مجله دانشکده پزشکی اصفهان
پیاپی 293 (هفته دوم شهریور 1393)

در دهه های اخیر، ارتباط بین غلظت ROS (Reactive oxygen species) و کیفیت مایع سمن (semen) مورد توجه قرار گرفته و تاثیر آن بر ناباروری در مطالعات متعددی بررسی شده است. زعفران نه تنها به عنوان یک افزودنی غذایی، بلکه به طور سنتی به عنوان یک گیاه دارویی که دارای خاصیت آنتی اکسیدانی است، همواره مورد توجه بوده است. ویتامین E نیز آنتی اکسیدان بسیار قوی است و قادر است سلول و اجزای آن را در مقابل هجوم آنتی اکسیدان ها محافطت نماید. هدف از این مطالعه، بررسی اثر آنتی اکسیدانی زعفران و ویتامین E در حفاظت از دناتوراسیون ساختار کروماتین اسپرم در مواجهه با اسید بود.
تعداد 30 رت نر بالغ ویستار به صورت اتفاقی و مساوی به سه گروه شاهد (cc/day 5/0آب مقطر روزانه)، زعفران (mg/kg/day 100) و ویتامین E (mg/kg/day 100) تقسیم شدند. پس از 60 روز دوره ی تیمار، اپیدیدیم جدا شد و از اسپرم های ناحیه ی دم آن، جهت بررسی مقاومت ساختار DNA در مقابل اسید دترجنت با استفاده از رنگ آمیزی آکریدین اورنج (OA یا Acridine orange) استفاده شد.
زعفران و ویتامین E باعث کاهش حساسیت DNA به آسیب توسط اسید دترجنت می شوند (001/0 ≥ P).
احتمال می رود زعفران و ویتامین E به دلیل پتانسیل آنتی اکسیدانی بالای خود، قادر باشند ساختار کروماتین را از اثرات تخریبی اسید دترجنت محافظت نمایند.

سیستینوری یکی از اولین اختلالات متابولیسمی توصیف شده توسط گارود می باشد که با افزایش ترشح سیستین، آرژنین، لیزین و اورنیتین به درون ادرار مشخص می شود. دو ژن در ارتباط با بیماری شناخته شده است: ژن 1A3SLC (3/16p2) کد کننده ی زیر واحد سنگین rBAT، متعلق به ترانسپورتر کلیوی +،0b و ژن 9A7SLC (1/13q19) که زیر واحد سبک ترانسپورتر را کدگذاری می کند. بیماران با دو جهش در ژن 1A3SLC به عنوان نوع A، بیماران با دو جهش در ژن 9A7SLC به عنوان نوع B شناخته می شوند. بیماران با سیستینوری نوع AB دارای یک جهش در ژن 1A3SLC و یک جهش در ژن 9A7SLC می باشند. با وجود توزیع اختصاصی جهش در جمعیت های خاص، مطالعات محدودی در خاور میانه صورت گرفته است. این مطالعه نتایج بررسی ژنتیکی در بیماران مبتلا به سیستینوری در ایران را ارایه می دهد.
30 بیمار تحت عمل جراحی برداشت سنگ کلیه، توسط پزشک متخصص اورولوژیست با تشخیص سنگ های سیستینی انتخاب شدند. بیماران برای تعیین جهش، با استفاده از روش های ARMS (Amplification refractory mutation system) و PCR-RFLP (Polymerase chain reaction-Restriction fragment length polymorphism) مورد بررسی قرار گرفتند.
در مجموع چند واریانت اعم از بد معنی، پلی مورفیسم، هم معنی و واریانت اینترونی یافت شدند؛ اما جهش های شایع مطالعات دیگر، در بیماران این مطالعه یافت نشدند.
شاید بتوان این مطالعه را تاییدی بر اثر نژادی روی توزیع جهش ها در بیماری سیستینوری دانست. امید آن می رود که این مطالعه بتواند در درک ژنتیک مولکولی بیماران سیستینوری در ایران روشنگر باشد.

این تحقیق به منظور بررسی تاثیر فراکشن های پروتئین با وزن مولکولی بالا و پایین به دست آمده از دیواره ی سلولی پروبیوتیک های لاکتوباسیلوس کازئی و لاکتوباسیلوس پاراکازئی بر رشد رده ی سرطانی 562K در شرایط آزمایشگاهی انجام گرفت.
ابتدا باکتری ها در محیط کشت اختصاصی و در شرایط بی هوازی کشت و پس از شستشو با بافر PBS (Phosphate buffered saline) به کمک دستگاه سونیکاتور، شکسته و جهت جدا کردن دیواره ی سلولی از سایر ترکیبات سانتریفیوژ شدند. سپس برای رسوب پروتئین های دیواره از اسید تری کلرو استیک 72 درصد و داگزالات سدیم 15 درصد استفاده شد. سپس غلظت های πg/ml 500، 1000، 2000، 3000 و 4000 از رسوب پروتئین دیواره ی سلولی باکتری ها به طور جداگانه در محیط کشت سلولی تهیه و خواص سلول کشی آن ها علیه رده ی سرطانی 562K در شرایط آزمایشگاهی در زمان های 12، 24، 48 و 72 ساعت با تراکم 10000 سلول در چاهک به روش رنگ سنجی MTT (Microculture tetrazolium test) سنجیده شد.
فراکشن های پروتئینی با وزن مولکولی بالا و وزن مولکولی پایین دیواره ی سلولی هر دو پروبیوتیک، قادرند به طور معنی داری (046/0 = P) رشد رده ی سرطانی 562K را مهار سازند.
استفاده از فراکشن های پروتئینی با وزن مولکولی بالا در هر دو پروبیوتیک لاکتوباسیلوس پاراکازئی و لاکتوباسیلوس کازئی نسبت به فراکشن های پروتئین با وزن مولکولی پایین دارای اثرات ضد سرطانی بیشتری می باشد. همچنین فراکشن های پروتئینی دیواره ی سلولی پروبیوتیک لاکتوباسیلوس پاراکازئی نسبت به لاکتوباسیلوس کازئی دارای درصد سلول کشی بیشتری می باشد.

افزایش وزن دوران بارداری و شاخص توده ی بدنی مادر، نقش مهمی در پیامد بارداری دارند. افزایش وزن در دوران بارداری بر اساس شاخص توده ی بدنی قبل از بارداری مادران تعیین شده است. این مطالعه به منظور تعیین ارتباط بین شاخص توده ی بدنی و افزایش وزن بارداری با نتایج مادری- جنینی انجام شد.
در این پژوهش 476زن باردار سالم با جنین تک قلو وارد مطالعه شدند و بر اساس شاخص توده ی بدنی و افزایش وزن در بارداری گروه بندی شدند. اطلاعات در مورد سن مادر، وضعیت دموگرافیک، تعداد زایمان، وزن ابتدای حاملگی، اضافه وزن حاملگی، قد مادر، تاریخچه ی قبلی زایمان زودرس، تهوع و استفراغ با تکمیل پرسش نامه ی پزشکی- مامایی جمع آوری شد. طول مراحل لیبر (زایمان)، سن حاملگی، روش زایمان، مشخصات نوزادی و خونریزی اولیه بعد از زایمان در فرم ثبت اطلاعات زایمان درج شد. پس از تجزیه و تحلیل آماری، ارتباط بین شاخص توده ی بدنی و اضافه وزن در طی حاملگی با پیامدهای مادری و نوزادی تعیین شد.
مادران با افزایش وزن طبیعی، نتایج بارداری بهتری داشتند. در زنان کم وزن و یا افزایش وزن کم بارداری، تعداد نوزادان کم وزن بیشتر بود. همچنین زنان دارای اضافه وزن و افزایش وزن زیاد بارداری، با میزان بالاتری از عمل سزارین و خونریزی پس از زایمان مواجه شدند. تفاوت معنی داری بین شاخص توده ی بدن مادر با القای لیبر، نمایش غیر طبیعی جنین، روش زایمان، وزن نوزاد، تهوع، استفراغ و افزایش وزن در دوران بارداری وجود داشت. زنان با افزایش وزن مناسب در رابطه با وزن، دور سر و دور سینه ی نوزادان و روش های زایمان و خونریزی پس از زایمان پیامدهای مطلوبی داشتند.
ارایه دهندگان مراقبت های دوران بارداری باید به منظور جلوگیری از عوارض مرتبط با بارداری و زایمان و حفظ سلامت مادران و نوزادان، زنان دارای شاخص توده ی بدنی غیر طبیعی اوایل بارداری و یا افزایش وزن نامناسب بارداری را تحت مراقبت ویژه قرار دهند.

هدف این مطالعه تعیین خصوصیات اپیدمیولوژیک بیماران مبتلا به تب مالت و روند بروز بیماری طی سال های 91-1378 در سطح شهرستان تیران و کرون بود.
مطالعه ی حاضر یک مطالعه ی مقطعی توصیفی- تحلیلی بود که بر روی کلیه ی افراد مبتلا به بیماری تب مالت که در فاصله ی سال های 91-1378 در شهرستان تیران و کرون توسط بخش خصوصی و دولتی شناسایی شدند و جهت ایشان فرم بررسی بیمار مبتلا به تب مالت تکمیل شده بود، انجام گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده های مطالعه، از نرم افزار آماری SPSS نسخه ی 19 استفاده شد. میزان تراکم بروز Density incidence rate بیماری بر اساس کل شخص- سال جمعیت در معرض خطر، در طی دوره ی 14ساله محاسبه و ارایه شد.
میانگین میزان بروز بیماری در طی این دوره ی 14 ساله، 96/52 در هر 100000 نفر بود. میزان بروز در مناطق شهری 67/5 و در مناطق روستایی، 54/52 در هر 100000 نفر بود. بیشترین میزان بروز بیماری در افرادی که شغل آن ها کشاورزی و دامداری بود و کمترین میزان در دانش آموزان مشاهده شد. بیشترین میزان بروز بیماری در فصل بهار 69/26 و کمترین میزان آن در فصل پاییز به میزان 94/2 در هر 100000 نفر بود.
میانگین میزان بروز تب مالت در شهرستان تیران و کرون بیشتر از متوسط استانی و روند بروز آن صعودی است. این بیماری در مناطق روستایی بسیار شایع تر از مناطق شهری می باشد.