Journal of Inflammatory Diseases
Volume:8 Issue: 3, 2005

عنصر روی در ساختار و عملکرد بسیاری از آنزیم ها و پروتئین ها شرکت می نماید و در سیستم ایمنی نقش بارزی دارد.
مطالعه به منظور تعیین اثر روی بر زنده ماندن و شکل ظاهری سلول های راجی در شرایط آزمایشگاهی انجام شد. این مطالعه تحلیلی - مقایسه ای در سال 1381 در دانشگاه تربیت مدرس با استفاده از روش کشت سلولی انجام شد. سلول راجی در شرایط آزمایشگاهی(دمای 37 درجه سانتی گراد و %5 گاز دی اکسید کربن) در مجاورت غلظت های 10 نانومولار تا 500 میکرومولار روی در زمان های متفاوت(12 تا 72 ساعت) نگه داری شد. میزان زنده ماندن و رشد سلول های با آزمایش تریپان بلوو شکل ظاهری آنها با رنگ آمیزی رایت - گیمسا بررسی شد. داده ها با آزمون های آماری دانت و واریانس تجزیه و تحلیل شدند.
بین میزان زنده ماندن و رشد سلول ها در گروه های آزمون و شاهد تا غلظت 100 میکرومولار در ساعت های 12 تا 72 اختلاف معنی داری وجود نداشت، اما در غلظت های بیش ار 100 میکرومولار بعد از 12 ساعت نگه داری، میزان زنده ماندن سلول ها و رشد آنها در گروه آزمون نسبت به گروه شاهد کاهش معنی داری یافت(p<0.05). ترکیبات روی بر سلول های راجی اثر سمی وابسته به دوز دارد و می توان از آن برای تنظیم عملکرد سیستم ایمنی استفاده نمود.

یکی از متداول ترین روش های درمانی در بیمارستان ها، درمان وریدی است. مهم ترین عارضه این روش درمانی، عفونت است.
مطالعه به منظور مقایسه اثر سه روش ضد عفونی پوست در میزان بروز عفونت موضعی ناشی از کاتتر وریدهای محیطی انجام شد.
این مطالعه نیمه تجربی در سال 1379 روی 100 بیمار بستری در بخش های سی سی یو و قلب بیمارستان خاتم الانبیاء (ص) زاهدان در سه گروه الکل(33 نفر)، بتادین(34 نفر) و بتادین بعد از الکل(33 نفر) انجام شد. قبل از ورود کاتتر، پوست بیمار با ماده ضد عفونی کننده خاص آن گروه ضد عفونی شد. پس از خارج کردن کاتتر، نوک آن به روش استریل جدا و در محیط آگار خون گوسفند به روش نیمه کمی کشت داده شد. اطلاعات به وسیله برگ کنترل گزارش های آزمایشگاهی جمع آوری و با نرم افزارSPSS و آزمون آماری Z تجزیه و تحلیل شد.
بروز عفونت موضعی در گروه بتادین بعد از الکل با صفر درصد، در گروه الکل%9.1 و در گروه بتادین%11.76 بود که این اختلاف در گروه بتادین بعد از الکل با گروه الکل(P=0.038) و گروه بتادین (P=0.02) تفاوت آماری معنی داری را نشان داد.
بر اساس یافته ها، ضد عفونی کردن پوست قبل از وصل کاتترهای محیطی با بتادین بعد از الکل در کنترل عفونت موضعی مؤثرتر از الکل یا بتادین به تنهایی است.

اثر عصاره سوماتیک و فیلتره کشت فوزاریوم بر لکوسیت می تواند در مطالعه های دارو شناسی استفاده شود. مطالعه به منظور تعیین اثر عصاره سوماتیک و فیلتره کشت فوزاریوم سولانی بر شمارش لکوسیت های خون محیطی موش کوچک آزمایشگاهی انجام شد.
این مطالعه تجربی در سال 1380 در دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد. از سویه های UAMH7419 و UAMH3317 فوزاریوم سولانی جهت تهیه عصاره سوماتیک و فیلتره کشت استفاده شد. مواد مزبور با یا بدون ادجوانت به طریق داخل صفاقی به موش های کوچک آزمایشگاهی تزریق و شمارش گلبول های سفید خون انجام شد. داده ها با آزمون غیر پارامتری من ویتنی تجزیه و تحلیل شدند.
عصاره سوماتیک و فیلتره کشت فوزاریوم سولانی سویه UAMH7419 و سویه UAMH3317 موجب لکوسیتوز و لنفوسیتوز می شود.
از خاصیت لکوسیتوز ایجاد شده توسط هر دو سویه می توان در مطالعه های تکمیلی بیماران با کمبود لکوسیت استفاده کرد.

استفاده رایج از دیازپام وریدی در القای بی هوشی با درد و سوزش هنگام تزریق و ترومبوفلبیت بعدی همراه است. مطالعه به منظور تعیین اثر لیدوکائین تزریقی قبل از تزریق دیازپام وریدی بر میزان عوارض حاصله انجام شد.
در یک کارآزمایی دوسوکور تصادفی در سال 1379 در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی کرمان، 116 بیمار بدون بیماری زمینه ای و مشکل در اندام فوقانی مورد بررسی قرار گرفتند. بیماران در کلاس یک و دو بی هوشی قرار داشتند و عمل جراحی ایشان، غیر از عمل جراحی اندام فوقانی بود. دیازپام مورد نیاز جهت القای بی هوشی(0.2 میلی گرم بر کیلوگرم) در دو حجم مساوی و یک دقیقه پس از دریافت 0.5 میلی گرم بر کیلو گرم لیدوکائین %1 دردست مورد و حجم مساوی آن از کلرور سدیم%0.9 در دست شاهد از طریق رگ پشت دستی چپ (مورد) وراست (شاهد) تزریق شد. میزان درد و سوزش هنگام تزریق با استفاده از یک مقیاس درجه بندی ازپیش تعیین شده توسط محقق غیر مطلع از نوع تزریق ها، درهنگام تزریق داروها ثبت می شد و نیز ایجاد عارضه فلبیت توسط محقق سوم، 24 ساعت پس از عمل مورد ارزیابی قرار می گرفت.
104 بیمار درجه های مختلفی از درد هنگام تزریق دیازپام متعاقب تزریق دارونما در دست راست(شاهد) داشتند که این تعداد در مورد لیدوکائین در دست چپ(مورد) 16 نفر و این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود(P<0.001). مقایسه ابراز شدت درد که در قالب مقیاس سه درجه ای سنجیده شد، حاکی از کمتر بون آن در گروه لیدوکائین بود(P<0.0001). میزان شیوع عارضه فلبیت طی 24 ساعت پس از عمل جراحی 8 نفر در دست مورد و 18 نفر در دست شاهد گزارش شد(P<0.01). هر چند نحوه اثر لیدوکائین در کاهش عوارض یاد شده مشخص نیست، ولی با توجه به یافته های این مطالعه و مطالعات دیگر، انجام این روش پیشنهاد خوبی برای القای بی هوشی راحت و کم عارضه تر با دیازپام یا داروهای همتای آن است.

اداره درد پس از عمل سزارین علاوه بر تامین آسایش راحتی بیمار، هزینه و طول مدت بستری بیمار را کاهش می دهد. مطالعه به منظور مقایسه اثر شیاف ایندومتاسین و پتدین عضلانی بر درد پس از عمل بیمارانی که به طریق بی حسی نخاعی سزارین شدند، انجام شد.
این کارآزمایی بالینی دوسوکور، بر روی 130 خانم حامله که از آبان تا اسفند ماه 1380 در بیمارستان کوثر قزوین تحت عمل سزارین با بی حسی نخاعی قرار گرفته بودند، انجام شد. بیماران به طور تصادفی به دو گروه 65 نفری تقسیم شدند. یک گروه پس از انجام سزارین و ورود به بخش یک شیاف 50 میلی گرم ایندومتاسین رکتال برای بیمار گذاشته شد که هر 6 تا 12 ساعت پس از عمل ادامه یافت و اگر درد بیمار شدید بود، 25 میلی گرم پتدین عضلانی تزریق می شد. در گروه دیگر، بیمار پس ار ورود به بخش 25 میلی گرم پتدین عضلانی دریافت می کرد و در صورت درد شدید مجددا پتدین تزریق می شد. گروه ها با استفاده از آزمون های آماری t و مجذور کای مقایسه شدند.
بیماران دو گروه از نظر سن، وزن، تعداد حاملگی و علت سزارین تقریبا مشابه بودند. در گروه مصرف کننده شیاف ایندومتاسین در مجموع 100 میلی گرم پتدین عضلانی مصرف شد، در حالی که در گروه مصرف کننده پتدین، میزان کل پتدین دریافتی 2525 میلی گرم بود که اختلاف آماری معنی داری را نشان داد(P=0.000). در گروه شیاف 12.3 درصد و در گروه پتدین 70.8 درصد بیماران دچار حالت تهوع شدند. همچنین در گروه شیاف 6.2 درصد و در گروه پتدین 53.8 درصد بیماران دچار نفخ شکم شدند که با P=0.000 بین دو گروه اختلاف معنی داری از نظر تهوع و نفخ شکم وجود داشت.
شیاف ایندومتاسین به عنوان یک ضد درد مناسب و با عوارض کمتر نسبت به پتدین، برای کنترل درد پس از عمل سزارین مناسب است.

اگر چه سطح چربی های سرم به عنوان یک عامل خطر مستقل در پدیده آترواسکلروز نقش دارد، ولی ارتباط بین سطح چربی های سرم و انواع سکته های مغزی به خوبی روشن نیست.
مطالعه به منظور مقایسه چربی های سرم بیماران مبتلا به سکته مغزی هموراژیک و ایسکمیک انجام شد.
مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی از فروردین سال 1379 به مدت یک سال، 60 بیمار مبتلا به سکته هموراژیک و 60 بیمار مبتلا به سکته ایسکمیک بستری شده در بخش اعصاب بیمارستان امام رضا(ع) بیرجند در اولین روز پذیرش مورد بررسی قرار گرفتند. افراد مبتلا به بیماری های سیستمیک شناخته شده از قبل مانند دیابت آشکار، سیگاری ها، افراد تحت درمان با داروهای پایین آورنده چربی سرم و افراد دارای سابقه مثبت پرفشاری خون از مطالعه حذف شدند. تشخیص تری گلیسیرید، کلسترول تام، کلسترول HDL و کلسترول LDL روز اول بعد از پذیرش در وضعیت ناشتا اندازه گیری وداده ها با آزمون t تجزیه و تحلیل شدند.
سطح کلسترول تام سرم در مبتلایان به سکته ایسکمیک و سکته هموراژیک به ترتیب 5.9 ± 187 و6.2± 180 میلی گرم در دسی لیتر و سطح کلسترول HDL به ترتیب2.4 ± 56.2 و 2.5 ± 64.8 میلی گرم در دسی لیتر به دست آمد که تفاوت ها از نظر آماری بین دو گروه معنی دار بود(P<0.05). با انجام مقایسه بین دو گروه هموراژیک و ایسکمیک در مورد تری گلیسیرید و کلسترول LDL تفاوت معنی داری مشاهده نشد.
این مطالعه نشان داد که احتمالا سکته های هموراژیک با سطوح پایین کلسترول تام سرم و سطوح بالای کلسترول HDL همراه است که ممکن است نقش محافظتی پدیده آترواسکلروز را در جلوگیری از بروز سکته های هموراژیک تایید کند.

تشخیص زودرس پراکلامپسی در کم کردن عوارض و مرگ و میر ناشی از آن نقش تعیین کننده ای دارد و یکی از روش های پیش بینی زودرس این بیماری، آزمون غلتیدن(Roll-over test) است.
حذف: مطالعه به منظور تعیین ارزش پیش گویی آزمون غلتیدن در تشخیص زودرس پراکلامپسی انجام شد.
این مطالعه آینده نگر در سال 1378 در درمانگاه پرناتال بیمارستان امام خمینی تهران بر روی 140 زن باردار سالم که عوامل خطرزای بروز پراکلامپسی را داشتند، انجام شد. آزمون غلتیدن برای این زنان در سن حاملگی 28 تا 32 هفته انجام و تا 24 ساعت پس از زایمان از نظر بروز علائم پراکلامپسی پی گیری شدند. داده ها با آزمون های آماری t و مجذور کای تجزیه و تحلیل شدند.
%71.4 افراد داری آزمون غلتیدن مثبت و %9.8 افراد داری آزمون غلتیدن منفی به پراکلامپسی مبتلا شدند که نشان دهنده حساسیت %64 و اختصاصی بودن%92 این آزمون است. ارزش پیش گویی مثبت و منفی این روش به ترتیب%71 و %90 بود. بروز پراکلامپسی با وزن و میزان فشار خون قبلی ارتباط نداشت، اما ارتباط معنی داری بین گروه خونی و بروز پزاکلامپسی مشاهده شد(P=0.003). برای تشخیص زودرس پراکلامپسی در زنان پرخطر می توان از آزمون غلتیدن استفاده کرد.

هپاتیت B و C و ایدز خطری جدی برای شاغلین مراکز درمانی و آزمایشگاهی که با خون و سایر مایعات بدن سرو کار دارند، محسوب می شود. مطالعه به منظور تعیین حالت ناقلی HBsAg و نیز سنجش سطح آنتی بادی ضد HBsAg در کارکنان بیمارستان انجام شد. این مطالعه گذشته نگر در سال 81-1380 بر روی 270 نفر از کارکنان مرکز آموزشی- درمانی بوعلی سینای قزوین انجام شد. ابتدا کارکنان به سؤال های پرسش نامه پاسخ دادند. سپس نتایج نمونه گیری از خون کارکنان از نظر وجود HBsAg و سطح سرمیAntiHBs (از نظر کیفی) از پرونده شغلی آنها استخراج و با استفاده از آمار توصیفی تجزیه و تحلیل شد. در این بررسی%1.1 (3نفر) HBsAg مثبت بودند. %63.4 از کارکنان سطح آنتی بادی محافظتی مناسبی داشتند و تاثیر واکسن در افزایش سطح ایمنی تایید شد. شایع ترین برخورد های شغلی به ترتیب مربوط به جراحت با سر سوزن %38.1، پاشیده شدن خون و ترشحات بیمار به صورت%36.6، شکستن لوله آزمایش در دست%11.1 و بلع سرم%2.2 بود. نتایج این بررسی بر پیشگیری قبل و پس از حوادث شغلی تاکید دارد.

هلیکوباکتر پیلوری شایع ترین عفونت انسانی در دنیاست و ممکن است با عوارض سرطان معده و لنفوم MALD معده همراه شود.
مطالعه به منظور مقایسه میزان شیوع عفونت هلیکوباکتر پیلوری در مناطق شهری و روستایی قزوین در مهر ماه 1381 انجام شد.
در این مطالعه مقطعی، 120 نفر از جمعیت عمومی در هر منطقه روستایی و شهری به صودت تصادفی انتخاب شدند. پس از جمع آوری اطلاعات پرسش نامه، مقدار 3 میلی لیتر خون از هر فرد با رضایت شخصی تهیه و به وسیله روش سرولوژیکی الیزا برای یافتنIgG بر علیه هلیکوباکتر پیلوری (با حساسیت %98 و ویژگی %96) بررسی شد.
شیوع سرولوژیکی عفونت هلیکوباکتر پیلوری در منطقه روستایی%83.3 و در منطقه شهری %75.8 بود که این اختلاف از نظر آماری معنی دار نبود. به جز افزایش سن سایر عوامل مانند تعداد اعضای خانواده، جنس، سطح تحصیلات، تماس با حیوان های اهلی و مصرف سیگار با افزایش میزان عفونت هلیکوباکتر پیلوری ارتباط نداشنتد.
با توجه به یافته ها، سن تنها عامل پیشگویی کننده میزان عفونت هلیکوباکتر پیلوری است.

درد یک تجربه حسی و عاطفی ناشی از صدمه بافتی است که کنترل آن مانع از بروز عوارض گوناگون در دستگاه مختلف بدن می شود.
مطالعه به منظور مقایسه اثر بی هوشی با لیدوکائین و هالوتان بر درد بعد از عمل در بیماران تحت جراحی فتق کشاله ران انجام شد.
این کارآزمایی بالینی دوسوکور در سال 1380 در بیمارستان شهید رجایی قزوین انجام شد. 60 بیمار مذکر داوطلب عمل جراحی فتق کشاله ران به طور کاملا تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند. جهت نگه داری بی هوشی بیماران گروه اول از لیدوکائین به روش قطره های مداوم وریدی(100 تا 120 میکروگرم بر کیلوگرم در دقیقه) و در گروه دوم از هالوتان(MAC 1.5-0.5) استفاده شد. بعد از اتمام عمل، بیماران هر 2 ساعت یک بار و به مدت 8 ساعت از نظر بروز شدت درد، تهوع و استفراغ مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها با آزمون ه های t و مجذور کای تجزیه و تحلیل شدند.
میانگین شدت درد بیماران در 2 ساعت اول پس از عمل در گروه لیدوکائین 3.7 و در گروه هالوتان5.13 بود که اختلاف آماری معنی داری بین دو گروه وجود داشت(P=0.002) ولی این اختلاف در 6 ساعت بعدی معنی دار نبود. تعداد بیماران نیازمند دریافت پتیدین و نیز بروز تهوع و استفراغ در دو گروه اختلاف آماری معنی داری نداشت.
اگر چه در اکثر شاخص های مورد مطالعه اختلاف آماری معنی داری بین دو گروه وجود نداشت، ولی با توجه به خواص ضد آریتمی و پایداری قلبی- عروقی لیدوکائین و محدودیت استفاده مکرر از هالوتان در فواصل زمانی کوتاه، بی هوشی با لیدوکائین می تواند روش بسیار مناسبی جهت جایگزینی بی هوشی با هالوتان باشد.

کم خونی از جمله مشکلات سلامت عمومی است و شایع ترین نوع آن، هیپوکروم میکروسیت در کودکان است. مطالعه به منظور تعیین شیوع کم خونی هیپوکروم میکروسیت و بررسی علل آن در کودکان بستری در بیمارستان قدس قزوین انجام شد.
در این مطالعه توصیفی آینده نگر، نمونه ها به صورت سر شماری از بین کودکان بستری بیمارستان قدس قزوین از دی ماه 1380 به مدت 6 ماه انتخاب شدند. اطلاعات اولیه با بررسی هموگلوبین و متوسط حجم گلبولی و اطلاعات تکمیلی با اندازه گیری فریتین و آهن سرم، ترانسفرین، لام خون محیطی و الکتروفرز هموگلوبین به دست آمد.
از 2150 کودک مورد مطالعه، 375 نفر (%17.4) کم خون بودند که و 292 نفر از آنها (77 درصد) کم خونی هیپوکروم میکروسیت داشتند. 182 نفر پسر، 110 نفر دختر و 75 درصد کودکان زیر 2 سال بودند. 79 نفر کم خونی ناشی از عفونت و التهاب مزمن، 45 نفر کم خونی فقر آهن، 42 نفر تالاسمی، 10 نفر کم خونی فقر آهن و تالاسمی و 115 نفر کم خونی ناشی از علل متفرقه داشتند.
شایع ترین نوع کم خونی در کودکان، هیپوکروم میکروسیت بود. علل شناخته شده به ترتیب عفونت و التهاب مزمن، فقر آهن و تالاسمی بودند.

مس و مولیبدن عناصر کمیاب و ضروری هستند که بر متابولیسم چربی ها تاثیر می گذارند. مطالعه به منظور ارزیابی سطح سرمی مس و مولیبدن و ارتباط آن با غلظت چربی های سرم در کارگران معدن مس سرچشمه کرمان انجام شد. این مطالعه تحلیلی- مقطعی در سال 1380 بر روی سه گروه 40 نفری انجام شد.گروه مورد، کارگران واحد مولیبدن بودند که تماس زیادی با مس و مولیبدن داشتند. گروه شاهد اول، کارمندان واحد اداری مس سرچشمه و گروه شاهد دوم ساکنان شهر رفسنجان بودند. نمونه مورد آزمایش سرم خون ناشتا بود. مس و مولیبدن با دستگاه اسپکتر و فتومتری جذب اتمی و کلسترول تام، کلسترول، HDL وLDL بادستگاه اتوآنالیزر اندازه گیری شدند. داده ها با آزمون آنالیز واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل شدند. میانگین غلظت مولیبدن، کلسترول و HDL در گروه مورد بیش تر از گروه های شاهد بود(P<0.001). غلظت متوسط مس در گروه مورد کمتر از گروه های شاهد اول(P<0.01) و دوم(P<0.001) بود، ولی میزان متوسط کلسترول و LDL در گروه مورد کمتر از گروه های شاهد بود(P<0.001). با توجه به یافته ها به نظر می رسد تماس طولانی مدت مس و مولیبدن، میزان کلسترول و LDL افراد را کاهش و غلظت HDL، مس و مولیبدن را در آنها افزایش می دهد.

علی رغم بهبود نسبی روش های تشخیصی و درمانی سرطان ها، پیش آگهی سرطان دهان در حد مطلوب نیست و مهم ترین عوامل مؤثر در این زمینه میزان آگاهی، نگرش و به دنبال آن عملکرد پرسنل بهداشتی ازجمله پزشکان عمومی در رابطه با این بیماری است.
مطالعه به منظور سنجش میزان آگاهی، نگرش و عملکرد پزشکان عمومی در مورد ضایعه های بد خیم دهانی انجام شد. این مطالعه مقطعی میزان در سال 1380 بر روی 100 نفر پزشک عمومی انجام شد که به طور تصادفی از بین شرکت کنندگان در دو برنامه بازآموزی (بازآموزی روماتولوژی فروردین 1380 در کرج و بازآموزی اورژانس های پزشکی اطفال آذر 1380 در قزوین) شدند و برای هر فرد پرسش نامه ای شامل چهار بخش مشخصات فردی، آگاهی، نگرش و عملکرد توسط افراد تکمیل شد.
آگاهی اکثر پزشکان(%56) در مورد ضایعه های بد خیم دهانی در حد متوسط بود. بین میانگین نمره آگاهی و سن، جنس، محل و سال فارغ التحصیلی وسابقه تجربه بالینی ارتباطی مشاهده نشد. %46.3 پزشکان تشخیص و %81.8 آنها درمان ضایعه های بدخیم دهان را درحیطه فعالیت های متخصص گوش و حلق و بینی می دانستند. اکثر افراد آموزش های لازم در زمان تحصیل، مطالب ارائه شده در کنگره ها و باز آموزی ها، میزان اطلاعات خود را در رابطه با ضایعه های دهانی ضعیف ارزیابی نمودند. همچنین %85.9 از پزشکان معاینه های مربوط به سرطان دهان را به طور معمول بیماران خود انجام نمی دادند. با توجه به مراجعه تعداد زیادی از بیماران متبلا به سرطان دهان به پزشکان عمومی و فقدان آگاهی لازم و عدم توجه کافی به این بیماران، افزایش آگاهی های این گروه و اصلاح نگرش و عملکرد آنان ضروری است.

اختلال وسواسی- جبری(OCD) یک بیماری شایع روان پزشکی است که درمان طولانی، موارد شکست، ترک درمان، عود بیماری و و عوارض دارویی آن از جمله مشکلات بیماران مبتلا ست.
این مطالعه گذشته نگر توصیفی با بررسی 3515 پرونده مراجعین به درمانگاه روان پزشکی بیمارستان نور اصفهان طی 4 سال انجام و 166 بیمار مبتلا به اختلال وسواسی، جبری شناسایی شدند. زمان شروع اثر دارو و بروز اثر کامل آن 3 و 6 هفته درنظر گرفته شد. میزان پاسخ به درمان(پس از شش هفته) به صورت برطرف شدن علائم(خوب)، کاهش علائم (متوسط) و عدم تخفیف علائم (ضعیف) تعیین شد.
فراوانی نسبی اختلال وسواسی- جبری %4.72 بود. بیش تر بیماران زن، متاهل و بالغین 20 تا 30 ساله بودند. بیش ترین الگوی وسواس به ترتیب شستشو، فکر کردن و وارسی کردن بود. بیش ترین داروی مصرفی کلومیپرامین(%66.87) و فلوکستین(%19.27) بود که دوز مصرفی آنهابه ترتیب 61 تا 100 و 20 میلی گرم درروز بود. در گروه پاسخ به درمان خوب، میانگین دوز کلومیپرامین 69 و فلوکستین 60 میلی گرم درروز بود. فقط %30.1 بیماران پیگیری شده بودند که در %13.2 موارد، پاسخ به درمان خوب بود. در%68.08 موارد بیماری روان پزشکی همراه، افسردگی اساسی(%44.57) بود.
فراوانی نسبی اختلال وسواسی- جبری بالاست و در بیش تر بیماران درمان ناقص و ناکافی است. وجود بیماری روان پزشکی همراه به خصوص افسردگی اساسی، پاسخ به درمان را کم می کند.

اطلاعات جامع، کافی، صحیح و به روز برای انجام برنامه ریزی ضروری است.
مطالعه به منظور، مقایسه ویژگی نظام مدیریت اطلاعات مرگ و میر در ایران انجام شد.
در این پژوهش توصیفی- مقطعی نظام های مدیریت اطلاعات مرگ و میر در کشورهای آمریکا، انگلستان، نیوزیلند و ایران درسال های 1381 و 82 با استفاده از فهرست بررسی مورد مطالعه قرار گرفتند.
نظام مدیریت اطلاعات مرگ و میر در کشورهای آمریکا، انگلستان، نیوزیلند و ایران غیر متمرکز است. بخش های مسؤول این نظام در آمریکا، نیوزیلند و ایران وزارت سلامت و ثبت احوال و در انگلستان دفتر آمار ملی سازمان آمار ملی انگلستان است.
با توجه به یافته ها، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و سازمان ثبت احوال کشور به عنوان متولی مستقیم روند نظام فوق پیشنهاد می شود.