
    رسول محمدی، سید حسین میرهندی*، محمدحسین یادگاری، محمد قهری، شهلا شادزی، نیلوفر جلالی زند، محمد تقی هدایتی صفحه 376
    مقدمه

    کاندیدا ارتوپسیلوزیس و کاندیدا متاپسیلوزیس گونه های مخمری تازه کشف شده ای هستند که از لحاظ فنوتیپی از گونه ی کاندیدا پاراپسیلوزیس غیرقابل تشخیص می باشند. در مطالعه ی حاضر، با استفاده از روش های مولکولی فراوانی و انتشار کاندیدا ارتوپسیلوزیس و کاندیدا متاپسیلوزیس در بین جدایه های کاندیدا پاراپسیلوزیس در نمونه های مختلف بالینی در ایران بررسی شده است.

    روش ها

    DNA ژنومی مخمری 935 جدایه ی مخمری با استفاده از فیلتر FTA از کشت تازه استخراج شد. ابتدا ناحیه ی ITS مخمر ها با پرایمر های عمومی ITS1 و ITS4 تقویت و پس از برش آنزیمی باMspI گروه کاندیدا پاراپسیلوزیس شناسایی شد. سپس ژن SADH تقویت و سه گونه ی کاندیدا پاراپسیلوزیس، متاپسیلوزیس و ارتوپسیلوزیس به کمک هضم آنزیمی با NlaIII افتراق داده شد.

    یافته ها

    در مجموع 111 جدایه به عنوان گروه پاراپسیلوزیس شناسایی شد که از بین آن ها 18 جدایه (2/16 درصد) کاندیدا ارتوپسیلوزیس و 93 جدایه (7/83 درصد) کاندیدا پاراپسیلوزیس بودند. هیچ یک از جدایه ها به عنوان کاندیدا متاپسیلوزیس شناسایی نشد. بیشترین جدایه های کاندیدا ارتوپسیلوزیس مربوط به نمونه های ناخن بود.

    نتیجه گیری

    کاندیدا ارتوپسیلوزیس گونه ی کمیابی در ایران نبوده و به نظر می رسد تعداد زیادی از استرین ها یی که ممکن است در ایران به عنوان کاندیدا پاراپسیلوزیس شناسایی شوند، در واقع گونه ی ارتوپسیلوزیس باشند.

    کلیدواژگان: کاندیدا ارتوپسیلوزیس، کاندیدا متاپسیلوزیس، کاندیدا پاراپسیلوزیس، PCR، RFLP، ایران
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • اثر رزیگلیتازون بر آنژیوژنز قلبی در رت های نرمال و دیابتی
    انسیه صالحی، مجید خزاعی، بهمن رشیدی، شقایق حق جوی جوانمرد صفحه 386
    مقدمه
    گیرنده های فعال کننده ی تکثیر پروکسی زوم ها (Peroxisome proliferator–activated receptors یا PPAR) گروهی از رسپتورهای هسته ای وابسته به لیگاند می باشند که به عنوان فاکتور های نسخه برداری عمل می کنند. PPAR ها دارای 3 ساب تایپ α، γ، β/δ هستند. PPAR ها ممکن است در تنظیم آنژیوژنز دخالت داشته باشند. هدف ما در این پژوهش، بررسی اثر فعال سازی PPARγ توسط رزیگلیتازون به عنوان یک آگونیست اختصاصی این ساب تایپ بر آنژیوژنز در عضله ی قلبی در رت های دیابتی و غیر دیابتی بود.
    روش ها
    24 رت نر به طور تصادفی به 4 گروه 6 تایی تقسیم و تحت درمان قرار گرفتند. گروه 1، شاهد که حلال دارو دریافت کردند؛ گروه 2، شاهد هایی که روزانه 8 میلی گرم بر حسب هر کیلوگرم رزیگلیتازون به صورت خوراکی دریافت کردند؛ گروه 3، دیابتی هایی که حلال دارو دریافت کردند و گروه 4، دیابتی هایی که روزانه 8 میلی گرم بر حسب هر کیلوگرم رزیگلیتازون به صورت خوراکی دریافت کردند. همه ی حیوانات 21 روز بعد کشته و عضله ی قلبی آن ها جهت ایمونوهیستوکمیستری مورد بررسی قرار گرفت.
    یافته ها
    نتایج نشان دادند که میانگین تراکم مویرگی در قلب حیوانات دیابتی کمتر از حیوانات شاهد بود (08/0 = P). تجویز رزیگلیتازون نتوانست تغییر معنی داری در تراکم مویرگی قلب در حیوانات دیابتی (32/13 ± 71/121 در مقابل02/7 ± 62/136 تعداد در میلی متر مربع) و غیر دیابتی (08/11 ± 78/153 در مقابل 3/4 ± 96/135 تعداد در میلی متر مربع) ایجاد کند.
    نتیجه گیری
    یافته های ما نشان داد که دیابت با کاهش آنژیوژنز در عضله ی قلبی همراه است و فعال سازی PPAR γ توسط رزیگلیتازون، نتوانست آنژیوژنز را در عضله ی قلبی در رت های دیابتی و شاهد تغییر دهد.
    کلیدواژگان: آنژیوژنز، دیابت، PPAR γ، رزیگلیتازون
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • انجام موفقیت آمیز آناستوموز روده ی باریک با چسب فیبرینی جدید در نمونه ی حیوانی
    مهدی راستی اردکانی، محمد علی حقوقی، پیمان فاضل، مجتبی اکبری، پژمان مرتضوی، شهرار ادیبی صفحه 394
    مقدمه
    در بسیاری از اعمال جراحی شکم و لگن آناستوموز دستگاه گوارش مرحله ی بسیار مهمی از عمل جراحی است. آناستوموزهای روده در حال حاضر توسط تکنیک مرسوم با استفاده ی از نخ و سوزن و یا استاپلر انجام می شود. مطالعه ی فعلی به بررسی امکان استفاده ی بی خطر از چسب فیبرین گلوی جدید در آناستوموز روده ی باریک در نمونه ی حیوانی برای کاهش زمان عمل و عوارض آن پرداخت.
    روش ها
    این مطالعه به طریقه ی Experimental trial انجام شد. 5 قلاده سگ که از نظر نژادی، وزنی، سنی و جنسی مشابه بودند تحت عمل جراحی لاپاراتومی قرار گرفتند و پس از برداشتن 5 سانتی متر از روده ی باریک با استفاده ی از فیبرین گلو آناستوموز شدند. پس از حدود 15 روز این گروه دوباره تحت لاپاراتومی قرار گرفته و بررسی محل آناستوموز از نظر پاتولوژی و قطرهای پروگزیمال، دیستال و محل آناستوموز انجام گرفت. محل توسط روش دستی (Handsewn) آناستوموز شد. داده ها با نرم افزار PASW نسخه ی 18 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
    یافته ها
    زمان میانگین برای آناستوموز روده ی باریک با فیبرین گلو حدود 6:47 دقیقه و برای آناستوموز با دست (Handsewn) حدود 11:11 دقیقه بود. بروز پریتونیت و مورتالیتی در هیچ کدام از نمونه ها اتفاق نیفتاد. در لاپاراتومی انجام شده پس از 15روز از عمل اول شواهدی از لیک آناستوموز و وجود آبسه دیده نشد. از دید ماکروسکوپی و در لمس محل آناستوموز، چسبندگی به طور کامل اتفاق افتاده بود. در بررسی میکروسکوپی تنها در یک مورد از نمونه ها اتصال در لایه ی مخاط و زیر مخاط کامل نشده بود ولی اتصال لایه ی عضلانی و سروز کامل بود.
    نتیجه گیری
    آناستوموز با استفاده ی از فیبرین گلو در مقایسه ی با آناستوموز با دست، به طور محسوسی سریع تر است. با توجه به عدم اتساع لومن پروگزیمال و دیستال در مقایسه ی با قطر طبیعی روده،Patency آناستوموز در حد مطلوب بود. نتایج این طرح نشان می دهد که می توان از چسب بافتی اتولوگ که با ذرات نانو تقویت شده است با اطمینان بالا در جهت تقویت آناستوموزهای دستگاه گوارش استفاده کرد.
    کلیدواژگان: آناستوموز، روده ی باریک، فیرین گلوی جدید
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • گزارش یک مورد خون سازی خارج از مغز استخوان در جمجمه ی یک بیمار مبتلا به تالاسمی بتای حد واسط
    پروین محزونی، همایون تابش، مژگان مختاری، احمد شکرچی زاده، آزاده کرمی صفحه 403
    مقدمه
    خون‎سازی خارج از مغز استخوان به تشکیل بافت خون ساز در خارج از مغز استخوان دلالت دارد و یک پدیده ی جبرانی در بیماری های سیستم خون ساز مثل آنمی همولیتیک مادرزادی، آنمی بدخیم و ارتشاح مغز استخوان ثانویه ی به بدخیمی ها است. خون سازی خارج از مغز استخوان در بسیاری از بافت های بدن گزارش شده است و کبد، طحال و گره های لنفاوی محل های شایع آن هستند. با این حال موارد داخل جمجمه ای بسیار نادر است.
    گزارش مورد: در CT اسکن آقای 34 ساله ی مبتلا به تالاسمی بتای حد واسط با شکایت از سردرد های مزمن و کاهش پیشرونده ی بینایی، یک توده ی غیرهوموژن، هیپردنس و لبوله در شاخ اکسی پیتیال سمت چپ همراه با ادم وسیع محیطی دیده شد. در بررسی بافت شناسی تشخیص بافت خون ساز در پارانشیم مغز تایید شد.
    کلیدواژگان: تالاسمی، خون‎سازی خارج از مغز استخوان، داخل جمجمه
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
|
  • The Contribution of Academic Journals to the University Scientific Productivity
    Farzaneh Aminpour Page 367
    Background
    The quality and quantity of published articles are frequently used indicators for measuring the research output of universities. Recent studies reveal the significant development in scientific production of Isfahan University of Medical Sciences. The aim of this study was to identify the contribution of academic journals published by Isfahan University of Medical Sciences in the scientific productivity of this university.
    Methods
    The present cross-sectional study was carried out by reviewing total issues of academic journals published by Isfahan University of Medical Sciences from April 2009 till the end of March 2010. The data were analyzed by Excel 2007 software.
    Finding
    From total research score of Isfahan University of Medical Sciences, 2087 points were acquired by 9 academic journals published by this university. Journal of Isfahan Medical School with 828 points ranked first in terms of the most contribution in the scientific productivity among other academic journals.
    Conclusion
    Devoting considerable attention to the available potentials in the field of journal publishing would improve research policies of increasing academic scientific productivity.
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Evaluation of Prevalence of the New Candida Species (C. Orthopsilosis and C. Metapsilosis) among C. Parapsilosis Group Isolated from Patients by PCR-RFLP of SADH Gene in Iran
    Rasoul Mohammadi, Hossein Mirhendi, Mohammad Hossein Yadegari, Mohammad Ghahri, Shahla Shadzi, Nilufar Jalalizand, Mohammad Taghi Hedayati Page 376
    Background

    Candida orthopsilosis and C. metapsilosis are recently introduced species that phenotipically indistinguishable from C. parapsilosis. In the present study, we evaluated the incidence and distribution of C. orthopsilosis and C. metapsilosis among 111 C. parapsilosis, isolated from different body locations by molecular methods.

    Methods

    Yeast genomic DNAs were extracted from 935 isolates using Whatman FTA filter matrix technology from fresh cultures. First, ITS region of yeasts, were amplified by ITS1 and ITS4 primers, then Candida parapsilosis group were identified with digestion by MspI. SADH gene was amplified and three species of Candida including C. parapsilosis, C. orthopsilosis and C. metapsilosis were differentiated with digestion by NlaIII enzyme.

    Finding

    Totally 111 isolates were identified as Candida parapsilosis among them, 18 isolates (16.2%) were identified as C. orthopsilosis and 93 isolates (83.7%) as C. parapsilosis. No isolates were identified as C. metapsilosis. The most isolates of C. orthopsilosis, were obtained from nail.

    Conclusion

    C. ortopsilosis is not a rare species in Iran and it seems that a significant amounts of Candida strains which are considered as C. parapsilosis might be C. ortopsilosis.

    Abstract View Paper Original: Persian
  • Effect of Rosiglitazone on Coronary Angiogenesis in Diabetic and Control Rats
    Ensieh Salehi, Majid Khazaei, Bahman Rashidi, Shaghayegh Haghjooye Javanmard Page 386
    Background
    Peroxisome proliferator–activated receptors (PPARs) are ligand-activated transcription factors of nuclear receptor superfamily, consisting of three subtypes: PPARα, γ, β/δ. Clinical evidence suggests that PPARs may be involved in regulating angiogenesis. In this study, we examined the hypothesis that whether activation of PPARγ by Rosiglitazone, a PPARγ agonist, can alter coronary angiogenesis in diabetic and control rats.
    Methods
    Twenty four male rats were randomly divided into four groups as follows: group 1: control rats received vehicle; group 2: control rats received Rosiglitazone (8mg/kg/day) by gavage every day; group 3: diabetic rats received vehicle; group 4: diabetic rats received Rosiglitazone (8mg/kg/day) by gavage everyday. All rats were sacrified after 21 days and their hearts muscles were harvested for immonohistochemistry.
    Finding
    The mean capillary density in control rats was higher than diabetic rats (P = 0.08). Rosiglitazone treatment could not change capillary density of the heart in diabetic rats (121.71 ± 13.32 versus 136.62 ± 7.02/mm2) and nondiabetic rats (153.78 ± 11.08 versus 135.96 ± 4.3/mm2).
    Conclusion
    Our findings demonstrate that diabetes is associated with reduced capillary density in the heart and PPARγ activation by Rosiglitazone could not alter angiogenesis in diabetic and non-diabetic rats.
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Small Bowel Anastomosis with New Fibrin Glue in Animal Model
    Mehdi Rasti Ardakani, Mohammad Ali Hoghoughi, Peyman Fazel, Mojtaba Akbari, Pejman Mortazavi, Shahrar Adibi Page 394
    Background
    In many surgical procedures in pelvic and abdomen, gastrointestinal anastomosis has a main role.These days, bowel anastomosis is done with some techniques like handsewn and stapler anastomosis. In some research, the use of fibrin glue in abdomen is convenient, operation time is reduced, and intra abdominal adhesion is lower than standard manner. In this research we evaluated new fibrin glue for small bowel anastomosis in animal model.
    Methods
    In this experimental study, we operated 5 dogs in same race, age and gender. After laparatomy under general anesthesia 5 cm of small intestine resected, then anastomos with new fibrin glue was done. After 15 days, the dogs were reoperated and surgical site was evaluated and then anastomosis was done by handsewn method. PASW version 18 was used for data analysis.
    Finding
    Mean time for anastomosis with fibrin glue was 6:47 and 11:11 for handsewn. Mortality and peritonitis didn’t occur. After second operation there was no any sign of leakage, intraperitoneal inflammation and abscess. In microscopic only one case attachment wasn’t seen in mucosa and submucosal layers but it was occurred in muscular and serosal layers.
    Conclusion
    The mean time of FG anastomosis was shorter than handsewn and the patency of surgical site was favorable beause there was no significant different between diameters of proximal and distal lumens compare whit normal bowel diameter. Our data reveals that we can use FG (that reinforced by nano particles) for reinforcement of GI anastomosis with high safety level, especially in high risk situation.
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Intracranial Extramedullary Hematopoiesis in a Patient with Intermediate B-Thalassemia
    Parvin Mahzuni, Homayoon Tabesh, Mojgan Mokhtari, Ahmad Shekarchizadeh, Azadeh Karami Page 403
    Background
    Extramedullary hematopoiesis refers to formation of hematopoietic tissue and it is a compensatory phenomen in hematologic disease like congenital hemolytic anemia, myelofibrosis, pernicious anemia & Bone marrow infiltration secondary to malignancies. It has been reported in many sites but the most common sites are liver, spleen & lymph node. Case Report: A 34-year-old man with intermediate B-thalassemia had chronic headache and progressive loss of visual function. In CT scan a lobulated, non homogenous hyperdense mass was seen in left occipital horn with massive surrounding edema. In histologic examination the presence of hematopoietic tissue in brain parenchyma was confirmed.
    Abstract View Paper Original: Persian