فهرست مطالب

مجله غدد درون ریز و متابولیسم ایران
سال هفدهم شماره 1 (پیاپی 79، فروردین و اردیبهشت 1394)

  • تاریخ انتشار: 1394/02/31
  • تعداد عناوین: 8
|
  • فریدون عزیزی *، فرزاد حدائق صفحات 1-3
    بروز و شیوع دیابت و چاقی در قرن اخیر به سرعت در حال افزایش است و موربیدیتی و مرگ و میر ناشی از این دو همه گیری، مشکلات عظیم بهداشتی درمانی برای جوامع بشری ایجاد کرده است.1 برای بروز دیابت نوع 2 که شایع ترین نوع دیابت است، وجود زمینه وراثتی و نیز عوامل محیطی تاثیرگذار لازم است.2 در بسیاری از موارد، عدم تغذیه سالم و کم تحرکی ابتدا سبب بروز حالت پیش از دیابت (Prediabetes) و سپس دیابت آشکار می شود.3 حالت پیش از دیابت با افزایش قند ناشتا (مساوی یا بیشتر از 100 و کمتر از 126 میلی گرم در دسی لیتر= IFG یا Impaired fasting glucose) و یا افزایش قند دو ساعت پس از تجویز گلوکز (مساوی یا بیشتر از 140 تا 200 میلی گرم در دسی لیتر= IGT یا (Impaired glucose tolerance مشخص می شود.4 مطالعات کوهورت آینده نگری که جمعیتی را برای بروز شیوع بیماری های غیرواگیر دنبال می کنند، دارای این مزیت هستند که نه تنها بروز و شیوع دیابت، چاقی، بیماری های قلبی عروقی و سایر بیماری های غیرواگیر را به طور شفاف نشان می دهند، بلکه عوامل خطر و مراحل قبل از بروز بیماری ها و نیز عوامل موثر بر آشکار شدن آن ها را نیز مشخص می نمایند. این داده ها و اطلاعات می توانند برای اقدامات پیشگیری از بروز بیماری های غیرواگیر به کار گرفته شوند.
  • میرصابر سادات امینی، حسین دلشاد *، عطیه اموزگار، مریم توحیدی، فریدون عزیزی صفحات 4-12
    مقدمه
    عدم تشخیص و درمان به موقع اختلالات عملکردی تیروئیدی در بیماران دیابتی نوع 2، باعث ناکارآمدی در کنترل شرایط متابولیک بیماران می شود. نبود مطالعات کافی راجع به بروز اختلالات عملکردی تیروئید در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2، باعث شده است که در مورد نیاز به غربالگری در این بیماران هنوز هیچ گونه اتفاق نظری وجود نداشته باشد. پژوهش حاضر با هدف تعیین بروز اختلالات عملکردی تیروئید در بیماران دیابتی نوع 2 انجام شد.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه افراد 30 سال و بالاتر شرکت کننده در مطالعه کوهورت آینده نگر قند و لیپید تهران که دارای آزمایش های تیروئیدی بودند، در دو گروه 428 نفر دیابتی و 2847 نفر گروه کنترل غیردیابتی به مدت دوازده سال پی گیری شدند و میزان بروز اختلالات عملکردی تیروئید در این دو گروه تعیین ومقایسه شد و خطر نسبی دیابت نوع 2 در بروز اختلالات عملکردی تیروئیدی محاسبه گردید.
    یافته ها
    بیماران دیابتی نوع 2 نسبت به افراد غیر دیابتی در معرض بروز بیشتر اختلالات عملکردی تیروئید نمی باشند. میزان بروز اختلالات عملکردی تیروئید در دو گروه دیابتی و غیر دیابتی به ترتیب برابر 56/12 و50/16 در هر 1000 شخص/ سال بود و خطر نسبی دیابت نوع 2 در بروز اختلالات عملکردی تیروئید برابر 74/0 بود (فاصله اطمینان 95%، 026/1-534/0، 071/0 P=).
    نتیجه گیری
    میزان بروز اختلالات عملکردی تیروئید بیماران دیابتی نوع 2 بیشتر ازافراد غیر دیابتی نیست. بر اساس یافته های این مطالعه انجام غربالگری به طور معمول برای برای تشخیص اختلالات عملکردی تیروئید در بیماران دیابتی نوع 2 توصیه نمی شود.
    کلیدواژگان: دیابت نوع 2، اختلالات عملکردی تیروئید، کم کاری بالینی تیروئید، پرکاری بالینی تیروئید، کم کاری تحت بالینی تیروئید، پرکاری تحت بالینی تیروئید، میزان بروز
  • سهیلا نظرپور، معصومه سیمبر *، فهیمه رمضانی تهرانی، مریم توحیدی، حمید علوی مجد صفحات 13-22
    مقدمه
    عملکرد جنسی می تواند تحت تاثیر یائسگی و تغییرات هورمونی ناشی از آن قرار گیرد. هدف از این مطالعه، بررسی همبستگی بین مقادیر آندروژن های سرمی و عملکرد جنسی در زنان یائسه بود.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه توصیفی- تحلیلی مبتنی بر جامعه، 405 زن 65-40 ساله ای که در طی حداکثر 3 سال اخیر یائسه شده بودند، با نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای از بین ساکنین شهرستان های چالوس و نوشهر انتخاب و بررسی شدند. داده ها با استفاده از شاخص عملکرد جنسی زنان و یک پرسش نامه محقق ساخته و بررسی آزمایشگاهی سطح آندروژن های خون (تستوسترون، DHEAS)، SHBG و استرادیول به دست آمد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه ی 18 مورد تحلیل آماری قرار گرفتند.
    یافته ها
    61% از افراد دارای اختلال عملکرد جنسی بودند. میزان تستوسترون تام با نمره حیطه تمایل، همبستگی منفی (029/0=P و 108/0-=r) و میزان DHEAS و اندکس استرادیول با نمره حیطه درد، همبستگی مثبت داشتند به ترتیب (022/0=P، 113/0=r و 020/0=P، 115/0=r). بین رضایت مندی از میزان روابط زناشویی پس از یائسگی و میزان تستوسترون تام (008/0=P، 131/0=r) و اندکس آندروژن آزاد (044/0=P، 100/0=r)، نیز همبستگی مثبت معنی داری وجود داشت. در بررسی همبستگی نمره FSFIو مقادیر هورمونی، انجام رگرسیون چندگانه نشان داد که در حیطه لغزنده سازی، مقدار سرمی تستوسترون تام (042/0=P) و در حیطه رضایت، اندکس آندروژن آزاد (021/0=P) عامل تاثیرگذاری می باشند.
    نتیجه گیری
    مقادیر هورمون های آندروژنی می توانند در برخی حیطه های عملکرد جنسی زنان یائسه تاثیر بگذارند، اما این نتیجه نیاز به بررسی های بیشتری دارد.
    کلیدواژگان: عملکرد جنسی، یائسگی، آندروژن ها
  • هانیه سادات اجتهد، پونه انگورانی، پروین میرمیران *، سعید صادقیان شریف، فریدون عزیزی صفحات 23-32
    مقدمه
    چاقی از مشکلات بزرگ سلامت جهانی است که با افزایش میزان شیوع بیماری های غیر واگیر از جمله اختلالات قلبی عروقی در ارتباط است. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی ارتباط بین مصرف نوشیدنی های شیرین با وضعیت وزن، دور کمر، تری گلیسرید، کلسترول HDL و فشار خون در بزرگسلان تهرانی به انجام رسید.
    مواد و روش ها
    مطالعه مقطعی حاضر بر روی 5852 زن و مرد 70-19 ساله که در مرحله چهارم مطالعه قند و لیپید تهران (سال90-1388) شرکت کرده بودند، انجام گرفت. اطلاعات دموگرافیک، تن سنجی، بیوشیمیایی از قبیل تری گلیسرید و کلسترول HDL و فشار خون اندازه گیری و مورد ارزیابی قرار گرفت. دریافت نوشیدنی های شیرین اعم از نوشابه ها و آب میوه های صنعتی با استفاده از یک پرسش نامه معتبر تکرر مصرف مواد غذایی اندازه گیری شد.
    یافته ها
    میانگین نوشیدنی های شیرین دریافتی در کل جمعیت 8/77±9/48 گرم در روز بود. پس از تعدیل برای تمام متغیرهای مخدوش کننده احتمالی، ارتباط معنی داری بین مصرف نوشیدنی های شیرین با نمایه توده بدنی، دور کمر، تری گلیسرید، کلسترولHDL و فشار خون در چهارمین چارک مورد مطالعه مشاهده شد. در افراد مورد مطالعه در بالاترین چارک در مقایسه با پایین ترین چارک نوشیدنی های شیرین دریافتی، شانس چاقی عمومی 25% (50/1-02/1: CI 95% و25/1:OR)، چاقی شکمی 37% (64/1-15/1:CI 95% و 37/1:OR)، کلسترولHDL پایین 22% (44/1-04/1:CI 95% و 22/1:OR) و فشارخون بالا 32% (61/1-08/1:CI 95% و 32/1:OR) بالاتر بود.
    نتیجه گیری
    دریافت بیشتر نوشیدنی های شیرین با خطر بیشتر چاقی و عوامل خطر قلبی عروقی مرتبط با آن در بزرگسالان همراه بود.
    کلیدواژگان: نوشیدنی های شیرین، چاقی، عوارض قلبی، عروقی، مطالعه قند و لیپید تهران
  • بهناز احسانی، نازنین مصلحی، فهیمه رمضانی تهرانی، پروین میرمیران *، فریدون عزیزی صفحات 33-43
    مقدمه
    هدف مطالعه حاضر، شناسایی الگوی غذایی پیش بینی کننده نمایه چاقی احشایی (VAI) به روش رگرسیون رتبه بندی کاهش یافته و بررسی ارتباط آن با عوامل خطر کاردیومتابولیک در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) بود.
    مواد و روش ها
    مطالعه مورد شاهدی حاضر بر روی 53 زن مبتلا به PCOS و 167 زن سالم همسان شده از نظر سنی، از جمعیت قند و لیپید تهران انجام شد. رژیم غذایی افراد با استفاده از پرسش نامه ی بسامد نیمه کمی خوراک ارزیابی شد. ارتباط الگوی غذایی با عوامل خطر کاردیومتابولیک با استفاده از همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی بررسی گردید.
    یافته ها
    در این مطالعه، یک الگوی غذایی با همبستگی مثبت با VAI (حاوی مقادیر سبزی جات سرخ شده، روغن های گیاهی (به جز روغن زیتون)، غذاهای آماده و مصرف کم لبنیات و انواع کلم) شناسایی شد. این الگوی غذایی با تری گلیسیرید (32/0= کنترلr، 41/0=rPCOS)، نسبتTG/HDL-C (35/0=کنترلr، 44/0= rPCOS) و C-HDL (22/0- =کنترلr، 26/0- =rPCOS) در هردو گروه همبستگی داشت. هم چنین در گروه کنترل همبستگی مثبت با دور کمر، کلسترول تام (TC)، LDL-C و فشار خون سیستولیک مشاهده شد. پس از تعدیل سن وشاخص توده بدنی (BMI)، الگوی غذایی با TG (003/0=P، 22/0=کنترل β؛ 001/0=P، 48/0=PCOSβ) و نسبتTG/HDL-C (002/0=P، 23/0=کنترلβ؛ 001/0>P،52/0=PCOSβ) در هر دو گروه ارتباط داشت. در هر دو گروه الگوی غذایی با HDL-C ارتباط معکوس داشت، اما این ارتباط بعد از تعدیل اثر سن و BMI در گروه PCOS کاهش یافت.
    نتیجه گیری
    تبعیت از این الگوی غذایی در گروه کنترل، نسبت به گروه PCOS، ارتباط بیشتری با خطر کاردیومتابولیک نشان داد.
    کلیدواژگان: سندرم تخمدان پلی کیستیک، الگوی غذایی، نمایه چاقی احشایی، عوامل کاردیومتابولیک
  • مهنوش رئیسی، فیروزه مصطفوی، سید همام الدین جوادزاده، بهزاد مهکی، غلامرضا شریفی راد * صفحات 44-52
    مقدمه
    افزایش توانمندسازی مبتلایان به دیابت جهت بهبود خودمراقبتی، در کنترل بیماری آن ها نقش مهمی ایفا می کند. یکی از مهم ترین اقدامات در این زمینه ارتقای سطح خودکارآمدی است که می تواند سبب مشارکت بیشتر بیمار در روند درمان شده و از بروز عوارض جدی جلوگیری نماید. مطالعه حاضر با هدف تعیین عوامل پیش بینی کننده خودکارآمدی در مبتلایان به دیابت نوع دو صورت پذیرفت.
    مواد و روش ها
    در این پژوهش توصیفی مقطعی 187 بیمار مبتلا به دیابت مراجعه کننده به مرکز دیابت حضرت علی شهر اصفهان مورد بررسی قرار گرفتند. جهت گردآوری اطلاعات از پرسش نامه های استاندارد برای ارزیابی آگاهی، برای سنجش سواد سلامت و سنجش خودکارآمدی استفاده شد. برای تعیین روابط بین متغیرها از نرم افزار آماری SPSS v.16 و آمار توصیفی و استنباطی استفاده گردید.
    یافته ها
    سواد سلامت در هر سه حیطه و هم چنین آگاهی با خودکارآمدی بیماران برای انجام رفتارهای خودمراقبتی مرتبط بود. سواد سلامت عملکردی، ارتباطی، انتقادی و هم چنین سطح آگاهی به عنوان متغیرهای پیشبین برای خودکارآمدی شناخته شدند و در مجموع تبیین کننده 37/0 از واریانس خودکارآمدی در بیماران بودند. سواد سلامت عملکردی (36/0=β) مهم ترین پیشگویی کننده خودکارآمدی در بیماران بود.
    نتیجه گیری
    نظر به این که اهمیت و ضرورت توجه به عامل خودکارآمدی در مداخلات آموزشی که جهت ارتقای خودمراقبتی در مبتلایان به دیابت انجام می شود به خوبی اثبات شده است، لذا توجه به سطح سواد سلامت و آگاهی بیماران به عنوان عوامل تاثیرگذار بر این عامل مهم ضروری به نظر می رسد.
    کلیدواژگان: سواد سلامت، آگاهی، خودکارآمدی، دیابت نوع دو
  • سالار بختیاری، آذر باباخانی، کریمه حقانی * صفحات 53-62
    مقدمه
    تغییر در سوخت و ساز لیپیدها یکی از سازوکارهای مهم برای درمان مقاومت به انسولین و در نتیجه دیابت نوع 2 است. از سوی دیگر، PGC-1α به عنوان یکی از تنظیم کننده های کلیدی بیوژنز و عملکرد میتوکندری، از راه افزایش بتا- اکسیداسیون لیپیدها، نقش مهمی در بهبود حساسیت به انسولین ایفا می کند. در پژوهش حاضر، اثرات اپی گالوکاتچین گالات (EGCG)، به عنوان ترکیب ضدچاقی و افزاینده کاتابولیسم چربی، بر بیان پروتئین PGC-1α بررسی شد و با داروی ضددیابتی رزیگلیتازون (RGZ) مقایسه گردید.
    مواد و روش ها
    پس از تمایز میوبلاست های C2C12 به میوتیوب، مقاومت به انسولین از طریق تیمار پالمیتات القا گردید. سپس میزان بیان پروتئین PGC-1α، پیش و پس از تاثیر انسولین و هم چنین پس از تیمار با EGCG و RGZ، با استفاده از روش وسترن بلات مورد بررسی قرار گرفت.
    یافته ها
    تیمار با پالمیتات بیان پروتئین PGC-1α را در سلول های C2C12 به طور معنی داری کاهش داد (001/0P=). تیمار این سلول ها با EGCG اثر معنی داری بر بیان پروتئین PGC-1α نداشت (67/0P=)، در حالی که تیمار با RGZ بیان این ژن در سطح پروتئین را به طور معنی داری افزایش داد (003/0P=). هم چنین، این افزایش معنی دار در بیان ژن PGC-1α در سطح پروتئین تحت تیمار همزمان با RGZ و EGCG حفظ شد (001/0P=).
    نتیجه گیری
    نتایج ما نشان داد که تاثیر EGCG بر میزان بیان پروتئین PGC-1α معنی دار نبود، در حالی که RGZ به طور معنی داری کاهش بیان القا شده با پالمیتات پروتئین PGC-1α را بهبود داد. در مجموع، به نظر می رسد که اثرات ضد دیابتیک EGCG بر خلاف RGZ از راه تاثیر بر بیان ژن PGC-1α اعمال نمی گردد.
    کلیدواژگان: مقاومت به انسولین، رده سلول های عضلانی C2C12، ژن PGC، 1?، رزیگلیتازون، اپی گالو کاتچین گالات
  • الهام رزم پوش، هانیه سادات اجتهد، پروین میرمیران، مریم جوادی * صفحات 63-87
    مقدمه
    بررسی اثر پروبیوتیک ها بر شاخص های قند خون و تغییرات وزن در بیماری دیابت در سال های اخیر فزونی یافته است. بنابراین مطالعه حاضر به مقایسه تمام مطالعات حیوانی و انسانی مرتبط در این زمینه پرداخته است.
    مواد و روش ها
    مطالعه حاضر با جستجو در پایگاه های اطلاعاتی تا ماه می 2014، به بررسی اثر پروبیوتیک ها بر قند خون ناشتا، قند خون 2 ساعته، هموگلوبین گلیکوزیله، انسولین خون، مقاومت انسولینی و وزن بدن در بیماری دیابت نوع 2 اجرا شده است.
    یافته ها
    4 مقاله انسانی و 25 مقاله حیوانی وارد مطالعه شدند. به طور کلی، این مطالعات تاثیرات مثبت پروبیوتیک ها را در کنترل شاخص های قند خون بیماری دیابت گزارش نموده بودند. در تمام این پژوهش ها به جز یک بررسی، از زیر شاخه های لاکتوباسیلوس استفاده شده بود. بیشتر مطالعات انسانی و حیوانی، کاهش معنی داری را در سطح قند خون و یا تاخیر معنی داری را در شروع دیابت گزارش کردند و تنها مطالعات حیوانی کاهش معنی داری را در قند خون 2 ساعته گزارش نموده بود. مطالعات محدودی کاهش و افزایش معنی داری، به ترتیب در هموگلوبین گلیکوزیله و انسولین خون، را گزارش کرده بودند. بیشتر مطالعات افزایش وزن را پس از مداخله گزارش نمود و یافته ها حاکی از کاهش وزن محدود بوده است.
    نتیجه گیری
    مطالعه ی مروری حاضر نشان داد مداخله پروبیوتیک ها می تواند تاثیر مفیدی در کنترل شاخص های قندی داشته باشد، هرچند تاثیرات وزنی آن در دیابت واضح نیست. لذا به دلیل وجود برخی یافته های ضد و نقیض در این زمینه، به بررسی های حیوانی و انسانی بیشتری برای انجام مطالعات متاآنالیز نیاز است.
    کلیدواژگان: دیابت نوع 2، دیابت غیر وابسته به انسولین، تغییرات وزن بدن، سطح انسولین، هموگلوبین گلیکوزیله
|
  • Dr Mirsaber Sadatamini, Dr Hossein Delshad *, Dr Atiyeh Amozghar, Dr Maryam Tohidi, Dr Fereidoun Azizi Pages 4-12
    Introduction
    Undiagnosed thyroid dysfunction may impair metabolic control in patients with diabetes. Due to the lack of adequate studies on the incidence of thyroid dysfunction in patients with type 2 diabetes mellitus there is no consensus regarding optimal thyroid screening strategies in routine diabetes care. The aim of this study was to determine the incidence of thyroid dysfunction in patients with type 2 diabetes.
    Materials And Methods
    In this study، patients aged≥30 years، participants of in the prospective Tehran Lipid and Glucose Study، who had complete thyroid assessments were divided into two groups of 428 diabetic and 2847 nondiabetic controls and followed for 12 years. The incidence of thyroid dysfunction in these two groups was compared and the relative risk of type 2 diabetes for thyroid dysfunction was calculated.
    Results
    Compared to those without diabetes the disorders patients with diabetes were less likely to develop thyroid dysfunction (incidence rate 12. 56 vs. 16. 50 cases per 1000 person-years، Relative risk 0. 74، 95% CI، 0. 534-1. 026، P=0. 071).
    Conclusion
    The incidence of thyroid dysfunction in type 2 diabetic patients is not higher than in non-diabetic individuals، indicating that routine screening of thyroid dysfunctions is not recommended in type 2 diabetic subjects.
    Keywords: Type 2 diabetes_Thyroid dysfunction_Hypothyroidism_Hyperthyroidism_Subclinical hypothyroidism_Subclinical hyperthyroidism_Incidence
  • Soheila Nazarpour, Dr Masome Simbar *, Dr Fahimeh Ramezani Tehrani, Dr Maryam Tohidi, Dr Hamid Alavi Majd Pages 13-22
    Introduction
    Sexual dysfunction could be influenced by menopause and related hormonal changes. The purpose of this study is to examine the correlation between serum levels of androgens and sexual function in post-menopausal women.
    Material And Methods
    This is a community-based، descriptive-analytical study involving 405 post-menopausal women، aged 40 to 65 years، who had reached menopause during the three years prior to the study. A multi-stage، randomized sampling was conducted. Data was collected using the Female Sexual Function Index (FSFI) questionnaire، a researcher-made questionnaire، and blood samples were obtained to assess serum levels of androgens (testosterone، DHEAS)، SHBG and estradiol.
    Results
    Among subjects، 61% had female sexual dysfunction (FSD). Total testosterone levels had a negative correlation with scores in the domain of desire (r=-0. 108، P=0. 029)، DHEAS levels were positively correlated with scores in the domain of pain (r=0. 113، P=0. 022)، and the free estradiol index (FEI) was also positively correlated with scores in the domain of pain (r=0. 115، P=0. 020). Satisfaction with marital relationship had a significant positive correlation with total testosterone levels (r=0. 131، P=0. 008) and the free androgen index (FAI) (r=0. 100، P=0. 044). Examining the correlation between FSFI scores and hormone levels، multiple regression analysis showed that serum levels of total testosterone and FAI were predicting factors، in the domains of lubrication (P=0. 042) and satisfaction (P=0. 021) respectively.
    Conclusions
    Androgenic hormones can affect certain aspects of sexual function in post-menopausal women، subject، which، however، requires further investigation.
    Keywords: Sexual Function, Menopause, Androgens
  • Hanieh-Sadat Ejtahed, Pooneh Angoorani, Dr Parvin Mirmiran *, Saeed Sadeghian-Sharif, Dr Fereidoun Azizi Pages 23-32
    Introduction
    Obesity as major global pandemic is associated with increased risk of non-communicable diseases such as cardiovascular complications. This study was conducted to evaluate the association between consumption of sugar-sweetened beverages (SSBs) and weight، waist circumference، triglycerides، HDL cholesterol and blood pressure status in Iranian adults.
    Materials And Methods
    This cross-sectional study was conducted among 5852 men and women، aged 19-70 years، who participated in the fourth phase (2009-2011) of the Tehran Lipid and Glucose Study. Demographics، anthropometrics، biochemical measurements including triglycerides، HDL and blood pressure were assessed. Intakes of SSBs including carbonated drinks and synthetic fruit juices were measured using a validated food frequency questionnaire.
    Results
    Mean dietary intake of SSBs was 48. 9±77. 8 g/d. After adjustment for all potential confounding variables، significant associations were observed between SSB consumption and BMI، waist circumference، triglycerides، HDL and blood pressure in the fourth quartile. Participants in the highest، compared to the lowest quartile category of SSBs had 25%، 37%، 22% and 32% higher risk of general obesity (OR: 1. 25، 95% CI: 1. 02-1. 50)، abdominal obesity (OR: 1. 37، 95% CI: 1. 15-1. 64)، low HDL cholesterol (OR: 1. 22، 95% CI: 1. 04-1. 44) and hypertension (OR: 1. 32، 95% CI: 1. 08-1. 61)، respectively.
    Conclusion
    Higher intakes of SSBs were found to be associated with a higher risk of general obesity and its related cardiovascular risk factors in Iranian adults.
    Keywords: Sugar, sweetened beverages, Obesity, Cardiovascular complications, Tehran Lipid, Glucose Study
  • Behnaz Ehsani, Nazanin Moslehi, Dr. Fahime Ramezani Tehrani, Dr. Parvin Mirmiran *, Dr. Fereidun Azizi Pages 33-43
    Introduction
    To identify a dietary pattern predictive of visceral adiposity index (VAI)، using reduced rank regression، and to examine its associations with cardiometabolic risks in the PCOS women.
    Materials And Methods
    This case-control study was conducted on 53 PCOS women and 167 age-matched healthy women from the population of Tehran Lipid and Glucose Study. Dietary intakes were collected using a semi-quantitative food frequency questionnaire. The associations of dietary pattern with cardiometabolic risks were investigated by Pearson''s correlation and linear regression.
    Results
    In this study، a positively correlated VAI dietary pattern، characterized by high consumption of fried vegetables، vegetable oils (except for olive oil)، fast foods and low cons­umption of dairy، and cruciferous vegetables was identified. The dietary pattern was correlated with triglycerides (rcontrols=0. 32، rPCOS=0. 41)، triglycerides/HDL-C ratio (rcontrols=0. 35، rPCOS=0. 44) and HDL-C (rcontrols=-0. 22، rPCOS=-0. 26) in both groups. The pattern was also positively correlated with waist circumference، total cholesterol (TC)، LDL-C and systolic blood pressure in the controls. After adjustment for age and BMI، dietary pattern was associated with triglycerides (βcontrol=0. 22، p=0. 003; βPCOS=0. 48، P=0. 001) and triglycerides/HDL-C ratio (βcontrol= 0. 23، P=0. 002; βPCOS= 0. 52، P=0. 001) in both groups. The dietary pattern was inversely associated with HDL-C in both groups، but the association was attenuated by adjusting for age and BMI in the PCOS group.
    Conclusion
    High adherence to the dietary pattern was associated with cardiometabolic risks in controls and to a lesser degree in the PCOS group.
    Keywords: Polycystic ovary syndrome, Dietary pattern, Visceral adiposity index, Cardiometabolic variable
  • Mahnoush Reisi, Dr Firoozeh Mostafavi, Seyed Homamodin Javadzade, Dr Behzad Mahaki, Dr Gholamreza Sharifirad * Pages 44-52
    Introduction
    Increasing patient empowerment in order to improve diabetes self-care plays an important role in disease control. One of the most important measures/steps in this field is promoting patients'' self-efficacy which can lead to greater participation of the patient in treatment and prevention of serious complications in patients. The purpose of this study hence was to determine the predictors of self-efficacy for self-care behavior in patients with type II diabetes In order to plan educational interventions in health promotion strategies.
    Materials And Methods
    This is a descriptive study conducted on 187 diabetic patients referred to Hazrat Ali diabetes clinic in Isfahan، using the convenience sampling method. Health literacy، self-efficacy and diabetes knowledge in patients were assessed by standard questionnaires i. e FCCHL، DMSES and DKQ respectively. The data collected was analyzed، using descriptive and inferential statistics by means of SPSS vr. 17 software.
    Results
    There was a statistically significant association between functional، communicative، and critical، health literacy and diabetes knowledge with patient’s self-efficacy for diabetes self-care. Pearson''s correlation coefficient revealed that all of these factors had a linear and direct relationship with self-efficacy and the predictive power (R2) was equal to 0. 37. Functional health literacy is a better predictor of self-efficacy for self-care behaviors in diabetic patients.
    Conclusion
    Considering the importance of self-efficacy in educational interventions for improving diabetes self-care، well documented in various studies، raising patient levels of knowledge and health literacy as predictors affecting self-efficacy is imperative.
    Keywords: Health literacy_Knowledge_Self_efficacy_Type 2 Diabetes
  • Dr. Salar Bakhtiyari, Azar Babakhani, Dr. Karimeh Haghani * Pages 53-62
    Introduction
    Alterations in lipids metabolism are one of the important mechanisms for the treatment of insulin resistance and، hence for type 2 diabetes. On the other hand، PGC-1 supportFields]> QUOTE AWT IMAGE α supportFields]>، as a key regulator of mitochondrial biogenesis and function، by increasing β-oxidation of lipids plays an important role in improving insulin sensitivity. In the present study، the effects of Epigallocatechin-3-Gallate (EGCG)، an anti-obesity and enhancer of lipid catabolism agent، on PGC-1 supportFields]> QUOTE AWT IMAGE α supportFields]> protein expression was examined and compared with the anti-diabetic drug Rosiglitazone (RGZ).
    Materials And Methods
    After differentiation of C2C12 myoblasts to myotubes، insulin resistance was induced by palmitate treatment. Afterward، PGC-1α protein expression was examined using the western blot method before and after treatment with insulin and after EGCG and RGZ treatment.
    Results
    Palmitate treatment significantly decreased PGC-1 supportFields]> QUOTE AWT IMAGE α supportFields]>protein expression in the C2C12 cells (P=0. 001). Treatment of these cells with EGCG had no significant effect on the PGC-1 supportFields]> QUOTE AWT IMAGE α supportFields]> protein expression (P=0. 67)، whereas treatment with RGZ significantly increased expression of this gene at protein level (P=0. 003). In addition، this significant increase in PGC-1 supportFields]> QUOTE AWT IMAGE α supportFields]> protein expression was maintained by simultaneous treatment with EGCG and RGZ (P=0. 001).
    Conclusion
    Our results showed that the effect of EGCG on PGC-1 supportFields]> QUOTE AWT IMAGE α supportFields]> protein expression was not significant، whereas RGZ significantly improved the palmitate-induced reduction of PGC-1 supportFields]> QUOTE AWT IMAGE α supportFields]> protein expression. Overall، it seems that anti-diabetic effect of EGCG is not exerted through its effect on the expression of PGC-1 supportFields]> QUOTE AWT IMAGE α supportFields]> gene، in contrast to that of RGZ.
    Keywords: Insulin resistance, C2C12 muscle cells, PGC, 1? gene, Rosiglitazone, Epigallocatechin, 3, Gallate
  • Elham Razmpoosh, Hanieh S. Ejtahed, Dr. Parvin Mirmiran, Dr. Maryam Javadi * Pages 63-87
    Introduction
    Publications evaluating the effects of probiotics on glycemic parameters، body weight change and food intakes have increased steadily in recent years. This study hence assessed all related human and animal studies.
    Materials And Methods
    In the present systematic review، we used search engines to collect relevant data until May 2014، concerning the effects of probiotics on body weight changes، fasting plasma glucose (FPG)، oral glucose tolerance test (OGTT)، glycated hemoglobin (HbA1c)، insulin، and insulin resistance in T2DM.
    Results
    Twenty-five animal and four human articles met our inclusion criteria، articles which generally reported positive effects of probiotics on glycemic parameters. Lactobacillus sub-strains were used in all studies except for one. Most of the human and animal studies reported significant reduction in FPG and delay in the onset of T2DM، respectively; only animal studies reported significant reduction in OGTT. Few studies showed significant reduction and increase in HbA1c and insulin levels، respectively. Most studies reported significant increment in body weight after intervention، whereas only a few reported significant reductions in this parameter.
    Conclusion
    This study showed that the administration of probiotics have beneficial effects on glycemic parameters، although their effects on body weight were inconsistent. Therefore، considering the controversial results among human and animal reports، more data evidence is needed to conduct a meta-analysis.
    Keywords: Type 2 diabetes mellitus_Non dependent insulin diabetes mellitus_Body weight changes_Insulin levels_Glicated hemoglobin