فهرست مطالب

چشم پزشکی بینا - سال بیستم شماره 2 (زمستان 1393)

مجله چشم پزشکی بینا
سال بیستم شماره 2 (زمستان 1393)

  • تاریخ انتشار: 1393/11/01
  • تعداد عناوین: 14
|
  • مقالات پژوهشی
  • مهدی یاسری، حمیدرضا معین، احمد شجاعی، نرگس هفت آبادی، حسین محمدربیع، سیمین حسینی، شادی اکبریان نیا، ژاله رجوی، کوروش شیبانی، حمیده صباغی صفحه 117
    هدف
    تعیین شیوع آمبلیوپی، عیوب انکساری و استرابیسم در کودکان 12-7 سال ساکن تهران در سال 1392
    روش
    این مطالعه به روش مقطعی مبتنی بر جامعه و بر روی 2410 کودک دبستانی 7 تا 12 سال با انتخاب تصادفی صورت گرفت. دید با یانگ و چارت اسنلن اندازه گیری و چنانچه کم تر از 40/20 بود، دوباره با Pinhole بررسی شد. عیوب انکساری با فتورفرکتومتر و بدون سایکلوپلژی معاینه شد. استرابیسم با کاورتست و حرکت عضلات خارج چشمی در جهات مختلف ارزیابی شد. قسمت های قدامی و ته چشم با افتالموسکوپ مستقیم معاینه شد. آمبلیوپی به دید Optimal (دید با Pinhole) کم تر از 40/20 در یک یا دو چشم اطلاق شد (در صورت عدم وجود علت پاتولوژیک و آناتومیک).
    یافته ها
    آمبلیوپی در 3/2 درصد از کودکان بدون اختلاف در جنسیت وجود داشت. شیوع آمبلیوپی در سنین پایین تر بیش تر بود) 004/0(P= و شیوع دوربینی (D2+≤)، نزدیک بینی (D5/0-≥)، آستیگماتیسم (D75/0≤) و انایزومتروپی به ترتیب 5/3، 9/4، 7/22 و 9/3 درصد محاسبه شد. 9/15 درصد از دوربین ها و 9/5 درصد از نزدیک بین ها، آمبلیوپ بودند. دوربینی با افزایش سن کاهش (029/0p=) و نزدیک بینی افزایش یافت (001/0P<) ولی آستیگماتیسم تغییری نداشت. استرابیسم در 3/2 درصد دیده شد. استرابیسم، عیوب انکساری به ویژه دوربینی و انایزومتروپی از مهم ترین عوامل خطر آمبلیوپی بودند.
    نتیجه گیری
    شیوع بالای آمبلیوپی (3/2 درصد) نسبت به کشورهای پیش رفته (7/0 درصد) بیانگر ضرورت کاربرد روش های غربالگری به موقع و با حساسیت بالا می باشد. هم چنین با توجه به شیوع بالای آمبلیوپی در کودکان با عیوب انکساری، پیشنهاد می شود که عینک به صورت رایگان در اختیار کودکان آمبلیوپ تا سن 10 سالگی قرار گیرد.
  • ابراهیم جعفرزاده پور، سیدمهدی طباطبایی، شاهین یزدانی، مهدی یاسری، محمد پاکروان، اعظم علوانی صفحه 131
    هدف
    توصیف تغییرات بیومتری و اثر آن ها بر محاسبه قدرت لنز داخل چشمی بعد از ترابکولکتومی و مقایسه دقت چهار فرمول SRK/T، SRK/II، Holladay و Hoffer Q در محاسبه قدرت لنز داخل چشمی در این بیماران.
    روش
    سی و چهار چشم از 31 بیمار مبتلا به گلوکوم که کاندید جراحی ترابکولکتومی اولیه بودند، برای ورود به مطالعه انتخاب شدند. با استفاده از دستگاه بیومتری غیرتماسی (LENSTAR) طول محوری، قدرت میانگین قرنیه و قدرت محاسبه شده لنز داخل چشمی با فرمول های SRK/T، SRK/II، Holladay و Hoffer Q یک روز قبل و 3 و 6 ماه پس از ترابکولکتومی تعیین شد. مقادیر مربوط به 3 و 6 ماه پس از ترابکولکتومی با مقادیر قبل از عمل مقایسه شد و نمودار Bland- Altman برای تعیین میزان توافق مقادیر قبل و پس از عمل قدرت محاسبه شده لنز داخل چشمی مورد استفاده قرار گرفت.
    یافته ها
    پس از ترابکولکتومی طول محوری کاهش یافت (0.13±0.14 و 0.15±0.14 میلی متر به ترتیب در 3 و 6 ماه بعد از عمل، P<0.001) قدرت میانگین قرنیه افزایش یافت 0.46±0.41- دیوپتر (P<0.001) و 0.47±0.27- دیوپتر (P=0.008) به ترتیب در 3 و 6 ماه بعد از عمل، قدرت محاسبه شده لنز داخل چشمی تفاوت قابل توجهی با مقادیر تعیین شده پیش از عمل نداشت 0.64±0.01- (P=0.895) و 0.71±0.2- (P=0.170) دیوپتر تغییر در 3 و 6 ماه با فرمول SRK/T، 0.76±0.04- (738/0P=) و 0.74±0.2- (187/0P=) دیوپتر تغییر در 3 و 6 ماه با فرمول SRK/II، 0.75±0.1 (427/0P=) و 0.79±0.16- (319/0P=) دیوپتر تغییر در 3 و 6 ماه با فرمول Holladay، 0.76±0.09 (505/0P=) و 0.9±0.14- (442/0P=) دیوپتر تغییر در 3 و 6 ماه با فرمول Hoffer Q.
    نتیجه گیری
    پس از جراحی ترابکولکتومی طول محوری کاهش و قدرت میانگین قرنیه افزایش یافت که به نظر می رسد این تغییرات یکدیگر را خنثی می نماید بنابراین قدرت محاسبه شده لنز داخل چشمی قبل و پس از جراحی تفاوت قابل توجهی با هم ندارد.
  • منیر سرگزی، شاهرخ ایزدی، محمد آقازاده امیری، محمدحسین ولیداد، محمد اریش صفحه 139
    هدف
    تعیین تاثیر مصرف سیگار بر ضخامت مرکزی قرنیهروش پژوهش: در این مطالعه هم گروهی گذشته نگر که بر روی 1108 نفر از مردان با سنین 22 تا 55 سال صورت گرفت، افراد بر اساس سابقه مصرف سیگار به یکی از گروه های مواجهه (سیگاری) و غیرمواجهه (غیرسیگاری) تقسیم شدند. برای احراز شرایط ورود آزمایش های اندازه گیری قند خون، BUN/CR، اندازه گیری فشارخون و هم چنین معاینات کامل چشم صورت گرفت. در نهایت برای افرادی که کلیه آزمایش ها و معاینات آن ها طبیعی بود و شرایط ورود به مطالعه را داشتند، اندازه گیری ضخامت قرنیه با دستگاه پنتاکمOculus Type 70700 صورت گرفت.
    یافته ها
    از مجموع 1108 مرد، 511 نفر با میانگین سنی 9.58±35.71 سال شامل261 نفر (51.1 درصد) غیرسیگاری و250 نفر (48.9 درصد) سیگاری، برای ورود به مطالعه انتخاب شدند. در گروه سیگاری، متوسط تعداد پاکت- سال سیگار مصرفی 12.82±14.45و متوسط سن شروع مصرف سیگار، 6.05±20.29 سال بود. میانگین ضخامت قرنیه در کل افراد مطالعه 30.29±536.44 میکرومتر، در افراد سیگاری 30.33±537.98 میکرومتر و در افراد غیرسیگاری 30.21±534.96 میکرومتر حاصل شد. اختلاف مشاهده شده بین ضخامت قرنیه افراد سیگاری و غیرسیگاری در آزمون آماری معنی دار نبود (11/0P=) علاوه بر این در تحلیل چندمتغیره با استفاده از رگرسیون خطی برای کنترل اثر مخدوش کنندگی سن و فشار چشم باز هم اختلاف معنی داری بین ضخامت قرنیه افراد سیگاری و غیرسیگاری مشاهده نشد (28/0(P=.
    کلیدواژگان: در اثر مصرف سیگار تاثیر معنی داری بر ضخامت قرنیه ایجاد نمی شود
  • محمدعلی جوادی، فاطمه جوادی، سپهر فیضی، ستاره کریم دیزانی، فیروز میربابایی، مژگان رضایی کنوی، حسن قاسمی صفحه 145
    هدف
    مقایسه حدت بینایی، عیب انکساری و عوارض عمل پیوند قرنیه لایه ای عمیق قدامی (Deep Anterior Lamellar Keratoplasty; DALK) با استفاده از قرنیه دهنده منجمد و نتایج و عوارض عمل پیوند قرنیه نافذ (Penetrating Keratoplasty; PK) و عمل DALK با استفاده از قرنیه دهنده تازه در بیماران مبتلا به قوزقرنیه.
    روش پژوهش: این مطالعه به صورت گزارش گروهی مداخله ای، گذشته نگر و مقایسه ای بر روی 61 چشم از 61 بیمار مبتلا به قوزقرنیه متوسط تا پیش رفته که در فاصله زمانی اسفند 1388 تا آذر 1389 تحت عمل پیوند قرنیه قرار گرفته بودند، صورت پذیرفت. PK به روش مرسوم و DALK با روش حباب بزرگ هوا که منجر به غشای دسمه برهنه در همه نمونه ها شد، انجام گردید. در عمل DALK، از هر دو بافت قرنیه دهنده تازه و منجمد شده استفاده شد. پیامدهای بالینی شامل بهترین حدت بینایی اصلاح شده (BCVA)، عیب انکساری، نتایج کراتومتری و عوارض بعد از عمل بین گروه های مورد مطالعه مقایسه گردید.
    یافته ها
    هجده چشم (29.5 درصد) تحت عمل PK (گروه 1)، 28 چشم (45.9 درصد) تحت عمل DALK با استفاده از بافت قرنیه تازه (گروه2) و 15 چشم (24.6 درصد) تحت عمل DALK با استفاده از بافت قرنیه منجمد شده (گروه3) قرار گرفتند. میانگین طول مدت پی گیری بیماران 4.7±20.2 ماه در گروه 1، 3.5±19.4 ماه در گروه 2 و 5.0±20.3 ماه در گروه 3 بود (65/0=P). در آخرین معاینه بعد از عمل، میانگین بهترین حدت بینایی اصلاح شده (BCVA) بر حسب لوگمار برابر با 0.08±0.14، 0.11±0.17 و 0.09±0.20 در گروه های اول تا سوم بود (0.22=P). معادل کروی عیب انکساری نیز برحسب دیوپتر به ترتیب برابر با 2.05±1.49-، 4.38±3.56- و 3.02±2.53- بود (0.16= P). نتایج هر سه گروه از نظر عوارض بعد از عمل از جمله نقص دایم اپی تلیوم و عوارض مرتبط با بخیه قابل مقایسه بود. در گروه سوم، میزان رد پیوند غیرآندوتلیومی به صورت معناداری کم تر از گروه های اول و دوم بود (03/0P=).
    نتیجه گیری
    قرنیه دهنده منجمد شده می تواند جایگزین مناسبی برای قرنیه های تازه جهت درمان قوزقرنیه به روش DALK با روش حباب بزرگ هوا باشد.
  • آزاده دوزنده، محمدرضا جعفری نسب، محمدعلی جوادی، سپهر فیضی، محمد مهدی صدوقی، مهدی یاسری، بهاره بهداد صفحه 155
    هدف
    بررسی تغییرات عیب انکساری به دنبال کارگذاری اولیه لنز داخل چشمی در کودکان مبتلا به آب مروارید مادرزادی و تکاملی.
    روش پژوهش: در این مطالعه کوهورت تاریخی، کودکان 15-2 سال مبتلا به آب مروارید مادرزادی و تکاملی که تحت عمل جراحی لنزکتومی، برداشتن کپسول خلفی و ویترکتومی قدامی به همراه کارگذاری لنز داخل چشمی قرار گرفته و حداقل 5 سال پی گیری شده بودند، مورد مطالعه قرار گرفتند. میزان عیب انکساری یک ماه، سه ماه و سپس هر 6 ماه پس از عمل تعیین شد. بر اساس سن جراحی، بیماران به سه گروه تقسیم شدند: گروه 1 (4-2 سال)، گروه 2 (7-4 سال) و گروه 3 (15-7 سال). سه گروه از نظر شیفت نزدیک بینی و سرعت تغییر آن با هم مقایسه شدند. ارتباط عیب انکساری و تغییرات آن پس از عمل با سن جراحی، قدرت لنز داخل چشمی و بهترین دید اصلاح شده بررسی شد. بر اساس عیب انکساری نهایی، تخمینی برای کاهش قدرت لنز داخل چشمی جهت به دست آوردن امتروپی در نوجوانی ارایه شد.
    یافته ها
    در این مطالعه که 41 چشم از 22 کودک مورد بررسی قرار گرفت، میزان شیفت نزدیک بینی در گروه اول، 2.84±4.93-، در گروه دوم 1.72±2.99- و در گروه سوم 1.69±0.44- دیوپتر بود. سرعت تغییرات در هر سال در این سه گروه به ترتیب 0.53-، 0.39- و 0.12- دیوپتر بود. شیفت نزدیک بینی و سرعت تغییر آن در کودکان کم تر از 7 سال از نظر آماری بیش تر از کودکان با سن بیش تر از 7 سال بود. بر خلاف متغیر سن حین عمل، قدرت لنز کارگذاشته شده و بهترین دید اصلاح شده نهایی تاثیر معنی داری در میزان شیفت نزدیک بینی نداشتند. کاهش قدرت لنز به ترتیب به میزان 20 و 15 درصد هنگام عمل در کودکان 4-2 و 7-4 سال احتمال امتروپی در نوجوانی را افزایش می دهد.
    نتیجه گیری
    سن هنگام عمل ارتباط معنی داری با میزان تغییرات عیب انکساری بعد از عمل دارد ولی قدرت لنز کارگذاشته شده فاقد اثر بر روی این پیامد بعد از عمل می باشد. گرچه کاهش قدرت لنز هنگام عمل به میزان 20 و 15 درصد برای بیماران 4-2 و 7-4 سال احتمال امتروپی در نوجوانی را افزایش می دهد، به علت دامنه وسیع تغییرات در سنین پایین استفاده از چنین تخمینی با احتمال بیش تر دوربینی بیماران در نوجوانی همراه است.
  • رعنا سرخابی، امیر قربانی حق جو، علی آیاور صفحه 162
    هدف
    اندازه گیری سطح سرمی و زلالیه پروتئین کلوتو و اندوتلین-1 در سندرم سودواکسفولیشن (PES) و ارتباط آن ها با شدت سندرم سودواکسفولیشن.
    روش پژوهش: پانزده بیمار مبتلا به PES کاندید جراحی آب مروارید و 15 فرد مبتلا به آب مروارید وابسته به سن کاندید جراحی، جهت ورود به مطالعه انتخاب شدند. نمونه زلالیه در اتاق عمل قبل از انجام جراحی آب مروارید و نمونه سرم از خون محیطی هم زمان تهیه گردید و سطح اندوتلین-1(ET-1) و کلوتو توسط روش الایزا اندازه گیری شد.
    یافته ها
    میزان پروتئین کلوتو در سرم گروه PES، 10.25±56.32 (ng/ml) و در گروه شاهد 12.32±65.06 (ng/ml) و هم چنین در زلالیه گروه PES، 10.98±49.02 (ng/ml) و در گروه شاهد 7.68±56.31 (ng/ml) بود. متوسط سطح ET-1 در سرم گروه PES، 0.75±1.66 (pg/ml) و در گروه شاهد 0.34±1.16 (pg/ml) و در زلالیه گروه PES، 0.04±1.28 (pg/ml) و در گروه شاهد 0.09±1.17 (pg/ml) بود. سطح سرمی و زلالیه ET-1 در سندرم سودواکسفولیشن به صورت معنی داری بالاتر از گروه شاهد بود. سطح کلوتو زلالیه با ضریب همبستگی 0.61- ‍و هم چنین سطح سرمی کلوتو با ضریب همبستگی 0.65- رابطه معکوس معنی داری با شدت سودواکسفولیشن داشت که این رابطه در مورد ET-1 سرم و زلالیه معنی دار نبود.
    نتیجه گیری
    در سندرم سودواکسفولیشن سطح کلوتو کاهش معنی دار و سطح اندوتلین-1 افزایش معنی داری دارد. کلوتو بیش از اندوتلین-1 با میزان شدت سودواکسفولیشن مرتبط است.
  • بهرام عین اللهی، محمد مهدی صدوقی، سلیمان احمدی، سپهر فیضی صفحه 168
    هدف
    بررسی تاثیر یک نرم افزار چندرسانه ای در ارتقا توانایی تفسیر یافته های ارب اسکن در دستیاران چشم پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در مقایسه با آموزش به روش مرسوم.
    روش پژوهش: این مطالعه به روش تصادفی و متقاطع (Randomized Cross-over Study) بر روی 17 دستیار چشم پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی شامل 11 دستیار سال دوم و 6 دستیار سال سوم صورت گرفت. ازیک نرم افزار چند رسانه ای به منظور آموزش نحوه تفسیر ارب اسکن و ارایه مقادیر طبیعی و غیرطبیعی در مطالعه استفاده شد. دانش قبلی دستیاران درباره نحوه تفسیر یافته های ارب اسکن توسط یک پیش آزمون ارزیابی شد. پس از آن، دستیاران به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. گروه یک، آموزش را به صورت کلاس حضوری و با روش بحث آزاد دریافت کرد. گروه دو، فقط مواد آموزشی ارائه شده در DVD را مطالعه کرد. پس از آن، پس آزمون یک برگزار شد و سپس گروه ها جابه جا شدند. دو هفته بعد از پس آزمون یک، پس آزمون دو برگزار شد.
    یافته ها
    نه دستیار چشم پزشکی در گروه یک و 8 دستیار در گروه دو قرار گرفتند. متوسط سن شرکت کنندگان در گروه اول 1.7 ± 29.1 سال (محدوده 32-27 سال) و در گروه دوم 1.7 ± 29.1 سال (محدوده 32-27 سال) بود (81/0P=). نسبت مرد به زن در گروه یک، 7 به 2 و در گروه دو، 6 به 2 بود (82/0(P=. دستیاران سال دوم 7/66 درصد گروه یک و 5/62 درصد گروه دو را تشکیل می دادند (91/0P=). نتایج پیش آزمون بین دو گروه از نظر آماری تفاوتی نداشت. در گروه یک، افزایش معنادار در نتیجه پس آزمون 1 در مقایسه با پیش آزمون مشاهده شد. برنامه نرم افزاری نتوانست منجر به افزایش معنادار در نتایج پس آزمون 1 در گروه دوم شود. اختلاف آماری معنی دار بین نتایج پیش آزمون و پس آزمون 2 در هر دو گروه مشاهده شد.
    نتیجه گیری
    تنها آموزش به روش حضوری توانست باعث ارتقا توانائی تفسیر یافته های ارب اسکن در دستیاران چشم پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی شود و استفاده از یک نرم افزار چندرسانه ای باعث ارتقا معنادار این توانایی نشد.
  • محمد رسول صبوری، احسان کاظم نژاد، زینت سادات میرحق جو صفحه 175
    هدف
    بررسی دانش و عملکرد در زمینه سندرم بینایی ناشی از کار با رایانه در کاربران رایانه دانشگاه علوم پزشکی گیلانروش پژوهش: این مطالعه توصیفی- مقطعی روی 280 نفر از کاربران رایانه دانشگاه علوم پزشکی گیلان و به روش نمونه گیری تصادفی طبقه بندی شده صورت گرفت. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه ای که از مطالعه متون موجود تهیه گردیده بود، استفاده شد که مشتمل بر سه بخش اطلاعات جمعیت شناسی، دانش و عملکرد در زمینه سندرم بینایی ناشی از کار با رایانه بود. در بخش دانش جهت پاسخ صحیح نمره 1 و در صورت پاسخ نادرست و نمی دانم یا عدم پاسخ نمره صفر در نظر گرفته شد. نتایج به صورت دانش ضعیف، متوسط، خوب و عالی درجه بندی گردید. مطلوب یا نامطلوب بودن عملکرد نیز با کمک سوالات عملکرد تعیین شد. تحلیل آماری داده ها، با استفاده از نرم افزار SPSS ویرایش 16 و با کمک آزمون های t، تحلیل واریانس یک طرفه و کای مربع صورت گرفت.
    یافته ها
    میانگین سنی واحدهای مورد پژوهش 8.05±38.1 سال بود. بیش تر بیماران، زن (66.8 درصد) و میزان تحصیلات 54.3 درصد از افراد مورد پژوهش کارشناسی بود. میانگین ساعت کار روزانه با رایانه 2.17±4.6 ساعت و میانگین سابقه کار با ان 4.9±8.7 سال محاسبه شد. منبع اطلاعات واحدها در مورد ارگونومی رایانه از طریق گذراندن دوره های آموزشی، تنها در3.3 درصد از موارد بود. میانگین درصد آگاهی کلی(دانش) درنمونه ها 19.38±41.396، هم چنین میزان اگاهی کاربران در زمینه ابعاد مختلف دانش به کارگیری رایانه بین 90-5.4 درصد متفاوت بود. بین درصد اگاهی با متغیرهای سن و سابقه کار، ارتباط معنی داری وجود نداشت ولی در زمینه سطح تحصیلات ارتباط معنی دار بود (03/0P=). عملکرد 95 درصد از واحدها در زمینه میزان بازیابی (Refresh Rate) رایانه و 87.1 درصد در مورد فاصله سطح چشم از لبه بالایی نمایشگر، 68.7 درصد از نظر تنظیم کنتراست و شفافیت رایانه و 62.7 درصد در زمینه انجام معاینات چشمی نامطلوب بود.
    نتیجه گیری
    در این مطالعه دانش کاربران رایانه در زمینه سندرم بینایی ناشی از کار با رایانه متوسط ارزیابی شد، هم چنین عملکرد آن ها در این زمینه نامطلوب بود.
  • مقاله مروری
  • نازلی طاهری، فرید کریمیان، محمدعلی جوادی، سپهر فیضی، کاملیا شهابی صفحه 183
    به تازگی پیوند قرنیه لایه ای عمیق قدامی (Deep Anterior Lamellar Keratoplasty; DALK) به عنوان یک روش جایگزین برای پیوند قرنیه نافذ (Penetrating Keratoplasty; PK) جهت بیماری های قرنیه ای که اندوتلیوم را درگیر نمی کنند، معرفی شده است. در عمل DALK، نیازی به قرنیه با کیفیت مطلوب از نظر سلول های اندوتلیوم نمی باشد، بنابراین معیار انتخاب بافت قرنیه راحت تر است. این امتیاز منجر به افزایش دسترسی به بافت قرنیه های دهنده شده است. در ضمن به علت این که پیوند لایه ای قرنیه امکان استفاده از بافت قرنیه فاقد سلول را فراهم می کند، اخیرا روش های نگه داری طولانی مدت به عنوان راهی برای افزایش دسترسی به بافت قرنیه و رفع محدودیت های ناشی از هزینه نگه داری و حمل و نقل مورد توجه قرار گرفته اند. تغییرات جدید در روش پیوند قرنیه و بنابراین نوع قرنیه دهنده مورد نیاز، بانک های چشم و جراحان قرنیه را ملزم به بازنگری مجدد در معیارهای انتخاب بافت قرنیه می نماید. این تغییر در معیار انتخاب باید بر اساس شواهد باشد. هدف از این مقاله، مرور نظام مند بر نوع و کیفیت قرنیه های دهنده مورد استفاده در DALK و PK می باشد. هم چنین این مطالعه تاثیر ویژگی های وابسته به دهنده و متغیرهای مربوط به نگه داری بر روی کیفیت قرنیه های پیوند شده را ارزیابی و اثر کیفیت قرنیه پیوند شده بر روی نتایج بالینی، عوارض و بقا پیوند را بررسی می نماید.
  • گزارش مورد
  • عباس باقری، مهدی توکلی، کیوان خسروی فرد صفحه 190
    شکستگی های کف حدقه از شایع ترین بیماری ها در بخش اکولوپلاستیک به شمار می روند. یکی از موارد ترمیم آن ها، گیرافتادن عضله رکتوس تحتانی در شکستگی می باشد. در مقاله حاضر، دو بیمار مبتلا به عارضه فوق معرفی می شوند که بدون درگیری بافت عضلانی و به دلیل گیر افتادن غلاف دور عضله، نیازمند مداخله پزشکی بودند. نتیجه درمان در هر دو بیمار عالی بود. هدف از مقاله حاضر، معرفی ویژگی های منحصر به فرد بالینی و رادیولوژیکی این دو بیمار می باشد.
  • سندرم اتساع دیررس کیسه کپسولی لنز حاوی مواد جامد
    محمدرضا جعفری نسب، حمیدرضا حسنی صفحه 195
    هدف
    گزارش یک مورد سندرم اتساع دیررس کیسه کپسولی لنز همراه با مواد جامد پس از جراحی آب مروارید.
    گزارش مورد: خانم 58 ساله ای با سابقه جراحی فیکوامولسیفیکاسیون همراه با کارگذاری لنز داخل چشمی در کیسه کپسولی چشم راست در هشت سال قبل و شکایت تاری دید (حدت بینایی 200/20) هم چنین ظاهر شدن مواد شبیه تار عنکبوت در میدان بینایی چشم راست، به درمانگاه چشم پزشکی مراجعه نمود. در بررسی پرونده پزشکی بیمار، دید پس از جراحی 25/20 و سایر معاینات چشمی طبیعی بود. در معاینه بیومیکروسکوپی با اسلیت لمپ، اتاق قدامی طبیعی و لنز داخل چشمی به صورت مرکزی در داخل کیسه کپسولی قرار گرفته بود. برجستگی خلفی کپسول خلفی همراه با تجمع مواد جامد کدر رنگ در فضای بین لنز داخل چشمی و کپسول خلفی دیده می شد. فشار داخل چشمی 17 میلی متر جیوه و سایر معاینات چشمی طبیعی بود. درمان ابتدا با استفاده از لیزر نئودیمیوم:یاگ با انرژی کم و سپس انرژی بالا کپسولوتومی قدامی انجام شد که پاسخی مشاهده نگردید. طی عمل جراحی، مواد جامد از کیسه کپسولی لنز خارج شد که منجر به بهبودی علایم بینایی بیمار گردید و حدت بینایی وی به 25/20 افزایش یافت.
    نتیجه گیری
    سندرم دیررس اتساع کیسه کپسولی یک علت ناشایع اختلال بینایی به دنبال جراحی بدون عارضه آب مروارید همراه با کپسولورکسیس مدور ممتد کامل می باشد که آگاهی از آن می تواند به تشخیص زودتر و درمان مناسب منجر شود. کپسولوتومی با استفاده از لیزر یاگ یک انتخاب درمانی مناسب و ایمن با بهبودی سریع می باشد. در موارد همراه با مواد جامد که به این درمان پاسخ نمی دهند، انجام جراحی جهت خارج کردن مواد تجمع یافته اجتناب ناپذیر بوده و با پیش آگهی عالی همراه است.
  • مقالات ترجمه شده
  • پیش رفت گلوکوم بر اساس آزمون های ساختاری و عملکردی
    سیدشهرام میرشجاعی، شاهین یزدانی صفحه 200
    گلوکوم دومین علت شایع کوری در جهان است. آسیب پیش رونده یاخته های گانگلیونی شبکیه موجب افزایش نقص میدان بینایی و در نهایت، نابینایی برگشت ناپذیر می گردد. میزان پیش رفت آسیب های عملکردی و ساختاری، به شدت متغیر است. گلوکوم در برخی بیماران به آهستگی طی سال ها پیش رفت می کند، در حالی که برخی دیگر دچار بیماری مهاجم و به شدت پیش رونده می شوند. درمان مناسب موجب کند شدن روند پیش رفت بیماری و حفظ بینایی می گردد؛ بنابراین تشخیص زودهنگام پیش رفت، اهمیت فراوانی در درمان گلوکوم دارد. تجربیات بالینی نشان داده اند که اثبات پیش رفت بیماری به دلیل ماهیت کند و متغیر آن و حساسیت بسیار متغیر آزمون های میدان بینایی، اغلب چالش برانگیز است. این موضوع، افتراق بین پیش رفت واقعی، تفاوت در اندازه گیری های مختلف و تغییرات سنی را مشکل می سازد.
  • ارزیابی و درمان بیمار با اشک ریزش
    مینو محمدی، مهدی توکلی صفحه 207
    اشک ریزش، مشکل شایعی است که هم برای بیمار و هم برای پزشکان آزاردهنده است. علل زیادی برای اختلال عملکرد دستگاه اشکی وجود دارند و معاینات مناسب و پی گیری، جهت تشخیص مناسب مشکل لازم است. هدف این بخش، بررسی علل اختلال عملکرد دستگاه اشکی و بحث برای ارزیابی و درمان این عامل می باشد.
  • درمان دارویی گلوکوم
    افسانه نادری بنی، محمد پاکروان صفحه 214
    گلوکوم یک مشکل بزرگ در سلامت عمومی و یکی از عوامل ایجاد نابینایی در سراسر دنیاست. تشخیص و درمان گلوکوم زاویه باز اولیه، اهمیت بسیاری در کاهش میزان نابینایی و اثرات اقتصادی ناشی از آن در جامعه دارد. سازوکار دقیق گلوکوم نامشخص است و بخش قابل توجهی از کارهای تحقیقاتی را شامل می شود. افزایش فشار داخل چشم، یک عامل خطرساز شناخته شده برای گلوکوم به شمار می آید و کاهش آن، تنها راه برای کند کردن روند بیماری است. روش های مختلف درمانی در کاهش فشار چشم شامل درمان دارویی، جراحی لیزری و یا جراحی برشی (incisional) هستند. در حال حاضر، درمان دارویی رایج ترین روش در درمان اولیه برای گلوکوم زاویه باز اولیه به شمار می رود. به طور کلی، هدف درمان، انتخاب یک برنامه درمانی موثر و سالم است که برای بیمار قابل تحمل و قابل پذیرش باشد. این بخش، به درمان دارویی گلوکوم می پردازد و رده های دارویی در دسترس برای گلوکوم را خلاصه می کند. درک سازوکار عمل داروها و عوارض آن ها به پزشک کمک می کند که درمان اولیه یا کمکی برای کاهش فشار داخل چشم را جهت کند کردن روند پیش رونده گلوکوم و حفظ بینایی انتخاب نماید.
|
  • Rajavi Zh , Sabbaghi H. *, Shojaee A. , Yaseri M. , Moein Hr , Akbariania S. , Haftabadi N. , Hosseini S. , Mohammadrabie H. , Sheybani K. Page 117
    Purpose
    To determine the screening prevalence of amblyopia, refractive errors and strabismus among 7 to 12 year-old primary school children, Tehran, Iran, in 2013.
    Methods
    This population based cross sectional study was performed on randomly selected 2410 students from 40 primary schools. Visual acuity was measured using Yang vision tester Snellen E-optotype. If visual acuity was 20/40, the measurements were repeated using a Pinhole. Refractive error was measured by photorefractometer without cycloplegia. Strabismus was checked using cover test and extraocular muscle function tests. Direct ophthalmoscope was used to evaluate the anterior segment, lens opacities, red reflex and fundus. Amblyopia was defined as optimal VA (Pinhole VA) 20/40 in one or both eyes while there were no anatomical problems.
    Results
    Amblyopia was found in 2.3% of participants with no gender difference. It was significantly higher among younger children (p=0.004). The prevalence of hyperopia +2.00D, myopia-0.50D, astigmatism 0.75D and anisometropia (SE difference 1.00D) were 3.5%, 4.9%, 22.7% and 3.9%, respectively. Amblyopia was present in 15.9% of hyperopic and 5.9% of myopic cases. Older age was associated with higher myopia (p<0.001) and lower hyperopia (p<0.029), while astigmatism had no significant difference among the age groups. Strabismus was found in 2.3% of cases. Strabismus, refractive errors especially anisometropia and hyperopia were important risk factors for the development of amblyopia.
    Conclusion
    Compared to developed countries (0.7%), the prevalence of amblyopia (2.3%) was higher in this urvey which highlights the importance of applying on-time and sensitive screening methods. Due to high revalence of amblyopia among children with refractive errors, it is suggested to provide free of charge lasses for free among children younger than 10.
    Keywords: Amblyopia, Strabismus, Refractive Error, Primary School, Iran
  • Pakravan M. , Alvani A. *, Jafarzadehpoor E. , Tabatabaei Sm , Yazdani S. , Yaseri M. Page 131
    Purpose
    To describe the biometric changes and their effect on intraocular lens (IOL) power calculation after trabeculectomy and to compare the accuracy of four formulas namely SRK/II, SRK/T, Holladay and Hoffer Q for IOL power calculation in these patients.
    Methods
    Thirty-four eyes of 31 glaucoma patients who were scheduled for primary trabeculectomy were enrolled. A non-contact biometry device (LenSTAR) was used to measure mean corneal power, axial length, and IOL power, calculated with SRK/T, SRK/II, Holladay and Hoffer Q formulas, in the day before trabeculectomy and 3 and 6 months postoperatively. Postoperative measurements were compared with preoperative values and Bland-Altman plots were used to investigate the agreement between pre and postoperative calculated IOL powers.
    Results
    At postoperative months 3 and 6, axial length decreased by 0.14±0.13 and 0.14±0.15 mm (p<0.001) at, respectively and mean corneal power increased by -0.41±0.46 diopter (p<0.001) and -0.27±0.47 diopters (p=0.008), respectively. Calculated IOL powers were not significantly different from preoperative values (SRK/T formula: -0.01±0.64 (p=0.895) at months 3 and -0.2±0.71 diopters (p=0.17) at months 6, SRK/II formula: - 0.04±0.76 (p=0.738) at months 3 and -0.2±0.74 diopters (p=0.187) at months 6, Holladay formula: 0.1±0.75 (p=0.427) at months 3 and -0.16±0.79 diopters (p=0.319) at months 6, Hoffer Q formula: 0.09±0.76 (p=0.505) at months 3 and -0.14±0.9 diopters (p=0.442) at months 6).
    Conclusion
    After trabeculectomy, the decrease in axial length negated the increase in corneal power which resulted in a non-significant change in postoperative calculated IOL powers as compared to preoperative values.
    Keywords: Intraocular Lens, Intraocular Lens Power Calculation Formulas, Power Trabeculectomy
  • Shahriari Ha , Sargazi M. *, Izadi S. , Aghazadeh Amiri M., Od, Validad Mh , Arish M. Page 139
    Purpose
    To evaluate the effects of smoking on the central corneal thickness (CCT).
    Methods
    In a historical chohort analytic study, referred cases have been divided into two groups (cigarette smokers, and non–cigarette smokers). Laboratory tests including fasting blood sugar (FBS), blood urea nitrogen (BUN); and blood pressure were checked. Complete eye examination was performed. CCT was measured using the Pentacam.
    Results
    Five hundred and eleven male subjects with a mean age of 35.71±9.58 years were included; 261 (51.1%) subjects were nonsmokers and 250 (48, 9%) were smokers. The smoker group consumed was 14.45±12.82 pack/year. CCT in the whole participants was 536.44±30.29 μm; 537.98±30.29 μm in in the smoking group and534.96±30.11 μm in the in non-smoking group. There was no statistically significant difference in CCT between the study groups. To control confounding effects of age and IOP on CCT, multivariate analyses using linear regression were performed which failed to demonstrate any significant associations between CCT and cigarette smoking (P=0.11).
    Conclusion
    The results of this study exhibit that cigarette smoking has no effect on CCT.
    Keywords: Central Corneal Thickness, Cigarette Smoking, Pentacam
  • Javadi Ma , Feizi S. *, Javadi F. , Rezaei Kanavi M. , Ghasemi H. , Karimdizani S. , Mirbabaei F. Page 145
    Purpose
    To compare visual acuity, refraction, and complications following deep anterior lamellar keratoplasty (DALK) using cryopreseved donor corneas to outcomes following penetrating keratoplasty (PK) and DALK using fresh donor grafts in keratoconus patients.
    Methods
    In this retrospective, comparative, interventional case series, 61 of 61 patients with moderate to advanced keratoconus who underwent corneal transplantation between March 2010 and December 2010 were enrolled. PK was performed conventionally and DALK was performed using the big-bubble techniqueyielding a bared Descemet’s membrane for all cases. DALK used either fresh or cryopreserved corneal tissues as donor grafts. Best corrected visual acuity (BCVA), refractive error, and keratometry readings, as well as postoperative complications were compared between the study groups.
    Results
    Eighteen (29.5%) eyes underwent PK (group 1), 28 (45.9%) eyes received DALK using a fresh corneal graft (group 2), and 15 (24.6%) eyes had DALK using a cryopreserved graft (group 3). Mean follow-up period was 20.2±4.7 months in group 1, 19.4±3.5 months in group 2, and 20.3±5.0 months in group 3 (P=0.65). Finalmean BCVA was 0.14±0.08 logMAR, 0.17±0.11 logMAR, and 0.20±0.09 logMAR, respectively (P=0.22). Final spherical equivalent refraction was -1.49±2.05 D, -3.56±4.38 D, and -2.53±3.02 D, respectively (P=0.16). All study groups were comparable in terms of postoperative complications such as persistent epithelial defects and suture-related complications. The rate of non-endothelial graft rejections was significantly lower in group 3 than in groups 1 and 2 (P=0.03).
    Conclusion
    Cryopreserved corneal tissues can successfully substitute for fresh grafts in DALK performedusing the big-bubble technique to treat keratoconus.
    Keywords: Cryopreserved Donor, Penetrating Keratoplasty, Deep Anterior Lamellar Keratoplasty, Big, Bubble Technique, Keratoconus
  • Doozandeha *, Jafarinasab Mr , Behdad B. , Javadi Ma , Feizi S. , Yaseri M. , Sadooghi Mm Page 155
    Purpose
    To report the refractive changes after intraocular lens (IOL) implantation in children with congenital and developmental cataract.
    Methods
    In this historical cohort study، the clinical records of children between 2 and 15 years old that had lensectomy with posterior capsulotomy، anterior vitrectomy and IOL implantation with more than 5 years of follow-up were studied. Refractive errors were measured at 1 and 3 months postoperatively and every 6 months onwards. Patients were stratified according to age at the time of surgery: group 1 (2-<4 years old)، group 2 (4-<7 years old) and group 3 (7-15 years old). Groups were compared in terms of myopic shift and the rate of changes toward myopia. Additionally، the influence of age at the time of surgery، IOL power and best-corrected visual acuity on myopic shift and the progression rate were assessed. An estimation for undercorrection of IOL power was provided on the basis of the refractive error at the final follow-up examination.
    Results
    Forty-one pseudophakic eyes of 22 children were enrolled. The mean myopic shift was -4. 93 diopters in group 1، -2. 99 diopters in group 2 and -0. 44 diopters in group 3. The rate of refractive change was -0. 53 diopter per year، -0. 39 diopter per year and -0. 12 diopter per year، respectively. Total amount and rate of myopic shift was significantly higher in younger children (less than 7 years old). The variability in refractivechange، measured by standard deviation، decreased from 2. 84 diopter in group 1 to 1. 72 in group 2 to 1. 69 in group 3. In contrast to age، myopic shift had no correlation with IOL power، postoperative refraction and bestcorrected visual acuity. An undercorrection of 20% and 15% in IOL power for 2-4 and 4-7 year-old patients، respectively، would have decreased the odds of high myopic refraction at older ages.
    Conclusion
    Age at the time of surgery had a significant association with myopic shift in pediatric patients who underwent congenital cataract surgery with primary IOL implantation. The rate of myopic shift was also greater in younger children. Although undercorrection of IOL power by 20% and 15% in 2-4 and 4-7 year-old patients، respectively، could decrease the refractive error at the older age، this adjustment might be associated with hyperopia due to variability in the rate of myopic progression.
    Keywords: Congenital Cataract, Lensectomy, Myopic Shift
  • Sorkhabi R. , Ghorbani Haghju A. , Kiavar A. * Page 162
    Purpose
    To investigate the levels of Klotho and Endothelin-1(ET-1) in plasma and aqueous humor in patients with pseudoexfoliation syndrome (PES).
    Methods
    Fifteen individuals with PES and 15 age-matched subjects without PES who were scheduled for cataract extraction participated in the study. Samples of aqueous humor and peripheral blood were taken in the operating room just before cataract surgery. All the samples were analyzed using ELISA test to evaluate the levels of Endothelin-1 and Klotho protein.
    Results
    Mean plasma level of Klotho was 56.32 ± 10.25 ng/ml and 65.06 ± 12.32 ng/ml in controls. Mean aqueous level of Klotho was 49.02±10.98 ng/ml and 56.31 ± 7.68 ng/ml, respectively. Mean plasma level of ET- was 1.66 ± 0.75 pg/ml in the PES group and 1.16 ± 0.34 pg/ml in controls. Mean aqueous level of ET-1 was. 28±0.04 pg/ml and 1.17±0.09 pg/ml, respectively. Aqueous (CC = -0.61) and plasma (CC= -0.65) levels of lotho had a negative correlation with the severity of pseudoexfoliation. Neither aqueous nor plasma levels f ET-1 demonstrated such a correlation.
    Conclusion
    Klotho level significantly decreased and ET-1 level significantly increased in pseudoexfoliation yndrome. Klotho exhibited a stronger correlation with the severity of pseudoexfoliation as compared to ET.
    Keywords: Aqueous, Endothelin, 1, Klotho, Plasma, Pseudoexfoliation
  • Ahmadi S. , , Feizi S. , Msc*, Einollahi B. , Sadooghi Mm Page 168
    Purpose
    To evaluate the effect of a multimedia software program on the ability of interpreting Orbscan II outprints in ophthalmology residents, affiliated to Shahid Beheshti University of Medical Sciences, and compared the results with the conventional teaching method.
    Methods
    This prosepective randomized crossover study enrolled 17 ophthalmology residents (11 second year and 6 third year). A multimedia software program was used to teach how to interpret Orbscan II outprints as well as normal and abnormal values of each parameter. Prevoius knowledge was evaluated using a pretest.Therafter, the participants were randomly devided into two groups. In group 1, free discussion was used to deliver materials, while group 2 received the materials through the multimedia software program. After taking posttest 1, two groups were translocated. Posttest 2 was performed 2 weeks after the completion of the study.
    Results
    Nine residents were enrolled in group 1 and 8 in group 2. Mean participant age was 29.1±1.7 years (range, 27 to 32 years) and 29.1±1.7 years (range, 27 to 32 years) in groups 1 and 2, respectively (P=0.81). Maleto- female ratio was 7/2 in group 1 and 6/2 in group 2 (P=0.82). Second-year residents constituted 66.7% of participants in group 1 and 62.5% of participants in group 2 (P=0.91). The results of pretest were comparable between the study groups. A significant increased in posttest 1 score was obsereved in group 1. However, the software program could not result in a significant increase in the pretest 1 score in group 2. Posttest 2 score was signifcantly higher in both study groups as compared to pretest score.
    Conclusion
    Only the traditional method could increase the ablity of interpreting Orbscan II out prints in ophthalmology residents, affiliated to Shahid Beheshti University of Medical Sciences, while the multimedia software failed to significantly increase this ability.
    Keywords: Multimedia Software Program, Free Discussion Teaching, Interpreting Orbscan II Outprints, Ophthalmology Residents
  • Sabouri Mr *, Kazemnezhad E. , Mirhaghjou Z. Page 175
    Purpose
    To study the knowledge and performance related to computer vision syndrome among computer users at Guilan university of Medical sciences.
    Methods
    This cross - sectional study was conducted on 280 computer users. The sample was selected using a stratified random sampling. Data were collected through a questionnaire adopted from the relevant literature. The questionnaire consisted of three sections: demographic, knowledge and performance. For the knowledge section, the score for correct answer was 1 and the score for the items of "incorrect", “I don’tknow” and "no answer" was 0. Accordingly, the Knowledge status was graded weak, medium, good and excellent. Performance status was graded as favorable or unfavorable. Data were coded and analyzed by ttest, ANOVA, and chi-square test using the SPSS software (16 version).
    Results
    The mean participant age was 38.1±8.05 years. The majority of participants were female (66.8%) and had bachelor's degree (54.3%). The mean time of daily working on computer was 4.6 ±2.17 hours with a history of working on computer for 8.74.9 years, on average. Only 3.3% of the users passed an educational course on ergonomic principles of computer. The average score of awareness (knowledge) in users was 41.39±19.38. Additionally, the rate of user’s knowledge about different domains of computer varied from 5.4% to 90%. The level of knowledge was not significantly associated with age and history of computer-working, while it showed a significant association with the level of education (p<0.03). The performance was undesirable in 95%, 87.1%, 68.7% and 62.7% of cases with respect to setting the refreshment rate, setting the eye distance from the top edge of the monitor, setting the contrast and illumination, and receiving regular eye examinations.
    Conclusion
    In this study, the level of user's knowledge related to computer vision syndrome was medium their performance was unacceptable.
    Keywords: Computer Vision Syndrome, Computer Users, Knowledge, Practice
  • Feizi S. *, Javadi Ma , Karimian F. , Shahabi C. , Taheri N. Page 183
    Deep anterior lamellar keratoplasty (DALK) has recently been introduced as an alternative procedure to penetrating keratoplasty (PK) for corneal pathologies not affecting the corneal endothelium. DALK does not rely on donor endothelium and requires less rigid criteria for donor corneal tissue quality. Therefore, DALK makes it possible to use donor corneas deemed unsuitable for PK. Furthermore, lamellar keratoplasty allows acellular corneal tissue to be transplanted. As a result, long-term preservation techniques are being revisited to increase the availability of donor corneas and subsequently alleviate constraints of availability, cost, storage, and transportation in many countries. The recent alterations in corneal transplantation techniques and hence the type of donor cornea tissues used for each technique, may require corneal surgeons and eye banks to reevaluate their selection criteria. The purpose of this systematic review is to present an updated analysis on the type and quality of donor corneas used for PK and DALK, assess the influence of donor and eye bank factors on the quality of donor corneas, and determine whether any of these donor factors affect clinical outcomes, complications, and graft survivals.
    Keywords: Corneal Transplantation, Penetrating Keratoplasty, Deep Anterior Lamellar Keratoplasty, Donor Graft Quality
  • Bagheri A. , Tavakoli M. *, Khosravifard K. Page 190
    Blow out fracture is a common disease in oculoplastics clinics. One of indication for surgical intervention is entrapment of inferior rectus muscle in the fractured site. In this article authors represent two cases with this disease who underwent surgery for the entrapment of perimuscular fascia without inferior rectus muscle involvement. The results of treatment in both cases were excellent. The study was aimed to represent the specific clinical and radiological findings.
    Keywords: Inferior Rectus, Orbital Floor Fracture, Muscle Fascia