فهرست مطالب

دانشکده پزشکی اصفهان - پیاپی 486 (هفته دوم شهریور 1397)

مجله دانشکده پزشکی اصفهان
پیاپی 486 (هفته دوم شهریور 1397)

  • تاریخ انتشار: 1397/06/12
  • تعداد عناوین: 5
|
  • مقاله پژوهشی
  • سید مرتضی حیدری، سید جلال هاشمی، جواد تقی زاده صفحات 731-736
    مقدمه
    تهوع و استفراغ بعد از عمل (Postoperative nausea and vomiting یا PONV) یکی از شایع ترین عوارض پس از بیهوشی عمومی است. PONV باعث بروز ناراحتی در افراد مختلف می شود. همچنین، در برخی مطالعات، تجویز اکسیژن در غلظت بالا حین اعمال جراحی باعث کاهش PONV شده است. هدف از انجام این مطالعه، بررسی تاثیر غلظت های متفاوت اکسیژن حین عمل بر کاهش تهوع و استفراغ پس از عمل جراحی کوله سیستکتومی لاپاراسکوپیک تحت بیهوشی عمومی بود.
    روش ها
    در این مطالعه ی کارآزمایی بالینی تصادفی دو سو کور، تعداد 105 بیمار که کاندیدای جراحی کوله سیستکتومی لاپاراسکوپیک تحت بیهوشی عمومی بودند، به صورت تصادفی به 3 گروه شامل گروه اول اکسیژن 30 درصد + 70 درصد هوا، گروه دوم اکسیژن 50 درصد + 50 درصد هوا، گروه سوم اکسیژن 70 درصد + 30 درصد هوا تقسیم شدند. اطلاعات این مطالعه، به خصوص شدت درد و تهوع با استفاده از Visual analogue scale (VAS) یا در گروه ها مورد مقایسه قرار گرفت.
    یافته ها
    بر اساس تعداد دفعات استفراغ، شدت تهوع و شدت درد در انتهای ریکاوری و در ساعات 6، 12 و 24 پس از عمل، بین گروه های 1، 2 و 3 اختلاف آماری معنی داری وجود داشت (05/0 > P).
    نتیجه گیری
    غلظت بالای اکسیژن باعث کاهش تهوع و استفراغ و درد بعد از عمل در مقایسه با غلظت های پایین تر در عمل جراحی کوله سیستکتومی لاپاراسکوپیک می شود، اما میزان نیاز به متوکلوپرامید را کاهش نمی دهد.
    کلیدواژگان: استفراغ، اکسیژن، تهوع، جراحی لاپاراسکوپیک
  • نگین کردی، ندا شفیعی، سعیده میرزایی، خسرو میناوند، ناصر حیدری صفحات 737-742
    مقدمه
    پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر تمرین بازتوانی قلبی به دو شکل تداومی و تناوبی بر بر فاکتور نکروز توموری آلفا (Tumor necrosis factor-alpha یا TNF-α)، اینترلوکین 1 بتا (Interleukin 1 beta یا IL-1β) و اینترلوکین 6 (Interleukin 6 یا IL-6) سرمی در بیماران پیوند عروق کرونر بود.
    روش ها
    تعداد 30 نفر از بیمارانی که حدود یک ماه از عمل جراحی آن ها گذشته بود، به صورت مساوی و تصادفی به سه گروه تمرین تناوبی، تمرین تدوامی و شاهد تقسیم شدند. افراد با توجه به گروهی که داشتند، در برنامه ی تناوبی شدید (در هر جلسه دو زمان 10 دقیقه ای شامل 15ثانیه فعالیت با 100 درصد برون ده اوج توان، 15 ثانیه استراحت غیر فعال و 4 دقیقه استراحت بین دو نوبت 10 دقیقه ای) و یا تداومی (25-20 دقیقه تمرین طولانی با شدت متوسط) به مدت 8 هفته تمرین نمودند. برای گروه شاهد، هیچ گونه تمرین بازتوانی انجام نشد و پس از اتمام مطالعه، همان تمرین ها برای این گروه اعمال گردید. نمونه های خونی به منظور ارزیابی IL-6، TNF-α و IL-1β جمع آوری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از آزمون Repeated measures ANOVA و از آزمون تعقیبی Bonferroni جهت تعیین محل تفاوت استفاده شد. کلیه ی تحلیل های آماری در سطح 050/0 > P انجام گردید.
    یافته ها
    سطح TNF-α و IL-1β سرم پس از 8 هفته تمرین بازتوانی در گروه های مداخله به طور معنی داری کاهش یافت. همچنین، مقایسه ی بین گروهی اختلاف معنی داری را بین تغییرات TNF-α و IL-1β در دو گروه مداخله نشان داد که این کاهش در گروه تمرین تناوبی بیش از تمرین تداومی بود (050/0 > P). اجرای تمرینات تداومی و تناوبی باعث تغییر معنی دار در سطح IL-6 در بیماران پیوند عروق کرونر نشد (050/0 < P).
    نتیجه گیری
    با انجام تمرینات ورزشی به خصوص تمرین تناوبی، شاخص های پیش التهابی کاهش می یابد و از عوارض مجدد بعد از عمل نظیر گرفتگی مجدد عروق پیش گیری می شود.
    کلیدواژگان: پیوند عروق کرونر، تمرین بازتوانی، التهاب
  • نسترن ایزدی مود، پریسا جعفری خوزانی، مرجان منصوریان، غلامرضا معصومی، احمد یراقی صفحات 743-749
    مقدمه

    لوله گذاری داخل تراشه، یکی از اقدامات رایج در بخش مراقبت های ویژه به منظور ایجاد یک راه هوایی مطمئن برای بیماران است. هدف از انجام این مطالعه، بررسی علل لوله گذاری مجدد داخل تراشه ای در بیماران بستری در واحد مراقبت های ویژه ی مسمومین بود.

    روش ها

    در این مطالعه ی مورد- شاهدی، 43 بیمار با نیاز به لوله گذاری مجدد داخل تراشه (گروه مورد) و 45 بیمار گروه شاهد با تنها یک بار لوله گذاری داخل تراشه از نظر علایم بالینی، پیرابالینی و عاقبت درمانی مورد مقایسه قرار گرفتند.

    یافته ها

    بین دو گروه اختلاف معنی داری بر اساس علت مصرف دارو یا سم (خودکشی، اتفاقی و یا نامشخص) وجود داشت (050/0 > P). در گروه با لوله گذاری مجدد، مسمومیت با مواد مخدر شایع تر بود. بیشتر بیماران در گروه نیاز به لوله گذاری مجدد داخل تراشه، دچار بهبودی با عوارض (8/55 درصد) شدند، اما بیشتر بیماران در گروه تنها یک بار لوله گذاری داخل تراشه بدون عارضه (4/64 درصد) بهبودی یافتند (050/0 > P) و طول مدت بستری در گروه مورد به صورت معنی داری بیشتر از شاهد بود (004/0 = P). همچنین، احتمال لوله گذاری مجدد در صورت خروج خودبه خودی بیشتر بود.

    نتیجه گیری

    خروج خودبه خودی لوله و علت مصرف دارو یا سم، از عوامل پیش گویی کننده ی لوله گذاری مجدد می باشند. در مواردی که بیمار نیاز به لوله گذاری مجدد داخل تراشه پیدا می کند، طول مدت بستری و عوارض بیشتر است.

    کلیدواژگان: لوله گذاری داخل تراشه، مسمومیت، خودکشی
  • نرگس معتمدی، سیده مهرنوش شفیعی دارابی، زهرا امینی صفحات 750-756
    مقدمه
    بسیاری از سالمندان دوران پیری را به عنوان دوران تنهایی توصیف کرده اند. از این رو، شناسایی عوامل موثر بر این تفکر، امری ضروری در جهت پیش گیری از این احساس می باشد. هدف از انجام این مطالعه، بررسی میزان احساس تنهایی اجتماعی و عاطفی در سالمندان و ارتباط آن با برخی از عوامل اجتماعی موثر بر سلامت در شهرستان اصفهان در سال های 97-1396 بود.
    روش ها
    این مطالعه بر روی 200 سالمند انجام گرفت. پس از اخذ رضایت از افراد و ثبت اطلاعات دموگرافیک، سلامت اجتماعی Keyes جهت بررسی میزان سلامت اجتماعی و پرسش نامه ی Social and emotional loneliness scale for adults (SELSA) به منظور تعیین میزان فراوانی تنهایی اجتماعی و عاطفی ثبت شد. آزمون های 2χ، t و همبستگی Pearson جهت مقایسه ی داده ها استفاده شد.
    یافته ها
    سالمندان با تحصیلات بالا (444/0 = r و 001/0 > P)، متاهل (572/0 = r و 001/0 > P)، درآمد بالا (481/0 = r و 001/0 > P) و سلامت اجتماعی بالا (582/0 = r و 001/0 > P)، کمتر احساس تنهایی می کردند. به لحاظ جنسیت، سالمندان زن بیشتر احساس تنهایی می کردند (194/0- = r و 006/0 = P). از طرفی، مشخص شد که احساس تنهایی ارتباط مستقیمی با زیر مقیاس های سلامت اجتماعی نظیر شکوفایی، انسجام، پذیرش و مشارکت داشت.
    نتیجه گیری
    با توجه به بروز بالای احساس تنهایی در سالمندان، شناسایی و غربالگری عوامل خطر افزایش احساس تنهایی در این مطالعه، از اهمیت بالایی برخوردار می باشد؛ چرا که از این طریق، می توان با افزایش سلامت اجتماعی، سبب کاهش احساس تنهایی سالمندان شد.
    کلیدواژگان: احساس تنهایی، سلامت اجتماعی، سالمند
  • جعفر مهوری حبیب آبادی، محمد زارع، سید نوید نقیبی، نسیم تبریزی، ایمان صالحی صفحات 757-762
    مقدمه
    صرع یکی از شایع ترین اختلالات نورولوژیک مزمن است. یک سوم بیماران مبتلا به صرع، به تمامی رژیم های درمانی که تجویز می گردند، مقاوم می شوند. سردرد، به عنوان یکی از شکایات معمول بیماران مبتلا به صرع بر کیفیت زندگی این افراد تاثیر منفی می گذارد. مطالعه ی شیوع سنجی حاضر، با هدف بررسی انواع سردرد در بیماران مبتلا به صرع مقاوم طراحی و اجرا گردید.
    روش ها
    مطالعه ی حاضر از نوع مقطعی بود و بر روی 70 بیمار مبتلا به صرع مقاوم به درمان کاندیدای جراحی که با شرح حال سردرد به مرکز صرع اصفهان در سال 1396مراجعه نمودند، انجام گرفت. نوع صرع (لوب تمپورال، خارج تمپورال و ژنرالیزه)، محل سردرد، زمان وقوع سردرد، مشخصات سردرد، مدت سردرد، تناوب سردرد، ارتباط با تشنج و علایم همراه در بیماران مورد بررسی قرار گرفت.
    یافته ها
    ماهیت ضربان دار (5/27 درصد)، فشاری (7/26 درصد) و سنگینی (2/25 درصد)، شایع ترین مشخصات سردرد بودند. همچنین، به ترتیب سردرد نوع بعد از تشنج (0/40 درصد)، در فواصل بین تشنج (2/34 درصد)، قبل از تشنج (0/10 درصد)، پیش درامدی (5/8 درصد) و در حین تشنج (1/7 درصد)، بر اساس شرح حال بیمار نه در Electroencephalography (EEG) شیوع داشتند.
    نتیجه گیری
    یافته های مطالعه ی شیوع سنجی حاضر، با مطالعات گذشته تطابق دارد و بیشترین نوع سردرد در بیماران با صرع مقاوم را سردردهای ضربان دار و بعد از تشنج تشکیل می دهند.
    کلیدواژگان: شیوع، سردرد، صرع مقاوم به درمان
|
  • Sayed Morteza Heidari, Seyed Jalal Hashemi, Javad Taghizadeh Pages 731-736
    Background
    Postoperative nausea and vomiting (PONV) is one of the most common complications after anesthesia, and causes discomfort in many people. In some studies, the administration of high oxygen concentration during surgery has reduced postoperative nausea and vomiting. The purpose of this study was to evaluate the effect of different intraoperative oxygen concentrations on reduction of nausea and vomiting after laparoscopic cholecystectomy under general anesthesia.
    Methods
    In this randomized clinical trial study, 105 patients who underwent laparoscopic cholecystectomy under general anesthesia were randomly assigned to three groups; the first group received 30% oxygen 70% air, the second group 50% oxygen 50% air, and the third group 70% oxygen 30% air. Pain and nausea intensity was assessed using visual analogue scale. The data of this study were compared between the groups.
    Findings: There were significant differences between the groups based on the number vomits, and nausea and pain intensity at end of recovery, and 6, 12, and 18 hours postoperatively (P
    Conclusion
    High concentrations of oxygen reduces postoperative nausea, vomiting, and pain in laparoscopic cholecystectomy compared with lower concentrations, but does not reduce the need for metoclopramide.
    Keywords: Vomiting, Oxygen, Nausea, Laparoscopic surgery
  • Negin Kordi, Neda Shafiee, Saeedeh Mirzaei, Khosro Minavand, Naser Heidari Pages 737-742
    Background
    This study aimed to investigate the effect of continuous and interval cardiac rehabilitation exercise training on tumor necrosis factor-alpha (TNF-α), interleukin 1 beta (IL-1β), and interleukin 6 (IL-6) in patients with coronary artery bypass graft (CABG).
    Methods
    30 patients with coronary artery bypass graft surgery up to one month ago were randomly selected and assigned to control, and interval and continuous exercise training groups (n = 10 for each one). Subjects performed their special exercise training program for eight weeks based on their groups, interval exercise training: 15 seconds of high-intensity training and 15 seconds of rest, and continuous exercise training: 20-25 minutes of moderate-intensity training. Blood samples were collected to evaluate IL-6, TNF-α, and IL-1β. Repeated measure ANOVA was used to show the difference and Bonferron's post hoc test to determine the location of the difference. All statistical analysis were done at the significant level of P Findings: Serum levels of TNF-α and IL-1β decreased significantly after 8 weeks of rehabilitation exercise training in two experimental group. Moreover, a significant difference was seen between exercise training groups, as interval exercise training induced more decline in TNF-α and IL-1β decline compared to continuation exercise training (P 0.050).
    Conclusion
    By performing exercise training, especially interval exercise training, the pre-inflammatory indexes reduce, and it prevents postoperative complications such as revascularization and stroke.
    Keywords: Coronary artery bypass grafting, Rehabilitation exercise, Inflammation
  • Nastaran Eizadi-Mood, Parisa Jafari-Khouzani, Marjan Mansourian, Gholamreza Massoumi, Ahmad Yaraghi Pages 743-749
    Background

    Endotracheal intubation is one of the most common interventions in the intensive care unit to provide a reliable airway for patients. Our goal in this study was investigating the causes of endotracheal re-intubation in patients admitted to the poisonous intensive care unit.

    Methods

    In this case-control study, 43 patients required endotracheal re-intubation (case group) and 45 patients in the control group with only one endotracheal intubation were compared according to clinical, paraclinical, and post-treatment sign and symptoms.
    Findings: There was a significant difference between the two groups based on the cause of consumption of drug or poison (suicide, accidental, or unspecified) (P

    Conclusion

    Spontaneous extubation and the cause of poisoning are predictive factors for re-intubation. In cases where the patient needs endotracheal re-intubation, the duration of hospitalization and complications are higher.

    Keywords: Endotracheal intubation, Poisoning, Suicide
  • Narges Motamedi, Seyedeh Mehrnoosh Shafiei-Darabi, Zahra Amini Pages 750-756
    Background
    Many elderly people describe elderly as loneliness; so identification of factors influencing this thought is necessary to prevent this feeling. Therefore, the purpose of this study was to determine the level of social and emotional loneliness among the elderly, and its relation with some social factors affecting health in Isfahan City, Iran, in years 2017-2018.
    Methods
    This study was carried out on 200 elderly individuals. After obtaining consent from individuals and recording demographic data, Keyes social well-being was used to determine the level of social health, and the Social and Emotional Loneliness Scale for Adults (SELSA) questionnaire to determine the frequency of social and emotionally loneliness. Chi-square, Student t, and Pearson correlation tests were used to compare the data.
    Findings: High education (r = 0.444, P
    Conclusion
    Regarding the high incidence of loneliness among the elderly, identification and screening of known risk factors is very important; as by increasing social health, the elderly loneliness will decrease.
    Keywords: Loneliness, Public health, Elderly
  • Jafar Mehvari-Habibabadi, Mohammad Zare, Sayed Navid Naghibi, Nasim Tabrizi, Iman Salehi Pages 757-762
    Background
    Epilepsy is one the most common chronic neurological disorders. One third of patients with history of epilepsy are resistance to any remedy prescribed for them. Headache, as a usual complaint of epilepsy, affects the quality of life negatively. This epidemiological study was designed to assess headache types among the patients with drug-resistant epilepsy.
    Methods
    This cross-sectional study was conducted on patients with drug-resistant epilepsy, referred to Isfahan Epileptic Center, Iran, with complaint of headache in year 2017. Type of epilepsy (temporal, extratemporal, or generalized), site of headache, time of headache, headache characteristics, duration of headache, headache periodicity, association of headache with seizure, and associated symptoms were assessed.
    Findings: Pulsatile (27.5%), pressure sensation, (26.7%) and heaviness (25.2%) were most prevalent characteristics of headaches. In addition, postictal (40%), between seizure attacks (34.2%), preictal (10%), prodromal (8.5%), and ictal (7.1%) headaches were the most prevalent types regarding the time of headache, respectively, only based on the history, not in electroencephalography (EEG).
    Conclusion
    Findings of current epidemiological study are consistent with previous researches, and the most prevalent headache among the patients with drug-resistant epilepsy are pulsatile and postictal ones.
    Keywords: Prevalence, Headache, Drug resistant epilepsy