نشریه پژوهش در پزشکی
سال بیست و نهم شماره 3 (پیاپی 115، پاییز 1384)

تحلیل انتقادی یا نقد خردمندانه مطالعات پژوهشی، فرآیندی اصولی در پالایش و توسعه دانش است و در این فرآیند جنبه های گوناگون موضوع به دقت بررسی و تحلیل می شود. امروزه به خاطر دلایل متعدد، نقد به یک فعالیت مهم تبدیل شده است. این دلایل عبارتند از: نقد دانشجویی، نقد برای بهره برداری از نتایج، نقد شفاهی پس از ارائه مقاله در یک همایش، نقد مقاله برای چاپ، نقد کتبی گزارشهای پژوهشی نوشتاری، نقد چکیده ها برای گزینش ارائه در همایش و نقد طرحهای پژوهشی. نقد شامل پنج مرحله است: درک مطلب، مقایسه، تحلیل، ارزشیابی، دسته بندی مفهومی. نقد مطالعات کیفی نیز مشابه نقد مطالعات کمی است. در این مقاله، تحلیل انتقادی و مراحل نقد تشریح شده و در پایان نتیجه گیری و پیشنهاد شده است که در آموزشهای دانشگاهی و به ویژه در تحصیلات تکمیلی به نقد باید توجه شود و سر دبیران مجله های علمی نیز صفحاتی را به نقد مقالات چاپ شده اختصاص دهند.

اواخر قرن بیستم اولین جراحی کله سیستکتومی به روش لاپاروسکوپی بطور موفقیت آمیز در اروپا انجام شد و پس از آن این روش بطور روز افزون در تمامی دنیا گسترش پیدا کرد. علت این مقبولیت عمومی را می توان در کاهش قیمت، کم کردن میزان بستری بیمار و افزایش رضایت بیماران جستجو نمود. با همه گیر شدن این روش جراحی، عوارضی که بندرت در کله سیستکتومی باز دیده می شد، منجمله صدمه به مجاری صفراوی، تا 5% گزارش شد. در حال حاضر تقریبا 700000 کله سییستکتومی لاپاروسکوپیک سالیانه در امریکا انجام می شود و عوارض جدی این جراحی در حال حاضر با جراحی باز کیسه صفرا قابل مقایسه است. Strasberg و همکاران در گزارشی که 7 مطالعه بزرگ را بررسی و جمع بندی کرده بودند در مجموع 8856 کله سیستکتومی لاپاروسکوپیک، عوارض جدی در 6/2% گزارش شده بود. عوارض عمده عبارت بودند از: خونریزی شدید (4/1%)، عفونت محل جراحی (6/0%)، نشت صفرا (4/0%)، آسیب مجرای صفراوی (2/0%) و آسیب به روده (16/0%). بعضی عوارض در جراحی های مختلف مشترک هستند اما عوارضی که مختص کله سیستکتومی به روش لاپاروسکوپیک می باشند شامل آسیب به جدار روده و کبد همراه به خونریزی، عوارض در رابطه با پنوموپریتوان (تزریق هوا به داخل حفره صفاقی به منظور داشتن دید کافی حین جراحی) و ریختن سنگهای کیسه صفرا به داخلی حفره شکم و تشکیل آبسه متعاقب آن است (3،2). عمده این عوارض در اثر محدودیت دید در این نوع جراحی ایجاد می شود. میزان بروز عوارض در جراحی به روش لاپاروسکوپیک همچنین به تبحر جراح نیز بستگی دارد...

مطالعات اخیر نشان داده اند که کودکانی که مادران آنها دچار پرکاری تیرویید بوده و متی مازول مصرف می کرده اند در دوران شیرخوارگی فعالیت تیرویید آنها طبیعی است. مطالعه کنونی رشد ذهنی و فعالیت تیرویید آنها را در سنین قبل از دبستان و دبستان بررسی کرده است.

82 کودک در سن 48 تا 86 ماه مطالعه شدند. مادران 42 کودک در زمان شیرخوارگی آنها برای درمان پرکاری تیروئید از متی مازول (30-20 میلی گرم در روز برای ماه اول، 10 میلی گرم برای ماه دوم و 10-5 میلی گرم برای 10 ماه بعد) استفاده کرده بودند. آزمونهای عملکردی تیرویید این کودکان در مدت یک سال مصرف متی مازول توسط مادرانشان طبیعی بود. تعداد 40 کودک دیگر به عنوان شاهد انتخاب شدند. غلظت سرمی T4، T3 و TSH، ید ادرار، آنتی بادی های تیروئید اندازه گیری و ضریب هوشی با آزمونهای وکسلر و گودیناف سنجیده شد.

وزن، قد، غلظت سرمی T4، T3 و TSH و آنتی بادی های تیروئید تفاوتی در گروه متی مازول و شاهد نداشت. متوسط ضریب هوشی 107±17 در مقابل 106±16 (با آزمون گودیناف) و 103±10 در مقابل 103±16 (آزمون وکسلر) به ترتیب برای کودکان گروه متی مازول و شاهد بود و تفاوت معنی دار بین دو گروه موجود نبود. در زمینه های کلامی (Verbal) و عملی (Functional) ضریب هوشی و اجزای این زمینه ها نیز تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد.

رشد جسمی و ذهنی و فعالیت تیرویید در کودکانی که مادران آنها در زمان شیردهی آنها متی مازول مصرف می کرده اند در سنین پیش از دبستان و دبستان طبیعی است.

بیماران تالاسمی ماژور به دلیل نیاز به تزریق مکرر خون، جزو گروه های پر خطر از لحاظ ابتلا به بیماری های ویروسی منتقل شونده از راه خون از جمله عفونت ناشی از ویروس هپاتیت C (HCV) محسوب می شوند. در مطالعه حاضر به بررسی شیوع هپاتیت C در بیماران تالاسمی ماژور مراجعه کننده به بیمارستان مفید تهران پرداختیم و رابطه عفونت HCV با سطح آنزیمهای کبدی و فریتین سرم را مورد بررسی قرار داده ایم.

در این مطالعه گذشته نگر، 110 بیمارمبتلا به تالاسمی ماژور که طی 1381 جهت تزریق خون به بیمارستان کودکان مفید تهران مراجعه کرده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند و اطلاعات مورد نیاز از جمله وضعیت anti-HCV و HCV-RNA (در مورد بیماران anti-HCV مثبت) و میزان آلانین آمینوترانسفراز (ALT)، آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) و فریتین از پرونده های آنها استخراج شد.

anti-HCV در 13 نفر (8/11%) از بیماران مثبت بود که از این تعداد 11 مورد (6/84%) HCV-RNA مثبت داشتند. زمان شروع ترانسفیوژن در کلیه بیماران anti-HCV مثبت، قبل از شروع برنامه غربالگری خونهای اهدایی از لحاظ HCV در ایران (سال 1375) بود. شیوع ALT افزایش یافته در میان بیماران anti-HCV مثبت به طور معنی داری از بیماران anti-HCV منفی بیشتر بود (p=0.03). شیوع آنزیمهای کبدی افزایش یافته (بدون در نظر گرفتن وضعیت anti-HCV) به طور معنی داری (p<0.001) در بیماران با سطوح فریتین بالاتر، بیشتر بود.

شیوع عفونت HCV در بیماران تالاسمی ماژور در مرکز کودکان مفید با شروع برنامه غربالگری از سال 1375 کاهش یافته است، با این حال پایش این بیماران از لحاظ عفونت HCV همچنان ضروری به نظر می رسد. علاوه بر این مطالعه حاضر نشان می دهد که گرچه اضافه باز آهن ناشی از تزریق مکرر خون می تواند سبب اختلال آنزیمهای کبدی گردد، بررسی از لحاظ ابتلا به هپاتیت C در بیماران تالاسمی ماژوری که ALT افزایش یافته دارند، منطقی به نظر می رسد.

در بین عوامل اسهال، کمپیلوباکترها از پاتوژنهای مهم در بروز گاستروآنتریت در بسیاری از کشورهای جهان می باشند.
بررسی نقش احتمالی کمپیلوباکترها در اسهال کودکان بستری در بیمارستان مفید و مرکز طبی کودکان و سنجش مقاومت سویه های جدا شده از اهداف این مطالعه می باشد.

در فاصله زمانی مهرماه 1382 تا مهرماه 1383، تعداد 500 نمونه مدفوع از دو بیمارستان مذکور در محیط کری بلر به آزمایشگاه مرکز تحقیقات بیماری های گوارش منتقل و در محیط بروسلا آگار حاوی مکملهای آنتی بیوتیکی کشت داده شد. شناسائی کلنی های مشکوک با استفاده از آزمایشات بیوشیمیائی و حساسیت داروئی آنها با استفاده از روش کربی بائر و دیسکهای حاوی آنتی بیوتیک انجام گردید.

تعداد 39 مورد کمپیلوباکتر از اطفال مبتلا به اسهال جدا گردید (8/7%) که 5 عدد از آنها در کشت مجدد رشد نکردند.کمپیلوباکتر ژژونی گونه غالب بود (7/66%). میزان حساسیت کمپیلوباکترها به آنتی بیوتیکهای مختلف نیز به ترتیب زیر بود: جنتامایسین، ایمی پنم و کلیسیتین (100%)، استرپتومایسین و کلرامفنیکل (97%) و نئومایسین (1/94%)، آمپی سیلین (2/88%)، اریترومایسین (2/85%)، تتراسیکلین (5/70%)، سفوتاکسیم (8/58%)، کربنی سیلین (50%)، سفتازیدیم (3/32%) و سیپروفلوکساسین (5/20%). تمامی سویه های جدا شده به سفالکسین مقاوم بودند.

نتایج مطالعه اخیر نشان می دهد که کمپیلوباکترها بعنوان یکی از عوامل جدی اسهال در اطفال مطرح می باشند و با توجه به مشکلات مربوط به کشت و جداسازی، در نمونه های اسهال کودکان کمتر مورد توجه قرار گرفته اند. مقاومت بسیار بالای سویه های کمپیلوباکتر ایران نسبت به کینولونها هشدار دهنده بوده و باید اقدام پیشگیرانه در این خصوص به عمل آید.

رینیت آلرژیک یکی از شایعترین دستگاه تنفسی است که شیوع آن با افزایش آلودگی های هوایی رو به افزایش است. تحقیقات زیادی بر روی کاهش شنوایی در بیماران با رینیت آلرژیک انجام شده اما این تحقیقات اکثرا در گروه سنی اطفال صورت گرفته است. از آنجا که تحقیق جداگانه ای در این زمینه در افراد بزرگسال نبوده و با توجه به میزان شیوع رینیت آلرژیک در کشور ما، تحقیق حاضر بر روی بیماران مراجعه کننده به درمانگاه بیمارستان بوعلی و سه کلینیک خصوصی در سالهای 83-1379 انجام شد.

تکنیک این مطالعه مقطعی بر اساس مصاحبه، مشاهده، انجام تستهای آزمایشگاهی و سنجش شنوایی بود. 800 نفر از 1000 بیمار مراجعه کننده با علائم رینیت آلرژیک که حداقل یک ماه علایم مربوطه را داشتند، پس از تایید آلرژی با تستهای آزمایشگاهی بعنوان "گروه مورد" انتخاب شدند. برای کلیه بیماران PTA، تمپانومتری و تست عملکرد شیپور استاش انجام شد. از طرف دیگر 840 بیمار که به درمانگاه جراحی مراجعه کرده و علائم رینیت آلرژیک نداشتند و از نظر سنی یا نزدیک به گروه مورد بودند، بعنوان "گروه شاهد" انتخاب و تحت آزمونهای شنوایی مشابه قرار گرفتند.

میانگین (SD±) کاهش شنوایی گروه مورد در گوش راست و چپ 10±9.1 دسی بل و در گروه شاهد 2.5±2.2 دسی بل بود (p<0/005). هیچکدام از افراد گروه های شاهد و مورد اختلاف کامل عملکرد شیپور استاش را نشان نمی دادند و تنها 140 نفر از افراد گروه مورد و 120 نفر از افراد گروه شاهد اختلال نسبی داشتند.

رینیت آلرژیک در بزرگسالان باعث کاهش شنوایی می شود. مکانیسم ایجاد کاهش شنوایی در بزرگسالان اختلال در عملکرد شیپور استاش و اوتیت سروز نبوده و مکانیسمهای دیگری در ایجاد آن دخیل می باشند که باید در مطالعات آتی مورد بررسی قرار گیرد.

ورود به دانشگاه مقطعی بسیار حساس در زندگی جوانان است که غالبا با تغییرات زیادی در روابط اجتماعی و بین فردی آنها همراه است. هدف این مطالعه، بررسی تغییر خود پنداره دانشجویان در جریان تحصیلات دانشگاهی و ارتباط آن با متغیرهای فردی است.

در این مطالعه توصیفی تحلیلی، جامعه آماری شامل 111 دانشجوی سال اول و 102 دانشجوی سال چهارم دوره کارشناسی دانشکده توانبخشی بود. جهت سنجش خود پنداره از آزمون کارل راجرز استفاده گردید. به منظور تجزیه و تحلیل آماری از نرم افزار SPSS و آزمون کای دو استفاده شد.

1/13 درصد دانشجویان دارای خود پنداره طبیعی و 9/86 درصد دارای خود پنداره ضعیف و منفی بوده و ارتباط معنی داری بین تاهل، سن و جنس با خود پنداره بدست نیامد. مقایسه 2 گروه دانشجویان سال اول و چهارم نشان داد که تحصیلات دانشگاهی نقشی در تغییر خود پنداره آنان ندارد.

عدم ارتباط معنی دار خود پنداره با تحصیلات دانشگاهی و وجود خود پنداره ضعیف و منفی در اکثریت دانشجویان، ضرورت توجه و پرداختن بیشتر به مسایل روانی و عوامل تاثیر گذار را نشان داده و فعال کردن مراکز مشاوره ای را طلب می نماید.

اضطراب از علایم شایع روانپزشکی در بیماران مبتلا به صرع می باشد که اغلب مورد توجه قرار نمی گیرد یا به طور ناقص درمان می شود. عدم دقت در تشخیص به موقع و درمان آن می تواند عواقب مهمی بدنبال داشته باشد. هدف از این مطالعه بررسی میزان اضطراب در بیماران مبتلا به انواع صرع می باشد.

در این پژوهش توصیفی، 138 بیمار مبتلا به صرع که به درمانگاه نورولوژی وابسته به بیمارستان امام حسین تهران و انجمن صرع ایران در سال 1383 مراجعه نموده بودند، وارد شدند. بیماران با کمک پرسشنامه (symptoms check list) SCL-90-R و پرسشنامه جمعیت شناختی مورد ارزیابی قرار گرفتند.

9/44 درصد از بیماران مبتلا به صرع دچار اضطراب بودند. بیشترین شیوع اضطراب در بیماران مبتلا به صرع ژنرالیزه، زنان مجرد و بیکار بود.

اضطراب در بیماران مبتلا به صرع نسبت به جمعیت عمومی از شیوع بالایی برخوردار است که این مساله توجه پزشکان را به تشخیص و درمان به موقع و موثر این اختلال قابل علاج و بهبود کیفیت زندگی آنان جلب می کند.

کاهش شنوایی ناشی از سروصدا شایعترین علت کری های شغلی می باشد که تنها در آمریکا حدود 10 میلیون نفر مبتلا به این بیماری می باشند. سرو صدا زیاد می تواند باعث آسیب ارگان شنوایی از یک تورم ساده تا تخریب کامل سلولهای مژکدار شود. کاهش شنوایی ناشی از سروصدا امروزه یکی از بلایای دنیای صنعت و پیشرفت می باشد که تمامی افراد را صرف نظر از نژاد، جنس و سن گرفتار می سازد.

این تحقیق به روش مقطعی بر روی کارگران شاغل در کارخانه آزمایش تهران انجام شد. 100 کارگر این کارخانه در کارگاه های پر سروصدا (شدت صوت بالاتر از 85 دسی بل) مشغول بکار بودند. پس از شرح حال، معاینه فیزیکی و آزمایشات لازم و حذف کلیه عوامل مداخله گر در ایجاد کاهش شنوایی حسی – عصبی، 60 کارگر 64-25 سال انتخاب شدند. ادیومتری (PTA) 48 ساعت پس از استراحت شغلی از هر دو گوش انجام شد و نتایج بدست آمده مورد بررسی قرار گرفت.

سروصدا بر روی گوش کارگران بخصوص در فرکانس 4000 هرتز سویی دارد بطوری که تنها 3/48 درصد از کارگران شنوایی نرمال داشتند. هر چه مدت زمان قرار گرفتن در محیط پر سروصدا بیشتر باشد، امکان آسیب شنوایی هم بیشتر می شود. 2/72 درصد از افرادی که کمتر از 10 سال در محیطهای پر سروصدا مشغول بکار بودند، شنوایی طبیعی داشتند ولی تنها 3/33 درصد کارگرانی که بیش از 20 سال در کارخانه کار می کردند دارای شنوایی طبیعی بودند. امکان آسیب شنوایی با افزایش سن بیشتر می شود بطوری که در کارگران 34-25 سال 60 درصد، 44-35 سال 5/76 درصد، 54-45 سال 5/37 درصد و در گروه سنی 64-55 سال 9/42 درصد دارای شنوایی طبیعی بودند.

کاهش شنوایی حسی – عصبی در کارگرانی که در محیط های پر سروصدا کار می کنند، شایع است. توصیه می شود در تمام مراکز صنعتی شدت صوت اندازه گیری شده و چنانچه بالاتر از 85 دسی بل باشد از روش های پیشگیری مطمئن استفاده شود. معاینات دوره ای شنوایی هر 6 ماه یا یک سال و مقایسه آن با ادیومتری اولیه نیز توصیه می شود.

سلامت روان از موضوعات بحث در روانپزشکی است. از جمله عوامل مرتبط با آن توانایی مدارای افراد با تغییرات و استرسها می باشد. این پژوهش با هدف بررسی سلامت روان و شیوه های مدارا در دانشجویان جدید الورود (مهرماه 83) دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی انجام پذیرفت.

این پژوهش بر روی 249 نفر از دانشجویان پنج دانشکده داندانپزشکی، پزشکی، پرستاری و مامایی، تغذیه و توانبخشی به شیوع مقطعی و با استفاده از پرسشنامه سلامت عمومی 28 سوالی(GHQ-2-8، پرسشنامه مدارای بلینگز و موس و یک پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک انجام و با شیوه های آماری کای دو و Student t-test تجزیه و تحلیل گردید.

در کل 1/36% از دانشجویان مورد مطالعه امتیاز بزرگتر یا مساوی نمره در GHQ (نمره 23) را بدست آوردند که بین دو جنس تفاوت معنی داری مشاهده نشد. افراد مشکوک به اختلالات روان پزشکی، بیش از بقیه از راهبرد مدارای جسمانی کردن و مهار جنس تفاوت معنی داری مشاهده نشد. افراد مشکوک به اختلالات روان پزشکی، بیش از بقیه از راهبرد مدارای جسمانی کردن و مهار هیجانی استفاده می نمودند (p<0/05) و افراد با سلامت روان بیشتر، از توانایی حل مساله و ارزیابی شناختی بیشتری برخوردار بودند (p<0.05). از نظر جلب حمایت اجتماعی بین دو گروه با امتیاز GHQ کمتر از نمره برش (نمره 23) و امتیاز بالاتر یا مساوی نمره برش تفاوت معنی داری بدست نیامد.

افراد با سلامت روانی بیشتر از شیوه های مدارای فعال و موثرتری استفاده کرده، بیشتر اقدام به ارزیابی شناختی مشکلات و یافتن راه حل می نمایند. با توجه به جدایی ناپذیری استرسها از روند زندگی و تحصیل، آموزش شیوه های موثر مدارا به دانشجویان خصوصا در ابتدای دوران تحصیل می تواند مصونیت آنها را در برابر پریشانی روانی افزایش دهد.

بسیاری از ژنهای مستعدکننده بیماری های ژنتیکی، بزرگ، پیچیده و شامل قطعات متعدد کدکننده پروتئین (اگزون) می باشند. مونتاژ ژنها، روشی جدید برای تولید یک قطعه به هم پیوسته از مولکول بزرگ DNA است که این قطعه جدید می تواند توسط روش های بسیار حساس مورد بررسی نهایی قرار گیرد.

در مطالعه حاضر، چهار قطعه کدکننده پروتئین به شماره های 24، 23، 20، 2 از ژن BRCAl (ژن مستعد کننده سرطان ارثی پستان) به هم متصل شد و سپس توسط روش توالی یابی DNA مورد آنالیز قرار گرفت. دو قطعه 2 و 20 از اهمیت بسیار زیادی در عملکرد ژن BRCAl برخوردار بوده و شامل نقاط شایعی برای داشتن جهشهای ژنتیکی بیماریزا می باشند، لذا به منظور جلوگیری از عدم شناسایی جهشهای ژنتیکی مربوطه، چهار قطعه فوق الذکر به ترتیب 24-2-20-23 به هم چسبانده شد.

برای تایید صحت نحوه چسبیدن قطعات مذکور، ابتدا مولکول نرمال (Wild type) به هم پیوسته DNA با روش توالی یابی مورد آنالیز قرار گرفته و صحت آن تایید شد. سپس به منظور نشان دادن کاربردی بودن این روش در شناسایی جهش ژنتیکی، سه نمونه DNA جهش یافته از قبل تشخیص داده شده، با استفاده از این چسب مورد آنالیز توالی یابی DNA قرار گرفت. در هر 3 مورد (100%) جهش ژنتیکی مربوطه در مولکول جدید DNA شناسایی شد.

مطالعه نشان داد استفاده از روش مونتاژ ژنها می تواند در شناسایی جهشهای ژنتیکی در ژنهای پیچیده نظیر BRCAl/2 مفید بوده و با هزینه ای کمتر و نیز سریعتر در آزمایشگاه های تشخیص ژنتیکی و یا غربالگری در سطوح ملی مورد استفاده قرار گیرد. شناسایی جهشهای ژنتیکی یکی از کاربردهای این روش می باشد لکن این تکنیک، یک ایده جدید است که می تواند کاربردهای بالقوه دیگری نیز داشته باشد.

ارزیابی کیفی خارجی به بررسی نتایج آزمایشهای انجام شده در آزمایشگاه های مختلف بر روی نمونه ای مشترک توسط "مرکزی معتبر" اطلاق می گردد. انجام این گونه ارزیابی ها در مورد آزمایشگاه های تشخیص طبی از سال 1376 در ایران آغاز شده است. نتایج جمع آوری شده با توجه به روش اندازه گیری آزمایشگاه ها در گروه های غلظتی مختلف پردازش شده و صحت پاسخ ها در مقابل مقدار هدف سنجیده می شود.

در این مطالعه نتایج حاصل از اندازه گیری 14 پارامتر در 9 دوره ارزیابی خارجی گردآوری شده و پس از محاسبات آماری میانگین هر گروه در هر دوره با نتیجه مورد انتظار مقایسه گردیده است. مبنای این مقایسه آزمون Paired t test می باشد.

نتایج حاکی از انطباق مقدار بدست آمده از میانگین عموم با ارزش مورد انتظار در اکثر پارامترها می باشد.

علیرغم تجربی بودن فرضیه میانگین عموم، درستی استفاده از آن در ارزیابی های کیفی خارجی، در این تحقیق به اثبات رسیده است. با توجه به مشکلات علمی و اجرایی متعدد در تعیین مقدار با استفاده روش های قطعی و نیز شرایط انتخاب آزمایشگاه های مرجع به نظر می رسد محاسبه میانگین عموم همچنان بهترین روش برای تعیین ارزش هدف باشد.

متعاقب گسترش جهانی کله سیستکتومی لاپاراسکوپیک از سال 1990، در مورد عوارض و مرگ و میر این عمل بحثهای طولانی صورت گرفته است. افزایش ضایعات مجاری صفراوی و تنگی های مجاری صفراوی در مقایسه با کله سیستکتومی باز از عوارض انجام این عمل از طریق لاپاراسکوپیک می باشد.

در یک بررسی توصیفی با استفاده از مطالعه پرونده بیماران و معاینه بالینی آنها پس از عمل و مصاحبه تلفنی تا یک سال بعد از عمل، عوارض این روش جراحی بررسی شد.

در 155 نفر از بیماران که با روش کله سیستکتومی لاپاراسکوپیک تحت عمل قرار گرفته بودند، 4 نفر (8/3%) دچار صدمه مجاری صفراوی شده که نیاز به لاپاراتومی و اعمال ترمیمی پیدا کردند.

کله سیستکتومی لاپاراسکوپیک یک روش جراحی با مرگ و میر پایین است ولی ضایعات مجاری صفراوی هنوز یک مشکل عمده به حساب می آید. برای جلوگیری از این گونه ضایعات، شناخت آناتویمک حین عمل جراحی یکی از نکات مهم است.

با توجه به اهمیت نازایی در طب زنان و شیوع فیبروم های رحمی در سنین تولید مثل برخورد صحیح با فیبروم در بیماران نازا اهمیت خاصی برخوردار است.
در مطالعات مختلف اتفاق نظری راجع به اثر فیبروم بر روی نتایج ART وجود ندارد. در مطالعه ای گذشته نگر در سال 2001 که تحت عنوان "لیومیوم های رحمی و اثرات آنها روی IVF" انجام شد نتیجه گرفته شد که لیومیوم روی IVF اثر منفی ندارد و اندازه و محل فیروم هیچ تاثیری روی نتیجه IVF نخواهد گذاشت. حال آنکه در برخی مطالعات فیبروم های بالای 5 سانتی متر را عامل خطر دانسته اند. در مطالعه ای دیگر عنوان شده است که میوم های تنه رحم که در داخل حفره قرار نگرفته و آویزان نشده باشند و زیر 7 سانتی متر باشند میزان لانه گزینی و سقط را در IVF و ICSI افزایش نمی دهند.

دیس پپسی مجموعه ای از علائم گوارشی است که به شکل درد اپیگاستر، سیری زودرس، تهوع و ترش کردن می باشد. حدود 4% مراجعه کنندگان به پزشکان عمومی، بیماران با شکایتهای دستگاه گوارش فوقانی هستند. دیس پپسی یکی از شایعترین علل مراجعات سرپائی بوده و بار سنگینی از نظر سلامتی و هزینه های درمانی ایجاد می کند. همراهی افسردگی و اضطراب در این بیماران با شدت علایم و عدم پاسخ به درمان مرتبط است. پژوهشها رابطه دیس پپسی بدون زخم را با افسردگی و اضطراب ثابت کرده است و چنین بنظر می رسد که درمانهای روانشناختی و داروهای ضد افسردگی در درمان بیماران دیس پپتیک بدون زخم موثر است و سایر درمانهای رایج فعلی در این گروه از بیماران اثر محدودی دارند. از آنجائی که در بیماران مبتلا به زخم معده نیز اختلالات روانی متعددی نشان داده شده است، اهمیت یافته های روانشناختی در بیماران با علائم دیس پپسی، نامشخص باقی مانده است. همچنین مطالعاتی در رد ارتباط افسردگی و دیس پپسی بدون زخم وجود دارد.این مطالعه با هدف بررسی شیوع اضطراب و افسردگی در بیماران مراجعه کننده با شکایت دیس پپسی و نیز پیگیری و مقایسه با یافته های نهایی آندوسکوپیک در این بیماران انجام شده است.

همی آژنزی تیرویید یا عدم تشکیل یک لوب تیرویید با یا بدون وجود ایسموس یک اختلال مادرزادی نادر است. وجود کارسینوم پاپیلری تیرویید در بیمار با همی آژنزی تیرویید بسیار نادر است. در این مطالعه خانم 42 ساله معرفی می شود که با شکایت توده در گردن از 5/1 ماه پیش، مراجعه کرده است. در معاینه یک ندول 5/1×5/1 سانتیمتر در لوب راست تیرویید داشت. در آسپیراسیون ندول تیرویید (FNA) کارسینوم پاپیلری تیرویید گزارش گردید. بیمار تحت عمل جراحی قرار گرفت. در حین عمل لوب راست تیرویید بیمار خارج، آنگاه طرف چپ گردن در محل طبیعی تیرویید باز شد که اثری از لوب چپ تیرویید وجود نداشت و ایسموس نیز روی تراشه یافت نشد. در اسکن با ید رادیواکتیو یک ماه بعد از عمل جراحی جذب ید تنها در بستر لوب راست تیرویید مشاهده گردید و در سایر نواحی هیچ اثری از وجود بافت تیرویید یافت نشد. لذا تشخیص همی آژنزی لوب چپ تیرویید و ایسموس ثابت گردید. گزارش نهایی پاتولوژی نیز پاپیلری کارسینوما بود. گزارش فوق یک مورد نادر کارسینوم پاپیلری تیرویید در زمینه همی آژنزی تیروئید بود که معمولا به طور اتفاقی کشف می شود.

اختلال تبدیلی (Conversion disorder) نوعی اختلال در عملکرد جسمی است که با مفاهیم آناتومیکی و فیزیولوژیکی دستگاه های عصبی مرکزی یا محیطی انطباق ندارد. این اختلال متعاقب استرس بروز می کند و موجب اختلال عملکرد عضوی در بدن می شود. علیرغم شیوع بالای تابلوی کلاسیک، این اختلال تابلوهای بالینی بسیار ناشایعی را نیز ایجاد می کند.مورد گزارش شده نمونه ای از تابلوی اختلال تبدیلی است که بعد از تلقیح واکسن سرخک و سرخجه (MR) در قالب طرح سراسری واکسیناسیون سال 1382 دچار علایم شده است.