فهرست مطالب

Journal of Dental School
Volume:23 Issue: 1, 2005

  • 172 صفحه، بهای روی جلد: 5,000ريال
  • تاریخ انتشار: 1384/01/20
  • تعداد عناوین: 21
|
  • ماندانا پرتوی، علی اکبر مقدم نیا، امیر حسین پیروی صفحه 1
    سابقه و هدف
    کنترل درد قبل و بعد از درمان کانال ریشه همواره یک مقوله مهم در دندانپزشکی است. داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) متداولترین گروه دارویی برای کنترل درد پس از درمان کانال ریشه بوده، بصورت پیش درمانی هنگام درمان بیماران نیازمند به درمان کانال ریشه نیز بکار می روند. طی دهه گذشته نسل جدیدی از داروها NSAIDs ساخته شده اند که به نظر می آید به دلیل مهار انتخابی آنزیم سیکلوکسیژناز 2 عوارض جانبی کمتری را به همراه دارند. از آنجا که مطالعات کافی در زمینه قدرت تسکین بخشی این گروه از داروها در مقایسه با سایر مسکن های متداول در کنترل درد بیماران تحت درمان کانال ریشه صورت نگرفته، لذا تحقیق با هدف مقایسه اثر ضد دردی سلبرکس (مهارکننده انتخابی آنزیم سیکلواکسیژناز 2) و ایبوپروفن در کنتر ل درد پس از درمان کانال ریشه انجام پذیرفت.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور، تعداد 40 بیمار با درد متوسط و شدید انتخاب شده، ریشه (پالپکتومی) قرار گرفتند. بیماران به دو گروه 20 نفری تقسیم شدند. برای یک گروه ایبوپروفن (هر 6 ساعت یک عدد) و برای گروه دیگر سلبرکس (هر 12 ساعت یک عدد) بصورت دوسوکور به مدت سه روز تجویز شد. سپس در فواصل زمانی مختلف (قبل از درمان 6، 24، 36، 48 و 60 ساعت بعد از پالپکتومی) میزان درد بیماران با استفاده از معیار(visual analog scale) V.A.S اندازه گیری شد. در عین حال از بیماران طی یک پرسشنامه خواسته شد تا عوارض جانبی ایجاد شده را مشخص کنند. یافته های بدست آمده با استفاده از آزمونهای Mann - whitney و(X2) Chi – square و با کمک نرم افزار آماری SPSS مورد تجزیه قرار گرفتند و مقادیر P<0.05 معنی دار تلقی گردید.
    یافته ها
    نتایج مطالعه نشان داد که اختلاف معنی داری میان اثر ضد دردی سلبرکس و ایبوپروفن در کنترل دردهای پس از درمان کانال ریشه در فواصل زمانی مختلف وجود ندارد (P>0.05). همچنین اختلاف معنی داری بین دو گروه از لحاظ میزان بروز عوارض جانبی وجود نداشت (P>0.05).
    نتیجه گیری
    سلبرکس بدلیل فقدان اثر ضددردی بیشتر و هزینه بالاتر نسبت به ایبوپروفن و همچنین یکسان بودن میزان بروز عوارض جانبی به عنوان داروی انتخابی برای کنترل دردهای دندانی در کوتاه مدت مناسب نمی باشد.
    کلیدواژگان: درد، درمان کانال ریشه، سلبرکس، ایبوپروفن
  • سید جلال پور هاشمی صفحه 11
    سابقه و هدف
    پوسیدگی های مخفی (Hidden Caries) به پوسیدگی های سطح اکلوزال مولرهای دایمی اطلاق می گردد که در معاینه کلینیکی قابل تشخیص نبوده و با رادیوگرافی شناخته می شوند. هدف از این مطالعه مروری بر نتایج مطالعات جدیدی که در این زمینه صورت گرفته و نیز ارائه راهکارهای لازم جهت تشخیص به موقع و درمان مناسب این نوع ضایعات می باشد.
    مرور مقالات: محققین علل بروز این نوع پوسیدگی ها را مرفولوژی خاص شیارها و اثرات کاربرد موضعی بویژه در کشورهایی که از ترکیبات فلوراید موضعی بیشتر استفاده می کنند می دانند. تشخیص این نوع پوسیدگی ها دشوار است و نیاز به استفاده از ابزارهای تشخیصی دیگری جز سوند و آئینه دارد. رادیوگرافی Bitewing یکی از ابزارهای ساده برای تشخیص این نوع پوسیدگی هاست. محققین شیوع hidden caries در مولرهایی که هنگام معاینه کلینیکی سالم به نظر می رسیدند بین 1.4 تا %15 گزارش کرده اند. پیشگیری از H.C تنها با انجام فیشورسیلنت بلافاصله پس از رویش دندان میسر است. در صورت مشاهده این نوع پوسیدگی در رادیوگرافی Bitewing باید نسبت به ترمیم آن با روش های مرسوم با آمالگام یا کامپوزیت اقدام کرد. رزین های ترمیمی پیشگیرانه (PRR) برای شیارهای به ظاهر سالمی که مشکوک به نظر می رسند به جای فیشورسیلنت جایگزین بهتری است. پیشنهاد می شود محققین کشور در زمینه شیوع این ضایعه در ایران نیز پژوهش کنند.
    کلیدواژگان: پوسیدگی های مخفی، سندرم فلوراید، تشخیص پوسیدگی، پیشگیری
  • محمود تمیزی، فرزین قنواتی، مهرداد رادور، فرزام قنواتی، محمد ابراهیم رحمانی صفحه 18
    سابقه و هدف
    هدف از این مطالعه تعیین و بررسی ترمیم و تحلیل استخوان در یک سیستم واحد (Maestro) بصورت یک مرحله ای (Nonsumbmerged) و دو مرحله ای (Submerged) پس از طی مدت 6 ماه در فک بالا و 4 ماه در فک پایین می باشد.
    مواد و روش ها
    نوع مطالعه آینده نگر (Prospective) و طرح آن موازی (Parallel) بود. در این مطالعه از 28 ایمپلنت که 10 مورد آنها بصورت یک مرحله ای و18 مورد بصورت دو مرحله ای بود بصورت تصادفی (Random) در 16 بیمار استفاده گردید. در حین جراحی اول و 4 الی 6 ماه بعد از اندازه گیری های بالینی که عبارت بودند از بررسی فاصله کرست استخوان تا لبه شولدر ایمپلنت در 4 ناحیه مزیال، دیستال، باکال و لینگوال توسط پروب پریودنتال ویلیامز انجام پذیرفت.
    یافته ها
    میانگین تغییرات استخوان که با استفاده از آزمون 2 sample t test بدست آمد از نظر پارامترهای مخدوش کننده نظیر روش جراحی، قطر، طول، نوع، وضعیت قدامی / خلقی، وضعیت فک بالا / پایین از نظر آماری معنی دار نبودند. ولی با استفاده از آنالیز Logistic Regression پارامترهای روش جراحی و قطر نقش معنی داری را نشان دادند.
    نتیجه گیری
    نتایج این مطالعه نشان داد که حداقل در زمان ترمیم اولیه پس از جراحی اول، از لحاظ تحلیل استخوان، روش دو مرحله ای نسبت به روش یک مرحله ای برتری دارد. بعلاوه ایمپلنت های با قطر بیشتر در این دوره ترمیم، تحلیل استخوانی کمتری را نشان می دهند.
    کلیدواژگان: ایمپلنت، تکنیک یک مرحله ای، تکنیک دو مرحله ای، تحلیل استخوان
  • عباس خدایاری نمین، فاطمه کریمی صفحه 28
    سابقه و هدف
    استئوپتروزیز نوعی بیماری استخوانی بصورت افزایش دانسیته است که بیمار به دلیل ضعف خونرسانی و افزایش شکنندگی استخوان، مستعد بروز شکستگی های پاتولوژیک و استئومیلیت می گردد و تنها راه امیدوار کننده درمانی برای بیماران، پیوند مغز استخوان می باشد. هدف از این گزارش معرفی بیماری مبتلا به استئومیلیت مندیبل بوده که علیرغم درمانهای متعدد در این زمینه بهبود نیافته و پس از بررسی سیستمیک، علت زمینه ای این عفونت مقاوم به درمان وجود استئوپتروزیز شناخته شد.
    گزارش مورد: بیمار پسر بچه 9 ساله ای بود که با شکایت از درد، تورم و ترشح چرک در فک پائین مراجعه نمود. در معاینه، بیمار دارای وضعیت عمومی نامناسب، ملتحمه رنگ پریده و دفورمیتی اندامهای انتهایی بود. در بررسی رادیوگرافیک اسکلروزیس منتشر و افزایش ضخامت و اپاسیته در برخی نواحی مندیبل مشاهده شد. با توجه به معاینات بالینی، کلیشه های رادیوگرافیک و پونکسیون مغز استخوان وجود استئوپتروزیز از نوع بدخیم نوزادی تشخیص داده شده و بدلیل تشدید عفونت حاد مندیبل، بیمار تحت انسیزیون – درناژ و دکورتیکاسیون (decortication) قرار گرفت و نهایتا به دلیل طولانی شدن مدت بستری و بروز افسردگی با توصیه روانپزشکی و با دستورات مراقبتی و بهداشتی و رژیم داروئی مرخص گردید. پس از گذشت 8 ماه عفونت مجددا عود نمود که بدلیل عدم همکاری و تمایل بیمار، پیگیری درمان ممکن نشد.
    نتیجه گیری
    بدلیل ماهیت بیماری زمینه ای و استعداد ابتلا به عفونت، مخصوصا استئومیلیت فکی، آموزش اصول بهداشتی دهان و دندان، ویزیت های دوره ای دندانپزشکی و تشخیص به موقع و درمان سریع عفونت فکی در این بیماران لازم است.
    کلیدواژگان: استئوپتروزیز، استئومیلیت، پیوند مغز استخوان، استئوپتروز بدخیم نوزادی
  • براتعلی رمضان زاده، برهمن سبزواری صفحه 37
    سابقه و هدف
    شیوع مال اکلوژن کلاس II گروه 1 در مقالات بین %1.7 تا %63 گزارش شده است. تعداد زیادی از محققین عنوان کرده اند که یک رابطه دندانی کلاس II گروه 1، می تواند اشکال متفاوتی از نظر دندانی و اسکلتی داشته باشد. هدف این مطالعه تعیین خصوصیات کرانیوفاسیال کودکان دارای مال اکلوژن کلاس II گروه 1 می باشد.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه توصیفی، سفالوگرامهای لترال 63 نمونه با اکلوژن نرمال به عنوان گروه شاهد و 41 نمونه با مال اکلوژن کلاس II گروه 1 به عنوان گروه مورد در محدوده سنی 11 تا 14 سال بر اساس معیارهای اولیه انگل انتخاب شدند. سپس خصوصیات کرانیوفاسیال دو گروه توسط paired t test با هم مقایسه شدند.
    یافته ها
    از آنجائیکه بین نتایج دختران و پسران در هر گروه اختلاف آماری معنی داری وجود نداشت. نتایج کلی گروه شاهد و مورد با هم مقایسه شد و مشخص گردید که به استثنای موقعیت اسکلتی ماگزیلا، موقعیت دندانهای انسیزور پایین و اجزای عمودی دنتوفاسیال، بقیه اندازه گیری های خطی و زاویه ای انتخاب شده بین نمونه های با مال اکلوژن کلاس II گروه 1 و نمونه های با اکلوژن نرمال با هم اختلاف آماری معنی داری دارند.
    نتیجه گیری
    نتایج این مطالعه الگوی اسکلتی و دندانی معینی با خصوصیات زیر را برای مال اکلوژن کلاس II گروه 1 پیشنهاد می کند. -1 ماگزیلا ارتوگناتیک، -2 مندیبل رتروگناتیک، -3 رابطه بین فکی کلاس II، -4 دندانهای انسیزور فوقانی پروکلاین و دندانهای انسیزور تحتانی در موقعیت نرمال، -5 اجزای عمودی صورت مشابه نمونه های با اکلوژن نرمال.
    کلیدواژگان: مال اکلوژن کلاس II گروه 1، سفالومتریک، مشهد
  • ماندانا ستاری، مجید کاظم، رضا ترمه صفحه 48
    سابقه و هدف
    تاکنون بر اساس منابع موجود، احتمالا تحقیقی بر روی ایمونوپاتوژنز بیماری های پالپ دندان های کودکان صورت نگرفته، لذا این تحقیق با هدف تعیین رابطه میان حضور و غلظت IgG، IgA، IgM و IgE پالپ با پالپیت علامتی دندان های شیری صورت پذیرفت.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه تحلیلی (Analytical) که به صورت مورد – شاهدی (Case – Control) انجام گرفت، 22 نمونه پالپی مبتلا به پالپیت برگشت ناپذیر علامتی مربوط به 11 دندان شیری و 11 دندان دائمی از 22 بیمار جمع آوری گردید. دندانها مورد کشت 3 روزه بافتی قرار گرفته، جهت تعیین حضور و غلظت IgG، IgA و IgM در نمونه های مایع رویی کشت از روش Diffusion (SRID) Single Radial Immuno و برای تعیین حضور و غلظت IgE از روش Sandwich Enzyme Linked Immuno – Sorbent Assay (ELISA) استفاده شد.
    یافته ها
    موارد حضور IgG، IgA، IgM و IgE در نمونه های پالپ دندان های شیری به ترتیب حدود %27.3، %0، %0 و %54.5 با میانگین غلظت 1721.41±3384.46 میلی گرم درصد، 0، 0 و 0.36±0.56 IU/ml بود. در مورد دندان های دایمی، موارد حضور IgG، IgA، IgM و IgE در نمونه های پالپ دندان های شیری به ترتیب حدود %54.5، %18.2، %9.1 و %54.5 با میانگین غلظت 2688.96±2631.39 میلی گرم درصد، 38.84±87.93 میلی گرم درصد، 47.15±156.38 میلی گرم درصد و 0.27±0.38 IU/ml بود. با انجام آنالیزهای آماری Mann Whitney U آزمون دقیق فیشر و تعیین ضریب همبستگی Spearman مشخص شد که بین دو گروه مورد مطالعه از نظر حضور و یا غلظت IgG، IgA، IgM و IgE اختلاف آماری معنی داری وجود ندارد.
    نتیجه گیری
    بر اساس یافته های به دست آمده از این تحقیق چنین نتیجه گیری می شود که در موارد پالپیت علامتی برگشت ناپذیر، بین پالپ دندان های دائمی و شیری، از لحاظ حضور و غلظت ایمونوگلوبولین ها تفاوت قابل ملاحظه ای وجود ندارد. به عبارت دیگر می توان اینگونه تصور کرد که در هر دو آنها پاسخ های ایمنی هومورال به یک نسبت فعالیت دارند. البته جهت اثبات این فرضیه، به انجام تحقیقات بیشتر نیاز می باشد.
    کلیدواژگان: پالپیت برگشت ناپذیر، دندان های شیری، ایمونوگلوبولین ها، ایمونوپاتوژنز
  • بررسی رابطه بیماری های پریودنتال با تغییرات ایندکس های خون
    فرنا سیار، محمود پروین، مژده تبارکی صفحه 55
    سابقه و هدف
    با توجه به مشی التهابی بیماری های پریودنتال و آزاد شدن واسطه های التهابی در روند بیماری که می تواند نقش موثری بر مکانیسم خونسازی داشته باشد، چنانچه به افزایش تعداد گلبولهای سفید (WBC) و پلاکت ها منجر گردد می تواند عاملی در ایجاد بیماری های قلبی عروقی و مغزی به شمار آید. تحقیق حاضر با هدف بررسی ارتباط فوق بر روی بیماران مراجعه کننده به بخش پریو و تشخیص مرکز علوم دندانپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی تهران در سال 1381-82 انجام شد.
    مواد و روش ها
    تحقیق به صورت Historical cohort و مورد – شاهدی جمعا بر روی 60 نفر در دو گروه 30 نفره (مورد و شاهد) انجام گرفت. گروه مورد، مبتلا به پریودنتیت مزمن متوسط تا پیشرفته و گروه شاهد، بدون بیماری پریو بر اساس معاینات کلینیکی و رادیوگرافی پری اپیکال واز نظر عوامل مداخله گر (سن، جنس، مصرف سیگار، تعداد دندان، سطح تحصیلات) با گروه مورد مشابه بودند. ابتدا 2cc خون ورید بازو از افراد گرفته شد و شاخص های خونی (PLT، MCHC، MCH، MCV، Hgb، HCT، RBC، WBC) تعیین گشته، مورد قضاوت آماری قرار گرفتند. افرادیکه آنمی آنها غیر از آنمی ناشی از بیماری های مزمن (ACD) بود از تحقیق حذف شدند. نتایج با استفاده از نرم افزار آماری SPSS آنالیز شدند.
    یافته ها
    میزان WBC در گروه شاهد 103/?l × 1.37 ±5.75 و در گروه مورد 103/μl × 1.27 ± 6.88 بود که به لحاظ آماری معنی دار بود (P<0.001) تعداد نوتروفیل در گروه شاهد و مورد به ترتیب 103/μl ×. 0.84 ± 3.36 و 103/μl × 0.86 ± 4.19 بود (P<0.001). تعداد پلاکت در گروه شاهد و مورد به ترتیب 103/μl × 40.79 ± 230.5 و 103/μl × 71.42 ± 289.43 بود که به لحاظ آماری معنی دار بود (P<0.001). میانگین WBC در غیر سیگاری های شاهد و مورد به ترتیب 103/μl × 0.85 ± 5.75 و 103/μl × 1.13 ± 6.63 بود (P<0.01) و تعداد نوتروفیل ها به ترتیب در گروه شاهد و مورد 103/μl × 0.72 ± 3.26 و 103/μl × 0.88 ± 4.05 (P<0.01) و تعداد پلاکت ها نیز 103/μl × 38.8 ± 227.66 و 103/μl × 77.9 ± 290.52 بود(P<0.01) در افراد سیگاری غلظت هموگلوبین گروه شاهد و مورد به ترتیب 1.12 ± 17.07 و 1.02 ± 15.51 که به لحاظ آماری معنی دار بود (P<0.05).
    نتیجه گیری
    بیماری های پریودنتال با افزایش تعداد WBC، نوتروفیل و PLT رابطه مستقیم دارد. انجام یک سری تحقیقات تجربی دیگر برای تایید این نتایج ضروری می باشد.
    کلیدواژگان: پلاک، گلبول سفید، نوتروفیل، ایندکس های خونی
  • کاوه سیدان، هومن مهریزی، محمدعلی نقاشیان، نوشین ورجاوند ناصری صفحه 65
    سابقه و هدف
    Castability آلیاژهای نیکل – کروم به عنوان جایگزین طلا، نقش مهمی در موفقیت رستوریشنهای متال – سرامیک دارد. با توجه به نقش بریلیوم در بهبود castablity و از طرفی احتمال بیماریزایی بریلیوم، این تحقیق با هدف بررسی اهمیت افزودن Be به ترکیب آلیاژ نیکل – کروم به صورت مقایسه castability دو آلیاژ حاوی و فاقد بریلیوم در بازسازی طولهای متفاوت از خط خاتمه تراش bevel انجام گرفت.
    مواد و روش ها
    در این تحقیق نیمه تجربی، با استفاده از روش ارزیابی replica، 30 الگوی مومی، با سه اندازه متفاوت از طول بول، با دو آلیاژ Rexillium III و Wiron 99 کست شده، و طول بول مورد ارزیابی قرار گرفت.
    یافته ها
    مقایسه castability دو آلیاژ ذکر شده حاکی از عدم وجود تفاوت معنی دار میان این دو آلیاژ می باشد. بهترین castability این دو آلیاژ در محدوده بول 0.5 mm مشاهده شد.
    نتیجه گیری
    با توجه به نتایج بدست آمده به نظر می رسد وجود بریلیوم برای داشتن castability خوب ضروری نیست. از طرفی اگر چه افزایش نسبت حجم به سطح در الگوی مومی در یک محدوده مشخص می تواند باعث بهبود castability شود ولی بعد از آن، با فاصله گرفتن انتهایی مارجین از محل اتصال اسپرو، امکان بروز کستینگ ناقص افزایش می یابد. به نظر می رسد بهترین طول bevel که موفق ترین castability آلیاژ در آن محدوده رخ دهد 0.5 میلی متر باشد.
    کلیدواژگان: آلیاژ نیکل، کروم، بریلیوم، Castability، Wiron 99، Rexillium III، ژئومتری خط خاتمه تراش
  • آرش شهروان، حسام رحیمی صفحه 75
    سابقه و هدف
    یکی از عوامل عدم موفقیت درمان ریشه، پرفوراسیون میباشد و تحقیقات مختلف نشان داده اند که پرفوراسیون ناحیه فورکا به تخریب بافت نگهدارنده دندان و در صورت عدم درمان، به از دست رفتن دندان منجر می گردد. مواد مختلفی جهت بستن پرفوراسیونها معرفی شده اند که از آن جمله می توان کاویت، زینک اکساید اوژنول، هیدروکسید کلسیم، آمالگام، MTA را نام برد. MTA که توسط Torabinejad در سال 1993 بعنوان ماده پرکننده انتهای ریشه معرفی شد. بخاطر توانایی سیل مناسب این ماده و خصوصیات تطابق سنجی مناسب آن، امروزه بعنوان انتخاب اول در ترمیم پرفوراسیونها معرفی شده است. این گزارش با هدف معرفی بیماری که با یک مورد پرفوراسیون ناحیه فورکا بدلیل پوسیدگی مراجعه و مورد درمان ریشه با استفاده از MTA قرار گرفته بود انجام پذیرفت.
    گزارش مورد: بیمار دختری 19 ساله بدون سابقه پزشکی خاص بود که جهت درمان دندان مولر اول پایین سمت چپ خود با پوسیدگی وسیع مراجعه نموده بود. در بررسی های کلینیک و رادیوگرافی این دندان مشخص شد که در ناحیه فورکای دندان پرفوراسیون بدلیل پوسیدگی وجود دارد. ابتدا تمامی پوسیدگی های تاج دندان و ناحیه فورکا برداشته شد. پس از درمان کامل ریشه ها، ناحیه پرفوراسیون با MTA پوشانده شده، دندان پانسمان شده و جلسه بعد ترمیم گردید. دندان مورد نظر 6 ماه بعد مورد بررسی رادیوگرافی مجدد قرار گرفت و علائم بهبودی ناحیه فورکا ثابت گردید.
    نتیجه گیری
    دندان با پرفوراسیون ناحیه فورکا، حتی اگر بدلیل گسترش پوسیدگی باشد، می تواند توسط MTA درمان گردد و این ماده، با توجه به داشتن خصوصیات بسیار مطلوب، بعنوان ماده انتخابی در ترمیم پرفوراسیونها مطرح است.
    کلیدواژگان: پرفوراسیون، فورکا، درمان ریشه
  • معصومه صدر لاهیجانی، رضا عابدینی، محمد خاکساری، حسین شجاعی فر، عبدالرضا شادکام فرخی، حمیدرضا وثوف کاتب صفحه 80
    سابقه وهدف
    MTA) Mineral Trioxide aggregate) جزء مواد تائید شده ای است که ابتدا جهت جراحی انتهای ریشه ارائه شد و امروزه استفاده های متعددی در رشته درمان ریشه دارد. به دلیل اهمیت مقوله خودکفائی اقتصادی در زمینه مواد دندانپزشکی و پائین آوردن هزینه درمان و بهره گیری از دستاوردهای جدید علمی این مطالعه با هدف مقایسه واکنش بافتی MTA داخلی (root) با خارجی (proRoot) در زیر پوست موش صحرایی انجام گرفت. ...
    کلیدواژگان: واکنش بافتی، کاشت زیر جلدی، Root، ProRoot، (MTA) Mineral Trioxide aggregate
  • غلامعلی غلامی، لیلا سلطانی صفحه 88
    سابقه و هدف
    سلامت پریودنشیوم جهت حفظ طولانی مدت دندان و رستوریشن آن الزامی است، لذا توجه به آن هنگام ساخت رستوریشن ها به ویژه در مواردی که ناچار هستیم مارجین رستوریشن در زیر لثه قرار گیرد، ضروری به نظر می رسد.
    مروری بر مقالات: Biological width (BW) بنا به تعریف، به ناحیه محل اتصال اپی تلیوم چسبنده و الیاف بافت همبندی فوق آلوئول به دندان اطلاق می شود که به نظر برخی محققین این تعریف شامل عمق سالکوس لثه هم می شود. در صورتیکه بدلایلی مجبور به قرار دادن مارژین رستوریشن در زیر لثه باشیم، عدم تداخل در این اتصالات جهت حفظ سلامت پریودنتال و پیش آگهی مطلوب درمان رستوریتیو، مهم است. به منظور عدم تداخل در عرض بیولوژیک، گاهی اوقات لازم است نسج سالم اضافی از دندان، اکسپوز شود. بر اساس مرور متون موجود، مقدار عرض بیولوژیک برای هر فرد، اختصاصی است. جهت دستیابی به این هدف از روش های مختلفی می توان بهره برد که بنا به مورد می تواند روش های جراحی و غیرجراحی (ارتودنسی) باشد. در این حالت، ضمن تامین ساختار سالم کافی از نسج دندان بدون تداخل در این فضا، می توان سلامت پریودنتال را نیز حفظ نمود.
    کلیدواژگان: عرض بیولوژیک، روش های افزایش طول تاج کلینیکال، رویش دندان با نیرو
  • علیرضا فتحیه، آذر حیدری صفحه 102
    سابقه و هدف
    اختلاف نظرهای بسیاری در مورد ایجاد عوارض پریودنتال برای دندان مولر دوم متعاقب خارج سازی دندان عقل وجود دارد. بطوریکه در مورد تحلیل استخوان، گیر غذایی، عمق پروبینگ و از دست رفتن چسبندگی مطالعاتی صورت گرفته است. با توجه به اینکه خارج کردن دندان عقل در وضعیت های مختلف می تواند انجام پذیرفته، بر روی شرایط دیستال دندان مولر دوم تاثیر گذار باشد، لذا این مطالعه با هدف بررسی وضعیت پریودنشیوم دیستال دندان مولر دوم مجاور ناحیه دندان عقل کشیده شده انجام پذیرفت.
    مواد و روش ها
    این مطالعه توصیفی گذشته نگر بر روی 40 بیمار 18-25 ساله ای که قبلا دندان عقلشان خارج شده بود، در مراجعین به دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در سال 1380 انجام گرفت. بیماران از نظر وجود پاکت، تحلیل استخوانی، خونریزی هنگام پروبینگ و دیگر مشکلات مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از تست های آماری Chi-square و Fisher exact test آنالیز شدند.
    یافته ها
    نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که در 56.9 درصد از بیماران پاکت در دیستال دندان مولر وجود داشت. همچنین در 31.2 درصد از بیماران تحلیل استخوان نیز به چشم می خورد. التهاب و از دست دادن attachment در 69.9 درصد از نمونه ها مشاهده شد. لقی مولر دوم در هیچ موردی مشاهده نشد. گیر غذایی در مزیال مولر دوم فقط در 2 مورد وجود داشت.
    نتیجه گیری
    بر اساس یافته های حاصل از این مطالعه، مشکلاتی از قبیل وجود پاکت، تحلیل استخوان، التهاب و از دست دادن attachment در دیستال دندانهای مولر دوم افراد زیر 25 سال که دندان عقل خود را خارج کرده اند به چشم می خورد که دندانپزشک را به تامل بیشتری در مورد خارج سازی دندان عقل حتی در سنین پایین وا می دارد.
    کلیدواژگان: کشیدن دندان مولر سوم، وضعیت پریودنتال، دندان مولر دوم، عوارض پریودنتال
  • محمد فراهانی، سید امید دیانت صفحه 112
    سابقه و هدف
    یکی از دلایل مراجعه بیماران به مطب های ارتودنسی ناهنجاری مال اکلوژن CI III است که ناشی از بزرگی مندیبل یا نقص رشد مجموعه نازوماگزیلاری و یا ترکیبی از دو حالت فوق است که علاوه بر ایجاد ناراحتی های فانکشنال اهمیت بسزایی در زیبایی بیمار دارد. شیوع این ناهنجاری درایران از 7.22 تا 19.5 درصد گزارش شده است در حالی که شیوع آن در مقالات در نژادهای مختلف دیگر از 1 تا 14 درصد گزارش شده است. درمان زودرس این مال اکلوژن از اهمیت زیادی برخوردار است. هدف از این مطالعه بررسی اثرات درمانی کاربرد توام Face mask و Rapid Maxillary Expansion در بیماران مبتلا به مال اکلوژن CI III اسکلتال با ارزیابی سفالوگرام های قبل و بعد از درمان است.
    مواد و روش ها
    روش مطالعه کارآزمایی بالینی و از نوع نیمه تجربی بود که بصورت آینده نگر طراحی و اجرا شد. در این تحقیق 15 بیمار (6 پسر و 9 دختر) با متوسط سنی 8.6 سال دارای مال اکلوژن CI III اسکلتال انتخاب شدند. ابتدا به مدت 2 هفته دستگاه Rapid maxillary expansion برای بیماران مورد استفاده قرارگرفت. سپس دستگاه Face mask تا برقراری روابط طبیعی دندان های مولر و کانین و اورجت نرمال استفاده شد. تریسینگ سفالومتری بر روی سفالوگرام های قبل و بعد از درمان انجام شد. 19 شاخص سفالومتریک شامل 11 شاخص زاویه و 8 شاخص خطی که در ذیل آمده اند اندازه گیری شدند و تغییرات قبل و بعد از درمان مورد ارزیابی قرار گرفت.
    یافته ها
    آنالیزهای سفالومتریک نشانگر تغییرات زیر بودند:1.6 ± 1.3 SNA=، 1.6 ± 0.5- = SNB، 2.3±ANB=1.7، 4.1±Gonial angle =-1.4، 27.5±Articular Angle=-6، 1.7±SNPog =-0.7، 7.3±Inclination Angle =2.3، 3.4±Y axis Angle=1.5، 3.3±Mandibular Plan Angle =2.3، 5.4±Occlusal Plan to SN = 1، 2.3±NSAr = 0.8، 1.9±PFH/AFH = 0.8، N^FH to A=1.1mm±1.9؛ N^FH to Pog=1mm±4.6، Maxilla length=2.3 mm±2.9، 0.8 ± Mandible length=0.4mm،Overjet=3.8±2.7، Overbite=-0.8mm±1.5، Wit''s appraisal=2.4±2.5.
    همچنین افزایش معنی داری از لحاظ آماری در شاخص های زیر دیده شد: SNA، ANB، N^FH to A، طول ماگزیلا، اورجت، Wit''s appraisal.
    نتیجه گیری
    روش درمانی فوق می تواند باعث افزایش رشد ماگزیلا در بعد قدامی خلقی و مهار اندک رشد مندیبل و بهبود نیمرخ بیمار به سمت نرمال شود.
    کلیدواژگان: مال اکلوژن Face Mask، Rapid Maxillary Expansion (RME)، CI III، تغییرات سفالومتریک
  • اردشیر لفظی، اتابک کاشفی مهر، رضا عمید صفحه 122
    سابقه و هدف
    پریودنتیت مهاجم موضعی، بیماری پریودنتال مخربی است که اکثرا دندان های مولر اول و گاهی انسیزورهای بالغین جوان را گرفتار می کند. هدف از این مطالعه بررسی شیوع پریودنتیت مهاجم موضعی در دانش آموزان 14-16 ساله مدارس تبریز بوده است.
    مواد و روش ها
    این مطالعه مقطعی ((Cross – Sectional با روش دو مرحله ای انجام شد. ابتدا در نور معمولی با کنار زدن لب و گونه توسط آبسلانگ، اولین مولرها و انسیزورهای هر دو فک با استفاده از پروب ویلیامز در شش ناحیه دندان بررسی گردیدند. بیمارانی که پاکتهایی به عمق بیش از 4.5 میلی متر در بیش از یک دندان داشتند، جدا گردیده و از آنها پلاک ایندکس (Plaque index = PI)، ایندکس لثه ((Gingival index=GI و ایندکس شدت جرم (Calculus surface severity index = CSSI) گرفته شد. افراد با عوامل مستعد کننده موضعی از مطالعه خارج گردیده و افراد مشکوک به پریودنتیت مهاجم موضعی مجددا و توسط دعوتنامه رسمی به دانشکده دندانپزشکی ارجاع داده شدند. در مرحله دوم مطالعه، مجددا عمق پروب (Probing Depht=PD) در شش ناحیه دندانهای مورد نظر و نیز ارزیابی PI، GI و CSSI بعمل آمد. پرسشنامه خاصی برای بیماران تکمیل گردید. از بیماران رادیوگرافی بایت وینگ برای اولین مولرها و در صورت ابتلا انسیزورها و دندانهای دیگر، رادیوگرافی پری اپیکال گرفته می شد. بر طبق خصوصیات مشهور بیماری پریودنتیت مهاجم موضعی تشخیص بیماری صورت گرفت.
    یافته ها
    شیوع بیماری در پسران %0.6 و در دختران %0.45 به طور کلی %0.5 بود. نتایج نشان دهنده شیوع مساوی در ابتلا پسران و دختران تبریزی بوه است. بیشترین دندان درگیر مولر اول دایمی پایین سمت چپ و بیشترین سطح درگیر به ترتیب مزیولینگوال، مزیوباکال، دیستولینگوال و دیستوباکال بودند. تفاوتی در نوع دندان مبتلا در دختران و پسران دیده نشد.
    نتیجه گیری
    پریودنتیت مهاجم موضعی در بالغین 14-16 ساله مورد بررسی قرار گرفت که در مطالعه انجام شده نیز شیوعی نزدیک و در تائید نتایج جهانی بیماری داشته است. مطالعه بیشتر در جهت روشن ساختن عوامل موثر در شدت بیماری و نیز ارزیابی کودکان جوان تر برای ابتلا به این بیماری توصیه می شود.
    کلیدواژگان: پریودنتیت مهاجم موضعی، ایندکس لثه، ایندکس پلاک، ایندکس شدت جرم
  • سعید مرادی، سید مجید موسوی نسب صفحه 130
    سابقه و هدف
    یکی از مهمترین عوامل موفقیت در درمان ریشه سیل اپیکالی است. اهمیت سیل بویژه در جراحی ریشه که عموما برای دندانهای با درمان ریشه ناموفق قبلی انجام می شود محسوس تر است. هدف از این مطالعه بررسی سیل رتروفیل آمالگام با و بدون Scotch bond M.P و MTA از طریق نفوذ رنگ بود.
    مواد و روش ها
    در این تحقیق تجربی، تحلیلی، 70 دندان کشیده شده انسانی انتخاب، کانالها آماده سازی و پر شدند. سپس تهیه حفره اپیکال انجام و دندانها به سه گروه آزمایشی و دو گروه کنترل مثبت و منفی تقسیم شدند. پس از قرار دادن مواد رتروفیل ذکر شده دندانها در رنگ متیلن بلو %2 قرار داده شده، سپس نفوذ رنگ در همه به کمک stereo microscope بررسی گردید. سپس آزمون Kruskal wallis برای کشف وجود یا عدم اختلاف بین گروه ها و آزمون Mann – whiteney U test برای کشف اختلاف دو به دوی مواد در مقایسه با هم و مقایسه هر ماده در حالت خشک و مرطوب صورت گرفت.
    یافته ها
    استفاده از Scotch bond M.P (SMP) زیر آمالگام (به عنوان Amalgam bond system) در مقایسه با آمالگام و همچنین در مقایسه با MTA، هم در محیط مرطوب و هم در محیط خشک باعث کاهش عمده نفوذ رنگ می شود (P<0.001). آمالگام وMTA میزان نفوذ رنگی تقریبا مشابه دارند ولی در محیط مرطوب نفوذ رنگ برای آمالگام، کمتر از MTA می باشد. (P<0.005). مواد در مقایسه حالت خشک و مرطوب هر کدام با خودشان تفاوت معنی داری ندارند (P>0.05).
    نتیجه گیری
    در مجموع استفاده از Scotch bond M.P به همراه آمالگام در یک حفره معمولی انتهای ریشه در دندانهایی که علت شکست آنها بخصوص درمان ریشه ناصحیح بوده است و نیز ریشه هایی که احتمال وجود کانال کشف نشده ای دارند به عنوان روشی که حداکثر احتمال موفقیت را دارد پیشنهاد می شود.
    کلیدواژگان: رتروفیل، مواد چسبنده به عاج، آمالگام، MTA
  • مریم معزی زاده، امیر قاسمی، سودابه داوران، شبنم باختر صفحه 138
    سابقه و هدف
    سفید کردن یکی از درمانهای رایج برای روشن تر کردن رنگ دندانها می باشد که به دلیل ماهیت محافظه کارانه آن محبوبیت خاصی پیدا کرده است. یکی از معایب این روش را می توان نیاز به گذشت زمان جهت حذف اثر اکسیژن نوزاد در نسج دندان قبل از انجام عمل باندینگ ذکر نمود. لذا این تحقیق با هدف ارزیابی تاثیر اسکوربات سدیم در استحکام برشی باند کامپوزیت به مینا بلافاصله بعد از سفید کردن انجام شد.
    مواد و روش ها
    این مطالعه به روش تجربی و با استفاده از تکنیک مشاهده انجام شد. 75 دندان آسیاب فک بالای انسانی به 5 گروه تقسیم شدند. در هر گروه سطح صافی از مینا در سطح باکال دندان ایجاد گردید. در دو گروه شاهد شامل گروه (1): باند به مینا (بدون عمل سفید کردن و بدون استفاده از اسکوربات سدیم %10)، و گروه (2) باند به مینا (بعد از عمل سفید کردن و بدون استفاده از اسکوربات سدیم %10 اندازه گیری شد. در گروه های آزمون (3، 4، 5) باند به مینا بعد از عمل سفید کردن و پس استفاده از اسکوربات سدیم %10 با زمانهای مختلف 2 و 10 و 30 دقیقه ارزیابی شد. در این مطالعه جهت سفید کردن از ژل کاربامید پراکسید %35 و همچنین از Single Bond و کامپوزیت Z100 جهت باند به مینا استفاده گردید و استحکام برشی باند با ماشین اینسترون و توسط یک تیغه به فرم چیزل و با سرعت 0.5mm در دقیقه اندازه گیری شد. یافته ها با تست ANOVA و تست LSD آنالیز گردید. در ضمن پس از اندازه گیری استحکام برشی باند، نحوه شکست باند کامپوزیت به مینا استریومیکروسکوپ بررسی شد.
    یافته ها
    تحقیق نشان داد که استحکام برشی باند کامپوزیت به مینا بعد از سفید کردن با ژل کاربامید پراکسید %35 به میزان قابل توجهی کاهش یافت که از لحاظ آماری معنی دار بود. همچنین استفاده از محلول اسکوربات سدیم %10 به میزان زیادی باعث افزایش استحکام باند به مینا بعد از عمل سفید کردن با ژل کاربامید پراکسید %35 شد اما این افزایش به اندازه گروه شاهد (1) (باند به مینا بدون سفید کردن و بدون استفاده از اسکوربات سدیم %10) نبود. در ضمن بین زمانهای مختلف کاربرد محلول اسکوربات سدیم %10 اختلاف آماری معنی داری مشاهده نشد. در مشاهده زیر استریومیکروسکوپ در گروه (1) اکثریت شکستها بصورت کوهزیومینا و در گروه (2) اکثریت شکستها بصورت ادهزیو مابین کامپوزیت و دندان بود. در گروه های (3)، (4) و (5) هر سه نوع شکست بدون اختصاص اکثریت به گروه خاصی (ادهزیو، کوهزیو مینا، کوهزیو کامپوزیت) دیده شد.
    نتیجه گیری
    استحکام باند برشی کامپوزیت به مینای بلیچ شده با استفاده از اسکوربات سدیم افزایش یافت ولی زمان کاربرد آن تاثیر قابل ملاحظه ای در میزان باند نداشت.
    کلیدواژگان: استحکام باند برشی، مینای بلیچ شده، کامپوزیت، اسکوربات سدیم
  • رسول مفید، آیدین سرودی، مهدیه طالب مهر صفحه 151
    سابقه و هدف
    در ماه رمضان رژیم غذایی، عادات بهداشتی دهان، تکرار دریافت غذا و میزان غذای دریافتی تغییر می یابد و این عوامل در ترکیب و کمیت پلاک میکروبی موثر می باشند و این تغییر در پلاک میکروبی می تواند پوسیدگی دندان و تخریب اتصالات پریودنتالی را تحت تاثیر خود قرار دهد، بنابراین این تحقیق با هدف بررسی تاثیرات ماه رمضان بر روی موارد ذکر شده انجام پذیرفت.
    مواد و روش ها
    این تحقیق تحلیلی با تکنیک مشاهده و با استفاده از فرم اطلاعاتی جهت ثبت مشاهدات انجام گرفت. در این مطالعه 30 نفر از دانشجویان دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در سال 1381 که در محدوده سنی 18 الی 24 سال (به طور مساوی از هر دو جنس) داشته و که حداقل 20 روز اول ماه رمضان را روزه گرفته بودند بر حسب شرایط خاصی انتخاب شدند.
    20 روز مانده به ماه رمضان توسط کن کاغذی استریل از دندان مولر اول پایین نمونه های انتخاب شده، نمونه برداری شد. کن های کاغذی ابتدا در محیط آبگوشت و بعد در محیط های اختصاصی استرپتوکک میوتانس واکتینومایسس ویسکوزین کشت داده شدند. همین مراحل 10 روز مانده به ماه رمضان، و یک روز قبل از شروع ماه رمضان و در روزهای اول، دهم و بیستم ماه رمضان تکرار شدند. برای بررسی رژیم غذایی نیز قبل از ماه رمضان و در ماه رمضان، فرمهای تغذیه ای توسط کارشناس تغذیه تکمیل شدند.
    یافته ها
    مقایسه میان شمار کلونی های استرپتوکک میوتانس و اکتینو مایسس ویسکوزیس در روز اول، دهم و بیستم ماه رمضان با شمار کلونی پایه (میانگینی از سه نمونه گیری قبل از ماه رمضان) در آزمون t زوجی از لحاظ آماری اختلاف معنی داری را نشان ندادند. در مورد رژیم غذایی نیز میزان مصرف ساکارز، مونو و دی و پلی ساکاریدها افزایش معنی داری در ماه رمضان داشتند و از طرفی مصرف فیبرها با کاهش همراه بود.
    نتیجه گیری
    میزان استرپتوکک میوتانس و اکتینومایسس ویسکوزیس در ماه رمضان تغییری نکرد. میزان مصرف مواد قندی در ماه رمضان افزایش یافت.
    کلیدواژگان: استرپتوکک میوتانس، اکتینومایسس ویسکوزیس، رژیم غذایی
  • پیمان مهرورزفر، افسانه داهی طالقانی، علی بهنیا صفحه 160
    سابقه و هدف
    پرفوراسیونهای ایاتروژنیک یکی از علل شناخته شده جهت شکست درمان ریشه دندان محسوب می شوند و امروزه اعتقاد عمومی بر این است که جهت دستیابی به یک موفقیت طولانی مدت، سیل هر چه سریعتر ناحیه پرفوراسیون توسط یک ماده ترمیمی مناسب و جلوگیری از نفوذ و نشت میکروبی، رمز موفقیت درمان اینگونه ضایعات خواهد بود، بنابراین مطالعه حاضر با هدف بررسی توانایی سیل این مواد انجام شد.
    مواد و روش ها
    این مطالعه به روش تجربی و با روش نمونه گیری ساده انجام شد. در این مطالعه 55 دندان مولر انسانی کشیده شده فک پایین در 3 گروه آزمون 15 تایی و 2 گروه شاهد مثبت و منفی بررسی شدند. پس از تهیه حفره دسترسی و آماده سازی و پر کردن استاندارد کانالهای دندانی، پرفوراسیونهایی با قطر استاندارد ISO. 0.12 در ناحیه کف پالپ چمبر در تمام نمونه ها ایجاد شدند. سپس ناحیه پرفوراسیون در گروه آزمون 1 توسط آمالگام، در گروه آزمون 2 توسطMTA (Mineral Trioxide Aggregate) و در گروه آزمون 3 توسط Geristore مسدود شدند. سپس کلیه دندانها با استفاده از تکنیک Dye penetration و روش شفاف سازی (clearing) جهت ارزیابی میزان نفوذ رنگ در زیر استریومیکروسکوپ با بزرگنمائی X 20 بررسی شدند. مجموع اعداد خام بدست آمده توسط تستهای ANOVA بررسی و توسط تست Mann – Whitney معنی دار شدند.
    یافته ها
    نتایج این مطالعه نشان دادند که آمالگام به نسبت MTA و Geristore ریزنشت بسیار زیادی را نشان می دهد. MTA و Geristore نیز هر دو دارای قابلیت سیل بالایی بوده ولی از نظر آماری تفاوت معنی داری در میزان ریزنشت MTA با Geristore وجود نداشت.
    نتیجه گیری
    براین اساس بنظر می رسد که کاربرد رزین اینومرهای جدید مانند GERISTORE یا MTA نسبت به آمالگام در ترمیم ناحیه پرفوراسیون ارجحیت دارد.
    کلیدواژگان: پرفوراسیون فورکا، Amalgam، Geristore، MTA
  • نصرت نوربخش، زهره سامع صفحه 172
    سابقه و هدف
    علیرغم تحقیقات بیشماری که در زمینه پوسیدگی دندان به عمل آمده، هنوز بسیاری از جنبه های اتیولوژیک بیماری از جمله ارث، مبهم است. هدف از این مطالعه، بررسی مقایسه ای میانگین شاخص DMFT در دوقلوهای تک تخمکی (Monozygotic) و دو تخمکی (Dizygotic) می باشد.
    مواد و روش ها
    تحقیق به صورت توصیفی – تحلیلی و مقطعی انجام شد. با توجه به این اصل که دوقلوهای(Monozygotic) MZ، ژنتیک یکسان دارند و تفاوت آنها ناشی از محیط است و از طرفی شباهت دوقلوهای (Dizygotic) DZ نیز در حد خواهر و برادرهای معمولی می باشد، لذا به نظر می رسد مقایسه این دو گروه با هم جهت تعیین غالب بودن یکی از دو عامل محیط و ارث آسانتر باشد. بر این اساس 50 جفت دو قلوی 12-6 سال (21 جفت MZ و 29 جفت DZ) مورد معاینه قرار گرفتند. تشخیص نوع زیگوسیتی با هم جنس بودن، مقایسه گروه خونی، مشابهت 9 حالت فیزیکی (رنگ چشم، مو، پوست) شکل (بینی، چانه، لبها، گوشها) ابعاد دستها و قد انجام گرفت. دندانهای افراد مورد مطالعه به روش محدود مطابق با روش پیشنهادی سازمان بهداشت جهانی معاینه شدند. تجربه پوسیدگی با شاخص های DMFT و dmf و بهداشت دهان با شاخص دیری برآورد گردید. از تست های T، Mann – whitney u و ضریب همبستگی Spearman برای آنالیز آماری استفاده شد.
    یافته ها
    نتایج نشان دادند که شباهت شاخص (DMF، dmf) بین دوقلوهای MZ بیشتر از DZ بوده، اما معنی دار نمی باشد. میانگین(DMF، dmf) بین دوقلوهایMZ و DZ اختلاف معنی دار ندارد (بین گروهی). اعضای هر جفت دوقلو اعم از MZ یا DZ از نظر عوامل محیطی همچون مقدار مصرف مواد قندی و بهداشت دهان مشابه می باشند. در کل نمونه ها، شاخص DMFT با شاخص دیری و مقدار مصرف مواد قندی ارتباط دارد و این ارتباط از نظر آماری معنی دار می باشد.
    نتیجه گیری
    در کل می توان نتیجه گرفت که عوامل محیطی نسبت به عوامل ژنتیکی در ایجاد پوسیدگی دندان موثرترند.
    کلیدواژگان: دو قلوهای تک تخمکی و دو تخمکی، پوسیدگی دندان، ارث، ژنتیک
  • سیدمحسن هاشمی نیا، مصطفی ناصری صفحه 181
    سابقه و هدف
    با توجه به اینکه یکی از موارد مهم در موفقیت درمان ریشه آگاهی از فرم و آناتومی داخلی دندانها است که می تواند تحت تاثیر عواملی نظیر، نژان، سن، بیماری و... دستخوش تغییرات گردد، لذا این مطالعه با هدف بررسیCanal Configuration دندان پره مولر اول فک پایین به روش Invivo وInvitro و مقایسه دو روش به منظور آگاهی و شناسائی تنوع کانال و افزایش موفقیت درمان در شهر اصفهان انجام پذیرفت.
    مواد و روش ها
    تحقیق حاضر از نوع توصیفی – تحلیلی به روش آزمایشگاهی و کلینیکی می باشد. در بررسی آزمایشگاهی تعداد 127 دندان پره مولر اول فک پایین جمع آوری و جهت ضدعفونی در هیپوکلریت سدیم %5.25 قرار گرفتند. پس از ایجاد حفره دسترسی مناسب به منظور تخلیه پالپ شامبر، دندانها درون آب اکسیژنه %35 قرار داده شدند. سپس دندانها دکلسیفیه و بعد از آن دهیدراته گردیدند و مرکب چین به داخل کانال آنها تزریق گردید. به دنبال آن حفره دسترسی دندانها توسط زونالین سیل شدند. در پایان دندانها توسط محلول متیل سالیسیلات کاملا شفاف گشته، نوع کانالها به روش مستقیم مورد بررسی قرار گرفتند.
    در بررسی کلینیکی تعداد 125 پرونده مربوط به مولرهای اول پایین که در بخش تخصصی و عمومی اندونتیکس دانشکده دندانپزشکی دانشگاه اصفهان مورد درمان ریشه قرار گرفته بودند انتخاب و پس از بررسی رادیوگرافی های مربوطه، نتایج آنها در فرم های از پیش تهیه شده ثبت گردید. در پایان نتاج حاصل از دو روش مورد مقایسه آمار قرار گرفتند.
    یافته ها
    در مطالعه آزمایشگاهی از تعداد 112 دندان پره مولر اول پایین قابل بررسی، تعداد 75 دندان نوع (%67) I، تعداد 5 دندان نوع (%4.5) II، تعداد 13 دندان نوع (%11.6) III، تعداد 16 دندان نوع (%14.2) IV و تعداد 3 دندان نوع (%2.7) جز هیچکدام از انواع (بر اساس طبقه بندی Weine) قرار نگرفتند.
    در مطالعه کلینیکی از تعداد 125 دندان اندو شده پره مولر اول پایین، تعداد 103 دندان نوع (%82.4) I، تعداد 3 دندان نوع (%2.24) II، تعداد 12 دندان نوع (%9.66) III، تعداد 5 دندان نوع (%4) IV و تعداد 2 دندان نوع (%1.66) جز هیچکدام از انواع (بر اساس طبقه بندی Weine) قرار نگرفتند.
    نتیجه گیری
    نتایج حاصل از این تحقیق با تحقیقاتی که توسط محققین در گذشته انجام گرفته است دارای تفاوتهایی می باشد که می تواند ناشی از روش تحقیق و عواملی نظیر نژاد باشد. همچنین نتایج حاصل از مطالعات آزمایشگاهی نسبت به مطالعات کلینیکی دارای تفاوت قابل ملاحظه ای است که ناشی از نوع تحقیق و دقت بالاتر مطالعات آزمایشگاهی نسبت به مطالعات کلینیکی است.
    کلیدواژگان: دندان پره مولر اول پایین، Canal Configuration
  • مازیار میر صفحه 189
    طی 20 سال گذشته گزارشات کلینیکی و مطالعات متعددی از سوی مراکز دانشگاهی، کارخانجات و شرکت های عرضه کننده لیزر مختلف در راستای بکارگیری این انرژی نوین در دندانپزشکی ارائه شده است. بیش از 7 سال از تایید کاربرد برخی از این ابزارها در مطب ها جهت جراحی های بافت نرم دهان و لثه و همچنین ایجاد حفره و برداشت پوسیدگی توسط انجمن غذا و داروها (Food and Drug Administration – FD) در آمریکا می گذرد. از آن تاریخ کارخانجات متعدد به تولید انبوه و روز افزون این دستگاه ها پرداخته و امروزه در حدود 5% دندانپزشکان در آمریکا و اروپا به یکی از انواع لیزرها در مطب مجهز می باشند. البته لازم به ذکر است که در این زمینه آمار دقیقی در دست نبوده و این عدد بطور تخمینی از گزارشات انجمن دندانپزشکی آمریکا و انجمن های لیزر آمریکا، آلمان، ایتالیا و ژاپن بدست آمده است. همچنین طبق نظرسنجی از بیماران بالغ بر 60% آنها مایل به استفاده از این تکنولوژی جهت درمان در مطب های دندانپزشکی بوده و آنرا به روش های معمول ارجح دانسته اند...
|
  • Dr. Mandana Partovi, Dr. Ali Akbar Moghaddamnia, Dr. Amir Hossein Peiravi Page 1
    Purpose
    Pain control before and after endodontic treatment is always a major concern in dentistry. Non-steroidal anti inflammatory drugs (NSAIDs) are the most common drugs prescribed for preventive and post operative pain control in root canal therapy. During the last decade a new generation of NSAIDs has been introduced and it seems that because of its selective inhibition of cyclooxgenase-2 activity، these drugs have less side effects than other common NSAIDs. Since no studies have been performed to compare the new NSAIDs analgesic effect with other NSAIDs in patients undergoing endodontic treatment، therefore a randomized double blind study was accomplished to compare the analgesic effect of celebrex (selective cox-2 inhibitor) and Ibuprofen on postendodontic pain. The aim of this study was to compare the analgesic effect of Celebrex vs Ibuprofen on post endodontic pain. Methods & Materials: In a randomized double blind clinical trial study 40 patients with moderate to severe endodontic pain underwent pulpectomy and received either Ibuprofen (every 6 hours) or celebrex (every 12 hours) for 3 days after endodontic treatment. Patient-reported visual analog scale rating of pain intensity were conducted upon initial clinical presentation and at 6, 24, 36, 48, and 60h after completion of pulpectomy. Also, patients were asked to record the side affects in the questionnaires. The results were obtained using the Mann Whitney, t and Chi – square tests by using the SPSS software.
    Results
    The results showed that there was no significant difference between analgesic effect of celebrex and Ibuprofen in controlling pain at all periods of time after endodontic treatment (P>0. 05).
    Conclusion
    According to the results, Celebrex because of its high cost, no effective pain control and similar incidence of side effects in comparison to Ibuprofen is not a drug of choice for short term pain control in endodontics.
  • Dr. Seyyed Jalal Poorhashemi Page 11
    Purpose
    Hidden caries is a term used to describe occlusal dentine caries that is missed on a visual examination, but can be detected by bitewing radiographs. The aim of this study is the review of new studies about this lesion and presentation the ways for diagnosis, prevention and treatmen of this lesion. Review of Literature: Investigations believe that the etiology of this lesion is the morphology of occlusal fissures and also topical fluoride use. Diagnosis of hidden caries is difficult and need to use the diagnostic tools such as bitewing radiographs. Investigators have shown the prevalence of hidden caries is between 1.4% to 15% of occlusal surfaces of permanent molars that have diagnosed as sound teeth. Prevention of this lesion is taken by fissure sealing soon after eruption and treatment is taken by amalgam or composite restoration. It is suggested to investigate about the prevalence of hidden caries in our country.
  • Dr. Mahmood Tamizi, Dr. Farzin Ghanavati, Dr. Mehradad Radvar, Dr. Farzam Ghanavati, Dr. Mohammad Ebrahim Rahmani Page 18
    Purpose
    The aim of this study was to determine and to evaluated the osseous healing and resorption in a unique system (Maestro) when 2 techniques of one – stage and two – stage surgeries are compared. The follow up periods were 4 and 6 months for the lower and upper jaws resepectively. Methods & Materials: Design of study was prospective. In this study, 10 one – stage and 18 two – stage implants were inserted. Clinical measurements included the distance of bone crest to implant shoulder at 4 aspect (mesial, distal, buccal and lingual) around each implants using a Williams periodontal probe. These measurements were taken at baseline and at the re-entry visit. Radiographic evaluation included the observation of crestal bone resorption around implant at baseline and at the re-entry visit using a panoramic radiography.
    Results
    The mean bone changes showed no statistical differences in terms of surgical procedure, implant diameter, implant length, as well bone type, and location (anterior or posterior) and jaw (mandible or maxilla), when two sample t test were used for comparison. However, Logistic regression revealed that of the above mentioned parameters, two factors, ie. Surgical procedure and implant diameter showed significant roles in bone loss around implants. Radiographic evaluation proved unsatisfactory for precise measurements of bone changes, therefore, the x–rays were not analyzed for our purpose.
    Conclusion
    The results of this study demonstrated that at least during the first healing period after the first surgical visit, two – stage surgical technique is superior to one – stage technique. Moreover implants with greater diameter are less prone to early bone loss during this healing period.
  • Dr. Abbas Khodayari Namin, Dr. Fateme Karimi Page 28
    Purpose
    Osteopetrosis is a bone disorder which is identified as an increase in bone density. Lack of blood supply and bone brittleness may predispose to pathologic fracture and osteomyelitis. The only effective way is bone marrow transplantation. The aim of this report is to introduce a patient with mandibular osteomyelitis who has not been treated efficiently in spite of several approaches. Case Report: Patient was a 4 – year old boy complained about mandibular pain, swelling and pus secretion. He had toxic appearance, pale conjective and deformity of extremities. Radiographic features showed diffused sclerosis, thickening and increased opacity of some parts of mandible – Malignant infantile osteopretrosis was diagnosed via inspection, radiography and bone marrow aspiration. Aggressive acute mandibular infection, led to incision and drainage (I & D) and décortication. Finally, long period of hospitalization caused psychological depression and he was discharged with psychological recommendations, drug and hygiene instruction. 8 months later infection recurred and the patient had no cooperation tendency and could bo longer been followed. Due to nature of osteopetrosis and infection predisposition, specially jaw osteomyelitis, oral hygiene instructions, regular appointments, early diagnosis and treatment of jaw infections is suggested.
  • Dr. Baratali Ramezanzadeh, Dr. Berahman Sabzevari Page 37
    Purpose
    The prevalence of class II malocclusion is reported 1. 7٪ to 63٪ in the orthodontic literature. It has been pointed out by many investigators that a dental class II division 1 malocclusion occurs in a variety of skeletal and dental configurations. The purpose of this study is identification of the craniofacial features of patients with class II division 1 malocclusion. Methods & Materials: In this descriptive study lateral cephalograms of 63 samples with normal occlusion as control group and 41 samples with class II division 1 malocclusion as case group between the ages of 11 to 14 years were selected according to Angle`s criteria. Then craniofacial features of case and control groups were compared by paired t test.
    Results
    Since there were no significant differences between the boys and girls in any groups, the total results of case and control groups compared. Results indicate that except maxillary skeletal position, lower incisor position and vertical dentofacial components, all of the selected linear and angular measurments showed significant differences between the class II division 1 malocclusion and with normal occlusion.
    Conclusion
    The findings of this study suggest a difinite skeletal and dentoalveolar pattern with the following characteristics for class II division 1 malocclusion: 1) Orthognathic maxilla, 2) Retrognathic mandible 3) Class II intermaxillary relationship 4) Upper incisors are proclined and lower incisors are in normal position, 5) Vertical components are similar to samples with normal occlusion.
  • Dr. Mandana Sattari, Dr. Majid Kazem, Dr. Reza Termeh Page 48
    Purpose
    On the basis of current data, the correlation between symptomatic pulpitis of deciduous teeth and presence or concentration of different immunoglobulins was not studied up to now. So the aim of this study was to investigate the correlation between presence or concentration of IgG, IgA, IgM and IgE and symptomatic pulpitis in deciduous teeth. Methods & Materials: For this purpose, in this analytical (case-control) study, 22 pulpal samples with irreversible symptomatic inflammation from 11 deciduous teeth and 11 permanent teeth were collected. After culturing them for 3 days, SRID method was used for detecting the amount of IgG, IgA and IgM and ELISA was used for measuring the amount of IgE in supernatant fluids. Mann – whitney U, Exact Fisher and Spearman correlation test were used to show the difference.
    Results
    The presence of IgG, IgA, IgM and IgE in the deciduous samples was 27.3%, 0%, 0% and 54.5%, respectively, with mean concentration of 1721.41± 3384.46 mg/100ml, 0, 0 and 0.36± 0.56 IU/ml. The presence of IgG, IgA, IgM and IgE in permanent samples was 54.5%, 18.2%, 9.1% and 54.5% respectively with mean concentration of 2688.96± 2631.39, 38.84± 87.93, 47.15± 156.38 mg/100ml and 0.27± 0.38 IU/ml. Statistical analysis did not show any significant difference between deciduous and permanent teeth regarding to presence or concentration of immunoglobulins.
    Conclusion
    It is suggested that in symptomatic pulpitis in both types of dentition, humoral immune response is involved. Of course further study is needed in order to prove this hypothesis.
  • Association between periodontal diseases and changes in blood indice
    Dr. Ferena Sayyar, Dr. Mahmood Parvin, Dr. Mojdeh Tabaraki Page 55
    Purpose
    The effect of periodontal disease on blood cells and hematopoises mechanisms has been focused during recent years, and based on researches on this field, leukocyte and platelete production are changed by the periodontal disease which in turn is believed to be an etiologic factor for thromboembolic phenomenom and cardiovascular disease. Due to lack of information about the possible changes by periodontal disease and blood indices in our country, this study was done on the patients referred to the oral medicine and periodontic wards of Azad Islamic dental faculty during 1381-82.
    Material and Methods
    This study was a historical cohort study. The patients with moderate to severe chronic periodontits (Bone loss & CAL > 3 at more than 30% sites) without systemic diseases and infection and history of using any drugs and/or antibiotics, surgery, recent trauma or tooth extraction selected as test group, meanwhile, among the patients reffered to the oral medicine ward who were periodontally healthy (CAL < 1) samples were selected as control group. The interventional variables, (age, gender, education, smoking habit and remained teeth) were matched between two groups. After describing the procedure of research to all of the participants, consent forms were signed. Base line data, consisted of “CAL” and “PI” in the both groups were recorded. Samples of 2ml venous blood were collected in standard tubes containing EDTA, send immediately to the laboratory for analysis of blood cells with automatic cell counter (Sysmex K1000). The smear blood sample was taken from each patient, and evaluated by pathologist, to determine differential counting of WBC.
    Results
    The study was done on 60 participants (test=30, control=30). There was no significant difference between the test and control group in interventional variables. Laboratory tests showed significant differences in some of blood indices, leukocytes were elevated in periodontal patient compare to healthy controls (P<0.001). This finding was primarily explained by higher numbers of neutrophils in periodontitis (P<0.001). Periodontal patient had a higher number of platelet compared to control group (P<0.01). There were no significant differences in other indices. (RBC, HGB, MCV, MCH, MCHC) between two groups (P<0.05).
    Conclusion
    This study showed that periodontal diseases due to its influence on hematopoises mechanisms and blood cell production, may cause increased WBC count, neutrophil and platelets, without alteration on RBC, HGB and other blood indices.
  • Dr. Kaveh Seyyedan, Dr. Hooman Mehrizi, Dr. Mohammad Ali Naghashian, Dr. Nooshin Varjavand Naseri Page 65
    Purpose
    Castability of Ni-Cr alloy as an alternative to gold, has an important role in the success of metal – ceramic restorations. This research evaluates the importance of adding Berilium (Be) to Ni – Cr alloy to compare the castability of two Ni – Cr and Ni – Cr – Be alloys in reproducing different lengths of bevel finish line. Methods & Materials: Using Replica method, 30 wax-up with three different lengths of bevel were casted with Rexillium III and Wiron 99. After completing the necessary procedures, the bevel lengths were evaluated, and compared by t - test.
    Results
    There was no significant difference between the castability of these two alloys. The best castabilty in both alloys was seen in the range of 0.5 mm.
    Conclusion
    It seems that Be is not necessary for a good castability. Although an increase in volume/surface of wax- ups in a significant range can improve the castability, the farther the margin of restoration located to the sprue, the more the possibility of incomplete castings. It seems the best castablity occurs in bevels of 0.5 mm.
  • Dr. Arash Shahravan, Dr. Hessam Rahimi Page 75
    Purpose
    One of the major factors responsible for failure in treatment is perforation and different studies have shown that furcal perforation will result in destruction of tooth supporting tissues and if not treated, may result in tooth loss. Different materials have been introduced for perforation treatment, such as Cavit, Zinc Oxide Eugenol, Calcium Hydroxide, Amalgam and MTA. Today, MTA (first introduced by Torabinejad in 1993 as a root end filling material) is the first choice for treating perforations, due to its excellent sealing ability and biocompatibility. In this report, we describe the treatment with MTA performed for a patient with perforation due to massive dental caries and the results of the treatment. Case Report: The patient was a 19 year old girl with no medical records which came to clinic for treatment of her lower left first molar tooth. The clinical and radiographic investigations showed massive decay in the crown and forcal region of the molar tooth. First, the crown and furcal caries were completely removed. After root treatment with Guta-Percha and AH26 sealer, the perforation was sealed with MTA and temporarily filled and in the next session, the tooth was restored. 6 months later, radiographic investigation was performed to confirm the success of treatment.
    Conclusion
    Perforation in the furcal region, even if it is produced by caries, can be treated using MTA and this material is thought to be the first choice for treating perforations.
  • Dr. Masoume Sadr Lahijani, Dr. Reza Abedini, Dr. Mohammad Page 80
    Purpose
    Mineral trioxide aggregare (MTA) is one of the new materials that was introduced for apicectomy at first but today is used for many purposes in endodontics. This study is done due to the importance of economical points in dental materials and decreasing the dental fees and to use new products. The aim of this study was to compare tissue reaction of foreign MTA (proroot)and Iranian MTA(Root) by subcutaneous implanted tube in rat. Methods & Materials: Fifty four rats were divided into four groups of experiments (40 rat) and 2 groups of control (14 rat). In experimental groups two isolated regions were incised to implant two polyethylene tubes filled with Root and ProRoot, and in control groups two empty tubes were implanted. Animals were sacrificed after 7 and 30 days. After histopathologic preparation, H&E staining, samples were evaluated for the thickness of capsule, intensity, type and extention of inflammation and necrosis. The results were analysed by chi-square.
    Results
    There was no statistical difference in the tissue reaction between Root and pro Root.
    Conclusion
    Root is a biocompatible material as ProRoot.
  • Dr. Golamali Golami, Dr. Leila Soltani Page 88
    Purpose
    It's obvious that periodontal health for long term prognosis of the teeth and restorations is critical, specially so when considering a subgingival restoration. This article explains about biologic width and reviews the crown lengthening procedures and conditions and it's indications and contraindications. Biologic width in definition is the region that junctional epithelium and connective tissue fibers attach to the tooth, and may include sulcular depth. If for any reasons, we have to insert the margins of restorations in subgingival regions, biologic width consideration and not to violate to its dimension is critical. So, if exposure of excess tooth structure is necessary, we should do crown lengthening procedures to achieve the objectives of restorative procedures and not to invade to BW.
  • Dr. Alireza Fathiyeh, Dr. Azar Heidari Page 102
    Purpose
    There are many different ideas for second molar periodontal problems after extraction of wisdom tooth. Bone resorption, food impaction, deepening of pocket and loss of attachment is some of them. The aim of this study was to assess the periodontal status of second molar after third molar extraction. Methods & Materials: This study was done on 18 – 25 years old patients with extracted third molars, the presence of pocket, bone loss and bleeding were studied. For analysing the data, Chi – square and Fisher exact tests were used.
    Results
    The presence of pocket at the distal surface of second molar was 56.9%. Osseous defect was seen 31.2% and inflammation and attachment loss in 67.7% of the cases.
    Conclusion
    Presence of pockets distal to the second molar is in accordance but bone resorption in this area was contradictory to the findings of other researchers. Problems like pocket, osseous defect, inflammation and attachment loss at distal of second molars adjacent to the extracted wisdom tooth in patients younger than 25 years old, make us to extract the third molars even in younger people.
  • Dr. Mohammad Farahani, Seyyed Omid Dianat Page 112
    Purpose
    Treatment of patients with class III malocclusion is one of the most challenging problems in orthodontic practice. This problem which causes functional and esthetic problems can result from prognathism of mandible or deficiency of nasomaxillary complex or a combination of both. It has been estimated that the incidence of this type of malocclusion in Iranian population is between 7.22 – 19.5 percent. The importance of early identification and treatment of this malocclusion is significant. The aim of this study was to determine the cephalometric changes following combined use of rapid maxillary expansion and facemask therapy in class III malocclusion. Methods & Materials: In this quasi experimental prospective clinical trial, 15 Iranian patients (6 males and 9 females with a mean age of 8.6 years) were selected. They were first treated with rapid maxillary expansion for 14 days prior to facemask delivery. Then facemask therapy was initiated untill normal canines and molars relationship and a normal overjet were achieved. Cephalometric means (consist of 11 angular and 8 linear measure) before and after treatment were calculated and compared with paired t-test to determine significant differences.
    Results
    Cephalometric analysis showed following changes: SNA=1.3±1.6, SNB=-0.5±1.6,ANB=1.7±2.3,Gonial Angle=-1.4±4.1,Articular Angle=-6±27.5, SNPog=-0.7±1.7, Inclination Angle=2.3±7.3, Y axis Angle=1.5±3.4, Mandibular Plan Angle=2.3±3.3, Occlusal Plan to SN=1±5.4, NSAr=0.8±2.3,PFH/AFH=0.8±1.9,N┴FH to A=1.1mm±1.9, N┴FH to Pog=1mm±4.6, Maxilla length=2.3mm±2.9, Mandible length=0.4mm±0.8, Overjet=3.8±2.7,Overbite=-0.8mm±1.5, Wit’s appraisal=2.4±2.5.
    Conclusion
    This results indicate that facemask and rapid maxillary expansion improve class III malocclusion by increase in maxillary growth in anterioposterior dimension and a slight limitation of mandibular growth.
  • Dr. Ardeshir Lafzi, Dr. Atabak Kashefi Mehr, Dr. Reza Amid Page 122
    Purpose
    localized aggressive peridontitis is a destructive periodontal disease affecting first molars and/or incisors in young adults. The aim of this study was to determine the prevalence of this disease in 14-16 years old students in Tabriz. Methods & Materials: A two stage diagnostic procedure was used in this cross-sectional study where 1482 school students (14-16 years old) were screened initially by assessment of probing depth around the incisors and first molars and by assessment of plaque index (PI), gingival indx (GI) and calculus surface severity index (CSSI). Positive subjects were then diagnosed definitively by full clinical examination including depth, and assessment of CSSI, PI and GI and bitewing radiographic examination. The difference in gender was evaluated by chi – square test.
    Results
    Localized aggressive peridontitis exists among the 14-16 years old students. The total prevalance of localized aggressive peridontitis in 14-16 years old is 0.5% 0.6% for boys and 0.45% for girls. Chi-square test showed no difference in gender.
    Conclusion
    Localized aggressive peridontitis is an early- onset type of periodontitis and the prevalence of localized aggressive peridontitis in this study corresponds to other studies in general. Further studies recommend for clarifying the causes of disease and evaluation of younger childern.
  • Dr. Saeed Moradi, Dr. Seyyed Majid Mousavinasab Page 130
    Purpose
    A successful endodontic surgery is due to adequate apical seal. Amalgam is used as a retrofill material but in long term the prognosis is not known. Amalgam bonding systems that provide bonding of Amalgam to dentin and MTA (mineral trioxide aggregate) are recently introduced. The aim of this study was to evaluate sealing ability of MTA, Amalgam and Amalgam with scotch bond M.P as retrofilling materials. Methods & Materials: In this experimental study 70 human single root extracted teeth were used, the teeth were divided randomly in to three experimental groupes: MTA, Amalgam, Amalgam with scotch bond M.P and two positive and negative control groups. Retrofilling materials were used in experimental groups then dye penetration by %2 methylen blue was performed for evaluation of leakage. Kruskal – Wallis and Mann – Whitney tests were used for statistical analysis.
    Results
    Amalgam+amalgam bond had better sealing than MTA and Amalgam in dry and wet condition (P<0.001). Amalgam leakage was approximately equal to MTA in dry condition but in wet condition amalgam had better seal (P<0.05). In comparison of each material in dry and wet condition no significance was found (P>0.05).
    Conclusion
    This study recommends the use of amalgam + dentin bond as retrofills.
  • Dr. Maryam Moezzyzadeh, Dr. Amir Ghassemi, Dr. Soodabe Davaran, Dr. Shabnam Bakhtar Page 138
    Purpose
    Bleaching technique is known to be an effective method for elimination of tooth discoloration but residual Oxygen after bleaching inhibits polymerization of resin based materials. The aim of this study was to evaluate the shear bond strength of composite to Sodium Ascorbate applied on bleached enamel. Methods & Materials: The study was carried out experimentally. Materials used were: Composite Z100 (3M), Single Bond (3M), Carbamide Peroxide 35% (Opalescence), Sodium Ascorbate 10%. The flattened labial surface of 75 maxillary premolars were subjected to 5 different treatments as follows:(1): No treatment, (2): Bleaching for 30 minutes, (3), (4), (5): Immersion in Sodium Ascorbate for 2, 10, 30 minutes, respectively, after bleaching. After bonding procedure, specimens were subjected to shear bond test after 24 hours. Data were analyzed by ANOVA and LSD post hoc tests.
    Results
    Shear bond strength of composite on enamel bleached with Carbamide Peroxide 35% was reduced significantly while it was increased by using Sodium Ascorbate 10% after bleaching with Carbamide Peroxide 35% although this increase was less than that occurred in control group (bonding to enamel without bleaching with Sodium Ascorbate 35%). Shear bond strength values in different groups were: (1) 29.06± 3.99, (2) 14.41± 3.31, (3) 24.46± 4.51, (4) 25.81±3.97, (5) 23.19± 4.27. ANOVA revealed no significant difference in shear bond strength when different times used to apply Sodium Ascorbate 35%. Stereomicroscopic evaluations showed most fractures in group 1 to be enamel cohesive, group 2, adhesive between tooth and composite, and other three groups to show all three fracture types (adhesive, enamel cohesive, composite cohesive).
    Conclusion
    Although bonding to bleached enamel was improved by Sodium Ascorbate but duration of application had no significant effect on the shear bond strength of composite to bleached enamel.
  • Dr. Rasool Mofid, Dr. Aidin Soroudi, Dr. Mahdiyeh Taleb Mehr Page 151
    Purpose
    During the month of Ramadan, oral hygienic habits, dietary, repetition of food receipt and the amount of received food change. It seems the factors effect on composition and quantity of dental plaque, dental caries and periodontal condition. Therefore, this study assessed the Ramadan effect of bacterial colonization on teeth surface. Methods & Materials: In this study thirty student of Shahid Beheshti University, aged between 18 and 24 (the same of both sex) that kept the fast at least for 20 first day of the month of Ramadan, were selected on special condition in 2001. The mandibular first molar of selected cases was sampled with strilled paper point 20 days before Ramadan and paper points were cultivated initially in the Trypticase Soy Broth and then in the special media of streptococcus mutans and actinomyces viscosis. These steps were repeated 10 days and one day before Ramadan and on first, 10th and 20th days of Ramadan. In this manner, dietary examination was done three times before and in the month of Ramadan. The differences were assessed by Paired t – test.
    Results
    In the comparision between streptococcus.m and actinomyces.v colony count on first, 10th and 20th days of Ramadan with basic colony count (mean of three sampling before Ramadan), no significant difference was seen by Paired t - test statistically. The amount of sucrose, mono, di and poly saccharides indicated increased significantly in diet and the amount of fibers decreased.
    Conclusion
    In the streptococcus.m and actinomyces.v colony count no difference was seen. The amount of carbohydrate consumption increased in Ramadan.
  • Dr. Peyman Mehrvarzfar, Dr. Afsane Dahi Taleghani, Dr. Ali Behnia Page 160
    Purpose
    Iatrogenic perforation has been known as one of the most important factors in endodontic failure. Nowadays, the immediate restorative material is considered as the key of long term success. The purpose of this study was to compare the sealing ability of Amalgam, MTA, Geristore which place in furcation perforation.Methods & Materials: In this experimental study, Fifty-five extracted human molar teeth were allocated randomly to three groups (n=15). Furcal perforations were made in teeth using an ISO 012 round bur in a slow – speed handpiece. Three different dental materials including Amalgam (group 1), MTA (group 2), Geristore (group 3) were used to repair the perforation areas. The microleakage at the repaired sites was then tested by dye penetration and cleaning method and evaluated under stereomicroscope at x20 magnification. The all data were statistically analyzed with ANOVA & Mann – Whiteny tests.
    Results
    The findings have shown that the perforation repaired with MTA and Geristore leaked significantly less to the tracer dye than those repaired with Amalgam (P=0.000), however, there was no statistical difference between MTA and Geristore (P=1.000).
    Conclusion
    The results of this study support usage of Geristore and MTA with high seal ability for perforation repair.
  • Dr. Nosrat Nourbakhsh, Dr. Zohre Same Page 172
    Purpose
    The role of genetic factors in etiology of dental caries is not clear. It seems that twins studies provide valuable material. Thus the aim of the present study was comparison of the total caries experience (DMF and dmf) of 21 pairs of monozygotic twins with that of 29 pairs of dizigotic twins. Methods & Materials: In this descriptive and analytical study, twenty on pairs of monozygotic twins and 29 pairs of dizigotic twins were examined. Determination of zygosity blood group, similarity of a physical features was done. DMF, dmf and Debri Index were determined. T and Spearman correlation tests were used to compare the differences.
    Results
    Results revealed no significant differences in intra and inter pair between the groups. Although, resemblance in DMFT between monozygous twins was greater on the other hand. Debri index and consumption of cariogenic food had highly significant differences in subjects.
    Conclusion
    It can be concluded that environmental factors are major one’s in the etiology of dental caries.
  • Dr. Seyyed Mohsen Hasheminia, Dr. Mostafa Naseri Page 181
    Purpose
    Recognizing canal configuration is necessary for a correct endodontic therapy and having no information about canal configuration causes failure in therapy. Since one of the most effective factors in canal configuration is race، we decided to have a laboratory and clinical research in Isfahan. The aim is to recognize canal configuration of the mandibular first premolar and compare the clinical and laboratory results. Methods & Materials: 1- Laboratory study (Invitro): At first we selected 127 mandibular first premolar، then we disinfected them in CLONA 5. 25%. We made a correct access cavity on the teeth. In order to vacate pulp tissue in chamber and canals, we placed them in H2O2 35% for 15 days. Then we placed them in HNO3 5% for 3 days to be decalcified. Then we used 70%, 90%, 100% isopropyl alchole to dehidrate the teeth. After the above proccesses we injected India ink in -1. 8 P, in canals and sealed access cavity by Zonaline cement, we used the teeth in Metyle Salicylate to make clear. Then, we studied canal configuration. 2- Clinical study (Invivo): In this study we selected 125 mandibular first premolar treated in post graduate and under graduate departments of Isfahan University school of Dentistry. Then we studied every radiograph using a negatoscope, and the data were analysed.
    Results
    1-Laboratory (invitro)
    Results
    Out of 112 mandibular first premolar (researchable), 75 type I (67%), 5 type II (4. 5%), 13 type III (11. 6%), 16 type IV (14. 2%) and 3 (2. 7%) were out of Weine classification. 2-Clinical (invivo)
    Results
    Out of 125 mandibular first premolar, 103 type I (82. 4%), 3 type II (2. 24%), 12 type III (9. 66%), 5 type IV (4%) and 2 (1. 66%) were out of Weine classification.
    Conclusion
    The out coming results of this study are different from other researches. Perhaps the differences are caused by some factors such as race and method. Also the clinical results are too different from laboratory results which could be due to method. The labratory study is more exact.