Hormozgan Medical Journal
Volume:7 Issue: 2, 2003

استفاده از درن جهت خارج کردن مواد چرکی درون زخم در اعمال مختلف جراحی معمول است. هدف از این مطالعه بررسی اثربخشی درن هموواک در عمل جراحی برداشت استخوان اسفنجی از ستیغ خاصره می باشد.
در این کارآزمایی بالینی، 90 بیمار بستری در بخش ارتوپدی بیمارستان شهید محمدی بندرعباس که با بیش از 30% خردشدگی یا شکستگی یک استخوان بلند مراجعه کرده بودند به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. در گروه اول پس از عمل جراحی درن کار گذاشته شد و گروه دوم درن دریافت نکردند. دو گروه به مدت شش ماه تحت نظر بودند و نتایج با استفاده از آزمونهای Chi-Square و t مورد مقایسه قرار گرفتند.
دو گروه پس از شش ماه پیگیری از نظر شدت درد، نیاز به تعویض پانسمان، تشکیل هماتوم و عفونت تفاوت معنی داری نداشتند.
بحث: بنظر می رسد گذاشتن درن در زخم بیمارانی که از ستیغ خاصره آنها استخوان اسفنجی به منظور پیوند در شکستگی خرد شده یک استخوان برداشته می شود، لزوم چندانی ندارد.

بیماری بهجت یک بیماری التهابی با مشخصه افت راجعه دهانی، تناسلی و ضایعات پوستی است. هدف از این مطالعه بررسی فراوانی و تظاهرات بالینی درگیری سیستم اعصاب مرکزی در 500 بیمار مبتلا به بیماری بهجت در جنوب ایران می باشد.
در این مطالعه توصیفی 500 بیمار مبتلا به بیماری بهجت، بر اساس معیار بین المللی از جهت درگیری سیستم اعصاب مرکزی در کلینیک تحقیقاتی بیماری بهجت بیمارستان نمازی شیراز در فاصله سالهای 1369 لغایت 1379 مورد مطالعه قرار گرفتند. تشخیص بالینی درگیری سیستم اعصاب مرکزی با کمک تاریخچه، معاینه بالینی، پونکسیون لومبر، سی تی اسکن و یا ام آر آی توسط تیم معالج بیمار داده شد. بیماران مبتلا به سر درد با معاینات فیزیکی، پونکسیون لومبر و تصویربرداری طبیعی از این مطالعه حذف شدند. اطلاعات در مورد سیر بالینی بیماران از پرونده پزشکی آنها استخراج شد. نتایج پس از استخراج بصورت روش های توصیفی ارایه شد.
در این مطالعه از روی 500 بیمار مبتلا به بیماری بهجت، 15 بیمار (3%) مبتلا به درگیری سیستم اعصاب مرکزی ناشی از بیماری بهجت بودند. زمان بیماری بهجت قبل از درگیری سیستم اعصاب مرکزی از 2 تا 20 سال و زمان بیماری بعد از درگیری سیستم اعصاب مرکزی از 1.5 تا 12 سال نوسان داشت.
علایم بالینی درگیری نخاع در 2 (13.33%) بیمار مشاهده شد و 9 بیمار از 15 بیمار (60%) مبتلا به انسداد سرخرگهای مغزی بودند.
بحث: درگیری سیستم اعصاب مرکزی یکی از مخرب ترین تظاهرات بیماری بهجت است که می تواند به دلیل ابتلا اولیه نرونال پارانشیم اعصاب ثانویه به درگیری عروق مغزی باشد.

کم خونی فقر آهن گسترده ترین کمبود تغذیه ای در جهان است، فقر آهن با و بدون حضور کم خونی تقریبا سی درصد جمعیت جهان را تحت تاثیر قرار می دهد. این مطالعه با هدف بررسی فاکتورهای خونی مادران و نوزادان آنها انجام گرفته است.
در این مطالعه مقطعی کلیه زنان بارداری که در عرض یک ماه به بیمارستان شریعتی بندرعباس مراجعه نموده بودند مورد بررسی قرار گرفتند. 10 میلی لیتر خون از مادران قبل از زایمان و در حین زایمان 10 میلی لیتر خون از بند ناف نوزاد تهیه گردید. از بین مادران مورد بررسی 144 نفر که از لحاظ فاکتورهای مورد بررسی کاملا مشابهت داشتند انتخاب گردیدند نمونه خون مادران از لحاظ آهن، هماتوکریت، هموگلوبین، فریتین، RDW، TIBC و نمونه خون نوزادان از نظر فریتین، آهن، TIBC، RDW مورد بررسی قرار گرفت.
میزان آهن سرم، هماتوکریت، هموگلوبین در مادرانی که مصرف آهن به صورت مرتب داشته اند، بیشتر از مادرانی که در طی دوران بارداری از این ماده استفاده ننموده بودند، بود (P<0.03). میزان RDW و TIBC در مادرانی که مصرف آهن نداشته اند بطور معنی دار بیشتر از گروهی بود که به طور منظم مصرف آهن داشته اند (P<0.05).
بحث: این تحقیق نشان دهنده این است که با وجود تجویز مکمل آهن کم خونی در مادران با مصرف این ماده همچنان وجود دارد که نشان دهنده پایین بودن دوز تجویز شده در دوران بارداری می باشد.

سرطان پستان اولین سرطان شایع در بین زنان می باشد. روش های غربالگری مفیدی جهت تشخیص این بیماری در مراحل ابتدایی وجود دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان آگاهی و عملکرد زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهرستان شیراز نسبت به روش های مختلف غربالگری سرطان پستان (خودآزمایی پستان، معاینه توسط پزشک و ماموگرافی) به اجرا درآمد.
در این مطالعه توصیفی، از جمعیت تحت مطالعه، نمونه ای 1000 نفری از زنان 35 ساله و بالاتر مراجعه کننده به 10 مراکز بهداشتی درمانی شهرستان شیراز و با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای بصورت تصادفی انتخاب شدند. روش جمع آوری اطلاعات مصاحبه و تکمیل پرسشنامه بود.
میزان آگاهی و عملکرد کلی افراد در زمینه شیوه های مختلف غربالگری سرطان پستان به ترتیب 45% و 28.7% محاسبه گردید. سن افراد تحت مطالعه با میزان آگاهی آنها نسبت به روش های مختلف غربالگری سرطان پستان ارتباط معکوس نشان داد (P<0.0001). افزایش سطح تحصیلات، وجود سابقه قبلی بیماری های پستان و وجود سابقه فامیلی سرطان پستان با افزایش میزان آگاهی و عملکرد زنان در این زمنیه، همراه بود (P<0.0001).
بحث: ارایه آموزشهای مناسب در زمینه روش های مختلف غربالگری سرطان پستان به زنان گروه هدف جهت ارتقا دانش و عملکرد مناسب لازم و ضروری بنظر می رسد.

در دو دهه اخیر عمل جراحی با لاپارسکوپ، خصوصا برای جراحی کیسه صفرا رواج زیادی یافته است. درمان این گونه بیماران از نظر مدت زمان عمل، مدت زمان بستری، هزینه های درمان و زمان بازگشت به کار نتایج قابل ملاحظه ای در پی داشته است.
در این مطالعه توصیفی نتایج درمانی بیمارانی که از فروردین ماه سال 1381 تا شهریور ماه سال 1382 با روش لاپاراسکوپی کیسه صفرای آنها برداشته شده، مورد بررسی قرار گرفته اند. در مجموع 104 بیمار شامل 76 زن و 28 مرد تحت عمل جراحی با روش لاپاراسکوپی قرار گرفتند. سن، جنس، علائم، یافته سونوگرافی و یافته هنگام عمل و همچنین طول زمان بستری شدن، مقدار خونریزی، طول عمل و عوارض آن بررسی شد و نتایج با استفاده از روش های توصیفی ارایه شد.
متوسط زمان عمل جراحی 55 دقیقه بود و مقدار خونریزی نیز در اکثر موارد کمتر از 100cc بوده است. متوسط زمان بستری بودن در بیمارستان 36 ساعت و متوسط زمان بازگشت به فعالیت روزانه 7 روز گزارش گردیده است. عوارض بعد از عمل فقط در 1 درصد موارد مشاهده شد و فقط در 2% موارد، عمل جراحی منجر به جراحی بازگردید. میزان رضایتمندی بیماران از این روش 96% بود.
بحث: با توجه به راحتی این روش، سرعت عمل، کمی عوارض (1%) و رضایتمندی بیماران (96%) توصیه می گردد که این روش بعنوان اولین روش انتخابی، در صورت وجود وسایل لازم و تجربه کافی، مورد استفاده قرار گیرد.

سرخجه از عفونتهای خفیف و اغلب تحت بالینی است که معمولا با عارضه جدی همراه نیست، ولی ابتلا در حاملگی به خصوص سه ماهه اول می تواند باعث انتقال ویروس به جنین و ایجاد سندرم تورچ یا مرگ جنین شود. هدف از این مطالعه تعیین سروپروالانس سرخجه در زنان سنین باروری بندرعباس بود.
در این مطالعه مقطعی از 260 زن 40-14 ساله که جهت آزمایشات قبل از ازدواج یا آزمایشات دوران بارداری به مرکز بهداشت بندرعباس مراجعه کرده بودند خونگیری به عمل آمد و آنتی بادی سرخجه از نوع IgM و IgG به روش الیزا اندازه گیری شد، سپس داده ها با استفاده از نرم افزار EPI6 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و (P<0.05) معنی دار تلقی شد.
نتایج نشان داد که 88% افراد تیتر IgG مثبت داشتند. در گروه سنی 20-14 سال 86.5% در گروه سنی 30-20 سال 88.9% و در گروه سنی 40-30 سال 92.4% افراد از تیتر مثبت IgG برخوردار بودند. تیتر IgM در کمتر از 1% افراد مثبت گزارش شد. این مطالعه نشان داد که با افزایش سن، ایمنی بر علیه سرخجه افزایش نشان می یابد ولی ارتباط معنی داری بین ابتلا به سرخجه، سطح سواد و محل سکونت افراد وجود نداشت.
بحث: این مطالعه نشان داد که 12% زنان در سنین باروری در معرض خطر ابتلا به سرخجه و انتقال آن به جنین هستند، بنابراین توصیه می شود در مراقبت های قبل از ازدواج وضعیت ایمنی این افراد نسبت به سرخجه مشخص شده و در صورت عدم وجود ایمنی واکسیناسیون صورت گیرد و یا اینکه ایمن سازی بر علیه سرخجه در سن قبل از ازدواج در تمامی دختران انجام پذیرد.

آنتی بیوتیک پروفیلاکتیک به صورت معمول در بیماران کاندید سزارین داده می شود. مطالعات در مورد استفاده از آنتی بیوتیک پروفیلاکتیک در بیماران با خطر کم جهت عفونت بعد از عمل، محدود است. مطالعه حاضر تاثیر سفازولین وریدی (آنتی بیوتیک پروفیلاکتیک) را در این بیماران مورد مطالعه و بررسی قرار می دهد.
این مطالعه به روش کارآزمایی بالینی بر روی 60 بیمار که کاندید سزارین الکتیو بوده و فاقد عوامل خطر افزایش دهنده عفونت بودند، انجام گردید. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. در گروه مداخله بعد از کلامپ بند ناف یک گرم سفازولین وریدی تجویز و در دو نوبت به فاصله 6 ساعت بعد تکرار شد و در گروه شاهد، بیماران هیچ درمان آنتی بیوتیکی دریافت نکردند. سپس هر دو گروه تا ده روز بعد از عمل از نظر بیماری های تب دار و عوارض عفونی پیگیری شدند. نتایج با استفاده از آزمون t و آنالیز واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و (P<0.05) معنی دار تلقی شد.
بین میانگین درجه حرارت و عوارض عفونی در بیماران با یا بدون مصرف آنتی بیوتیک اختلاف آماری معنی داری وجود نداشت. علاوه بر این میانگین درجه حرارت در روزهای اول، دوم، سوم، هفتم و دهم در دو گروه تحت مطالعه تفاوت معنی داری را نشان ندادند.
بحث: اگرچه آنتی بیوتیک پروفیلاکتیک بصورت معمول در تمام بیماران کاندید سزارین داده می شود اما با توجه به نتایج این مطالعه، ضرورتی جهت استفاده از آن در بیماران سزارینی الکتیو با خطر کم وجود ندارد. با این وجود انجام مطالعات گسترده تر توصیه می شود.

آنتی بیوتیک پروفیلاکتیک به صورت معمول در بیماران کاندید سزارین داده می شود. مطالعات در مورد استفاده از آنتی بیوتیک پروفیلاکتیک در بیماران با خطر کم جهت عفونت بعد از عمل، محدود است. مطالعه حاضر تاثیر سفازولین وریدی (آنتی بیوتیک پروفیلاکتیک) را در این بیماران مورد مطالعه و بررسی قرار می دهد.
این مطالعه به روش کارآزمایی بالینی بر روی 60 بیمار که کاندید سزارین الکتیو بوده و فاقد عوامل خطر افزایش دهنده عفونت بودند، انجام گردید. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. در گروه مداخله بعد از کلامپ بند ناف یک گرم سفازولین وریدی تجویز و در دو نوبت به فاصله 6 ساعت بعد تکرار شد و در گروه شاهد، بیماران هیچ درمان آنتی بیوتیکی دریافت نکردند. سپس هر دو گروه تا ده روز بعد از عمل از نظر بیماری های تب دار و عوارض عفونی پیگیری شدند. نتایج با استفاده از آزمون t و آنالیز واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و (P<0.05) معنی دار تلقی شد.
بین میانگین درجه حرارت و عوارض عفونی در بیماران با یا بدون مصرف آنتی بیوتیک اختلاف آماری معنی داری وجود نداشت. علاوه بر این میانگین درجه حرارت در روزهای اول، دوم، سوم، هفتم و دهم در دو گروه تحت مطالعه تفاوت معنی داری را نشان ندادند.
بحث: اگرچه آنتی بیوتیک پروفیلاکتیک بصورت معمول در تمام بیماران کاندید سزارین داده می شود اما با توجه به نتایج این مطالعه، ضرورتی جهت استفاده از آن در بیماران سزارینی الکتیو با خطر کم وجود ندارد. با این وجود انجام مطالعات گسترده تر توصیه می شود.

برخی از بیماری های ژنتیکی نادر به علت اینکه می توانند علایم یک بیماری شایع را تقلید کنند، بسیار دیر تشخیص داده می شوند. سندرم ورنر (Werner''s syndrome) یکی از این بیماری ها می باشد زیرا علایم اسکرودرمی را تقلید می کند و یافتن آن شک بالینی قوی را می طلبد. این بیماری در اواخر دهه دوم عمر با خاکستری شدن رنگ موها بروز می کند. بدنبال آن تغییرات پوستی، خشونت صدا، کاتاراکت، زخم های پوستی و بالاخره دیابت تا سن 24 سالگی رخ می دهد این افراد مستعد انواع بدخیمی ها و همچنین اترواسکروز زودهنگام عروق هستند.
مورد: در این گزارش خانم 32 ساله ای معرفی می شود که از یکسال پیش بعلت گرفتگی صدا مورد بررسی های مختلفی قرار گرفته بود. بیمار بعلت تغییرات پوستی ارجاع داده شده بود. مجموعه علایم همراه بیمار و وجود علایم مشابه در خواهران وی خبر از وجود یک سندرم ژنتیکی می داد که سندرم ورنر با علایم وی سازگاری تام داشت.
بحث: وجود کاتاراکت زودرس، دیابت در سنین پایین و عدم پدیده رینود، ازدواج فامیلی والدین و سابقه فامیلی مثبت از علایمی هستند که در برخورد با یک بیمار مشکوک به اسکلرودرمی سیستمیک، باید ما را متوجه سندرم ورنر کند.

سندرم ستون فقرات سخت شده (Rigid Spine Syndrome) یک دیستروفی عضلانی نادر دوران کودکی است که با طیف گوناگونی از تظاهرات بالینی با علایم ضعف پروگزیمال و محدودیت فلکسیون ستون فقرات و کنتراکچرهای فلکسیونی اندامها تظاهر می یابد.
این بیماری اولین بار توسط Dubowitz در سال 1973 معرفی شد و اخیرا لوکوس ژنی آن در کروموزم 1P35-36 مشخص شده است و وراثت آن اتوزوم مغلوب می باشد.
مورد: در این مقاله یک پسربچه 12 ساله معرفی می شود که به دلیل احساس ضعف و خشکی عضلات بدن و اختلال راه رفتن به بیمارستان شهید محمدی بندرعباس مراجعه می کند. وی از حدود 10 سالگی دچار سفتی عضلات در ناحیه کمر و سپس سایر نقاط بدن شده بطوریکه بدلیل محدودیت حرکت ستون فقرات دیگر قادر به نشستن نبود. با توجه به شرح حال بیمار و یافته های معاینه فیزیکی، عصبی، عضلانی و نیز افزایش CPK،LDH و یافته های EMG که به نفع یک میوپاتی مزمن بود و همچینن پاتولوژی بیوپسی عضله و استوس لترالیس که مؤید نوعی دیستروفی عضلانی بوده، این بیماری به عنوان یک مورد سندرم سخت شدن ستون فقرات تشخیص داده شد.
بحث: با آنکه بیوپسی عضله این بیماران نشان دهنده تغییرات پاتولوژیک غیراختصاصی است اما بررسی ژنتیکی بیماران می تواند به تشخیص قطعی بیماری کمک کند.