فهرست مطالب

مجله دانشکده پزشکی اصفهان
پیاپی 306 (هفته سوم آذر 1393)

  • تاریخ انتشار: 1393/09/28
  • تعداد عناوین: 5
|
  • مقاله پژوهشی
  • بررسی بیان نسبی 103-miR در سلول های تک هسته ای خون محیطی مدل رت مبتلا به دیابت نوع 2 و پیش دیابت
    نسیمه وطن دوست، صدیقه مومن زاده، سارا کمالی، رسول صالحی * صفحه 1
    مقدمه

    دیابت نوع 2 شایع ترین بیماری متابولیکی مزمن است که نرخ شیوع آن به سرعت در حال افزایش است و تعداد افراد زیادی را مبتلا می کند. علت این بیماری، ناشناخته است و گفته می شود برهمکنش عوامل ژنتیک، اپی ژنتیک و محیطی از جمله چاقی مستعد کننده ی ابتلا به بیماری دیابت نوع 2 هستند. miRNA به عنوان یکی از عوامل کلیدی در تنظیم بیان ژن با مهار ترجمه و یا تجزیه ی mRNA عمل می کند و این احتمال وجود دارد که miRNA ها در رخداد مقاومت انسولین و دیابت نوع 2 نقش داشته باشند. یافته های جدید استفاده از سلول های تک هسته ای خون محیطی را به عنوان منعکس کننده ی وضعیت پاتولوژیک بافت ها معرفی کرده اند که می تواند منبع مناسبی جهت مطالعات و تشخیص های مولکولی در بیماری ها همچون بیماری دیابت نوع 2 باشد. از جمله miRNAهای دخیل در مراحل مختلف دیابت نوع 2، به خصوص مقاومت انسولین به عنوان اولین و مهم ترین عامل خطر دیابت نوع 2، 103-miR می باشد. هدف از این مطالعه، بررسی بیان نسبی 103-miR در سلول های تک هسته ای خون محیطی رت های مبتلا به دیابت القا شده به واسطه ی رژیم غذایی چرب/ تزریق STZ (Streptozotocin) در دو مرحله ی پیش دیابت و دیابت و مقایسه ی آن با رت های سالم بود.

    روش ها

    مدل حیوانی دیابت نوع 2 با استفاده از ترکیب رژیم غذایی با چربی بالا و تزریق دوز پایین STZ (mg/kg 35) ایجاد شد. سلول های تک هسته ای خون محیطی رت های مبتلا در دو مرحله ی پیش دیابت (قبل از تزریق STZ) و دیابت (پس از تزریق) و همچنین رت های سالم جدا سازی شد. RNA با استفاده از Trizol از سلول ها استخراج و سپس به cDNA (Complementary DNA) تبدیل شد. سطح بیان 103-rno-miR به وسیله ی تکنیک qRT-PCR (Quantitative reverse transcriptase- polymerase chain reaction) و حضور معرف SYBR Green و با استفاده از پرایمر های اختصاصی LNA TM 103- Primerset rno-miR سنجیده شد.

    یافته ها

    ترکیب رژیم غذایی چرب همراه با تزریق دوز پایین STZ می تواند دیابت نوع 2 را به خوبی در رت ها القا کند. میانگین بیان 103-rno-miR در رت ها در مرحله ی دیابت و پیش دیابت نسبت به رت های سالم تفاوت معنی داری (050/0 ≥ P) را نشان داد.

    نتیجه گیری

    یافته های پژوهش حاضر، اهمیت 103-miR را در پاتوژنز دیابت نوع 2 به خصوص در مراحل اولیه نشان می دهد و همچنین امکان مناسب بودن سلول های تک هسته ای خون محیطی را به عنوان یک منبع در دسترس و غیر تهاجمی در مطالعات و یا تشخیص های مولکولی برای پیش بینی و پیگیری شرایط بیماری دیابت فراهم می کند.

    کلیدواژگان: دیابت نوع 2، سلول های تک هسته ای خون محیطی، تشخیص غیر تهاجمی، microRNA، 103، miR
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • اختلال در مسیر پیام رسانی Wnt از طریق متیلاسیون ژن های 1WIF و 1DKK در بیماران مبتلا به لوسمی میلوییدی حاد در زمان تشخیص بیماری
    علی قاسمی، محسن محمدی، عباس قوطاسلو، کاظم غفاری، صادق عباسیان صفحه 2
    مقدمه
    لوسمی میلوییدی حاد (AML یا Acute myeloid leukemia) گروه هتروژنی از بدخیمی های هماتولوژیک می باشند که عوامل زیادی در پاتوژنز آن ها دخیل هستند. در AML، تعداد زیادی از ژن های سرکوب کننده ی تومور مثل B2CDKN و 73p طی فرایند DNA متیلاسیون خاموش می شوند. پروتئین های 1WIF (1Wnt inhibitory factor) و 1DKK (1Dickkopf)، تنظیم کننده های منفی مسیر پیام رسانی Wntمی باشند. در مطالعه ی حاضر، وضعیت متیلاسیون ژن های 1WIF و 1DKK در بیماران مبتلا به AML مورد بررسی قرار گرفت.
    روش ها
    نمونه ی خون 120 بیمار مبتلا به AML و 30 فرد سالم به عنوان شاهد گرفته شد. DNA نمونه ها استخراج و با سدیم بی سولفید تیمار دارویی گردید. برای بررسی وضعیت متیلاسیون ژن ها، از تکنیک MSP-PCR (Methylation specific-polymerase chain reaction) با پرایمرهای اختصاصی برای توالی متیله و غیر متیله ی ژن های 1WIF و 1DKK استفاده شد.
    یافته ها
    درصد هایپرمتیلاسیون برای ژن های 1WIF و 1DKK به ترتیب 35 درصد (120/42) و 3/28 درصد (120/34) بود. در هیچ کدام از نمونه های شاهد که مربوط به افراد سالم بودند، متیلاسیون این دو ژن مشاهده نشد. بیشترین هایپرمتیلاسیون ژن 1WIF (0030/0 = P) و ژن 1DKK (0050/0 = P) در بیماران با زیر گروه 0AML-M مشاهده شد.
    نتیجه گیری
    در مطالعه ی حاضر مشاهده شد که همانند بسیاری از تومورهای توپر، متیلاسیون ژن های 1WIF و 1DKK در AML نیز اتفاق می افتد. از این رو احتمال می رود که متیلاسیون این ژن ها در شروع بیماری نقش داشته باشد.
    کلیدواژگان: متیلاسیون DNA، 1Wnt inhibitory factor، 1Dickkopf، لوسمی حاد میلوبلاستیک
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • بررسی نتایج حاصل از درمان توسط تکنیک های کمک باروری در بیمارستان شهید بهشتی اصفهان
    روشنک ابوترابی، ویدا رضوی، شکوفه بقازاده، لاله شارق، فاطمه سادات مصطفوی * صفحه 3
    مقدمه

    امروزه استفاده از تکنیک های کمک باروری، مشکل بسیاری از افراد نابارور را برطرف نموده است. تکرار سیکل های درمانی، صرف وقت و هزینه ی به نسبت زیاد و مشکلات احتمالی ناشی از بیهوشی های مکرر، محققین را به سمت یافتن راه هایی برای پیش بینی میزان موفقیت هر یک از تکنیک ها هدایت نموده است. این تحقیق، با هدف بررسی میزان موفقیت روش های کمک باروری انجام گرفت.

    روش ها

    مطالعه ی حاضر، گذشته نگر بود و جمعیت مورد مطالعه، 71 زوجی بودند که طی شش ماهه ی اول سال 1392 جهت انجام تکنیک های کمک باروری به مرکز درمان ناباروری شهید بهشتی شهر اصفهان مراجعه کرده بودند. معیار اصلی در حصول نتایج، بارداری بالینی دو هفته پس از قرار دادن جنین در رحم مادر بود. اطلاعات مورد نیاز مانند سن و نتایج آزمایش های مایع منی و نیز نتیجه ی حاصل از انجام تکنیک های کمک باروری، از پرونده ی این بیماران استخراج شد.

    یافته ها

    از کل زوج های تحت بررسی، 42 مورد تحت درمان به روش تلقیح داخل رحمی اسپرم (IUI یا Intrauterine insemination) و 29 مورد تحت درمان به روش لقاح آزمایشگاهی (IVF/ICSI یا In vitro fertilization/Intracytoplasmic sperm injection) قرار گرفتند. از 42 دوره IUI، 10 دوره ی موفق (8/23 درصد) و از 29 دوره IVF/ICSI نیز 7 دوره ی موفق (1/24 درصد) دیده شد. میانگین سنی زنان و مردان و مدت زمان ناباروری در دو گروه موفق و ناموفق در مورد روش IUI اختلاف آماری معنی داری نداشت. در حالی که این میانگین در مورد روش IVF/ICSI معنی دار بود. میان پارامتر های اسپرمی نیز بین دو گروه موفق و ناموفق در گروه درمانی IUI ارتباط آماری معنی داری یافت نشد، اما در مورد گروه درمانی IVF/ICSI درصد اسپرم های سریع به صورت معنی داری در دو گروه موفق و ناموفق متفاوت بود.

    نتیجه گیری

    آنالیز مرسوم منی و سن زن و شوهر نمی توانند پیش بینی کننده ی نتایج استفاده از روش IUI باشند، اما میزان موفقیت روش IVF/ICSI در موارد سن پایین تر زوجین، همچنین مدت زمان ناباروری کمتر و پارامترهای اسپرمی بهتر، افزایش می یابد.

    کلیدواژگان: ناباروری، روش های کمک باروری، Intrauterine insemination، In vitro fertilization، Intracytoplasmic sperm injection، پارامترهای اسپرم
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • مقاله مروری
  • مروری بر علل مغایرت گروه بندی مستقیم و معکوس سیستم ABO، توزیع فراوانی این عوامل در ایران و جهان و راهکارهای مرتفع سازی
    نرگس سیفی زاده، نیر سیفی زاده، مجید فرش دوستی حق صفحه 4
    مقدمه
    تعیین گروه خونی ABO، مهم ترین آزمایشی است که قبل از انتقال خون باید انجام گیرد. انتقال خون با گروه های خونی ناسازگار از نظر ABO، می تواند به واکنش های حاد همولیتیک، بیماری های بدخیم و در موارد کنترل نشده و شدید، به مرگ و میر منجر شود.
    روش ها
    گروه بندی مستقیم یا سلولی (بررسی آنتی ژن های سطح گلبول های قرمز) و گروه بندی غیر مستقیم یا سرمی (بررسی آنتی بادی های موجود در سرم) از جمله شایع ترین آزمایش هایی هستند که امروزه برای تعیین گروه خونی افراد در آزمایشگاه ها به صورت روزانه انجام می شوند. تفسیر نتایج حاصل از آزمایش های سلولی و سرمی دارای اهمیت بسیار می باشد و در صورت عدم تطابق نتایج این دو آزمایش، باید قبل از گزارش، آزمایش های تکمیلی انجام شود و در صورت نیاز فوری به تزریق خون، باید از گلبول های قرمز گروه O جهت انتقال خون استفاده شود. هدف از این مقاله ی مروری، جمع بندی کلی از علل دخیل در مغایرت نتایج آزمایش سرمی و سلولی و ارایه ی راهکار های ممکن برای حل این مشکل و همچنین بررسی و مقایسه ی تعدادی از موارد معدود بررسی شده در ایران در این زمینه است.
    نتیجه گیری
    عوامل انسانی در دنیا و عوامل ذاتی در ایران، به عنوان مهم ترین عوامل موثر بر مغایرت گروه بندی مستقیم و معکوس سیستم ABO گزارش شده اند. این موضوع، نشان از تفاوت هایی بنیادی در فراوانی این عوامل در ایران نسبت به سایر کشورها دارد. شناخت عوامل موثر بر این تفاوت ها، گامی مهم در راستای ارتقای کیفی سامانه ها و فرایندهای اهدا و انتقال خون است و نیازمند بررسی های بومی گسترده، مداوم و جدی در ایران می باشد.
    کلیدواژگان: تعیین گروه خونی ABO، انتقال خون ناسازگار، آزمایش های سلولی و سرمی
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • مقاله کوتاه
  • بررسی توزیع فراوانی آنتی بیوتیک های مصرف شده در بخش مراقبت های ویژه ی مرکز آموزشی- درمانی الزهرا (س) در قبل و بعد از استقرار متخصصین عفونی در بیمارستان
    کامیار مصطفوی زاده، بهروز عطایی، رویا آزاد، امید پیرحاجی، علی مهرابی کوشکی، حمیدرضا صادقیان صفحه 5
    مقدمه
    یکی از مهم ترین مشکلات بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه، ابتلا به عفونت های بیمارستانی است که منجر به مصرف بی رویه ی آنتی بیوتیک در این بخش ها می گردد. جهت رفع این مشکل تا کنون راهکارهای متعددی ارایه شده است که استقرار متخصصین عفونی در این بخش ها یکی از آن ها است. از این رو، مطالعه ی حاضر با هدف بررسی و مقایسه ی میزان مصرف آنتی بیوتیک در بخش مراقبت های ویژه ی بیمارستان الزهرا (س) در قبل و بعد از استقرار متخصصین عفونی در این بخش بود.
    روش ها
    این مطالعه یک مطالعه ی توصیفی- تحلیلی بود که در سال 1393 به انجام رسید. در این مطالعه، میزان مصرف آنتی بیوتیک در طول سال 1388 (قبل از استقرار متخصصین عفونی در بخش های مراقبت های ویژه) و در طول سال 1391 (بعد از اجرای طرح استقرار این متخصصین) تعیین و نتایج به دست آمده با نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد.
    یافته ها
    از 39 قلم آنتی بیوتیک مورد بررسی، پس از اجرای طرح استقرار متخصصین عفونی در بخش مراقبت های ویژه، میزان مصرف 23 آنتی بیوتیک (8/53 درصد) افزایش یافت و میزان مصرف 16 آنتی بیوتیک (2/46 درصد) کاهش یافت و اختلاف معنی داری بین میزان مصرف آنتی بیوتیک در قبل و بعد از اجرای طرح، مشاهده نشد.
    نتیجه گیری
    استقرار متخصصین عفونی در بیمارستان و ویزیت و مراقبت بیماران این بخش، منجر به محدود شدن مصرف برخی آنتی بیوتیک ها و استفاده ی درست و به جا از آنتی بیوتیک های وسیع الطیف در بیمارستان شد. از این رو، استمرار و توسعه می تواند در جهت کاهش میزان مقاومت آنتی بیوتیکی در بیمارستان موثر باشد.
    کلیدواژگان: آنتی بیوتیک، بخش مراقبت ویژه، متخصص عفونی
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
|
  • Evaluation of miR-103 Expression in Peripheral Blood Mononuclear Cell of Type2 Diabetic and Prediabetic Rats
    Nasimeh Vatandoust, Sedigheh Momenzadeh, Sara Kamali, Rasoul Salehi Page 1
    Background

    Type2 diabetes (T2D) is the most prevalent chronic metabolic disease. MicroRNAs act as regulators of gene expression by inhibiting translation or promoting degradation of target mRNAs. Recent reports indicate that microRNAs also can play important role in establishment of diabetes and their roles in T2D different aspects including insulin insensitivity.To detect a noninvasive screening method for type2 diabetes (T2D) we evaluated the expression level of miR-103 in peripheral blood mononuclear cells (PBMC) samples from pre-diabetes (n = 8) and T2D rats (n = 8) in compare to normal group (n = 8) using real time polymerase chain reaction (RT-PCR).

    Methods

    Animal model T2D was made with combination of high fat diet (HFD) and low dose of Stretozotocin (STZ) injection. Blood glucose level, serum insulin, and cholesterol, low density lipid and triglyceride levels were measured after 10 weeks diet interference. PBMC isolated from blood sample of three group of animals, and then total RNA was obtained using Trizol reagent. All microRNAs converted to cDNA (complementary DNA). Expression level of rno-miR-103 assessed by one step SYBR GreenⅠ relative real time PCR. Using specific LNA TM qRT-PCR primer set for amplifying rno-miR-103. Statistical analysis was performed using SPSS version 20.

    Findings

    Combination of high fat diet and low dose of STZ effectively induced T2D in rats. rno-miR-103 expression level in PBMC samples of pre-diabetic (HFD) subjects and T2D rats significantly elevated in compare to normal group.

    Conclusion

    The high fat diet/STZ induced T2D animal models is the most suitable for mimicking pre-diabetes and diabetes in men. The result of miRNA expression assay in PBMC indicates the importance of rno-miR-103 in T2D pathogenesis in early stages and PBMC potential as a clinically useful noninvasive source to predict the disease statues.

    Keywords: Type 2 diabetes (T2D), MicroRNA, Noninvasive diagnosis, PBMC, miR, 103
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Dysregulation of the WNT signaling pathway through methylation of WIF1and DKK1 genes in AML patients at the time of diagnosis
    Ali Ghasemi , Mohsen Mohammadi , Abbas Ghotaslou , Kazem Ghaffari , Sadegh Abbasian Page 2
    Background
    In AML, a large number of tumour suppressor genes are silenced through DNA methylation such as CDKN2B & p73. Wnt inhibitory factor 1 (WIF1) and Dickkopf-1 (DKK-1) are negative regulator of the Wnt signaling pathway. In the present study, we studied the methylation status of WIF1 and DKK-1 genes in AML patients.
    Methods
    Blood samples from 120 AML patients and 25 healthy control subjects, isolated DNA was treated with sodium bisulphite and examined by methylation-specific polymerase chain reaction (MSP) with primers specific for methylated and unmethylated sequences of the WIF1 and DKK-1 genes.
    Findings
    The frequency of aberrant hypermethylation of WIF1 and DKK-1 genes in AML patients determined 35% (42/120) and 28.3% (34/120), respectively. In addition, for all subjects in control group, methylation of WIF1 and DKK-1 genes were negative. Patients with M0 subtype of FAB-AML had the highest incidence of hypermethylation of WIF1 (P = 0.003) and DKK-1 (P = 0.005) genes.
    Conclusion
    The present study showed that, like many solid tumors, WIF1 and DKK-1 genes methylation also occurs in AML. Therefore the methylation of these genes may play a role in leukmogenesis initiation.
    Keywords: DNA Methylation, WIF1, DKK, Acute myeloblastic leukemia
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Evaluation of the Success Rate of Assisted Reproductive Techniques (ART) in Isfahan Shahid Beheshti Infertility Center
    Roshanak Abutorabi, Vida Razavi, Shekufeh Baghazade, Laleh Sharegh, Fatemeh Sadat Mostafavi Page 3
    Background

    Today usage of assisted reproductive techniques (ART), has been resolved the problem of many infertile couples. Repeated treatment cycles, long time and high cost, problems due to repeated anesthesia, has been directed the researchers to find ways to predict the success rate of each methods. This study aimed to evaluate the success of assisted reproductive techniques in Isfahan Shahid Beheshti infertility center.

    Methods

    This study was a retrospective study on 71 couples were referred to this center during the first six months of 1392 for assisted reproductive techniques. The main criterion for a positive result was clinical pregnancy two weeks after embryo transfer. Required information such as age, semen analysis and outcome of assisted reproductive techniques, were obtained from patient's medical records.

    Findings

    Of all couples, 42 cases were treated with intrauterine insemination (IUI) and 29 cases were treated with in vitro fertilization (IVF/ICSI). 23.8% of IUI cycles and 24.1% of IVF / ICSI cycles were successful. The average of age and duration of infertility in both successful and unsuccessful IUI groups were not statistically significant, while this average in the cases of IVF/ICSI was significant. Also there was no significant differences between sperm parameters in successful and unsuccessful IUI treated groups, but in IVF/ICSI treated group we found significant differences in the percent offast motile sperms between successful and unsuccessful groups.

    Conclusion

    Conventional analysis of semen and couple’s age cannot predict the outcome of IUI, but the success rate of IVF/ICSI is related to the age of couples, as well as shorter duration of infertility and better semen parameters.

    Keywords: Infertility, Intrauterine insemination, In vitro fertilization, Intracytoplasmic sperm injection, Sperm parameters
    Abstract View Paper Original: Persian
  • A Review on Discrepancy of ABO Blood Grouping, Distribution of Causes in Iran and the World, Resolving Methods
    Narges Seyfizadeh , Nayer Seyfizadehmsc, Majid Farshdusti, Hagh Page 4
    Background
    ABO blood grouping is the most important test that should be examined before blood transfusion. Transfusion of ABO incompatible blood leads to acute hemolytic reactions, malignant disease and in severe and uncontrolled cases might cause death.
    Methods
    Direct or forward blood grouping or cell typing (i.e. investigation of antigens on erythrocytes surface) and indirect grouping or reverse typing (i.e. investigation of serum antibodies) are the most common tests to determine blood groups in laboratory. Interpretation and compatibility of the results from blood grouping tests (cell typing and reverse typing) is a crucial step to decide and perform blood transfusion. In case of incompatible results of direct and indirect blood grouping, additional tests must be performed before reporting the results and in emergency blood transfusion situations O+ RBCs should be used. In this manuscript we reviewed and summarized factors involvedin ABO blood group discrepancies. We studied reports in this context in Iran and the world and we compared the most frequent incompatibility factors in Iran in comparison to the rest of the world. Finally, we suggested plausible methods which could be taken into account to lower the risk of incompatible blood transfusion in Iran.
    Conclusion
    Technical and clerical errors in Iran and the world, respectively, are reported to be the most common cause of ABO discrepancy. This result indicates different nature of ABO discrepancy factors between Iran and other countries. Understanding these differences is the very first step to improve blood donation and transfusion procedures locally and that requires long-term extensive domestic investigations.
    Keywords: ABO blood grouping, Incompatible blood transfusion, Cell typing, Reverse
    Abstract View Paper Original: Persian
  • The Effect of Infectious Disease Specialists Deployment Plan on Antibiotics Using in Alzahra Hospital during 2010 and 2014
    Kamyar Mostafavizadeh , Behrouz Ataei , Roya Azad, Omid Pirhaji, Ali Mehrabi Koushki , Hamidreza Sadeghian Page 5
    Background
    One of the most problems among hospitalized patients in intensive care units is infectious diseases that lead to high usage of antibiotics. The study was designed to evaluate the antibiotic usage in ICU before (in 2010) and after (in 2014) infectious disease specialists presence.
    Methods
    In a cross- sectional study we measured the total rate of antibiotics usage in ICU in 2010 and 2014. SPSS 22 was used for the analysis.
    Findings
    Of the 39 antibiotics that evaluated, use of 23 antibiotics (53.8%) were increased and 16 antibiotics (46.2%) were decreased after infectious disease specialists arrival. There wasn’t a significant statistical difference between the mean of antibiotics consumption in 2010 and 2014 (P = 0.29).
    Conclusion
    We suggested that additional studies will be performed to evaluate the causes of increasing usage of some antibiotics and decreasing another antibiotic consumption for example price, indication and contraindications and access of antibiotics.
    Keywords: Antibiotic, Intensive care unit, Infectious disease specialist
    Abstract View Paper Original: Persian