فصلنامه جوشکاری
پیاپی 33 (بهار 1383)

تکنولوژی جوشکاری به دو روش جوشکاری تنگستنی توسط حفاظت گاز خنثی TIG و جوشکاری قوسی الکترود روپوش دار (SMAW) بر روی فولاد نسوز P91 انجام شده و ریز ساختار توسط روش های XRD و TEM مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج آزمایش حاکی از آن است که وقتی گرمای ورودی جوش TIG برابر با (E=8.5=11.7 kj/cm) و گرمای ورودی جوش SMAW برابر با (E=13.3=21 kj/cm) باشد، ریز ساختار فلز جوش از آرستنیت را دانه های ریزمارتنزیت در گوشه ها تشکیل می دهند که مقداری نقاط رسوبی نیز در پابه مارتنزیت دیده می شود.

اغلب فولادهای مهندسی استحکام بالا از نوع فولادهای عملیات حرارتی پذیر کوئنچ و تمپر می باشند. ترکیب شیمیایی آنها با کربن متوسط (0.5-0.25 %c) برای بدست آوردن استحکام بالا از کوئنچ می باشد و مجموعا دارای کمتر از 5% عناصر آلیاژی برای حصول قابلیت سختی پذیری می باشند. بعلاوه این نوع فولادها معمولا فاقد عناصر میکرو آلیاژی AL,V,Ti,Nb جهت کنترل و رشد دانه های در نواحی HAZ بوده که در نتیجه جوش پذیری انها بشدت کاهش می یابد.

استاندارد های موجود مانند مرکز استانداردهای ملی آمریکا (ANSI) Z49.1، استاندارد ANSI Z535.4 و جامعه لی تولید کنندگان لوازم برقی (NEMA) Ew6 کلا رهنمودهایی جهت حداقل اطلاعات مورد نیاز، روش ارائه، واژه های علامتی، استفاده از رنگ و فرمت برچسب ارائه می دهند.