نشریه تازه های رواندرمانی
پیاپی 81-82 (1397)

پیشرفت های سال های اخیر روانکاوی و درآمیختن آن با نظریه ی سیستمیک موجب شده است که پژوهشگران در کار تشخیص و درمان بیماری های حاصل از روابط بیمارزای خانوادگی (پدر، مادر و فرزندان) به نظریه ها و شیوه های تازه ای برسند که عمق و گستردگی بیشتری به اصول رایج در روانشناسی بالینی داده است و زمینه های تازه ای را در بهداشت روانی و پیشگیری ها گشوده است

پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر بخشی روش درمان روان نمایشی در کاهش اختلال اضطراب انجام شد.پس از انتخابی تصادفی از بین مراجعین دارای اختلال اضطراب به کلینیک مشاوره و روان درمانی ، آزمون اضطراب بک در دو مرحله (قبل و بعد از کارگاه های روان نمایشی) انجام شد. ابزار سنجش پژوهش، آزمون t تست بود و نتیجه بدست آمده نشان دهنده رابطه ی معنا دار در کاهش اضطراب از طریق درمان روان نمایشی بوده است .

اعتمادبه نفس یک جنبه ی مهم در کارکرد یا کشش کلی فرد و از مهم ترین مولفه های سلامت روانی انسان می باشد که بر سایر متغیرهای شخصیتی و فعالیت های فرد تاثیر گذاشته و با زمینه های دیگری چون سلامت روانی – اجتماعی، عملکرد شغلی و تحصیلی در ارتباط است. زبان قصه، زبانی است سرچشمه گرفته از فطرت انسان ها و دوست داشتن قصه ها و شنیدن آن ها از طبیعت انسان برخاسته است از آنجا که کودکان به فطرت نزدیک ترند، قصه و قصه گویی را دوست دارند و از آن تاثیر می پذیرند و از این طریق می توان اعتمادبه نفس کودکان را افزایش داد.

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش پیش بین هیجان خواهی، ابراز وجود و افکارخودآیند در آمادگی سوء مصرف مواد در دانشجویان دانشگاه پیام نور اقلید انجام شد. این مطالعه از نوع توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمامی دانشجویان دانشگاه پیام نور شهرستان اقلید در سال 1394 بود که تعداد 266 نفر نمونه با روش نمونه گیری تصادفی نسبی انتخاب شد. برای جمع آوری داده ها از چهار پرسشنامه آمادگی سوء مصرف مواد (وید و همکاران، 1992)، هیجان خواهی(زاکرمن، 1976)، ابراز وجود (گمبریل و ریچی، 1975) و افکار خودآیند (کندال و هولون، 1980) استفاده شد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد از بین کلیه ی متغیر های وارد شده به معادله رگرسیون و مولفه های آن ها، متغیرهای هیجان خواهی، افکار خودآیند، فراوانی افکار و میزان اعتقاد به افکار توانسته اند 42% از پراکنش آمادگی سوء مصرف مواد را در گروه نمونه پیش بینی نمایند.

اهمال کاری به عنوان تاخیر و اجتناب آگاهانه یا ناآگاهانه در شروع یا تکمیل یک تکلیف یا یک فرآیند تصمیم گیری تعریف شده است. با توجه به شیوع بالای اهمال کاری و تاثیر آن بر سلامت جسمانی و روانی فرد، مداخله در آن امری ضروری است.