Journal of Inflammatory Diseases
Volume:5 Issue: 4, 2002

یکی از علل مهم مرگ و میر در مبتلایان به سکته حاد میوکارد تاکیکاردی بطنی است. اختلالات میزان پتاسیم خون یکی از عوامل خطر برای ایجاد تاکیکاردی بطنی در مبتلایان به سکته حاد میوکارد است.
پژوهش به منظور تعیین رابطه سطح پتاسیم خون با تاکیکاردی بطنی در 24 ساعت اول پس از سکته حاد میوکارد انجام شد.
این مطالعه مقطعی بر روی 162 بیمار مبتلا به سکته حاد میوکارد بستری در بخش مراقبت ویژه قلب بیمارستان نور اصفهان در سال 1378 انجام شد. هنگام پذیرش، سطح پتاسیم خون بیماران اندازه گیری شد و بیماران در سه گروه قرار گرفتند. گروه اول میزان پتاسیم خون کمتر از 8/3، گروه دوم بین 8/3 تا 5/4 و گروه سوم بیشتر از 4.5 میلی اکی والان در لیتر داشتند. سپس گروه ها از نظر وقوع تاکیکاردی بطنی در 24 ساعت اول پس از بستری پایش و داده ها با استفاده از آزمون کای دو تجزیه و تحلیل شدند.
فراوانی تاکیکاردی بطنی در 24 ساعت اول پس از پذیرش در گروه اول %19، در گروه دوم 6/9 و در گروه سوم %9/9 بود. اختلاف بروز تاکیکاردی بطنی میان گروه اول و گروه های دوم و سوم معنی دار بود (05/0p<).
هیپوکالمی احتمال وقوع تاکیکاردی بطنی را در ساعت های اول ابتلا به سکته حاد میوکارد افزایش می دهد و به همین دلیل پایش و درمان این عارضه در مبتلایان به سکته حاد میوکارد از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

طبق پیشنهاد سازمان بهداشت جهانی، پنی سیلین می تواند به عنوان درمان اولیه پنومونی باکتریال کودکان به کار رود.
مطالعه به منظور تعیین اثر پنی سیلین کریستال در درمان پنومونی باکتریال شایع در کودکان طبیعی 1 تا 6 ساله انجام شد.
این مطالعه آینده نگر از آبان ماه 1376 به مدت یک سال در بخش کودکان بیمارستان الزهرا و شریعتی اصفهان انجام شد. شصت و هشت کودک بدون بیماری زمینه ای 1 تا 6 ساله که بر اساس علائم بالینی، پرتونگاری قفسه سینه و یافته های آزمایشگاهی مبتلا به پنومونی باکتریال بودند با روش سرشماری انتخاب و تحت درمان با پنی سیلین کریستال قرار گرفتند. معیار پاسخ به درمان، کاهش علائم تنفسی، تب و CRP طی 72 ساعت بود. نتایج با استفاده از آزمون تفاوت یک نسبت با عدد مشخص ارزیابی شدند. 55 نفر (%9/80) در مدت 72 ساعت به پنی سیلین پاسخ مناسب دادند. بیشترین میزان پاسخ دهی (%90) در گروه سنی 2 تا 4 سال و کمترین میزان (%6/78) در گروه سنی 4 تا 6 سال بود. آزمون های آماری اختلاف معنی داری بین نتیجه پیش بینی شده (%85) و نتیجه به دست آمده (% 9/80) نشان نداد.
پنی سیلین را می توان به عنوان درمان اولیه در پنومونی های باکتریال شایع کودکان طبیعی به کار برد.

در طب سنتی از گیاه بابونه به عنوان مسکن، آرام بخش و مقوی معده یاد شده است.
این تحقیق به منظور ارزیابی اثر ضد دردی و زخم زایی گیاه بابونه انجام شد.
عصاره گیری با استفاده از متانول 80% به دو طریق سوکسله و پرکوله انجم شد. عصاره به دست آمده غلیظ، وزن و در حجم مشخصی از نرمال سالین حل شد تا غلظت های مورد نظر از عصاره به دست آید. اثر ضد دردی عصاره به وسیله دو آزمون فرمالین و هات پلیت در موش سوری مورد ارزیابی قرار گرفت. اثر زخم زایی نیز در معده رت مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج آزمون فرمالین نشان داد عصاره حاصل از روش پرکوله با مقدار 200 میلی گرم بر کیلوگرم بیشترین اثرات ضد دردی را نسبت به گروه شاهد ایجاد کرد (01/0 p<). اثرات ضد درد عصاره پرکوله با مقدار 200 میلی گرم بر کیلوگرم با آزمون هات پلیت نیز نسبت به گروه شاهد معنی دار بود (05/0 p<). عصاره بابونه در معده رت اثر زخم زایی نداشت.
اثر ضد دردی عصاره بابونه از طریق سیستم اپیوئیدی اعمال نمی شود و احتمالا ناشی از تاثیر بر فرآیندهای التهابی است.

کنژنکتیویت نوزادان یکی از علل کوری است که استفاده از محلول بتادین %1 یا پماد اریترومایسین %5/0 بلافاصله بعد از تولد می تواند بروز آن را کاهش دهد.
تحقیق به منظور مقایسه اثر قطره بتادین %1 و پماد اریترومایسین %5/0 در جلوگیری از بروز کنژنکتیویت نوزادان انجام شد.
این کارآزمایی بالینی آینده نگر و یک سویه کور بر روی 300 نوزاد متولد شده در زایشگاه شبیه خوانی شهرستان کاشان در سال های 1377 تا 1378 انجام شد. نوزادان به طور تصادفی به سه گروه 100 نفری تقسیم شدند. نیم ساعت پس از تولد، شستن و خشک کردن نوزادان، گروه اول یک قطره محلول بتادین %1 و گروه دوم یک سانتی متر پماد اریترومایسین %5/0چشمی دریافت کردند. در گروه سوم دارویی مورد استفاده قرار نگرفت. هر هفته فقط یکی از روش ها مورد استفاده قرار می گرفت. نوزادان از نظر بروز کنژنکتیویت و عوارض درمان به مدت یک ماه پیگیری شدند.
فراوانی کنژنکتیویت در گروه اول% 9، گروه دوم %12 و گروه شاهد %34 بود (1 000/0). شیوع عفونت ملتحمه در نوزادان دختر و پسر در سه گروه تفاوتی نداشت. در گروه اول و دوم پس از استفاده از قطره بتادین و یا پماد اریترومایسین عارضه ای مشاهده نشد.
با توجه به تاثیر بیشتر، ارزان تر بودن و نداشتن عارضه جانبی، می توان در نقاطی که شیوع کنژنکتیویت نوزادان بالاست، از محلول بتادین %1 استفاده کرد.

تعیین جنسیت فرزند یکی از آرزوهای انسان است و می تواند در کنترل رشد جمعیت موثر باشد.
این پژوهش به منظور تعیین اثر رژیم غذایی حاوی نمک طعام بر تعیین جنسیت موالید موش انجام گرفت.
225 راس موش ماده بالغ به پنج گروه تقسیم شدند که به گروه شاهد رژیم غذایی معمول و به چهار گروه دیگر به ترتیب رژیم غذایی حاوی %1، %2، %3 و %4 نمک طعام اضافه بر غذای معمول داده شد. سپس موش نر و ماده در مجاورت یکدیگر قرار گرفتند و پس از زایمان موش ها و شمارش تعداد موالید نر و ماده، نتایج با آزمون کای دو تجزیه و تحلیل شد.
در گروه شاهد و گروه اول تعداد نوزادان نر از تعداد ماده بیشتر بود، ولی اختلاف معنی داری بین این دو گروه دیده نشد. در گروه های دوم، سوم و چهارم تعداد نوزادان ماده نسبت به نر افزایش داشت و اختلاف این گروه ها با گروه شاهد معنی دار بود.
افزایش نمک طعام در رژیم غذایی موش، باعث افزایش تعداد نتایج ماده می گردد.

یافتن روشی آسان، مطمئن و کم هزینه برای بستن لوله های رحمی اهمیت زیادی دارد.
مطالعه به منظور مقایسه طول مدت عمل، بهبودی و عوارض (تا یک هفته پس از عمل) در دو روش بستن لوله های رحمی با فیلشی کلیپ و الکتروکواگولاسیون دوقطبی انجام شد. در این کارآزمایی بالینی، 281 داوطلب بستن لوله های رحمی به صورت تصادفی در دو گروه فیلشی کلیپ یا الکتروکواگولاسیون دوقطبی قرار گرفتند و طول مدت عمل، مدت زمان احساس بهبودی و عوارض در دو روش مقایسه شد.
در این مطالعه هیچ مورد عارضه بزرگ مشاهده نشد و تنها در %1/4 موارد عوارض کوچک حین عمل مشاهده شد. میانگین زمان لازم جهت بستن لوله های رحمی با فیلشی کلیپ 7/10±1/15 و در الکتروکواگولاسیون 4/4±10 دقیقه بود. میانگین زمان احساس بهبودی کامل از نظر بیمار در این دو روش به ترتیب 74/1±6/2 و 13/1±3/1روز بود. شیوع عوارض کوچک در این دو روش تفاوت معنی داری نداشت.
با توجه به کوتاهتر بودن مدت زمان لازم جهت انجام عمل جراحی و نیز مدت زمان بهبودی افراد در روش الکتروکواگولاسیون، این روش برای بستن لوله های رحمی پیشنهاد می شود.

اختلال عملکرد دیاستولی به عنوان عامل اتیولوژیک در بسیاری از بیماران با علائم بالینی نارسایی احتقانی قلب مطرح است و باید از نارسایی سیستولیک تشخیص داده شود.
مطالعه به منظور تعیین شیوع اختلال عملکرد دیاستولی در بیماران با علائم بالینی نارسایی قلبی و تاثیر متغیرهای سن، جنس و ضربان قلب بر شاخص های اکوکاردیوگرافی داپلر انجام شد.
105 بیمار شامل 55 بیمار زن و 50 بیمار مرد با علائم بالینی نارسایی قلبی با اکوکاردیوگرافی استاندارد دوبعدی، Mmode و پالس داپلر بررسی شدند. روش مطالعه توصیفی و نمونه گیری تصادفی و پی در پی بود. کسر جهشی (EF) و پارامترهای دیاستولی شامل موج E و A و E/A و DT و IVRT اندازه گیری و ثبت شدند. میزان شیوع اختلال عملکرد دیاستولیک %52 و نارسایی سیستولیک (%40 EF<) چهل و هشت درصد بود. افزایش سن بر عملکرد دیاستولی تاثیر منفی و نسبت E/A کاهش داشت. افزایش تعداد ضربان قلب موجب کاهش موج E و افزایش موج A شد و نسبت E/A با ضربان قلب نسبت عکس داشت (r=-76/0). جنسیت تاثیر معنی داری در عملکرد دیاستولی نداشت.
اکوکاردیوگرافی پالس داپلر روش مفید و با ارزشی در تشخیص صحیح و زودرس بیماران با نارسایی دیاستولیک قلبی است که پیگیری و درمان مناسب را امکان پذیر می سازد.

مصرف دارو بدون استفاده از تشخیص و نسخه پزشک را خود درمانی گویند که باعث مصرف بیش از حد دارو در جامعه و ایجاد عوارض جانبی در افراد می شود.
مطالعه به منظور تعیین شیوع خود درمانی در بیماران بستری در مراکز آموزشی-درمانی قزوین در سال 1378 انجام شد.
در این مطالعه توصیفی 400 بیمار بستری در مراکز آموزشی-درمانی قزوین از طریق مصاحبه و تکمیل پرسشنامه مورد بررسی قرار گرفتند.
3/83 درصد کل افراد مورد بررسی خود درمانی می کردند. شایع ترین شکل داروی مصرفی، قرص (%41) بود. شایع ترین بیماری هایی که خود درمانی می شدند به ترتیب بیماری های تنفسی، اعصاب و روان و گوارشی بودند. شایع ترین علل خود درمانی به ترتیب مهم تلقی نکردن بیماری (30%) و گرانی حق ویزیت (% 7/14) بود. بیست و یک درصد افرادی که خود درمانی کرده بودند از داروهای سنتی و % 2/39 داروهای شیمیایی و سنتی استفاده کرده بودند. بیشترین شیوع خود درمانی (% 5/86) در گروه سنی 40 تا 60 سال و کمترین آن (%73) در گروه سنی صفر تا 12 سال بود. از نظر شغلی، خود درمانی در میان کارمندان بیشترین شیوع را داشت. از نظر بعد خانوار بیشترین فراوانی خود درمانی در میان خانواده هایی بود که بیش از 10 نفر بودند. بیشترین فراوانی خود درمانی از نظر تحصیلات در میان افراد دانشگاهی و از نظر وضعیت بیمه در میان افرادی بود که به ترتیب بیمه روستایی یا غیربیمه بودند.
با توجه به هزینه بالای تولید و تهیه دارو و همچنین عوارض ناخواسته مصرف خودسرانه آن، باید جهت بالا بردن سطح فرهنگ مردم و برطرف کردن نقص عملکرد کادر درمانی اقدام شود.

مصرف خودسرانه دارو به ویژه در ماه های اول بارداری مسئول بیش از 3% کل ناهنجاری های مادرزادی هنگام تولد است.
پژوهش به منظور تعیین تغییرات الگوی مصرف دارو قبل و بعد از بارداری انجام شد. در این مطالعه مقطعی 400 زن باردار 3 ماهه اول مراجعه کننده به مراکز بهداشتی-درمانی شهر رشت به طور تصادفی انتخاب شد. پرسشنامه مربوطه حاوی 26 سوال توسط پرسشگران آموزش دیده، از طریق مصاحبه حضوری تکمیل شد.
34 درصد زنان قبل از بارداری و % 7/43 از آنان پس از بارداری دارو مصرف کرده بودند که از این تعداد 19.5% به صورت خودسرانه بود. آنالرژیک ها، آنتی بیوتیک ها و داروهای گوارشی بالاترین میزان (%53) مصرف دارو قبل از بارداری را تشکیل می دادند و پس از بارداری نیز ویتامین ها (%25)، داروهای ضدکم خونی (%19) و گوارشی (%13) بیشتر از سایر گروه های دارویی مصرف شده بودند. بین متغیرهای سن، شغل، تعداد حاملگی، خواست حاملگی و عوارض حاملگی با مصرف دارو پس از اطلاع از حاملگی ارتباط معنی داری مشاهده شد (05/0 p<).
علی رغم همه هشدارها، % 5/8 کل زنان مورد مطالعه در این پژوهش در سه ماهه اول حاملگی که دوران پرخطر ناهنجاری زایی است، دارو مصرف کرده بودند.

اختلال روابط زناشویی در دوران حاملگی موجب بروز عوارضی می شود که بر مشکلات دوران حاملگی اضافه و تحمل آن را مشکل تر می نماید.
مطالعه به منظور تعیین برخی عوامل مرتبط با اختلال روابط زناشویی در دوران حاملگی انجام شد.
از ابتدای اردیبهشت تا پایان خرداد ماه 1378، 385 زن که در سه ماهه سوم بارداری به مراکز بهداشتی-درمانی شهر اصفهان مراجعه کردند با نمونه گیری خوشه ایاحتمالی در این مطالعه مقطعی شرکت داده شدند.
68% زنان مورد پژوهش در دوران حاملگی اختلال روابط زناشویی داشتند. عوامل فردی، اجتماعی و فیزیولوژیک همچنین میزان آگاهی جنسی، عوامل روانی جنسی در حاملگی و سابقه مشکلات روابط زناشویی قبل از حاملگی با روابط زناشویی دوران بارداری ارتباط داشت.
با توجه به اثرات سو اختلال روابط زناشویی بر خانواده و سلامت روانی زوج ها، دست اندرکاران بهداشتی که مسئولیت آموزش های دوران بارداری را به عهده دارند باید به امر مشاوره جنسی توجه بیشتری نمایند.

ناهنجاری های دستگاه ادراری و تناسلی از شایع ترین ناهنجاری های دوران جنینی هستند.
مطالعه به منظور تعیین شیوع انواع ناهنجاری های دستگاه ادراری و تناسلی جنین در مرکز آموزشی درمانی کوثر قزوین انجام شد.
3438 زن باردار مراجعه کننده از هفته بیست حاملگی به بعد در فاصله زمانی شهریور 1373 لغایت شهریور 1375 در مرکز آموزشی درمانی کوثر قزوین سونوگرافی و پیگیری شدند. در این مطالعه 51 مورد (% 5/1) ناهنجاری دستگاه های مختلف وجود داشت. بیست و شش مورد این ناهنجاری ها (% 98/50) مربوط به دستگاه ادراری بودند (% 8/0 موارد حاملگی). از این تعداد 22 مورد (% 60/84) هیدرونفروز، 1 مورد (% 8/3) انسداد خروجی مثانه، 2 مورد (% 7/7) بیماری کلیه های پلی کیستیک و 1 مورد (3.8%) سندرم Potter بود.
انجام سونوگرافی در دوران حاملگی روش مفید در تشخیص ناهنجاری ها به خصوص ناهنجاری های دستگاه ادراری و تناسلی است.

علی رغم اینکه میزان بروز تهوع و استفراغ پس از عمل (PONV) به دنبال مصرف اکسید ازت تا %92 گزارش شده است، هنوز مشخص نیست چه هنگام، چرا، در چه کسانی و تحت چه شرایطی تهوع و استفراغ رخ می دهد.
مطالعه به منظور تعیین عوامل خطر بروز تهوع و استفراغ پس از عمل متعاقب بی هوشی عمومی با اکسید ازت، انجام شد.
100 بیمار جراحی غیر فوری، به صورت غیراحتمالی و پی در پی مورد بررسی قرار گرفتند. بی هوشی عمومی در همه بیماران با ترکیب دارویی مشابه و اکسید ازت با غلظت 70-50 درصد بود و از هیچ داروی ضد تهوعی نیز استفاده نشد. وضع بیماران از نظر PONV تا 6 ساعت پس از خاتمه بی هوشی بررسی و ثبت شد.
در مجموع برای% 55 بیماران تهوع، استفراغ یا هر دو گزارش شد. گروه سنی 15 تا 35 سال % 8/50، گروه سنی 36 تا 55 سال % 1/62، جنس مونث % 2/63 و جنس مذکر 44.2% دچار PONV شدند. در% 80 افرادی که سابقه ماشین گرفتگی داشتند PONV رخ داد، حال آنکه این رقم در افراد بدون سابقه ماشین گرفتگی % 7/46 بود. PONV در جراحی های تحتانی شکم و لگن بیشترین فراوانی را داشت (% 9/63). بروز این عارضه در گروه های مختلف از نظر طول مدت بی هوشی تقریبا یکسان بود.
به دنبال مصرف اکسید ازت در هوشبری، زنان و افرادی که سابقه ماشین گرفتگی دارند و بیمارانی که جراحی های تحتانی شکم و لگن دارند بیشتر در معرض بروز PONV هستند.

آسم یکی از شایعترین بیماری های تنفسی به خصوص در سنین پایین است. بررسی علل به وجود آورنده و تشخیص به موقع آن اهمیت فراوان دارد.
مطالعه به منظور تعیین شیوع آسم فعالیتی در دانش آموزان قزوینی و ارتباط آن با سیگار کشیدن والدین آنها انجام شد.
707 دانش آموز مقطع راهنمایی به روش خوشه ایتصادفی انتخاب شدند. پس از تکمیل پرسشنامه در مورد سابقه آسم و مصرف سیگار در محل سکونت فرد، حداکثر جریان بازدمی دانش آموزان قبل و پس از فعالیت با دستگاه پیک فلومتر اندازه گیری شد و افت بیش از %15 معیار تشخیص آسم فعالیتی قرار گرفت. شیوع آسم بالینی شناخته شده 12 مورد (% 7/1) و شیوع آسم فعالیتی 98 مورد (%9/13) بود. رابطه معنی داری بین وجود فرد سیگاری در خانواده و آزمون مثبت وجود داشت (4 00/0P=).
با اطلاع رسانی صحیح، می توان والدین سیگاری را از افزایش خطر آسم در فرزندان آگاه نمود.

یکی از مهم ترین نیازهای بیماران کسب مهارت و نگرش مناسب در خصوص بیماری و مراقبت هایی است که باید انجام دهند. شواهد حاکی از آن است که آموزش های مناسب و کافی به بسیاری از بیماران داده نمی شود.
مطالعه به منظور مقایسه نظرات پرستاران و مدیران پرستاری در مورد اهمیت موانع آموزش بیمار انجام شد.
در این مطالعه مقایسه ای کلیه مدیران پرستاری (50 نفر) و پرستاران شاغل در بخش های بزرگسال بیمارستان های تابعه دانشگاه علوم پزشکی کرمان (126 نفر) مورد پرسش قرار گرفتند. نظرات نمونه ها با استفاده از پرسشنامه ای شامل 15 جمله خبری جمع آوری شد.
میانگین نظرات پرستاران 53/2 و مدیران پرستاری 55/2 بود و در محدوده اهمیت زیاد قرار داشت (دامنه تغییرات میانگین 3-1 بود). هم پرستاران و هم مدیران پرستاری عوامل مربوط به پرستار را با اهمیت ترین مانع در مسیر آموزش تعیین کردند و عوامل مربوط به بیمار و محیط در درجه بعدی اهمیت قرار داشت.
یافته ها نشان داد که بین نظرات پرستاران و مدیران پرستاری هماهنگی زیادی وجود دارد و هر دو گروه اهمیت نسبتا زیادی به موانع آموزش بیمار می دهند.

سندرم فار، کلسیفیکاسیون ایدیوپاتیک نادر هسته های قاعده ای مغز است که با علائم سایکوزیس، اختلالات حرکتی و عقب ماندگی ذهنی نمود پیدا می کند. جهت دقت در تشخیص این بیماری و افتراق آن از سایر اختلالات سایکوتیک، خانم 32 ساله ای معرفی می شود که حدود 8 ماه قبل از بستری به تدریج دچار علایم سردرد، کاهش خواب، گوشه گیری و صحبت کردن با خود شده بود. در معاینه روانپزشکی عاطفی کند (Blunted affect)، کاهش محتوای فکر، توهم شنوایی، اختلال در توجه و تمرکز و حافظه نزدیک و در معاینه نورولوژیک نیز اختلال تعادل در حین راه رفتن وجود داشت. میزان کلسیم، فسفر، آلکالن فسفاتاز، آلبومین و پاراتورمون طبیعی بود و در سی تی اسکن کلسیفیکاسیون دوطرفه هسته های قاعده ای مغز گزارش شد. آزمون بهره هوشی، عقب ماندگی ذهنی خفیف و آزمون بندرگشتالت اختلال مغزی را نشان داد.