فهرست مطالب

پژوهش در پزشکی - سال سی و چهارم شماره 4 (پیاپی 136، زمستان 1389)

نشریه پژوهش در پزشکی
سال سی و چهارم شماره 4 (پیاپی 136، زمستان 1389)

  • تاریخ انتشار: 1389/12/28
  • تعداد عناوین: 11
|
  • علیرضا خلعتبری، احمد تمجیدی پور صفحه 209
    سابقه و هدف
    با توجه به اهمیت یادگیری درس آناتومی در تشخیص و درمان بیماری ها و نیز مشاهده عدم موفقیت روش های معمول تدریس آن و وجود گزارشاتی مبنی بر موفقیت پیش سازمان دهنده یا پیش زمینه در ارتقاء کیفیت آموزش و به منظور مقایسه دو روش تدریس تئوری-عملی با عملی-تئوری بر یادگیری درس آناتومی و نیز میزان رضایت دانشجویان، این تحقیق در دانشگاه علوم پزشکی لرستان انجام گرفت.
    روش بررسی
    تحقیق با طراحی کار آزمایی بالینی از نوع cross-over روی 20 دانشجو و در کل 40 نمونه انجام گرفت. در روش تدریس تئوری-عملی، به مدت 6 هفته ابتدا مباحث تئوری آناتومی در سه بخش اسکلتی-عضلانی، احشا و عروق-اعصاب و نیز در سه حیطه روانی، آموزشی و امتحان، مطابق سر فصل های آموزشی مصوب، ارائه شد و سپس کلاس های عملی (تشریح جسد و استفاده از مولاژ) تشکیل گردید. در روش تدریس عملی-تئوری، مباحث آناتومی مشابه و نیز با شرایط مشابه آموزش داده شد، با این تفاوت که ابتدا کلاس های عملی و سپس کلاس های تئوری تشکیل گردید. نمرات دانشجویان در آخر ترم به عنوان میزان یادگیری با آزمون من- ویتنی U مورد قضاوت آماری قرار گرفت. همچنین میزان رضایت دانشجویان نیز بررسی گردید.
    یافته ها
    تحقیق روی 20 دانشجو شامل 10 نفر دختر و 10 نفر پسر در 2 مرحله با دو روش تدریس انجام گرفت. میزان یادگیری در روش تدریس تئوری-عملی برابر 1/2± 8/11 و در روش تدریس عملی-تئوری برابر 9/1±0/15بود (001/0p<). میزان رضایت مندی دانشجویان از روش تدریس عملی-تئوری بیشتر بود (05/0p<).
    نتیجه گیری
    به نظر می رسد روش تدریس عملی-تئوری در یادگیری درس آناتومی موثرتر بوده و نیز میزان رضایت دانشجویان را افزایش می دهد. تحقیقات بیشتر را در سایر دروس مشابه توصیه می نماید.
    کلیدواژگان: روش تدریس، آناتومی، یادگیری
  • گیتا اسلامی، سودابه طاهری، فاطمه فلاح، حسین گودرزی، سید عبدالمجید آیت اللهی، راضیه زارع مهذبیه صفحه 214
    سابقه و هدف
    با توجه به مقاومت به آنتی بیوتیک های مهار کننده سنتز دیواره سلولی به علت حضور بتالاکتاماز، عدم حضور گیرنده-های پنی سیلین و ناتوانی داروهای بتالاکتام در فعال سازی آنزیم های اتولیتیک دیواره سلول باکتری، به منظور مقایسه اثر آنتی-باکتریال گیاه همیشه بهار با سفالوسپورین ها که جزء مهارکننده های سنتز دیواره سلولی هستند، بر باکتری های جدا شده از بیماران مبتلا به سلولیت، این مطالعه انجام شد.
    روش بررسی
    تحقیق با طراحی تجربی بر روی 100 نمونه از بیماران مبتلا به سلولیت انجام شد. گل همیشه بهار به روش پرکولاسیون با حلال متانول 85 درصد عصاره گیری شد. حلال به وسیله روتاری تبخیر و به وسیله دستگاه لیوفیلیزه گردید. اثر ضدباکتریایی عصاره با دو روش دیسک دیفیوژن و MIC بررسی شد و به همراه 5 دیسک آنتی بیوتیک های سفیکسیم، سفالکسین، سفتریاکسون، سفتی زوکسیم و سفازولین هاله های عدم رشد حاصل از دیسک های آنتی بیوتیکی با عصاره تام برحسب نوع باکتری مقایسه گردید. داده های بین گروه های آنتی بیوتیکی بر روی مقاومت با آزمون ANOVA و در داخل گروه ها با آزمون t زوجی مورد قضاوت آماری قرار گرفتند.
    یافته ها
    استرپتوکوک ها، آنتروکوک فکالیس، استافیلوکوک، MRSA و استافیلوکوک ساپروفیتیکوس به رقت 128/1 عصاره در آزمایش MIC حساس بودند. در آزمایش دیسک دیفیوژن، استرپتوکوک ها و آنتروکک فکالیس به عصاره 100 درصد حساس و استافیلوکوک ساپروفیتیکوس در برابر عصاره مشابه سفتی زوکسیم حساسیتی معادل 50 درصد داشت. استافیلوکوک MRSA نسبت به عصاره حساسیت معادل 100 درصد داشت و باکتری های گرم منفی مانند پروتئوس، ای کلای، کلبسیلا، سراشیا و سودوموناس در برابر این عصاره مقاوم بودند. اختلاف معنی داری بین کاربرد عصاره گیاه بر روی باکتری های گرم مثبت و منفی وجود داشت (001/0p<).
    نتیجه گیری
    به نظر می رسد که عصاره گل همیشه بهار همراه با آنتی بیوتیک ها در درمان سلولیت می تواند کاربرد داشته باشد.
    کلیدواژگان: مقاومت آنتی بیوتیکی، سفالوسپورین، عصاره گل همیشه بهار، سلولیت، باکتری های گرم مثبت
  • معصومه دل آرام، علی حائری صفحه 219
    سابقه و هدف
    سندروم پیش از قاعدگی، ظهور علایم ناراحت کننده ای است که فعالیت روزانه زنان را مختل کرده و مشکلات فراوانی را برای آنها ایجاد می کند. با توجه به وجود روش های درمانی متفاوتی و لزوم انتخاب داروهایی با عوارض جانبی کمتر، مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر عصاره گیاه خوشاریزه بر علایم سندروم پیش از قاعدگی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شهر کرد در سال 1387 صورت گرفت.
    روش بررسی
    این کار آزمایی بالینی یک سو کور در 60 نفر از دانشجویان دارای علایم سندروم پیش از قاعدگی انجام شد. این افراد به طور تصادفی به دو گروه 30 نفره دریافت کننده عصاره خوشاریزه و دارونما تقسیم شدند و جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه DRSP (Daily Record of severity of problems) استفاده گردید. در پایان ماه اول و دوم پس از درمان، شدت علایم سندروم پیش از قاعدگی در دو گروه تعیین و با شرایط قبل از مداخله مقایسه شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات با نرم افزار SPSS صورت گرفت و 05/0> P معنی دار در نظر گرفته شد.
    یافته ها
    شدت علایم سندروم پیش از قاعدگی قبل از مداخله در دو گروه عصاره خوشاریزه و دارونما مشابه بود (1/22±8/100 در مقابل 5/19±3/104)، اما پس از مداخله اختلاف دو گروه معنی دار بود (2/13±7/49 در مقابل 1/18±1/79؛ 002/0=P).
    نتیجه گیری
    عصاره گیاه خوشاریزه احتمالا بر کاهش علایم سندروم پیش از قاعدگی موثر است. استفاده از این داروی گیاهی در درمان سندروم پیش از قاعدگی پیشنهاد می گردد.
    کلیدواژگان: سندروم پیش از قاعدگی، خوشاریزه، دارونما
  • مجید جدیدی، عباسعلی وفایی، حسین میلادی گرجی، اکرم بابایی سعید آبادی صفحه 225
    سابقه و هدف
    جنس Ferula (آپیاسه) یک گیاه بومی و پایای آسیای مرکزی است که به صورت گسترده در ایران می روید و به عنوان غذا و طب سنتی مورد استفاده قرار می گیرد. بررسی های مختلف روی گونه های فرولا اثرات ضد دردی، ضد التهابی، ضد تب، ضد تشنج و شل کننده عضلات صاف را نشان داده است. هدف مطالعه حاضر، تعیین اثر عصاره هیدروالکلی گونه فرولا پرسیکا در دوزهای مختلف بر علایم ناشی از قطع مرفین و مدت دوره خواب بود.
    روش بررسی
    در این مطالعه از 64 سر موش سوری نر به وزن 30- 25 گرم استفاده شد. برای معتاد کردن حیوانات از روش مارشال (تزریق 10 دوز دارویی در مدت چهار روز) و برای ارزیابی دوره خواب از روش Angle استفاده شد. به گروه های آزمایش سه دوز عصاره هیدروالکلی فرولا (50، 100 و200 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن) و در گروه شاهد سالین به صورت داخل صفاقی تزریق شد. ارزیابی علایم شاخص قطع مرفین شامل تعداد پریدن و سنجش وزن مدفوع بود.
    یافته ها
    عصاره فرولا پرسیکا در هر سه دوز تاثیر معنی داری بر تعداد پرش نداشت، ولی موجب کاهش دفع مدفوع ناشی از تزریق نالوکسان شد (001/0=p). همچنین تزریق عصاره فرولا پرسیکا در دوزهای 50 و 100 میلی گرم به طور قابل توجهی دوره خواب را در مقایسه با گروه شاهد افزایش داد (004/0=p).
    نتیجه گیری
    عصاره فرولا پرسیکا احتمالا نقش مهمی در تعدیل علایم قطع مرفین ندارد، ولی دارای اثر خواب آوری می باشد.
    کلیدواژگان: عصاره هیدروالکلی، فرولا پرسیکا، سندرم قطع، مرفین، نالوکسان، دوره خواب
  • پروین میرمیران، مریم جسری، غزاله اسلامیان، فیروزه حسینی اصفهانی، فرهاد حسین پناه، فریدون عزیزی صفحه 231
    سابقه و هدف
    با توجه به اهمیت اطلاع از عوامل خطرساز بیماری های قلبی عروقی و وجود گزارش هایی مبنی بر نقش دور کمر و شاخص توده ی بدنی و توام آنها با بیماری های قلبی، هدف از این مطالعه ی طولی، تعیین نقش این دو شاخص بر احتمال ابتلای کودکان 10-3 ساله ی شرکت کننده در مطالعه ی قند و لیپید تهران به عوامل خطرساز بیماری های قلبی عروقی در مدت 7/6 سال پیگیری بود.
    روش بررسی
    مقادیر دورکمر، قد، وزن، تری گلیسرید، کلسترول، فشار خون،کلسترول HDL، کلسترول LDL و قندخون 470 کودک 10-3 ساله پیش و پس از 7/6 سال پیگیری ارزیابی شد. ارتباط دورکمر و شاخص توده ی بدنی با یکدیگر و با CVDRF، همچنین تغییرات CVDRF و شاخص های تن سنجی در طول زمان بررسی شدند. ارتباط تعدیل شده ی دورکمر و شاخص توده ی بدنی و مدلی مرکب از هردو با CVDRF از طریق آزمون ROC بررسی و سطح زیر نمودارهای مربوط به هر سه مدل با یکدیگر مقایسه و با آزمون کای دو مورد قضاوت آماری قرارگرفت.
    یافته ها
    تغییرات تمامی CVDRF و شاخص های تن سنجی در طول زمان معنی دار و دور کمر و شاخص توده ی بدنی با یکدیگر و با کلیه ی CVDRF به جز فشار خون دیاستولیک و قند خون ارتباط معنی داری داشتند (03/0>P). دورکمر و شاخص توده ی بدنی در پیشگویی ابتلا به CVDRF با یکدیگر تفاوت چشم گیری نداشتند، اما مدل مرکب با هر دوی این شاخص ها در پیشگویی ابتلا به کلسترول HDL پایین و کلسترول LDL و تری گلیسرید بالا (001/0>P) و با دورکمر در پیشگویی کلسترول بالا (011/0>P) تفاوت معنی داری داشت.
    نتیجه گیری
    به نظر می رسد که مدل هر دو شاخص دور کمر و شاخص توده ی بدنی قابلیت پیش گویی با CVDRF دارند، اما این قابلیت برای تک تک آنها وجود ندارد.
    کلیدواژگان: دور کمر، توده بدنی، عوامل خطرساز بیماری های قلبی، عروقی
  • ناهید بلادی مقدم، عیسی بخشنده مقدم، سمیه باقی زاده، هیوا امجدی صفحه 239
    سابقه و هدف
    با توجه به شیوع و اهمیت درمان بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروز همراه با عود و خاموشی (RRMS) و آمار متفاوت از نتایج درمان با اینترفرون بتا1a (IFN-β1a) عضلانی و مشخص نبودن فاکتورهای دموگرافیک و بالینی مرتبط با نتایج درمان و عدم گزارش از تجربه آن در کشور ما و به منظور تعیین تاثیر IFN-β1a عضلانی بر مولتیپل اسکلروز همراه با عود و خاموشی و فاکتورهای مرتبط با درمان، این تحقیق روی مراجعین بیمارستان امام حسین(ع) در سال های 1385-1384 انجام گرفت.
    روش بررسی
    تحقیق به روش کارآزمایی بالینی از نوع مقایسه قبل و بعد روی 63 بیمار انجام گرفت. تشخیص بیماری بر اساس Revised McDonald Criteria 2005 بوده و وضعیت پایه بیماران از نظر تظاهرات اولیه بیماری، تعداد حملات، فاصله شروع بیماری تا شروع درمان و نمره وضعیت ناتوانی گسترده (EDSS) بررسی گردید. IFN-β1a عضلانی ساخت شرکت Biogen با دوز 30 میکروگرم در هفته به مدت 18 ماه تجویز شد. بیماران حداقل 18 ماه پیگیری شدند و دوباره شاخص های EDSS و تعداد حملات بررسی شدند. در صورتی که بیمار طی 18 ماه حداکثر یک حمله داشته و یا EDSS بیماران ثابت مانده یا کاهش پیدا می کرد به عنوان درمان تلقی شده و تاثیر درمان با آزمون مک نمار و نقش عوامل مرتبط با درمان با آزمون های کای دو، t ومن ویتنیU مورد قضاوت قرار گرفت.
    یافته ها
    از 63 بیمار مورد بررسی در سنین 50-18 سال، 30 نفر (6/47 درصد) بهبود پیدا کردند. سن بیماران نقشی در نتیجه درمان نداشت. بیماری در زنان، مدت کمتر ابتلا تا شروع درمان، تعداد حملات کمتر و EDSS پایین تر قبل از درمان بر درمان تاثیرگذار بود.
    نتیجه گیری
    به نظر می رسد این دارو به ویژه در برخی بیماران با علایم نوریت اپتیک و اختلالات حسی، مدت کمتر شروع بیماری تا شروع درمان، حملات کمتر قبل از درمان و EDSS کمتر قبل از شروع درمان مؤثر است.
    کلیدواژگان: اینترفرون بتا1a، مولتیپل اسکلروز همراه با عود و خاموشی، نمره وضعیت ناتوانی گسترده
  • فرید عباسی، لیلا جوکار، کامیار علوی، محمد علی اوصیاء، حمید حمیدی صفحه 244
    سابقه و هدف
    با توجه به شیوع نسبتا بالای لیکن پلان دهانی و عدم موفقیت قطعی درمان های شناخته شده فعلی، این تحقیق به بررسی مقایسه درمان این بیماری با تزریق داخل ضایعه ای دو داروی دگزامتازون و تریامسینولون استوناید می پردازد.
    روش بررسی
    تحقیق به روش کارآزمایی بالینی دو سویه کور روی تعداد 20 بیمار انجام شد. هر بیمار دارای 2 ضایعه دو طرفه گونه بود و در کل تحقیق روی 40 نمونه انجام گرفت. بیماران، پس از تشخیص قطعی لیکن پلان، به طور تصادفی به دو گروه (دگزامتازون) و (تریامسینولون) تقسیم شدند. دوز و مدت مصرف داروها طبق روش استاندارد تعیین شد و اثر درمانی دو دارو بر وسعت کل ضایعه وسعت ناحیه رتیکولر (R)، اریتم (E) و اولسر (U) و نیز بر روی سوزش با شاخص VAS اندازه گیری شد و نتایج درون گروهی و بین گروهی با استفاده از آزمون آماری مورد قضاوت قرار گرفت.
    یافته ها
    هر دو دارو بر میزان سوزش، وسعت ناحیه رتیکولر، اریتم، اولسر و وسعت کل ضایعه تاثیر مثبتی داشتند (0001/0>p)، اما میزان تغییرات بین دو گروه نشان داد که اختلاف معنی داری با هم نداشتند (2/0>p).
    نتیجه گیری
    به نظر می رسد هر دو دارو اثر مشابهی در درمان مبتلایان به لیکن پلان دارند.
    کلیدواژگان: تریامسینولون استوناید، دگزامتازون، لیکن پلان دهانی
  • صدیقه ترقی جاه، مصطفی حمدیه، نرگس یعقوبی صفحه 249
    سابقه و هدف
    مصرف سیگار و قلیان از مشکلات بهداشت عمومی به شمار می رود. تحقیقات زیادی در زمینه شیوع مصرف سیگار، قلیان و عوامل مرتبط با آن انجام شده است. اما در پژوهش های اندکی به آنالیز رگرسیون عوامل مرتبط با آن پرداخته شده است. هدف از انجام این پژوهش، تعیین شیوع و تحلیل رگرسیون عوامل موثر در مصرف سیگار و قلیان در جمعیت دانشجویی کشورمان بود.
    روش بررسی
    این پژوهش به روش مقطعی- توصیفی بر روی 8375 نفر از دانشجویان دانشگاه های کشور اجرا گردید. روش نمونه گیری، خوشه ایتک مرحله ای بود. ابزار پژوهش، پرسش نامه شیوع شناسی اعتیاد با آلفای کرانباخ 68/0 بود. داده ها با روش آماری تحلیل رگرسیون لوجستیک تحلیل شد.
    یافته ها
    شیوع مصرف سیگار و قلیان در کل نمونه پژوهش به ترتیب 8/30 و 3/40 درصد بود. تحلیل رگرسیون مشخص کرد که متغیرهای استان محل سکونت، وضعیت تاهل، نگرش نسبت به مصرف سیگار، جنسیت، داشتن دوست سیگاری، مذهبی بودن، معدل تحصیلی ترم گذشته و حمایت عاطفی خانواده پیش بینی کننده های سودمند برای سیگاری شدن (05/0>p) و متغیرهای استان محل سکونت، جنسیت، داشتن دوست قلیانی، نگرش نسبت به مصرف قلیان، بومی و غیربومی بودن، معدل تحصیلی و حمایت عاطفی خانواده پیش بینی کننده سودمند قلیانی شدن (05/0>p) بودند.
    نتیجه گیری
    سوءمصرف سیگار و قلیان در جمعیت مورد بررسی به طور قابل توجهی بالا است. با توجه به اینکه دانشجویان مدیران و اداره کنندگان آینده کشور هستند، لزوم درنظر گرفتن خدمات پیشگیرانه و آموزش مهارت های زندگی مشهود است.
    کلیدواژگان: سیگار، قلیان، دانشجو
  • سعید رحمنی، گیتا اسلامی، گیتا محمد قاسمی برومند، سودابه طاهری، سید مهدی طباطبایی، غلامحسین آقایی صفحه 257
    سابقه و هدف
    با توجه به روند رو به افزایش استفاده از عدسی های تماسی و نگرانی از آلودگی آنها به باکتری ها و نیز مقاومت احتمالی آنها در مقابل محلول های ضدعفونی کننده و عدم اطلاع از وضعیت آن در کشور و به منظور تعیین شیوع آلودگی باکتریایی عدسی های تماسی بدون نمره و میزان مقاومت آنها به محلول های ضدعفونی کننده آنها، این تحقیق در سال 89 انجام گرفت.
    روش بررسی
    در این مطالعه مقطعی، 82 عدسی بدون نمره بعد از استفاده توسط 41 دانشجوی داوطلب دریافت و در آزمایشگاه از نظر آلودگی باکتریایی مورد بررسی قرار گرفتند. عدسی ها پس از مجاورت با 5 محلول ضدعفونی لنز، مجددا مورد آزمایش کشت باکتریایی قرار گرفتند و وضعیت ضدعفونی کنندگی محلول ها مشخص گردید.
    یافته ها
    41 نفر با میانگین سنی 3/22سال که 1/34درصدآنها مرد و 9/65 درصد زن بودند، بررسی شدند. 4/52 درصد عدسی ها آلوده شده بودند. شایع ترین باکتری، استافیلوکوک ارئوس بود که 7/83 درصد موارد آلوده را شامل می شد. پس از ضدعفونی با محلول های لنز، 2/51 درصد از لنزهای آلوده، هنوز آلودگی خود را حفظ کرده بودند. خاصیت ضدعفونی کنندگی محلول ها از صفر تا صد درصد وجود داشت.
    نتیجه گیری
    میزان آلودگی زیاد عدسی های تماسی جای نگرانی دارد، به خصوص اینکه خواص محلول های ضدعفونی بسیار متفاوت است. لذا استفاده از محلول لنز کارآمد توصیه می شود.
    کلیدواژگان: عدسی تماسی، آلودگی باکتریال، سودوموناس، استافیلوکوک
  • مهسا مولایی، مهدی یدالله زاده، رضا مشایخی، مژگان فروتن، محمدرضا زالی صفحه 262
    سابقه و هدف
    گاستریت پولیپوز سیستیک، ضایعه پولیپی نادری است که معمولا در سمت معده ای محل آناستوموز معده به روده بروز می کند.
    گزارش مورد: ازوفاگوگاسترودئودنوسکوپی در یک خانم 47 ساله (بدون سابقه عمل جراحی بر روی معده) یک پولیپ پایه دار با قطری حدود 2 سانتی متر در زمینه چین های اریتماتو در دیواره قدامی معده را نشان داد. پولیپکتومی با شک به پولیپ هیپرپلاستیک و یا پولیپ غدد فوندوس بدون هیچ عارضه ای انجام شد. یافته های هیستوپاتولوژی روشن ساخت که این ضایعه گاستریت پولیپوز سیستیک است و تجمع خفیف هلیکوباکترپیلوری در چین های معده وجود دارد.
    نتیجه گیری
    گاستریت پولیپوز سیستیک ممکن است در معده جراحی نشده نیز رخ دهد و می تواند با پولیپکتومی اندوسکوپیک درمان شود. اگر چه، اطمینان از ریشه کن شدن و تایید پاتولوژیک ضایعه لازم است.
    کلیدواژگان: پولیپ معده ای، گاستریت پولیپوز سیستیک، پولیپکتومی اندوسکوپیک، هلیکوباکترپیلوری
|
  • Ali Reza Khalatbary, Ahmad Tamjidipoor Page 209
    Background
    Educational systems need to modify teaching methods in order to be effective. This research was conducted to study the effects of theory-practice and practice-theory methods of anatomy teaching on student learning and satisfaction.
    Methods
    This quasi-experimental survey was carried out on second semester students of Lorestan University. During a 6-week period students were taught the anatomy of musculo-skeletal, neuro-vascular, and visceral systems according to the curriculum by two different methods; one group of students attended theory classes initially and were subsequently designated to practical sessions in the laboratory which included practicing dissection on mannequins and human bodies. The order of teaching was reversed for the secondgroup who received practical lessons first and attended theory lectures subsequently. Satisfaction with the curriculum was gauged through a pre-designed questionnaire and the degree of learning was assessed through a written examination. Data was analyzed by SPSS software.
    Results
    In the musculo-skeletal section, learning outcomes and satisfaction were significantly higher in the practice-theory method; while for visceral and neurovascular systems, no significant statistical differences were observed in the learning outcomes between the 2 methods. Degree of satisfaction was significantly higher with the practice-theory method for learning the visceral section but not for the neuro-vascular system.
    Conclusion
    Practice-theory method of anatomy teaching can be an acceptable replacement for theory-practice method (usual method) in the educational system.
    Keywords: Teaching methods, Anatomy, education
  • Gita Eslami, Soudabeh Taheri, Seyed Abdolmajid Ayatollahi, Raziyeh Zare Mohazzabiyyeh Page 214
    Background
    Presence of the beta-lactamase enzyme results in microbial resistance to beta-lactam and cell wall synthesis inhibitor antibiotics. This study was conducted to compare effects of Calendula officinalis extract and cephalosporines, as a cell wall synthesis inhibitor antibiotic, on bacteria isolated from patients with cellulitis.
    Methods
    This experimental study was done on bacteria isolated from 100 patients. Calendula officinalis extract was prepared by perculation with methanol 85%. Solvent was vaporized and lyophilized. Antibacterial effects of the herb extract, cefixim, cephalexin, ceftriaxone, ceftizoxime, and cefazolin were evaluated by two methods of disc diffusion and MIC. Statistical analysis was performed by ANOVA and paired t- test.
    Results
    Streptococcus pyogenes, Enterococcus fecalis, Staphylococcus, (MRSA) and Staphylococcus saprophiticus were susceptible in dilutions of 1:128 of Calendula officinalis extract. In disc diffusion, 100% of Streptococcus, Enterococcus fecalis, MRSA and 50% of Staphylococcus saprophiticus were susceptible to Calendula officinalis extract. Gram negative bacteria, including E.coli, Proteus, Klebsiella, Serattia, and Pseudomonas were resistant. Diameter of no growth of bacteria among gram positive and negative bacteria was significantly different in Calendula officinalis extract (p< 0.001).
    Conclusion
    It seems that Calendula officinalis extract can be used in combination with antibiotics for the treatment of cellulitis.
    Keywords: Calendula officinalis, Cephalosporines, Drug Resistance, Cellulitis, Gram positive bacteria
  • Masoumeh Delaram, Ali Haeri Page 219
    Background
    Premenstrual syndrome (PMS) disrupts young women’s normal life and activity each month. Different methods have been employed for treatment of PMS. The aim of this study was to detect the effect of Echinophora platyloba on premenstrual syndrome in students of Shahrekord University of Medical Sciences in 2008.
    Methods
    A single-blind randomized clinical trial was performed on sixty students with PMS. They were randomly assigned to receive either the Echinophora platyloba extract or placebo; the DRSP questionnaire, (daily record of severity of problems) was used for data collection. At the end of first and second month after intervention, the severity of PMS was recorded and compared with symptoms prior to intervention in the two groups. Data was analyzed by SPSS software, P<0/05 was considered significant.
    Results
    The severity of premenstrual syndrome was similar in two groups before intervention (Score=100.8±22.1 vs. 104.3±19.5), but after the intervention, there was a significant difference in severity score between the 2 groups viz. 49.7±13.2 vs. 79.1±18.1 in the intervention vs. the control group respectively, (p=0.002).
    Conclusion
    Echinophora platyloba extract is effective in the treatment of premenstrual syndrome.
    Keywords: Premenstrual syndrome, Echinophora platyloba, Placebo