فهرست مطالب

مجله دانشکده پزشکی اصفهان
پیاپی 196 (هفته دوم شهریور 1391)

  • تاریخ انتشار: 1391/06/15
  • تعداد عناوین: 5
|
  • نادر رهنما، عفت بمبئی چی، سجاد باقریان، سهیلا نژادرومزی صفحه 1
    مقدمه
    ورزش سه گانه شامل شنا، دوچرخه سواری و دو می باشد که ورزشکاران در هر یک از مراحل آن وضعیت خاصی را به خود می گیرند که ممکن است منجر به بروز اختلال یا ناهنجاری در بدن شود. هدف از این مطالعه، مقایسه ی میزان انحناهای ستون فقرات (گردن، پشت و کمر) سه گانه کاران با افراد غیر ورزشکار بود.
    روش ها
    تعداد 40 ورزشکار سه گانه و 40 غیر ورزشکار در این مطالعه شرکت کردند. برای جمع آوری اطلاعات مربوط به تمرینات و سابقه ی سه گانه کاران از پرسش نامه و برای بررسی انحناهای گردنی، پشتی و کمری ستون فقرات از گونیامتر و خط کش منعطف استفاده شد.
    یافته ها
    میانگین زاویه ی سر به جلو در ورزشکاران سه گانه (11/7 ± 58/44 درجه) به طور معنی داری بیشتر از غیر ورزشکاران (24/7 ± 55/28 درجه) بود؛ به طوری که زاویه ی سر سه گانه کاران حدود 20 درجه از غیر ورزشکاران بیشتر بود. تفاوت معنی داری در میانگین کیفوز سه گانه کاران (68/6 ± 86/45 درجه) و افراد غیر ورزشکار (6/5 ± 03/43 درجه) مشاهده شد، اما در خصوص لوردوز کمری تفاوت معنی داری بین سه گانه کاران (85/5 ± 96/32 درجه) و افراد غیر ورزشکار (16/4 ± 76/33 درجه) مشاهده نشد.
    نتیجه گیری
    از یافته های این تحقیق می توان نتیجه گرفت که ورزش سه گانه به دلیل این که ترکیبی از سه رشته ی ورزشی می باشد و ورزشکاران در حین اجرای هر یک از رشته ها، وضعیت خاص بدنی به خود می گیرند، میزان زاویه ی سر به جلو و کیفوز ورزشکاران نسبت به غیر ورزشکاران افزایش می یابد، اما این رشته ی ورزشی تاثیر چندانی بر روی لوردوز کمری ورزشکاران نداشته است. پیشنهاد می شود که تمرینات کششی و تقویتی عضلات برای پیش گیری از بروز ناهنجاری ها انجام شود.
    کلیدواژگان: سر به جلو، کیفوز، لوردوز، سه گانه
  • ناصر کاویانی، مجتبی رحیمی، سید مرتضی حیدری، زهرا رحمانی صفحه 2
    مقدمه
    ترس از درد هنگام تزریق بی حسی موضعی در بسیاری از بیماران وجود دارد. روش های مختلفی برای کاهش درد هنگام تزریق بی حسی موضعی وجود دارد. بافری کردن لیدوکایین در چند مطالعه باعث کاهش درد تزریق شده است. در این مطالعه، تاثیر محلول بی حسی تازه تهیه شده و محلول بافری شده بر روی درد تزریق مطالعه شد.
    روش ها
    در این کارآزمایی بالینی، 4 گروه 20 نفری از افراد کاندید کار دندان پزشکی انتخاب شدند. جهت بی حسی موضعی به افراد هر گروه یکی از محلول های بی حسی کارپول لیدوکایین/اپی نفرین، کارپول لیدوکایین/اپی نفرین/بی کربنات، لیدوکایین/اپی نفرین تازه تهیه شده و لیدوکایین/ اپی نفرین/ بی کربنات تازه تهیه شده، تزریق شد. شروع بی حسی موضعی و درد تزریق با استفاده از شاخص VAS (Visual analogue scale) اندازه گیری گردید.
    یافته ها
    میانگین نمره ی درد تزریق در گروه کارپول از همه بیشتر و برابر 28/0 ± 68/2 و در گروه لیدوکایین/اپی نفرین/بی کربنات سدیم تازه تهیه شده از همه کمتر و برابر 37/0 ± 86/0 بود. همچنین دو دقیقه پس از تزریق در 95 درصد افراد گروه لیدوکایین/اپی نفرین/بی کربنات تازه تهیه شده اثر بی حسی موضعی شروع شده بود این میزان در گروه کارپول در 50 درصد افراد دیده شد.
    نتیجه گیری
    اضافه کردن بی کربنات به محلول های لیدوکایین/اپی نفرین و لیدوکایین/اپی نفرین تازه تهیه شده باعث کاهش درد تزریق و شروع اثر سریع تر می شود. بنابراین اضافه کردن بی کربنات به کارپول برای کاهش درد توصیه می شود.
    کلیدواژگان: بی حسی موضعی، بی کربنات، درد، دندان پزشکی
  • سمیه جعفری نژاد، محمود قاضی خوانساری * صفحه 3
    مقدمه

    پاراکوآت یک علف کش صنعتی است که پس از ورود به سلول با تولید رادیکال فعال ایجاد آسیب سلولی می کند. کاپتوپریل نیز به دلیل داشتن تیول، اثرات آنتی اکسیدانتی دارد و سلول را از رادیکال های آزاد محافظت می کند. هدف از این مطالعه، بررسی اثر مهاری کاپتوپریل بر سمیت سلولی ناشی از پاراکوآت در رده ی سلولی G292 بود.

    روش ها

    در این مطالعه 4 گروه شاهد، غلظت های متفاوت پاراکوآت (5/2، 5 و 10 میلی مول)، غلظت های متفاوت کاپتوپریل (03/0، 06/0، 12/0، 25/0 و 5/0 میلی مول) و مخلوطی از غلظت های ذکر شده ی فوق، در پلیت 96 خانه حاوی 50000 سلول در هر خانه قرار داده شدند و پس از 24 ساعت انکوباسیون آزمون های مربوط به سمیت بر روی آن ها انجام شد.

    یافته ها

    پاراکوات با غلظت 10 میلی مولار میزان کشندگی بسیاری را در این رده ی سلولی موجب شد. همچنین استفاده از کاپتوپریل پس از قرار گرفتن سلول ها در مجاورت پاراکوات با غلظت مناسب (12/0 میلی مولار) درصد سلول های زنده را افزایش داد. نتایج حاصل از بررسی تولید نیترات نیز نشان داد که تغییر قابل ملاحظه ای در تولید نیتریک اکساید در حضور کاپتوپریل و پاراکوآت حاصل نشد.

    نتیجه گیری

    کاپتوپریل دارای اثر آنتی اکسیدانی قابل ملاحظه بر روی رده ی سلولی G292 می باشد، ولی به نظر می رسد مکانیسم اثر کاپتوپریل بر کاهش سمیت ناشی از پاراکوآت نمی تواند از طریق اثرگذاری بر تولید نیتریک اکساید باشد.

    کلیدواژگان: پاراکوآت، کاپتوپریل، آنتی اکسیدان
  • مریم تابش، احمد اسماعیل زاده، مرجان تابش، محمد جواد حسین زاده صفحه 4
    مقدمه
    امروزه دیابت یکی از شایع ترین بیماری های متابولیک و عامل مهمی برای مرگ و میر به شمار می رود. رژیم غذایی مناسب یکی از عوامل کلیدی کنترل کننده ی دیابت می باشد. این مطالعه به هدف بررسی تاثیر دانسیته ی انرژی رژیم غذایی بر شاخص های تن سنجی، گلایسمیک و پروفایل لیپیدی در زنان مبتلا به دیابت نوع دو انجام گردید.
    روش ها
    این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی از نوع موازی بر روی 60 زن مبتلا به دیابت نوع 2 در محدوده ی سنی 60-30 سال و شاخص توده ی بدنی (Body mass index یا BMI) بیشتر از 25 کیلوگرم بر مترمربع انجام گردید. پس از همسان سازی برای سن، BMI و وضعیت یائسگی، افراد مورد مطالعه به سه گروه 8 هفته رژیم غذایی با دانسیته ی انرژی پایین، دانسیته ی انرژی بالا و دانسیته ی انرژی معمولی تقسیم شدند. تبعیت افراد از طریق 3 ثبت غذایی تعیین شد. شاخص های تن سنجی، گلوکز پلاسما، انسولین و لیپید های سرم در ابتدا و انتهای مطالعه اندازه گیری شد.
    یافته ها
    میانگین تغییرات وزن و BMI در سه گروه به ترتیب 3– کیلوگرم و 5/1-1 کیلوگرم بر مترمربع بود که تفاوت معنی داری در سه گروه نداشت. سطح تری گلیسرید سرم در گروه دریافت کننده ی رژیم غذایی با دانسیته ی انرژی بالا در مقایسه با گروه دریافت کننده ی رژیم با دانسیته ی پایین و معمولی کاهش معنی داری یافت (16/41- میلی گرم در دسی لیتر در برابر 56/2 و 64/14 میلی گرم در دسی لیتر، 01/0 = P). در گروه دریافت کننده ی رژیم با دانسیته ی انرژی پایین سطح Low density lipoprotein (LDL) و کلسترول سرم در مقایسه با ابتدای مطالعه به طور معنی داری کاهش یافت (25/13- میلی گرم در دسی لیتر و 004/0 = P و 68/17- میلی گرم در دسی لیتر و 003/0= P). تفاوت معنی داری در سطح گلوکز و انسولین سرم در بین سه گروه مشاهده نشد.
    نتیجه گیری
    مصرف رژیم غذایی با دانسیته ی انرژی بالا می تواند سبب کاهش سطح تری گلیسرید سرم و مصرف رژیم با دانسیته ی انرژی پایین و غنی از میوه جات و سبزیجات می تواند سبب بهبود LDL و کلسترول تام سرم در زنان مبتلا به دیابت نوع 2 شود.
    کلیدواژگان: دانسیته ی انرژی رژیم غذایی، تن سنجی، گلایسمیک، پروفایل لیپیدی، دیابت ملیتوس
  • سید حمید زرکش اصفهانی، نیما شیخ بیگلو، زرین دخت امامی کرونی، سمانه صدیقی خویدک، آناهیتا جناب، علی ناغونی صفحه 5
    یکی از عمده ترین چالش های موجود در کارایی واکسن ها و داروها، روش تحویل آن به محل مورد نظر است. روش های مختلفی برای تحویل واکسن ها وجود دارد. واکسن های ویروس زنده ی ضعیف شده یکی از قدیمی ترین و کارامدترین روش های مورد استفاده است که باعث بروز پاسخ های ایمنی همورال و سلولی می شوند، ولی به دلیل ناپایداری ژنتیکی و احتمال برگشت به شکل بیماری زا امروزه کمتر مورد استفاده قرار می گیرند. در این مقاله رویکرد های جدید در تحویل واکسن، شامل استفاده از وکتورهای ویروسی و باکتریایی، واکسن های دزوکسی ریبونوکلئیک اسید، ذرات شبه ویروسی، استفاده از ویروزوم ها، واکسن هایی بر اساس باکتریوفاژ رشته ای fd و پروتئین E2 کمپلکس پیرووات دهیدروژناز ژئوباسیلوس استئاروترموفیلوس مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. همچنین به برخی از رویکردهای جدید در روش های انتقال و تحویل دارو شامل استفاده از نانو ذرات و استفاده از آپتامر ها نیز اشاره شده است. عمده ترین مزایای روش های جدید شامل کاهش عوارض جانبی، تجویز آسان، امکان تحریک واکنش های ایمنی عمومی و اختصاصی و تحویل واکسن یا داروی مورد نظر به محل دقیق آن می باشد.
    کلیدواژگان: وکتورهای ویروسی و باکتریایی، تحویل دارو، واکسن، نانو ذرات، آپتامر
|
  • Nader Rahnama, Effat Bambaeichi, Sajjad Bagherian, Soheila Nezhadroomazi Page 1
    Background
    Triathlon is a popular sport match that combines swimming، cycling، and running into a single event. During each stage، athletes have specific positions which may affect their spinal curvatures. The aim of this study was to compare forward head posture، thoracic kyphosis، and lumbar lordosis in triathlon athletes and non-athletes.
    Methods
    This study included 40 Iranian male triathlon athletes and 40 non-athletes. Each athlete had to complete a questionnaire about training procedures and his experience of participation in a triathlon. The degrees of forward head، kyphosis، and lordosis were measured using a goniometer and a flexible ruler.
    Findings
    The mean degree of forward head in triathlon athletes (44. 58˚ ± 7. 11˚) was significantly (about 20%) greater than non-athletes (28. 55˚ ± 7. 24˚). A significant difference was observed in mean kyphosis between triathlon athletes and non-athletes (45. 86˚ ± 6. 68˚ vs. 43. 03˚ ± 5. 6˚). However، no significant difference was found between triathlon athletes and non-athletes in mean lordosis (32. 96˚ ± 5. 85˚ vs. 33. 76˚ ± 4. 16˚).
    Conclusion
    It can be concluded that posing specific postures during the 3 stages of a triathlon increases forward head posture and kyphosis among athletes. Therefore، stretching and strengthening exercises are recommended to prevent athletes from developing these abnormalities.
    Keywords: Forward head, Kyphosis, Lordosis, Triathlon
  • Nasser Kaviani, Mojtaba Rahimi, Sayed Morteza Heidari, Zahra Rahmani Page 2
    Background
    Many dental patients are afraid of injections. There are different methods for reducing pain during topical anesthetic injections. Some studies have reported buffering lidocaine to reduce injection pain. In this study، the effects of fresh and buffered topical anesthetic on injection pain were evaluated.
    Methods
    In this prospective study، 4 groups of 20 dental treatment candidates were selected. Topical anesthetics for the 1st-4th groups included carpules of lidocaine/epinephrine، carpules of lidocaine/epinephrine/bicarbonate، freshly prepared lidocaine/epinephrine، and freshly prepared lidocaine/epinephrine/ bicarbonate، respectively. The initiation of topical anesthesia and injection pain were evaluated using a visual analogue scale (VAS).
    Findings
    The highest and lowest mean scores of pain belonged to the carpule group (2. 67 ± 0. 28) and fresh lidocaine/epinephrine/bicarbonate (0. 86 ± 0. 37)، respectively. While topical anesthesia started 2 minutes after injection in 95% of fresh lidocaine/epinephrine/bicarbonate group، the rate was as low as 50% in carpule group.
    Conclusion
    Adding bicarbonate to carpules of lidocaine/epinephrine and fresh lidocaine/epinephrine is recommended to decrease injection pain and accelerate the onset of effect.
    Keywords: Bicarbonate, Dentistry, Local anesthesia, Pain
  • Somayeh Jafarinejad, Mahmoud Ghazi-Khansari Page 3
    Background

    Paraquat is a kind of herbicide which can cause cell damage by producing active radicals. On the other hand، the antioxidant activity of captopril due to its thiol content prevents cell damage caused by active radicals. The aim of this study was to evaluate the inhibitory effect of captopril on paraquat toxicity in G292 cell line.

    Methods

    This study included 4 groups of control، different concentrations of paraquat (2. 5، 5، and 10 mM)، different concentrations of captopril (0. 03، 0. 06، 0. 12، 0. 25، and 0. 5 mM)، and combination of paraquat and captopril with different concentrations. The cells were placed in the well of 96-well tissue culture microplates with the density of 50،000 cells in each well. After 24 hours of incubation، toxicity tests were performed.

    Findings

    Captopril increased the viability of cells in methylthiazol tetrazolium (MTT) assay but it did not have significant effects on nitric oxide production. It could also significantly reduce the cytotoxicity of paraquat.

    Conclusion

    Although the antioxidant activity of captopril reduced the cytotoxicity of paraquat in G292 cell line، this reduction was not found to be related with nitric oxide production.

    Keywords: Paraquat, Captopril, Antioxidant
  • Maryam Tabesh, Ahmad Esmaillzadeh, Marjan Tabesh, Mohammad Javad Hosseinzadeh Page 4
    Background
    Diabetes is considered as a major metabolic disease with high rates of mortality. This study was performed to assess the effects of low and high energy dense vs diets on anthropometric measures، glycemic index، and lipid profiles of type 2 diabetic women.
    Methods
    In a randomized controlled parallel design clinical trial، a total of 60 diabetic women [age: 30-60 years; body mass index (BMI) > 25 kg/m2] participated. After matching for age، BMI، and menopausal status، subjects were randomly assigned to consume either a low energy dense [charbohydrate: 65% and fat: 25% of total energy]، high energy dense (charbohydrate: 55% and fat: 35%)، or normal-energy-dense diets (charbohydrate: 60% and fat: 30%) for 8 weeks. Compliance was assessed through a 3-day dietary record during the intervention. Anthropometric measures، plasma glucose and serum insulin، and lipid profiles were evaluated on fasting state at baseline and at the end of the intervention.
    Findings
    Difference in dietary energy density did not result in different changes in weight and BMI between groups. Mean change in weight and BMI were almost -3 kg and 1-1. 5 kg/m2 for all groups. Consumption of high energy dense diet resulted in significantly lower serum triglyceride levels compared to low and normal energy dense diets (-41. 16 vs. 2. 56 and 14. 64 mg/dL، P = 0. 01). Within-group differences revealed significant effect of low energy dense diet on serum low density lipoprotein and total cholesterol levels (-13. 25 mg/dL، P = 0. 004 and -17. 68 mg/dL، P = 0. 003 respectively). No overall significant differences in fasting plasma glucose and serum insulin levels were observed between the 3 groups.
    Conclusion
    Consumption of a high energy dense diet might reduce elevated serum triglyceride levels among Iranian women with type 2 diabes. However، adherence to a diet rich in fruits and vegetables might improve serum low density lipoprotein and total-cholesterol levels of these patients.
    Keywords: Dietary energy density, Anthropometry, Glycemic index, Lipids, Diabetes mellitus
  • Sayyed Hamid Zarkesh Esfahani, Nima Shaykh Baygloo, Zarrindokht Emami Karvani, Samaneh Sedighy Khoydak, Anahita Jenab, Ali Naghoni Page 5
    One of the major challenges in the efficiency of vaccines and drugs is suitable delivery to target locations. There are several methods for preparing and delivering vaccines. Live attenuated virus vaccines are one of the oldest and most efficient ways to induce both humoral and cellular immune responses. However، they are currently used less due to their genetic instability and the possibility of change to virulent forms. In this review، new approaches to vaccine preparation and delivery systems including use of viral and bacterial vectors، deoxyribonucleic acid vaccines، virus-like particles، virosomes، and vaccines based on filamentous bacteriophage fd and E2 protein of the pyruvate dehydrogenase complex of Geobacillus stearothermophilus are discussed. Furthermore، some new approaches such as use of nanoparticles and aptamers in drug delivery methods are reviewed. The main advantages of new methods include reduced side effects، easy administration، stimulating of innate and specific immune responses، and vaccine or drug delivery to the exact desired locations.
    Keywords: Viral, bacterial vectors, Drug delivery, Vaccine, Nanoparticle, Aptamer