مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران
پیاپی 52 (خرداد و تیر 1385)

بیماری فون ویلیبرانت تیپ یک، شایع ترین بیماری ارثی خونریزی دهنده ناشی از نقص در عملکرد ژن فون ویلیبرانت با طول 178000 نوکلئوتید می باشد. روش های مختلفی برای تعیین جهش در مطالعات ژنتیکی وجود دارد. در این مطالعه ابتدا روش دستگاهی ژل الکتروفورز حساس به ساختار (CSGE) با کمک رنگ های فلورسانت برای ژن فون ویلیبرانت طراحی و سپس قابلیت دو روش مختلف دستی و فلوئورسانت در تعیین جهش در این دو با هم مقایسه گردید.
52 اگزون و ناحیه های اتصال اگزون - اینترون و همچنین ناحیه 3'' ژن فون ویلیبرانت در افراد شاخص از 7 خانواده مبتلا به فون ویلیبرانت تیپ یک و یک مورد کنترل نرمال با استفاده از 56 PCR مختلف تکثیر گردید. قطعات PCR حاصل به منظور یافتن جهش با استفاده از هر دو روش دستی و فلوئورسانت بررسی شده و قطعات حاوی باند اطافه تعیین توالی شدند.
125 مورد PCR با باندهای اضافه با استفاده از روش الکتروفورز فلورسانت (F-CSGE) در کل مشاهده شد در حالیکه 101 مورد توسط روش الکتروفورز دستی (M-CSGE) مشاهده گردید. 5 جهش نقطه ای توسط هر دو روش شناسایی گردید شامل 3 جهش جدید، گلابسین 19 به آرژنین (R19G) در اگزون 2؛ آرژنین 1315 به هیستیدین (R1315H) در اگزون 28 و سیتوزین 2304 به لیزین (C2304Y) در اگزون 40 و دو جهش شناخته شده پرولین 1266 به لیزین (P1266L) و سرین 1285 به پرولین (S1285P) در اگزون 28 می باشد. علاوه بر این، 45 پلی مورفیسم مختلف توسط روش F-CSGE و 39 پلی مورفیسم به وسیله روش M-CSGE در مجموع شناسایی گردید. 192 قطعه PCR در هر بار آزمایش توسط F-CSGE و حداکثر 40 نمونه در روش دستی بررسی و آنالیز گردید.
اگر چه F-CSGE روش وقت گیرتر و گرانتری نسبت به M-CSGE است اما روشی سریع، با حساسیت بیشتر و با ظرفیت بالاتری نسبت به M-CSGE برای تعیین جهش های ناشناخته در ژن VWF است.

پلی مرفیسم های شناخته شده در ژن های کد کننده برخی از مولکول های چسبان، با شدت بیماری آترواسکلروز مرتبط می باشند. با این وجود اطلاعات اندکی در مورد نقش پلی مرفیسم مولکول L- سلکتین، یکی از اعضای خانواده مولکول های چسبان سلکتینی، در روند التهابی آترواسکلروز وجود دارد. هدف از این مطالعه ارزیابی وضعیت پلی مرفیسم فنیل آلانین/206/ لوسین (Phe 206 Leu) مولکول L - سلکتین در بیماری عروق کرونر قلب (CAD)، در بیمارانی می باشد که ار نظر بالینی و آنژیوگرافی به این بیماری مبتلا بوده اند.
این مطالعه بر روی 149 بیمار (108 مرد و 41 زن) مبتلا به بیماری آترواسکلروز انجام شد. آترواسکلروز بر اساس گرفتگی در یک یا بیش از یک رگ با انجام آنژیوگرافی تایید گردید. 215 نفر (128 مرد و 87 زن) که بر اساس یافته های آنژیوگرافی فاقد آترواسکلروز بودند به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند. ژنوتیپ های حاصل از پلی مرفیسم فنیل آلانین 206 لوسین در تمامی نمونه ها با روش واکنش زنجیره پلی مرازی با استفاده از پرایمرهای اختصاصی (PCR-SSCP) تعیین گردید. شدت بیماری نیز در بیماران بر اساس 50 درصد بررسی شد.
فراوانی آلل موتان Leu 206 در بیماران مبتلا به CAD نسبت به افراد دارای شریان طبیعی افزایش معنی داری داشت (25.9 درصد در مقابل 14.6 درصد، 05/0>P). فراوانی هموزیگوت مینور (Leu/Leu 206) در بیماران مبتلا به CAD نسبت به افراد بدون CAD افزایش چشمگیری نشان داد (10.1 درصد در برابر 5.1 درصد، 002/0=P). اما ارتباطی بین پلی مرفیسم Phe 206 Leu و شدت بیماری مشاهد نشد (35/0=P).
یافته ها نشان داد ژنوتیپ مینور Leu/Leu 206می تواند به عنوان یک فاکتور خطر ژنتیکی برای بیماری عروق کرونر قلب محسوب گردد.

تشخیص ازوتمی پیش کلیوی از نکروز حاد توبولار (ATN) جهت انتخاب روش درمانی مناسب اهمیت زیادی دارد. از آنجا که اندکس های تشخیصی ادراری معمولا به دلیل استفاده قبلی از کریستالوییدها و دیورتیک ها چندان قابل اعتماد نیستند، یک روش تشخیصی سریع و دقیق می تواند به درمان این بیماران کمک قابل ملاحظه ای نماید. این مطالعه به منظور بررسی ارزش تشخیصی سونوگرافی داپلر در افتراق ازوتمی پیش کلیوی از ATN طراحی و اجرا شد.
50 کودک که هیچ گونه مایعی دریافت نکرده بودند به علت الیگوری یا آنوری به بیمارستان الزهرا (س) ارجاع شده بودند، در 24 ساعت اول پس از پذیرش و در فاز بهبودی نارسایی حاد کلیه سونوگرافی شدند و اندکس مقاومت (RI) در آنها اندازه گیری شد. بر اساس شرح حال، سیر بالینی و یافته های آزمایشگاهی نارسایی حاد کلیه به دو دسته ازوتمی پیش کلیوی و نکروز حاد توبولار تقسیم شد و درمان مناسب صورت گرفت. حساسیت و ویژگی RI در افتراق این دو حالت محاسبه گردید.
در نقطه قطع RI برابر 0.75، حساسیت و ویژگی سونوگرافی به ترتیب 91.3 درصد و 85.2 درصد محاسبه شد.
سونوگرافی داپلر در افتراق ازوتمی پیش کلیوی از نکروز حاد توبولار در کودکان کمک کننده است. در نقطه قط برابر 0.75، RI بیشترین دقت تشخیصی را دارا می باشد.

توکسوپلاسما گوندیی یک انگل داخل سلولی اجباری است که تعداد وسیعی از سلول های هسته دار مختلف را در میزبانان واسط خود آلوده می کند. تاکی زوییت های توکسوپلاسما گوندئی قادر هستند در ماکروفاژهای موش تکثیر نمایند. القا تولید نیتریک اکساید در ماکروفاژها یکی از مهم ترین مکانیسم های دفاعی علیه عفونت های داخل سلولی در موش ها است. ویتامین D3 همان طور که قبلا هم ثابت شده، اثر مفیدی در درمان بعضی از بیماری ها دارد و تولید نیتریک اکساید را افزایش می دهد.
هدف از این تحقیق بررسی تاثیر مصرف ویتامین D3 به مقدار 1000 میکروگرم به صورت تزریق داخل صفاقی به موش Balb/C در زمان های متفاوت، سپس آلوده سازی موش ها با تاکی زوییت های توکسوپلاسما گوندیی و نهایتا بررسی تکثیر تاکی زوییت های توکسوپلاسما گوندیی در ماکروفاژهای آلوده جداسازی شده از این موش ها و نیز بررسی نیتریک اکساید تولید شده توسط این ماکروفاژها در شرایط آزمایشگاهی است.
نتایج به دست آمده مشخص نمود که تزریق یک بار ویتامینD3 به مقدار 1000 میکروگرم به موش ها و سپس اضافه کردن 100واحد اینترفرون گاما به محیط کشت ماکروفاژها بیش ترین تاثیر را در کاهش تاکی زوییت های توکسوپلاسما داشته است و اختلاف به دست آمده در مقایسه با گروه شاهد معنی دار بود (0.05>P). نیتریک اکساید اندازه گیری شده دراین گروه نیز بیش ترین مقدار را داشته و در مقایسه با گروه شاهد دارای اختلاف معنی دار بود (0.05>P).
به طور کلی نتایج این تحقیق نشان داد که مصرف یکبار ویتامین D3 به میزان1000 میکروگرم برای افزایش قدرت انگل کشی ماکروفاژها و هم چنین افزایش تولید نیتریک اکساید کاملا موثر بوده و اگر با اینترفرون گاما همراه شود، این اثر قوی تر خواهد بود.

لپتین و انسولین هورمون هایی هستند که از بافت چربی و سلول های B پانکراس ترشح می شوند و از از طریق سیستم اعصاب مرکزی مصرف غذا و وزن بدن را تنظیم می کنند مت فورمین یک داروی ضد هیپرگلیسمی است که به طور وسیع برای درمان دیابت نوع 2 استفاده می شود. این دارو از طریق تحریک رسپتور انسولین باعث کاهش وزن و مهار اشتها می شود. ارتباط این دو هورمون در شرایط متابولیسمی مهم می باشد. در این مطالعه ارتباط این دو هورمون قبل و بعد از درمان با مت فورمین بررسی شد.
25 بیمار دیابت نوع 2 بدون مصرف هیچ دارویی جهت بررسی اثر مت فورمین بر لپتین و فاکتورهای دیگر به روش تجربی به صورت قبل و بعد از درمان وارد مطالعه شدند، سن و BMI بیماران به ترتیب بیش از 30 سال و بالای30 کیلوگرم/ متر مربع بود. برای هر بیمار 1000 میلی گرم مت فورمین دو بار در روز به مدت یک ماه تجویز شد.
میانگین قند، تری گلیسیرید، کلسترول و LDL - کلسترول یک ماه بعد از درمان به طور معنی داری در مقایسه با قبل از درمان کاهش نشان داد آنالیز آماری نتایج نشان داد که ارتباط معنی داری بین لپتین و انسولین قبل از درمان وجود داشت که این ارتباط بعد از مصرف یک ماه دارو به صورت معنی دار هم چنین آنالیز آماری ارتباط معکوسی بین لپتین و گلوکز نشان داد که این ارتباط قبل و بعد از درمان معنی دار نبود.
نتایج نشان داد که ارتباط معنی داری بین این دو هورمون قبل از درمان وجود داشته در حالی که بعد از درمان این ارتباط وجود نداشت که احتمالا از طریق حساس کردن ربستورهای انسولین و دیگر مکانیسم های احتمالی سبب کاهش گلوکز و تغییر در وظیفه و اثر انسولین شد که به صورت عدم هماهنگی این دو هورمون ظاهر شده است.

کلوزاپین یک داروی ضد روانپریشی است که می تواند بر روی 3/1 تا 2/1 بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا موثر واقع شود. اثرات منحصر به فرد کلوزاپین بر درمان علایم اسکیزوفرنیا به خصوص علایم منفی آن از یک سو و وجود عوارض جانبی آن به ویژه عوارض خونی از سوی دیگر، سبب شد تا جهت تعیین عوارض دارو در مبتلایان به اسکیزوفرنیای مقاوم به درمان این تحقیق انجام گیرد.
این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی آینده نگر در بیمارستان روانپزشکی رازی انجام شد. 80 بیمار مبتلا به اسکیزوفرنیای مقاوم به درمان بر اساس ضوابط بین المللی و معیارهای پژوهش انتخاب شده. و پس از طی دو هفته مرحله بدون دارو و انجام آزمون Brief Psychiatric Rating Scale (مقیاس مختصر ارزیابی روانپزشکی)، 60 بیمار با نمره آزمون مساوی یا بالاتر از 45 وارد پژوهش شدند و بعد از 6 هفته درمان با هالوپریدول 40 بیمار که نمره آزمون آنها تغییر نکرده بود، به عنوان اسکیزوفرنیای مقاوم به درمان انتخاب گردیدند. سپس بعد از دو هفته مرحله مجدد بدون دارو، کلوزاپین با دستورالعمل واحد و حداکثر تا 900 میلی گرم تا هفته بیستم تجویز شد. در نهایت عوارض دارو با استفاده از آزمون های خونی، پرسشنامه عوارض خارج هرمی و داخلی و به صورت هفتگی مورد سنجش قرار گرفت.
8 بیمار به علت عوارض جانبی شدید از مطالعه حذف شدند. ارتباط معناداری بین میانگین میزان گلوبول سفید، قرمز و هموگلوبین خون و همچنین نمره عوارض خارج هرمی بین ابتدا و انتهای درمان به دست نیامد، ولی این ارتباط در مورد پلاکت های خونی معنادار بود. شایع ترین علامت خارج هرمی، ترشح بزاق و شایع ترین عارضه داخلی، خستگی، ضعف و خواب آلودگی بود. تقریبا کلیه عوارض جانبی در انتهای مرحله درمانی و با میزان های بالای کلوزاپین رخ داده بود که در تعدادی نیز منجر به قطع درمان گردید.
دقت بیشتر در انجام آزمون های خونی هفتگی و نیز مصاحبه و معاینه طبی دقیق و منظم و در نظر داشتن احتمال بروز عوارض نامعلوم در هنگام تجویز کلوزاپین و همچنین آموزش مناسب به بیماران و مراقبین آنها، می تواند تضمینی برای استفاده به جا و سالم این دارو باشد.

به دنبال کاهش شدید موارد سرخک در بین کودکان پس از بسیج همگانی واکسیناسیون در ایران، طی سال های اخیر مواردی از بروز بیماری سرخک در تمام گروه های سنی خصوصا نوجوانان و جوانان گزارش گردید. هدف از این مطالعه بررسی ویژگی های همه گیری شناسی موارد سرخک گزارش شده به مرکز کنترل بیماری های استان مازندران در طی سال های 81-1379 می باشد.
تمام موارد سرخک گزارش شده به مرکز کنترل بیماری استان، از اول فروردین 1379 لغایت پایان اسفند 1381 مورد مطالعه قرار گرفتند. مشخصات سنی، جنسی، وضعیت واکسیناسیون و تعداد دفعات دریافتی، چگونگی تایید سرولوژیکی بیماری و میزان بروز بیماری بر مبنای سابقه واکسیناسیون، در گروه های سنی مختلف بر اساس جمعیت همان گروه سنی (استخراج شده از آمار جمعیتی مرکز کنترل بیماری استان) محاسبه و تجزیه تحلیل گردید.
جمعا 729 مورد (280 نفر زن) بیماری سرخک گزارش گردید که حدود یک سوم آنان مورد بررسی سرولوژیکی قرار گرفته و 135 مورد، مثبت گزارش گردید. بروز سالیانه بیماری در کل جمعیت استان 7.08، 11.92، 12.7 درصد هزار نفر به ترتیب سال های 79 الی 81 بوده است. موارد بروز بیماری در سال های مورد مطالعه به ترتیب در گروه سنی کوچک تر از یکسال 17.86- 6/112- 82 و در گروه سنی 4-1 سال 5.77- 24.67- 20.6 و در گروه سنی 9- 5 سال 5.08- 35.45- 28 و در گروه سنی 19-10 سال 12.26- 16.63- 22.6 و در گروه سنی بالای 20 سال 8.4- 4.8- 7 درصد هزار نفر بوده است. به طور کلی طی 3 سال، 291 مورد بیماری (39.9 درصد) در افرادی اتفاق افتاد که سابقه ای از واکسیناسیون سرخک نداشتند ولی 46.5 درصد موارد بیماری در کسانی عارض گشت که مطابق برنامه کشوری واکسینه شده بودند. بیش ترین موارد بیماری در گروه سنی 19-10 ساله (42.7 درصد) و بعد بزرگ تر از 20 سال (21.3 درصد) بوده، و 9.2 درصد موارد بیماری نیز در شیرخواران کوچک تر از یکسال اتفاق افتاد.
به دلیل شیوع بالای بیماری در کودکان و نوجوانان 20-10 ساله واکسینه نشده، کنترل دقیق تر وضعیت واکسیناسیون کودکان در هنگام ورود به مدرسه، افزایش تلاش برای شناسایی و انجام واکسیناسیون گروه هایی که امکان کم تری جهت دریافت واکسن به صورت معمول دارند، موردیابی دقیق بیماری و اثبات سرولوژیکی آنان، کوشش برای حفظ و نگهداری مناسب تر واکسن و انجام واکسیناسیون همگانی در جمعیت 25-5 ساله برای افزایش سطح ایمنی جمعی توصیه می گردد.

کمردرد و ناتوانی ناشی از آن شیوع زیادی در سطح جهانی دارد. عوامل روانی ممکن است نقش مهمی در شروع، شدت، تثبیت یا تشدید این درد داشته باشند. هدف از انجام این مطالعه بررسی وضعیت روانی در افراد مبتلا به کمردرد می باشد.
این مطالعه به صورت توصیفی بر روی دو گروه 56 نفری انجام شد. گروه اول افراد مبتلا به کمردرد ناشی از اختلالات عضوی منتج به رادیکولوپاتی و گروه دیگر مبتلایان به کمردرد بدون یافته های عضوی و پاراکلینیکی بودند. اطلاعات از طریق پرسشنامه SCL-90-R و مشخصه های دموگرافیک جمع آوری گردید. محاسبات آماری با برنامه SPSS و آزمون های توصیفی و آزمون تی انجام شد.
گروه مبتلا به کمردرد بدون یافته های عضوی بیشتر از گروه مقابل مبتلا اختلالات روانپزشکی بودند (98.2 درصد در مقابل 37.5 درصد) و این اختلاف در تمام ابعاد SCL-90-R وجود داشت. اختلالات مذکور در زنان بیشتر از مردان بود. در هر دو گروه بالاترین امتیاز مربوط به افکار کج باورانه و پایین ترین امتیاز مربوط به هراس بود.
با توجه به اینکه بسیاری از بیماران با شکایت کمردرد، به ویژه آنان که رادیکولوپاتی ناشی از نشانه های بالینی و پاراکلینیکی مشخص ندارند، از یک سری مشکلات روانپزشکی رنج می برند، در صورت شناسایی این مشکلات می توان به درمان صحیح آنها اقدام و گام مهمی جهت بهبود سریع تر و کاهش هزینه ها برداشت.

برنامه های پیشگیری و غربالگری از ارکان اصلی کاهش ابتلا و مرگ و میر سرطان پستان می باشند. هدف از این مطالعه تعیین سطح آگاهی و عملکرد زنان بالای 15 سال نسبت به بیماری سرطان پستان و برنامه های غربالگری آن است.
این پژوهش یک مطالعه توصیفی - مقطعی است که جامعه مورد بررسی آن را زنان بالای 15 سال شهرستان ساری در سال 1383 تشکیل می دهد که به صورت تصادفی و بر اساس اهداف تعیین شده در 6 طبقه انتخاب شده و مورد مطالعه قرار گرفتند.
400 نمونه از هر طبقه و در مجموع 2400 نمونه با میانگین سنی 8.78 ± 25.01 سال و محدوده سنی 15 تا 78 سال در این مطالعه شرکت نمودند. 46.9 درصد متاهل، 86.7 درصد دارای تحصیلات متوسط تا دانشگاهی، 23.5 درصد خانه دار، 54.2 درصد دانش آموز یا دانشجو و 25.8 درصد دارای سابقه فامیلی درجه 1و2 مثبت سرطان پستان بوده اند. سطح آگاهی از سرطان پستان و برنامه های غربالگری آن در 25.8درصد (خوب)، 67.3 درصد (متوسط) و 4.2 درصد (بد) بوده است. 37 درصد خانم های 20 تا 40 سال و 48.8 درصد خانم های بالاتر از 40 سال خود آزمایی پستان را در طول سال انجام می دادند. اما فقط در 17.1 درصد آن ها به طور منظم و هر ماهه بوده است و نیز حدود 13.12 درصد از آن ها نسبت به این که خودشان می توانند به طور صحیح پستان هایشان را معاینه کنند، احساس اطمینان می کردند. 82.6 درصد از خانم های 20 سال و بالاتر، در طول 2 سال گذشته هرگز جهت معاینه پستان به پزشک مراجعه نکرده اند. 65.86 درصد خانم های بالاتر از 40 سال در طی 2 سال گذشته یک نوبت معاینه پستان و 47.3 درصد یک بار ماموگرافی را انجام داده اند. 61.07 درصد نیز حداقل یک مورد ماموگرافی را در طول عمر خود داشته اند.
زنان برای افزایش سطح آگاهی و نگرش خود به سرطان پستان و برنامه های غربالگری مربوطه و به تبع آن افزایش مشارکت خود در این غربالگری ها به برنامه های آموزشی - بهداشتی - درمانی منظم و تدوین شده در رابطه با پیشگیری از سرطان پستان نیاز دارند.

خواب آلودگی یکی از مشکلات بهداشت و سلامت است. رشته پزشکی با عوامل متعدد مختل کننده خواب همراه است (ساعات طولانی درس ها، کشیک ها و نیاز به مطالعه) از طرف دیگر دقت و کار آرایی و آموزش به شدت تحت تاثیر خواب آلودگی قرار می گیرد. هدف از انجام این مطالعه، بررسی میزان خواب آلودگی روزانه دانشجویان پزشکی در مقاطع مختلف تحصیلی می باشد.
در این مطالعه توصیفی (1382) با استفاده از پرسشنامه Ess ((Epworth Sleepiness scale میزان خواب آلودگی روزانه دانشجویان پزشکی در چهار مقطع علوم پایه، فیزیو پاتولو‍‍‍‍‍‍ژی، کارآموزی وکارورزی بررسی می شود.100دانشجو (از هر مقطع 25نفر) با روش نمونه گیری احتمالی طبقه ای انتخاب شدند داده ها با نرم افزار spss10 و آزمون های آماری توصیفی تجزیه و تحلیل شد.
48درصد نمونه ها، مرد، 81 درصد مجرد، 58 درصد ساکن منزل شخصی و میانگین سنی آن ها 3.3±23.3 سال بودند و 8 درصد از آن ها مواد مخدر مصرف می کردند. با استفاده از معیارهای پرسشنامه ESS، 53 درصد از دانشجویان نمره 0- 6 (خواب کافی) 23 درصد نمره 7-8 (خواب آلودگی متوسط) و 24 درصد نمره 9 یا بالای 9 (خواب آلودگی زیاد) اخذ کردند. 52 درصد از دانشجویان شب ها کمتر از 8 ساعت می خوابیدند. ارتباط معناداری بین کم خوابی و مقطع تحصیلی، وضعیت سکونت، سن، جنس و وضعیت تاهل وجود نداشت. اما بین مصرف مواد مخدر و کم خوابی رابطه معناداری وجود داشت.
نیمی از دانشجویان پزشکی از خواب آلودگی روزانه رنج می برند. مطالعات وسیع تر با نمونه های بیشتر جهت یافتن سایر علل خواب آلودگی دانشجویان توصیه می شود.

با توجه به اینکه بای پس کرونر قلب CABG از شایع ترین عمل های جراحی است که انجام می شود همواره نیاز به یک گرافت خوب احساس می شده است که از Patency خوبی برخوردار باشد لذا Harvest شریان رادیال توسط Carpentier پیشنهاد شد. چرا که ثابت شده دوام و کارآیی شریان رادیال به مراتب بهتر از ورید صافن می باشد. این مطالعه جهت ارزیابی عوارض موضعی ناشی از هاروست شریان رادیال می باشد.
از 1700 بیماری که در طی دو سال (از اول مهر سال 79 تا اول مهر سال 81) در بخش جراحی قلب بیمارستان شریعتی تهران تحت CABG قرار گرفتند در 400 بیمار از دست غیر غالب شریان رادیال هاروست گردید. در کلیه بیماران کاندید CABG قبل از عمل هاروست تست آلن مدیفیه انجام شد و فقط بیمارانی که تست آلن منفی داشتند جهت هاروست رادیال انتخاب شدند. بعد از عمل حس پشت دست (انگشت اول و دوم) و حس سطح رادیال ساعد به فواصل چک شد.
در 1700 بیماری که تحت بای پس کرونر قرار گرفتند 8.9 درصد موارد تست آلن به صورت یک طرفه مثبت و در 10.1 درصد به صورت دو طرفه مثبت بود. در هیچ یک از بیماران که شریان رادیال از ساعد آنها هاروست شده بود عفونت زخم مشاهده نشد و تنها در یک مورد نکروز محدود لبه های زخم مشاهده گردید. شایع ترین عارضه عوارض عصبی حسی بود که در 10 درصد بیماران مشاهده شد. یک مورد ادامه خونریزی از درن و یک مورد هماتوم مشاهده گردید.
هاروست شریان رادیال به دنبال انجام تست آلن مدیفیه با Cutoff point ده ثانیه یک اقدام سالم می باشد. با توجه به عوارض احتمالی ناشی از مجاورت شریان با اعصاب حسی هاروست باید توسط جراحان مجرب که کاملا به آناتومی ناحیه آشنا هستند، انجام گیرد.

اقدامات درمانی می تواند برای کودکان، والدین آنها و کادر مراقبت های بهداشتی و درمانی تجربه ناخوشایندی باشد. آماده کردن کودک و والدین برای انجام روش های درمانی می تواند راحتی کودکان و والدین آنها و همچنین کادر درمانی را افزایش دهد. در این تحقیق عملکرد پرستاران در مورد ارتباط آن ها با کودکان هنگام انجام رویه ها در مرداد ماه 1383 بررسی می شود.
36 پرستار بیمارستان آموزشی - درمانی کودکان دانشگاه علوم پزشکی تبریز، 46 کودک بستری و46 همراه مورد مطالع ه قرار گرفتند. انتخاب پرستاران به صورت سرشماری و انتخاب کودکان وهمراهان با استفاده از شماره پرونده بیماران به صورت تصادفی ساده انجام گرفت. داده ها با استفاده از پرسشنامه آگاهی، نگرش و عملکرد پرستاران (از دید پژوهش گر، کودک و همراه) در مورد ارتباط با کودکان و علل ارتباط ناکافی پرستاران با کودکان (از نظر پرستاران) جمع آوری گردید.
آگاهی پرستاران در رابطه با ارتباط با کودک در حین انجام رویه ها رضایت بخش بود به طوری که بیش از 85 درصد پرستاران از لزوم وجود لوازم آشنای کودک مانند اسباب بازی های وی، ترجیح در اجرای پروسیجرهای دردناک در جایی غیر از تخت کودک، لزوم استفاده از ت کنیک های انحراف فکر، لزوم نشان دادن وسایل و تجهیزات به کودک و توضیح درباره آنها، و عدم یاد کردن از پروسیجر به عنوان تنبیه برای کودک آگاهی داشتند. اکثر پرستاران محل رویه های دردناک را بعد از انجام پانسمان می پوشانند، ولی عملکرد پرستاران در رابطه با انجام پ روسیجر در جایی غیر از تخت کودک، اجرای پروسیجر بر روی عروسک همراه با کودک و رعایت انجام پروسیجربرای نوجوان بهوسیله پرستار هم جنس، ضعیف بود. علل ارتباط ناکافی با کودک از نظر پرستاران به ترتیب عبارت بود از؛ کمبود پرسنل در هر شیفت کاری، نداشتن زمان لازم برای برقراری ارتباط و خستگی پرستاران از کار بخش.
اگر چه پرستاران کودک مشغله زیادی دارند، باید زمانی را برای آماده سازی کودک برای پروسیجر و ارتباط با وی حین انجام آن اختصاص دهند. هم چنین مسولین باید در سیاستگذاری ها و برنامه ریزی ها برای بهبود وضعیت بهداشت جسم وروان کودکان به این مهم توجه خاصی مبذول دارند.

زردی نوزادی یکی از مشکلات شایع نوزادان می باشد، که به علل مختلف ایجاد شده و به علت عوارض مغزی (کرنیکتروس) که منجر به مرگ و میر و عقب ماندگی ذهنی می شود، از اهمیت خاص برخوردار است. با توجه به نقش مادران و ارجاع به موقع نوزاد در موثر بودن درمان و جلوگیری از عوارض وخیم آن که وابسته به آگاهی کافی و نگرش مناسب مادران در این زمینه است، در این مطالعه آگاهی و نگرش مادران شهرستان ساری در مورد زردی نوزادی بررسی شد.
مطالعه از نوع توصیفی و جامعه مورد مطالعه مادران نوزادان متولد شده بیمارستان های شهر ساری (1383) بودند. روش نمونه گیری دو مرحله ای سهمیه بندی شده و تصادفی ساده (startified and simple sampling) و ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه ای مشتمل بر متغیرهای زمینه ای، آگاهی و نگرش بود. آگاهی به سه سطح کم، متوسط و زیاد و نگرش نیز به صورت نامناسب، نسبتا مناسب و مناسب تعریف گردید و آنالیز آماری با استفاده از آزمون های آماری کای دو، آزمون t و ANOVA انجام گرفت.
میانگین سنی 400 نمونه مورد مطالعه 4.88+25.81 سال بود که 9.25 درصد آن ها در سنین پرخطر قرار داشتند.52 درصد ساکن شهر، 5/4 درصد بی سواد و 8.5 درصد تحصیلات دانشگاهی داشتند. 92.3 درصد آنان مراقبت های دوران بارداری را انجام داده که در اغلب موارد (64.4 درصد) توسط پزشک متخصص انجام می شد.از نظر آگاهی مادران در مورد زردی نوزادان: 75.5 درصد دارای آگاهی کم، 23.3 درصد دارای آگاهی متوسط و فقط 1.3 درصد دارای آگاهی خوب بودند؛ که این آگاهی به طور معناداری با افزایش سن و تحصیلات مادر، وجود سابقه زردی در فرزند قبلی و سطح اجتماعی اقتصادی خوب افزایش می یافت. از نظر نگرش مادران در مورد زردی نوزادان: 19.3درصد دارای نگرش نامناسب 60.3 درصد دارای نگرش نسبتا مناسب و20.5درصد دارای نگرش مناسب بودند، که به طور معناداری با سن و تحصیلات مادر، تعداد فرزند قبلی، محل سکونت، سطح اجتماعی رابطه داشت.
اغلب مادران از آگاهی کافی و نگرش مناسب در مورد زردی نوزادان برخوردار نبوده و لزوم مداخله جهت افزایش آگاهی و بهبود نگرش مادران در مورد زردی نوزادی (مانند آموزش عمومی و...) توصیه می گردد.

سوسری آلمانی (Blattella germanica) یکی از مهم ترین آفات خانگی است که دارای انتشار وسیعی در سطح جهان می باشد. این حشره نقش عمده ای در انتقال مکانیکی بسیاری از عوامل بیماری زا دارد. استفاده از حشره کش های شیمیایی در کنترل این آفت به طور روز افزونی گسترش یافته است، که یکی از نتایج ناخوشایند آن، بروز پدیده مقاومت در این حشره می باشد. جهت تاخیر در بروز مقاومت و فراهم نمودن استراتژی مناسب در مواجهه با آن، تشخیص مقاومت در فراوانی اندک، لازم و ضروری است. به همین منظور وضعیت حساسیت سوسری آلمانی موجود در سه بیمارستان کرمان درمان، شفا و شهید باهنر نسبت به حشره کش های پریمیفوس متیل، پروپوکسور و لامبداسی هالوترین به ترتیب از سه گروه آلی فسفره، کاربامات و پیرتروئید مورد بررسی قرار گرفت.
نژاد حساس انسکتاریم (Insectarium) با سابقه پرورش طولانی در انسکتاریم دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران و بدون پیشینه تماس با هر نوع حشره کش به عنوان نژاد حساس (S) انتخاب شد. صید سوسری ها، شب هنگام و از قسمت های مختلف هر یک از بیمارستان های انتخابی به دو روش صید دستی و تله گذاری در تابستان 1381 انجام شد. پس از انتقال به آزمایشگاه، سوسری ها به ظروف پرورش (Bucal) که حاوی مواد غذایی و آب بودند، منتقل شدند، و در شرایط دمایی 25±2oCو رطوبت نسبی 5±60 درصد و دوره نوری 12:12 ساعت (روشنایی: تاریکی) نگه داری شدند.
آزمون حساسیت برای هریک ازحشره کش ها و نژادهای مختلف تحت بررسی، در چهار مقدار(40،80، 120 و 200 میلی گرم بر متر مربع جهت پروپوکسور، 1،5،0،9،0،6 و 3 میلی گرم بر متر مربع جهت لامبداسی هالوترین، 75، 100، 150 و 300 میلی گرم بر متر مربع جهت پریمیفوس متیل) و در سه تکرار ده تایی روی سوسری های نر بالغ به روش تماسی بر اساس روش متداول و سازمان جهانی بهداشت انجام شد. LD50 و LD90 جهت هر حشره کش و نژاد توسط آنالیز پروبیت اندازه گیری شد.
نتایج بررسی نشان داد که در مقایسه با نژاد حساس که LD50 آن جهت حشره کش های لامبداسی هالوترین، پروپوکسور وپریمیفوس متیل به ترتیب معادل 0.42، 48.47 و115.42 بود، نژاد بیمارستان شفا باLD50 به ترتیب معادل 1.0، 56.71 و 88.82 و نسبت مقاومت به ترتیب معادل 2.38، 1.17 و 0.77 برابر و نژاد بیمارستان شهید باهنر با LD50 به ترتیب معادل 0.78، 54.0 و 95.93 و نسبت مقاومت به ترتیب معادل1.86، 1.11 و 0.83 برابر نسبت به لامبداسی هالوترین متحمل و نسبت به پروپوکسور و پریمیفوس متیل احساس هستند. نژاد بیمارستان کرمان درمان با LD50 به ترتیب معادل 0.60، 54.20 و 86.38 و نسبت مقاومت به ترتیب معادل 1.42، 1.12 و 0.75 برابر نسبت به هر سه حشره کش حساس است.
مقایسه LD50 حشره کش پریمیفوس متیل روی هر سه نژاد مورد مطالعه با نژاد حساس انسکتاریم نشان داد که LD50 حشره کش مذکور در هر سه نژاد مورد بررسی از LD50 نژاد حساس انسکتاریم کم تر است. و نسبت های مقاومت به حشره کش فوق الذکر در سطح LD50 در سه نژاد بیمارستان های شفا، شهید باهنر و کرمان درمان کم تر از یک است. این حساسیت مبین یک وضعیت مقاومت متقاطع منفی نسبت به پریمیفوس متیل است.

معضل اعتیاد به عنوان یکی از چهار بحران و مساله جهانی روز مطرح است و عوارض آن شامل انواع اختلالات جسمی، روانی، خانوادگی، فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی می باشد. هدف این مطالعه بررسی وضعیت روانی - اجتماعی معتادین شهرستان ساری در سال 1383 می باشد.
پژوهش حاضر به روش توصیفی بر روی 747 نفر از معتادین شهرستان ساری با استفاده از پرسشنامه مشخصات فردی - اجتماعی و آزمون استاندارد SCL-90-R انجام شد و داده های پژوهش با استفاده از آزمون های آمار توصیفی و تحلیلی به کمک نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
براساس نتایج به دست آمده، 14.8 درصد بیکار، 40.42 درصد کارگر عادی و کشاورز بودند. 89.4 درصد از نمونه ها، مشکوک به اختلال روانی بوده که شایع ترین آسیب شناسی روانی در ابعاد 9 گانه در جمعیت مورد مطالعه به ترتیب زیر بوده است: افسردگی، حساسیت در روابط متقابل، اضطراب، افکار پارانوییدی، وسواس و اجبار، شکایات جسمانی، پرخاشگری، فوبیا، روان پریشی. تفاوت معنی داری بین سلامت روانی افراد مجرد و جدا شده با متاهلین وجود داشت و بین افراد مجرد و جدا شده با افراد متاهل در تمامی ابعاد به جز ترس مرضی نیز رابطه معنی داری وجود داشت (0.001>P).
اعتیاد در تمام گروه های سنی و همچنین در تمام قشرهای اقتصادی و اجتماعی وجود دارد و موارد مشکوک به اختلال روانی در معتادین نیز در حد قابل توجهی می باشد. بنابراین پیشنهاد می شود تا مسوولین در برنامه ریزی و اجرای خدمات به معتادینی که دچار بیماری روانی هستند به جنبه های روانپزشکی آنان بیشتر توجه کنند و بیماران روانی نیز به دلیل استعداد و ابتلا به اعتیاد بیش تر مورد توجه مراقبت های پیشگیری اولیه قرار گیرند.

اضافه وزن و چاقی عمدتا اثر منفی بر طول عمر داشته و با بسیاری از بیماری ها از جمله فشار خون، دیابت، بیماری عروق کرونر، استئو آرتریت و انواع معینی از سرطان ها ارتباط دارد. این مطالعه به منظور شیوع سو تغذیه (چاقی و کم وزنی) و برخی عوامل مرتبط با آن ها در سالمندان طراحی شده است. در این مطالعه نمایه توده بدنی قد (2متر)/ وزن (کیلوگرم)= BMI(Index Mass Body) مورد استفاده قرار گرفته است.
این پژوهش به صورت مقطعی بوده و بر روی 1700 سالمند 60 سال به بالا در شهر اصفهان در بهار و تابستان 1383 انجام گرفت. با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ایدو مرحله ای تعداد 30 خوشه انتخاب شد که در هر کدام از خوشه ها تقریبا 58 سالمند مورد بررسی قرار گرفت. از سالمندان خواسته شد که به پرسشنامه ها پاسخ دهند و اندازه گیری های تن سنجی نیز با ترازوی دیژیتال و متر نواری انجام گرفت. این بررسی با به کارگیری نرم افزار SPSS نسخه 11.5 و استفاده از آزمون های کای دو، آنالیز واریانس و ضریب همبستگی تجزیه و تحلیل گردید.
متغیرهای زمینه ای شامل سن، جنس، سواد و شغل همگی به طور معنی داری با چاقی و لاغری سالمندان ارتباط معنی داری را نشان دادند. همبستگی منفی معنی داری بین سن و BMI سالمندان دیده شد، همچنین بین سیگار کشیدن و ساعات تماشای تلویزیون با چاقی و لاغری سالمندان ارتباط معنی دار وجود داشت. با استفاده از نمایه BMI، 12 درصد از مردان و 28.9 درصد زنان دچار چاقی، 5.9 درصد مردان و 4.1 درصد از زنان لاغر و با استفاده از نمایهWHR، 45 درصد مردان و 87.1 درصد زنان و با استفاده از نمایهWHTR، 3/75 درصد مردان و 83 درصد زنان دچار چاقی بودند.
براساس یافته های حاصل از این مطالعه، تغییر در روش زندگی از جمله کاهش فعالیت های نشسته و اجتناب از استعمال سیگار و ارتقای آگاهی های سالمندان درباره رژیم غذایی متعادل و ورزش های آیروبیک متناسب با سن به ویژه در زنان سالمند، راه کارهای مهمی در پیش گیری از سوء تغذیه (چاقی و کم وزنی) به شمار می روند. به طور کلی تلاش ها بایستی متوجه تاثیر کلیه عواملی شود که باعث کاهش چاقی در سالمندان می گردد.

کارت اندکس بیمار، کلید دست یابی به پرونده بیماران در بخش مدارک پزشکی می باشد. استفاده از این کارت در سیستم اطلاعات بیمارستانی حایز اهمیت بوده و جستجوی پرونده بیماران را تسهیل می کند. علیرغم اهمیت این کارت در بازیابی پرونده، توجه یا حساسیتی به آن وجود ندارد. از آنجا که کاهش کیفیت تولید و بایگانی کارت ها در روند اعتبار بخشی نیز مورد توجه قرار می گیرد، در این مطالعه کارت اندکس های موجود در بخش مدارک پزشکی بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی مازندران از نظر میزان به کارگیری قوانین فهرست نویسی (نحوه ثبت اطلاعات و تولید کارت) و بایگانی آن مورد بررسی قرار می گیرد.
این تحقیق در 5 مرکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی مازندران و بر روی 1999 کارت اندکس بیماران بستری انجام شد. بخشی از داده ها که شامل نحوه تهیه کارت مطابق با دستورالعمل های علمی است با چک لیست و بخش دیگر با پرسشنامه که عوامل مرتبط با مسوولین بخش ها و مسوولین کارت های اندکس را سنجش می نمود، جمع آوری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و به کارگیری آزمون های آماری توصیفی و استنباطی آنالیز شد.
نتایج نشان داد که تنها میزان تحصیلات 20 درصد مسوولین تهیه و بایگانی کارت اندکس ها فوق دیپلم و رشته تحصیلی آنها مدارک پزشکی بود. هم چنین در 100 درصد مراکز از کارت راهنما و اندکس ارجاعی استفاده نمی شد. خطای فهرست نویسی با افزایش تعداد بیماران بستری (003/0=P)، کم بودن میزان سابقه کار (001/0=P)، رشته تحصیلی غیر مدارک پزشکی و پایین بودن میزان تحصیلات مسوولین بخش های مدارک پزشکی افزایش یافت (000/0= Pو 9.03=x2) هم چنین میزان خطا در کارکنانی که در دوره آموزش ضمن خدمت شرکت کرده بودند بیش تر بود (05/0=P و 3.84=x2). نتایج نشان داد که64.2 درصد خطای فهرست نویسی و 9 درصد خطای بایگانی در کارت های اندکس وجود داشت.
با توجه به یافته های پژوهش به کارگیری پرسنل متخصص در بخش، آموزش کارکنان و گنجاندن نیازهای آموزشی جدید، کنترل دوره ای کارت های صادر شده، ایجاد دستورالعمل های مورد لزوم با استفاده از منابع علمی جدید و مبتنی بر نیازهای کشور و به کارگیری دقیق تر قوانین فهرست نویسی و بایگانی توصیه می گردد.

تعداد و کیفیت مقالات منتشر شده در مجلات علمی - پژوهشی از شاخص های ارزیابی فعالیت پژوهشی اعضا هیات علمی و همچنین برون داد دانشگاه های علوم پزشکی می باشد. تا به حال روی مقالات منتشر شده در مجله «نامه» بازنگری انجام نشده بود. به منظور بررسی تعداد و کیفیت مقالات منتشر شده در مجله «نامه»، مطالعه ای در تابستان 1384 انجام شد.
تحقیق به روش توصیفی و با نمونه گیری سرشماری انجام شد. شماره های 1 تا 47 مجله مربوط به سال های 1371 تا تابستان 1384 برای مقایسه در بخش بررسی شدند. پرسشنامه ای مشتمل بر 48 سوال با استفاده از منابع تدریس روش تحقیق و مقاله نویسی تهیه شد. از آمار توصیفی و آزمون مناسب برای نمایش داده ها و مقایسه آنها استفاده شد.
تعداد 407 مقاله مربوط به 13.5 سال انتشار بررسی شد. 43 مقاله مربوط به شماره های قبل از درجه علمی - پژوهشی (1374- 1371) و 364 مورد مربوط به شماره های 12 به بعد بود که در 2 گروه 182 تایی بررسی شد. مقالات منتشر شده در دوره اول عموما به صورت مقالات مروری و معرفی مورد بوده و در دوره دوم و سوم شامل مطالعات توصیفی، کارآزمایی بالینی و تجربی بود. فاصله زمانی انجام مطالعه و تاریخ روی جلد مجله در دوره اول 1.6±1 و در دوره دوم 1.5±1.35 و 1.3±1.22 سال بود. تعداد منابع مورد استفاده در حال حاضر 11.5±20 به ازای هر مقاله و تعداد منابع فارسی 3.38±2.1 می باشد. تفاوت تعداد منابع مورد استفاده در دو دوره به لحاظ آماری معنی دار بود (0.000>P). ولی تفاوت منابع فارسی استفاده شده معنی دار نبود.
سیر تکاملی مقالات چاپ شده در مجله به لحاظ تعداد و کیفیت پژوهش های انجام شده در مقالات اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی مازندران و سایر دانشگاه ها محسوس است.

بیمار مورد نظر، پسر دو ماهه با فتق (Hernia) عود شده مستقیم در زمینه سندرم Jarcho-Levin می باشد که تحت عمل جراحی قرار گرفت. سندرم فوق یک ناهنجاری بسیار نادر مادرزادی می باشد که در آسیا به ندرت گزارش گردیده است. از سوی دیگر فتق نوع مستقیم در شیرخوارگی از خوادث ناشایع می باشد که برای اولین بار در کشور با تکنیک مش ترمیم گردید. در بررسی مقالات داخلی و خارجی ترمیم فتق مغبنی در شیرخواران با روش مورد اشاره و در زمینه بیماری فوق تاکنون گزارش نشده است.