فهرست مطالب

دانشکده پزشکی اصفهان - پیاپی 411 (هفته سوم بهمن 1395)

مجله دانشکده پزشکی اصفهان
پیاپی 411 (هفته سوم بهمن 1395)

  • تاریخ انتشار: 1395/11/15
  • تعداد عناوین: 5
|
  • مقاله پژوهشی
  • رضا خدیوی، شهاب الدین میلانی، مریم کریمی خوزانی، نرگس معتمدی، طاهره مقدس صفحات 1496-1506
    مقدمه
    توانمندسازی پزشکان عمومی متقاضی شرکت در برنامه ی پزشک خانواده، می تواند دستیابی به اهداف این برنامه را تسهیل نماید. هدف از انجام این تحقیق، ارزیابی میزان تغییر دانش و نگرش پزشکان عمومی، بعد از اجرای یک برنامه ی آموزش از راه دور بود.
    روش ها
    در یک مطالعه ی کارآزمایی میدانی مورد- شاهدی در سال 1392، تعداد 140 نفر پزشک عمومی متقاضی شرکت در اجرای برنامه ی پزشک خانواده در مناطق شهری بالای 20 هزار نفر استان اصفهان، به صورت تصادفی در دو گروه 70 نفره، انتخاب شدند. به گروه مورد، یک کتابچه (در مورد برنامه ی اصلاح نظام سلامت) ارایه گردید، اما به گروه شاهد، هیچ بسته ی آموزشی داده نشد. هر دو گروه، قبل و بعد از اجرای طرح، با استفاده از پرسش نامه ی خود ساخته با روایی مناسب (Cronbach''s alpha 82/0)، از نظر دانش و نگرش نسبت به برنامه، تحت ارزیابی قرار گرفتند. داده ها در نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون های آماری Paired t و Mix ANCOVA مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
    یافته ها
    سه ماه بعد از توزیع بسته ی آموزشی، میانگین نمره ی دانش در گروه مورد، به طور معنی داری افزایش یافت و از 61/1 ± 33/6 به 03/2 ± 85/13 رسید (050/0 > P). همچنین، میانگین نمره ی نگرش در گروه مورد، به طور معنی داری از 00/3 ± 90/52 به مقدار 76/3 ± 14/66 افزایش و نگرش شرکت کنندگان بهبود یافت (050/0 > P). با انجام آزمون Repeated measures ANOVA، متغیرهای سن، جنس، سابقه ی کار و نوع استخدام، تاثیر معنی داری در تغییرات نمره ی دانش و نگرش نداشتند.
    نتیجه گیری
    با آموزش از راه دور، میزان دانش و نگرش پزشکان عمومی نسبت به اهداف برنامه ی اصلاح نظام سلامت، به طور معنی داری نسبت به گروه شاهد افزایش یافت.
    کلیدواژگان: اصلاح نظام سلامت، پزشک خانواده، آموزش از راه دور، ایران
  • مهتاب سادات موسوی، وجیهه کرباسی زاده صفحات 1507-1514
    مقدمه
    با افزایش مقاومت آنتی بیوتیک در میان عوامل ایجاد کننده ی عفونت های بیمارستانی، درمان چنین عفونت هایی با مشکل روبه رو شده است. Staphylococcus epidermidis، به عنوان یکی از شایع ترین دلایل عفونت های بیمارستانی شناخته شده است. این مطالعه، با هدف تعیین شیوع مقاومت به آنتی بیوتیک های ماکرولید، لینکوزآمید و استرپتوگرامین (MLSB یا Macrolide، Lincosamide، StreptograminB) در بین نمونه های بالینی Staphylococcus epidermidis مقاوم به متی سیلین (MRSE یا Methicillin- resistant Staphylococcus epidermidis) و ردیابی ژن های مقاومت مربوط انجام شد.
    روش ها
    در یک بازه ی زمانی 8 ماهه، از میان 250 نمونه ی بالینی Staphylococcus، 100 جدایه ی Staphylococcus epidermidis جداسازی و الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی آن ها به روش انتشار دیسک تعیین گردید. نمونه های MRSE به روش دیسک دیفیوژن سفوکسیتین جداسازی شد. مقادیر حداقل غلظت مهار کنندگی (MIC یا Minimum inhibitory concentration) اریترومایسین با روش میکرودایلوشن (Microdilution) سنجیده شد. فراوانی فنوتیپ مقاومت القایی به کلیندامایسین به روش آزمون D تعیین شد و ژن های مقاومت به MLSB با استفاده از تکنیک Polymerase chain reaction (PCR) ردیابی شد.
    یافته ها
    از بین 100 سویه ی Staphylococcus epidermidis، 52 جدایه MRSE بودند. فراوانی فنوتیپ های مقاومت iMLSB، MS و cMLSB به ترتیب 3/17، 4/13 و 0/48 درصد بود. فراوانی ژن های مقاومت ermC، msrA و ermA به ترتیب 0/73، 5/11 و 7/5 درصد بود.
    نتیجه گیری
    یافته های حاصل از این مطالعه، نشان دهنده ی فراوانی به نسبت بالای ژن ermC در میان جدایه ها می باشد که هشداری جدی برای سیستم های بهداشتی است و لزوم اتخاذ روش های درمانی دقیق و مناسب را پس از انجام آزمون های حساسیت آنتی بیوتیکی طلب می کند.
    کلیدواژگان: مقاومت القایی، ژن های erm، Staphylococcus epidermidis مقاوم به متی سیلین، آزمون D
  • علی خواجه لندی، حسین عابد نطنزی، حجت الله نیک بخت صفحات 1515-1522
    مقدمه
    دیابت نوع 1، یک اختلال خود ایمنی است که در آن، اعمال متابولیک بدن دچار اختلال می شود. از آن جایی که داروهای گیاهی برای درمان بیماری نسبت به بسیاری از داروهای شیمیایی عوارض کمتری دارند، هدف از انجام مطالعه ی حاضر، بررسی اثر تمرین شنا همراه با مصرف عصاره ی آلوئه ورا برنیمرخ چربی موش های صحرایی مبتلا به دیابت بود.
    روش ها
    در این مطالعه ی تجربی، 28 سر موش صحرایی نر مبتلا به دیابت انتخاب و در چهار گروه شاهد، تمرین شنا، عصاره ی آلوئه ورا و تمرین شنا همراه با آلوئه ورا قرار گرفتند. برنامه ی تمرین شنا، به صورت فزاینده در هفته ی اول با 6 دقیقه آغاز شد و تا هفته ی ششم به 36 دقیقه افزایش یافت. گروه های آلوئه ورا و شنا همراه با آلوئه ورا، روزانه 300 میلی گرم برکیلوگرم عصاره ی آلوئه ورا به صورت صفاقی دریافت کردند.
    یافته ها
    تمرین شنا، مصرف عصاره ی آلوئه ورا و ترکیب آن ها اثر معنی داری بر بهبود نیمرخ چربی موش های مبتلا به دیابت داشت (050/0 ≥ P)؛ تمرین شنا همراه با مصرف عصاره ی آلوئه ورا نسبت به مصرف عصاره ی آلوئه ورا اثر بیشتری بر بهبود نیمرخ چربی موش های مبتلا به دیابت داشت (050/0 ≥ P). همچنین، تمرین شنا همراه با مصرف عصاره ی آلوئه ورا نسبت به تمرین شنا اثر بیشتری بر بهبود لیپوپروتئین خیلی کم چگال (Very-low-density lipoprotein یا VLDL)، کلسترول تام (Total cholesterol یا TC) و تری گلیسرید (Triglyceride یا TG) موش های مبتلا به دیابت داشت (050/0 ≥ P).
    نتیجه گیری
    تمرین شنا همراه با مصرف عصاره ی آلوئه ورا، نقش تعاملی در بهبود نیمرخ چربی موش های صحرایی مبتلا به دیابت دارد.
    کلیدواژگان: تمرین شنا، عصاره ی آلوئه ورا، نیمرخ چربی، دیابت
  • محمدرضا نجفی، پوپک احمدی، ژاله تبریزی صفحات 1523-1530
    مقدمه
    طبق بررسی های انجام شده، مطالعات جامعی در زمینه ی بررسی ویژگی های صرع سالمندان در کشور و استان اصفهان وجود نداشت و نیاز فراوانی به اطلاعات مستند در این زمینه احساس می شد. از این رو، مطالعه ی حاضر با هدف بررسی تفاوت های خصوصیات بالینی صرع در دو گروه سنی 60-20 و بالای 60 سال انجام شد.
    روش ها
    مطالعه ی حاضر یک مطالعه ی مقطعی وگذشته نگر بود که از ابتدا تا انتهای سال 1393 انجام گردید. بیماران با تشخیص قطعی صرع، سن بالاتر از 20 سال و دارا بودن پرونده ی پزشکی در کلینیک های درمان صرع سطح شهر اصفهان وارد مطالعه شدند و بیماران با نقص پرونده حذف شدند. اطلاعات دموگرافیک، پاراکلینیک و خصوصیات حملات از پرونده ها استخراج و در دو گروه سنی مقایسه گردید.
    یافته ها
    مجموع 200 بیمار در ابتدا وارد مطالعه شدند که 23 نفر از آن ها به دلیل نقص پرونده حذف شدند. از این میان، 120 نفر (8/67 درصد)، سن زیر 60 سال داشتند و 81 نفر (8/45 درصد) مرد بودند. بیشترین نوع حمله در گروه جوان تر، تونیک- کلونیک منتشر (0/35 درصد) و در گروه سالمند، حملات ترکیبی (8/29 درصد) بود. توزیع فراوانی یافته های غیر طبیعی Magnetic resounance imaging (MRI) و Computed tomography scan (CT scan) (001/0 > P) و آزمایش های بالینی (009/0 = P) در گروه سالمندان (به ترتیب 7/66، 6/59 و 8/22 درصد) بیشتر از گروه جوان تر (به ترتیب 0/37، 9/30 و 5/8 درصد) بود. وجود سابقه ی خانوادگی تشنج، در گروه جوان تر (7/51 درصد) بیشتر از گروه سالمندان (8/29 درصد) بود (006/0 = P).
    نتیجه گیری
    در سالمندان، حملات پیچیده ی جزیی و حملات ترکیبی و در جمعیت جوان تر، حملات منتشر شایع تر می باشند. یافته های غیر طبیعی CT scan و MRI مغزی، در گروه سالمندان و سابقه ی فامیلی مثبت در گروه جوان تر، شایع تر می باشد.
    کلیدواژگان: صرع، گروه سنی، خصوصیات بالینی
  • رضا شیرازی نیا، محمدرضا حاجی نژاد، عباس جمشیدیان، علیرضا سام زاده کرمانی، پریسا حسنین صفحات 1531-1536
    مقدمه
    در این مطالعه، اثر عصاره ی هیدروالکلی میوه ی ستاره ای (کارامبولا) در برابر آسیب حاد کبدی ناشی از استات سرب در موش صحرایی بررسی شد.
    روش ها
    24 سر موش صحرایی نر به چهار گروه شاهد منفی (موش های صحرایی سالم)، شاهد مثبت (دریافت کننده ی استات سرب بدون عصاره ی کارامبولا)، آسیب کبدی تحت تیمار با عصاره ی کارامبولا (100 میلی گرم بر کیلوگرم) و آسیب کبدی تحت تیمار با عصاره ی کارامبولا (200 میلی گرم بر کیلوگرم) تقسیم شدند. در 5 روز آخر دوره، در گروه های شاهد مثبت و تحت تیمار، آسیب حاد کبدی با تزریق داخل صفاقی استات سرب (25 میلی گرم بر کیلوگرم) ایجاد شد. پس از 10 روز، از قلب رت ها خون گیری شد و نمونه های سرم جهت بررسی مالون دی آلدئید (MDA یا Malondialdehyde) و آنزیم های کبدی به آزمایشگاه ارسال شد.
    یافته ها
    عصاره ی کارامبولا با دز 100 میلی گرم بر کیلوگرم، اثر معنی داری بر سطح سرمی آنزیم های کبدی و مالون دی آلدئید سرم در مقایسه با گروه شاهد مثبت نداشت؛ در حالی که تیمار با عصاره ی کارامبولا (200 میلی گرم بر کیلوگرم) میزان آنزیم های Alanine transaminase (ALT) (050/0 > P) و Aspartate transaminase (AST) (010/0 > P) را در مقایسه با گروه شاهد مثبت کاهش داد. همچنین، تیمار با عصاره ی کارامبولا (200 میلی گرم بر کیلوگرم) توانست مالون دی آلدئید سرم را در مقایسه با گروه شاهد مثبت به طور معنی داری کاهش دهد (010/0 > P). در بررسی بافت شناسی، تیمار با عصاره ی کارامبولا (200 میلی گرم بر کیلوگرم)، نکروز سلولی و اتساع سینوزوئیدها را کاهش داد.
    نتیجه گیری
    عصاره ی هیدروالکلی کارامبولا با مقدار 200 میلی گرم بر کیلوگرم، آسیب حاد کبدی ناشی از سرب را کاهش می دهد.
    کلیدواژگان: :استات سرب، آسیب حاد کبد، آورا کارامبولا، موش صحرایی
|
  • Reza Khadivi, Shahaboddin Milani, Maryam Karimi, Khuzani, Narges Motamedi, Tahereh Moghadas Pages 1496-1506
    Background
    Empowerment of general practitioners (GPs) applicant to participate in family physician (FP) program should be facilitated to achieve defined aims. This study aimed to assess the changes in knowledge and attitude marks of general practitioners before and after one distance education course.
    Methods
    In a field randomized trial study containing control group in 2013 in Isfahan province, Iran, 140 general practitioners who applied to participate in family physician program in more than 20 thousands population urban areas were randomly selected and devided to 2 equal groups. In interventional group, booklets on health sector reform were given out but no intervention was done in control group. Both the two groups were assessed before and after the distribution of booklets about practitioners’ knowledge and attitude by a researcher-designed questionnaire. The Cronbach’s alpha reliability coefficient was 0.82. Data was analyzed using paired-t and mixed ANCOVA tests via SPSS software.
    Findings: 3 months after giving booklets out in intervention group, the mean of knowledge mark raised significantly from 6.33 ± 1.61 to 13.85 ± 2.03 (P
    Conclusion
    After distance education, the general practitioners’ knowledge and attitude increased markedly.
    Keywords: Health sector reform, Family physician, Distance education, Iran
  • Mahtabossadat Mousavi, Vajihe Karbasizadeh Pages 1507-1514
    Background
    Increased antibiotic resistance among nosocomial infections has made the treatment of these infections difficult. Staphylococcus epidermidis is also known as one of the most common causes of nosocomial infections. The aim of this study was to determine the prevalence of resistance to macrolide, lincosamid and streptogramin antibiotics, in methicillin-resistant Staphylococcus epidermidis (MRSE) strains isolated from clinical samples and to detect their related resistance genes.
    Methods
    For a period of 8 months, from 250 clinical Staphylococcus strains, 100 isolates of Staphylococcus epidermidis were identified and the antibiotic susceptibility patterns of the isolates were determined using the disc diffusion method. MRSE samples were isolated by using the disk diffusion method for cefoxitin. The minimum inhibitory concentration (MIC) of erythromycin was determined using the micro dilution method. The frequency of inducible clindamycin resistance phenotype was detected via D test method and the resistance genes to MLSB were detected using polymerase chain reaction (PCR) method.
    Findings: Among 100 Staphylococcus epidermidis strains, 52 isolates were MRSE. The frequency of resistance phenotype iMLSB, MS and cMLSB were 17.3%, 13.4% and 48%, respectively. The frequency of the resistance genes ermC, msrA and ermA were 73%, 11.5% and 5.7%, respectively.
    Conclusion
    The high frequency of the ermC gene among isolates is a serious warning to health systems; thus, use of convenient and effective treatment methods after antibiotic susceptibility tests is necessary.
    Keywords: Methicillin-resistant Staphylococcus epidermidis, erm genes, D test
  • Ali Khajehlandi, Hosein Abednatanzi, Hojatallah Nikbakht Pages 1515-1522
    Background
    Type 1 Diabetes is an autoimmune disorder which makes disorder in body metabolic activities. As herbal medicines have fewer side effects than many chemical medicines for treatment of the disease, aim of present study was to review the effect of swimming training and Aloe vera extract on lipid profile of diabetic rats.
    Methods
    In this experimental research, 28 male rates selected and divided into 4 equal groups of control, swimming training, Aloe vera extract and swimming training with Aloe vera extract. Swimming training progressively started in first week by 6 minutes and increase to 36 minutes in sixth week. Groups 3 and 4 received 300 mg/kg peritoneal Aloe vera extract daily.
    Findings: Swimming training, Aloe vera extract and their combination had significant effects on improvement of lipid profile of diabetic rats (P
    Conclusion
    Swimming training with Aloe vera extract has interactional effect in improvement of lipid profile of diabetic rats.
    Keywords: Swimming training, Aloe vera extract, Lipid profile, Diabetes
  • Mohammadreza Najafi, Poopak Ahmadi, Zhaleh Tabrizi Pages 1523-1530
    Background
    We aimed to compare different clinical characteristics of epilepsy among two age groups of 20-60 and more than 60 years old.
    Methods
    This retrospective, cross-sectional study was conducted during 2014-2015 in epilepsy clinics located in Isfahan city, Iran. The inclusion criteria were defined as definitive diagnosis of epilepsy, age of older than 20 years, and having medical record in Isfahan epilepsy clinics. Patients with incomplete medical records were excluded. Patients’ medical records were reviewed for seizure characteristics, demographic and paraclinical data; these findings were compared between the two age-groups. 200 patients were included in the study and 23 of them were excluded because of incomplete medical records.
    Findings: 120 cases (67.8%) were under 60 years old and 81 cases (45.8%) were men. The most frequent seizure type in younger and older age-group was generalized tonic-colonic (35.0%) and mixed seizures (29.8%), respectively. Abnormal brain magnetic resounance imaging (MRI) (66.7% versus 37% and P
    Conclusion
    We found that elderly patients presented more with complex partial and mixed seizures while the younger population presented more with generalized seizures. Abnormal findings in brain CT scan and MRI were seen more in older patients and younger patients were more likely to have family history of epilepsy.
    Keywords: Epilepsy, Age group, Clinical characteristic
  • Reza Shirazinia, Mohammad Reza Hajinezhad, Abbas Jamshidian, Ali Reza Samzadeh, Kermani, Parisa Hasanein Pages 1531-1536
    Background
    In this survey, the effect of Averrhoa carambola fruit hydro-alcoholic extract on acute lead-acetate-induced hepatotoxicity in rats was studied.
    Methods
    In this experimental study, 24 male rats were equally divided to 4 groups. The first group received normal saline orally and served as negative control, the second group received only lead acetate for 5 days and served as positive control group. Groups 3 and 4 were treated orally with Averrhoa carambola at doses of 100 and 200 mg/kg, respectively, for 10 days. These groups were also received lead acetate (25 mg/kg) during the last 5 days. At the end of the study, serum liver enzymes and malondialdehyde (MDA) levels were assayed. Besides, histopathological changes of liver were examined under light microscopy.
    Findings: Oral administration of Averrhoa carambola fruit extract at a dose of 100 mg/kg had no significant effect on serum levels of malondialdehyde and liver enzymes compared to positive control group. Treatment with Averrhoa carambola fruit extract at dose of 200 mg/kg significantly reduced serum levels of alanine transaminase (ALT) (P
    Conclusion
    Results showed the protective effect of Averrhoa carambola fruit extract on acute lead-acetate-induced liver injury in rats.
    Keywords: Lead, Liver toxicity, Averrhoa carambola, Rats