مجله دانش و تندرستی در علوم پایه پزشکی
سال یازدهم شماره 1 (بهار 1395)

استافیلوکوک عامل عمده عفونت های اکتسابی از بیمارستان و جامعه محسوب می شود. این باکتری واجد یک سیستم تنظیم کننده گلوبال (accessory gene regulator) است که در تنظیم تعداد بیشماری از عوامل کلونیزاسیون و بیماری زایی و مقاومت آنتی بیوتیکی نقش دارد. استافیلوکوک همچنین چهار پلی پپتید اصلی دارد که متغیر بودن توالی های آن باعث می شود تا حداقل چهار گروه agr در استافیلوکوک اورئوس ایجاد شود. هدف این مطالعه تعیین ارتباط الگوی آنتی بیوگرام با الگوی agr تایپ ایزوله ها می باشد.
در این مطالعه، شناسایی استافیلوکوک اورئوس مقاوم متی سیلین از زخم های سوختگی با روش فنوتیپی و ژنوتیپی انجام گردید. همچنین الگوی مقاومت به آنتی بیوتیک های تایجی سیلین (TGC)، سیپروفلوکساسین (CIP)، اریترومایسین (E)، کلوگزاسیلین (CX)، کلیندامایسین (CD)، ایمی پنم (IMI)، کوتریموکسازول (SXT)، کانامایسین (K)، تیکوپلانین(TEC)، جنتامایسین (GM)، موپیروسین (MUP) و سفتریاکسون (CTR) نیز تعیین شد. agr تایپ ها با روشagr -locus PCR and ScaI RFLP انجام شد و با استفاده از نرم افزارSPSS ارتباط مقاومت آنتی بیوتیکی با agr تایپ مشخص شد.
در این مطالعه تعداد 76 جدایه MRSA بررسی گردید. الگوی agr تایپ ها به ترتیب 6/75% تایپ I، 2/8% تایپ II، 4/5% تایپIII و 8/10% تایپ IV بود. مقاوم ترین agr تایپ نسبت به آنتی بیوتیک ها مربوط به تایپ I می باشد. از نظر آماری ارتباط معنی داری بین هر agr تایپ با آنتی بیوتیک ها مشاهده نشد و فقط بین آنتی بیوتیک های CX،E، CTR، SXT، GM، CIP و کلیه تایپ های agr رابطه معنادار وجود داشت (05/0P≤).
ارتباط معناداری بین هر agr تایپ و مقاومت آنتی بیوتیکی مشاهده نشد ولی مشاهده ارتباط معنی دار بین مقاومت تعدادی از آنتی بیوتیک ها با کلیه تایپ های agr احتمالا مربوط به تعداد و منبع جداسازی باکتری یا مصرف بیش از اندازه این آنتی بیوتیک ها می باشد با توجه به اینکه لوکوس agr جزو ژن های بالا دستی می باشد لذا ممکن است با به کارگیری سیستم کروم سنسینگ بیشترین مقاومت دارویی را ایجاد کند.

اختلالات خلقی از جمله افسردگی اساسی از شایع ترین مشکلات روان پزشکی در جوامع مختلف به شمار می روند. هوش هیجانی به عنوان مولفه ای مهم، در سلامت و بهداشت روانی فرد تاثیر بسیار مهم و ارزشمندی دارد و عزت نفس منبع حمایتی عمده ای است که افراد می توانند در مقابل رویدادهای منفی زندگی روزمره استفاده نمایند. از طرفی ناگویی خلقی مانع تنظیم هیجان شده و سازگاری فرد را دچار مشکل می نماید. پژوهش حاضر با هدف مقایسه هوش هیجانی، عزت نفس و ناگویی خلقی در زنان مبتلا به افسردگی اساسی و زنان عادی انجام گرفت.
طرح پژوهش از نوع علی مقایسه ای (پس رویدادی) بود. حجم نمونه آماری شامل 60 زن (30 نفر افسرده اساسی و 30 نفر عادی) که در بهار و تابستان 1393 به ساختمان پزشکان رسول اکرم (ص) و نور در شهرستان شاهرود مراجعه کرده بودند و با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب گردیدند. ابزارهای سنجش شامل مقیاس هوش هیجانی شرینگ، عزت نفس کوپر اسمیت، ناگویی هیجانی تورنتو (TAS-20) و مقیاس افسردگی بک «BDI» بود. جهت تجزیه تحلیل داده ها از روش تحلیل واریانس چند متعیری (MANOVA) استفاده شد.
تحلیل یافته ها نشان داد که بین زنان افسرده اساسی و عادی در سطوح هوش هیجانی، عزت نفس و ناگویی خلقی تفاوت معناداری وجود دارد (001/0P<).
نتایج این پژوهش حاکی از ارتباط و اهمیت هوش هیجانی، عزت نفس و ناگویی خلقی در افسردگی است، که می تواند در برنامه های پیشگیرانه و درمانی قابل استفاده باشد.

مشکلات تنظیم هیجان، خوردن آشفته را پیش بینی می کند اما چگونه مشکلات تنظیم هیجان منجر به خوردن آشفته می شود، سوالی است که بی جواب باقی مانده است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش مشکلات تنظیم هیجان و ابعاد آن در پیش بینی رفتارهای خوردن آشفته در میان دانشجویان بود.
این پژوهش به روش توصیفی از نوع همبستگی بر روی 264 نفر از دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی که با استفاده از برآورد جدول Morgan و به روش نمونه گیری خوشه ایچند مرحله ای انتخاب شدند، انجام گردید. برای جمع آوری داده ها از آزمون بازخورد خوردن و پرسشنامه تنظیم هیجان شناختی استفاده شد. داده ها با استفاده از محاسبه ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام تحلیل شدند. سطح معنی داری، (01/0P<) در نظر گرفته شد.
نتایج نشان داد که بین مشکلات تنظیم هیجان و ابعاد آن (به استثنای بعد توجه مثبت مجدد) با رفتارهای خوردن آشفته همبستگی درونی معنی داری وجود دارد (01/0P<). همچنین، نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که از میان ابعاد متغیر مشکلات تنظیم هیجان تنها ابعاد فاجعه پنداری، سرزنش دیگران و پذیرش توانستند در حدود 26% از واریانس خوردن آشفته را به طور معنی داری پیش بینی کنند (01/0P<).
نتایج پژوهش حاضر حاکی از اهمیت مشکلات تنظیم هیجان در پیش بینی رفتارهای خوردن آشفته می باشد و این عامل می تواند میزان بالایی از واریانس خوردن آشفته را تبیین نماید.

علی رغم پیشرفت های زیاد در فناوری های درمانی، هنوز بسیاری از بیماران با تنیدگی آورهای فیزیولوژیک مرتبط با درمان همودیالیز مواجه هستند که سبب بروز عوارض جانبی در آنها می شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر ماساژ افلوراژ به عنوان یک راهکار غیردارویی بر شدت تنیدگی آورهای فیزیولوژیکی مرتبط با درمان در بیماران همودیالیزی طراحی و اجرا گردید.
این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی است که بر روی 41 بیمار تحت درمان با همودیالیز (20 نفر گروه آزمون) و (21 نفر گروه کنترل) در مرکز دیالیز بیمارستان امام خمینی تهران انجام گردید. ابزار گردآوری اطلاعات فرم اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه مقیاس تنیدگی آورها در بیماران همودیالیزی (HSS) بود. شدت تنیدگی قبل و طی مداخله و بعد از آن در هر دو گروه ثبت شد. برای بیماران گروه آزمون 12 جلسه (20 دقیقه ای) ماساژ درمانی انجام شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSSو آزمون های آماری من ویتنی، آزمون علامت و آزمون فریدمن و همچنین کای مجذور در سطح معنی داری 05/0 انجام شد.
دو گروه از نظر ویژگی های پایه و دموگرافیک همگن بودند. در طی 4 هفته مداخله در گروه آزمون تنیدگی آور ها به تدریج کاهش یافت اما در گروه کنترل این تغییر مشاهده نشد، در پایان مداخله تمامی ور ها در گروه آزمون کاهش یافت (05/0>P) در حالی که در گروه کنترل تغییر از لحاظ آماری معنادار نبود (05/0P).

نتیجه گیری

ماساژ افلوراژ بر کاهش شدت تنیدگی آورهای فیزیولوژیکی ناشی از همودیالیز موثر است لذا پیشنهاد می شود این روش بر روی طیف وسیع تری از بیماران دیالیزی انجام گیرد تا اثر قطعی آن مشخص گردد.

کلیدواژگان: همودیالیز، افلوراژ، تنیدگی فیزیولوژیک

استاتین ها و فعالیت ورزشی هر دو دارای اثرات سودمندی در پیشگیری از بیماری های قلبی- عروقی هستند. با این حال، مصرف طولانی مدت داروهای استاتینی به ویژه در دوزهای بالا دارای اثرات جانبی نامطلوبی است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر ترکیبی تمرین استقامتی و سه دوز داروی آتورواستاتین بر تغییر شکل ساختاری قلب پس از انفارکتوس میوکارد در موش های صحرایی نر صورت گرفته است.
75 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (با وزن 250-210 گرم) به طور تصادفی به 9 گروه کنترل کاذب (شم)، کنترل، تمرین استقامتی، آتورواستاتین (5، 10 و 15 میلی گرم/کیلوگرم) و تمرین + آتورواستاتین (5، 10 و 15 میلی گرم/کیلوگرم) تقسیم شدند. انفارکتوس میوکارد به وسیله تزریق زیرجلدی ایزوپرنالین (mg/kg 150) در دو روز متوالی القاء شد. مداخله دارویی و تمرین استقامتی 2 روز پس از انفارکتوس میوکارد شروع و به مدت 4 هفته ادامه یافت. جهت بررسی آسیب نکروزی و میزان بافت فیبروزی به ترتیب از رنگ آمیزی هماتوکسیلین- ائوزین و تری کرم ماسون استفاده شد.
ترکیب تمرین استقامتی و دوزهای مختلف داروی آتورواستاتین باعث کاهش معنی دار میزان آسیب نکروزی و بافت فیبروزی در مقایسه با گروه کنترل گردید (01/0>P). تمرین ورزشی استقامتی به تنهایی تغییر معنی داری در میزان آسیب نکروزی ایجاد نکرد اما باعث افزایش معنی دار بافت فیبروزی (001/0>P) در مقایسه با گروه کنترل گردید. دوزهای مختلف داروی آتورواستاتین به تنهایی باعث کاهش معنی دار میزان آسیب نکروزی در مقایسه با گروه کنترل گردید (001/0>P)، اما اختلاف بین این گروه ها و گروه کنترل از نظر میزان بافت فیبروزی تنها در دوز 15 میلی گرم/کیلوگرم از لحاظ آماری معنی دار بود (001/0>P).
نتایج این مطالعه نشان داد که ترکیب تمرین استقامتی و دوزهای مختلف داروی آتورواستاتین در بهبود شاخص های آسیب قلبی ناشی از انفارکتوس میوکارد موثرتر از تمرین و دارو به تنهایی می باشد. با این حال، استفاده از تمرین استقامتی در کنار درمان دارویی نمی تواند باعث کاهش دوز مصرفی آتورواستاتین گردد.

سورفاکتانت ها یا عوامل فعال سطحی مواد شیمیایی آلی هستند که با تجمع در سطح مشترک گاز- مایع یا جامد- مایع، خصوصیات آب را تغییر داده و با کاهش کشش سطحی آب، عمل پاک کنندگی را تسریع می کنند. با تخلیه مستقیم فاضلاب خام یا پساب های تصفیه شده، دترجنت ها به محیط وارد شده و با ایجاد آلودگی، سبب کاهش کیفیت در منابع آب و افزایش هزینه ها می شوند. هدف پژوهش ارزیابی عملکرد لیکای حاوی نانو ذره دی اکسید تیتانیم (TiO2) در حذف سورفاکتانت از فاضلاب بود.
این مطالعه یک تحقیق تجربی است که در آن به منظور آماده سازی جاذب لیکا جهت افزایش میزان کارآیی و خاصیت کاتالیستی، از دی اکسید تیتانیم (Tio2) استفاده شد. تاثیر شاخص های pH (3، 5، 7، 9 و 11)، مقدار جاذب (g/L 25/0-2)، غلظت اولیه سورفاکتانت (mg/L25-200) و زمان تماس (min 15-120) توسط جاذب لیکای اصلاحی مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش ها بر روی نمونه سنتتیک، سپس در شرایط بهینه بر روی نمونه واقعی فاضلاب نیز انجام شد. اندازه گیری غلظت سورفاکتانت، با دستگاه اسپکتروفتومتر انجام شد.
حداکثر حذف سورفاکتانت توسط لیکای اصلاح شده از محلول های سنتتیک سورفاکتانت، در شرایط بهینه (زمان تماس 30 دقیقه و pH برابر 5، مقدار جاذب 1 گرم بر لیتر، غلظت اولیه سورفاکتانت 100 میلی گرم بر لیتر) به میزان 98 درصد و در همین شرایط در نمونه های واقعی 87 درصد حاصل شد. نتایج به دست آمده از مطالعات ایزوترمی نشان داد که حذف سورفاکتانت از معادله ایزوترم فروندلیخ (973/0R2 =) تبعیت دارد. همچنین معادله شبه درجه دوم بهترین سازگاری را با داده های سینتیکی دارد.
نتایج مطالعه نشان داد که لیکای حاوی نانوذرات دی اکسید تیتانیم می تواند به عنوان جاذبی موثر جهت حذف سورفاکتانت آنیونی از محلول های آبی به کار رود.

از آنجایی که اعضاء تیم دندانپزشکی و بیماران در معرض آب و آئروسل های ایجاد شده از یونیت دندانپزشکی قرار می گیرند، بررسی کیفیت آب یونیت دندانپزشکی از اهمیت قابل توجهی برخوردار می باشد. هدف از این مطالعه بررسی میزان آلودگی باکتریایی سیستم های آبی یونیت های کلینیک های دندانپزشکی شاهرود بود.
این مطالعه توصیفی- تحلیلی به روش سرشماری در سال 1393 بر روی آب یونیت کلیه مطب ها و کلینیک های دندانپزشکی شهر شاهرود انجام شد، 560 نمونه آب از 4 قسمت یونیت شامل پوار آب و هوا، مجرای سرتوربین قبل و بعد از فلاشینگ، لیوان پر کن و 2 نمونه آب از منبع آب شهری ورودی به یونیت ها گرفته شد. نمونه گیری در روز شنبه و پنج شنبه قبل از شروع کار و بعد از اتمام کار صورت گرفت. نمونه گیری با استفاده از ظروف استریل صورت گرفته و به آزمایشگاه میکروبیولوژی منتقل شد. تمام نمونه ها در محیط بلادآگار و مک کانکی آگار به مدت 72 ساعت در دمای C°37 انکوبه شدند، سپس کلنی های رشدیافته شمارش شدند. ضمنا تمامی نمونه ها در محیط کشت اختصاص یل ژیونلا) BCYE حاوی آنتی بیوتیک های پلیمیکسین B و نکومایسینوسیکلوهگزامید) درجار شمعدار در 37 درجه سانتی گراد و رطوبت 70-90 درصد انکوبه شدند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون آماری ANOVA و آزمون t مستقل مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت و میزان 05/0P< معنی دار تلقی گردید.
کلیه نمونه ها از نظر وجود باکتری لژیونلا منفی بودند. میانگین شمارش باکتری ها cfu/ml4671 بود میانگین شمارش باکتری ها روز چهارشنبه (cfu/ml3860) کمتر از آلودگی در روز شنبه (میانگین cfu/ml6320) بود اما براساس آزمون آماری) t142/0P=) اختلاف بین نتایج معنی دار نبود، همچنین میانگین شمارش باکتریایی به تفکیک زمان نمونه گیری، میزان آلودگی بعد از کار (cfu/ml6250) بیشتر از قبل از شروع کار (cfu/ml4050) بود (186/0P=). بیشترین میانگین شمارش باکتری ها مربوط به مطب های بخش خصوصی و کمترین میانگین مربوط به درمانگاه خیریه بود (01/0P<).
نتایج این مطالعه نشان داد که میزان آلودگی آب یونیت های دندان پزشکی بالا می باشد و دندانپزشکان باید همواره به کنترل میکروبی آب یونیت های دندانپزشکی توجه داشته باشند تا به ارتقاء سلامت خود، بیماران و پرسنل مطب کمک نمایند.

نشان داده شده است که تمرینات طولانی مدت شنا موجب آنمی می شود. بنابراین هدف از این مطالعه، ارزیابی تاثیر مصرف مکمل ویتامین C بر شاخص های آنمی پس از تمرینات شنا زیربیشینه و بیشینه در موش های صحرایی نر ویستار بدون کمبود آهن بود.
در این مطالعه 60 سر موش صحرایی نر ویستار با دامنه وزنی 170 تا 190 گرم و با میانگین سنی 6 تا 8 هفته ای به طور تصادفی در گروه های 1: کنترل (10Con، n=) 2: کنترل+ ویتامین C (10Con+C، n=) 3: تمرین زیربیشینه (10S، n=) 4: تمرین زیربیشینه + ویتامین C (10S+C، n=) 5: تمرین بیشینه (10M، n=) و 6: تمرین بیشینه + ویتامین C (10M+C، n=) تقسیم شدند. تمرینات شامل 10 هفته شنا با دو شدت متوسط و بیشینه (5 روز در هفته) بود. تمرینات زیر بیشینه به مدت 1 ساعت و تمرینات بیشینه به مدت 3 ساعت در هر جلسه انجام شد. گروه هایی که ویتامین C مصرف می کردند، 100 میلی گرم ویتامین C در 100 میلی لیتر آب آزمودنی ها حل شد. برای اندازه گیری سطوح سرمی شاخص های آنمی، آهن سرم، فریتین، رتیکولوسیت، هموگلوبین (Hb)، هماتوکریت (Hct)، سلول های قرمز خون (RBC)، ظرفیت تام اتصال آهن (TIBC)، میانگین هموگلوبین سلول (MCH)، میانگین غلظت هموگلوبین سلول (MCHC) و میانگین حجم گلبول های قرمز (MCV)، 5 سی سی خون از ورید اجوف تحتانی گرفته شد.
تجزیه و تحلیل آماری داده ها نشان داد که میزان آهن سرم، فریتین، TIBC و MCV در بین گروه های مورد مطالعه تفاوت معناداری نداشت. میزان رتیکولوسیت ها در گروه Con+C و گروه S+C نسبت به سایر گروه های دیگر به طور معناداری کاهش یافت. در همین راستا میزان RBC و هماتوکریت نیز در گروه S و S+C نسبت به سایر گروه های دیگر کاهش یافت، اما میزان هموگلوبین در گروه S افزایش پیدا کرد. همچنین میزان MCH و MCHC در گروه های S و S+C نسبت به سایر گروه های مورد مطالعه به طور معناداری افزایش پیدا کرد.
ده هفته تمرینات شنای زیربیشنه موجب افزایش هموگلوبین، MCH و MCHC می شود، اما تاثیری بر میزان آهن، فریتین و TIBC نداشت. از طرفی تمرینات شنای با شدت بالا تاثیری بر شاخص های آنمی نداشت. همچنین مصرف محلول 1/0 ویتامین C نیز همراه با تمرینات شنای بیشینه و زیربیشینه علیرغم افزایش غیرمعنادار فریتین تاثیری بر وضعیت آهن در موش های صحرایی نر ویستار نداشت.

کنترل میزان فسفر در بیماران دیالیزی بسیار مهم و ضروری بوده که به طرق مختلف انجام می شود. هدف این مطالعه مقایسه اثر نیکوتینیک اسید (نیاسین) و سولامر بر سطح فسفر بیماران همودیالیزی می باشد.
این تحقیق یک مطالعه کارآزمایی بالینی بوده که بر روی 120 بیمار دیالیزی که به دو گروه 60 نفره مورد (مصرف نیاسین) و شاهد (مصرف سولامر) تقسیم شدند، پس از اخذ رضایت نامه آگاهانه انجام شده است. دوز نیاسین از 200 به 600 میلی گرم در روز و دوز سولامر از 400 به 1200 میلی گرم در روز به صورت ماهانه و طی سه مرحله افزایش یافت. آزمایشات مربوط به سطح فسفر در هر دو گروه انجام و نتایج دو گروه به کمک آزمون های آماری مرتبط با هم مقایسه خواهد شد.
از بررسی کل بیماران مشخص شد که میانگین سنی بیماران در گروه مورد 3/21± 5/51 سال و گروه شاهد 5/22±7/50 بود که تفاوت معنی داری با هم نداشتند. در این تحقیق میزان فسفر در شروع مطالعه در گروه مورد 37/1 ±67/6 میلی گرم بر دسی لیتر و در گروه شاهد 95/0 ±77/6 میلی گرم بر دسی لیتر بود که تفاوت معنی داری با هم نداشتند. همچنین مشخص شد که به طور معنی داری استفاده از نیاسین باعث کاهش فسفر (001/0P<) سرم گشته و با افزایش دوز مصرفی آن، حتی تاثیر کاهندگی فسفر خون آن، از سولامر هم بیشتر می شود.
نتایج این تحقیق نشان داد که نیکوتینیک اسید همانند سولامر باعث کاهش فسفر در بیماران همودیالیزی می شود ولی لازم است برای تعیین دوز مناسب دارو مطالعات کامل تری انجام شود.

این مطالعه با هدف تعیین تاثیر مداخله آموزشی براساس الگوی اعتقاد بهداشتی بر رفتارهای پیشگیری کننده از خشونت خانگی بین دختران دانش آموز دوره دوم متوسطه شهر تهران انجام شده است.
242 دانش آموز دختر شهر تهران به صورت تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه شامل اطلاعات دموگرافیک و سازه های مدل اعتقاد بهداشتی است. قبل از مداخله آموزشی، پیش آزمون انجام شده و سپس براساس نتایج حاصله یک برنامه آموزشی در زمینه خشونت خانگی برای گروه مداخله اجرا گردید. 3 ماه بعد از مداخله همان پرسشنامه مجددا به افراد مورد مطالعه داده شد تا تکمیل نمایند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های آماری کای- اسکوئر، ویلکاکسون و من ویتنی تجزیه و تحلیل گردید.
نمرات آگاهی (324/0=P)، نگرش (05/0P>) و عملکرد (758/0=P) در دو گروه مداخله و کنترل قبل از آموزش تفاوت معنی داری نداشت اما بعد از آموزش نمرات آگاهی و در ابعاد الگوی اعتقاد بهداشتی نمرات حساسیت درک شده، شدت درک شده، منافع درک شده، موانع درک شده و عملکرد در دانش آموزان بین دو گروه مداخله و کنترل اختلاف معنی داری مشاهده شد (001/0P<) ولی در بعد راهنما برای عمل (837/0=P) و خودکارآمدی (262/0=P) این اختلاف از نظر آماری معنادار نبود.
نتایج این مطالعه بیانگر تاثیر آموزش از طریق مدل اعتقاد بهداشتی بر افزایش آگاهی، ادراکات (نگرش) و عملکرد دانش آموزان در مورد رفتارهای پیشگیری کننده از خشونت خانگی می باشد.