فهرست مطالب

مجله دانشکده پزشکی اصفهان
پیاپی 352 (هفته چهارم آبان 1394)

  • تاریخ انتشار: 1394/08/28
  • تعداد عناوین: 5
|
  • مقاله پژوهشی
  • مظفر محمودی، علی صمدی کوچکسرایی، محمدرضا نعیمی جمال، سعید سامانی، مختار یعقوبی صفحات 1597-1606
    مقدمه
    از کارافتادگی بافت های انسانی ناشی از انواع آسیب دیدگی ها، یکی از پرهزینه ترین و جدی ترین مشکلات در سلامت انسان است و اثر مستقیم بر کیفیت زندگی دارد. مهندسی بافت، به عنوان یک استراتژی مبتنی بر داربست، از جمله حوزه های تحقیقاتی امیدوار کننده ای است که می تواند علاوه بر فراهم کردن بافت و ارگان برای پیوند، چشم انداز جدیدی را برای درمان بیماران باز کند. دانشمندان حوزه های مختلف کوشیده اند تا با وظیفه مند کردن داربست، به تعاملات سطحی سلول های خاص دست یابند.
    روش ها
    پودر سلولز با استفاده از گاز 2NO اکسید شد و داربست متخلخل به روش پرس خشک آماده گردید. پپتید RGD به سطح داربست متصل گردید تا یک داربست هیبریدی ساخته شود. داربست با(FTIR (Fourier transform infrared spectroscopy و میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM یا Scanning electron microscope) مشخصه یابی شد و زیست سازگاری آن با استفاده از آزمون (MTT (3-(4،5-dimethylthiazol-2-yl)-2،5-diphenyltetrazolium bromide ارزیابی گردید. نتایج FTIR، اکسیداسیون سلولز و تشکیل پیوند بین سطح داربست و RGD را تایید کرد. ریزساختار متخلخل با اندازه ی تخلخل مناسب نیز به تایید SEM رسید.
    یافته ها
    آنالیز سلولز اکسید شده با FTIR، حاکی از اکسیداسیون موفق پودر و اتصال پپتید RGD به آن از طریق گروه های کربوکسیل بود. اندازه ی حفرات داربست نیز برای ورود سلول ها مناسب بود. با اندازه گیری فعالیت متابولیکی سلول ها با استفاده از آزمون MTT مشخص گردید که تثبیت RGD بر سطح داربست، اثر قابل توجهی بر تکثیر سلولی داشته است.
    نتیجه گیری
    ساختار متخلخل و زیست سازگاری زیاد، از مزایای داربست هیبریدی ساخته شده بود. اکسیداسیون سلولز، شرایط مناسبی را برای تثبیت RGD بر سطح داربست و در نتیجه، بهبود زیست سازگاری آن فراهم کرد. به علاوه، وجود حفرات با اندازه ی مناسب برای ورود استئوبلاست ها، داربست را کاندیدای خوبی برای مهندسی بافت استخوان کرد.
    کلیدواژگان: اکسید سلولز، پپتید RGD، مهندسی بافت
  • آمنه حسنی نژاد فراهانی، شهلا شاهسوندی، محمد ابراهیمی صفحات 1607-1617
    مقدمه
    آنفلوانزا تهدید جدی سلامت جوامع انسانی و حیوانی در سطح جهان است. در سال های اخیر، با افزایش سویه های مقاوم به دارو، ترکیبات طبیعی گیاهی با خواص ضد ویروسی و آثار جانبی کمتر اهمیت ویژه ای یافته اند. در این مطالعه، پتانسیل اثر بازدارندگی میوه ی آقطی سیاه بر سلول های اپی تلیومی آلوئولار تنفسی انسان (A549) آلوده شده با ویروس آنفلوانزا ارزیابی شد.
    روش ها
    عصاره ی آبی میوه ی آقطی سیاه تهیه و میزان آستانه ی سمیت عصاره برای سلول های A549، برآورد شد. سپس، 50 درصد اثر بازدارندگی (50IC یا Half maximal inhibitory concentration) غلظت های مختلف عصاره بر ویروس و نیز شاخص انتخابی (SI یا Selectivity index) در دو فرایند پیش آزمون (پیش از اتصال ویروس به سلول یا اثر مستقیم) و پس آزمون (پس از جذب ویروس به سلول یا اثر غیر مستقیم) محاسبه شد. اثر بازدارندگی عصاره ی این گیاه بر تکثیر ویروس با عیارسنجی و آزمایش کمی(Real time reverse transcription polymerase chain reaction (Real time RT-PCR ارزیابی شد.
    یافته ها
    غلظت 6/ 82 میکروگرم بر میلی لیتر از عصاره ی میوه ی آقطی سیاه دوز آستانه، اثر سمی بر روی سلول A549 نداشت. میزان SI برآورد شده ی عصاره، پیش از اتصال ویروس به سلول (10/ 15 میکروگرم بر میلی لیتر)، افزایش عیار ویروس و نیز سنتز RNAهای نوکلئوپروتئین ویروسی نشان داد که این گیاه اثر بازدارندگی مستقیم بر فعالیت هماگلوتینین ویروس ندارد. در پس آزمون، میزان بیشتر SI، کاهش قابل توجه عیار و تعداد رونوشت های نوکلئوپروتئین ویروس، تایید کننده ی اثر مهاری این گیاه بر فعالیت های جوانه زدن و انتشار ویریون ها بود.
    نتیجه گیری
    تیمار سلول های اپی تلیومی تنفسی انسان آلوده شده با ویروس آنفلوانزا با آقطی سیاه، ممکن است بر رهاسازی ذرات ویروسی اثر بازدارنده داشته باشد و یا در عملکرد رشته های لیپیدی سلول تداخل ایجاد نماید. مکانیسم این برهم کنش، در مطالعات آینده مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
    کلیدواژگان: ویروس آنفلوانزا، آقطی سیاه، فعالیت ضد ویروسی، تکثیر اولیه
  • امین سلطانپور، حمید مروتی، پروین دهقان*، مهری رجالی صفحات 1618-1627
    مقدمه

    هدف از انجام این مطالعه، تعیین شیوع نسبی عفونت های درماتوفیتی در بین دانش آموزان مدارس ابتدایی شهرستان کوهرنگ در سال 1394- 1393 بود.

    روش ها

    در این مطالعه، تعداد 891 نفر از دانش آموزان مدارس ابتدایی از نظر وجود ضایعات سطحی مشکوک بررسی و از افراد دارای ضایعه نمونه گیری به عمل آمد و با روش های مطالعه ی مستقیم و کشت، از نظر وجود عناصر قارچی مورد بررسی قرار گرفت.

    یافته ها

    از 4313 دانش آموز مقطع ابتدایی، تعداد 891 نفر مورد بررسی قرار گرفتند و از 40 نفر دارای ضایعه ی مشکوک به عفونت قارچی، نمونه گیری به عمل آمد. در این میان، تعداد 10 مورد مثبت تشخیص داده شد. موارد مثبت عبارت از 8 مورد درماتوفیت شامل 5 مورد Trichophyton verrucosum، 1 مورد Microsporoum canis، 1 مورد Miorosporum gypseum، 1 مورد Trichophyton violaseum و 2 مورد غیر درماتوفیت شامل جنس Malassezia عامل Pityriasis بودند.

    نتیجه گیری

    70 درصد موارد ابتلا در قشر ضعیف از نظر اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی و همچنین از نظر بهداشت ظاهری قرار داشتند که مهم ترین علت آن، می تواند بهداشت پایین و سبک زندگی دامداری و کشاورزی در این خانواده ها باشد. با توجه به زئونوز بودن Dermatophytosis، بدیهی است که سبک زندگی در این طبقه ی اجتماعی تاثیر به سزایی در بروز این بیماری ها دارد. کشاورزی و دامداری و نیز زندگی نزدیک با سایر حیوانات از جمله گربه و سگ در کنار سطح بهداشت و آگاهی پایین، از عوامل زمینه ساز مهم در ابتلا به درماتوفیتوز می باشند.

    کلیدواژگان: عفونت های قارچی، Dermatophytosis، درماتوفیت
  • داریوش شهبازی گهرویی، مهری دموری*، محمد باقر توکلی، مسعود مصلحی، صدیقه رستاقی صفحات 1628-1638
    مقدمه

    تخمین صحیح میزان دوز جذبی رادیوداروها در کاربردهای تشخیصی و درمانی در پزشکی هسته ای، به منظور ارزیابی سود و زیان رسیده به بیمار ضروری می باشد. روش MIRD (Medical internal radiation dosimetry)، روشی معمول جهت تخمین دوز جذبی اندام ها از گسیل کننده های پرتوی داخلی است. هدف از انجام این مطالعه، تخمین دوز جذبی اندام ها ناشی از رادیوداروی (MDP-99mTc (99mTc-methylene diphosphonate در بیماران تحت اسکن استخوان بود.

    روش ها

    این مطالعه بر روی 22 بیمار که به بخش پزشکی هسته ای بیمارستان شهید چمران اصفهان جهت بررسی متاستاز استخوانی مراجعه کرده بودند، انجام گرفت. پس از تزریق رادیوداروی MDP-99mTc از بیماران در زمان های 10، 60، 90 و 180 دقیقه پس از تزریق رادیودارو، اسکن گرفته شد. با استفاده از روش تلفیق نماها (به کارگیری روش تصحیح متداول حذف زمینه)، مقدار اکتیویته ی جذب شده در هر یک از اندام ها به دست آمد. سپس دوز جذبی آن ها با استفاده از روش MIRD محاسبه شد.

    یافته ها

    میزان دوز جذبی ناشی از تزریق رادیوداروی MDP-99mTc برای استخوان، مثانه و کلیه ها با استفاده از روش متداول حذف زمینه، به ترتیب برابر 04/ 0 ± 13/ 0، 01/ 0 ± 08/ 0 و 00/ 0 ± 02/ 0 راد بر میلی کوری بود.

    نتیجه گیری

    مقادیر دوز به دست آمده از روش تصحیح متداول حذف زمینه، تطابق خوبی با مقادیر استاندارد گزارش شده در گزارش 13 کمیته ی MIRD دارد.

    کلیدواژگان: دوز جذبی، روش تلفیق نماها، اکتیویته ی تجمعی، Medical internal radiation dosimetry
  • نامه به سردبیر
|
  • Mozaffar Mahmoodi, Ali Samadi, Kuchaksaraei, Mohammad Reza Naimi, Jamal, Saeed Samani, Mokhtar Yaghubi Pages 1597-1606
    Background
    Human tissue failures caused by different damages or injuries are the most serious and costly problems in health care and have direct effect on life quality. Tissue Engineering, as a scaffold-based strategy, provides promising research field and may offer innovative viewpoints to treat diseases. Scientists in various fields have tried to functionalize polymers to achieve special surface cell interactions.
    Methods
    Cellulose powder was oxidized with NO2 gas and the porous scaffold was fabricated via dry pressing. RGD peptide was immobilized on the surface of scaffold via grafting to make a hybrid scaffold. The hybrid scaffold was characterized by FTIR (Fourier transform infrared spectroscopy) and SEM (Scanning electron microscope) and its biocompatibility was examined through MTT [3-(4,5-dimethylthiazol-2-yl)-2,5-diphenyltetrazolium bromide] assay.
    Findings
    FTIR results proved oxidization of cellulose and bonding between scaffold surface and RGD. Porous microstructure having suitable size was confirmed via SEM. The results of MTT showed significant increase of viable cells on hybrid scaffold.
    Conclusion
    Porous structure and high biocompatibility were benefits of prepared hybrid scaffold. Cellulose oxidation can present suitable condition for RGD immobilization caused to enhance biocompatibility. In addition, existing pores in good size conditioned hybrid scaffold to engineer bone tissue.
    Keywords: Cellulose, Oxidized, RGD peptide, Tissue engineering
  • Ameneh Hasaninejad, Farahani, Shahla Shahsavandi, Mohammad Ebrahimi Pages 1607-1617
    Background
    Influenza is considered as a serious threat to human and animal health worldwide. In recent years, with the rise of drug-resistant strains, antiviral property of herb natural components with fewer side effects is of great importance. In this study, the potential antiviral activity of Sambucus nigra fruit was evaluated in human epithelium cell (A549) cultures infected with influenza virus.
    Methods
    The aqueous extract of Sambucus nigra fruit was prepared and the cytotoxic concentration of the extract on A549 cells was determined. Subsequently, the 50 percent inhibitory concentration (IC50) of various herbal extract concentrations for inhibiting the replication of influenza virus and the selective index (SI) were assessed following pre-treatment (before the virus attachment to cells or direct effect) and post-treatment (after virus absorption to cells or indirect effect) procedures. Inhibitory effect of the herb on virus replication was examined via using virus titration and quantitative real time reverse transcription polymerase chain reaction (real time RT-PCR).
    Findings
    The concentration of 82.6 μg/ml was the threshold dose of the substance that did not cause a cytotoxic effect against the cells. The estimated selective index of the extract before cellular attachment (15.10 μg/ml), increased viral titer as well as synthesized viral nucleoprotein RNAs indicating that the herb had no direct inhibitory effects on viral hemagglutinin activity. In post-treatment, the higher estimated selective index, a significant decrease was seen in virus titer and viral nucleoprotein copy numbers confirming that the herb inhibited virion budding and release activities.
    Conclusion
    The results suggest that Sambucus nigra treatment of the influenza virus infected-human epithelial cells may affect either inhibition of virus particle release or involving in cellular lipid raft function. Mechanism of this interaction will be investigated in future studies.
    Keywords: Influenza virus, Sambucus nigra, Antiviral activity, Early replication
  • Amin Soltanpoor, Hamid Morovati, Parvin Dehghan, Mehri Rejali Pages 1618-1627
    Background

    This study aimed to determine the prevalence of dermatophytosis among elementary school students in Koohrang city, Iran, in 2014 and 2015.

    Methods

    From a total of 4313 elementary schools students, 891 cases were evaluated for cutaneous lesions. The suspicious head, nail or cutaneous lesions were examined for the presence of fungal elements using direct smears and culture methods.

    Findings

    Out of 891 subjects, 40 cases were suspicious; of them, 10 cases were confirmed to be positive for fungal infections. The causative agents of 8 cases of dermatophytosis were identified as Trichophyton verrocosum (5 cases), Microsporum canis (1 case), Microsporum gypseum (1 case), Trichophyton violaseum (1 case). Two cases were Malassezia pityriasis positive.

    Conclusion

    Seventy percent of positive cases lived in poor hygienic quality. Probably more important causes of this condition are lower health and lifestyle of ranching and farming. As dermatophytosis is a zoonotic disease, lifestyle has significant role in prevalence of it. Agriculture and ranching and living closely with animals such as cats and dogs, in addition to low health and low awareness are important risk factors for dermatophytosis.

    Keywords: Fungal infection, Dermatomycosis, Dermatophytosis, Dermatophyte
  • Daryoush Shahbazi, Gahrouei, Mehri Damoori, Mohammad Bagher Tavakli, Masoud Moslehi, Sedigheh Rastaghi Pages 1628-1638
    Background

    In nuclear medicine, reliable estimation of radiation doses from the diagnostic or therapeutic radiopharmaceuticals is essential to evaluate the risks and benefits of their use. The general Medical Internal Radiation Dose (MIRD) method is used in analysis to estimate the internal emitter whole organ absorbed dose. This study aimed to estimate the absorbed doses from 99mTc-methylene diphosphonate (99mTc-MDP) in patients following bone scan.

    Methods

    22 patients referred to the Nuclear Medicine Department of Shahid Chamran Hospital, Isfahan, Iran, for investigation bone metastases were enrolled. Whole-body images were acquired at 10, 60, 90 and 180 minutes after the injection of 99mTc-MDP. Organ activities were calculated via the conjugate view method, using conventional background correction method. Finally, the absorbed dose was calculated using the MIRD technique.

    Findings

    The absorbed doses of 99mTc-MDP in bone, bladder and kidneys, using the conventional background correction method, were 0.13 ± 0.04, 0.08 ± 0.01 and 0.02 ± 0.00 rad/mCi, respectively.

    Conclusion

    The results of this study showed that the calculation of absorbed dose, using conventional background correction method, was in good agreement with MIRD report No. 13.

    Keywords: Absorbed dose, Conjugate view method, Cumulated activity, Medical Internal Radiation Dose (MIRD) method