فهرست مطالب

مجله دانشکده پزشکی اصفهان
پیاپی 250 (هفته چهارم مهر 1392)

  • تاریخ انتشار: 1392/07/28
  • تعداد عناوین: 5
|
  • مقاله پژوهشی
  • بررسی مقایسه ای بروز پروتئین مهار کننده ی تومور DAL-1 در نمونه های سرطانی و سالم تخمدان
    مهدی نیکبخت دستجردی، زهرا عبدالعالی صفحه 2
    مقدمه
    ژن DAL-1 (Differentially expressed in adenocarcinoma of the lung-1) که بر روی کروموزوم شماره ی 18 (18p11.3) واقع است، به عنوان یک ژن مهار کننده ی تومور شناخته می شود. این ژن از اجزای Cell adhesion molecules است که در سازمان دهی اسکلت سلولی با ایجاد اتصالات محکم بین سلولی نقش ایفا می نماید. غیر فعال شدن این ژن می تواند چسبندگی بین سلولی و نیز اتصال بین غشا و اسکلت سلولی را از بین برده، باعث بروز بدخیمی و متاستاز گردد. این مطالعه با هدف بررسی مقایسه ای بروز پروتئین مهار کننده ی تومور DAL-1 در نمونه های سرطانی و سالم تخمدان انجام گرفت.
    روش ها
    در این مطالعه، از 60 نمونه ی سرطانی تخمدان و 60 نمونه ی بافت سالم مجاور از همان نمونه ها استفاده شد. همچنین، از روش ایمونوهیستوشیمی برای بررسی بروز پروتئین DAL-1 استفاده گردید. بررسی درصد سلول های رنگ آمیزی شده در مقاطع بافتی با استفاده از میکروسکوپ نوری و نرم افزار Motic Advanced Plus 2 انجام شد. حضور رنگ قهوه ای سیتوپلاسم، همراه با رنگ قهوه ای غشا و یا بدون آن، برای بیان DAL-1 مثبت در نظر گرفته شد.
    یافته ها
    بیان این پروتئین در بافت های سرطانی در مقایسه با بافت های سالم مجاور، به طور معنی داری کاهش یافته بود (001/0 > P). همچنین، کاهش بیان این پروتئین از لحاظ آماری به طور معنی داری با متاستاز به غدد لنفاوی مرتبط بود (036/0 = P).
    نتیجه گیری
    با توجه به کاهش بروز پروتئین DAL-1 در نمونه های سرطانی نسبت به نمونه های سالم در این مطالعه، به نظر می رسد بیان پروتئین DAL-1 بتواند با پاتوژنز سرطان تخمدان مرتبط باشد. از طرف دیگر، فقدان یا کاهش بروز معنی دار این پروتئین در نمونه های سرطانی با متاستاز به غدد نشان می دهد که می توان DAL-1 را به عنوان یک نشان گر تشخیصی برای بیماران مبتلا به سرطان تخمدان مورد استفاده قرار داد.
    کلیدواژگان: سرطان تخمدان، ژن DAL، 1، ژن مهار کننده ی تومور، ایمونوهیستوشیمی
    چکیده زبان: فارسی
  • بازیابی حرکت شبه گام برداشتن در رت قطع نخاع شده با استفاده از تحریک الکتریکی میکرونی بلوک های پایه ای حرکتی درون نخاع
    علیرضا اسدی، عباس عرفانیان امیدوار صفحه 1324
    مقدمه
    در دهه ی گذشته، تحریک الکتریکی درون نخاع به عنوان یک روش موفق در بازیابی حرکت اندام های معلول شناخته شده است. وجود شبکه هایی از نرون های واسطه ای در نخاع نشان داده شده است (ساختارهای پایه ای حرکت یا استخرهای حرکتی) که امکان فعال سازی گروه هماهنگی از ماهیچه ها را به عهده دارند. در این مقاله، امکان فعال سازی این واحدهای حرکتی با استفاده از تحریک الکتریکی میکرونی درون نخاع مورد بررسی قرار گرفت.
    روش ها
    آزمایشات بر روی سه رت بالغ ویستار انجام شد. با لامینکتومی موضعی، استخوان های روی مهره های T13 تا L4 برداشته شد. حیوانات بر روی یک استریوتکس قرار داده شدند، به طوری که پای حیوان به راحتی قابلیت حرکت داشته باشد؛ در حالی که سر حیوان و مهره های T12 و L5 به وسیله ی گیره های نخاعی استریوتکس ثابت شده بود. برنامه ای در محیط LabVIEW برای تخمین بی درنگ زوایای مفاصل گسترش داده شد. برای تحریک نخاع، یک تحریک کننده ی میکرونی قابل برنامه ریزی 16 کاناله مورد استفاده قرار گرفت. دامنه، فرکانس و عرض پالس سیگنال تحریک به صورت بی درنگ امکان تغییر داشت. نقاط مختلف درون نخاع بین مهره های T13 تا L4 تحریک و زاویه مفصل های مچ، زانو و ران اندازه گیری شد.
    یافته ها
    امکان فعال سازی بلوک های پایه ی حرکتی گام برداشتن در نخاع با استفاده از تحریک میکرونی مشاهده شد. با تعریف مناسب الگوهای تحریک بلوک های پایه ی حرکتی می توان حرکت شبه گام برداشتن را به وجود آمد. منحنی به کار گیری ساختارهای پایه ی حرکتی بیانگر رابطه ی خطی بین شدت تحریک و اندازه ی جابه جایی مفاصل بود.
    نتیجه گیری
    نتایج این تحقیق نشان می دهد که می توان با ترکیب بلوک های پایه ی حرکتی، حرکت شبه گام برداشتن را در رت قطه نخاع شده با استفاده از تحریک میکرونی درون نخاع ایجاد کرد.
    کلیدواژگان: تحریک الکتریکی عملکردی، تحریک میکرونی درون نخاع، بلوک های پایه ی حرکت، منحنی به کار گیری، حرکت شبه گام برداشتن
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • بررسی مقایسه ای تاثیر روش های مختلف انفیلتراسیون پوستی بی حس کننده ی موضعی بر درد حین انجام تکنیک بی حسی نخاعی
    سید جلال هاشمی، غلام رضا خلیلی*، سمانه سادات موسوی صفحه 1351
    مقدمه

    انجام بی حسی نخاعی مستلزم ورود سوزن از طریق پوست به داخل فضای ساب آراکنوئید می باشد. ورود سوزن نخاعی از طریق پوست در اکثر بیماران همراه با درد است که سبب ناراحتی، استرس، تغییر وضعیت ناخواسته در بیمار و احتمال جابه جایی سوزن و در نهایت، شکست در انجام بلوک می گردد. جهت کاهش درد در حین القای بی حسی نخاعی، تا کنون از روش های مختلفی استفاده شده است. این مطالعه با هدف مقایسه ی تاثیر روش های مختلف انفیلتراسیون پوستی بی حس کننده ی موضعی بر درد، حین انجام تکنیک بی حسی نخاعی به انجام رسید.

    روش ها

    طی یک مطالعه ی کارآزمایی بالینی، 172 بیمار تحت اعمال جراحی با بی حسی نخاعی به صورت تصادفی به 4 گروه مساوی تقسیم شدند. در گروه 1، تزریق اینتراتکال بدون انجام بی حسی موضعی، در گروه 2 تزریق اینتراتکال همراه با بی حسی موضعی پوست توسط یک سی سی لیدوکائین یک درصد با ایجاد Skin wheal، در گروه 3 تزریق اینتراتکال همراه با بی حسی موضعی پوست توسط دو سی سی لیدوکائین یک درصد به صورت تزریق زیرجلدی و در گروه 4، تزریق اینتراتکال همراه با بی حسی موضعی پوست توسط 3 سی سی لیدوکائین یک درصد به صورت تزریق زیرجلدی همراه با تزریق عمقی انجام شد. سپس شدت درد بیماران در حین انجام تکنیک بی حسی نخاعی با استفاده از معیار Visual analog scale (VAS) تعیین گردید.

    یافته ها

    میانگین شدت درد بلافاصله پس از انفیلتراسیون پوستی در سه گروه Skin wheal، تزریق زیرجلدی و تزریق عمقی، طبق آزمون آنالیز واریانس یک طرفه اختلاف معنی دار نداشت (94/0 = P). میانگین شدت درد در حین انجام تکنیک نخاعی در چهار گروه شاهد، Skin wheal، تزریق زیرجلدی و تزریق عمقی طبق آزمون مذکور تفاوت معنی داری نداشت (54/0 = P)؛ ولیتوزیع فراوانی رضایت مندی بیماران از تکنیک القای بی حسی در چهار گروه متفاوت بود و بالاترین میزان رضایت مندی در گروه Skin wheal و تزریق زیرجلدی مشاهده شد.

    نتیجه گیری

    انفیلتراسیون پوستی جهت القای بی حسی نخاعی در صورتی که به شیوه مناسبی انجام گیرد، می تواند در پروسه ی ایجاد بی حسی و رضایت مندی بیمار تاثیر مثبت داشته باشد. انفیلتراسیون بی حس کننده ی موضعی به روش Skin wheal و تزریق زیرجلدی با رضایت مندی بیشتری در بیماران همراه است.

    کلیدواژگان: بی حسی نخاعی، انفیلتراسیون پوستی، بی حسی موضعی
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • بررسی شیوع گاستروانتریت و شناسایی ژنوتایپ های در حال گردش روتاویروسی در کودکان بستری شده در بیمارستان امام حسین شهر اصفهان؛ 1392
    شراره مقیم، حسین فاضلی، بهرام نصر اصفهانی، هدی جعفری مدرک صفحه 1360
    مقدمه
    روتاویروس های انسانی از مهم ترین عوامل ایجاد گاستروانتریت حاد ویروسی در نوزادان و کودکان کم سن و سال جهان محسوب می شوند. از این رو، بررسی نمونه های اسهالی کودکان جهت تشخیص میزان شیوع روتاویروس و تعیین ژنوتایپ غالب برای جلوگیری از مصرف نابه جای آنتی بیوتیک و استفاده از واکسن ضروری به نظر می رسد. هدف این مطالعه، بررسی میزان شیوع روتاویروس و ژنوتایپ غالب آن در جمعیت کودکان زیر 3 سال مبتلا به اسهال حاد در اصفهان بود.
    روش ها
    در این پژوهش، 116 نمونه ی مدفوعی از کودکان زیر 3 سال مبتلا به اسهال حاد مراجعه کننده به بیمارستان امام حسین اصفهان به عنوان بیمارستان مرجع اطفال، جمع آوری شد. با استفاده از تکنیک SDS-PAGE (Sodium dodecyl sulfate polyacrylamide gel electrophoresis)، اقدام به شناسایی روتاویروس گروه A گردید و سپس، ژنوتایپ نمونه های مثبت با روش Nested RT-PCR (Reverse transcription polymerase chain reaction) مورد ارزیابی قرار گرفت.
    یافته ها
    از 117 نمونه ی مدفوع اسهالی، 41 نمونه (3/35 درصد) روتاویروس گروه A مشخص گردید. در تعیین ژنوتایپ مشخص شد که از این تعداد نمونه، بیشترین فراوانی ژنوتیپ های روتاویروسی جدا شده مربوط به 8P1G (9/65 درصد) بود و پس از آن، ژنوتیپ های 4P8G (1/17 درصد)، 8P8G (2/12 درصد)، 4P1G (4/2 درصد) و 8P4G1G (4/2 درصد) قرار داشتند.
    نتیجه گیری
    یافته های ما شیوع بالا عفونت با روتاویروس را نشان می دهد. پیشنهاد می گردد، در بررسی علت اسهال در کودکان، روتاویروس مورد توجه بیشتری قرار گیرد؛ همچنین، شایع ترین ژنوتاپ G8P4 بود که می تواند راهنمای تهیه واکسن مناسب باشد.
    کلیدواژگان: روتاویروس، گاستروانتریت حاد، ژنوتیپ، اصفهان
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • پلی مورفیسم تکرار سه نوکلئوتیدی در گیرنده ی نوع یک فاکتور رشد ترانسفورم کننده ی بتا و خطر ابتلا به سرطان پستان
    الهه کمالی، منوچهر توسلی، سیمین همتی، پدیده کریمی، پریسا خردمند صفحه 1369
    مقدمه
    گیرنده ی نوع یک فاکتور رشد ترانسفورم کننده ی بتا (Transforming growth factor beta receptor type 1 یا TGFβR1) یک سرین- ترئونین پروتئین کیناز است که از طریق ایجاد کمپلکس با TGFβR2، سیگنال های مهارکننده ی رشد TGFβ را به سیتوپلاسم منتقل می کند. مطالعات اپیدمیولوژیک بسیاری در زمینه ی بررسی ارتباط پلی مورفیسم های ژن TGFBR1 و خطر ابتلا به سرطان صورت گرفته است. هدف از این پژوهش، بررسی پلی مورفیسم تکرار سه نوکلئوتیدی GCG واقع در اگزون شماره ی یک ژن TGFβR1 و ارتباط آن با خطر ابتلا به سرطان پستان در زنان بود.
    روش ها
    پژوهش حاضر یک مطالعه ی مورد- شاهد بود که بر روی 200 زن مبتلا به سرطان پستان و 200 زن سالم در شهر اصفهان صورت گرفت. پس از استخراج DNA از نمونه ی خون محیطی افراد مورد مطالعه، توالی مورد نظر توسط واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR یا Polymerase Chain Reaction) تکثیر گردید. سپس، تعداد تکرارهای GCG توسط الکتروفورز قطعات تکثیر شده بر روی ژل پلی اکریل آمید و در نهایت، توالی ژنی مشخص شد.
    یافته ها
    پراکندگی اللی تکرار GCG ژن TGFβR1 در جمعیت زنان اصفهان بین 6 تا 9 تکرار متغیر بود. بیشترین فراوانی اللی در هر دو گروه افراد بیمار و شاهد متعلق به الل 9(GCG) بود. فراوانی اللی 6(GCG) و افراد هموزیگوت برای این الل، در افراد بیمار به شکل قابل توجهی کمتر از افراد شاهد به دست آمد.
    نتیجه گیری
    برخلاف نتایج پیشین، یافته های ما نشان می دهد که زنان حامل دو الل 6(GCG) ژن TGFBR1 در معرض خطر پایین تری برای ابتلا به سرطان پستان قرار دارند. نتایج ما پیشنهادکننده ی نقش حفاظتی این الل در برابر سرطان پستان است.
    کلیدواژگان: پلی مورفیسم، سرطان پستان، گیرنده ی نوع 1 فاکتور رشد ترانسفورم کننده ی بتا، تکرار GCG
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
|
  • Comparative Investigation of DAL-1 Tumor Suppressor Protein Expression in Cancerous and Normal Ovarian Specimens
    Mehdi Nikbakht Dastjerdi, Zahra Abdolali Page 2
    Background
    DAL-1 (differentially expressed in adenocarcinoma of the lung-1)، located on chromosome 18 (18p11. 3)، has been identified as a tumor suppressor gene. DAL-1 is one member of cell adhesion molecules، play role in cytoskeleton organization with intracellular tight junctions. Inactivation of this gene can destroy the intracellular and cell-cytoskeleton adhesion، which induces malignancy and metastasis. We aimed to compare the DAL-1 tumor suppressor protein expression in cancerous and normal ovarian specimens.
    Methods
    60 samples of ovarian cancer and 60 adjacent normal tissues from the same tumor samples were used. Immunohistochemistry method used to investigate the expression of DAL-1 protein. For scrutiny of percentage of cells in stained tissue sections، we took advantage of optical microscope and motic advanced plus 2 software. The presence of brown cytoplasm، with or without brown membrane، was considered positive for the expression of DAL-1.
    Findings
    Significantly، expression of DAL-1 protein was reduced in tumoral tissues compared with adjacent normal tissues (P < 0. 001). Also، the decrease of protein expression was statistically related with lymph node metastasis (P = 0. 036).
    Conclusion
    According to the low incidence of DAL-1 protein in tumor samples compared to normal samples in this study، DAL-1 protein expression can be related with the pathogenesis of ovarian cancer. On the other hand، significantly relation of the absence or reduce expression of this protein in cancerous samples with lymph node metastasis reveals that DAL-1 can be used as a diagnostic marker for ovarian cancer patients.
    Keywords: Ovarian cancer, DAL, 1, Tumor suppressor gene, Immunohistochemistry
    Abstract Original: Persian
  • Restoring the Stepping-Like Movement in Spinal Rat by Electrical Micro-Stimulation of Motor Primitive Blocks
    Alireza Asadi, Abbas Erfanian Omidvar Page 1324
    Background
    During the last decade، intra-spinal micro-stimulation (ISMS) has been proposed as a potential technique for restoring the motor function in paralyzed limbs. It has been shown that there are functional networks of inter-neurons in the spinal cord (i. e.، movement primitive block or motor module) that generate particular motor outputs by selecting specific patterns of muscles activation. In this paper، we investigated the possible activation of the motor module via intra-spinal micro-stimulation.
    Methods
    The experiments were conducted on three adult female Wistar rats. A partial laminectomy was performed to expose at the T13-L4 level. The animals were positioned in a stereotaxic setup which allowed the hindlimbs to hang free while the head and spinal vertebrae (T12 and L5) were clamped rigidly to the frame. We developed custom made real-time software written in LabVIEW to estimate the joint angles. To stimulate the spinal cord، a computer-based sixteen-channel stimulator was used. The amplitude، pulse width and frequency of the stimulation signal could be varied online. Different positions within the spinal cord between the T13-L4 regions were stimulated and the joint angles were measured.
    Findings
    Movement primitive blocks associated with stepping could be generated using ISMS. Recruitment curves of the motor primitive blocks showed liner relationship between stimulation signal and joint angles. By defining a specific pattern of motor primitives'' activation، the locomotor-like stepping could be generated.
    Conclusion
    The complex locomotor-like stepping can be generated by the combination of the motor primitives using ISMS.
    Keywords: Functional electrical stimulation, Intraspinal microstimulation, Iintra, spinal micro, stimulation (ISMS), Movement primitive blocks, Recruitment curve, Step, like movement
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Effect of Different Methods of Skin Infiltration of Local Anesthetics on Pain during Spinal Anesthesia Induction
    Sayed Jalal Hashemi, Gholam, Reza Khalili, Samanehsadat Moosavi Page 1351
    Background

    Spinal anesthesia needs needle insertion through the skin into the subarachnoid space. In most patients، this insertion causes pain which leads to discomfort، stress، unintended moving and finally، failure in spinal block. Heretofore، different methods have been evaluated to decrease the pain during spinal anesthesia. This study aimed to compare the effect of different methods of skin infiltration of local anesthetics on pain during spinal needle insertion.

    Methods

    In a clinical trial study، 172 patients scheduled to undergo spinal anesthesia were randomly allocated into 4 equal groups: group 1 received intratecal injection without local anesthetic (control); group 2 received interatecal injection with local anesthesia of 1 cc lidocain 1% (skin wheal); group 3 received interatecal with local anesthesia of 2 cc lidocain 1% (subcutaneous); and group 4 received interatecal with local anesthesia with 3 cc lidocain 1% (subcutaneous and deep). Assessment of pain intensity during the spinal anesthesia induction using visual analog scale (VAS) was done.

    Findings

    Mean pain intensity right after skin infiltaration in was not statistically different between the groups (P = 0. 94). Mean pain intensity during the spinal anesthesia induction in was no statistically different between them، too (P = 0. 54). But، the frequency of satisfaction was higher in those underwent skin wheal and subcutaneous methods than others.

    Conclusion

    Skin infiltration in spinal anesthesia، if done appropriately، can improve the anesthesia procedure and patient satisfaction. Local anesthetic infiltration with skin wheal and subcutaneous methods improves the patients'' satisfaction.

    Keywords: Spinal anesthesia, Skin infiltration, Local anesthesia
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Prevalence of Rotavirus Gastroenteritis and Circulating Genotypes in Children with Acute Gastroenteritis Admitted in Imam Hossein Hospital, Isfahan, Iran; 2013
    Sharareh Moghim, Hossein Fazeli, Bahram Nasr Esfahani, Hoda Jafari, Modrek Page 1360
    Background
    Human Rotavirus is a significant cause of severe gastroenteritis in infants and young children worldwide. In recent years، rotavirus genotyping by reverse transcription polymerase chain reaction (RT-PCR) has provided valuable information about the diversity of rotaviruses circulating worldwide. The purpose of the present study was to monitor the prevalence of the different circulating G and P genotypes of rotaviruses in Isfahan، Iran.
    Methods
    During the period of spring 2013، a total of 117 stool samples were collected from children less than 3 years old who were hospitalized for acute gastroenteritis in Imam Hossein Hospital، Isfahan، Iran، as the referral pediatrics hospital. Rotavirus-associated diarrhea was investigated in fecal specimens with sodium dodecyl sulfate polyacrylamide gel electrophoresis (SDS-PAGE). Rotavirus-positive specimens were typed by the nested reverse transcription (RT) polymerase chain reaction (Nested RT-PCR) using different types of specific primers.
    Findings
    Out of the 117 collected samples، 35. 3% (41 cases) tested positive for rotavirus. The frequency of G1P8، G8P4، G8P8، G1P4 and G1G4P8 types was 65. 9%، 17. 1%، 12. 2%، 2. 4% and 2. 4%، respectively.
    Conclusion
    In this study، the prevalence rotavirus infection among children less than 3 years of age in Isfahan was determined. The dominant genotyped was G1P8. Other studies in important areas of the country are needed to decide about future vaccine formulation in Iran.
    Keywords: Rotavirus, Gastroenteritis, Genotype G, Genotype P, Isfahan, Iran
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Trinucleotide Repeat Polymorphism in Transforming Growth Factor Beta Receptor Type 1 Gene and Risk of Breast Cancer
    Elahe Kamali, Manoochehr Tavassoli, Simin Hematti, Padideh Karimi, Parisa Kheradmand Page 1369
    Background
    Transforming growth factor beta receptor type 1 (TGFBR1) is a serine–threonine protein kinase which mediates the growth-inhibitory signals of TGFB1 through a complex with TGFBR2. Numerous epidemiological studies have evaluated the association of TGFBR1 polymorphisms and the risk of cancer. The purpose of this study was to investigate the tri-nucleotide polymorphism (GCG) in exon 1 of TGFBR1 gene and its association with risk of breast cancer in women.
    Methods
    This study was conducted on 200 women with breast cancer and 200 healthy women in Isfahan، Iran. After DNA extraction from peripheral blood samples، desired sequence was amplified by polymerase chain reaction (PCR). Finally، GCG repeat polymorphism was determined by polyacrylamide gel electrophoresis and direct sequencing.
    Findings
    The TGFBR1 gene allele distribution in studied women varied between 6 and 9. The most common allele in both controls and cases was (GCG) 9. The frequencies of (GCG) 6 allele or homozygote of (GCG) 6 in patients were significantly lower than controls.
    Conclusion
    Contrary to previous reports، our findings demonstrate that women who carry two alleles of (GCG) 6 of TGFBR1 gene are at lower risk of developing breast cancer. Our results suggest a protective role of this allele against breast cancer.
    Keywords: Polymorphism, Breast cancer, Transforming growth factor beta receptor type 1, GCG repeat
    Abstract View Paper Original: Persian