فهرست مطالب

پژوهش در پزشکی - سال سی و ششم شماره 4 (پیاپی 144، زمستان 1391)

نشریه پژوهش در پزشکی
سال سی و ششم شماره 4 (پیاپی 144، زمستان 1391)

  • تاریخ انتشار: 1392/01/22
  • تعداد عناوین: 7
|
  • وحید غلامی ارجنکی، سید حمیدرضا مژگانی، نرگس میاندهی، علیرضا جنانی، مهدی آجورلو، علیرضا زوارهء، سید محمد اطیابی، نبی الله نامور اصل، سعید جدیری اسلامی، علیرضا غلامی صفحه 167
    سابقه و هدف
    با توجه به مطرح بودن بیماری هاری و اهمیت آنتی بادی ضد ویروس هاری کونژوگه شده با ماده فلورسنت و اینکه آنتی بادی فعلی کشور وارداتی و دارای قیمت نسبتا بالایی می باشد و برای پاسخ به این سوال که آیا امکان ساخت آنتی بادی فلورسنت ضد ویروس هاری وجود دارد یا خیر، و در صورتی که پاسخ مثبت باشد آیا کارایی لازم را دارد، تحقیق حاضر انجام گرفت.
    روش بررسی
    تحقیق در مرحله اول به روش اکتشافی و در مرحله بعد به روش تجربی انجام گرفت. بعد از خونگیری و جدا سازی سرم خرگوش های ایمن شده با واکسن هاری، سرم بدست آمده توسط آمونیوم سولفات رسوب داده شده و تحت فیلتراسیون به کمک ژل قرار گرفت. در قدم بعدی برای تخلیص IgG، کروماتوگرافی تعویض یونی انجام گرفت. در مرحله بعد برای تایید وجود آنتی بادی و اختصاصیت آن از تکنیک Dot blotting استفاده شد. بعد از تایید در این مرحله، آنتی بادی تخلیص شده با فلورسئین ایزو تیوسیانات(FITC) کونژوگه شده و در تست ایمونو فلورسنت اختصاصیت، درخشندگی و شفافیت کافی، به عنوان قابل قبول تلقی شد.
    یافته ها
    بیشترین میزان IgG در بافر با غلظت mM100 نمک NaCl (Flow Through) از ستون کروماتوگرافی تعویض یونی خارج شد. نمونه 100 میلی مولار حاوی IgG بهتر و بیشتر با فلورسئین ایزو تیوسیانات پیوند کووالان برقرار کرده وکونژوگه شد.
    نتیجه گیری
    نتایج نشان می دهد که این آنتی بادی قادر به نشان دادن علائم حضور ویروس در نمونه مغز حیوان هار است. به نظر می رسد که می توان تهیه آنتی بادی فلورسنت ضد ویروس هاری را در پژوهش های بعدی بهینه و در صورت تایید برای تولید انبوه اقدام کرد.
    کلیدواژگان: فلورسئین ایزوتیوسیانات، تست ایمونوفلورسنت، فیلتراسیون به کمک ژل، Dot blotting، کروماتوگرافی تعویض یونی
  • کمال قرنی زاده، اسحاق لاسمی، مهندس ناصر ولایی، هلنا حاجی قاسم صفحه 173
    سابقه و هدف
    با توجه به اینکه متعاقب خارج کردن دندان، تقریبآ همیشه خون ریزی وجود دارد و با توجه به عوارض شناخته شده میزان و زمان خون ریزی و با این تئوری که احتمالا با حرارت بیشتر از محیط، زمان خون ریزی متعاقب خارج کردن دندان کمتر می-شود، این تحقیق انجام گرفت.
    روش بررسی
    تحقیق به روش کار آزمایی بالینی از نوع split mouth روی 5 بیمار و در نتیجه 10 نمونه که اندیکاسیون خارج کردن دو دندان در 2 طرف داشتند، انجام گرفت. نحوه خارج کردن و شرایط آن یکسان و به وسیله 1 نفر انجام شد و سپس یک طرف فک به طور تصادفی به عنوان گروه شاهد فقط گاز فشاری و در طرف دیگر گاز فشاری در نرمال سالین با حرارت 42 درجه قرار گرفت و زمان قطع خون ریزی با برداشت گاز فشاری در هر یک دقیقه و رویت خون ریزی و قطع آن مشخص و با آزمون T-test مورد قضاوت آماری قرار گرفت.
    یافته ها
    تحقیق تاکنون بر روی 10 دندان انجام گرفت. سن افراد 17±34 سال بود. زمان قطع خون ریزی در گروه شاهد 55/0± 4/2 دقیقه و در گروه تجربی 55/0±4/1 دقیقه بود، به عبارتی زمان قطع خون ریزی در گروه تجربی حدود 41 درصد کمتر از گروه شاهد بود (01/0>p).
    نتیجه گیری
    به نظر می رسد که استفاده از حرارت با گاز فشاری و در درمای 42 موجب کاهش زمان خون ریزی متعاقب خارج کردن دندان می شود. تحقیقات بیشتر را توصیه می نماید.
    کلیدواژگان: زمان خون ریزی، خارج کردن دندان، تاثیر حرارت
  • حکیمه اکبری، محمد صالحی*، محمدحسن حیدری، معرفت غفاری نوین، اذن الله آذرگشب صفحه 176
    سابقه و هدف

    اگر چه با انتخاب بهترین اسپرم از لحاظ مورفولوژی و تحرک تا حدی میزان موفقیت در باروری فراهم شده، اما مورفولوژی طبیعی اسپرم نمی تواند بیانگر سلامت DNA اسپرم باشد. از آنجایی که سلامت DNA هسته اسپرم بر نتایج روش های کمک باروری موثر است، این مطالعه با هدف بررسی پارامترهای اسپرمی اندازه گیری شده توسطCASA(Computer Aided Semen Analysis) با اختلالات کروماتین اسپرم در مرکز درمانی طالقانی در سال 1390 و 1391 طراحی شد.

    روش بررسی

    تحقیق به روش مورد- شاهدی انجام گرفت. نمونه مورد کسانی بودند که با تشخیص قطعی ناباروری و گروه شاهد افرادی بودند که در بررسی ها مشکلی نداشتند. از هر دو گروه، مایع سیمن گرفته شد و با روش CASA شاخص های اسپرمی مثل حرکت و مورفولوژی و فراگمانتاسیون DNA توسط تست تفرق کروماتین مورد بررسی قرار گرفت. بررسی کمبود پروتامین طبق روش کرومومایسین A3 انجام شد. در هر دو گروه شاخص های بررسی شده مورد قضاوت آماری قرار گرفت.

    یافته ها

    رابطه معنی داری بین کمبود پروتامین و آسیب DNA و پارامترهای اسپرمی مشاهده شد. در بین ناهنجاری های شکلی، ناهنجاری های سر و گردن بیشترین ارتباط معنی دار را با درصد فراگمانتاسیون DNA اسپرم داشت، اما ناهنجاری های دمی در درصد بالاتر سلامت DNA نیز بروز می نمود.

    نتیجه گیری

    کمبود پروتامین و آسیب زمینه در DNA اسپرم افراد نابارور، بیشتر از افراد سالم بود و در افراد دارای میزان بالای آسیب DNA، پارامتر های اسپرمی ضعیف تر و قدرت باروری نیز کمتر بود. بنابراین روش CASA می تواند با دقت بالایی پارامترهای اسپرمی را آنالیز نماید.

    کلیدواژگان: کروماتین اسپرم، ناباروری، تست تفرق کروماتین
  • پریسا عظیمی، حسن رضا محمدی، حسین نایب آقایی، مصطفی محسنی صفحه 183
    سابقه و هدف
    با توجه به شیوع و روند رو به افزایش عمل جراحی لامینکتومی در مبتلایان به تنگی کانال کمری و اهمیت نتیجه درمان در این بیماران و بویژه استفاده از شاخص های پیش بینی کننده نتیجه درمان و گزارش از نمای مورفولوژیک MRI متفاوت در این بیماران و اینکه احتمالا این نما با رضایت بیماران در ارتباط باشد، این تحقیق به منظور بررسی نتایج درمان لامینکتومی بر اساس نمای مورفولوژیک MRI روی مراجعین به چند بیمارستان طی سال های 1389-1387انجام گرفت.
    روش بررسی
    تحقیق به روش Case series روی کلیه بیماران واجد شرایط انجام شد. نمای مورفولوژیک MRIبیماران بر اساس روش Schizas مشخص گردید. قبل از عمل، نمره ODI بیماران مشخص و در پی گیری های 3، 6 و 12 ماهه اندازه گیری گردید و رضایت بیماران بر اساس روشBradly ثبت شد. رضایت یا عدم رضایت بیماران بر حسب مواجه بودن با نمای مورفولوژیک با آزمون دقیق فیشر مورد قضاوت آماری قرار گرفت و نیز نمره ODI بیماران باز هم در مواجهه با نمای مورفولوژی با آزمون ویلکاکسون و من ویتنی قضاوت شد.
    یافته ها
    طی مدت 2 سال، مطالعه روی 97 بیمار واجد شرایط انجام گرفت. سن بیماران 13±5/58 (از حداقل 20تا 84 سال) بود و بیماران حداقل یک سال بعد از لامینکتومی پی گیری شدند. 79 درصد و 21 درصد بیماران به ترتیب دارای نمای مورفولوژیک C و D بودند. 7/88 درصد بیماران از درمان رضایت داشتند و 3/11 درصد بیماران که رضایت نداشتند همگی دارای نمای مورفولوژی C بودند (05/0> P). تغییرات نمره ODI بیماران با نمای Cبرابر 8/3±4/22 و با نمای D برابر 6/5±2/26بود (05/0> P).
    نتیجه گیری
    به نظر می رسد نمای مورفولوژیک MRI قادر به پیش بینی نتیجه عمل لامینکتومی باشد و با توجه به محدودیت های این تحقیق و اینکه شاید اولین گزارش این موضوع باشد، تحقیقات بیشتر را توصیه می نماید.
    کلیدواژگان: لامینکتومی، نمای مورفولوژی MRI، پیش بینی، ODI، رضایت مندی
  • گیتا اسلامی، فاطمه خوشرو، سودابه طاهری، رقیه صمدی، ندا باصری، زهرا ظهیرنیا، اذن الله آذر گشب صفحه 189
    سابقه و هدف
    عوامل ایجاد کننده عفونت ملتحمه (کنژنکتیویت) شامل علل باکتریایی، ویروسی، قارچی، انگلی و شیمیایی است که بر اساس جامعه مورد بررسی تغییر می کند. به دلیل مطالعات اندک در این زمینه و تفاوت در نتایج و عوامل ایجاد کننده کنژنکتیویت، این تحقیق با هدف تعیین نوع و شیوع عوامل اتیولوژیک باکتریایی عفونت ملتحمه در بیمارستان فارابی تهران در سال 90-89 انجام شد.
    روش بررسی
    این تحقیق به صورت توصیفی بر روی 60 بیمار مبتلا به عفونت کنژنکتیویت انجام شد. نمونه گیری از ناحیه درگیر با استفاده از قطره بی حسی موضعی با applicator tripped cotton انجام شد و سپس در محیط انتقالی TSB برده و به آزمایشگاه فرستاده شد تا در محیط های کشت غنی شده مثل بلاد اگار و شکلات اگار و در محیط های کشت انتخابی و افتراقی شامل EMB و MacConkey کشت داده شود. جهت تشخیص اولیه باکتری ها اسمیر تهیه و با تکنیک گرم و گیمسا رنگ آمیزی شد. در بیماران مشکوک به عفونت قارچی، جهت بررسی وجود هیف قارچ از روش Conlocal Scan استفاده شد. شیوع عوامل باکتریایی و نوع آن در نمونه های بالینی و میزان واقعی آن در جامعه برآورد و نقش سن و جنس با بروز عفونت ملتحمه بررسی شد. از آزمون های آماری کای دو و تست دقیق فیشر برای مقایسه نسبت های مثبت و منفی کنژنکتیویت در گروه های مختلف سنی و جنسی استفاده گردید.
    یافته ها
    از 60 بیمار مبتلا به کنژنکتیویت با میانگین سنی 17±20 سال (55 درصد مونت و 45 درصد مذکر)، 72 درصد کشت مثبت و 28 درصد کشت منفی گزارش شد و 3/53 درصد نیز اسمیر مثبت بودند. بیشترین باکتری جدا شده، استافیلوکوک های کوآگولاز منفی به خصوص استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس (20 درصد) بود و در بیشتراسمیرها کوکسی های گرم مثبت (7/41 درصد) مشاهده شد. فاکتورهای سن (512/0=p) و جنس (069/0=p) با ابتلا به عفونت کنژنکتیویت تفاوت معنی داری را نشان نداد.
    نتیجه گیری
    عوامل باکتریایی در مبتلایان به کنژنکتیویت بالا است و انجام مطالعات تحلیلی و تجربی برای کاهش بیماری توصیه می گردد.
    کلیدواژگان: کنژنکتیویت، عفونت قارچی، کوکسی های کوآگولاز منفی
  • مریم ابراهیمی، سهیلا روحانی، هوشنگ خزان، ایرج موبدی صفحه 200
    سابقه و هدف
    لارو مهاجر احشایی، عامل یک بیماری حاد یا تحت حاد انگلی است که بر اثر مهاجرت و استقرار لاروهای مرحله دوم برخی از نماتودهای حیوانی خصوصا توکسوکارا کانیس و توکسوکارا کاتی در بافت های بدن انسان ایجاد می شود. علاوه بر خوردن اتفاقی تخم، یکی دیگر از راه های انتقال توکسوکاریازیس، خوردن دل و جگر خام حیوانات مختلف مانند جوجه، گاو و... است. با توجه به خلاء اطلاعاتی در مورد لارو توکسوکارا در اندام های کبک شکار شده، این تحقیق در منطقه طالقان انجام گرفت.
    روش بررسی
    این مطالعه به روش توصیفی روی احشاء 106 کبک انجام گرفت. کبد، ریه، طحال و قلب آنها جداسازی شد. هر یک از ارگان ها به تکه های ریز خرد شد. سپس در محلول هضم کننده پپسین 1% و اسید کلریدریک 1% قرار گرفته و به مدت 4 ساعت در انکوباتور شیکردار 46 درجه سانتی گراد قرار گرفت. نمونه ها از صافی با سایزهای مختلف عبور داده شد و بعد از سانتریفیوژ، لاروها در رسوب ها تشخیص داده شد. لاروها روی کاغذ ترسیم اندازه گیری شد. از لاروها با استفاده از میکروسکوپ مجهز به کمرا لوسیدا و هم چنین با دوربین دینوکپچر عکس گرفته شد. تشخیص از روی ویژگی های مورفولوژیک و با استفاده از کلیدهای تشخیصی انجام شد.
    یافته ها
    در این تحقیق، در احشاء 18 کبک (17%) لاروهایی مشاهده شد که اندازه اغلب آنها بین 160-120 میکرون و در انتها واجد یک برجستگی دکمه مانند بود. در 77 درصد کبک های آلوده، این لاروها تواما در کبد و ریه مشاهده شد. علاوه بر لاروهای ذکر شده، در احشاء یک کبک، تعدادی لارو که اندازه آنها حدودا 400-300 میکرون بود، مشاهده شد و با توجه به اندازه لارو L2 توکسوکارا که 450-350 میکرون است و تیز بودن انتهای این لارو، شباهتی بین لاروهای مشاهده شده در این تحقیق و لارو توکسوکارا در اندام های مورد مطالعه مشاهده نشد.
    نتیجه گیری
    به نظر می رسد که لارو توکسوکارا در کبک های شکار شده منطقه وجود نداشته باشد، لذا انجام مطالعه در سایر نقاط توصیه می گردد.
    کلیدواژگان: توکسوکاریازیس، کبک، هضم بافتی، میزبان انتقالی، پرندگان
  • گیتا اسلامی، سودابه طاهری، فائزه نعلچی، ندا باصری، رقیه صمدی، اذن الله آذر گشب صفحه 205
    سابقه و هدف
    تشخیص عوامل باکتریایی مولد عفونت های پوستی و تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی آنها راهنمای مهمی در انتخاب نوع درمان مناسب به شمار می آید. این مطالعه بر روی نمونه کشت که از بیماران با عفونت پوستی جدا شده بود صورت گرفت تا ضمن تشخیص عامل عفونت، آنتی بیوتیک مناسب تعیین شود.
    روش بررسی
    تحقیق به روش توصیفی بر روی بیماران مبتلا به عفونت پوستی مراجعه کننده به آزمایشگاه های تشخیص طبی بیمارستان های شهدا و لقمان شهر تهران در سال 1390- 1389 صورت گرفت. از کلیه 100 نمونه مورد نظر، کشت های روتین میکروبی با استفاده از محیط های کشت رایج به عمل آمد و پس از تشخیص انواع عوامل میکروبی مولد عفونت های پوستی، حساسیت آنها به آنتی بیوتیک های مختلف با استفاده از تست آنتی بیوگرام به روش دیسک دیفیوژن اصلاح شده و اندازه گیری قطر هاله عدم رشد، سنجیده شد.
    یافته ها
    باکتری های مولد عفونت جلدی به ترتیب درصد فراوانی شامل استافیلوکک اورئوس (31 درصد)، اشرشیا کلی (22 درصد)، استافیلوکک های کواگولاز منفی (12درصد)، گونه های استرپتوکک (8 درصد)، انتروباکتر (8 درصد)، کلبسیلا (5 درصد)، آسینتوباکتر (5 درصد)، گونه های سودوموناس (4 درصد)، انتروکک (3 درصد) و پروتئوس (2 درصد) بودند. بیشترین مقاومت آنتی بیوتیکی به ترتیب مربوط به آسینتوباکتر (86 درصد)، انتروباکتر (7/81درصد)، انتروکک (4/78درصد) و بیشترین حساسیت میکروبی مربوط به پروتئوس (1/61 درصد) و گونه های استرپتوکک (7/60 درصد) بود.
    نتیجه گیری
    استاف اورئوس شایع ترین عامل میکروبی مولد عفونت های پوستی می باشد و باید در این زمینه توجه لازم جهت کنترل عفونت صورت گیرد. همچنین از سوی دیگر برای جلوگیری از افزایش مقاومت، باید از مصرف بی رویه و خودسرانه آنتی بیوتیک ها ممانعت کرده و قبل از آن، کشت و آنتی بیوگرام صورت گیرد.
    کلیدواژگان: عفونت جلدی، مقاومت آنتی بیوتیکی، استاف اورئوس
|
  • Vahidi Gholami Arjenak, Seyed Hamid Reza Miandeh Mozhgani, Narges Miandeh, Ali Reza Janani, Mehdi Ajorloo, Ali Reza Zavareh, Seyed Mohammad Atyabi, Nabiallah Namvar Asl, Saeed Jodairi Eslami, Alireza Gholami Page 167
    Background
    Rabies is the most important zoonosis in country. Anti-viral antibody conjugated with Fluorescein Isothiocyanate (FITC), is used for diagnosis of Rabies. We import this reagent from abroad. In this study we aimed to prepare this conjugated fluorescein antibody and assess its utility.
    Materials And Methods
    Rabbits were immunized with rabies vaccine, then serum samples were taken and concentrated by ammonium sulfate and treated by gel-filtration. To purify IgG concentrated serum protein ion exchange chromatography was done. Validation method such as Dot-blot technique was applied for confirmation of the extracted IgG and for its specificity. Anti rabies antibody was conjugated with FITC and evaluated against commercial conjugate. Potency of locally made antibody was considered acceptable if this antibody had enough specificity and brightness in comparison to commercial antibody.
    Results
    Maximum quantity of IgG was extracted at 100 mM NaCl in ion exchange chromatography. Comparison of two fractions showed better efficacy of conjugation with 100 mM NaCl comparing with 200mM NaCl fraction.
    Conclusion
    The study showed the feasibility of preparation of the fluorescent antibody with comparable efficacy to the commercial antibody.
    Keywords: Fluorescein Isothiocyanate, Immunofluorescent test, Gel filtration, Dot blotting, Ion Exchange Chromatography
  • Page 173
    Background
    The aim of this study was to evaluate the effect of temperature on bleeding duration after tooth extraction.
    Materials And Methods
    Five patients who needed tooth extraction from both sides of the jaw were selected for this study. In this clinical trial study, (split mouth), we used sponge gauze soaked in 42◦C saline on one side (experimental side) and simple sponge gauze on the other side of the same patient for compression dressing on gums after tooth extraction and we checked bleeding duration every minute on each side of the jaw after tooth extraction. This procedure was done by the same dentist on 5 patients and 10 samples. Bleeding duration was analyzed by T-test.
    Results
    Mean age of patients was 34±17 years. Of 10 extracted teeth the bleeding duration in control group (simple sponge dressing) was 2.4±0.55 minutes and bleeding duration in the experimental side was 1.4±0.55 minutes. Bleeding duration in experimental group was 41% less than the control group, (p<0.01).
    Conclusion
    Sponge gauze soaked with 42◦ C saline decreases bleeding duration.
    Keywords: Bleeding duration, tooth extraction, temperature effect on coagulation
  • Hakimeh Akbari, Mohammad Saleh, Mohammad Hassan Heidari, Marefat Ghaffari Novin, Eznollah Azargashb Page 176
    Background

    Although normal morphologic and motility characteristics of sperms are necessary for fertility, normal morphology per se cannot demonstrate sperm DNA competence. Since the health of sperm DNA affects the results of assisted reproductive technology; the purpose of this study is to evaluate sperm parameters measured by CASA for chromatin abnormalities.

    Materials And Methods

    Semen samples were collected from 63 cases subjects according to WHO guidelines. Semen analyses by CASA, protamine deficiency by CMA3 staining and sperm DNA fragmentation by SCD test were done.

    Results

    The results showed a significant correlation between protamine deficiency, DNA fragmentation and sperm parameters. Head and neck anomalies showed maximum significant correlation with percentage of sperm DNA fragmentation; but even tail anomalies were seen to be related to DNA competence.

    Conclusion

    Protamine deficiency and damage in sperm DNA in infertile cases was more than fertile subjects. In cases with high DNA damage ratio, sperm parameters were poorer and fertility was impaired; CASA method can be used to analyze sperm parameters with high precision.

    Keywords: Sperm chromatin, Infertility, CASA, Chromatin dispersion test
  • Parisa Azimi, Hassan Reza Mohammad, Hossein Nayeb Aghaei, Mostafa Mohseni Page 183
    Background
    To study the outcomes of patients diagnosed with lumbar spinal stenosis undergoing Laminectomy based on the morphology of the dural sac on magnetic resonance images.
    Materials And Methods
    Patients diagnosed with lumbar spinal stenosis who were candidates for Laminectomy entered this case series study. The morphology of the dural sac on MRI and preoperative Oswestry Disability Index (ODI) scores were determined. Patients were recalled 3, 6 and 12 months after surgery and Laminectomy results based on ODI (The difference between pre and postoperative ODI score) and the patients’ satisfaction using standardized questionnaires at two levels were recorded. Formal statistical evaluation was undertaken.
    Results
    Ninety-seven patients were eligible to enter the study during the two year course of study. Patients were aged 58.5 ± 13 (20 to 84 years) and were followed for at least one year. C and D grade patients were 79% and 21%, respectively. At final follow-up, 88.7% of patients were satisfied with the outcome and all of patients who were dissatisfied had presented with grade C (P<0.05). The difference between pre and postoperative ODI scores of grades C and D were 22.4 ± 3.8 and 26.2 ± 5.6, respectively (P<0.05).
    Conclusion
    It seems that the preoperative morphology of the dural sac on MRI is able to predict Laminectomy results in patients with lumbar spinal stenosis. Of course, given the limitations of this study, and because, this appears to be the first report in the literature, further study in this area is recommended.
    Keywords: Laminectomy, Lumbar Spinal Stenosis, ODI Score, Prediction, Satisfaction
  • Gita Eslami, Fatemeh Khoshro, Sodabeh Taheri, Roghayeh Samad, Neda Baseri, Eznollah Azargashb Page 189
    Background
    Conjunctivitis is a common eye infection that can decrease vision or even cause blindness. The disease has different etiologies including bacterial, viral, fungal, parasitic and chemical agents. The aim of this study was to determine the etiological agents of bacterial conjunctivitis and the prevalence of various bacteria in Farabi Hospital Tehran in 1389-1390.
    Materials And Methods
    This study is descriptive; 60 samples from patients with conjunctivitis were examined. Samples were cultured on enriched media like blood agar and chocolate agar; also on selective and differential media such as EMB or MacConkey agar in the laboratory. Prepared smears were stained by Gram and Giemsa methods. In addition, fungal infections were examined by Conlocal scan. Bacterial prevalence in clinical samples of community was calculated; and relationship between Conjunctivitis and age or sex with was studied.
    Results
    From 60 patients, 55 percent were women; average age was 20±17. 53.3 percent of smears and 72% of cultures were positive. 41.7 percent of positive smears were gram positive cocci; most prevalent bacteria were coagulase negative staphylococci, especially Staphylococcus epidermidis (20 percent). There was no significant relationship between the prevalence of conjunctivitis and age or sex.
    Conclusion
    Frequency of bacterial agents in patients with conjunctivitis are high.
    Keywords: conjunctivitis, Fungal infection, Coagulase negative staphylococci
  • Maryam Ebrahimi, Soheila Rouhani, Hooshang Khazan, Eraj Mobedi Page 200
    Background
    Visceral larvae migrans (VLM) is the causative agent of acute and sub acute parasitic disease caused by the migration and establishment of second-stage larva of some Toxocara canis and Toxocara cati in human tissues. Human beings become infected by ingesting infective eggs or eating raw liver and heart of paratenic hosts (such as chicken, lamp and cow, etc) containing infective larvae. This disease is a food-borne parasitic infection.
    Materials And Methods
    Viscera of 106 partridges of Taleghan region were examined. The liver, lung, spleen and heart were finely minced. Then these were added to a solution containing 1% pepsin & 1% HCL & were incubated at 46˚C for 4 h. The digests were filtered through a system of sieves & centrifuged. Larvae were detected in the sediment & were traced by Lucida camera. Final diagnosis was done with morphologic characters.
    Results
    Larvae were seen in the viscera of 18 partridges (17 %). Their size was between 120-160 micron and they had tubercle-shaped prominence on their ends. The larvae were seen in both the liver and lung, in 77% of infected partridges. In addition, there were larvae with 300-400 micron in one of the partridges. As the size of Toxocara larvae is between 350-450 micron & it has different morphologic characteristics, there were no similarity between the larvae found in these specimens and the larvae of Toxocara.
    Conclusion
    Toxocara larva has been not observed in the area. In considering the issue that birds are important paratenic hosts of this parasite, it is recommended that, the same study is done in other areas.
    Keywords: Toxocara larva, Partridge, Tissue digestion, Paratenic host
  • Gita Eslam, Soudabeh Taheri, Faezeh Naalchi, Neda Baseri, Roghayeh Samadi, Eznollah Azarghashb Page 205
    Background
    Diagnosis of bacterial causes of cutaneous infections and determination of their resistance to different antibiotics is required for choosing the optimal treatment. This study was performed on bacterial cultures which were taken from patients with cutaneous infections.
    Materials And Methods
    Samples were collected from 110 patients with cutaneous infections referred to the clinical laboratories in Shohada and Loghman in 1388-1389. The samples were cultured by routine microbiological methods for isolation of microbial agents. The antibiogram disc agar diffusion technique was used to evaluate the sensitivity of microbial agents to antibiotics.
    Results
    The bacteria causing cutaneous infection in the order of their prevalence included Staphylococcus aureus (31%), Escherichia coli (22%), coagulase-negative Staphylococci (12%), Streptococcus spp (8%), Enterobacter (8%), Klebsiella (5%), Acinetobacter (5%), Pseudomonas spp (4%), Enterococcus (3%) and Proteus (2%). The most resistance organisms were Acinetobacter (86%), Enterobacter (81.7%), Enterococcus (78.4%), and the most sensitive organisms were Proteus (61.1%) and Streptococcus spp (60.7%).
    Conclusion
    Staphylococcus aureus is the most common microbial agents of cutaneous infections. In order to prevent bacterial resistance to antibiotics we must prescribe antibiotics based on bacterial culture and antibiograms.
    Keywords: Cutaneous infection, Bacterial resistance, Staphylococcus aureus