فهرست مطالب

Islamic Dental Association of IRAN - Volume:22 Issue: 3, 2010

Journal of Islamic Dental Association of IRAN
Volume:22 Issue: 3, 2010

  • تاریخ انتشار: 1389/09/13
  • تعداد عناوین: 9
|
  • آیت الله مرتضی مطهری صفحه 131
  • براتعلی رمضان زاده، کاظم فاطمی، نوشین محتشم، آرزو جهان بین، کامران سرداری، محمدتقی شاکری، حامد صادقیان، محبوبه دهقانی محمدآبادی صفحه 136
    زمینه و هدف

    یکی از روش های موفق برای داشتن انکوریج مطلق استفاده از انواع انکوریج اسکلتی از جمله میکروایمپلنت ها می باشد. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی تغییرات بافت شناسی و میزان سطح تماس استخوان- میکروایمپلنت بعد از اعمال نیروی ارتودنسی فوری و تا خیری در استخوان فک پایین سگ می باشد.

    روش بررسی

    در این مطالعه مداخله ای تجربی، 32 عدد میکروایمپلنت (Abso Anchor) در استخوان فک پایین چهار قلاده سگ، در ناحیه پرمولرها قرار داده شدند. میکروایمپلنت ها به دو گروه اعمال نیرو و بدون اعمال نیرو (کنترل) تقسیم شدند. نمونه های کنترل خود به دو گروه چهار هفته ای و هشت هفته ای و نمونه های تحت اعمال نیرو به دو گروه اعمال نیروی فوری و اعمال نیروی تا خیری (بعد از چهار هفته التیام) تقسیم گردید. در نمونه های تحت اعمال نیرو، نیروی دویست گرمی به مدت چهار هفته توسط فنر Ni-Ti اعمال شد. در پایان میکروایمپلنت ها همراه با استخوان اطرافشان، تحت ارزیابی بافت شناسی قرار گرفتند. در این ارزیابی بافت اطراف و میزان درصد سطح تماس استخوان- میکروایمپلنت (BIC: Bone Implant Contact) در هر نمونه بررسی شد. جهت مقایسه مقادیر BIC در بین گروه ها، از آنالیز آماری (Three way ANOVA) استفاده گردید.

    یافته ها

    از مجموع 32 عدد میکروایمپلنت، دو عدد از نمونه ها لق شده بودند لذا درصد موفقیت 7/93% بود. مقادیر BIC بین گروه های اعمال نیرو و عدم اعمال نیرو و نیز بین گروه های اعمال نیروی فوری و اعمال نیروی تا خیری تفاوت آماری معناداری نداشت.

    نتیجه گیری

    اعمال نیروی فوری و تا خیری تفاوتی در میزان سطح تماس استخوان-میکروایمپلنت ایجاد نمی کند.

    کلیدواژگان: روش های انکوریج در ارتودنسی، ایمپلنت های دندانی، بافت شناسی
  • فرزانه آقاحسینی، ایرج میرزایی دیزگاه، نرگس میرجلیلی صفحه 145
    زمینه و هدف

    احساس خشکی دهان یکی از مهمترین شکایتهای بسیاری از افراد مسن به ویژه زنان یائسه است و مکانیسم دقیق آن هنوز کاملا شناخته شده نیست. هدف از مطالعه حاضر مقایسه میزان سطح کورتیزول سرم در خانمهای یائسه مبتلا به خشکی دهان و خانمهای یائسه سالم می باشد.

    روش بررسی

    در این مطالعه مورد – شاهدی، 96 زن یائسه در محدوده سنی 42 - 77 سال شامل 48 نفر به عنوان مورد، با شکایت از خشکی دهان و 48 نفر به عنوان شاهد، بدون احساس خشکی در دهان، از میان مراجعان بخش بیماری های دهان دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران انتخاب شدند. بین ساعات 10 - 12 صبح، پنج سی سی خون از بیماران گرفته و میزان کورتیزول سرم آن با روش ELISA مورد سنجش قرار گرفت و داده ها با آزمون Unpaired t-test مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

    یافته ها

    میانگین غلظت کورتیزول سرم گروه مورد (نانوگرم در میلی لیتر 5/5 ± 2/109) بالاتر از گروه شاهد (نانوگرم در میلی لیتر 4/5 ± 1/93) بود. (05/0 P <)

    نتیجه گیری

    براساس نتایج این مطالعه مقدار کورتیزول سرم مبتلایان به احساس خشکی دهان در مقایسه با زنان سالم بیشتر بود. به نظر می رسد کورتیزول در بروز علائم خشکی دهان نقش دارد.

    کلیدواژگان: یائسگی، احساس خشکی دهان، سرم، کورتیزول
  • حوریه موسوی، محبوبه شب زنده دار*، ویولت شیبانی صفحه 151
    زمینه و هدف

    فلوراید به عنوان عامل پیشگیری از پوسیدگی کاربرد فراوانی دارد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر ژل فلوراید (APF) قبل و بعد از قراردادن ترمیم بر ریزنشت ترمیمهای همرنگ دندان می باشد.

    روش بررسی

    در این مطالعه آزمایشگاهی 84 حفره Cl V برروی سطوح با کال و لینگوال 42دندان مولر سوم تازه خارج شده نیم میلی متر زیر CEJ تراشیده شد. نمونه ها به طور تصادفی به سه گروه 14تایی تقسیم شدند.
    گروه 1: کاربرد APF قبل از تهیه حفره، گروه 2: کاربرد APF بعد از اتمام ترمیم، گروه 3: عدم کاربرد APF (کنترل).
    حفرات باکالی با سیستم ادهزیو OptiBond Solo و کامپوزیت رزین XRV Herculite و حفرات لینگوالی با گلاس یونومر Fuji II LC ترمیم شدند. بعد از اتمام کار و پالیش، نمونه ها ترموسایکل شده و در محلول فوشین بازی نیم درصد مغروق گشتند. سپس نمونه ها برش خورده و ریزنشت در بزرگنمایی چهل رتبه بندی شد. دو نمونه از هر گروه جهت مشاهده با میکروسکوپ الکترونی آماده سازی شدند. داده ها توسط آزمونهای Kruskal Wallis و Wilcoxon آنالیز آماری گردید.

    یافته ها

    تفاوت معناداری در ریزنشت مارجین مینایی ترمیمهای کامپوزیت (68/14) و گلاس یونومر (00/16) وجود داشت، (02/0= P) اما در مارجین های عاجی ریزنشت یکسان بود. (921/0= P) در گروه کنترل ترمیمهای گلاس یونومر مارجین های عاجی (50/2) ریزنشت به طور معنادار بیشتری در مقایسه با مارجین مینایی (00/0) داشتند. (04/0= P) در گروه های آزمایشی فلورایدتراپی قبل یا بعد ترمیم، ریز نشت مشابهی در لبه های مینایی و عاجی دیده شد.

    نتیجه گیری

    کاربرد APF قبل و بعد از قراردهی ترمیم بر ریز نشت لبه ای ترمیم کامپوزیت رزین بی تاثیر است. ریزنشت مارجین های مینایی ترمیمهای گلاس یونومر با فلورایدتراپی افزایش یافت.

    کلیدواژگان: ریزنشت، فلوراید، گلاس یونومر، کامپوزیت رزین
  • حمیرا انصاری لاری، سید محمدرضا سازور، پارسا آتش رزم، حسین رستگاریان، سعید ایپکچی، نیما محرم نژاد * صفحه 161
    زمینه و هدف

    انتقال میکروارگانیسم ها از طریق قالبهای دهانی بیماران از مهمترین نگرانی های کلینیسین ها و تکنیسین ها می باشد. این مطالعه با هدف مقایسه اثر ضد میکروبی درونی آلژینات های ایرالژین، پلاست آلژین، زانتالژین، تروپیکالژین، هیدروگام و ارتوپرینت بر روی سه میکروارگانیسم فلور دهانی صورت گرفت.

    روش بررسی

    در این مطالعه تجربی- آزمایشگاهی 126 نمونه با ضخامت یک میلی متر و قطر پنج میلی متر و وزن 2 ± 30 میلی گرم از پلیت های ست شده آلژینات های مورد بررسی تهیه شده و جداگانه به محیطهای کشت میکروبی تازه استافیلوکوکوس اورئوس، پسودوموناس آئروژینوزا و کاندیدا آلبیکانس منتقل شدند. پلیت ها حاوی نمونه ها در انکوباتور به مدت 48 ساعت قرار گرفت. سپس قطر منطقه مهار رشد باکتری ها اندازه گیری و به صورت یکسو کور ثبت شد. داده ها توسط آزمون آماری ANOVA و Friedman مورد بررسی قرار گرفت.

    یافته ها

    در گروه استافیلوکوکوس اورئوس آلژینات ایرالژین و تروپیکالژین به طور معنی داری منطقه مهار رشد بیشتر از سایر آلژینات ها بود. در گروه پسودوموناس آئروژینوزا، منطقه مهار رشد آلژینات تروپیکالژین به طرز معنی داری بیشتر از ایرالژین و ایرالژین بیشتر از دیگر آلژینات های مورد بررسی بود و در گروه کاندیدا آلبیکانس آلژینات پلاست آلژین به شکل معنی داری دارای منطقه مهار رشد وسیعتری نسبت به سایر آلژینات ها بود. (05/0 P <)

    نتیجه گیری

    ماده ضد عفونی درونی فعلی برخی از آلژینات های مورد بررسی می تواند باعث مهار رشد میکرو ارگانیسم های فلور دهان گردد ولی همچنان ضد عفونی کردن قالبهای آلژیناتی با سایر روش ها ضروری است.

    کلیدواژگان: مواد قالب گیری آلژینات، ضدعفونی، استافیلوکوکوس اورئوس، پسودوموناس آئروژینوزا، کاندیدا آلبیکانس
  • مریم کرمی نوگورانی، شهرزاد جوادی نژاد، نوید دیده بان، سید مرتضی طالبی صفحه 167
    زمینه و هدف

    چای به عنوان ماده ای با محتوای بالای فلوراید شناخته شده است و مصرف آن می تواند با میزان کلی جذب فلوراید بدن در ارتباط باشد. با توجه به اینکه مقدار فلوراید انواع چای می تواند با هم متفاوت باشد، بنابراین هدف از این مطالعه، مقایسه محتوای فلوراید چهار نوع چای ایرانی و خارجی متداول در ایران بادو روش اسپکتروفتومتری و کروماتوگرافی یونی می باشد.

    روش بررسی

    در این مطالعه تجربی- آزمایشگاهی، دو نمونه چای ایرانی (گلستان، مظفر) و خارجی (لیپتون، سیلان) از نوع چای سیاه بسته بندی شده با تاریخ بسته بندی یکسان تهیه شد. از هر نوع چای سه نمونه با سری ساخت متفاوت تهیه گردید. جهت یکسان سازی شرایط تهیه چای، به ازای چهار گرم ازچای خشک، صد میلی لیتر آب مقطر در حال جوش اضافه گردید، سپس مخلوط روی حمام آب گرم باحرارت 85 درجه سانتی گراد قرار گرفت و میزان استخراج فلوراید پس از بیست دقیقه به روش های اسپکتروفتومتری وکروماتوگرافی اندازه گیری شد. به منظور تحلیل داده ها از آزمونهای ANOVA Duncan، و Paired-T استفاده گردید.

    یافته ها

    هر چهار نوع چای حاوی مقادیر قابل توجه فلوراید بودند (7/2-44/4 مگاپاسکال با روش کروماتوگرافی یونی و77/2-38/4 مگاپاسکال با روش اسپکتروفتومتری). در هر دو روش اندازه گیری، تفاوت معنی داری بین غلظت فلوراید چهار نوع چای وجود داشت (05/0> P) و غلظت فلوراید چای لیپتون به طور معنی داری از سه نوع چای دیگر بیشتر بود. بر اساس این مطالعه بین روش های اسپکتروفتومتری و کروماتوگرافی یونی برای تعیین غلظت فلوراید تفاوت معناداری وجود ندارد.

    نتیجه گیری

    میانگین غلظت فلوارید چای لیپتون در هر دو روش اسپکتروفتومتری و کروماتوگرافی یونی نسبت به سایر نمونه هابه طور معناداری بیشتر است. اختلاف معنی داری بین اسپکتروفتومتری و کروماتوگرافی یونی در اندازه گیری فلوارید چای وجود ندارد.

    کلیدواژگان: چای، فلورایدها، طیف سنجی نوری، کروماتوگرافی تبادل یونی
  • محمدرضا آذر، مهتاب معمارپور، مازیار مخترع، افشین نیک آیین صفحه 175
    زمینه و هدف

    برای پاکسازی کانال ریشه دندانهای دائمی سیستم های چرخشی نیکل تیتانیوم متنوعی ارائه گردیده اند. هدف مطالعه کنونی مقایسه توانایی فایل دستی (k.file) با دو نوع فایل چرخشی ProTaper و Mtwo برای پاکسازی و آماده سازی کانال های ریشه مولر اول دائمی می باشد.

    روش بررسی

    در این مطالعه آزمایشگاهی پس از تزریق جوهر هندی درون کانال مزیو باکال ریشه صد و چهل دندان از صد و پنجاه دندان مولر اول دائمی فک پایین انسان، نمونه ها به روش تصادفی ساده به سه گروه آزمایش (هر گروه شامل چهل کانال) و سه گروه شاهد (هر گروه شامل ده کانال) بخش شدند. آماده سازی کانال ها در گروه های اول، دوم و سوم به ترتیب به روش دستی (k.file)، فایل های چرخشی ProTaper و Mtwo انجام گردید. در گروه چهارم کانال ها تنها مورد شستشوی با نرمال سالین قرار گرفتند. اما در گروه های پنجم و ششم کانال ها دست نخورده باقی ماندند. پس از انجام مراحل شفاف سازی (Clearing) دندانها، محتویات کانال ها به وسیله استریومیکروسکوپ مشاهده و نتایج بانرم افزار SPSS و آزمونهای آماری Kruskal-Wallis و Friedman بررسی شدند. (05/0 < p)

    یافته ها

    مقادیر میزان پاکسازی کانال ها توسط دو نوع فایل چرخشی و فایل دستی با یکدیگر اختلاف آماری معنی داری نداشتند. مقادیر میزان پاکسازی توسط فایل دستی در نواحی سه گانه کانال ها (اپیکالی، میانی و کرونالی) اختلاف معنی دار داشت. به صورتی که میزان پاکسازی انجام شده در ناحیه اپیکالی کمتر از دو ناحیه میانی و کرونالی بود. در حالی که پاکسازی انجام شده توسط ProTaper و Mtwo در سه ناحیه کانال تفاوت آماری نشان ندادند.

    نتیجه گیری

    فایل های ProTaper و Mtwo در پاکسازی و آماده سازی کانال های دندانهای دائمی موثر و از کارآیی لازم برخوردار هستند.

    کلیدواژگان: درمان کانال ریشه، آماده سازی کانال ریشه، دندان دائمی
  • مریم خلیلی، پوریا مطهری، مریم افشاریان زاده صفحه 182
    زمینه و هدف

    به نظر می رسد مکانیسم رشد و رفتار بیولوژیک متفاوت کیست های ادنتوژنیک ناشی از تفاوت در میزان تظاهرمولکول ها و پروتئین های مختلف باشد. هدف از مطالعه حاضر تعیین میزان اکسپرشن پروتئین های P 53 و ki -67 در کیست های رادیکولر (RC)، دانتی ژور ملتهب (IDC)، غیرملتهب (NIDC) و کراتوسیست (OKC) می باشد.

    روش بررسی

    در این مطالعه توصیفی مقطعی 13 کیست رادیکولر، ده کیست دانتی ژور غیرملتهب، 15 کیست ملتهب و 19 OKC انتخاب و به روش ایمونوهیستوشیمی برای دومارکر ki -67 و P 53 رنگ آمیزی شدند. سلول های رنگ گرفته با بزرگنمایی 400× میکروسکوپ نوری مورد شمارش قرار گرفتند. از آزمونهای آماری Kruskal-Wallis و Mann-Whitney برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده گردید.

    یافته ها

    P 53 در هیچ یک از نمونه های DC و RC دیده نشد و در 7/6% از SIDC و 9/57% از OKC مشاهده شد. میانگین بروز آن در OKC برابر 68/27 ±31/17و در IDC برابر 03/1 ± 27/0 درصد بود. بین OKC و سایر کیست ها تفاوت معنی داری از نظر بروز این پروتئین وجود داشت. (006/0= P) ki- 67 در 6/84 ٪، 7/73 ٪، 6/66 ٪ و 44 ٪ از کیست های OKC، RC، IDC و NIDC دیده شد. بین کیست دانتی ژور غیرملتهب و OKC همچنین کیست دانتی ژور ملتهب و غیرملتهب (048/0= P) و نیز کیست رادیکولرو و دانتی ژور ملتهب از نظر بروز این پروتئین تفاوت معنی داری مشاهده گردید. (046/0 = P)

    نتیجه گیری

    بر اساس نتایج مطالعه حاضر بروز نشانگرهای P 53 و ki -67 با رفتار بیولوژیک و همچنین فعالیت پرولیفراتیو کیست های ادونتوژنیک مرتبط می باشد.

    کلیدواژگان: P53 - Ki، 67 - کیست ادونتوژن - کیست فکی
  • منصوره میرزایی، محمد عطایی، اسماعیل یاسینی، فریبا متوسلیان، المیرا اسدی صفحه 190
    زمینه و هدف
    مطالعات مختلف نشان داده است که حلال در باندینگ به نفوذ رزین به عاج دمینرالیزه کمک می کند، اما می بایست قبل از کیور حذف گردد تا رزین به خوبی پلی مریزه شود و باند قابل قبولی ایجاد گردد. هدف از انجام این مطالعه بررسی اثر اضافه کردن حلال آلی اتانول به عامل باندینگ بدون حلال James-2 روی استحکام باند ریز برشی به عاج است.
    روش بررسی
    در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی عوامل باندینگ با نسبتهای مختلف از حلال اتانول تهیه شدند، بدین صورت که مقدار مناسب از حلال اتانول به عامل باندینگ بدون حلال James-2 اضافه گردید تا نسبتهای 5 ٪، 10 ٪ و 20 ٪ از آن به دست آید.
    در این مطالعه بیست دندان مولر سوم خارج شده مورد استفاده قرار گرفتند. بعد از برداشت سطح اکلوزالی دندان، میانی تاج (از بعد اکلوزوجنجیوالی) با اره الماسی با خنک کننده آب قطع شد. پس از پالیش با کاغذ سیلیکونی و حاصل شدن لایه اسمیر، نمونه ها اچ شده و با آب شسته و با کاغذ جاذب رطوبت خشک شدند. آنگاه نمونه ها به چهار گروه تقسیم شدند و عامل باندینگ James-2 و عوامل باندینگ فوق الذکر در دو لایه روی عاج نمونه ها اعمال و کیور شدند. استوانه های کامپوزیتی به قطر حدود 8/0 میلی متر توسط لوله های سیلیکونی روی سطح عاج قرار داده شد و کیور شدند. سپس استحکام باند ریز برشی آنها توسط دستگاه Universal testing machine (SMT-20، Santam، Iran) اندازه گیری گردید. آنالیز آماری با استفاده از one-way ANOVA و Tukey انجام گرفت.
    یافته ها
    آنالیز آماری بین گروه های مورد مطالعه نشان داد که با اضافه کردن 5 ٪ اتانول به عامل باندینگ بدون حلال James-2 استحکام باند ریز برشی آن به طور معنی داری افزایش یافت. (69/6 ± 1/32 مگاپاسکال). لیکن هیچ تفاوت معنی دار آماری بین گروه های 0 ٪ و 10 ٪ و 20 ٪ مشاهده نشد. به ترتیب (8/5 ± 25 مگاپاسکال – 93/4 ± 8/24مگاپاسکال – 51/4 ± 8/21مگاپاسکال)
    نتیجه گیری
    افزودن 5 ٪ اتانول به باندینگ بدون حلال James-2 سبب افزایش استحکام باند آن شد. اما مقدار بیشتر حلال نتوانست استحکام باند را افزایش دهد. می توان علت این امر را حلال باقیمانده که به طور کامل حذف نشده دانست که احتمالا منجر به پلی مریزاسیون ناقص و ایجاد خلل و فرج در لایه چسب می شود.
    کلیدواژگان: سیستم ادهزیو، حلال، استحکام باند ریزبرشی، عامل باندینگ
|
  • Baratali Ramazanzadeh, Kazem Fatemi, Noshin Mohtasham, Arezoo Jahanbin, Kamran Sardari, Mohammad Taghi Shakeri, Hamed Sadeghian, Mahbobeh Dehghani, Mohammadabadi Page 136
    Background And Aim

    Skeletal anchorage devices such as microimplants are successful attempts to have absolute anchorage. The aim of this study was to evaluate the effect of immediate and delayed orthodontic loading on maxillary and mandibular microimplants regarding histologic responses and bone implant contact (BIC) in a dog.

    Materials And Methods

    Thirty-two microimplants (Abso Anchor) were bilaterally placed in the mandibular premolar regions of four adult male dogs. The microimplants were divided into loaded and unloaded (control) groups. The control group had two subgroups of 4 and 8 weeks and the loaded group comprised two subgroups of immediate and delayed (after 4 weeks healing period) loading. Loaded samples were subjected to 200g load provided by Ni-Ti coil spring for 4 weeks. The decalcified specimens were prepared for histological examination under light microscope. The microimplants’ surrounding tissue was observed histologically and the bone implant contact (BIC) percentage was calculated in each sample. Three way ANOVA was used to compare BICs in different groups.

    Results

    Mobility was detected in two mandibular microimplants, so the survival rate was calculated as 93. 7%. BIC values were not significantly different between loaded and unloaded groups, and between immediate and delayed loaded groups.

    Conclusion

    Immediate or delayed loading of microimplants does not lead to significant difference in the bone-microimplant contact.

  • Farzaneh Agha, Hosseini, Iraj Mirzaii, Dizgah, Narges Mirjalili Page 145
    Background And Aim

    Dry mouth or xerostomia is a major complaint of many elderly individuals especially in menopause. The exact mechanisms that mediate xerostomia have not been firmly established. The aim of this study was to investigate the serum cortisol level in menopausal women with dry mouth.

    Materials And Methods

    A case-control study was carried out on 96 selected menopausal women aged 42 to 77 years with or without dry mouth (48 as case and 48 as control) conducted at the clinic of oral medicine, Tehran university of medical sciences. Serum concentration of cortisol was assessed by enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA). Statistical analysis of Student’s unpaired t-test was used.

    Results

    The mean concentration of serum cortisol was significantly higher in the case group (109.2±5.5 ng/ml) compared to the control group (93.1±5.4 ng/ml) (P<0.05).

    Conclusion

    The results showed that subjects with dry mouth had an increased serum level of cortisol compared with those without this symptom, which suggests an association between cortisol and symptoms of oral dryness. Medical Sciences. Tehran, Iran.

  • Horiyeh Moosavi, Mahbobeh Shabzendedar, Violet Shaibani Page 151
    Background And Aim

    Fluoride has popularly been used as a caries prevention agent. This study evaluates the effect of fluoride gel (APF) on microleakage before and after restoration placement of tooth colored restorations.

    Materials And Methods

    Eighty-four standard class V cavities were prepared and the specimens were randomly divided into three groups (n=14): Group 1- APF employed before cavity preparation; Group 2- APF employed after completed restoration; Group 3- without APF application (control). Buccal cavities were restored with OptiBond Solo adhesive system and Herculite XRV composite resin and lingual cavities were restored with Fuji II LC Glass ionomer. After finishing and polishing, thermal cycling followed by immersion in 0.5% basic fuchsin dye was performed. Then, the specimens were sectioned and microleakage was ranked under magnification (×40). Two teeth of each group were treated for SEM observation. Data were subjected to statistical analysis using Kruskal Wallis and Wilcoxon tests.

    Results

    There were significant differences in enamel marginal microleakage of composite (14.68) and glass ionomer (16.00) restorations (p=0.02), but they similarly proceeded in dentinal margins (0.921). The dentinal margins (2.50) of the glass ionomer in control group showed more leakage than the enamel margins (0.00) (p=0.04). All experimental groups; either before or after fluoride therapy, showed similar microleakage in the enamel and dentinal margins.

    Conclusion

    APF employed was ineffective on microleakage before and after composite resin restoration placement. Microleakage could increase in enamel margins of resin modified glass ionomer restorations with fluoride therapy protocol.

  • Homeyra Ansari, Lari, S.Mohammad Reza Sazvar, Parsa Atash, Razm, Hoseain Rastegarian, Saeid Epakchi, Nima Moharamnejad Page 161
    Background And Aim

    The infection transmission by impressions to the laboratory is growing concern for clinicians and laboratory technicians. This study aimed to compare the self-antibacterial effect of six irreversible hydrocolloid impression materials (Iralgin, Xantalgin, Tropicalgin, Plastalgin, Hydrogum and Orthoprint) on oral flora microorganisms.

    Materials And Methods

    In this experimental set-up, 108 irreversible hydrocolloid specimens including alginate disks with 1 mm thickness, 5 mm diameter and 30±2 mg weight, and 18 sterile paper disks as negative control specimens (totally 126 specimens) were prepared. These specimens were transferred to Staphylococcus aureus (Group 1), Pseudomonas aeruginosa (Group 2) and Candida albicans (Group 3) fresh microbial environments. After 48 hours incubation in 37 degrees Celsius, the maximum growth inhibition zone diameters were recorded. Statistical analysis was performed by ANOVA or Friedman test.

    Results

    No zone of inhibition was observed around the control specimens. Iralgin and Tropicalgin specimens had significant growth inhibition on Group 1. Tropicalgin more than Iralgin and Iralgin more than the other specimens significantly inhibited Group 2 microorganisms. Plastalgin specimens had significant growth inhibition on Group 3 (P < 0.05).

    Conclusion

    Some of the investigated alginates had self-antibacterial effects; however, disinfection of impressions with other techniques are still inevitable.

  • Maryam Karami, Nogourani, Shahrzad Javadinejad, Navid Dideban, Morteza Talebi Page 167
    Background And Aim

    Tea contains high concentrations of fluoride; therefore, tea consumption may contribute significantly to the total fluoride intake. Since different teas contain various amounts of fluoride, this study was conducted to compare the fluoride extraction of four popular domestic and foreign tea brands using spectrophotometric and ionic chromatography methods.

    Materials And Method

    In this study, two foreign black tea brands (Lipton and Ceylon) and two domestic tea brands (Golestan and Mozafar) were selected. Three packages of each tea brand with the same production date and different batch types were purchased. To each 4 g of dried tea, 100 ml of boiling deionized water was added and the mixture was left on a water bath for the extraction of fluoride for 20 minutes at 85oc and then analyzed with spectrophotometric and ionic chromatography methods. ANOVA, Duncan and paired t tests were used for statistical analysis.

    Results

    All four tea infusions had a considerable fluoride concentration (2.7-4.44ppm, using ionic chromatography and 2.77-4.38ppm using spectrophotometry). There was a significant difference between the fluoride concentration of these four tea brands (p<.05), of which Lipton had the highest floride concentration. Based on this research, there was no significant difference between spectrophotometry and ionic chromatography methods in determining the concentration of fluoride ions.

    Conclusions

    The mean fluoride concentration in Lipton tea was significantly higher than the other brands. There was no significant difference between spectrophotometric and ionic chromatography.

  • Mohammad Reza Azar, Mahtab Memarpour, Maziar Mokhtare, Aafshin Nik, Aein Page 175
    Background And Aim

    Different rotary NiTi systems have been introduced for root canal cleaning. This study was performed to compare the effectiveness of a manual file (K file) with two rotary systems (ProTaper and Mtwo) for root canal preparation in the first permanent molar teeth.

    Materials And Methods

    India ink was injected to 140 of 150 mesiobuccal root canals of human mandibular first permanent molars, which were randomly divided into three experimental (including 40 canals) and three control groups (10 canals). In each of these first, second and third subgroups, either the manual instrument (K-file) or the rotary system (ProTaper and Mtwo) were used to prepare the root canals. Canals in group 4 were irrigated with normal saline. In group 5 and 6 no instrumentation was performed. After clearing the teeth, the root canals were observed with the help of a stereomicroscope and the data were analyzed by SPSS, Kruskal-Wallis and Friedman tests (p<0.05).

    Results

    There was no significant difference between manual and rotary instruments. There was a significant difference between cleaning of the apical, middle and coronal areas of the canals prepared with K-file with a better performance at the apical area compared with the coronal and middle parts. While there were no significant differences in any of the three root canal regions using ProTaper or Mtwo systems.

    Conclusion

    The ProTaper and Mtwo rotary systems showed acceptable cleaning ability and efficacy in permanent molar root canals.

  • Maryam Khalili, Poria Motahhary, Maryam Afsharianzadeh Page 182
    Background And Aim

    It seems that different growth mechanisms and biologic behaviors of odontogenic cysts are related to different expressions of various proteins and molecules. The purpose of this study was to determine the expression of p53 and ki-67 in radicular cysts (RC), odontogenic keratocysts (OKC), inflamed (IDC) and noninflamed dentigerous cysts (NIDC).

    Materials And Methods

    In this cross-sectional descriptive study, 13 RCs, 10 NIDCs, 15 IDCs and 19 cases of OKC were selected and stained for p53 and ki-67. The slides were evaluated by light microscopy (x400 magnification) and brown-staining cells were counted. Data were analyzed by Mann-Whitney and Kruskal Wallis tests.

    Results

    P53 expression was not observed in any cases of RCs and NIDCs. This marker was seen in 6.7% of IDCs and 57.9% of OKCs with an average of 0.27 ± 1.03 and 17.31 ± 27.68. There was a statistically significant difference between OKC and other cysts regarding the expression of this marker (p=0.006). Ki-67 expression was observed in 84.6%, 73.7%, 66.6% and 44% of RCs, OKCs, IDCs and NIDCs, respectively. A significant difference existed between OKC and NIDC, and also NIDC and IDC (p=0.048) and radicular cysts and inflamed dentigerous cysts (p=0.046).

    Conclusion

    Based on the results of this study, expression of p53 and ki-67 is related to clinica l behavior and growth potential of odontogenic cysts.

  • Mansoreh Mirzaei, Mohammad Atai, Esmaeil Yassini, Fariba Motevasselian, Elmira Asadi Page 190
    Background And Aim
    Different studies have demonstrated that resin penetration into collagen fibers is influenced and promoted by the presence of a solvent in the bonding agents, but in order to create a reliable bond, it should be removed before curing. This study investigates the effect of adding ethanol as a solvent on the microshear bond strength of a solvent-free dentin bonding agent.
    Materials And Methods
    After removing the occlusal enamel of 20 caries-free human third molars, midcoronal dentin slices, each about 2 mm thick were prepared then polished by silicon paper. The superficial dentin surfaces were randomly distributed into four groups and treated with James-2 containing different concentrations of ethanol (0, 5, 10, and 20 wt%) in two layers and then light-cured. The micro shear bond strength (µSBS) was tested using a universal testing machine. The data were finally subjected to one-way ANOVA followed by Tukey's post-hoc test.
    Results
    James-2 containing 5 wt% ethanol provided the highest micro-shear bond strength (32.1 ± 6.69 MPa). There were no statistical differences in µSBS values between other groups (25 ± 5.8 MPa, 24.8 ± 4.93 MPa and 21.8 ± 4.51 MPa, respectively).
    Conclusion
    Adding ethanol as a solvent resulted in increased micro shear bond strength to dentin. At higher solvent concentrations no significant change was observed indicating that the solvents may not have been completely removed leading to poor polymerization and porosity reflected as lower bond strengths.