مجله دانشکده پزشکی اصفهان
پیاپی 66 (تابستان1381)

تنگی دریچه آئورت در 4/ 1مبتلایان به بیماری های قلبی رخ می دهد، تقریبا 80 درصد بالغین مبتلا به تنگی دریچه آئورت افراد مذکر هستند. این بیماری مادرزادی و یا از نوع دژنراتیو می باشد. دیابت ملیتوس و بالا بودن کلسترول خون از عوامل خطر مهم ابتلا به آن محسوب می شود. از عوارض تنگی دریچه آئورت میتوان دردهای قفسه صدری و تنگ نفس کوششی، نارسائی قلب و مرگ ناگهانی قلبی را نام برد.
این مطالعه توصیفی تحلیلی به صورت مورد- شاهد طی سالهای 1378 تا 1379 با بررسی بیماران مبتلا به تنگی یا اسکلروز دریچه آئورت که جهت اکوکاردیوگرافی به بیمارستان الزهرا اصفهان مراجعه می نمودند انجام گردید. طی این مطالعه 324 نفر که شامل دو گروه 162 نفری مورد و شاهد بودند مورد مطالعه و مقایسه قرار گرفتند. روش نمونه گیری بصورت تصادفی ساده بود.
در گروه مورد شیوع استعمال سیگار 43 درصد و عدم مصرف آن 57 درصد بود. ولی در گروه شاهد شیوع استعمال سیگار حدود 14 درصد و عدم مصرف آن 86 درصد بود. بنابراین شیوع استعمال سیگار در گروه مورد 3 برابر بیش از گروه شاهد بود. نسبت شانسOR محاسبه شده 4.6 بود. (با فاصله اطمینان 95% نسبت شانس بین 2.6 تا 8.2). مقدارP محاسبه شده کمتر از 0.001 بود. بیشترین فراوانی میزان مصرف سیگار (سال/ پاکت) حدود 51 درصد در گروه 39-20 پاکت/ سال بود.
با توجه به عوارض سیگار در افزایش خطر ابتلا به بسیاری از بیماری های قلبی عروقی و حوادث عروقی مغز، بدخیمی ها، بیماری های ریوی و از طرف دیگر بالا بودن شیوع تنگی یا اسکلروز دریچه آئورت در مردان، بررسی اثر سیگار بر تنگی یا اسکلروز دریچه آئورت احساس گردید. نتایج مطالعه فوق نشان داد که شیوع استعمال سیگار در افراد با تنگی دریچه آئورت 3 برابر افراد بدون تنگی دریچه آئورت می باشد، لذا بررسی وسیعتری در این زمینه لازم است.

سیر از دیر باز ماده ای شناخته شده جهت کاهش فشار خون و سطح چربی های پلاسما بوده است. از طرف دیگر اثرات احتمالی این ماده در حضور رژیمهای پرچربی مدنظر محققین بوده است. قرص "گارلت" ساخت شرکت داروسازی کوثر ایران از جمله فراورده های "سیری" است که به طور معمول به این منظور مورد استفاده قرار می گیرد. هدف این بررسی اثرات قرص "گارلت" بر سطح سرمی چربی ها، تجمع رگه های چربی در دیواره آئورت و نفوذ پذیری آئورت همراه با رژیم چربی است.
28 خرگوش سفید به سه گروه تقسیم شدند که هر سه گروه رژیم غذایی یک درصد کلسترول به مدت 30 روز داشتند. علاوه بر رژیم غذایی پرچربی حیوانات گروه 1 روزانه هر کدام یک عدد و گروه 2 هر کدام روزانه 2 عدد قرص "گارلت" پودر شده و مخلوط با آب به صورت خوراکی دریافت می کردند. گروه 3 علاوه بر رژیم پرچربی صرفا آب مقطر دریافت کرد. پس از پایان آزمایش سطح لیپیدهای لیپوپروتئینهای سرم، الکترولیت های سرم (سدیم، پتاسیم و کلسیم)، نسبت کلسترول بهHDL و نسبتLDL بهHDL اندازه گیری شد. همچنین نفوذ پذیری آئورت تعیین و آئورت حیوانات مورد ارزیابی پاتولوژی قرار گرفت.
هر چند سطح چربی ها و الکترولیتهای سرم در هر گروه در پایان آزمایش نسبت به قبل تفاوت معناداری داشت (P<0.05) اما با دوز مورد آزمایش "قرص گارلت" هیچ تفاوت معنی داری در بین گروه ها در پایان آزمایش مشاهده نشد. نفوذپذیری و تجمع رگه های چربی در آئورت و همچنین فشار خون در گروه ها تفاوت معناداری نداشت.
با توجه به نتایج تحقیقات گذشته که نشان می دهد رژیم پرکلسترول (2 درصد) همراه با 5 درصد پودر سیر در حیوانات کاهش کلسترول را به همراه داشته است. همچنین فرآورده های "سیری" در افرادی که سطح کلسترول آنها بالا بوده است اثری بر چربی های پلاسما نداشته است. لذا توصیه می شود که دوز موثر دریافتی مورد نیاز در افراد دارای رژیمهای پرچربی باید توسط کارخانجات بررسی مجدد شود...

بدون شک زردی شایعترین بیماری دوران نوزادی است که اغلب باعث نگرانی هایی در والدین نوزادان میشود. امروزه ناسازگاری ABO بین مادر و نوزاد به یکی از مهمترین علل بستری نوزادان به دلیل ایکتر و بعضا تعویض خون آنان در روزهای اول تولد تبدیل شده است. با تشخیص زودرس این بیماری میتوان نوزادان با ریسک بالا از جهت ایکتر شدید را شناسایی نمود و با معاینات مکرر آنان، از رسیدن سطح بیلی روبین به حد توکسیک جلوگیری نمود.
در این مطالعه تلاش شده است با انجام تستهای کومبس مستقیم، کومبس غیرمستقیم با درجه بندی(Staging) و سطح بیلی روبین بر روی نمونه خون بند ناف، نوزادان با ریسک بالا ازجهت بروز بیماری همولتیک ABO را شناسایی نمود.
مطالعه بر روی 96 نوزاد با ناسازگاری ABO انجام گرفت و بعد از رد سایر علل هیپربیلی روبینمی و انجام آزمایشات فوق بر روی خون بند ناف آنان، نوزادان به مدت 48 ساعت از جهت بروز و پیشرفت ایکتر مورد معاینه قرار گرفتند و در صورت لزوم بستری شدند و در نهایت ارتباط بین بستری نوزادان و آزمایشات بند ناف با استفاده از نرم افزار آماریSPSS و آزمونهایSpearman Correlatian وPearson Chi- Squar مورد بررسی قرار گرفت.
براساس یافته های این پژوهش سطح بیلی روبین بندناف، بیشترین ارتباط را با بستری نوزادان در روزهای بعد داشت P<0.01)، حساسیت 100%، ویژگی 85%) و بعد از آن درجه بندی تست کومبس غیر مستقیم (P=0.038، حساسیت 80%، ویژگی 62.6%) و تست کومبس مستقیم (P=0.052، حساسیت 20%، ویژگی 100%) بیشترین ارتباط را با بستری نوزادان داشتند و میتوان با استفاده از آنها، نوزادان در معرض خطر از جهت بروز ایکتر شدید را شناسایی نمود و از ترخیص آنها جلوگیری کرده و در صورت بروز ایکتر تحت درمان قرار دارد.

استافیلوکوک آرئوس از عوامل مهم عفونتهای بیمارستانی بوده و بیشتر استافیلوکوکهای جدا شده از نمونه های کلینیکی دارای کپسول پلی ساکاریدی می باشند. از 11 سرو تایپ استافیلوکوک کپسولدار، استافیلوکوکType 2 دارای کپسول ضخیم بوده و استافیلوکوک آرئوسTypes (5 & 8) دارای کپسول نازک هستند کپسول استافیلوکوک آرئوس دارای آنتی ژنهایProtective می باشد.
علیرغم مطالعات انجام شده بر روی خواص ایمونولوژیکی کپسول استافیلوکوک آرئوس نقش کپسول نازک و اپسونین ها در فاگوسیتوز استافیلوکوکTypes (5 & 8) مشخص نمی باشد در مطالعه حاضر نقش کپسول و کپسول نازک در فاگوسیتوز(Killing) استافیلوکوکTypes (5 & 8) در حضور اپسونین ها مورد بررسی قرار گرفته است.
در این تحقیق استافیلوکوکهای کپسولدار Type 2 و بدون کپسولstrain H در محیطBHI و استافیلوکوک با کپسول نازک در محیط(Type 5) کلمبیا آگار کشت داده شدند و سپس عمل فاگوسیتوز به روشBoros انجام گردید. جهت تهیه آنتی بادی های اختصاصی از سرم خرگوشهای ایمونیزه شده با استافیلوکوک آرئوس تایپ 2 و 5 و سویهH.strain استفاده شد.
فاگوسیتوز(Killing) استافیلوکوک با کپسول نازک(Type 5) در حضور آنتی بادی های اختصاصی و غیر اختصاصی افزایش چشمگیری را نشان داد. استافیلوکوک آرئوسType 2 تنها در حضور آنتی بادی اختصاصی فاگوسیت شد (P<0.007).
نتایج بدست آمده در این تحقیق نشان میدهند که فاگوسیتوز(Killing) استافیلوکوکهای Types (2 & 5) و در حضور آنتی بادی اختصاصی افزایش چشمگیری می یابد. در این مطالعه مشخص شد که آنتی بادی غیر اختصاصی و کمپلمان به تنهایی نیز سبب افزایش چشمگیر فاگوسیتوز استافیلوکوک آرئوسType5 می شود و نتایج حاصل از تحقیقات Xu و همکارانش، این موضوع را تایید می نمایند.

سرطانزایی، ایجاد موتاسیون و اثرات سمی بر نسوج و اندامهای انسان از عوارض گاز خردل گوگردار است. اثرات سمی گاز خردل بر سلولها شامل وقفه میتوز، ایجاد اختلال در مراحل چرخه سلولی و کاهش تنفس یاخته ای است. اکثر این عوارض مربوط به آلکیله شدن DNA و سایر مولکولهای هدف است. در جنگ ایران و عراق در سالهای 67-1359 گاز خردل بیش از هر صلاح شیمیایی دیگری بر علیه سربازهای ایرانی بکار رفت.
در این تحقیق محتوای DNA و مراحل چرخه سلولی در لکوسیتهای 31 نفر مصدوم شیمیایی از استان اصفهان که با گاز خردل مواجه شده بودند با روش فلوسیتومتری مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج حاصله با روش 30 مرد طبیعی داوطلب به عنوان گروه کنترل مقایسه گردید.
اختلاف آماری قابل توجهی در محتوای DNA و مراحل چرخه سلولی در دو گروه مشاهده نشد (P>0.05). اما یک نفر از گروه بیمار با مصدومیت شدید (3.2%)، در جمعیت گلبول سفید، هیپرپلوئیدی نشان داد (اندکس DNA بیشتر از یک).

عمل جراحی آب مروارید شایعترین عمل جراحی چشمی میباشد و نیز ضرورت قرار دادن لنز در داخل چشم که البته بیشتر منظور ما در این تحقیق(posterior chamber intra ocular lens) PCIOL بوده است. در اکثریت قریب به اتفاق این اعمال جراحی بر همه چشم پزشکان روشن است.
با توجه به گرانی مواد ویسکوالاستیک که جهت قراردادن لنز داخل چشمی مورد استفاده قرار میگیرد: و نیز با عنایت به این امر که استفاده از این مواد ممکن است عوارضی چون ادم قرنیه و بالا رفتن فشار چشم را در پی داشته باشد، بر آن شدیم که تحقیق کمی و دقیقی را در مورد استفاده از هوا که قیمتی ندارد و در همه جا یافت میشود، در مقایسه با مواد متیل سلولز از نظر میزان ایجاد قرنیه و فشار چشم بعد از عمل انجام دهیم.
نمونه های مورد مطالعه به روش آسان(Convenience) از بین مراجعین به درمانگاه چشم مرکز پزشکی فارابی که جهت عمل کاتاراکت خارج کپسولی باضافه قرار دادن لنز در داخل چشم کاندید شده بودند، انتخاب شدند. سپس در یک مطالعه(Clinical trial) به روشRandomization در دو گروه، هوا و متیل سلولز قرار داده شدند (بیماران هر دو گروه از جهت عمومی وافتالمولوژیک یکسان بوده اند). 52 نفر از بیماران، لنز آنها با هوا و 50 نفر با متیل سلولز قرار داده شد. متغیرهای مورد مطالعه شامل: 1) اندازه گیری(Intra ocular pressure) IOP بوده که با دستگاه دقیق آپلاناسیون تونومتر اندازه گیری شده است. مقایسه فشار چشم نیز در دو گروه قبل از عمل تفاوت معنی داری نداشته است. مقایسه میانگین فشار چشم در دو گروه هوا و متیل سلولز در یک روز، یک هفته و سه هفته بعد از عمل، تفاوت معنی داری را نشان نداد، ولی مقایسه فشار چشم در دو گروه، هشت هفته بعد از عمل در گروه هوا 12.38 و در گروه متیل سلولز 13.36 میلیمتر جیوه بوده است که تفاوت معنی داری را نشان داد (P<0.05).
2) مقایسه میانگین ضخامت قرنیه که با دستگاه پاکی متر اولتراسونیک اندازه گیری شد که در روز قبل از عمل، یک روز، یک هفته، سه هفته بعد از عمل در گروه هوا و متیل سلولز انجام شد که تفاوت معنی داری را نشان نداد، ولی مقایسه میانگین ضخامت قرنیه هشت هفته بعد از عمل در دو گروه تفاوت معنی داری را نشان داد. ادم قرنیه (ضخامت قرنیه) در گروهی که از هوا برای جاگذاری لنز آنها استفاده شده کمتر بود (در گروه هوا 517 میکرون و در گروه متیل سلولز 534 میکرون، (P<0.05).
3) تخمین ادم قرنیه بصورت کلینیکی بوده که توسط فرد مشاهده گر در دو گروه، روز قبل از عمل و یک روز، یک هفته، سه هفته و هشت هفته پس از عمل انجام شده و در جداول وارد گردید است.
با توجه به نتایج که تفاوت معنی داری را از نظر میزان ادم قرنیه وIOP ناشی از جاگذاری لنز داخل چشمی در دو گروه نشان نداد و حتی بعد از 8 هفته در گروه هوا کمتر از گروه متیل سلولز بود، می توان جاگذاری لنز را در بیماران با اطمینان کامل به کمک هوا انجام داد.

آملوبلاستوم توموراپی تلیالی ادونتوژنیک می باشد (1). که حدود 10% تومورهای فک را تشکیل می دهد (2). منشا این تومور از اپی تلیوم پوشاننده ادونتوژنیک، از سلولهای بازال مخاط دهان می باشد. آملوبلاستوم توموری با رشد آهسته همراه با تهاجم موضعی می باشد و در اکثر موارد سیر خوش خیم دارد (1). متاستاز دور دست در این تومور نادر است ولی در صورت وجود بیشتر در ریه و دستگاه عصبی مرکزی دیده می شود. که در این حالت آملوبلاستوم بدخیم نامیده می شود (2).
در این مورد خانم 36 ساله ای با متاستازهای متعدد آملوبلاستوم فک در ریه راست و چپ بدون تهاجم موضعی تومور اولیه گزارش می شود.

سنگهای اسید اوریکی 5 تا 10 درصد سنگهای سیستم ادراری را تشکیل داده که 70 تا 80 درصد آنها از نوع اسید اوریکی خالص هستند. با توجه به عوارض بیشتر و هزینه بالاتر درمان جراحی نسبت به درمان طبی، به نظر می رسد درمان طبی جهت بیماران ارجح باشد. برای درمان طبی از دو داروی سیترات پتاسیم یا بی کربنات سدیم جهت قلیایی کردن ادرار و در نتیجه افزایش حلالیت اسیداوریک و جلوگیری از فوق اشباع شدن و کریستالیزاسیون آن استفاده می شود در این مطالعه برآنیم تا اثر بخشی این دو دارو را در درمان این دسته از بیماران با هم مقایسه کنیم.
در این مطالعه که از نوع کارآزمایی بالینی و بصورت آینده نگر بوده با روش نمونه گیری آسان تعداد 62 بیمار در دو گروه 31 نفری انتخاب شدند. با استفاده از سونوگرافی قبل و بعد از درمان اقطار سنگ در دو بعد اندازه گیری و سطح سنگ بر حسب میلی متر مربع محاسبه و مقایسه شد. جهت درمان در گروهA از 650 میلی گرم هر 6 ساعت و در گروهB از 50meq/day سیترات پتاسیم استفاده و در پایان درمان سه ماهه نتایج با هم مقایسه شد.
میانگین اندازه سنگ در گروهA قبل از درمان 7± 92.7 میلی متر مربع و بعد از درمان 5± 73.4 میلی متر مربع بود که اختلاف معنی دار می باشد. در گروهB میانگین اندازه سنگ قبل از درمان 6 ±95.6 میلی متر مربع و بعد از درمان 4± 55.1 میلی متر مربع بود که باز هم اختلاف معنی دار می باشد. ولی اختلاف معنی داری از نظر تغییر اندازه سنگ بعد از درمان بین دو گروه مشاهده نشد.
با توجه به این مطالعه به نظر می رسد هم سیترات پتاسیم و هم بی کربنات سدیم در کاهش اندازه سنگهای اسیداوریکی و درمان این بیماران موثر بوده اما تاثیر دو دارو با هم تفاوتی ندارند.

آزمایش پاپ اسمیر تکنیک قابل اعتمادی جهت ارزیابی و تشخیص عفونتهای سرویکوواژینال می باشد. با توجه به اهمیت تشخیص این عفونتها و اینکه با درمان زودرس آنها می توان از ضایعات جبران ناپذیر جلوگیری کرد، بر آن شدیم تا با نشان دادن عدم وجود تفاوت معنی دار بین فراوانی نسبی پاتوژن های سرویکال در اسمیرهای واجد و فاقد تغییرات راکتیو، لزوم دقت و مطالعه دقیق میکروسکوپی اسمیرهای فاقد تغییرات راکتیو را اثبات کنیم.
این مطالعه توصیفی- تحلیلی به صورت گذشته نگر در بیمارستان الزهرا (س) اصفهان در فاصله زمانی شهریور ماه 75 تا شهریور ماه 80 انجام شد.
این بررسی بر روی 900 نمونه اسمیر سرویکوواژینال زنان سنین باروری (450 نمونه برای هر گروه واجد و فاقد تغییرات راکتیو) صورت گرفت. توزیع فراوانی پاتوژن های سرویکال در اسمیرهای واجد و فاقد تغییرات راکتیو بترتیب 39.1%، 37.3% (P=0.58) بود. بنابراین تفاوت معنی دار بین دو گروه وجود ندارد، توزیع فراوانی هر یک از این پاتوژن ها بترتیب: کوکوباسیل (61.9%)، کاندیدا (34%)، تریکوموناس (3.5%)، اکتینومایست وHSV هر کدام (0.3%) بدست آمد. با توجه به معنی دار نبودن تفاوت بین توزیع فراوانی پاتوژن های عفونی در اسمیرهای واجد و فاقد تغییرات راکتیو، لزوم توجه بیشتر به اسمیرهای فاقد تغییرات راکتیو جهت یافتن پاتوژن مشخص می شود. لذا این اسمیرها نیز بایستی با همان دقتی که پاتولوژیست، اسمیرهای واجد تغییرات راکتیو را بررسی می کند، باید مورد مطالعه دقیق میکروسکوپی قرار گیرند.

پالس اکسیمتری یک وسیله مانیتورینگ غیر تهاجمی و مداوم اکسیژناسیون است که کاربرد وسیعی در طب پیدا کرده است. علیرغم دقت محسوس این وسیله، مواردی وجود دارد که پارامترهای نشان داده شده توسط آن قابل اعتماد نیست. یکی از موارد، کاهش شرب نسجی در عضوی است که به دستگاه متصل می شود. این مطالعه به منظور بهبودی شرب نسجی با انجام بلوک عصبی انگشت دست و تعیین تاثیر آن بر میزان اشباع هموگلوبین، زمان تاخیر پیدایش موج پلتیسموگرافی(Lag time) و ارتفاع موج طراحی شد. تعداد 105 بیمار کاندیدای عمل جراحی انتخابی در مرکز پزشکی آیت الله کاشانی انتخاب شده و پس از القا بیهوشی عمومی، انگشت اشاره مورد مطالعه با محلول لیدوکائین بلوک و با انگشت بلوک نشده دست مقابل همان بیمار مقایسه گردید. نتایج حاصل از این پژوهش مشخص نمود که میانگین زمان تاخیر پیدایش موج پلتیسموگرافی در انگشت بلوک شده بطور معنی داری کوتاهتر از انگشت شاهد بود (P<0.05). همچنین میانگین ارتفاع موج در انگشت بلوک شده بطور معنی داری بلندتر از انگشت شاهد بود (P<0.05). با توجه به سوابق موجود و یافته های این پژوهش می توان چنین استنباط نمود که انجام بلوک انگشت احتمالا با گشادی بستر عروقی انگشت ناشی از بلوک سمپاتیک و بهبود شرب نسجی بتواند قرائت پارامترهای پالس اکسیمتری را بهبود بخشد.

آنژیوفیبروما شایع ترین تومور خوش خیم ناحیه نازوفارنکس است، اگر چه تومورهای این ناحیه کلا نادر بوده و آنژیوفیبروم کمتر از 0.5 درصد تومورهای سر و گردن را تشکیل می دهد. (1 و 2 و 3). منشا این تومور در دیواره پوسترولترال بینی و محلی است که زائده اسفنوئید استخوان پالاتین و بال افقی ومر و ریشه زائده پتریگوئید استخوان اسفنوئید با یکدیگر تلاقی می کنند. این محل لبه فوقانی سوراخ اسفنوپالاتین را میسازد. (1 تا 5) با توجه به محل آناتومیک تومور میتوان گسترش آن را به بینی نازوفارنکس، سینوس های پارانازال، تمپورال و اینفراتمپورال فوسا، پتریگو ماگزیلاری فوسا و کرانیوم پیش بینی نمود. (1، 3، 4)آنژیوفیبروم توموری صاف، آبی رنگ پریده و اغلب لوبوله است که از نظر بافت شناسی حاوی کانال های عروقی متعددی است که با بافت هم بندی فیبرو احاطه شده است. این کانال ها فاقد عضلات صاف هستند که این مساله سبب استعداد به خونریزی شدید هنگام جراحی یا بیوپسی میشود. اتیولوژی این تومور ناشناخته است. (1 تا 6)شایع ترین عروق تغذیه کننده تومور از شریان کاروئید خارجی منشا گرفته و عبارتند از: شریان ماگزیلاری داخلی و فارنژیال صعودی. این تومور اساسا در جنس مذکر و حوالی بلوغ دیده میشود. علائم آن اختصاصی نیست ولی شایعترین علائم شامل انسداد بینی و خون دماغ است که در بیش از 80% بیماران رخ میدهد. بسته به میزان توسعه تومور علائم دیگری مثل برجستگی صورت، پروتیوز نیز ممکن است ایجاد شود ولی حتی در صورت توسعه بداخل جمجمه، علائم سیستم عصبی مرکزی در این تومور نادر است. (1، 2، 4، 7)تشخیص این تومور بر اساس علائم بالینی و رادیولوژیک است و از بیوپسی قبل از عمل جراحی بدلیل خطر خونریزی شدید اجتناب می شود. یافته های رادیوگرافی ساده وCT اسکن وMRI برای تومور تیپیک هستند و برای تشخیص در اغلب موارد لزومی به انجام آنژیوگرافی نیست. خم شدن دیواره خلفی سینوس ماگزیلاری به جلو(Holman-Miller''s sing) پاتوگونومونیک یا دیاگنوستیک آنژیوفیبروم در نظر گرفته می شود. (1، 2، 3، 4، 8)اساس درمان و شایع ترین روش درمانی آنژیوفیبروم جراحی است و از آمبولیزاسیون قبل از عمل جراحی برای کاهش خونریزی حین عمل استفاده می شود اگر چه بعضی معتقدند این روش باعث نامشخص شدن مارژین جراحی شده، احتمال عود را بالا می برد. (1، 2، 3، 6، 7)

پره ترم لیبر شایعترین علت موربیدیتی و مورتالیتی در نوزادان بدون آنومالی است. که هزینه اقتصادی و روانی بالایی را بر جامعه تحمیل می کنند. هدف از این مطالعه بررسی مدت زمان تاخیر در زایمان و outcome نوزاد در خانمهای پره ترم لیبری است که با دیلاتاسیون 4 تا 6 سانت سرویکس به بیمارستانهای بهشتی و الزهرا طی خرداد 1378 لغایت دی ماه 1380 مراجعه کرده، و تحت درمان با توکولیتیک قرار گرفتند.
این مطالعه یکRondomized clinical trial است که روی 258 خانم با حاملگی 26 هفته تا 35 هفته و 6 روز و دیلاتاسیون 4 تا 6 سانت سرویکس، یک قلو، بدون پارگی مامبرانها و یا وجود اندیکاسیون جنینی یا مادری جهت ختم حاملگی (در زمان پذیرش)، انجام شد. بیماران گروه مداخله تحت درمان با توکولیتیک قرار گرفته و در گروه شاهد توکولیتیک دریافت نکردند و تمام بیماران زیر 34 هفته در دو گروه، تحت درمان با کورتیکواستروئید نیز قرار گرفتند و در نهایت نتایج بر اساس آزمونهایt-test وchi-square با نرم افزار آنالیز شد.
در 55% از کل بیماران گروه مداخله زایمان بیش از 24 ساعت و در 31% بیش از 48 ساعت به تاخیر افتاد که این میزان تاخیر در گروه شاهد به ترتیب 23.2% و 7% بود (P<0.002).
فراوانی نسبی مرگ نوزاد در گروه مداخله 29.5% در مقایسه با 43.4% در گروه شاهد بود (P<0.014).
به نظر می رسد تاخیر 24 تا 48 ساعت که به میزان قابل توجهی در بیمارانadvanced Preterm labor که تحت درمان با توکولیتیک قرار گرفتند دیده می شود، فرصتی جهت تجویز کورتیکواستروئید به مادر و حداکثر تاثیر آن را در جنین فراهم می کند همچنین در موارد لزوم از فرصت ایجاد شده می توان برای انتقال مادر به مرکزی با امکانات ویژه مراقبت از نوزاد پره ترم استفاده کرد.

ملانوما یک تومور بدخیم با منشا ملانوسیت های اپیدرم می باشد که قبل از بلوغ نادر بوده و سن متوسط بروز آن اوایل دهه ششم عمر است. در نواحی با انسیدانس بالا دو جنس به یک نسبت مبتلا می شوند. در چندین دهه اخیر میزان بروز آن ده برابر شدهlifetime risk و ابتلای به آن در سال 2000 به 80/1 رسیده است. (1 و 2) ملانوما شایعترین سرطان پوستی است که منجر به مرگ می شود و تشکیل دهنده 1% تمام مرگهای ناشی از سرطان است. (2) مهمترین عامل اتیولوژیک شناخته شده آن مواجهه با اشعهUV طبیعی بویژه در سنین پائین است. (1)ملانومای دهان یک تومور بسیار نادر است و انسیدانس آن0.1 تا 0.8 درصد کل ملانوما می باشد. این تومور بیشتر در افراد مسن و اغلب در جنس مذکر دیده می شود. از نظر محل گرفتاری در بیش از 3/2 موارد در کام و لثه ماگزیلر دیده می شود. در بخش قابل توجهی از بیماران ملانوما در زمینه ضایعات پیگمانته قبلی دیده می شود. (2 و 3 و 4 و 5) نوع متاستاتیک ملانوما در دهان فوق العاده نادر است. (3)ملانومای دهان به دو شکل کلینیکی ممکن است دیده شود: در گروهی از بیماران به شکل یک ندول پیگمانته با رشد سریع است که اغلب در موقع تشخیص متاستاز دارد. در گروهی دیگر بصورت یک ماکول پیگمانته با رشد آهسته مدتها قبل از شروع رشد تهاجمی، بروز می کند. (2) در هر حال ملانومای دهان ممکن است به شکل ماکول، پلاک و یا ندولهای پیگمانته بدون علامت تظاهر کند که با بزرگتر شدن زخمی شده و یا باعث درد، خونریزی و یا شل شدن دندانها شود. 15-5 درصد موارد ملانومای دهان از نوعAmelanotic است. (4)در مجموع تمام ضایعات پیگمانته دهان با منشا نامعلوم بایستی جهت رد ملانوما بیوپسی شود. (4 و 5 و 6) از نظر بافت شناسی نمای میکروسکپی تومور شبیه به نوع پوستی ملانوم بویژه در پوست انتهاها می باشد (Acral Lentiginous Melanoma) در نوع داخل اپی تلیالی ملانوم سلولهایی با هسته های هیپرکروماتیک و زاویه دار در لایه بازال دیده می شود و در انواع مهاجم اغلب شامل ملانوسیت های دوکی شکل است. (4) در هر حال سلولها ممکن است از نوع Anaplastic،Spindle و یاSquamoid باشند وگاهی جهت تشخیص رنگ آمیزی دوپا لازم است. (3) درمان ملانومای دهان جراحی و شیمی درمانی است ولی در مجموع پروگنوز ضعیف می باشد. (2 و 4 و 5) شواهد متاستاز در موقع مراجعه و یا شواهد رادیوگرافیک گرفتاری استخوان باعث بدتر شدن پروگنوز است. متاستاز بدو صورت لنفاتیک و هماتوژن شایع است. (2) علت بدی پیش آگهی عمدتا بی توجهی بیمار و تشخیص دیررس توسط پزشک است. (4)

در این بررسی از میان کل پرونده های موجود در مراکز بهداشتی شهرستان بروجن تعداد 169 نفر خانم که بمدت 5 سال از (Oral Contraceptive) OCP استفاده می کردند بعنوان گروه مورد و تعداد 169 نفر خانم که از هیچیک از روش های جلوگیری از بارداری استفاده نمی کردند بعنوان گروه شاهد در نظر گرفته شدند. آزمون آماری دال بر آن بود که هر دو گروه از نظر سن، وزن، تعداد فرزندان و فشار خون اولیه تقریبا مشابه بودند.
در این تحقیق فشار خون سیستولیک و دیاستولیک برای هر فرد در ابتدای مطالعه، فواصل شش ماهه تا پنج سال بعد از شروع مطالعه ثبت گردید. بررسی میانگین فشار خون بوسیله آزمونt.test بعمل آمد که نتایج زیر بدست آمد:در گروه مصرف کنندهOCP (مورد) میانگین فشار خون سیستولیک و دیاستولیک در قبل و بعد از مطالعه از نظر آماری تفاوت معنی داری داشتند (p<0.001).
در گروه شاهد میانگین فشار خونهای سیستولیک و دیاستولیک در قبل و بعد از مطالعه با اطمینان 95% تفاوت معنی داری را نشان نداد (p>0.05).
میانگین فشارخونهای سیستولیک و دیاستولیک در پایان مطالعه بین دوگروه مورد و شاهد با اطمینان 95% از نظر آماری تفاوت معنی داری را نشان داد (p<0.001).
براساس یافته های فوق مصرفOCP در خانمها منجر به افزایش فشار خون سیستولیک و دیاستولیک آنها می گردد. در این مطالعه تنها یک مورد پرفشاری خون کلینیکی(BP > 140.90) مشاهده گردید.