مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران
پیاپی 43 (تابستان 1383)

گیاه Digitalis nervosa از گیاهان جنس دیژیتال، تنها گونه بومی ایران از جنس Digitalis بوده و مهم ترین گلیکوزید قلبی آن لاناتوزید A می باشد. در این تحقیق، تولید و نگهداری کشت سلولی گیاه و بررسی تولید متابولیت های ثانویه آن انجام شده است.
دانه های گیاه توسط الکل اتیلیک 70درصد و هیپوکلریت سدیم 5 درصد استریل شد و دانه رست های استریل به دست آمده در شرایط آسپتیک به محیط کشت Murshige and Skoog (MS) با غلظت های مختلف تنظیم کننده های رشد، منتقل و تولید کالوس در سه منطقه جوانه انتهایی، هیپوکوتیل و ریشه چه بررسی شد. آزمون های مقدماتی شیمیایی و جداسازی و شناسایی گلیکوزیدهای قلبی به روش کروماتوگرافی لایه نازک در گیاه و کالوس انجام شد.
استفاده از هیپوکلریت سدیم 5 درصد نسبت به الکل اتیلیک 70 درصد، اثر مهاری کم تری روی قوه نامیه بذر داشت. بهترین محیط کشت برای تولید و نگهداری کالوس دارای تنظیم کننده رشد Kinetin(0.5mg/L)، 2،4-Dichloro phenoxy acetic acid(0.5 mg/L) و Naphthalene acetic acid NAA(1 mg/L) بوده است. بیش ترین درصد تولید کالوس، مربوط به منطقه ریشه چه دانه رست ها بود. نتایج آزمایش های مقدماتی تشخیص ساپونین ها، تانن ها فلاونوئیدها، استروئیدها و گلیکوزیدهای قلبی در گیاه و کالوس، مثبت مشاهده شد. در بررسی TLC ترکیبات گلیکوزیدی قلبی با Rf های متفاوت در کالوس های مختلف، مشاهده شد.
یکی از عوامل اصلی در تولید کالوس، نسبت تنظیم کننده های رشد اوکسین به سیتوکینین می باشد و این نسبت برای مناسب ترین محیط کشت، 3 به 1 بود. به نظر می رسد کشت کالوس گیاه D. nervosa توانایی تولید گلیکوزیدهای قلبی را دارا می باشد.

تا کنون چندین عامل پروتئینی مهارکننده سیستم ایمنی توسط سلول های سرطانی مختلف در محیط کشت، آزاد و خصوصیات آن ها مطالعه شده است. در این مقاله، DNA آزاد شده از سلول میلوئید انسان (HL-60) مورد مطالعه قرار گرفت و مشخص شد دارای فعالیت مهارکننده سیستم ایمنی می باشد.
سوپرناتانت کشت سلولی HL-60 پس از تغلیظ به ستون تعویض یونی DEAE-سفاروز CL-CL-6B اضافه گردید و به کمک گرادیانت کلرور سدیم، فراکشن های مختلفی به دست آمد. فراکشن های مهارکننده سیستم ایمنی به کمک HPLC خالص گردید.
آزمایش ها نشان می دهند که تریپسین و RNase اثری روی فعالیت ضد تکثیر ندارد ولی DNase فعالیت ضد تکثیر را کاملا از بین می برد. DNA با فعالیت مهارکنند گی غیرقابل برگشت تکثیر لنفوسیت ها، دو رشته بوده و وزن ملکولی آن بین 6/0 تا 5/1 کیلو باز می باشد. DNA ضد تکثیر، تغییری در تعداد سلول و زنده بودن آن ها نمی دهد و در نتیجه مسمومیت سلولی ایجاد نمی کند. آنالیز سیکل سلولی نشان می دهد که DNA، لنفوسیت های تحریک شده توسط میتوژن را در فاز G1 سیکل سلولی متوقف می نماید و مانع ورود آن ها به فاز S می شود.
علاوه بر فاکتورهای پروتئینی، DNA نیز می تواند سیستم ایمنی را مهار کند. همچنین، DNA تکثیر بعضی از سلول های سرطانی را نیزمتوقف می نماید. اینDNA ممکن است در آینده به عنوان شاخصی درتشخیص سرطان به کار رود.

کاندیدا آلبیکانس از میکروفلورهای محیط واژن می باشد. نحوه واکنش به اجزاء آنتی ژنی کاندیدا آلبیکانس در بیماران مختلف، متفاوت بوده و احتمالا در سیر بالینی بیماری می تواند نقش تعیین کننده ای داشته باشد؛ لذا در مطالعه حاضر آنتی بادی های IgE و IgG ایجاد شده برعلیه کاندیدا آلبیکانس در سرم بیماران مبتلا به واژینیت حاد و مزمن کاندیدایی و غیرکاندیدایی با روش ایمونوبلاتینگ مورد بررسی قرار گرفته است.
کاندیدا آلبیکانس در محیط سابورو دکستروز آگار کشت داده شد. سلول های مخمری از سطح کشت جمع آوری گردید. پس از شکستن سلول های مخمری، نمونه ها سانتریفوژ گردید (دور 25000 به مدت 5/1 ساعت). قسمت روی محلول به عنوان عصاره خام جدا گردید. سپس عصاره خام با روش SDS-PAGE از نظر پروتئین تفکیک گردید. پس از انتقال پروتئین های تفکیک شده به صفحه نیتروسلوز، اجزاء پروتئینی با سرم های بیماران مورد مطالعه مجاور شدند و باندهای پاسخ دهنده به IgE و IgG با آنتی بادی های ضد IgE و IgG انسانی که به وسیله آنزیم، نشان دار شده بود در یک سوبسترای رنگی نمایان شد.
در SDS-PAGE تعداد 15 باند پروتئینی مختلف با وزن مولکولی بین 75-13 کیلودالتون شناسایی شد. در ایمونوبلاتینگ، هیچ کدام از باندهای پروتئینی با IgE اختصاصی واکنشی نشان نداد. اما باندهای پروتئینی با وزن های مولکولی 25 و 52 کیلو دالتون با IgG سرم های به دست آمده از بیماران مبتلا به واژینیت مزمن کاندیدایی در 100 درصد موارد واکنش قوی نشان دادند. در صورتی که 100 درصد بیماران مبتلا به واژینیت حاد کاندیدایی تنها با باند پروتئینی 47 کیلو دالتون، واکنش قوی نشان دادند و 55 درصد بیماران مبتلا به واژینیت مزمن غیرکاندیدایی تنها به باند 47 کیلو دالتون، واکنش ضعیف نشان دادند.
نتایج مطالعه حاضر نشان داد که آنتی بادی IgG ضد کاندیدایی بر علیه باندهای پروتئینی 25 و 52 کیلو دالتون می تواند با دوره های مزمن و پاسخ نیرومند با آنتی ژن 47 کیلو دالتونی با شکل حاد واژینیت کاندیدایی در ارتباط باشد؛ لذا آشکار ساختن این باندهای پروتئینی در بیماران مبتلا به واژینیت مزمن و حاد می تواند از راه کارهای تشخیصی ولوو واژینیت مزمن و حاد باشد.

تربینافین از گروه آلیلامین ها، دسته جدیدی از داروهای ضد قارچ است که از طریق مهار اسکوالن اپواکسیداز مانع ساخته شدن استرول در قارچ می شود و با تجمع اسکوالن، فرایند قارچ کشی اولیه را موجب می شود.تربینافین در طیف وسیعی از قارچ ها به صورت خوراکی یا موضعی عمل می کند. خاصیت ضد تکثیر یا قارچ کشی آن بستگی به گونه قارچ مورد آزمایش دارد. در این مطالعه اثر ضد قارچی کرم تربینافین 1درصد (لامیزیل) با کرم میکونازول 2 درصد در مبتلایان به پیتریازیس ورسیکالر باروش کارآزمایی بالینی دوسوکور مورد مقایسه قرار گرفت.
40 بیمار (24مرد و 16 زن) با میانگین سنی 1/25 سال و از طیف سنی 13تا63 سال بر مبنای جدول تصادفی، تحت درمان 4 هفته ای باکرم تربینافین 1 درصد یا کرم میکونازول 2 درصد قرار گرفتند. برای ارزیابی درجه تاثیر دارو، سیر بهبودی بیماری قبل از شروع مطالعه و پایان هر هفته از نظر بالینی و قارچ شناسی مورد پیگیری قرار گرفت. بهبودی از نظر بالینی با منفی شدن هر پارامتر بالینی و بهبودی از نظر قارچ شناسی بر اساس منفی شدن آزمایش مستقیم میکروسکوپی در نظر گرفته شد.
درپایان هفته دوم، علایم بالینی70 درصد مبتلایان به پیتریازیس ورسیکالر در گروه درمانی تربینافین 1 درصد محو گردید؛ در حالی که در گروه درمانی میکونازول فقط در35 درصد مبتلایان، ضایعات به صورت کامل محو گشته بود. در پایان هفته چهارم، محو ضایعات از نظر بالینی به ترتیب 85 درصد و 80 درصد بوده است که آزمون آماری X2 و آزمون دقیق فیشر، تفاوت معنی داری را نشان نداد. تفاوت معنی داری در الگوی منفی شدن علامت هایپرکرومیا و پوسته ریزی در دو گروه درمانی مشاهده نشد. در هفته دوم در گروه درمانی تربینافین، درصد منفی شدن آزمایش مستقیم میکروسکوپی 4/1 برابر گروه درمانی میکونازول 2 بوده است ودر پایان هفته چهارم این میزان در گروه درمانی تربینافین، 95 درصد و در گروه درمانی میکونازول، 90 درصد بوده است. ولیکن این اختلاف معنی دار نبوده است. از نظر بروز علایم حساسیت و عدم تحمل پذیری بین این دو گروه درمانی، تفاوتی مشاهده نگردید. عود بالینی پس از 2 هفته از اتمام دوره 4 هفته ای درمان، 1/7 درصد در گروه درمانی تربینافین و 8/42 درصد در گروه درمانی کرم میکونازول وعود بالینی پس از 16 هفته از اتمام دوره به ترتیب2/18 درصد و3/64 درصد بوده که این اختلاف از نظر آماری معنی دار بوده است.
یافته های این مطالعه نشان داد که اثر قارچ کشی تربینافین هیدروکلراید 1 درصد و میکونازول 2 درصد، صد درصد نمی باشد. کرم تربینافین 1 درصد، دارویی با اثر سریع تر است. کفایت تربینافین هیدروکلراید 1 درصد نسبت به میکونازول 2 درصد، به میزان ناچیزی بیش تر است. البته این دارو فقط با نسخه پزشک و با قیمت بیش تر در دسترس می باشد. در بررسی حاضر، تربینافین در مقایسه با میکونازول خوب تحمل شده و میزان عود کم تری دارد، بنابراین بر اساس استراتژی مقرون به صرفه ترین، استفاده از میکونازول در خط اول درمان و استفاده از تربینافین در خط بعدی و فقط در صورت شکست درمان با میکونازول توصیه می شود.

با توجه به بازپدیدی CCHF در ایران و مرگ و میر بالای آن، یافتن درمان های کمکی علاوه بر داروهای ضد ویروس می تواند در کاهش مرگ و میر آن موثر باشد. هدف از این مطالعه، بررسی نقش گاماگلوبولین وریدی(IVIG) همراه با ریباویرین در کاهش عوارض و مرگ و میر این بیماری می باشد.
از مجموع 40 نفر بیمار مبتلا به CCHF که با آزمون های سرولوژی به اثبات رسیدند، 12 نفر (30 درصد) ریباوریرین به اضافه گاماگلوبولین وریدی دریافت نمودند(گروه مورد)، و 28 نفر(70 درصد) تنها درمان استاندارد ریباویرین را دریافت نمودند(گروه شاهد) و به مدت 8 هفته از نظر قطع تب و سایر علایم بالینی و همچنین بهبودی علایم آزمایشگاهی WBC، شمارش پلاکت، آزمون های کبدی و همچنین میزان مرگ و میر، پیگیری و مقایسه شدند.
متوسط زمان قطع تب و سایر علایم بالینی در گروه مورد، 6/4 روز و در گروه شاهد، 03/5 روز بود که تفاوت معنی دار نبود(27/0P=) متوسط زمان طبیعی شدن WBC در گروه مورد، 6/3 روز و در گروه شاهد، 8/5 روز بود که تفاوت معنی دار بود(002/.0P) متوسط زمان طبیعی شدن آزمون های کبدی SGOT و SGPT در گروه مورد، 9/3 روز و در گروه شاهد، 5/7 روز بود و تفاوت معنی دار بود(001/0 P=) میزان مرگ و میر در هر دو گروه، سه مورد بود و تفاوت معنی دار نبود(24/0 P=) (آزمون K2). با توجه به این که تزریق گاماگلوبولین در کوتاه کردن دوره بیماری و کاهش علایم، موثر بوده، تفاوت قابل ملاحظه ای در میزان مرگ و میر به وجود نمی آورد و همچنین با توجه به گرانی این دارو، کاربرد آن در بیماری های ویروسی خون ریزی دهنده، نیاز به مطالعات بیش تر دارد.

هلیکوباکترپیلوری به عنوان یکی از مهم ترین عوامل بیماری های التهابی وبدخیمی های دستگاه گوارش به ویژه گاستریت مزمن فعال (تیپ B)، زخم های معده و دوازدهه، آدنوکارسینوم معده و لنفوم بافت لنفوئید مخاط معده (MALT) شناخته شده است. الگوی همه گیری شناسی آلودگی به این باکتری در کشورهای توسعه یافته ودر حال توسعه متفاوت است و به استاندارد کلی زندگی در هر منطقه بستگی دارد0 مطالعه حاضر به دنبال این مساله صورت پذیرفت که الگوی همه گیری شناسی جامعه روستایی و شهری شهرستان ساری در آلودگی به هلیکوباکترپیلوری باهم مقایسه شده واز طرف دیگر، عوامل مستعد کننده با جزئیات بیش تری بررسی گردد.
مطالعه بر روی 394نفر از ساکنین شهر ساری و روستاهای اطراف که به قیدقرعه وبه روش تصادفی چند مرحله ای انتخاب شده بودند، انجام شد 0 از هر فردابتدا مشخصات شامل سن، جنس، محل سکونت، میزان تحصیلات خود فردووالدین او، شغل خود فرد ووالدین او، مالکیت منزل مسکونی، زیربنای سقف به ازای هر نفر، تعداد اعضاء خانواده، امکانات رفاهی منزل، نوع آب مصرفی، نمای خارجی منزل مسکونی وموقعیت جغرافیایی محل سکونت سئوال شد وبهداشت دندان های وی مورد مشاهده قرارگرفت ودر فرم اطلاعاتی ثبت گردید. سپس بر روی نمونه سرم آن ها، وجود آنتی بادی ضد هلیکوباکترپیلودی از نوع IGg با روش الیزاوکیت شرکت RADIM ایتالیا بررسی شد ونتایج به دست آمده با نرم افزار آماری SPSS و آزمون Chi-Square وضریب همبستگی پیرسون بررسی گردید.
یافته های این مطالعه نشان می دهد که 2/64درصد افراد مورد مطالعه آلوده به هلیکوباکترپیلوری بودند (با فاصله اطمینان 95%) وبا افزایش سن، میزان آلودگی به طور محسوسی افزایش می یافت(001/0p<). بین شیوع عفونت و جنس مونث (05/0p<)، میزان تحصیلات پدر(005/0p<)، شغل پدر(05/0p<)، مالکیت منزل مسکونی(001/0p<)، موقعیت جغرافیایی محل سکونت(05/0p<) و تعداد دندان هایی که هر فرد از دست داده است (05/0p<) ارتباط معنی دار وجود داشت، ولی بین شیوع عفونت ومحل سکونت /فعلی فرد، میزان تحصیلات خود فرد و مادر او، شغل فرد و مادر او، مصرف دخانیات، سطح بهداشتی، سطح اقتصادی – اجتماعی، تعداد دندان های پوسیده تعداد دندان های پرشده و وجود یا عدم وجود درد شکم، رابطه معنی داری یافت نشد. نتایج آنالیز رگرسیون لجستیک که به منظور تعیین مهم ترین عوامل خطرساز آلودگی به هلیکوباکترپیلوری انجام گرفت، نشان داد که متغیر سن، بیش ترین ارتباط با شیوع آلودگی را دارا می باشد.
با توجه به شیوع بالای عفونت هلیکوباکترپیلوری و عوارضی که به دنبال آن می تواند در افراد آلوده رخ دهد، لزوم آموزش بهداشت، کنترل دقیق منابع آب آشامیدنی و کنترل دقیق عفونت مجدد در افرادی که با روش های ریشه کنی باکتری درمان شده اند، توصیه می شود0

شیوع دیابت درایران 5/4 تا 6 درصد و در جمعیت بالای 30 سال مناطق شهری یزد 2/14درصدگزارش شده است. میکروآلبومینوری قبل از بروز سندرم بالینی عوارض کلیوی دیابت به وقوع می پیوندد که با تشخیص زود هنگام می توان با کنترل بهتر قند خون، به کار بردن داروهای مهارکننده آنزیم تبدیل کننده آنژیوتانسین و کنترل فشار خون از پیشرفت عوارض کلیوی دیابت جلوگیری کرد. باتوجه به شیوع بالای دیابت در یزدو اهمیت عوارض کلیوی دیابت، تصمیم گرفته شد که شیوع میکروآلبومینوری و ارتباط آن را با جنس، قند خون و طول مدت دیابت در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 مراجعه کننده به مرکزتحقیقات دیابت یزد بررسی کنیم این مطالعه که از نوع مقطعی است بر روی 288 بیمار دیابتی نوع 2 که در فاصله زمانی آبان 81 لغایت مرداد ماه 82 به این مرکز مراجعه کرده بودند، انجام شد. از آزمون کای دو برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. در این مطالعه شیوع میکروالبومینوری 2/14درصد به دست آمد همچنین بین میکروالبومینوری و طول مدت دیابت ارتباط مستقیم وجود داشت (‍000/0P v=) اما میکروآلبومینوری با قند خون، هموگلوبین گلیکوزیله و جنس بیماران ارتباط معنی دار نداشت در این مطالعه، با ضریب اطمینان 95درصد، شیوع میکرو آلبومینوری 4%± 2 /14درصد به دست آمد که تقریبا مشابه مطالعات انجام شده در هند (7/15درصد) و عربستان (8/16درصد)بود. با توجه به شیوع بالای میکرو آلبومینوری پیشنهاد می شود آزمون غربالگری میکرو آلبومینوری برای تمام بیماران دیابتی انجام شود تا با درمان مناسب از پیشرفت عوارض کلیوی جلوگیری گردد.

از آن جا که برنامه ریزی برای آمادگی دختران نوجوان در روبه رو شدن با مسائل بلوغ باید بر اساس اطلاعات دقیق در مورد الگوی رفتاری و نیازهای آموزشی آن ها پیش بینی و اطلاعات آموزشی لازم تدارک دیده شود، این مطالعه با هدف تعیین میزان دانش، نگرش و عملکرد بهداشتی دختران مدارس راهنمایی استان مازندران در مورد بلوغ در سال 1382 صورت گرفته است.
این بررسی یک مطالعه توصیفی بر روی KAP دختران مدارس راهنمایی شهرهای استان مازندران جهت تعیین نیازهای بهداشتی و برنامه ریزی آموزشی می باشد. نمونه های مورد مطالعه 1746 نفر بوده که به روش خوشه ایچند مرحله ای انتخاب شدند. اطلاعات از طریق پرسشنامه حاوی سئوالات دموگرافیک، آگاهی، نگرش و عملکرد با مراجعه به مدارس جمع آوری شد. پس از جمع آوری داده ها با استفاده از برنامه SPSS و فرمول های آماری X2،آنالیز واریانس و ضریب همبستگی تجزیه و تحلیل شد و میزان آگاهی، نگرش و عملکرد بهداشتی در سه سطح ضعیف، متوسط، خوب رده بندی شد و ارتباط آن ها با هم و با متغیرهای تاثیر گذار سنجیده شد و در پایان بر اساس یافته ها، نیازهای اموزشی تعیین و برنا مه اموزشی پیشنهاد شد.
میانگین سنی و سن قاعدگی نمونه های مورد پژوهش به ترتیب 33/13 و25/12 سال بود. سطح سواد والدین اکثریت نمونه ها (35درصد) پایین بود. نتایج نشان داد که 8/5 درصد دختران، معنی کامل بلوغ را رشد کامل جسمی- روانی و پذیده قاعدگی می دانستند و آگاهی 4/33 درصد آنان از بهداشت بلوغ، ضعیف بوده است. میزان فعالیت ورزشی، استحمام و روش تغذیه آنان در دوران قاعدگی به علت عدم آگاهی، کم تر از حد معمول یا بدون تغییر بوده است.
(0001/0P<). علی رغم این که نگرش اکثریت آن ها (3/73 درصد) نسبت به قاعدگی خوب بود، عملکرد روانی آن ها (8/67درصد) نسبت به آن ضعیف بوده است. همچنین 62درصد دختران برای اولین بار قاعدگی خود را با مادران مطرح کردند که این نتایج با منبع بهداشتی مورد انتظار دختران، همخوانی دارد(0001/0P<). و نیز بین آگاهی و عملکرد بهداشتی دختران با نگرش آنان نسبت به بلوغ، ارتباط معنی داری وجود دارد(0001/0P<). نتایج، حاکی از آن بود که علی رغم تمایل اکثریت دختران نسبت به دانش بلوغ،آگاهی و عملکرد آنان در مورد بلوغ و رعایت نکات بهداشتی، ضعیف بوده است و موثرترین و مطمئن ترین کانال انتقال اطلاعات در این زمینه مادران می باشند و نکته مهم دیگر آن که دانسته ها نباید محدود به مکانیسم های بلوغ و قاعدگی باشد بلکه باید به فهم عمیق تر نوحوانان از تغییر فیزیکی و روانی بلوغ و ارتباط آن با مسایل جنسی، تولید مثل و بهداشت ازدواج با توجه به تفاوت های فرهنگی- اجتماعی و سنی کمک کند.

برای پیشگیری از مصرف سیگار در نوجوانان، درک فرایند سیگاری شدن آن ها و تعیین عوامل خطر و عوامل پیشگیرنده شروع زودهنگام مصرف سیگار ضروری است. هدف مطالعه حاضر برآورد شیوع مراحل مصرف سیگار و همبسته های آن در دانش آموزان پسر سال دوم دبیرستان شهر شیراز می باشد.
این مقاله مربوط به اولین مرحله یک مطالعه طولی است که هدف آن تعیین شیوع مراحل مصرف سیگار وپیشگو کننده های انتقال در مراحل مختلف آن است. 1132 دانش آموز به طور تصادفی انتخاب گردیدند ویک پرسشنامه خود ایفای 38 سوالی را تکمیل کردند. این پرسشنامه شامل مشخصات دموگرافیک و سوالات اندازه گیری اعتماد به نفس، گرایش به مصرف سیگار و تعیین مراحل مصرف سیگار بوده است. در این مقاله سه مرحله برای مصرف سیگار به صورت غیر سیگاری، سیگار آزموده وسیگاری معمول در نظر گرفته شده است.
6/80درصد دانش آموزان غیر سیگاری، 9/16درصد سیگارآزموده و 5/2درصد سیگاری معمول بودند. بین مراحل مصرف سیگار با سن دانش آموزان، رشته تحصیلی، نمرات اعتماد به نفس وگرایش به مصرف سیگار ارتباط معنی داری وجود داشت.
اقدامات پیشگیری از مصرف سیگار در نوجوانان باید از سنین پایین تر، حتی از دوره ابتدایی، باتوجه به عوامل خطر شروع شود.

علی رغم پیشرفت های بسیار در روش لقاح آزمایشگاهی(IVF) و کشت جنین در محیط آزمایشگاه (in vitro)، میزان لانه گزینی جنین های کشت یافته در محیط آزمایشگاه پس از انتقال به حفره رحمی، پایین می باشد. استفاده از سیستم هم کشتی (co- culture) یکی از راه های در دست مطالعه برای بهبود شرایط محیطی، جهت افزایش کیفیت جنین ها در محیط آزمایشگاه می باشد. هدف این تحقیق آن است که از مایع فولیکولی انسان به عنوان محیط پایه برای ایجاد سیستم هم کشتی سلول های کومولوس استفاده کرده و سپس به مقایسه آن با محیط های دیگر بپردازد.
جنین های یک سلولی مورد استفاده در پژوهش از موش های سوری به دنبال تحریک تخمدانی توسط هورمون های HMG و hCG به دست آمدند. مایع فولیکولی در جریان بیرون کشیدن فولیکول ها از زنانی که پس از تحریک تخمدانی تحت عمل قرار گرفتند، تهیه شد. سلول های کومولوس با استفاده از هیالورونیداز 1 درصد از جنین های یک سلولی جدا شده و با استفاده از روش پرکل به طور نسبی از سلول های خونی پاک سازی شدند. پس از تهیه تک لایه سلول های کومولوس در محیط هامز F10 و مایع فولیکولی، جنین های یک سلولی در این دو سیستم و نیز محیط هامز F10(بدون سلول های کومولوس) و محیط مایع فولیکولی به مدت 120 ساعت، کشت داده شدند.
در محیط هامز(HF) فقط 10 درصد جنین ها مرحله توقف رشدی دو سلولی را پشت سرگذاشته و به مزحله 4 سلولی رسیدند. این نسبت در گروه های مایع فولیکولی (FF)، هم کشتی سلول های کومولوس در هامز F10 (HC) و هم کشتی سلول های کومولوس در مایع فولیکولی (FC) به ترتیب 21،27 و 69 درصد بوده است که هر سه نسبت به طور معنی داری در مقایسه با گروه HF بالاتر بوده اند (05/0< P). نسبت مزبور در گروه FC در مقایسه با دو گروه دیگر نیز بالاتر بوده است(001/0< P).
همچنین در محیط FC، 35 درصد جنین هایی که مرحله توقف دو سلولی را پشت سر گذاشتند به رشد خود ادامه داده و به مرحله بلاستوسیست رسیدند. این نسبت در گروه های HF، HC و FF به طور معنی داری کم تر و به ترتیب 0، 9/8 و 7/7 درصد بوده است(001/0< P).
مایع فولیکولی و سلول های کومولوس در سیستم هم کشتی با تقویت اثر یکدیگر سبب می شوند این سیستم در بهبود شرایط محیط کشت، کارآیی بالاتری را در مقایسه با سیستم هم کشتی سلو ل های کومولوس در محیط هامز F10 نشان دهد.

بی حسی اسپاینال به طور شایع برای ایجاد بی دردی در جراحی عمومی و ارتوپدی مورد استفاده قرار می گیرد. تعیین فاصله پوست تا فضای اپی دورال در مطالعات مختلف نشان داده شده است، اما برای اندازه گیری فاصله پوست تا فضای زیر عنکبوتیه مطالعات کمی انجام شده است. این مطالعه به منظور تعیین فاصله مذکور انجام شد.
در یک مطالعه مشاهده ای آینده نگر، 104 بیمار بزرگسال که به طور مستمر طی 15 ماه از ابتدای سال 1381 تا پایان بهار 1382 جهت جراحی ارتوپدی و عمومی مراجعه کردند، تحت بی حسی اسپاینال در فضای L3-L4 و در وضعیت نشسته قرار گرفتند. بعد از تزریق لیدوکائین، عمق ورود سوزن از پوست با خط کش استاندارد اندازه گیری شد.
میانگین فاصله پوست تا فضای زیر عنکبوتیه 8/4 ± 2/45 میلی متر بوده است. ارتباط آماری معنی داری با آنالیز رگراسیون خطی بین وزن و شاخص توده بدنی و فاصله پوست تا فضای زیر عنکبوتیه وجود داشت به ترتیب (000/0=P (51/0=2r) و 002/0=P (089/0=2r)). میزان فاصله، ارتباطی با سن و قد نداشت.
مقادیر وزن و شاخص توده بدنی، عوامل مهمی هستند که برای تعیین فضا در تکنیک اسپاینال و در وضعیت نشسته مفید واقع می شوند.

با توجه به شیوع اضطراب امتحان بین دانشجویان و تاثیر آن در ارزشیابی آن ها، تنش زا بودن تحصیل در رشته پرستاری و تناقص در مورد تاثیر آموزش تمرینات تن آرامی و بعضی کاستی ها در پژوهش های انجام گرفته، این بررسی به منظور تعیین تاثیر آموزش تمرینات تن آرامی برسطح اضطراب امتحان دانشجویان پرستاری در دانشگاه شاهد و در سال 1382 انجام گرفت.
این مطالعه یک کارآزمایی بالینی است که بر روی 60 دانشجوی پرستاری و در دو گروه مورد (28 نفر) و شاهد (32 نفر) انجام گرفت. نمونه ها به صورت تصادفی انتخاب شده و از نظر سن، جنس، تاهل، سال تحصیلی، استفاده از خوابگاه و معدل متناظر بودند. بررسی سطح اضطراب با پرسشنامه سنجش اضطراب اشپیلبرگر S7A7-x انجام گرفت و میزان آن قبل و بعد از آموزش تمرینات تن آرامی ثبت شد. آموزش تمرینات تن آرامی (تنفس آرام سازی پیشرونده عضلانی) در یک جلسه 2 ساعته به صورت عملی آموزش داده شد؛ به علاوه جزوه آموزشی چگونگی انجام تمرینات نیز به دانشجویان تحویل داده شد و از آن ها درخواست شد تمرینات را تا پایان امتحانات روزی دو بار یا روزانه 30 دقیقه انجام دهند. تغییرات سطح اضطراب با آماره Sign در داخل گروه ها و بین دو گروه با آماره Manwhitney مورد قضاوت آماری قرار گرفت.
میزان اضطراب شدید در گروه شاهد، قبل از تمرینات از 5/37 درصد به 5/46 درصد افزایش یافت (NS) و در گروه مورد از 5/46 درصد به 5/17 درصد کاهش یافت (000/0P<). در مقایسه میزان اضطراب شدید بعد از تمرین دو گروه، اختلاف آماری وجود داشته است (000/0P<).
تمرینات تن آرامی موجب کاهش اضطراب امتحان دانشجویان پرستاری می گردد. انجام مطالعات دیگر در زمینه تاثیر آموزش تمرینات تن آرامی برروی اضطراب امتحان دانشجویان سایر رشته ها یا حتی اضطراب حرفه های علوم پزشکی در بخش های پرتنش توصیه می گردد.

با توجه به نقشی که عقرب ها در عقرب گزیدگی و میزان مرگ و میر ناشی از آن دارند به عنوان یکی از مهم ترین مشکلات بهداشتی و پزشکی مطرح می باشند. از این رو مطالعه ای جهت شناسایی عقرب های مناطق کوهستانی شهرستان ساری در سال 81-1380 انجام گرفت.
این مطالعه از نوع توصیفی بوده و جامعه مورد مطالعه، عقرب های مناطق کوهستانی شهرستان ساری می باشد. زمان بررسی از خرداد ماه 1380 لغایت مهر 1381 بوده است.
نمونه برداری به صورت خوشه ایو به روش capture re-capture در منطقه انجام می گرفت که پس از صید فعال نمونه ها، عقرب ها در شیشه های نگهدارنده، منتقل و پس از ثبت مشخصات از جمله: تاریخ و محل صید نمونه و... به آزمایشگاه ارسال می گردید. در آزمایشگاه با استفاده از استریو میکروسکوپ و کلیدهای شناسایی عقرب های ایران، نمونه ها تعیین جنسیت و شناسایی می شدند.
در این پژوهش تعداد 875 نمونه صید گردید که شامل دو گونه (85/38 درصد) mesobuthus eupeus eupeus، (15/61 %) mesobuthus eupeus philipowitschi بوده و همگی متعلق به خانواده بوتیده بودند از این تعداد 8/10 درصد عقرب ها از جنس نر و 15/89 درصد از جنس ماده بودند.
با توجه به یافته ها مشخص می گردد که منطقه آلوده به دو گونه عقرب می باشد که همگی از نظر پزشکی حائز اهمیت می باشد، لذا انجام تحقیقات بیش تر در خصوص نوع زمین و پوشش آن، شرایط آب و هوایی و... و سایر خصوصیات زیست محیطی در منطقه ضروری به نظر می رسد.

مزوتلیوم بدخیم پلورال عارضه بسیار دیررس تماس با آزبست می باشد. این مقاله یک مورد ناشایع تظاهر بیماری را ارائه می نماید. مرد 32 ساله ای بدون سابقه هیچ گونه تماس با آزبست و ترکیبات آن با شکایت اصلی درد ناگهانی پلورتیک قفسه سینه به پزشک مراجعه می کند. رادیوگرافی قفسه سینه، تجمع خفیف مایع در پلور و سی تی اسکن قفسه سینه، تجمع مایع بدون آدنوپاتی؛ توده و یا گرفتاری پارانشیمال را نشان می دهد. در توراکوسکوپی، سطح پلور، ندولر و سیتولوژی مایع، مطرح کننده آدنوکارسینوم متاستاتیک بود. توراکوسکوپی و نمونه منجمد شده حین عمل و پس از آن مزوتلیوم بدخیم پلورال(مخلوط) (Mixed or Biphasic) را نشان داد. نکته قابل توجه در مورد این بیمار، عدم تماس با آزبست؛ سن پایین و درد ناگهانی پلورتیک به عنوان تابلوی غالب بیماری می باشد.

طتومور آندودرمال سینوس، تومور اولیه مدیاستن، یک نئوپلاسم Germ cell خارج گنادی و نادر است که تاکنون به استثنای 3 مورد، در پسر پچه ها گزارش شده است. مورد مذکور، دختر بچه 32 ماهه ای می باشد که با علایم سرفه و تنگی نفس مراجعه نمود و ضمن دریافت آنتی بیوتیک، تحت درمان سرماخوردگی قرار گرفت که موثر نبود. بعد از مراجعه به بیمارستان مفید و انجام پرتونگاری، اسکن و سونوگرافی، توده ای در مدیاستن دیده شد. در نهایت، نمونه برداری انجام گردید و در بررسی آسیب شناسی، تومور آندودرمال سینوس تشخیص داده شد. به علت نادر بودن این تومور در مدیاستن کودکان مونث، باید مورد بحث و بررسی خاص قرار گیرد.