مجله پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز
سال سی و ششم شماره 1 (پیاپی 109، فروردین و اردیبهشت 1393)

نفرولیتوتومی پرکوتانئوس استاندارد طلایی برای درمان سنگ های کمپلکس کلیوی بزرگتر از 2 سانتی متر است. در مورد متد ایدهآل دیلاتاسیون در نفرولیتوتومی تناقضاتی وجود دارد. هدف از این مطالعه ارزیابی نتایج درمان بالون دیلاتاسیون مسیر نفروستومی برای نفرولیتوتومی پرکوتانئوس و مقایسه با تکنیک تلسکوپیک است.
در یک مطالعه کارآزمایی بالینی غیر تصادفی، 89 بیمار که تحت نفرولیتوتومی پرکوتانئوس در مرکز آموزشی ما قرار داشتند انتخاب شدند. آنها در دو گروه تقسیم بندی شده و از نظر سن و جنس همسان سازی شدند. بیماران با تکنیک بالون دیلاتاسیون یا تلسکوپیک برای دیلاتاسیون مسیر نفروستومی درمان شدند. دوز اشعه دریافتی و کاهش هموگلوبین وعوارض هر دو روش با یکدیگر مورد مقایسه قرار گرفت.
28 بیمار که تحت بالون دیلاتاسیون با 61 بیمار که با تکنیک تلسکوپیک درمان شده بودند مورد مقایسه قرار گرفتند. تفاوت آماری معنی داری در عوارض ماژور وجود نداشت. میزان Stone free شدن در بالون دیلاتاسیون 100% و در روش تلسکوپیک 3/80% بود که تفاوت آماری معنی داری وجود داشت(007/0 =P). میانگین کاهش هموگلوبین تفاوت معنی داری را نداشت. کاهش هموگلوبین در بالون دیلاتاسیون 2/0±6/1 گرم در دسی لیتر و در تلسکوپیک 1/0±8/1 گرم در دسی لیتر بود. متوسط دوز اشعه دریافتی بین دو تکنیک تفاوتی نداشت.
براساس یافته های ما، هر دو روش دیلاتاسیون مسیر نفروستومی کارآمد بوده و تفاوتی در عوارض ماژور ندارند. میزان خونریزی در هر دو تکنیک بالون دیلاتاسیون و تلسکوپیک مشابه می باشد.

اضافه وزن و چاقی یکی از مهم ترین مشکلات سلامتی در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه می باشد. بافت چربی محل تولید آدیپوکاین هایی است که در تنظیم متابولیسم گلوکز نقش دارند. هدف مطالعه ی حاضر، تعیین تاثیر یک جلسه فعالیت استقامتی بر سطوح آدیپونکتین سرم در مردان سالمند دارای اضافه وزن می باشد.
12 مرد سالمند سالم (سن: 53/2±41/63 سال، قد: 27/6±17/173 سانتی متر، وزن: 37/7±9/76 کیلوگرم، شاخص توده ی بدنی: 52/1±61/25 کیلوگرم بر مترمربع) به صورت داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. آزمودنی ها یک جلسه فعالیت رکاب زنی بر روی چرخ کارسنج با شدت 75 -70 درصد ضربان قلب بیشینه به مدت 30 دقیقه اجرا کردند. خون گیری در دو مرحله ی قبل، بلافاصله بعد از فعالیت انجام شد. داده ها با استفاده از آزمون تی وابسته و آزمون ضریب همبستگی پیرسون با استفاده از نرم افزار SPSS18 در سطح معنی داری 05/0 بررسی شدند.
تغییرات معنی داری در مقادیر آدیپونکتین سرم در پاسخ به فعالیت ورزشی نشد و رابطه ی معنی داری نیز بین مقادیر آدیپونکتین سرم و شاخص مقاومت به انسولین مشاهده نشد. میزان گلوکز خون، انسولین و شاخص مقاومت به انسولین در پاسخ به فعالیت ورزشی به طور معنی داری کاهش یافت (001/0=P، 001/0=P و 0001/0=P) و همبستگی معنی داری بین انسولین و شاخص مقاومت به انسولین مشاهده شد (996/0=r).
بر اساس یافته های حاضر می توان نتیجه گرفت 30 دقیقه فعالیت رکاب زنی بر روی چرخ کارسنج، باعث تغییرات معنی داری در غلظت گلوکز خون، انسولین و شاخص مقاومت به انسولین شده ولی تاثیر معنی داری بر سطوح آدیپونکتین سرم ندارد.

ماستیت گرانولوماتوز لوبولی جزو بیماری های مزمن التهابی پستان میباشد و به دلیل تشابه رفتاری از لحاظ بالینی و رادیولوژیک، باکارسینوم مهاجم پستان درتشخیص افتراقی قرارمی گیرد. با وجود مطالعات گسترده در این زمینه منشاء بیماری دقیقا مشخص نشده است و از لحاظ جنبه های تشخیصی و درمانی هم تفاوت نظرهای متعددی میان فعالان دراین حوزه وجود دارد. در این مطالعه به بررسی دقیق جنبه های تشخیصی و درمانی و سیر پس از درمان این بیماران پرداخته شده است.
در این مطالعه پرونده 38 مورد از بیماران مراجعه کننده به مرکز درمانی شمس شهر تبریز که با تشخیص ماستیت گرانولوماتوز بستری و تحت درمان قرار گرفته بودند از جنبه های مختلف بالینی، رادیولوژیکی و پاتولوژیکی مورد بررسی قرارگرفته است.
براساس نتایج بدست آمده میانگین سنی بیماران 42 سال بود و هیچ یک از بیماران شرح حالی از وجود اختلالات سیستمیک نداشتند. طول دوره علایم از یک هفته تا 12 ماه گزارش گردید. شایعترین تظاهربالینی این بیماران در معاینه و شرح حال،وجودآبسه، اریتم، ادم، التهاب و زخم همراه با درد بود. ماستیت گرانولوماتوز بیماری التهابی درپستان میباشدکه درزنان سنین باروری رخ می دهد و با وجود توده دردناک تظاهر می یابد.تشخیص قطعی برمبنای بیوپسی وانجام مطالعات هیستوپاتولوژیک ازپستان صورت میگیرد. ازلحاظ جنبه های درمانی استفاده ازآنتی بیوتیک همراه باکورتیکواستروییدطی 30 ماه پیگیری در 8 تن ازبیماران بیانگرپسرفت بیماری، رفع ضایعه وعدم عود بیماری بوده است.

چاقی به عنوان عامل فزاینده بیماری های قلبی- عروقی شناخته شده است. بر این اساس هدف از پژوهش حاضر، تاثیر مصرف امگا-3 و شرکت در فعالیت های هوازی بر مولکولهای چسبان محلول در گردش خون زنان چاق بود.
مطالعه حاضر به صورت نیمه تجربی- دوسویه کور بود. بدین منظور 40 زن چاق (30 BMI≥) 55 تا 65 سال به صورت غیر تصادفی و آماده در دسترس، انتخاب و به طور تصادفی در 4 گروه 10 نفری قرار گرفتند. افراد در گروه مصرف کننده مکمل، به مدت 8 هفته هر روز امگا-3 مصرف کردند. و گروه مصرف کننده دارونما نیز از دارونمای دکستروز 2% استفاده کردند. برنامه تمرینی به مدت 8 هفته بود. در راستای تجزیه و تحلیل داده ها، از تحلیل واریانس دو راهه، t همبسته و ضریب همبستگی پیرسون در سطح معنی داری 05/0>P استفاده گردید.
نتایج پژوهش نشان داد که نه تنها کاهش sICAM-1 سرم تحت تاثیر اثرات جداگانه مکمل و تمرین بود بلکه مداخله توامان ورزش و مکمل اثر هم افزایی بر کاهش غلظت این فاکتور التهابی داشت (05/0>P). به علاوه sVCAM-1 سرم تنها در در گروه تمرین- مکمل (ترکیبی) به صورت معنی داری کاهش یافت (05/0>P).
نتایج پژوهش نشان داد، اندازه گیری مولکولهای چسبان ابزار سودمندی در تشخیص التهاب و اختلالات عروقی می باشد. از طرفی تمرینات منظم هوازی و مصرف مکمل امگا-3 دو عامل تعدیل کننده و اثر گذار در کاهش این فاکتورها (sICAM-1 و sVCAM-1) و التهاب می باشند.

رتینوپاتی دیابتی یکی از عوارض عروقی دیابت نوع یک و نوع دو می باشد. در مطالعه حاضر اثر دوگزیوم (کلسیم دوبسیلات) بر سطح سرمیET-1 و hs-CRP در بیماران مبتلا به رتینوپاتی دیابتی بررسی شده است.
در این کار آزمایی بالینی تصادفی دو سویه کور 90 بیمار بزرگسال مبتلا دیابت نوع دو و رتینوپاتی دیابتی ثبت نام و به صورت تصادفی به دو گروه مساوی مورد و شاهد تقسیم شدند. درمان با کلسیم دوبسیلات mg 500 روزانه در گروه مورد به مدت سه ماه انجام شد و سطح سرمی ET-1 و hs-CRP در تمام بیماران قبل و بعد از تجویز کلسیم دوبسیلات مشخص و بین دو گروه مقایسه شد. نود بیمار با رتینوپاتی دیابتی شامل 30 مرد و 60 زن با میانگین سنی 13/ 7 ± 18/59 وارد مطالعه شدند. میزان متوسط سطح سرمی اندوتلین-1 به طور واضح و معنی داری در گروه مورد متفاوت از گروه شاهد، بعد از درمان با دوگزیوم بود (005/0=p pg/m;30/0± 86 /0 در مقابلml/pg32/0±69/0) و همچنین تفاوت مشخص و معنی داری بین متوسط سطح سرمی hs-CRP بین دو گروه مورد و شاهد بعد از درمان با دوگزیوم وجود داشت (006/0= p; mg/l75/3±67/4 در مقابل mg/l 28/3±28/3). نتایج مطالعه حاضر نشان داد که درمان با دوگزیوم می تواند سطح سرمی ET1 و hs-CRP را که دو بیومارکر التهابی و تخریبی در بیماران رتینوپاتی دیابتی هستند، کاهش دهد. مطالعات بیشتر در این مورد پیشنهاد می شود.

کاربرد گیاهان دارویی به جای داروهای سنتتیک در سال های اخیر به دلیل کم بودن عوارض جانبی و تنوع ترکیبات موثره گیاهان افزایش یافته است. بررسی اثرات ضد دردی عصاره هیدروالکلی برگ Avicennia marina بدلیل حضور انواع ترکیبات ضد دردی نظیر استروئیدها، فیتوالکسین ها، فلاونوئیدها، اسیدهای کربوکسیلیک، ایریدوئیدها، تری ترپن ها و تانین ها و کاربرد آن در طب سنتی جهت تسکین درد ضروری به نظر می رسد. گیاه مانگرو دارای اثرات ضدمالاریا، سایتوتوکسیک، ضد سرطانی و ضد توموری می باشد. با توجه به روند رو به رشد استفاده از گیاهان دارویی، وجود ترکیبات بیولوژیکی فعال موجود در گیاه حرا، وجود اکوسیستم بسیار غنی مانگرو و نحوه رویش منحصر به فرد این گیاه در استان بوشهر لذا در تحقیق حاضر اثرات ضد دردی گیاه حرا با استفاده از تست فرمالین در موش های صحرایی مورد بررسی قرار گرفت.
در این پژوهش 24 موش صحرایی نژاد ویستار با وزن 200-180 گرم استفاده شدند. حیوانات مورد استفاده به 4 گروه شش تایی شامل شاهد، کنترل (گروه دریافت کننده مرفین به تنهایی به مقدار 2 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم) و آزمون (گروه های دریافت کننده عصاره هیدروالکلی برگ گیاه حرا به میزان 200.و 400 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) تقسیم شدند. تزریق عصاره به صورت داخل صفاقی و 15 دقیقه قبل از شروع آزمون فرمالین انجام گردید. دقایق 5-0 و 60-20 به ترتیب به عنوان مراحل حاد و مزمن درد در نظر گرفته شدند. داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 19 آنالیز شدند.
نتایج حاصل از پژوهش حاضر نشان می دهد که گیاه مانگرو در مرحله اول درد ناشی از فرمالین که نوعی درد حاد محسوب می شود اثری نداشت اما اثر آن بر مرحله دوم درد که نوعی درد مزمن است معنی دار می باشد (05/0P<) و این اثر با اثر مرفین همخوانی داشت. بنابراین عصاره گیاه حرا به صورت معنی داری احساس درد را در فاز التهابی ناشی از فرمالین کاهش داد که این اثر ممکن است به علت وجود روغن های اسانسی موجود در حرا باشد که دارای اثرات ضد دردی می باشد.
عصاره هیدروالکلی برگ گیاه مانگرو دارای اثرات ضد دردی به خصوص در فاز مزمن تست فرمالین می باشد که این اثر ممکن است به دلیل وجود فلاونوئید و تانن موجود در گیاه باشد که در گذشته اثرات ضد دردی آن شناخته شده است.

افرادی که به انواع خاصی از موسیقی گوش می دهند، متناسب با ویژگی های شخصیتی، حالات هیجانی و واکنش های فیزیولوژیکی متفاوتی را تجربه می کنند. این تحقیق با هدف تعییین تاثیر هیجانی انواع موسیقی بر پاسخ های قلبی- عروقی در افراد مبتلا به فشارخون بالای اولیه در مقایسه با افراد سالم براساس سیستم های مغزی- رفتاری انجام شد.
113 نفر از بیماران مرد مبتلا به فشار خون بالای اولیه و 98 مرد سالم، پرسشنامه سیستم های مغزی – رفتاری Carver و White (فرم کوتاه) را تکمیل نمودند. سپس بر اساس نمره های نهایی، افراد بیمار و سالم به دو گروه (با وی‍ژگی شخصیتی سیستم بازداری رفتاری Behavioral Inhibition Systemو سیستم فعال ساز رفتاری Behavioral Approach System) تقسیم شدند که شامل50 مرد بیمار مبتلا به فشار خون بالای اولیه (25 نفر BIS و 25 نفر BAS) و 50 مرد سالم (25 نفر BIS و 25 نفر BAS) بودند که به شیوه در دسترس انتخاب شدند. (دامنه سنی 50-30 و میانگین 42 سال). ابتدا، فشار خون و تعداد ضربان قلب آزمودنی ها قبل از ارائه هر گونه محرکی ثبت شد. سپس، به آزمودنی ها موسیقی با ریتم آرام القا شد بعد از 15 دقیقه استراحت به همراه یک تکلیف شناختی، موسیقی با ریتم تند القا شد. میزان فشار خون و ضربان قلب آزمودنی ها پس از ارائه هر دو موسیقی اندازه گیری و ثبت شد.
نتایج نشان داد که بیماران BAS کاهش بیشتری را در فشار خون سیستولیک و ضربان قلب نسبت به بیماران BIS بعد از ارائه موسیقی با ریتم آرام بدست آوردند و افراد سالم BAS نیز کاهش بیشتری را در هنگام ارائه موسیقی با ریتم آرام در مولفه های فشارخون سیستولیک و ضربان قلب، نسبت به افراد سالم BIS بدست آورده اند اما با اینکه موسیقی با ریتم تند بر روی شاخص های فیزیولوژیکی موثر بود اما باعث بوجود آمدن تفاوت های معنی دار در هیچ یک از دو گروه نشده است.
بر اساس نتایج بدست آمده، افراد BIS عواطف منفی بیشتری نسبت به افراد BAS تجربه می کنند. بنابراین، میتوان از شیوه های القای خلق، در راستای بهبود سلامت این افراد بهره گرفت.

آمبولی ریوی حجیم اختلالی تهدیدکننده حیات با مرگ و میر بالاست. آمبولی ریوی حجیم به صورت انسداد 50٪ یا بیشتر شریان های ریوی اصلی یا مسدود شدن 2 یا بیشتر از شرایین لوبار تعریف می شود. بیماران اغلب در ساعتهای اولیه در اثر نارسایی بطن راست می میرند. بنابراین یافتن علایم اختلال عملکرد بطن راست در شک تشخیصی اولیه آمبولی ریوی حجیم در مطالعات اولیه از قبیل سی تی اسکن اسپیرال، در مبتلایان به علایم تنفسی مفید خواهد بود. هدف ما از این مطالعه یافته های سی تی آنژیوگرافی اختلال عملکرد بطن راست در بیماران مبتلا به آمبولی ریوی حاد حجیم می باشد.
در یک مطالعه تحلیلی، بر روی 80 نفر و به کمک دستگاه سی تی آنژیوگرافی مولتی اسلایس در بخش سی تی آنژیوگرافی مرکز آموزشی و درمانی شهید مدنی شهر تبریز، 40 بیمار مبتلا به آمبولی ریوی حجیم و 40 بیمار با سی تی آنژیوگرافی نرمال مورد بررسی قرار گرفتند و حداکثر محور کوتاه بطن راست و بطن چپ و نسبت آنها و نیز قطر ورید ازیگوس و اجوف فوقانی مورد بررسی قرار گرفت.
میانگین حداکثر قطر کوتاه بطن راست در گروه مورد نسبت به گروه شاهد بالاتر بوده و این رابطه از نظر آماری معنی دار بود (05/0>p). میانگین نسبت حداکثر قطر کوتاه بطن راست و بطن چپ در گروه مورد نسبت به گروه کنترل بالاتر و این رابطه معنی دار بود (05/0>p). میانگین قطر ورید اجوف فوقانی و ورید آزیگوس در گروه مورد نسبت به گروه کنترل بالاتر بوده و رابطه معنی دار بود (05/0> p).
ارزیابی یافته های افزایش پس بار بطن راست در سی تی اسکن می تواند در پیش بینی آمبولی ریوی شدید و اقدامات تشخیصی و درمانی سریعتر و کاهش مرگ و میر ناشی از آن موثر باشد.

بیماری های قلبی عروقی شایع ترین علل مرگ دراکثر نقاط جهان را تشکیل می دهند،.دراین مطالعه تاثیردو روش درمانیEECP و بازتوانی قلبی بر پارامترهای بالینی و مارکرهای التهابی دردرمان بیماران عروق کرونر مورد مقایسه قرار گرفت.
44 بیمار مبتلا به بیماری عروق کرونری قلب بعد از ارجاع توسط کاردیولوژیست ودارا بودن معیارهای ورود به مطالعه در دو گروه:{EECP بیست جلسه یک ساعته (22نفر) و بازتوانی قلبی بیست جلسه طبق پروتکل مشخص (22نفر)} مورد بررسی قرار گرفتند. قبل وبعد از مداخله اطلاعات بیماران در فرم های مربوطه جمع آوری و مورد آنالیز آماری قرار گرفتند. پیامدهای اولیه به صورت بهبود بالینی یا کاهش hs-CRP و اندوتلین1 و افزایش سطح NO بعد از مداخله بودند.
20 درصد از بیماران زن و 80 درصد مرد بوده و در محدوده سنی 75-35 سال قرار داشتند. میانگین hs-CRP در گروه EECP، از 7/0± 52/1 به g/mlμ 4/0± 27/1 و در گروه بازتوانی قلبی از 6/0± 98/1 بهg/mlμ 6/0± 75/1 کاهش یافت. میانگین سطح سرمیNO در گروه EECP، از99/0±87/7 به ng/lit 27/1±21/8 و در گروه بازتوانی قلبی از49/6±28/8 به ng/lit 26/6±31/8 افزایش یافت، کاهش اندوتلین1 هم در داخل گروه ها مشاهده شد ولی درکل مقایسه بین دو گروه از لحاظ آماری معنی دار نبودند (38/0=P).
در نمونه مورد مطالعه در هر دو مودالیته بازتوانی قلبی و EECP بهبود کلاس آنژین و کیفیت زندگی بیماران عروق کرونری مشاهده شد. همچنین بهبود پارامترهای بیوشیمیایی (افزایش نیتریک اکسید، کاهش آندوتلین1 و کاهش hs-CRP) در این بیماران مشاهده شد، ولی هیچ گونه ارجحیتی در رویکرد درمانی نسبت به یکدیگر مشاهده نشد.

تشنج به صورت تخلیه های الکتریکی غیر طبیعی و ناگهانی در کورتکس مغز بروز می کند و در صورتیکه بیش از دو بار اتفاق افتد صرع (اپی لپسی) به آن اطلاق می شود. نتایج مطالعات زیادی که در مورد شیوع صرع شده است به دلیل اختلاف روش های مطالعه تا حدی متفاوت می باشند. هدف از این مطالعه تعیین شیوع و نوع صرع در شهر تبریز می باشد.
طی یک مطالعه توصیفی و مقطعی تعداد 4300 نفر از جمعیت شهر تبریز در سال 89، با مراجعه خانه به خانه از نظر شیوع صرع مورد بررسی قرار گرفتند. در موارد احتمالی صرع شرح حال و معاینه کامل بعمل آمده و یافته های مختلف در این بیماران ارزیابی شدند.
از 4300 نفر مورد بررسی، 9/46% نفر مذکر و 1/53% نفر مونث بودند. 8 نفر (18/0%) مبتلا به صرع با شیوعی برابر 86/1 در هر هزار نفر بودند. شیوع صرع در جنس مذکر و مونث به ترتیب برابر 47/2 و 31/1 در هر 1000 نفر بود. شیوع صرع در رده سنی زیر 9-0 سال برابر 74/1 در هر هزار نفر، در 29-20 سال برابر 94/2 در هر 1000 نفر، در رده سنی 39-30 سال برابر 84/2 در هر 1000 نفر، در رده سنی 59-50 سال برابر 3 در هر 1000 نفر و در رده سنی ≥80 سال برابر 8/23 در هر 1000 نفر می باشد. 5/62% از افراد مبتلا، مذکر با میانگین سنی 69/24±79/35 سال بود. تشنج تونیک (86/42%) و تونیک کلونیک (57/28%)شایعترین نوع بودند.
در مطالعه حاضر شیوع کلی صرع نسبت به اغلب مطالعات اپیدمیولوژیک سایر کشورها کمتراست. همچنین شیوع در مردان بیشتر از زنان بود که با تعدادی از مطالعات متفاوت می باشد. تفاوت های موجود می تواند ناشی از تفاوت های منطقه ای و سطح بهداشت و آگاهی مردم در منطقه باشد.

زمینه و ا گوش یکی از اعضای مهم هر انسان است که حس شنوایی و تعادل را تامین می کند. شنوایی در انسان عمده ترین نقش را در ارتباط فرد با جامعه و محیط دارد. گوش میانی به دلیل موقعیت آناتومیکی و فونکسیون خود در انتقال صوت از اهمیت بسیاری برخوردار است. اوتیت میانی مزمن می تواند باعث خوردگی استخوانچه های گوش میانی و در نتیجه کاهش شنوایی عمده شود و فرد را دچار اختلال ارتباطی نماید. در این مطالعه ضایعات استخوانچه ای در بیماران با اوتیت مدیای مزمن بررسی شد.
این مطالعه گذشته نگر در 196 بیمار مبتلا به اوتیت میانی مزمن بستری شده در طی 2 سال انجام شد.
از 196 بیمار مبتلا به اوتیت میانی مزمن، (29%)56 بیمار دچار ضایعات استخوانچه ای بودند و از 56 بیمار مذکور (59%) 33 مورد کلستئاتوما داشتند. همچنین بیش از نصف ضایعات به صورت ضایعات ترکیبی در 2 یا 3 استخوانچه وجود داشتند که از این میان سهم استخوانچه سندانی بیش از سایر استخوانچه ها بود. بیشترین ضایعات استخوانچه ای در رده سنی 11 تا 30 سال بود و بیشترین درگیری استخوانچه ای نیز در این سنین مربوط به استخوانچه سندانی بود.
بر اساس یافته های این مطالعه خوردگی استخوانچه های یکی از عوارض شایع اوتیت میانی مزمن است و تشخیص به موقع و استفاده از درمان مناسب می تواند کاهش چشمگیری در عوارض، مخصوصا عوارض استخوانچه ای داشته و در نتیجه از تشدید کاهش شنوایی جلوگیری کند.

سرطان دهانه رحم، شایع ترین سرطان و عمده ترین عامل مرگ و میر زنان در کشورهای درحال توسعه می باشد. به منظور کاهش تلفات، پاپ اسمیر یک روش غربالگری ساده، برای تشخیص عفونت و جستجوی تغییرات پیش سرطانی می باشد. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین آگاهی و عملکرد زنان منطقه هریس در مورد سرطان دهانه رحم و پاپ اسمیر انجام شد.
این مطالعه توصیفی در سال 1391 بر روی 333 زن متاهل 15 ساله و بالاتر مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهرستان هریس انجام شد. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه پژوهشگر ساخته بود که توسط زنان تکمیل شد. روایی و پایایی پرسشنامه مورد ارزیابی قرار گرفت. داده ها پس از گردآوری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS(نسخه16) و آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
128 نفر (4/38%) افراد در مورد سرطان دهانه رحم آگاهی داشتند و 203 نفر(61 %) در مورد این بیماری آگاهی نداشتند. 8/49% از زنان (تقریبا نیمی از آنان)، یکبار تست پاپ اسمیررا انجام داده بودند و نیمی دیگر این تست را انجام نداده بودند.
با توجه به عدم آگاهی اکثریت زنان (61 درصد) این منطقه و عملکرد نسبتا مطلوب آنان، به نظر می رسد اجرای برنامه های آموزشی وسیع به منظور افزایش سطح آگاهی، دانش و بهبود عملکرد زنان در پیشگیری از بروز بیماری سرطان دهانه رحم ضروری باشد.

صرع یک اختلال بسیار شایع است که علت عمده مرگ و میر در بیماران سرتاسر جهان است. گیاه سنجد دارای فعالیت آنتی اکسیدانی و ضد التهابی است. اثرات این گیاه بر تشنج ناشی از پنتیلن تترازول هنوز مورد مطالعه قرار نگرفته است. این مطالعه، اثرات عصاره برگ سنجد را بر تشنج ناشی از پنتیلن تترازول در موش سوری نر مورد بررسی قرار می دهد.
30 سر موش سوری نر بالغ (g 5±30) بطور تصادفی به 5 گروه شامل کنترل، نرمال سالین، فنوباربیتال و گروه های دریافت کننده عصاره در دوزهای 200 و 400 mg/Kg دسته بندی شدند. به گروه ها فنوباربیتال با دوز 3 mg/kg، عصاره سنجد 200 و 400 mg/kg، 2 ساعت قبل از تزریق PTZ و 1 ml/kg نرمال سالین به مدت یک هفته به صورت داخل صفاقی تزریق شد (n =6 در هر گروه). القاء تشنج بوسیله ی تزریق محلول 1% PTZ به ورید دمی موش ها انجام شد. یافته ها با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه با سطح معنی داری 05/0 P< مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج نشان دادند که تزریق عصاره در دوزهای 200 و 400 mg/Kg آستانه تشنج القاء شده توسط PTZ را در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی داری افزایش داد (001/0P<).
یافته های ما نشان می دهد که مصرف عصاره هیدرواتانولی برگ گیاه سنجد دارای اثر افزایشی آستانه بروز تشنج می باشد که این اثر ممکن است بواسطه ایجاد تداخل با سیستم های مهاری و تحریکی، مکانیسم های آنتی اکسیدانی و مهار کانالهای یونی صورت بپذیرد.

عنکبوتهای بیوه از گونه های سمی و خطرناک خانواده عنکبوتیان می باشند که پراکنش جهانی دارند. در اکثر کشورهای دنیا گزش توسط این عنکبوتها شیوع فراوانی دارد. با توجه به اینکه در استان آذربایجان شرقی وجود عنکبوت بیوه شناسائی نشده بود، ما بر آن شدیم که این موارد را گزارش نمائیم.ما در این گزارش به معرفی 4 بیمار می پردازیم که از منطقه اطراف کلیبر و اهر در استان آذربایجان شرقی کشور ایران، دچار گزش توسط این عنکبوت شده و به اورژانس مرکز استان با شکایت گزش عنکبوت سیاه رنگ اعزام شده بودند. با توجه به علائم بیماران مذکور و با شک به گزش عنکبوت بیوه به محل زندگی بیماران مراجعه کرده و توانستیم عنکبوت را در گندم زارهای اطراف آبش احمد از توابع شهر کلیبر که محل گزش 3 مورد از بیماران مذکور بود، شکار نمائیم. در بررسی عنکبوت شکار شده در آزمایشگاه جانورشناسی دانشگاه تبریز مشخص گردید که عنکبوت شکار شده از نوع عنکبوتهای بیوه و گونه آن dahli می باشد. گزش عنکبوتهای بیوه منجر به تحریک عصبی و کریز فشار خون و تاکیکاردی و همچنین اسپاسم عضلات بدن و درد شدید در بیماران می گردد، که نیاز به بستری و درمان های حمایتی و در برخی موارد استفاده از پادزهر وجود دارد.