مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران
پیاپی 54 (مهر و آبان 1385)

از آن جا که سرطان های دستگاه گوارش فوقانی از شایع ترین بدخیمی ها در سراسر جهان به شمار می رود، استفاده از روش های تشخیصی مناسب به منظور مشخص ساختن مرحله بیماری و برنامه ریزی درمانی بر پایه آن، ضروری به نظر می رسد. ارزش لاپاروسکوپی در تعیین میزان درگیری و گسترش تومورهای دستگاه گوارش روز به روز افزایش می یابد.
این مطالعه جهت بررسی قدرت تشخیصی لاپاروسکوپی در تعیین متاستازهای ناشی از بدخیمی های دستگاه گوارش فوقانی صورت گرفته است.
در این مطالعه 34 بیمار مبتلا به سرطان دستگاه گوارش فوقانی از مهر ماه 1379 تا تیر ماه 1380 در بیمارستان امام خمینی ساری بررسی شدند و پس از معاینه کامل بالینی و استفاده از آزمون های آزمایشگاهی و پاراکلینیکی، تحت اقدام لاپاروسکوپی تشخیصی با بی هوشی عمومی قرار گرفتند و از نقاط مشکوک به متاستاز نمونه برداری شد و به آسیب شناسی ارسال گردید. سپس بر روی تمام بیماران، عمل لاپاراتومی انجام گرفت. کلیه اطلاعات از طریق فهرست کنترل، جمع آوری و تجزیه و تحلیل شد.
41 درصد بیماران مورد بررسی، زن و 59 درصد، مرد با میانگین سنی 14±61.25 سال بوده اند. طبق نتایج به دست آمده حساسیت لاپاروسکوپی در یافتن متاستازهای غدد لنفاوی در سرطان دستگاه گوارش فوقانی 83.33 در صد و ویژگی آن 100 درصد و در تشخیص متاستازهای کبدی 75 درصد و ویژگی آن 100 درصد بوده است. قدرت پیش گویی کنندگی مثبت و منفی آن در متاستازهای غدد لنفاوی به ترتیب 100 و 89.3 درصد و در متاستازهای کبدی 100 و 20 درصد بوده است.
لاپاروسکوپی می تواند روش مناسبی جهت تشخیص متاستازها، در سرطان های دستگاه گوارش فوقانی، قبل از لاپاروتومی باشد و نیز می تواند از بسیاری از اعمال جراحی غیر ضروری جلوگیری کرده و در انتخاب روش درمانی مناسب، کمک کننده باشد.

تغییرات نبض و فشارخون در هنگام شروع بی هوشی به وسیله داروهای مختلف از جمله کتامین و پروپوفول به عنوان داروهای شایع کاربردی و یا اجرای تکنیک های مختلف بی هوشی ممکن است ایجاد شود. هدف این مطالعه، تجویز توام مقادیر مختلف کتامین در مرحله قبل از القا بی هوشی با پروپوفول به منظور تعیین و بهبود وضعیت همودینامیکی ناشی از آن بود.
در یک مطالعه کارآزمایی بالینی 130 بیمار بزرگسال کلاس یک بی هوشی به طور تصادفی در شش گروه تقسیم شدند و جهت القا بی هوشی در گروه های مختلف با پروپوفول 2 میلی گرم برای هر کیلو (23= n) و گروه کتامین 2 میلی گرم برای هر کیلو (21=n) و پروپوفول 1.75 میلی گرم برای هر کیلو با کتامین 25/0 میلی گرم برای هر کیلو (20=n) و پروپوفول 1.5 میلی گرم برای هر کیلو با کتامین 5/0 میلی گرم برای هر کیلو (21=n) و پروپوفول 1.25 میلی گرم برای هر کیلو با کتامین 0.75 میلی گرم برای هر کیلو (24=n) و پروپوفول یک میلی گرم برای هر کیلو با کتامین 1 میلی گرم برای هر کیلو (21= n) استفاده شد. فشار خون سیستول و دیاستول و تعداد نبض با استفاده از دستگاه Armita سوئد در مراحل قبل از تزریق (پایه) و بلافاصله بعد از القای بی هوشی و دقایق 1 و 5 و 10 بعد از لوله گذاری به طور اتوماتیک ثبت می شد. برای تجزیه و تحلیل یافته ها از آنالیز آماری ANOVA و Paired t test استفاده شد.
نتایج نشان داد که فشارخون سیستولیک و دیاستولیک و تعداد نبض در مرحله قبل از القا بی هوشی در گروه های مختلف با هم تفاوت معنی داری ندارند، ولی بعد از القا بی هوشی در بین این گروه ها تفاوت ایجاد شده قابل ملاحظه بوده و هم چنین نسبت به قبل از بیهوشی در هر گروه معنی دار شده است (001/<0 P). بیش ترین افزایش فشارخون در گروه کتامین و بیش ترین کاهش فشارخون در گروه پروپوفول ایجاد شد و ثبات همودینامیکی ناشی از القا بی هوشی با پروپوفول در هنگام شروع بی هوشی در گروه هایی که با اضافه کردن 0.5و 0.75 میلی گرم کتامین همراه بوده است، نسبت به گروه های دیگر بهتر بود.
با توجه به یافته های این مطالعه، اضافه کردن کتامین به میزان 0.5 و 0.75 میلی گرم برای هر کیلوگرم وزن در هنگام القا بی هوشی با پروپوفول موجب بهبود وضعیت همودینامیکی در مقایسه با گروه هایی که تنها از کتامین و یا از پروپوفول برای القا بی هوشی استفاده می شود، می گردد.

جهت تشخیص علت دردهای گردنی و تعیین ریشه های درگیر نخاعی، اقدامات پارا کلینیکی متفاوتی در دسترس می باشد که از آن جمله می توان به روش های تصویربرداری نظیر CT اسکن، تصویربرداری با رزونانس مغناطیسی (MRI)، پرتونگاری ساده ستون فقرات گردنی و روش های تشخیصی الکتریکی نظیر ثبت فعالیت الکتریکی عضله EMG (Electromyography)، بررسی سرعت هدایت عصبی NCV (Nerve Conduction Study) و پتانسیل تحریک شده بدنی - حسی SSEP (Somatosensory Evoked Potentials) اشاره نمود. هر کدام از روش های فوق محدودیت های تشخیصی خاص خود را دارا می باشند. لذا مقایسه این روش ها در تشخیص دقیق و صحیح موارد مثبت درگیری ریشه اعصاب گردنی به ویژه قبل از اقدام به عمل جراحی بی مورد، واجد ارزش فراوانی می باشد. مطالعه حاضر جهت مقایسه ارزش تشخیصی روش های SSEP،NCV، EMG و پرتونگاری در مبتلایان به علایم بالینی درگیری ریشه اعصاب گردنی در درمانگاه های اعصاب شهر اصفهان صورت گرفته است.
طی یک مطالعه توصیفی - تحلیلی و آینده نگر 36 بیمار با شکایت درد گردنی با انتشار به یک یا هر دو اندام فوقانی بدون محدودیت سنی و جنسی که به درمانگاه های اعصاب دانشگاهی شهر اصفهان مراجعه کرده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. از این تعداد 14 نفر مرد و 22 نفر زن بودند. بررسی های تشخیصی شامل MRI، NCV، EMGو پرتونگاری ساده ستون فقرات گردنی و SSEP انجام گرفت. کلیشه های MRI و پرتونگاری ستون فقرات گردن توسط یک متخصص پرتونگاری اعصاب تفسیر گردید و تمام موارد تشخیص الکتریکی عصبی توسط یک فرد انجام شد. مقادیر غیر طبیعی با کتب مرجع مقایسه گردید و یافته های حاصل با استفاده از نرم افزارSPSS مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. جهت مقایسه از آزمون همبستگی X2 و ضریب کاپا استفاده و مقادیرPValue کم تر از 0.05 از نظر آماری معنی دار تلقی گردید.
حساسیت SSEP در تشخیص موارد مثبت درگیری ریشه اعصاب گردنی28.6 درصد و اختصاصی بودن SSEP در تشخیص موارد منفی درگیری ریشه اعصاب گردنی 100 درصد بود. توافق نسبی بین SSEP و MRI با توجه به ضریب کاپای 15 درصد وPValue = 0.086 وجود نداشت. در مبتلایان به درگیری ریشه اعصاب گردنی توزیع فراوانی اختلالات EMG 50 درصد، اختلالات NCV 5.6 درصد و اختلالات MRI 77.8 درصد بود. تغییرات SSEP با موارد متوسط و شدید MRIدارای توافق نسبی می باشد ((PValue =0.005.
در مطالعه اخیر مشخص شد که در مبتلایان به درگیری خفیف ریشه اعصاب گردنی SSEP ارزش تشخیصی نداشته و استفاده از روش های دیگر نظیر EMG مفیدتر می باشد، ولی در موارد متوسط و شدید درگیری ریشه اعصاب گردنی نظیر حالاتی که با درگیری نخاع نیز همراه می باشد، ارزش تشخیص SSEP افزایش یافته و روش مناسب جهت بررسی ضایعات نخاعی می باشد و از این روش به عنوان معیاری جهت لزوم انجام درمان های تهاجمی تر نظیر اعمال جراحی می توان استفاده نمود.

پاپائین یک آنزیم پروتئولیتیک بوده که از شیرابه خشک و خالص شده میوه خربزه درختی (Carica papaya) از خانواده Caricaceae به دست می آید. در پزشکی از پاپائین به عنوان هضم کننده و برداشتن نسوج فاسد و مرده و در داروسازی به عنوان عامل پخش کننده داروها استفاده می شود. بیش ترین مقدار مصرف پاپائین در صنایع گوشت و کالباس می باشد.
در این تحقیق، شیرابه خام میوه های کاملا رشد کرده و نارس درخت خربزه درختی از ناحیه سرباز سیستان و بلوچستان جمع آوری شد. برای جمع آوری شیرابه گیاه، با چاقو چندین برش روی میوه ایجاد کرده (عمق برش بسیار مهم است)، و پس از جمع آوری شیرابه سفید رنگ خارج شده، در حرارت مصنوعی (30°C) خشک گردید.
به منظور استخراج پاپائین ابتدا عصاره تام توسط یک ماده جاذب (خاک دیاتومه) جذب و بعد با استفاده از سیستئین هیدروکلراید، پاپائین، کیمو پاپائین و پروتئین ها به شکل محلول در آمده و پس از صاف کردن به وسیله باز و رساندن به pH مناسب، پروتئین رسوب داده شد. سپس با استفاده از سولفات آمونیوم، کیموپاپائین را از پاپائین جدا نموده و در نهایت با استفاده از سدیم کلراید، پاپائین از محلول رسوب داده و خالص سازی گردید.برای شناسایی پاپائین از روش الکتروفورز و بررسی طیف IR و مقایسه با پاپائین استاندارد استفاده شد. برای اندازه گیری فعالیت پاپائین استخراج شده از روش USPاستفاده گردید.
در این تحقیق، 1.2 گرم پاپائین از 100 گرم شیرابه به دست آمد. همچنین نتایج نشان داده است که الگوی الکتروفورز و طیف IR پاپائین استخراج شده مشابه پاپائین استاندارد است.
فعالیت پاپائین استخراجی برابر U/mg 5800 بود که در مقایسه با پاپائین استاندارد با فعالیت U/mg 6000 در حد قابل قبولی است.

برای انجام آنژیوگرافی با استفاده از رزونانس مغناطیسی (Magnetic Resonance Angiography) MRA از مغز با توجه به وضعیت خاص شریا ن ها و وریدهای آن که دارای سرعت های متفاوت خون است، نه تنها باید در انتخاب پارامترهای تصویربرداری دقت خاصی داشت، بلکه باید موقعیت تشریحی عروق مورد مطالعه را نیز در نظر گرفت؛ به نحوی که به علت سرعت آهسته جریان خون در سیستم وریدی و شریان های کوچک در مغز استفاده از ماده شبه مغناطیس (Paramagnet) پیشنهاد می شود. به همین علت در این مطالعه بهینه سازی پارامترهای تصویربرداری عروق مغزی با استفاده از مواد کنتراست زا در میدان مغناطیسی 1.5 تسلا برای اولین بار در ایران مورد بررسی قرار گرفت.
برای بهینه سازی نگاره ها به دنبال به دست آوردن T1 تقریبی خون پس از تزریق بر اساس مقدار mmol/kg 0.1 در ms 1200 و 900، 600، 300 =T1 مقدار سیگنال نسبی برای زمان اکو ms 7 TE= و زمان تکرار 20 ms=TR به دست آمده و نشان داد که با کاهش T1 مقدار زاویه ارنست و شدت نشان نسبی افزایش می یابد. سپس با استفاده از پارامترهای زمان اکو ms 7 TE=، زمان تکرار 20 ms=TR و درجه انحراف 30، 20،10=FA (Flip Angle) تصاویر بدون تزریق و در حال تزریق در سه گروه پنج نفره داوطلب به دست آمد. پس از اندازه گیری سیگنال در نواحی شریان کاروتید، شریان میانی مغز، سیستم وریدی و انحراف معیار در هوا مقدار C/N (Contrast to Noise) محاسبه شد. با توجه به اندازه گیری های انجام شده زاویه انحراف 20 درجه دارای بالاترین مقدار C/N بود.
در مرحله نهایی با استفاده از پارامترهای ([TR/TE/FA] 20ms/7ms/20?) و زمان اسکن چهار دقیقه تصاویر بدون تزریق، در حال تزریق و 15 دقیقه پس از تزریق در 20 بیمار داوطلب تهیه و مقدار C/N محاسبه شد.
پس از انجام آزمون های آماری مناسب، بالاترین مقدار C/N در تصاویر در حال تزریق دیده شد. برای اطمینان از معنی دار بودن تفاوت میانگین ها با استفاده از آزمون آماری t دانشجو C/N تصاویر دو به دو با یکدیگر مقایسه شدند. برای بررسی بالینی پس از تهیه تصاویر بر روی فیلم تعداد یک وریدو دو شریان که C/N آن اندازه گرفته شد بر اساس پنج درجه کیفی تعریف شده و مورد بررسی قرار گرفتند.
تزریق ماده شبه مغناطیس ایجاد کننده تضاد در مشاهده بهتر شریان های ریز و وریدها موثر بود. زیرا این عروق دارای جریان خون کمی بوده و با توجه به تعداد پالس RF (Radio Frequency) که دریافت می کنند C/N قابل توجهی ندارند، ولی پس از تزریق ماده شبه مغناطیسی و کاهش T1 خون و انتخاب پارا مترهای متناسب با آن مقدار C/N افزایش می یابد.

در طب سنتی ایران، برگ و ریشه گیاه پلم به طور موضعی در درمان دردهای مفصلی مورد استفاده قرار می گیرد. این کار تحقیقی به منظور بررسی میزان اثر بخشی قسمت های مختلف گیاه صورت پذیرفته است.
بخش های مختلف گیاه پلم از ساری در استان مازندران جمع آوری و میوه، برگ و ریشه آن به طور جداگانه با سه نوع حلال (هگزان؛ اتیل استات و متانل) به روش خیساندن (maceration) عصاره گیری شد. اثر ضد درد و ضد التهاب عصاره ها توسط آزمون رایتینگ، صفحه داغ و آزمون القا التهاب توسط کاراژنین در موش و موش صحرایی (rat) بررسی شد.
کلیه عصاره ها اثر ضد درد و ضد التهاب از خود نشان دادند. تنها عصاره هگزانی برگ ها تا میزان 600 میلی گرم/ کیلوگرم اثر ضد التهاب از خود نشان نداد. در اکثر موارد عصاره های هگزانی به طور قابل ملاحظه ای نسبت به عصاره های متانلی دارای فعالیت ضد درد و ضد التهاب بیش تری بودند. به جز عصاره اتیل استاتی که به دلیل ایجاد درد شدید در موش، از مطالعه خذف گردید، سایر عصاره ها تا 2 گرم/کیلوگرم وزن موش به شکل داخل صفاقی، سمیتی از خود نشان ندادند.
این یافته ها صحت استفاده از اندام های هوایی و ریشه گیاه را درطب سنتی تایید نمود. این تحقیق به خصوص نشان داد که عصاره هگزانی میوه پلم حاوی ترکیبات فعال و دارای قوی ترین اثر ضد درد و ضد التهاب می باشد. آنالیز شیمی گیاهی، بررسی مکانیسم اثر و بخش های مسوول ایجاد درد در فاز اتیل استات نیازمند انجام پژوهش های بعدی در این زمینه می باشد.

با توجه به اهمیت کیفیت زندگی جنسی بیماران مبتلا به سرطان بخصوص سرطان پستان و نتایج مختلف تحقیقات در مورد کمیت و کیفیت تاثیر مشاوره بر روی ارتقای کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان پستان و به منظور تعیین تاثیر مشاوره گروهی بر کیفیت زندگی جنسی مبتلایان به سرطان پستان که تحت شیمی درمانی قرار دارند، این تحقیق در انستیتو کانسر بیمارستان امام خمینی تهران در سال 1383 انجام گرفت.
این پژوهش یک مطالعه از نوع کارآزمایی شاهد دار تصادفی است که با مراجعه به انستیتو کانسر تهران 114 زن 55- 25 ساله مبتلا به سرطان پستان تحت شیمی درمانی با سابقه برداشته شدن پستان (mastectomy) در دو گروه (63= n) مراقبت رایج و (51= n) مراقبت رایج و مشاوره گروهی مورد بررسی قرار گرفتند. برای گروه تحت مشاوره 5 جلسه برنامه مشاوره گروهی طراحی گردید. کیفیت زندگی بیماران در هر دو گروه در ابتدا و انتهای کار توسط پرسشنامه استاندارد QLQ- Br23اندازه گیری شد.
نتایج پژوهش نشان داد، انجام مشاوره گروهی سبب ارتقای مقیاس های تصویر بدنی و عملکرد جنسی و لذت جنسی می گردد، و کیفیت زندگی جنسی مبتلایان به سرطان پستان تحت شیمی درمانی در اثر مشاوره گروهی بهبود می یابد (0.001 p<).
با توجه به یافته های پژوهش که نشان دهنده تاثیر برنامه مشاوره گروهی بر ارتقا سطح کیفیت زندگی جنسی بیماران مبتلا به سرطان پستان تحت شیمی درمانی است، پیشنهاد می گردد برنامه طراحی شده مشاوره گروهی به عنوان یک روش موثر در ارتقای کیفیت زندگی جنسی این دسته از مددجویان در مراکز درمانی و مراقبتی - حمایتی مربوط به آن ها به کار گرفته شود.

پکتین کاربرد فراوانی در پزشکی، صنعت و صنایع غذایی دارد. از آن جا که تولید مرکبات در استان مازندران و در نتیجه امکان دسترسی به پوست این میوه ها زیاد می باشد، در غالب این تحقیق ضمن تعیین میزان پکتین در پوست انواع مرکبات، درجه استریفیکاسیون که عامل اصلی در خواص رئولوژی و فیزیکوشیمیایی پکتین است و مقدار اسید گالاکتورونیک که از مشخصات خلوص آن می باشد، مورد بررسی قرار می گیرد. با انجام این پروژه انواع مرکبات از نظر مقدار پکتین و ویژگی دارویی پکتین حاصل از آن ها اولویت بندی خواهند شد.
نمونه هایی از 13 نوع میوه رسیده شامل انواع پرتقال واشنگتن ناول، ایتالیایی، مورو، بی اسید، شهسواری، والنسیا و خونی سانگینولا، نارنگی معمولی و کلمانتین، لیمو شیرین، نارنج، گریپ فروت و تانجلو از نهالستان تحقیقات بنیاد ساری تهیه شد. پکتین به روش استخراج در محیط اسیدی از لایه سفید داخل پوست هر میوه (آلبیدو) جدا شد. سنجش گروه های متوکسی و اسید گالاکتورونیک با روش استاندارد USP به کمک تیتراسیون صورت پذیرفت.
بالاترین درصد استخراج پکتین در پرتقال های ایتالیایی، شهسواری و سانگین به ترتیب با 27، 25 و20 درصد به دست آمد. از نظر میزان متوکسی لیمو شیرین با 11.5، واشنگتن با 10.9 و نارنج با 9.6 درصد واجد بالاترین میزان بودند. واشنگتن ناول با 89.3، لیمو شیرین با 85.4 و پرتقال ایتالیایی با 77.7 درصد اسید گالاکتورونیک دارای خالص ترین پکتین بودند.
پکتین استخراجی از شش میوه قابلیت استفاده در فراورده های دارویی را از خود نشان داد. این شش میوه عبارتند از: پرتقال ایتالیایی، واشنگتن ناول، بی اسید، شهسواری، لیمو و نارنج. در این میان بر اساس میزان متوکسی و درصد اسید گالاکتورونیک واشنگتن ناول و لیمو شیرین مناسب ترین پکتین را برای مصارف داروسازی تولید نمودند.

توکسوپلاسموز یکی از بیماری های زئونوز شایع با انتشار جهانی است که عامل آن توکسو پلاسما گوندی می باشد. این بیماری علاوه بر وارد آوردن زیان های اقتصادی، به علت قابل انتقال بودن به انسان از نظر بهداشتی نیز مهم بوده، با توجه به شرایط خاص اقلیمی و فراهم بودن شرایط انتقال و چرخه این انگل در طبیعت استان مازندران، تعیین وضعیت این بیماری حایز اهمیت فراوان می باشد. این مطالعه با هدف تعیین سرواییدمیولوژی توکسوپلاسما در گاو، گوسفند و بز کشتار شده در کشتارگاه های رسمی سطح استان مازندران در سال 1383انجام شده است.
برای تعیین میزان آلودگی به توکسوپلاسموز در حیوانات کشتاری، در یک مطالعه توصیفی مقطعی 639 نمونه خون از گاو، گوسفند و بز از سه منطقه مرکزی، غربی و شرقی از 9 کشتارگاه مربوط به شهرستان های استان مازندران از دی ماه 1383 تا فروردین 1384 به روش استریل اخذ گردید. نمونه ها به آزمایشگاه منتقل و سرم آنها جدا شده و پس از سانتریفوژ در 200c_ نگهداری شدند. نمونه های سرمی ابتدا در رقت 1:16 با روش ایمنو فلورسانس غیر مستقیم (IFA) آزمایش شدند. در مرحله بعد سرم های مثبت با استفاده از رقت های مختلف تعیین عیار شدند و نتایج حاصل با آزمون کای دو (c2) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
از کل نمونه های سرمی مورد مطالعه، 463 سرم (72.5 درصد) منفی و 176 نمونه (27.5 درصد) دارای عیار مثبت مساوی یا بیش تر از 1:16 (1:16 3) بودند. بیش ترین میزان آلودگی در گوسفند و کم ترین آن در گاو مشاهده گردید. در آزمایش سرم های گاوی، 9 درصد موارد دارای عیار مثبت آنتی بادی بودند. بیش ترین میزان آلودگی در گاو در منطقه غربی مازندران و بیش ترین درصد فراوانی عیار آنتی بادی مثبت مربوط به عیار 1:16 (5.5 درصد) بود. در آزمایش نمونه های سرمی گوسفندی موارد مثبت در کل سه منطقه 35 درصد و بیش ترین درصد موارد مثبت در منطقه غربی مشاهده گردید. بیش ترین درصد فراوانی عیار آنتی بادی مثبت مربوط به عیار 1:16 (17.3درصد) بوده است. در آزمایش سرمی بز، میزان موارد مثبت توکسوپلاسما در کل سه منطقه 30 در صد و بالاترین درصد آلودگی در منطقه غربی مشاهده گردید. همچنین بیش ترین فراوانی، مربوط به عیار 1:16 (18.5درصد) بود.
با توجه به بالا بودن شیوع سرمی توکسوپلاسموز در گوسفند و بز و اهمیت مصرف گوشت این حیوانات، امکان انتقال این انگل به انسان از طریق گوشت و نسوج گوسفند و بز بیش تر از گاو می باشد. لذا لازم است آموزش و توصیه های بهداشتی به مصرف کنندگان در خصوص مصرف گوشت این حیوانات ارایه گردد.

افزایش غلظت ذرات قابل استنشاق در هوا منجر به بیماری های ریوی و افزایش مرگ و میر در افراد جامعه می شود. در مطالعات همه گیری شناسی بیش تر نتایج حاصل از غلظت ذرات در هوای شهرها به عنوان ملاکی برای پی آمدهای بهداشتی مورد ارزیابی قرار می گیرد. اما بررسی های انجام شده، نشان می دهد که بین میزان تماس افراد با ذرات قابل استنشاق و غلظت ذرات در محیط های بسته ارتباط قوی تری وجود دارد. در این بررسی ضمن اندازه گیری غلظت PM2.5 در داخل وسایل نقلیه عوامل موثر بر افزایش غلظت این ذرات در داخل وسایل نقلیهمورد بررسی قرار گرفت.
در این بررسی به وسیله یک دستگاه نمونه برداری و تجزیه مستقیم ذرات قابل استنشاق (MicroDust Pro)، غلظت ذرات PM2.5 در هوای داخل سه نوع وسیله نقلیه اندازه گیری و با غلظت PM10 اندازه گیری شده توسط ایستگاه های ثابت در مرکز شهر مقایسه شد. دستگاه نمونه برداری برای استفادهدر هر وسیله نقلیه به طور جداگانه استاندارد شد. از یک فیلتر PUFبرای جدا کردن ذرات PM2.5 و یک پمپ نمونه بردار با جریان هوای دو لیتر در دقیقه استفاده شد. نمونه برداری در یک مسیر یکسان برای سه نوع وسیله نقلیه انجام شد تا بتوان نتایج حاصل را با هم مقایسه کرد.
غلظت ذرات PM2.5در داخل واگن قطار کم تر از غلظت ذرات PM10 اندازه گیری شده توسط دستگاه های پایش آلودگی هوا در مرکز شهر بود. اما غلظت PM2.5اندازه گیری شده در داخل اتومبیل و اتوبوس بیش از مقادیر PM10 اندازه گیری شده در مرکز شهر بود. افزایش غلظت ذرات PM2.5در داخل اتوبوس و قطار مربوط به زمان سوار و پیاده شدن مسافران و در مورد اتومبیل، ایستادن پشت چراغ قرمز بود.
نفوذ ذرات ریز آلوده کننده هوا ناشی از عبور و مرور در خیابان ها و همچنین پراکنده شدن ذرات ریز ته نشین شده داخل وسایل نقلیه، مهم ترین عوامل افزایش غلظت ذرات قابل استنشاق در داخل وسایل نقلیه عمومی می باشند.

پره اکلامپسی یکی از شایع ترین و ناشناخته ترین عوارض بارداری است. از آن جایی که نقشbHCG در پاتوفیزیولوژی این بیماری به طور دقیق شناخته نشده است، هدف از این مطالعه، بررسی سطح خونی آن در زنان مبتلا به پره اکلامپسی و مقایسه آن با خانم های باردار سالم می باشد.
مطالعه حاضر با روش مورد - شاهدی بر روی دو گروه 40 نفری از زنان باردار مبتلابه پره اکلامپسی و زنان باردار سالم با سن حاملگی ترم مراجعه کننده به زایشگاه بیمارستان شهید یحیی نژاد بابل طی سال های 1382 لغایت 1383 انجام شد. سطح سرمیbHCG به روش Radio Immuno Assay در تمام بیماران سنجش شد. زنان دارای دیابت، فشار خون مزمن، چند قلویی و بیماری های داخلی از مطالعه خارج شدند. در آنالیز از آزمون های مجذور کای، آزمون تی، ANOVA، کروسکال والیس (Keruskall-wallis) و من - ویتنی (Mann-whitney) استفاده شد.
میزان سرمی هورمون bHCGدر بیماران پره اکلامپسی 39840±24630 IU/Lو در افراد سالم IU/L 27460±25862 بود (P=0.031) در بیماران دارای پره اکلامپسی خفیف (34 نفر) میانگین سطح هورمونیbHCG برابر 16758±31991 IU/Lو در بیماران مبتلا به پره اکلامپسی شدید (6 نفر) IU/L 9257±84312 بوده است (P<0.0001).
سطحbHCG در افراد دچار پره اکلامپسی بالاتر از افراد سالم است. با افزایش شدت پره اکلامپسی در بیماران، میزان سرمیbHCG بالاتر می رود. سطح بالای HCG نشانگر پره اکلامپسی شدید و تقویت کننده ارتباط HCG با صدمات جفتی می باشد.

بیماری های نئوپلاستیک دومین علت مرگ و میر در اکثر کشورهای دنیا می باشد که در این بین لوسمی و لنفوم با شیوع و بروز قابل توجه در تمام دنیا و ایران به خصوص در استان مازندران قرار دارند که باعث تلفات قابل توجه و هزینه های سنگین تشخیصی و درمانی هم برای خانواده ها و هم برای نظام سلامت کشور می گردد. لوسمی و لنفوم در مجموع حدود 11درصد از کل سرطان های استان مازندران را تشکیل داده که از این نظر در رده دومین سرطان شایع این استان قرار دارد. هدف از این تحقیق توصیف کلی و اختصاصی لوسمی و لنفوم در استان مازندران می باشد که تاکنون انجام نشده است.
در این مطالعه، اطلاعات تمام بیمارانی که از سال 76 تا 82 در استان مازندران با گزارش آزمایشگاهی آسیب شناسی معتبر دارای تشخیص قطعی لوسمی و لنفوم بوده اند، مورد بررسی قرار گرفته است. این اطلاعات توسط ایستگاه تحقیقات بهداشتی بابل وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران جمع آوری می شود. مطالعه از نوع توصیفی - تحلیلی - مقطعی (بررسی داده های موجود) بوده و متغیرهای مورد بررسی شامل سن، جنس، شهرستان محل سکونت، سال بروز و نوع بدخیمی می باشد. سپس میزان بروز درصد هزار نفر جمعیت مربوطه، محاسبه و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.
از سال76 تا 82 در استان مازندران، 1146مورد لوسمی (لنفوئیدی و میلوئیدی) و لنفوم (هوچکین و غیرهوچکین) شناسایی شده است. لوسمی و لنفوم به طور متوسط دارای بروز سالیانه 5.9 درصد هزار می باشد. بیش ترین میزان بروز در گروه سنی 70 سال و بالاتر (26.4) و کم ترین میزان بروز در گروه سنی 0تا 9 سال (2.26) به دست آمده است. در جنس مرد دارای بروز 7.05 و در جنس زن دارای بروز 4.76 می باشد و نسبت جنسی بروز مرد به زن 1.48 می باشد. بیش ترین میزان بروز در بابل (7.29) و کم ترین میزان بروز به طور مساوی در نکاو تنکابن (1.47) محاسبه گردید. از نظر سال بروز، بیش ترین میزان بروز در سال 80 (7.75) و کم ترین میزان بروز در سال 77 (3.15) مشاهده گردید. و از نظر نوع بدخیمی، لنفوم غیر هوچکین با بروز سالیانه2.53 درصد هزار بیش ترین و لوسمی میلوییدی با بروز سالیانه 1.07 کم ترین میزان بروز را به خود اختصاص داده اند.
یافته های فوق نشانگر تفاوت آشکار میزان بروز بر اساس سن، جنس، محل سکونت، سال بروز و نوع بدخیمی می باشد. بنابراین پیشنهاد می گردد تا ضمن ارتقا برنامه جمع آوری اطلاعات، برنامه ریزی برای انجام طرح تحقیقاتی جهت تعیین عوامل خطرساز لوسمی و لنفوم در این استان انجام گیرد تا با استفاده از نتایج آن بتوان با آموزش عمومی و اعمال برخی مقررات و ضوابط، خطر ابتلا به بدخیمی های خونی را کاهش داده تا در نهایت به کاهش بار بیماری ها و سال های از دست رفته عمر و ارتقا سلامت جامعه منجر شود.

سرطان پستان یکی از بیماری های غیرواگیر است که منجر به مرگ تعداد زیادی از افراد در جوامع بشری می شود. شایع ترین سرطان گزارش شده در زنان ایرانی، سرطان پستان می باشد که 18.9 درصد از کل سرطان ها را به خود اختصاص داده است. انجام روش های غربالگری در تشخیص اولیه سرطان پستان مهم می باشد. با توجه به نقش مهم باورها در عملکرد زنان و اهمیت انجام ماموگرافی به عنوان موثرترین روش در دسترس برای تشخیص زودرس سرطان، این مطالعه به بررسی باورهای بهداشتی زنان نسبت به انجام ماموگرافی پرداخته است.
در این بررسی توصیفی 400 زن بالای 40 سال، مراجعه کننده به مراکز بهداشتی - درمانی شهر ساری با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و باورهای بهداشتی آنان در مورد ماموگرافی بر اساس مدل بهداشتی چمپیون از طریق پرسشنامه مورد بررسی قرار گرفت و اطلاعات حاصله با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی آنالیز گردید.
اکثریت زنان مورد بررسی (69.5 درصد) تا به حال ماموگرافی را انجام نداده بودند و 13.9 درصد از زنان مورد مطالعه، انجام ماموگرافی را در اعضای خانواده (درجه یک) ذکر نمودند. 55.8 درصد از زنان کاملا موافق بودند که انجام ماموگرافی فرد را از سلامت پستان های خود مطمئن می کند. 41.6 درصد از زنان کاملا موافق بودند که تشخیص زودرس سرطان مانع برداشتن پستان می شود و شایع ترین مانع برای انجام ماموگرافی این بود که انجام خودآزمایی پستان برای یافتن توده در پستان از نظر آنان کفایت می کند و نیاز به انجام ماموگرافی نیست. 34.5 درصد از زنان کاملا موافق تاثیر سرطان پستان بر روند شغلی فرد بودند. 34.7 درصد کاملا موافق از دست دادن پستان در اثر سرطان بودند. بین شغل زنان و نظرات آنها در ارتباط با فواید، موانع انجام ماموگرافی و استعداد ابتلا به سرطان و وخامت سرطان پستان آزمون آماری انجام شد که ارتباط آماری معنی دار نبود. بین تحصیلات زنان و نظرات آنها در ارتباط با فواید و موانع انجام ماموگرافی ارتباط آماری معنی دار بود (P<0.05).
با وجود باورهای بهداشتی مثبت نسبت به ماموگرافی، میزان انجام ماموگرافی بسیار کم می باشد. بنابراین توصیه می شود با استفاده از تحقیقات، عواملی را که در افزایش پذیرش روش های غربالگری سرطان پستان نقش دارند، شناسایی و از این عوامل برای تشویق زنان در جهت استفاده از این روش ها، بهره برداری شود. ضمنا پیشنهاد می شود که ماموگرافی به طور روتین و رایگان به عنوان یک آزمون غربالگری در زنان بالای 40 سال مراجعه کننده به مراکز بهداشتی به اجرا گذاشته شود.

یکی از مهم ترین عوامل تعیین کننده های رضایتمندی در رابطه زناشویی، وجود عشق در رابطه و کیفیت آن است. در این پژوهش به بررسی روایی و پایایی پرسشنامه مقیاس مثلثی اشترنبرگ (Sternberg) برای عشق، که یکی از رایج ترین مقیاس ها در این زمینه می باشد و بررسی رابطه اجزای عشق بر اساس نظریه اشترنبرگ، با رضایتمندی زوجی پرداخته شد.
این پژوهش بر روی 123 فرد متاهل ساکن شهر شیراز و با روش نمونه گیری در دسترس انجام شد. ابزار مورد استفاده، پرسشنامه رضایتمندی زوجی انریچ (ENRICH)، پرسشنامه مقیاس اشترنبرگ برای عشق و مشخصات جمعیت شناختی بود.
این بررسی نشان داد که مقیاس اشترنبرگ برای عشق و ترجمه فارسی آن از روایی و پایایی مطلوب برخوردار است و سه جز صمیمیت، شور و اشتیاق و تعهد با رضایتمندی زوجی همبستگی دارند. جز صمیمیت هم در زنان و هم در مردان بالاترین همبستگی را نشان می دهد ولی میانگین نمرات این اجزا، رضایتمندی و شاخص های انریچ در گروه زنان با مردان تفاوت معنی داری ندارد. نهایتا سه جز مقیاس اشترنبرگ همراه با برخی متغیرهای جمعیت شناختی قادر به پیش بینی رضایتمندی زوجی می باشند.
مقیاس سه گانه اشترنبرگ برای عشق به عنوان ابزاری پایا و روا قابلیت پیش بینی رضایتمندی زوجی را دارا است و جز صمیمیت، مهم ترین عامل پیش بینی کننده رضایت از رابطه محسوب می شود.

در این مقاله یک مورد همراهی آسیت شیلوس و نوروبلاستوما گزارش می شود. بیمار دختر شش ماهه بود که به علت تورم شکم در بیمارستان بستری شد. معاینه فیزیکی نشانگر وجود مایع در شکم بوده که با سونوگرافی شکم تایید شد. در آسپیراسیون مایع آسیت، مایعی کاملا شیری رنگ به دست آمد. بعد از اقدامات درمانی اولیه و کاهش حجم مایع آسیت، سونوگرافی شکم تکرار شد که نشانگر وجود توده ای در خلف صفاق با حدود نامشخص بود. متعاقبا سی تی اسکن شکم با ماده حاجب انجام شد که توده ای جامد در فاصله بین کلیه ها و قدام ستون فقرات را نشان داد و با لاپاراتومی و نمونه برداری به عمل آمده، نوروبلاستوما مسجل شد. لذا توصیه می شود در تمام موارد آسیت شیلوس در شیرخواران، عوامل بدخیم مد نظر قرار گیرد.

عفونت سلی خصوصا مننژیت به ندرت در کودکان زیر 3 ماه بروز می کند. اگر چه بیماری درمان پذیر می باشد، عوارض و مرگ و میر زیادی دارد. به دلیل شباهت بالینی بیماری با عفونت های مادرزادی یا اکتسابی سنین فوق، تشخیص بیماری با ظن قوی و تکیه بر شواهد همه گیری شناسی و عدم پاسخ به درمان های مرسوم جهت عفونت های معمول، امکان پذیر می گردد. هدف، معرفی یک مورد مننژیت سلی در کودکان زیر 3 ماه می باشد.

تعداد بسیار کمی از بیماران دچار کاوازاکی به رژیم درمانی استاندارد با ایمونوگلوبین وریدی و آسپرین مقاوم هستند. بیماران مقاوم به درمان استاندارد در معرض خطر کسب عوارض بیش تر بیماری خصوصا ضایعات عروق کرونری قلب می باشند. اگر چه درمان مدون و استاندارد شده ای برای آنان وجود ندارد، درمان سریع تر این بیماران از میزان خطر عوارض قلبی - عروقی در آنان خواهد کاست. هدف این مقاله معرفی یک بیمار با کاوازاکی مقاوم به درمان می باشد که علایم و نشانه های بالینی بیماری و پیشرفت ضایعه عروقی کرونری او به نوبت سوم ایمونوگلوبولین وریدی پاسخ مناسب داده و پیشرفت بیماری متوقف گردید.

این مقاله یک مورد حاملگی سه قلو بعد از بستن لوله های رحمی (TL) را در یک خانم 24 ساله ارایه می نماید. بیمار 2 سال بعد از انجام TL متوجه بارداری خود شد. در سونوگرافی انجام شده در هفته 6 حاملگی، یک جنین زنده و یک ساک حاملگی احتمالی دیگر گزارش گردید. در سونوگرافی هفته 16 حاملگی، یک جنین زنده و 2 جنین مرده گزارش گردید. بیمار در موعد مقرر تحت سزارین و بستن لوله های رحمی قرار گرفت و نوزاد ترم دختر به همراه دو جنین دیگر به شکل پاپیروس در کنار جفت متولد شد.