فهرست مطالب

مجله دانشکده پزشکی اصفهان
پیاپی 253 (هفته سوم آبان 1392)

  • تاریخ انتشار: 1392/08/17
  • تعداد عناوین: 5
|
  • مقاله پژوهشی
  • بررسی کیفیت بی حسی موضعی حاصل از تتراکائین گرم شده و مقایسه ی آن با تتراکائین با دمای معمولی برای عمل جراحی آب مروارید
    محمود سقایی، لیلا جمالی، علیرضا دهقان، حسنعلی سلطانی، کامران منتظری صفحات 1481-1488
    مقدمه
    بی حسی موضعی در جراحی آب مروارید (شایع ترین عمل جراحی در چشم پزشکی) مزایای زیادی نسبت به سایر روش ها دارد؛ اما با وجود شیوع بسیار زیاد این روش جراحی، تا زمان انجام این پژوهش، تحقیقی در مورد گرم کردن داروی بی حسی موضعی صورت نگرفته بود. همچنین به لحاظ اهمیت بی حسی موضعی و یافتن روشی برای افزایش شدت و طول اثر آن، مطالعه ی حاضر با هدف تعیین کیفیت بی حسی موضعی حاصل از تتراکائین گرم شده و مقایسه ی آن با تتراکائین با دمای معمولی برای عمل جراحی آب مروارید به انجام رسید.
    روش ها
    پژوهش حاضر، یک مطالعه ی کارآزمایی بالینی تصادفی شده ی دو سو کور بود که در سال 1391 در مرکز آموزشی- درمانی فیض اصفهان به انجام رسید. جامعه ی پژوهش، بیماران تحت عمل جراحی آب مروارید با بی حسی موضعی بودند. روش کار بدین صورت بود که پس از ثبت داده های دموگرافیک بیماران از قبیل سن، جنس، وزن و غیره، تمامی بیماران به صورت تصادفی به دو گروه تتراکائین گرم و معمولی تقسیم شدند. یک دقیقه پس از تجویز تتراکائین، از بیمار در مورد میزان سوزش چشم وی سوال می شد. بر حسب جواب وی، میزان سوزش در محدوده ی خفیف، متوسط و شدید در پرسش نامه ثبت می گردید. پس از پایان عمل، در ریکاوری از بیمار در مورد شدت درد و میزان رضایت وی از بی دردی ضمن عمل، سوال می شد و در پرسش نامه ثبت می گردید. داده های مطالعه پس از جمع آوری، وارد رایانه شد و به وسیله ی نرم افزار SPSS نسخه ی 20 تجزیه و تحلیل شد.
    یافته ها
    میانگین نمره ی درد در حین عمل، در دو گروه تتراکائین سرد و گرم به ترتیب 23/0 ± 70/0 و 10/0 ± 27/0 بود و طبق آزمون t، اختلاف معنی داری بین دو گروه وجود نداشت (09/0 = P). میانگین نمره ی درد بعد از عمل نیز در این دو گروه به ترتیب 32/0 ± 13/1 و 27/0 ± 00/1 بود و طبق آزمون t، اختلاف معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد (75/0 = P).
    نتیجه گیری
    استفاده از تتراکائین گرم شده در حین عمل جراحی کاتاراکت، می تواند شدت درد کمتر، عوارض بعد عمل کمتر و رضایتمندی بالاتری را در بیماران به دنبال داشته باشد. با توجه به این که گرم کردن تتراکائین تا دمای 40 درجه ی سانتی گراد، تاثیری در تغییر شکل و تاثیر فارماکولوژیک دارو ندارد، ضمن توصیه به مصرف شکل گرم شده ی دارو، پیشنهاد می گردد مطالعات وسیع تری در این زمینه به انجام برسد.
    کلیدواژگان: کاتاراکت، تتراکائین گرم شده، تتراکائین سرد
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • بررسی روند فراوانی عمل کاتاراکت اکتسابی در ساکنین اصفهان
    فرهاد فاضل، آتوسا جلوانی، زیبا فرج زادگان صفحات 1489-1496
    مقدمه
    کاتاراکت از بیماری های رایج دنیا و شایع ترین علت کاهش دید و نابینا شدن در جهان است. در حال حاضر تنها درمان بیماری کاتاراکت جراحی است. هدف ما در این پژوهش بررسی روند فراوانی عمل کاتاراکت اکتسابی در ساکنین اصفهان و همچنین بررسی روند فراوانی 4 عامل خطر موثر بر کاتاراکت در طی 5 سال بود.
    روش ها
    این مطالعه، یک مطالعه ی مقطعی بود که در سال 1391 بر روی تمامی بیماران ساکن اصفهان که از سال 1386 تا 1390 جهت انجام عمل کاتاراکت به مرکز آموزشی- درمانی بیمارستان فیض مراجعه کردند، انجام شد و روند توزیع فراوانی عمل کاتاراکت اکتسابی در 5 سال مورد بررسی قرار گرفت. همچنین از بین بیماران فوق تعداد 1155 نمونه به صورت سیستماتیک انتخاب شدند و از نظر سن، جنس، مصرف سیگار، دیابت و سابقه ی تروما مورد بررسی قرار گرفتند.
    یافته ها
    این بررسی بر روی 29558 بیمار انجام شد. از این تعداد 16491 بیمار ساکن اصفهان بودند و از این تعداد 92/0 درصد آن ها مبتلا به کاتاراکت مادرزادی و 08/99 درصد مبتلا به کاتاراکت اکتسابی بودند. فراوانی کاتاراکت اکتسابی در بیماران مورد مطالعه کمابیش روند ثابتی داشت. از بین بیماران مورد مطالعه 1155 مورد از نظر سن، جنس، مصرف سیگار، دیابت و سابقه ی تروما بررسی شدند. 6/1 درصد این بیماران در سن کمتر از 40 سال قرار داشتند. از نظر توزیع جنسی، 3/50 درصد زن و 7/49 درصد مرد بودند. 9/20 درصد از بیماران مورد مطالعه، مبتلا به دیابت، 9/14 درصد سیگاری و 8/1 درصد دارای سابقه ی تروما بودند.
    نتیجه گیری
    بر اساس نتایج این تحقیق، فراوانی نسبی عمل کاتاراکت اکتسابی در بیماران مورد بررسی، درسال های 1386 تا 1390 تفاوت قابل ملاحظه ای نداشت. با توجه به محدود بودن مطالعه به یک مرکز، لازم است مطالعات گسترده ی مشابه در سایر مراکز انجام شود. روند فراوانی تروما و مصرف سیگار در گروه نمونه در 5 سال رو به افزایش بوده است و لازم است تمهیداتی در خصوص کاهش موارد تروما (به ویژه در زمینه ی رعایت ضوابط ایمنی در محیط کار) و مصرف سیگار اندیشیده شود.
    کلیدواژگان: کاتاراکت اکتسابی، فراوانی، اصفهان
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • بررسی مخازن لیشمانیوز جلدی در کانون براآن شمالی در شرق اصفهان
    صدیقه صابری، سید حسین حجازی*، رضا جعفری، مهران بهادران، مجتبی اکبری، سیمیندخت سلیمانی فرد، رضا ارجمند، پریسا علی دادی، کوروس امینیان، محمدحسین آرندیان صفحات 1497-1507
    مقدمه

    مراجعات مکرر بیماران به مراکز درمان بیماری سالک از منطقه ی براآن شمالی به خصوص دو روستای تیمیارت و فساران و همچنین گزارش های مکرر محلی مبنی بر ازدیاد جوندگان در این منطقه، احتمال گسترش بیماری سالک از مناطق مجاور به این مناطق را مطرح ساخت. پیش از این مطالعه ای جهت بررسی جنس و گونه ی جوندگان موجود در این منطقه انجام نگرفته است. در این مطالعه فون جوندگان منطقه و همچنین میزان آلودگی به Leishmania در جوندگان صید شده بررسی شد.

    روش ها

    در این مطالعه مقطعی، ابتدا کلنی های فعال شناسایی شدند و با استفاده از تله زنده گیر جوندگان صید گردیدند و بر اساس مشخصات کلیدی تیره، جنس و گونه ی آن ها شناسایی شد. از زخم ها یا تغییرات بالینی قسمت های مختلف بدن مانند گوش ها، پوزه، پنجه، بینی و دم جهت تهیه ی لام مستقیم و کشت در محیط (NNN) Novy-MacNeal-Nicolle نمونه گیری شد. سپس جونده تشریح شد و دو نمونه نیز از احشای داخل بدن (کبد و طحال) جهت تهیه ی اسمیر و کشت برداشت شد.

    یافته ها

    در این مطالعه تعداد 53 جونده از گونه های Rhombomys opimus با فراوانی 7/71 درصد (38 جونده) و Meriones libycus با 3/28 درصد (15 جونده) به دست آمد. بررسی لام های تهیه شده از جوندگان، میزان آلودگی در گونه ی R.opimus را 4/18درصد و در M. libycus، 3/13 درصد نشان داد.

    نتیجه گیری

    بر اساس نتایج به دست آمده گونه ی R.opimus به عنوان میزبان اولیه و گونه ی M.libycus به عنوان میزبان ثانویه در منطقه ی مورد مطالعه گزارش گردید.

    کلیدواژگان: لیشمانیوز جلدی، مخازن، براآن، اصفهان، ایران
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • اثر سیتوتوکسیک عصاره های مختلف از گونه ی baccata L. Taxus موجود در ایران بر روی 3 رده ی سلولی سرطانی 468-MB- MDA، Hela و K562
    حجت صادقی علی آبادی، مهشید علوی، غلامرضا اصغری، مینا میریان صفحات 1508-1517
    مقدمه
    Taxus baccata L به عنوان منبعی برای داروی ضد سرطان تاکسول به شمار می رود. مطالعه ی حاضر با هدف بررسی هم خوانی نتایج حاصله از معرفی یک سیستم بهینه ی حلال جهت استخراج تاکسان ها از گونه ی Taxus baccata با مطالعات بیولوژیک انجام گرفت.
    روش ها
    سه رده ی سلولی MDA-MB-468، Hela و K562 در محیط RPMI-1640 با 10 درصد سرم جنین گاوی کشت داده شدند. پودر سر شاخه های گیاه T. baccata L با استفاده از 8 سیستم حلال به روش ماسراسیون عصاره گیری شد. جهت استانداردسازی عصاره ها از روش HPTLC (High performance thin layer chromatography) استفاده شد. سمیت سلولی غلظت های مختلف عصاره ها (استون 100، 50 و 20 درصد و اتانول 96، 50 و 20 درصد و استون-دی کلرومتان 1 به 1 و متانول خالص) بر روی سلول های کشت داده شده با استفاده از روش MTT بررسی شد.
    یافته ها
    نتایج تست MTT نشان داد که عصاره ی استون- دی کلرومتان و سپس استون خالص بیشترین سمیت سلولی را داشتند. به علاوه در بین 3 رده ی سلولی مورد آزمایش، بیشترین اثر سیتوتوکسیک این عصاره ها روی رده ی سلولی K562 مشاهده شد.
    نتیجه گیری
    در بین عصارهای مورد مطالعه، اثر سیتوتوکسیک، بیشتر از عصاره ی استون- دی کلرومتان و سپس عصاره ی استون خالص دیده می شود، همان گونه که آنالیز ترکیبات توسط TLC Scanner و HPLC بیشترین میزان تاکسان ها را در عصاره های مذکور(استون– دی کلرومتان و استون خالص) نشان می دهد، می توان نتیجه گرفت که ارتباط مستقیمی بین میزان تاکسان ها و اثر سیتوتوکسیک وجود دارد.
    کلیدواژگان: سمیت سلولی، آزمون رنگ سنجی MTT، عصاره گیری، تاکسول، TLC Scanner، _ L Taxus baccata
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • نامه به سردبیر
  • تشدید نفروپاتی IgA با هیپراوریسمی
    محمود رفیعیان کوپایی، شمین قبادی، حمید نصری صفحات 1518-1521
    سردبیر محترم مجله ی دانشکده ی پزشکی اصفهاننفروپاتی IgA در سراسر جهان شایع ترین گلومرولوپاتی اولیه است (1). از زمان تشخیص اولیه ی آن در سال 1986، تا کنون تلاش های زیادی جهت شناخت عوامل تشدیدکننده ی آن انجام شده است (2-1). تخمین زده شده است که 40-20 درصد از بیماران مبتلا به این نفروپاتی، سطح بالایی از IgA سرمی دارند (2-1). با وجود هتروژنسیته ی نفروپاتی IgA و به خصوص دوره ی کوتاه پیشرفت بیماری، این نفروپاتی با پیشرفت نارسایی کلیه در مراحل آخر مرتبط است (4-2). در واقع مطالعات مختلف عوامل خطر بالینی (5-2) و مورفولوژیک (6-4، 2) مرتبط با افزایش خطر پیشرفت بیماری را نشان داده اند. این عوامل شامل نارسایی کلیوی در هنگام تشخیص، پروتیینوری سنگین یا طولانی مدت، فشار خون بالا و برخی آسیب های مورفولوژیک که به تازگی بر اساس طبقه بندی آکسفورد دسته بندی شده اند، می باشند (6-2). بنابراین شناسایی اولیه ی بیماران در معرض خطر نارسایی کلیوی موجب تسهیل به موقع مداخلات درمانی جهت پیشگیری از پیشرفت مراحل نهایی این بیماری می شود.
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
|
  • Comparing the Quality of Topical Anesthesia with Warmed or Cold Tetracaine in Cataract Surgery
    Mahmoud Saghaei, Leyla Jamali, Alireza Dehghan, Hasaanali Soltani, Kamran Montazeri Pages 1481-1488
    Background
    Topical anesthesia in cataract surgery have several benefits compared with other methods of anesthesia; but there are not any studies aimed to assess the temperature of drug used for topical anesthesia. One of the most prevalent used drugs is tetracaine. The aim of this study was determining the quality of topical anesthesia with warmed or cold tetracaine in cataract surgery.
    Methods
    This clinical trial study was done in Feyz hospital، Isfahan، Iran، in 2012. The target population was patients underwent cataract surgery with topical anesthesia. 60 patients with inclusion criteria were selected and randomly divided in two groups. In the first group warmed tatracaine and in the second one cold tetracaine were used. All data such as demographic and clinical findings، as well as side effects، such as pain، urticaria…، and patients satisfaction were recorded in a researcher-made questionnaire. Finally، the data were analyzed by SPSS software.
    Findings
    According to t-test، the pain during surgery in cold (0. 70 ± 0. 23) and warm (0. 27 ± 0. 10) tetracaine was not statistically difference between the groups (P = 0. 09). The postoperative pain was not statistically difference between the cold (1. 13 ± 0. 32) and warm 1. 00 ± 0. 27) tetracaine groups، too (P = 0. 75).
    Conclusion
    According to results of this study، using warmed tetracane have a positive effect for decrease of postoperative pain and increase of patients satisfaction; so، using warmed tetracaine to 40 C0 was benefit for patients.
    Keywords: Cataract, Warmed tetracaine, Cold tetracaine
    Abstract View Paper Original: Persian
  • The Trend of Frequency of Acquired Cataract Surgery among Residents of Isfahan, Iran, Admitted in Feiz Hospital
    Farhad Fazel, Atousa Jelvani, Ziba Farajzadegan Pages 1489-1496
    Background
    Cataract is a current disease and the most common cause of decreased vision and blindness in the world. Currently، no other treatment option except surgery is available for cataract. We aimed to study the trend of frequency of acquired cataract surgery and its risk factors among residents of Isfahan، Iran، admitted in Feiz hospital in 5 years.
    Methods
    This cross-sectional descriptive analytic study performed in 2012 on all of the residents of Isfahan had come to Feiz hospital for cataract surgery from 2007 to 2011. The trend of frequency of acquired cataract surgery in 5 years was studied. In addition، 1155 samples were systematically selected from enrolled patients and studied by age، sex، smoking، diabetes and trauma.
    Findings
    29558 patients، of them 16491 were residents of Isfahan، were studied. 99. 08% had acquired cataract. Frequency of acquired cataract surgery among maintains patients have had the constant trend. Among 1155 cases that were studied by age، sex، smoking، diabetes and trauma، 98. 4% were 40 years old and elder. 50. 3% were women. 20. 9% of these patients were diabetics، 14. 9% were smoker and 1. 8% had history of trauma.
    Conclusion
    According to the results of this investigation، the relative frequency of acquired cataract surgery during 2007 till 2012 had no significant differences but due to a limitation of the study to one center، similar studies need to be performed in other centers. Frequency of trauma and smoking in selected sample group had increasing trend in 5 years. So، we should consider some preparations to decrease the number of trauma (especially caring safety rules in the workplace) and smoking.
    Keywords: Acquired cataract, Frequency, Isfahan, Iran
    Abstract View Paper Original: Persian
  • The Cutaneous Leishmaniasis Reservoirs in Northern Baraan Region of Isfahan, Iran
    Sedigheh Saberi, Seyed Hossein Hejazi, Reza Jafari, Mehran Bahadoran, Mojtaba Akbari, Simindokht Soleymanifard, Reza Arjmand, Parisa Alidadi, Kooros Aminian, Mohammad-Hossein Arandian Pages 1497-1507
    Background

    Repeated referring of patients from North Baraan region especially from two villages (Timiart and Fesaran(to the Isfahan Research Center of Skin Disease and Leishmaniasis and the Isfahan Province Health Center (Iran) and also repeated writings of level unities to the Disease Control Unit of Health Center No، 1 of this area about the increasing number of rodents in the villages was showing that leismaniasis has an epidemiologic condition in this area. There was no study about the genus and species of reservoir rodents in the region. So، in this study we aimed to study the funa of region rodents and the rate of their involvement by leishmaniasis.

    Methods

    This cross-sectional study was performed on local hunted rodents with Sherman live-traps. Their genus and species were identified using special key references. Samples were taken from animals’ ears، beaks، paws، noses and tails by grinding method for both direct smear and culture in Novy-MacNeal-Nicolle (NNN) medium. Then، they were dissected and two direct smears from the liver and spleen of each one were prepared. The slides underwent direct microscopic exam after Giemsa staining to detect amastigote form of parasites.

    Findings

    Among the total of 53 rodents، Rhombomys opimus comprised 38 (71. 7%) and the remaining 15 (28. 3%) were Meriones libycus. The rate of infection of Rhombomys opimus was (18. 4%) and of Meriones libycus was (13. 3%).

    Conclusion

    The results suggested that Rhombomys opimus was the principal reservoir of cutaneous leishmaniasis and Meriones libycus was the second host in this area.

    Keywords: Cutaneous leishmaniasis, Reservoir, Isfahan, Iran
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Cytotoxic Evaluation of Different Extracts of Taxus Baccata against MDA- MB- 468, HeLa and K562 Cancer Cell Lines
    Hojjat Sadeghi-Aliabadi, Mahshid Alavi, Gholamreza Asghari, Mina Mirian Pages 1508-1517
    Background
    Taxus baccata is known as a source of anticancer drug called taxol. This study was performed to confirm the consistency of results obtained by extraction of Taxanes by optimal solvent system using biological assessment.
    Methods
    Three cell lines including MDA-MB-468، Hela and K562 were cultured in PRMI-1640 medium with 10% fetal bovine serum. Powder of aerial parts of Taxus baccata was extracted using 8 different solvent by maceration method. High performance thin layer chromatography (HPTLC) was used to standardize the extracts according to taxol content. Cytotoxicity of different concentrations of extracts (acetone 20، 50 and 100 %، ethanol 20، 50 and 100%، acetone dichloromethane (1-1)، and pure methanol) was evaluated against cultured cells، using MTT assay.
    Findings
    Acetone-dichloromrthane (1-1) then pure acetone extract were the most cytotoxic extracts. Meanwhile، between the three cell lines tested، the highest cytotoxic effect of the extracts was observed on K562 cells.
    Conclusion
    The results of this study showed that among evaluated extracts، more cytotoxic effect wsa in acetone-dichloromethane (1-1) followed by pure acetone extract. Analysis of extracts showed that the highest amount of taxans has been extracted by acetone-dichloromethane or pure acetone solvent system. We can conclude that there is a direct correlation between the cytotoxic effect and amount of taxans.
    Keywords: Cytotoxicity, MTT assay, Extraction, Taxol, Thin layer chromatography (TLC) Scanner, Taxus baccata
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Hyperuricemia Aggravates IgA Nephropathy
    Mahmoud Rafieian-Kopaei, Shamin Ghobadi, Hamid Nasri Pages 1518-1521
    It is well documented that hyperuricemia is an independent risk factor for IgA nephropathy، and appropriate treatment by allopurinol is a reasonable modality in the patients. We believe that، this drug should routinely be included to the treatment of patients with IgA nephropathy. In this regard، to better understand the allopurinol kidney protective properties in IgA nephropathy، clinical studies are suggested.
    Abstract View Paper Original: Persian