فصلنامه بتن ایران
پیاپی 14 (تابستان 1383)

سازه های بتنی سنتی معمولا با فولاد غیر پیش تنیده مسلح می شوند. فولاد بطور مختصر در مقابل خوردگی به وسیله قلیای بتن محافظت می شود و معمولا سبب دوام خدمت پذیری سازه می گردد. برای خیلی از سازه هایی که در محیط های مهاجم، از قبیل سازه های دریایی، پل ها یا پارکینگ هایی که در معرض نمک های یخ زدا قرار می گیرند. ترکیب رطوبت، افزایش دما و محیط کلریدی، قلیای بتن را کاهش می دهد و سبب خوردگی فولادهای پیش تنیده و میلگردهای آن می شود. فرآیند خوردگی نهایتا سبب تخریب بتن و کاهش خدمت پذیری عضو می گردد...

در بسیاری از پروژه های دریایی بتن ریزی زیر آب یک فناوری مورد تقاضا و دشوار بوده که عمدتا در برنامه زمان بندی پروژه یک مسیر بحرانی تلقی می شود. لذا مستلزم داشتن برنامه ریزی دقیق می باشد. بخش بتن ریزی زیر آب در یک پروژه در واقع جایی است که طراحی ماهرانه و برنامه ریزی دقیق و حساب شده در آن می تواند موجب کاهش احتمال بروز خطر و نیز قیمت تمام شده گردد. در این مقاله ملاحظات فنی در تولید، حمل، بتن ریزی، محافظت و نیز فشار شکل گیری بتن زیر آب مورد بحث و بررسی قرار می گیرد.

اجرای بتن ریزی بستگی خاصی به کارآیی و ویژگی هایی زا جمله همگنی وعدم ظهور پدیده جدایی دانه ها خواهد داشت. امروزه اهمیت کارآیی بتن به طور گسترده ای پذیرفته شده و تاثیر عواملی همچون نسبت آب به سیمان و با میزان افزودنی ها، کاملا شناخته شده اند. در این راستا گرچه بتن فوق روان، نقطه عطفی در صنعت بتن محسوب می گردد، لیکن با اطلاعات موجود هنوز رفتار روانی این نوع بتن و ارزیابی کارآیی آن بر مهندسین کاملا روشن نگردیده است. در این تحقیق جهت بررسی تاثیر متغیرهایی همچون نسبت آب به سیمان و مقدار روان سازهای ممتاز بر رفتار روانی اسلامپ، روانی تصحیح شده اسلامپ، روانی لرزشی و آزمایش دو نقطه ای صورت گرفته که نتایج حاصله مبین آن است که: در صورت افزایش آب و مواد روان ساز ممتاز از مقدار بحرانی آنها، تغییر شکل بتن بطور قابل ملاحظه ای کاهش یافته و در نتیجه مخلوطی ناپایدار و پدیده جدایی دانه ها عارض می گردد...

امروزه استفاده از فن آوری ها و مصالح نوین در ساخت و ساز گسترش فراوانی یافته است. از جمله این مصالح که جایگاه ویژه ای در ساخت و ساز به خود اختصاص داده اند الیاف تقویت کننده را می توان نام برد. استفاده از بتن الیافی در جایی که سرعت اجرای بالا مد نظر باشد و یا شاتکریت بتن روی سطوحی که اجرای آرماتوربندی در آن مشکل باشد، کاربرد دارد.

سالهاست که در صنعت ساختمان، از میلگردهای فولادی، برای تسلیح اعضای سازه های بتنی استفاده می شود. به طور کلی، فولاد، کاربری مناسبی از خود نشان داده اما در شرایط محیطی مهاجم، به سبب خوردگی فولاد، زوال سازه سریع و مصیبت بار است. در سالهای اخیر، استفاده از مصالح جایگزین فولاد، برای بتن تحت شرایط محیطی مهاجم، افزایش یافته است. بهره گیری از آرماتورهای FRP. راه مناسبی در حل این معضل شناخته شده است زیرا مصالح FRP در محیط های اسیدی، پایایی و دوام خوبی از خود نشان می دهند. .،