فهرست مطالب

پایش - سال دهم شماره 3 (پیاپی 39، تابستان 1390)

مجله پایش
سال دهم شماره 3 (پیاپی 39، تابستان 1390)

  • تاریخ انتشار: 1390/04/10
  • تعداد عناوین: 10
|
  • علی منتظری، سپیده امیدواری، سیدعلی آذین، افسون آیین پرست، کتایون جهانگیری، ژیلا صدیقی، مهدی عبادی، فرانک فرزدی، فرزانه مفتون، مریم سادات وحدانی نیا صفحه 315
    برای شناخت وضعیت و معضلات موجود سلامت در جامعه و تصمیم گیری در خصوص نحوه ارتقای آن، اختصاص منابع و کارآیی برنامه های نظام سلامت به اطلاعات مناسب نیاز است.
    هدف اصلی این مطالعه بررسی درک مردم ایران از سلامت بود. در این راستا تلاش شد ارزیابی مردم ایران از وضعیت سلامت جسمانی، سلامت روان، سلامت اجتماعی و وضعیت کلی سلامت خود و رفتارهای زمینه ساز سلامتی و سبک زندگی آنان به تصویر کشیده شود.
    این مطالعه از نوع «مقطعی» و جمعیت هدف آن شامل کل جمعیت 18 تا 65 سال کشور ایران بود. جمعیت تحت مطالعه به صورت نمونه گیری چند مرحله ای وارد مطالعه شدند. حجم نمونه در کل کشور 24000 نفر برآورد شد که سهم هر استان حداقل 800 نمونه بود. با این وجود برای جلوگیری از ریزش نمونه ها تلاش شد در هر استان تعداد بیشتری مورد پرسشگری قرار گیرند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه ای بود که با بهره گیری از نظرات متخصصان و پرسشنامه های بین المللی تهیه شد. اعتبار ظاهری، روایی محتوی و پایایی پرسشنامه مورد بررسی قرار گرفت و تایید گردید. پرسشنامه نهایی شامل 8 سؤال جمعیتی و 20 سؤال در حیطه سلامت بود.
    به نظر می رسد اجرای این مطالعه علاوه بر تولید دانش بومی بتواند به شناسایی حیطه های نیازمند مداخله به منظور ارتقای سلامت مردم کمک کند و بستری جهت تدوین استانداردهای نیازسنجی و اولویت بندی پژوهش در مقوله سلامت فراهم نماید.
    کلیدواژگان: سلامت، مردم، ایران
  • فرانک فرزدی، فرزانه مفتون، افسون آیین پرست، سیدعلی آذین، سپیده امیدواری، کتایون جهانگیری، ژیلا صدیقی، مهدی عبادی، علی منتظری، مریم سادات وحدانی نیا صفحه 323
    رضایت از خدمات، شاخص مناسبی برای سنجش کیفیت خدمات و نحوه ارائه آن، از نظر گیرندگان خدمت است که تطبیق کالا یا خدمت را با نیازها و انتظارات مشتریان امکان پذیر می سازد. رضایت سنجی در مدیریت سلامت علاوه بر تامین اطلاعات مورد نیاز برای ارتقای سطح خدمات بهداشتی درمانی به دلیل اثر عوامل روانی و ذهنی بر سلامت موجب ارتقای سطح سلامت افراد به طور غیرمستقیم نیز می شود. در این مطالعه میزان رضایت کلی افراد کشور از خدمات بهداشتی درمانی بدون در نظر گرفتن خدمت و یا مرکز و یا دوره زمانی خاص بررسی شده است. اثر ویژگی های افراد مورد مطالعه و اطلاعات عمومی آنان در زمینه بهداشت و سلامت و همچنین وضعیت ابتلا به بیماری مزمن، بر روی میزان رضایت آنان از خدمات نیز در این مطالعه سنجش شده است.
    این مطالعه از نوع مقطعی بوده که در آن داده ها از 27883 نفر از افراد 18 تا 65 سال در سطح کشور جمع آوری شدند.
    نتایج نشان دادند 20.7 درصد از افراد مورد مطالعه از خدمات بهداشتی درمانی کشور رضایت زیاد و یا خیلی زیاد داشته اند و 63.2 درصد رضایت خود را از خدمات بهداشتی درمانی اصلا و یا خیلی کم اظهار نموده اند. نتایج حاصل از بررسی عوامل مختلف بر میزان رضایت از خدمات به صورت تعدیل شده نیز نشان دادند بهبود دسترسی افراد جامعه به خدمات از ابعاد اقتصادی و اطلاعاتی و افزایش اطلاعات افراد در زمینه بهداشت و درمان می تواند موجب افزایش رضایت از خدمات بهداشتی درمانی شود. این امر در کنار بهبود کیفیت خدمات و نحوه ارائه آن می تواند میزان رضایت را به نحو چشمگیری افزایش دهد.
    کلیدواژگان: خدمات بهداشتی، درمانی، رضایتمندی، دانش سلامت، ایران
  • کتایون جهانگیری، ژیلا صدیقی، سیدعلی آذین، سپیده امیدواری، افسون آیین پرست، مهدی عبادی، فرانک فرزدی، فرزانه مفتون، علی منتظری، مریم سادات وحدانی نیا صفحه 331
    یکی از راهکارهای ارتقای کیفیت خدمات بهداشتی درمانی، بررسی دیدگاه های گیرندگان خدمات است. بدین منظور، مطالعه حاضر با هدف بررسی دیدگاه های مردم ایران در خصوص نقش پزشکان و متخصصان علوم بهداشتی بر سلامت جامعه انجام شده است. این مطالعه از نوع مقطعی و نمونه گیری به صورت چند مرحله ای انجام شد. گروه هدف جمعیت 18 تا 65 سال کشور بودند.جمعیت مطالعه 27883 نفر بود که در 30 استان کشور مورد پرسشگری قرار گرفتند. از جمعیت مطالعه 27625 نفر به سؤال مربوط به نقش پزشکان و متخصصان علوم بهداشتی در سلامت مردم پاسخ دادند.
    25.9 درصد نقش پزشکان و متخصصان علوم بهداشتی در سلامت مردم را بسیار زیاد، 2/45 درصد زیاد، 3/21 درصد نه کم و نه زیاد، 8/5 درصد کم و 8/1 درصد فاقد نقش تاثیر گذار بر سلامت جامعه می دانستند. بررسی های موجود نشان دادند که بین نقش پزشکان و متخصصان علوم بهداشتی در سلامت جامعه و کلیه متغیرهای مورد بررسی ارتباط معنی دار وجود دارد. نیز یک سوم جمعیت مطالعه برای پزشکان و متخصصان علوم بهداشتی نقشی قائل نبودند و یا از نقشی که در سلامت جامعه ایفا می کنند، اطلاعی نداشتند که این امر می تواند بیانگر علل عدم مراجعه به پزشکان و متخصصان علوم بهداشتی در پی مواجهه با بیماری ها و مشکلات مرتبط با سلامت باشد. برای این امر علل متعددی را می توان برشمرد که در مقاله بدان ها اشاره شده است.
    کلیدواژگان: دیدگاه های مردم ایران، نقش پزشکان و متخصصان علوم بهداشتی، سلامت جامعه
  • افسون آیین پرست، فرانک فرزدی، فرزانه مفتون، سیدعلی آذین، سپیده امیدواری، کتایون جهانگیری، ژیلا صدیقی، مهدی عبادی، علی منتظری، مریم سادات وحدانی نیا صفحه 337
    سلامت یک واژه آشنا در زندگی روزمره همه انسانهاست که باید فعالیت های مؤثری در جهت حفظ و ارتقای سطح آن صورت گیرد. یکی از عناصر ضروری برای ارتقای سطح سلامت، دانش افراد جامعه در زمینه مسایل مرتبط با سلامتی است. این مطالعه با هدف بررسی میزان اطلاعات عمومی افراد در زمینه سلامت و عوامل مؤثر بر آن انجام گرفته است. این مطالعه از نوع «مقطعی» بوده و جمعیت هدف عبارت از کل جمعیت 18 تا 65 سال کشور ایران بودند. جمعیت تحت مطالعه به صورت نمونه گیری چند مرحله ای وارد مطالعه شدند. حجم نمونه در کل کشور 24000 نفر برآورد شد که برای جلوگیری از ریزش نمونه ها 27883 نفر مورد پرسشگری قرار گرفتند. نتایج مطالعه نشان دادند که اطلاعات اکثر افراد (8/47 درصد) در زمینه سلامت در حد متوسط است. کلیه متغیرهای جمعیتی مورد بررسی شامل سن، جنس، وضعیت تاهل، میزان تحصیلات، شغل و سطح درآمد با میزان اطلاعات افراد ارتباط آماری معناداری داشتند (0.001>P). بررسی متغیرهای نشان دهنده سطح سلامت شامل سلامت خود گزارشی و ابتلا به بیماری های مزمن نشان داد که این دو متغیر نیز با میزان اطلاعات افراد ارتباط دارند (0.0001>P). رادیو و تلویزیون به عنوان اولین منبع اطلاعاتی مؤثر مورد استفاده توسط افراد جامعه عنوان گردیدند. شناسایی سطح و میزان ارتباط این متغیرها بر میزان اطلاعات و نهایتا سطح سلامت افراد به مدیران نظام بهداشت و درمان کمک خواهد کرد تا فعالیت های ارتقای سطح سلامت را هدفمندتر و مؤثرتر مدیریت کنند.
    کلیدواژگان: سلامت، دانش خودگزارشی، دانش ذهنی، اطلاع رسانی، ایران
  • فرزانه مفتون، فرانک فرزدی، افسون آیین پرست، سیدعلی آذین، سپیده امیدواری، کتایون جهانگیری، ژیلا صدیقی، مهدی عبادی، علی منتظری، مریم سادات وحدانی نیا صفحه 347
    ارتقای سطح سلامت آحاد جامعه اهداف مهم نظام سلامت هر کشوری را تشکیل می دهد. در این رابطه حقوقی که به مردم تعلق می گیرد، بخشی از وظایف و مسئولیت های نظام سلامت را مشخص می نماید. اما نکته بارزی که می تواند موضوع استفاده از خدمات سلامت را دچار چالش نماید مسئولیت افراد جامعه در قبال سلامت خود است. سازمان های بیمه گسترده ای وجود دارند که برخورداری از منافع آنان و پوشش بیمه ای مربوط منوط به این امر است که بیمار مسئولیت هایی را به انجام رساند. عدالت اجتماعی و صرف منابع جهت ارائه خدمات بهداشتی از منظر تئوری های مختلف منجر به تفاوت هایی در لحاظ مسئولیت سلامت برای افراد جامعه می شود، به طوری که بسته خدمات اساسی سلامت برای افراد جامعه و فرآیند های اولویت بندی خدمات را تحت تاثیر قرار می دهد. در مطالعه حاضر مسئولیت سلامت افراد از نظر جامعه مورد بررسی قرار گرفته است. این مطالعه از نوع «مقطعی» بوده و جمعیت هدف افراد 18 تا 65 سال کشور ایران بودند. جمعیت تحت مطالعه به صورت نمونه گیری چند مرحله ای وارد مطالعه شدند. نمونه گیری مرحله اول به صورت طبقه ای بوده و در این مرحله کل جمعیت کشور ایران به تفکیک استان ها طبقه بندی شدند. نمونه گیری مرحله دوم نیز به صورت خوشه ایانجام شده است و 27883 نفر مورد مطالعه قرار گرفته اند. میانگین سنی آنها 33.67 سال، با انحراف معیار 11.8 سال و میانگین سال های تحصیلات 11 سال با انحراف معیار 4.4 بود و 48.8 درصد مذکر و 50.4 درصد مؤنث بودند. تقریبا 52 درصد از افراد مورد مطالعه اظهار نموده اند مسئولیت سلامت افراد با «خود فرد» بوده یا «تا حد زیادی با خود فرد» است. نتایج نشان دادند که سن، تحصیلات، جنسیت، درآمد، اهمیت به سلامتی، میزان اطلاعات عمومی سلامت و ابتلا به بیماری مزمن با انتساب مسئولیت سلامت افراد به «دولت» رابطه آماری معنی داری دارند، ولی وضعیت تاهل و اشتغال دارای رابطه آماری معنی دار نبودند. اهمیت ارتقای سطح آگاهی و احساس مسئولیت در رابطه با سلامت در افراد جامعه با توجه به نقش این عوامل در صرف بهینه منابع در بخش سلامت و حتی در جذب منابع برای این بخش بارزتر می شود.
    کلیدواژگان: مسئولیت سلامت، جامعه، بیمار، عدالت اجتماعی، شیوه زندگی
  • مریم سادات وحدانی نیا، مهدی عبادی، سیدعلی آذین، افسون آیین پرست، سپیده امیدواری، کتایون جهانگیری، ژیلا صدیقی، فرانک فرزدی، فرزانه مفتون، علی منتظری صفحه 355
    ارزیابی سلامت توسط فرد یا سلامت خودگزارشی (Self-rated health) به عنوان یک شاخص شناخته شده بین المللی در تحقیقات سلامت همگانی و اپیدمیولوژی دارای کاربردی گسترده است. این مطالعه مقطعی بر آن بوده است تا به بررسی سلامت گزارش شده توسط افراد در ایران بپردازد.
    با طراحی مطالعه ای مقطعی افراد در سنین 65-18 سال بعنوان جمعیت هدف مورد مطالعه قرار گرفتند. نمونه گیری به روش طبقه بندی شده خوشه ایبه تفکیک استان های کشور انجام شد. سطح سلامت با استفاده از یک سؤال «در حال حاضر سلامت خود را چگونه ارزیابی می کنید؟» اندازه گیری شد. سایر متغیر های مورد نیاز نیز با استفاده از ابزار طراحی شده جمع آوری شد. در مجموع، 27883 نفر مورد مطالعه قرار گرفته و میانگین سنی جمعیت 7/32 سال (11.8= انحراف معیار) بود. بیشتر افراد وضعیت سلامت خود را «بسیار خوب» (17.5 درصد) و «خوب» (54 درصد) ارزیابی نموده و وضعیت سلامت در سطح «بسیار بد» 0.8 درصد گزارش شد. نتایج تحلیل رگرسیون لجستیک نشان داد عوامل اقتصادی اجتماعی از قبیل وضعیت اشتغال، سطح درآمد و شهر محل سکونت تاثیر بسزایی بر سطح سلامت افراد دارد.
    نتایج این مطالعه جمعیتی نشان داد بیشتر مردم ایران (71.5 درصد) سلامت خود را بصورت «بسیار خوب یا خوب» ارزیابی می نمایند. انجام مطالعات دوره ای بررسی سطح سلامت جمعیت با درنظرداشتن عوامل تاثیرگذار بر سلامت به وی‍‍ژه از منظر تعیین کننده های اقتصادی اجتماعی توصیه می شود.
    کلیدواژگان: سلامت، وضعیت سلامتی، ادراک سلامت، مطالعه جمعیتی، ایران
  • مهدی عبادی، مریم سادات وحدانی نیا، سیدعلی آذین، افسون آیین پرست، سپیده امیدواری، کتایون جهانگیری، ژیلا صدیقی، فرانک فرزدی، فرزانه مفتون، علی منتظری صفحه 365
    مصرف دخانیات یکی از عوامل خطر مهم و افزایش دهنده بار کلی بیماری ها در دنیا خصوصا در ارتباط با بیماری های مزمن و غیرواگیری چون بیماری های قلبی عروقی، بیماری های تنفسی، سرطان و سکته مغزی است.
    این مطالعه مقطعی بر آن بوده است تا به بررسی شیوع مصرف دخانیات در ایران بپردازد و طی آن افراد در سنین 65-18 سال به عنوان جمعیت هدف مورد مطالعه قرار گرفتند. شیوع مصرف دخانیات با استفاده از یک سؤال «آیا دخانیات (سیگار، قلیان، پیپ) مصرف می کنید؟» اندازه گیری شد. سایر متغیر های مورد نیاز نیز با استفاده از ابزار طراحی شده جمع آوری شد. در مجموع، 27883 نفر مورد مطالعه قرار گرفته و میانگین سنی جمعیت 32.7 سال (11.8= انحراف معیار) بود. نتایج نشان دادند 74.6 درصد از جمعیت 65-18 ساله ایرانی، غیرسیگاری هستند و از افراد سیگاری، 10.4 درصد روزانه 5-1 نخ، 8.5 درصد روزانه 10-6 نخ، 4.6 درصد روزانه 20-11 نخ و 5/1 درصد بیش از 20 نخ سیگار می کشند. همچنین مصرف سیگار در استان های اصفهان، ایلام، خراسان رضوی، کرمانشاه و همدان کمتر از میانگین کشوری و در استان های بوشهر، زنجان، قزوین، کرمان و لرستان بیشتر از میانگین کشوری است. نتایج تحلیل رگرسیون لجستیک نشان داد سن، تحصیلات، جنسیت، شغل و وضعیت تاهل با متغیر سیگار کشیدن ارتباط معنی دار دارند. با توجه به یافته های این مطالعه پیشنهاد می گردد مطالعات متمرکزتری خصوصا در ارتباط با فرهنگ خاص هر منطقه و دلایل گرایش بیشتر در استان های با شیوع بالای مصرف سیگار در مقایسه با سایر استان های کشور، انجام گردد تا بتواند داده های لازم را در زمینه مقابله مؤثرتر در این ارتباط فراهم آورد.
    کلیدواژگان: شیوع، دخانیات، سلامت، ایران
  • سپیده امیدواری، سیدعلی آذین، علی منتظری، ژیلا صدیقی، کتایون جهانگیری، افسون آیین پرست، فرانک فرزدی، مهدی عبادی، فرزانه مفتون، مریم سادات وحدانی نیا صفحه 373
    اضطراب احساس منتشر و ناخوشایندی است که جهت تبیین خلق یا بعنوان خصیصه ای شخصیتی در مطالعات مختلف مورد بررسی قرار می گیرد. نظر به اهمیت مباحث خصایص شخصیتی، مطالعه حاضر در قالب یک مطالعه کشوری، به بررسی خصیصه اضطراب در جمعیت عمومی، از دیدگاه افراد شرکت کننده در مطالعه بصورت خود گزارش دهی پرداخته است. در مجموع 27883 تن از افراد 18 تا 65 ساله از 30 استان کشور در مراجعه پرسشگران آموزش دیده به در منازل، مورد بررسی قرار گرفتند. یافته های مطالعه نشانگر احتمال وجود خصیصه اضطراب در 20.1 درصد از شرکت کنندگان در مطالعه بود و بین خصیصه اضطراب زیاد و بسیار زیاد و متغیرهای جنسیت، وضعیت درآمد، وضعیت کلی سلامت و وجود بیماری مزمن ارتباط معناداری وجود داشت. ارتباط متغیرهای وضعیت درآمد و وضعیت کلی سلامت با پیامد خصیصه اضطراب زیاد و بسیار زیاد، از روند مقدار پاسخ پیروی می کرد.
    در مجموع، مطالعه حاضر بیانگر احتمال وجود خصیصه اضطراب در جمعیت عمومی به میزان قابل تامل و ارتباط آن با برخی مشخصه های جمعیت شناختی و مؤلفه های اجتماعی سلامت است. پژوهشهای بیشتر در حیطه خصایص شخصیتی، به شناخت بهتر از این خصایص، تظاهر آنها در زندگی روزمره، اثر آنها بر سلامت و طراحی مداخلات لازم در مورد گروه های پرخطر کمک خواهد کرد.
    کلیدواژگان: خصیصه اضطراب، جمعیت عمومی، ایران
  • ژیلا صدیقی، کتایون جهانگیری، سیدعلی آذین، سپیده امیدواری، افسون آیین پرست، مهدی عبادی، فرانک فرزدی، فرزانه مفتون، علی منتظری، مریم سادات وحدانی نیا صفحه 381
    وضعیت تغذیه همانند سایر مؤلفه های شیوه زندگی می تواند بر روی مرگ و میر تاثیر بگذارد. به طوری که تغذیه با پنج علت از ده عامل اصلی مرگ در ارتباط است. شیوه زندگی در کشور ایران با توجه به رشد جمعیت، تغییرات میزان شهرنشینی، تغییرات اجتماعی اقتصادی و همچنین دسترسی گسترده به اطلاعات در حال دگرگونی است و این تغییرات می تواند تاثیر قابل توجهی بر سلامت افراد جامعه داشته باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان توجه مردم کشور ایران به تغذیه خود و ارتباط آن با سایر مؤلفه های شیوه زندگی انجام شده است. این مطالعه از نوع «مقطعی» بوده و جمعیت هدف عبارت از کل جمعیت 18 تا 65 سال کشور ایران بودند. جمعیت تحت مطالعه به صورت نمونه گیری چند مرحله ای وارد مطالعه شدند. حجم نمونه در کل کشور 24000 نفر برآورد شد که برای جلوگیری از ریزش نمونه ها 27883 نفر مورد پرسشگری قرار گرفتند. نتایج این مطالعه نشان داد که 2.8 درصد از جمعیت کشور اصلا به تغذیه خود توجه ندارند. 9.3 درصد به میزان کم و بسیار کم، 34.9 درصد به میزان متوسط، 39.3 درصد به میزان زیاد و 13.4 درصد به میزان خیلی زیاد به تغذیه خود توجه می کنند. 0.3 درصد نیز پاسخی به سؤال ندادند. نتایج این مطالعه، گروه های پرخطر را به تفکیک گروه های جمعیتی مختلف مشخص نمود. از نظر توجه به تغذیه خود، جمعیت های مطلقه دارای کمترین امتیاز و گروه مجرد دارای بیشترین امتیاز هستند. دانش آموزان و دانشجویان دارای بیشترین امتیاز و افراد بیکار دارای کمترین امتیاز هستند. این امتیاز با سن نسبت معکوس و با درآمد ارتباط مستقیم دارد. نتایج مطالعه حاضر همچنین نشان داد که هر چه میزان توجه به تغذیه افزایش می یابد، افراد از دخانیات کمتری استفاده کرده و میزان ورزش کردن و همچنین نشاط آن ها بالاتر می باشد. در ضمن افرادی که امتیاز مولفه های شیوه زندگی در آنها بالاتر است، بیشتر به سلامتی خود اهمیت می دهند و خود را بیشتر سالم می دانند. به طور کلی می توان نتیجه گیری کرد که مؤلفه های شیوه زندگی با یکدیگر دارای ارتباط هماهنگ هستند و وضعیت مجموعه مؤلفه ها نیز با بینش مردم جامعه نسبت به سلامتی خود ارتباطی هم جهت دارد. این یافته ها برای طراحی مداخلات مناسب برای ارتقای شیوه زندگی و سلامتی افراد جامعه کمک کننده است، زیرا نشان می دهد که هر تغییری در مولفه های شناختی و رفتاری انسان می تواند به تغییراتی در سایر مؤلفه ها نیز منجر شود.
    کلیدواژگان: تغذیه، شیوه زندگی، ایران
  • نرگس باقری لنکرانی، سیدعلی آذین، ژیلا صدیقی، کتایون جهانگیری، افسون آیین پرست، سپیده امیدواری، مهدی عبادی، فرانک فرزدی، فرزانه مفتون، علی منتظری، مریم سادات وحدانی نیا صفحه 391
    به منظور ارزیابی سلامت از دیدگاه مردم مطالعه ای کشوری با جمع آوری داده از نمونه ای بالغ بر 27000 نفر انجام پذیرفت و ابعاد مختلف سلامت شرکت کنندگان توسط پرسشنامه ای که توسط گروه تحقیق طراحی شده بود مورد بررسی قرار گرفت. نمونه گیری مرحله اول به صورت طبقه ای بوده و در این مرحله کل جمعیت کشور ایران به تفکیک استان ها طبقه بندی شدند. نمونه گیری مرحله دوم نیز به صورت خوشه ایانجام شده است. در این مقاله به فراوانی گزارش بیماری های مزمن و برخی از مهم ترین انواع آنها در جمعیت مورد مطالعه پرداخته شده است. از مجموع 26716 شرکت کننده ای که به این سؤال پاسخ داده بودند (9%=Response rate)، تعداد 5518 نفر (20.7 درصد) در پاسخ به این سؤال که آیا به بیماری مزمنی مبتلا هستید، جواب مثبت داده بودند. در خصوص 4 گروه عمده از بیماری های مزمن که به طور جداگانه مورد پرسش قرار گرفته بودند، فراوانی پاسخ مثبت به این شرح بود:بیماری های قلبی عروقی 1814 نفر (6.5 درصد)، دیابت 933 نفر (3.3 درصد)، بیماری های اسکلتی - عضلانی 2050 نفر (7.4 درصد)، انواع سرطان 205 نفر (0.7 درصد) و سایر موارد 953 نفر (3.4 درصد). در مجموع، 5955 مورد بیماری مزمن گزارش شده بود که نشان دهنده آن است که تعدادی از افراد به بیش از یک بیماری مزمن مبتلا بوده اند. مصرف سیگار، نداشتن فعالیت بدنی کافی، سطح تحصیلات کمتر، عدم توجه به وضعیت تغذیه و در مجموع وضعیت سلامت، به طور معنی داری با افزایش گزارش ابتلا به انواع بیماری های مزمن همراه بود. در مجموع یافته های مطالعه تاییدکننده این موضوع است که به دنبال پدیده گذار اپیدمیولوژیک، امروزه بیماری های مزمن، بخش مهمی از بار بیماری ها را به اغلب جوامع و حتی کشورهای در حال توسعه تحمیل می کنند.
    کلیدواژگان: سلامت، جمعیت، ایران، بیماری مزمن
|
  • Ali Montazei, Sepideh Omidvari, Ali Azin, Afsoon Aeenparast, Katayoun Jahangiri, Jila Sadighi, Mahdi Ebadi, Faranak Farzadi, Farzaneh Maftoon, Maryam Vahdaninia Page 315
    Objective (s): This paper aims to document our approach to data collection for a nationwide study on health perception among an Iranian general population using a simple and short questionnaire.
    Methods
    This project was developed through group discussions in Iranian Institute for Health Sciences Research. An extensive literature search carried out to provide a simple and short questionnaire to cover topics related to health (physical, mental and social), health-related behaviors, self-reported health, health information, and satisfaction with health care as perceived and rated by the respondents. The intention was to collect data from a random sample of individuals aged between 18 and 65 years living in Iran. Primarily a sample of 24000 individuals from all 30 provinces in Iran was thought. However, the actual sample size obtained was 27883. The plan then was to analyze the data using a descriptive approach locally and nationally.
    Conclusion
    It is hoped that this study would provide basic information for better understanding on how people thinking and how they behaving about their health. Based on the results obtained we also might be able to establish areas for health interventions and contribute to health policy in Iran.
  • Faranak Farzadi, Farzaneh Maftoon, Afsoon Aeenparast, Ali Azin, Sepideh Omidvari, Katayoun Jahangiri, Jila Sadighi, Mahdi Ebadi, Ali Montazei, Maryam Vahdaninia Page 323
    Objective(s)
    Satisfaction with health care system is an important indicator of health care delivery effectiveness. It could contribute to both policy and practice. This study aimed to examine Iranians’ satisfaction with health care.
    Methods
    This was a nationwide cross sectional study. A random sample of individuals aged between 18 and 65 years were entered into the study. Respondents were asked to rate their overall satisfaction with health care system on a 5-point-likert scale. The record of demographic and socioeconomic data included age, gender, education, marital status, employment, income, and chronic diseases. Logistic regression analysis used to estimate odds ratios to indicate factors contributing to satisfaction with health care system.
    Results
    In all, 27,833 individuals examined in this study. The mean age of respondents was 32.7 (SD=11.8) years old. Overall 20.7 % of the respondents were satisfied or very satisfied with the health care delivery system while 36.2 % of people indicated low or no satisfaction with health care system. The regression analysis results indicated that income (a proxy measure of access to health care), and information variable were the most significant factors contributing to people's dissatisfaction (OR for lower income=2.17, P<0.0001; OR for people with poor health information=2.01, P<0.001).
    Conclusion
    The study findings suggest that access to health care and information would lead to improved people's satisfaction with health care system.
  • Katayoun Jahangiri, Jila Sadighi, Ali Azin, Sepideh Omidvari, Afsoon Aeenparast, Mahdi Ebadi, Faranak Farzadi, Farzaneh Maftoon, Ali Montazei, Maryam Vahdaninia Page 331
    Objective(s)
    To identify community views on the role of physicians and health specialists on people's health.
    Methods
    This was a nationwide cross sectional study. A random sample of 27883 individuals aged between 18 and 65 years were entered into the study. Each respondent was asked to indicate the role that health professionals play in the public community health.
    Results
    In all, 45.2 % of the respondents indicated that health professionals had very influence in shaping public community health while only 1.8 % of people believed “they have no role”. However, about 30 % of people indicated a limited role for health professionals.
    Conclusion
    The findings suggest that about one-third of people believe health professional do not have influential role in public health. This might be an indicator of people's access to health care and merits future investigation.
  • Farzaneh Maftoon, Faranak Farzadi, Afsoon Aeenparast, Ali Azin, Sepideh Omidvari, Katayoun Jahangiri, Jila Sadighi, Mahdi Ebadi, Ali Montazei, Maryam Vahdaninia Page 347
    Objective(s)
    To examine how people thinking and behaving about their health.
    Methods
    This was a nationwide cross sectional study. A random sample of individuals age 18 to 65 years were entered into the study. Respondents were asked to rate their views on a 5-point scale indicating who is responsible for their own health. The record of demographic and socioeconomic data included age, gender, education, marital status, employment, income and chronic diseases. Logistic regression analysis used to estimate odds ratios for contributing factors to responsibility for health.
    Results
    In all, 27,883 individuals taken part in the study. The means age of the respondents was 33.67 (SD=11.8) years. Overall, 52 % of people reported that individuals themselves are responsible for their own health and 14 % reported that the state is responsible for public community health. The results of logistic regression analysis showed that males (OR=1.40), low level income groups (OR=1.43), having at least one chronic disease (OR=1.52) were more likely to assign responsibility for health to governance sectors.
    Conclusion
    The findings suggest that most people believe that health is a personal issue that everybody should take care of him or herself.
  • Maryam Vahdaninia, Mahdi Ebadi, Ali Azin, Afsoon Aeenparast, Sepideh Omidvari, Katayoun Jahangiri Page 355
    Objective (s): Little is known about self-reported health in developing countries such as Iran. As part of a large study on health perception in Iran this was investigated.
    Methods
    This was a nationwide cross sectional study. A random sample of individuals aged between 18 and 65 years were entered into the study. Respondents were asked to rate their own present health status on a 5-point scale. The record of demographic and socioeconomic data included age, gender, education, marital status, employment, income, place of residence, and chronic diseases. Logistic regression analysis was used to estimate odds ratios and 95% confidence intervals for indicating of the contributing factors to self-reported health.
    Results
    In all 27,883 individuals were studied. The mean age of respondents was 32.7 (SD = 11.8) years. 71.5% rated their health as good or better than good while the remaining 28.5% indicated their health less than good and poor. The findings showed that in addition to some demographic variables, the most contributing factors to poor self-rated health were: income [Or=2.81 for lower income], and presence of chronic diseases [OR=7.6, 85%CI=6.8-7.5]. Living in smaller towns was found to contribute to a better self-reported health [OR=0.89, P=0.01].
    Conclusion
    The findings indicated that there were inverse relationships between self-reported health and socioeconomic and ecological factors. The results suggest that social determinants of health play an important role in people's evaluation of their own health status. Policies need to address these concerns.
  • Sepideh Omidvari, Ali Azin, Ali Montazei, Jila Sadighi, Katayoun Jahangiri, Afsoon Aeenparast, Faranak Farzadi, Mahdi Ebadi, Farzaneh Maftoon, Maryam Vahdaninia Page 373
    Objective (s): To collect data on self-reported anxiety among the general population in Iran and indicate its contributing factors.
    Methods
    This was a nationwide cross sectional study. A random sample of individuals aged between 18 and 65 years were entered into the study. Respondents were asked to rate their anxiety on a 5-point scale. The record of demographic and socioeconomic data included age, gender, education, marital status, employment, income, and chronic diseases. Logistic regression analysis was used to estimate odds ratios for contributing factors to self-reported anxiety.
    Results
    In all 27,883 individuals took part in the study. The mean age of respondents was 32.7 (SD = 11.8) years. Overall 20.1% reported that they were very or very much anxious. The results obtained from logistic regression analysis showed that females [OR=1.52], lower income groups [OR for lowest income group=1.53], having at least one chronic disease [OR=1.27], and those with lower self-reported health [OR for lowest group=5.12], were more likely to suffer from poor mental health.
    Conclusion
    The findings indicated that there were inverse relationships between anxiety, income and self-reported health. The contributing of income to psychological distress might be explained in the context of social determinants of health.
  • Jila Sadighi, Katayoun Jahangiri, Ali Azin, Sepideh Omidvari, Afsoon Aeenparast, Mahdi Ebadi, Faranak Farzadi, Farzaneh Maftoon, Ali Montazei, Maryam Vahdaninia Page 381
    Objective(s)
    There is a strong belief that poor nutrition is a major risk factor for developing ill health including chronic diseases. As part of a study on health perception among Iranian people, the relationship of nutrition with other lifestyle factors was assessed.
    Methods
    This was a population-based study. A random sample of individuals aged between 18 and 65 years were entered into the study. Respondents were asked to indicate how much they look after of own nutrition status. They rated their behavior on a 5-point scale. In addition to socio-demographic, the record of lifestyle data included smoking, and physical activity. Descriptive statistic and correlation were used to analyze the data.
    Results
    In all 27,883 individuals taken part in this study. The mean age of respondents was 32.7 (SD = 11.8) years old. 39.3% and 13.4% respondents indicated that they were very or very much concerned about their nutrition issues respectively. Further analysis showed that there were a positive correlation between nutrition behaviors and other lifestyle habits. Non-smokers, those with higher level of physical activities and those who were more health-oriented were more likely to take care of themselves regarding nutrition issues.
    Conclusion
    The findings suggest that health-related behaviors are very connected to each other. Indeed cognitive interventions might be necessary to improve the health-related behaviors among Iranian nation.