Hormozgan Medical Journal
Volume:9 Issue: 1, 2005

عوامل متعددی سیر زایمان را تحت تاثیر قرار می دهند که در مورد اثر آنها بر روی روند زایمان، مطالعات متعددی به منظور بهبود روند زایمان صورت گرفته است. یکی از عواملی که در مورد آن مطالعات کمی صورت گرفته است، تاثیر مایعات کافی بر روند زایمان می باشد لذا این پژوهش با هدف تعیین تاثیر افزایش حجم مایعات وریدی بر سیر و سرانجام زایمان در خانمهای نخست زا مراجعه کننده به بیمارستان دکتر شریعتی بندرعباس در سال 1382 انجام گرفت.
پژوهش حاضر یک کارآزمایی بالینی تصادفی می باشد که بر روی 105 زائو که شرایط ورود به مطالعه را داشتند و به طور تصادفی در سه گروه دریافت کننده مایعات وریدی در طی لیبر و زایمان با سه سرعت متفاوت تزریق مایع وریدی (60، 120 و 240 سی سی در ساعت) جای گرفتند، انجام شد. اطلاعات از روش مشاهده و تکمیل چک لیست جمع آوری شد سپس اطلاعات از طریق نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که میانگین طول مدت مرحله اول زایمان در گروه دریافت کننده مایع با سرعت 240 سی سی در ساعت 78 دقیقه کوتاهتر از گروه 60 سی سی در ساعت بود و طول مدت مرحله اول زایمان در گروه دریافت کننده 240 سی سی در ساعت 53 دقیقه کوتاهتر از گروه 120 سی سی در ساعت بود که این اختلافات از نظر آماری معنی دار نبود. طول مدت مرحله دوم و سوم زایمان و همچین نمرات آپگار و نوع زایمان در بین سه گروه تفاوت معنی دار نداشت.
به نظر می رسد که دوز 240 سی سی در ساعت نسبت به دو دوز متداول دیگر در طی لیبر و زایمان، مطلوبتر بوده و می توان آن را با اطمینان از بی خطر بودن آن جهت مادر و جنین او در طی زایمان استفاده نمود.

مدیریت دانش به ما کمک می کند تا دانش جدید را انتشار دهیم، فرا بگیریم و از نو بسازیم. امروزه دانش مهم ترین دارایی و بزرگ ترین مزیت بسیاری از سازمانها است. در عین حال در سازمان های بسیار متغیر امروزی بزرگترین و پیچیده ترین مشکل سازمانها جمع آوری و ذخیره، بازیافت، جستجو، توزیع و بازیابی از دانش است. بهره برداری از دانش موضوعی است که در حال حاضر مورد توجه دانشمندان می باشد.
هدف از این پژوهش، مطالعه عوامل موثر در بالا رفتن از نردبان بهره برداری از دانش و انشقاق مفاهیمی برای تحقیقات آینده می باشد.
این پژوهش با استفاده از منابع اینترنتی و با استفاده از موتورهای جستجو گوگل، بلاک وال، پاب مد، ساینس دایرکت و سازمان جهانی بهداشت در منابع کتابخانه ای دانشکده پیراپزشکی تبریز انجام گرفت.
بهره برداری از دانش حوزه ای تحقیقاتی است که بهره برداری دانش علمی و فنی را توضیح می دهد. با افزایش فشار برای بهره برداری بیشتر از نتایج پژوهش در جوامع مختلف این حوزه به سرعت گسترش یافت. در این مطالعه هر مرحله از معیار بهره برداری از دانش بطور جداگانه مورد مطالعه قرار گرفته و با مراحل قبل مقایسه شده است تا فاکتوهای موفقیت در بالا رفتن از نردبان بهره برداری از دانش مشخص شود.
معیارهای بهره برداری از دانش شامل انتقال، شناخت، ارجاع، تلاش، نفوذ و کاربرد می باشد که بحرانی ترین مرحله بهره برداری از دانش مرحله انتقال است و %30 دانشگاه ها برای بالا رفتن از پله انتقال شکست می خورند، این مطالعه پیشنهاد می کند که کلیه دانشگاه ها و مراکز تحقیقاتی که سعی در تهیه نتایج پژوهشی برای کاربرد و بهره برداری دارند باید در کسب مهارتها و تخصص ها سرمایه گذاری عمده ای انجام دهند.

اسهال حاد از شایع ترین بیماری های دوران کودکی بوده و دومین علت مرگ و میر کودکان زیر 5 سال در کشورهای در حال توسعه را به خود اختصاص می دهد. آگاهی مادران در زمینه بیماری های اسهالی و عملکرد مناسب ایشان در زمان ابتلای کودکان به اسهال های حاد آبکی می تواند از پیشرفت اسهال و صرف هزینه های هنگفت جهت درمان آن جلوگیری نماید. هدف از انجام این مطالعه تعیین آگاهی و عملکرد مادران کودکان زیر 5 سال در مورد بیماری های اسهالی حاد کودکان می باشد.
طی یک مطالعه مقطعی توصیفی تحلیلی 300 مادر دارای کودک زیر 5 سال مراجعه کننده به درمانگاه سرپایی بیمارستان آموزشی کودکان بندرعباس بطور تصادفی ساده مورد پرسشگری قرار گرفتند و نتایج حاصله با استفاده از آزمونهای t و کای اسکوئر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و P<0.05 معنی دار در نظر گرفته شد.
نتایج مطالعه حاکی از آن است که اکثریت مادران از سطح آگاهی متوسط یا ضعیف برخوردار می باشند، تنها 31.33 درصد از مادران از سطح آگاهی مناسبی در این زمینه برخوردار بودند. بین سطح تحصیلات و میزان آگاهی مادران در مورد بیماری های اسهالی حاد آبکی کودکان ارتباط مستقیمی وجود داشت (P<0.0001). مادران دارای یک فرزند و دو فرزند از سطح آگاهی بالاتری نسبت به مادران دارای 4 فرزند یا بیشتر برخوردار بودند (P<0.04). مادران کمتر از 35 سال نسبت به مادران 35 ساله و بالاتر از آگاهی بیشتری برخوردار بودند (P<0.0001). از بین مادرانی که قبلا اقدام به تهیه ORS (محلول مایع درمانی خوراکی) در زمان ابتلای کودک به اسهال حاد آبکی نموده بودند، 6.7 درصد از عملکرد ضعیفی در زمینه نحوه صحیح تهیه، نگهداری و میزان تجویز محلول مذکور به کودک برخوردار بودند.
آموزش مادران در خصوص مقابله با اسهال های حاد کودکان جهت افزایش آگاهی و عملکرد مناسب ایشان در این زمینه توصیه می گردد.

آلوپسی عارضه مهم برای بعضی از داروهای شیمی درمانی می باشد. فقدان مو می تواند باعث مشکلات روحی بیمار شده و ممکن است از انجام و ادامه درمان سرپیچی کند. این مطالعه یک مطالعه تجربی است که به منظور بررسی میزان تاثیر سیستم سرمایش بر جلوگیری از آلوپسی در بیماران تحت شیمی درمانی در کلینیک انکولوژی در شیراز انجام گرفته است.
در این مطالعه توصیفی تعداد نمونه ها شامل 63 بیمار مبتلا به سرطان بوده، 31 نفر گروه آزمایش و 32 نفر گروه کنترل که همگی با چند نوع رژیم دارویی ضد سرطان، حداکثر برای 6 دوره و هر دوره به فاصله سه هفته تحت درمان قرار گرفتند و از نظر آلوپسی با هم مقایسه گردیدند. درجه آلوپسی طبق معیار سازمان بهداشت جهانیWHO)) در هر سیکل شیمی درمانی ثبت می شد. ابزار گردآوری داده ها در این مطالعه چک لیست بود که توسط پرستار مسوول، سیستم سرمایش را طبق چک لیست برای بیمار استفاده می کرد.
یافته های پژوهش در این مطالعه نشان داد که اختلاف معنی دار آماری (P<0.05) بین دو گروه در تمام سیکل های شیمی درمانی وجود دارد. در گروه آزمایش در سیکل دوم شیمی درمانی 77.4 درصد (24 بیمار) درجه 1 و 2 آلوپسی را نشان دادند و آلوپسی درجه 4 هیچکدام از بیماران در این سیکل مشاهده نشد، در صورتیکه در گروه کنترل 61.3 درصد (19 بیمار) درجه 3 و 4 آلوپسی را نشان دادند. همچنین در سیکل ششم در گروه آزمایش 40 درصد ولی در گروه کنترل 68.8 درصد درجه 4 آلوپسی را نشان دادند.
سیستم سرمایش برای این نوع درمان که استرس زا هست، یک پیشگیری ساده و موثر می باشد، آسیب به فولیکول مو در این سیستم کمترمی باشد و ریزش مو به میزان قابل توجهی کاهش می یابد، در صورتیکه سیستم سرمایش طبق پروتکل ارایه شده مورد استفاده قرار گیرد درصد زیادی موفق خواهد بود. اما مهم است که به بیماران متذکر شویم که نتایج در همه یکسان نبوده است و بنابراین ریزش مو به خصوصیات فردی، عملکرد کبد و رژیم دارویی نیز بستگی دارد.

در بررسی سلامت کودکان توجه به رشد و تکامل آنان بسیار مهم و اساسی است. از آنجاییکه عوامل موثر بر رشد در مناطق مختلف با هم تفاوت دارند، نمی توان منحنی رشد استانداردی را برای همه مناطق در نظر گرفت. شهر بندرعباس نیز دارای گوناگونی و تنوع عوامل موثر بر رشد مخصوص به خود است در تحقیق حاضر پژوهشگر به بررسی روند رشد کودکان شهر بندرعباس از بدو تولد تا24 ماهگی پرداخته و نتایج را با نمودارهای استاندارد مقایسه کرده است.
پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی است که با مطالعه 1000 پرونده بهداشتی موجود در 5 مرکز بهداشتی شهر بندرعباس انجام شده است. جامعه پژوهش شامل کلیه کودکان متولد سالهای 1377 تا 1380 است که در زمان انجام پژوهش حداقل 24 ماه کامل داشته و تحت پوشش مرکز بهداشتی باشند. نمونه گیری در مراکز منتخب بر اساس روش تصادفی ساده با استفاده از دفتر ثبت موالید انجام گرفت. نتایج حاصله با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و آزمونهای t و ANOVA تجزیه و تحلیل شدند.
بر اساس یافته های حاصله، منحنی وزن واحدهای پژوهش با نمودار استاندارد اختلاف معنی داری داشت که حداکثر این اختلاف در سنین 6 تا 18 ماهگی بود. بررسی منحنی قد کودکان مورد پژوهش اختلاف معنی داری با نمودار مرجع نشان نداد. تحصیلات والدین و شغل پدر ارتباط معنی داری با منحنی وزن کودکان داشت، در حالیکه شغل مادر ارتباطی با منحنی قد و وزن واحدهای پژوهش نداشت.
منحنی افزایش وزن کودکان شهر بندرعباس از بدو تولد تا 24 ماهگی با نمودار استاندارد اختلاف داشته و این اختلاف در سن 6 تا 18 ماهگی بیشتر است و تحت تاثیر عواملی چون تحصیلات والدین و شغل پدر می باشد. لذا با توجه به همزمانی سن شروع تغذیه کمکی و سن رویش دندان شیری با سن افزایش فاصله بین منحنی وزن کودکان مورد نظر با منحنی مرجع که همگی تقریبا در 6 ماهگی اتفاق می افتند. توجه بیشتر به روش تغذیه کمکی و اتخاذ تدابیر بهداشتی مناسب تری برای کنترل عوامل موثر بر رشد کودکان توصیه می شود.

برنامه های تنظیم خانواده در ایران با محدودیت منابع مواجهند لذا ارزشیابی فعالیت های تنظیم خانواده به منظور تعیین میزان نیل به نتایج بسیار مهم است که ساده ترین روش برای اندازه گیری برون داد این فعالیت ها با استفاده از سال – زوج تحت پوشش باروری امکان پذیر است. این مطالعه به منظور تعیین ضریب تبدیل سال – زوج تحت پوشش باروری برای دو روش پیشگیری از بارداری (کاندوم و وازکتومی) انجام پذیرفت.
در این مطالعه توصیفی 200 نفر از کاربران روش کاندوم و 200 نفر زن که همسرانشان مورد وازکتومی قرار گرفته بودند به طور تصادفی از مراکز بهداشتی و درمانی شهر جهرم انتخاب شده و در مورد کاندوم، متوسط تعداد دفعات مقاربت در ماه در مورد روش وازکتومی سن زن در هنگام استفاده از روش جلوگیری از بارداری دایمی ثبت و سپس ضریب تبدیل سال - زوج تحت پوشش باروی محاسبه گردید.
در این مطالعه ضریب تبدیل کاندوم %11 ضریب تبدیل وازکتومی 14 محاسبه شد متوسط تعداد فرزندان زنده در کاربران وازکتومی 1.32 ± 2.68بود. ضریب تبدیل روش وازکتومی نسبت به ضریب پیشنهادی ویشیک که 12 می باشد، بالاتر بوده است و این روش محافظت بیشتری ایجاد کرده است. ضریب تبدیل کاندوم نسبت به ضریب تبدیل ویشیک (0.01) بالاتر بوده است.
با توجه به اهمیت سن انجام این روش در میزان محافظت ایجاد شده توسط آن، باید وازکتومی در سنین پایین تری انجام پذیرد تا محافظت کاملتری را ایجاد کند.

استخر های شنا به عنوان یک مرکز تفریحی و به لحاظ ارتباط مستقیم گروه های مختلف انسانی به عنوان یک منبع بالقوه انتشار آلودگی ها است که در صورت عدم توجه به مسایل بهداشتی می تواند منبع انتقال و شیوع بیماری های باکتریایی، قارچی و انگلی محسوب گردد. لذا مطالعه حاضر به منظور بررسی وضعیت بهداشتیاستخرها به اجرا در آمد.
در این مطالعه توصیفی از کلی هاستخرهای فعال شهر بندرعباس بر اساس پیشنهادات منابع معتبر تعداد 84 نمونه میکروبی و 165 نمونه قارچی در حجم های 100، 250 و 1000 سی سی با فواصل زمانی دو هفته ای در شرایط استریل نمونه برداری تصادفی انجام و با محیط کشت مناسب آزمایشهای لازم بر روی نمونه ها شکل گرفت. میزان کلر باقیمانده آزاد و کدورت آب به روش استاندارد اندازه گیری و ثبت شد. داده ها با استفاده از شاخص های تمایل مرکزی و ضریب همبستگی پیرسون مورد بررسی قرار گرفت.
کلرزنی آباستخرها در 47.3 درصد موارد مطلوب، 17.5 درصد نامطولب و 35.2 درصد صفر، دامنه تغییرات6.8 PH تا 7.8، کدورت در همه موارد پایین تر از 1NTU و در مورد دواستخر دامنه تغییرا ت از 1.4 تا 9.4 بود و 18 درصد از کل نمونه ها دارای آلودگی کلیفرمی بودند. درصد کلرزنی با فراوانی کلیفرمها ارتباط مستقیم و معنی دار بدست آمدP<0.05), (r=0.625، شایعترین قارچهای جدا شده شامل آسپرژیلوس نیجر با 44.11 درصد، گونه های مخمری با 35.8 درصد، کاندیدا با 33.9 درصد، گونه های دیگر آسپرژیلوس با 32.63 درصد، فوزاریوم با 27.29 درصد، گونه های کلادوسپوریوم با 25.79 درصد و موکور با 21.09 درصد بوده است که ارتباط مستقیم و معنی داری با کلرزنی نداشت. متصدیان به طور متوسط به 80 درصد نکات ایمنی و شناگران به طور متوسط به 60 درصد نکات بهداشتی خود توجه داشتند.
توجه به گندزدایی آب، کنترل کدورت و PH در کاهش آلودگی میکروبی موثر است اما گندزدایی تنها راه پیشگیری از آلودگی های قارچی نیست. به نظر می رسد رفتارهای بهداشتی از جمله دوش گرفتن با صابون قبل از ورود بهاستخر، استفاده صحیح از حوضچه پاشویی و بهسازی اساسی محیطاستخر در کاهش آلودگی قارچی موثر باشد.

حشیش و ترکیبات کانابینوئیدی نه تنها پر مصرف ترین رتبه را بین مواد غیر مجاز دارند، بلکه بیشترین قلمرو مصرف را در جهان تشکیل می دهند. با توجه به جمعیت جوان ایران و همسایگی با افغانستان و پاکستان، مصرف کانابینوئیدها از مشکلات اصلی سو مصرف مواد در آینده ایران می باشد. بنابراین این مطالعه مقدماتی جهت تعیین همه گیرشناسی مصرف ترکیبات کانابینوئیدی صورت گرفت.
در این مطالعه توصیفی نمونه ادرار حدود 700 مرد مراجعه کننده به یک آزمایشگاه بالینی بزرگ در شهر کرمان در سال 1382 جهت تعیین متابولیت های کانابینوئیدی جمع آوری شد. آزمون تجسسی با استفاده از تکنیک یک مرحله ای ایمنواسی سریع (Rapid situation assessment)، RSA انجام شد. مطالعه بصورت دو سو کور بود و فقط سن و محل سکونت (روستایی یا شهری) مشخص شد. کلیه مراحل با تایید و نظارت کمیته اخلاق انجام پذیرفت.
شیوع ترکیبات کانابینوئیدی 0.6 درصد بدست آمد. هر چهار مورد مثبت ساکن شهر بوده و سن آنان بین 31 تا 67 سال بود. بیش از 90 درصد مراجعین شهری بوده و میانگین سن آنان46.8±16 بود در حالیکه میانگین سن مراجعین روستایی 17 ± 54.3 بود.
شیوع مصرف کانابینوئیدها با توجه به طیف سنی و نیز احتمال ابتلا به بیماری های زمینه ای بیش از حد انتظار است. اما استفاده از آنالیز ادراری مستلزم حجم نمونه بالاتری می باشد که توزیع آن از نظر سنی با جامعه منطبق باشد.

حشیش و ترکیبات کانابینوئیدی نه تنها پر مصرف ترین رتبه را بین مواد غیر مجاز دارند، بلکه بیشترین قلمرو مصرف را در جهان تشکیل می دهند. با توجه به جمعیت جوان ایران و همسایگی با افغانستان و پاکستان، مصرف کانابینوئیدها از مشکلات اصلی سو مصرف مواد در آینده ایران می باشد. بنابراین این مطالعه مقدماتی جهت تعیین همه گیرشناسی مصرف ترکیبات کانابینوئیدی صورت گرفت.
در این مطالعه توصیفی نمونه ادرار حدود 700 مرد مراجعه کننده به یک آزمایشگاه بالینی بزرگ در شهر کرمان در سال 1382 جهت تعیین متابولیت های کانابینوئیدی جمع آوری شد. آزمون تجسسی با استفاده از تکنیک یک مرحله ای ایمنواسی سریع (Rapid situation assessment)، RSA انجام شد. مطالعه بصورت دو سو کور بود و فقط سن و محل سکونت (روستایی یا شهری) مشخص شد. کلیه مراحل با تایید و نظارت کمیته اخلاق انجام پذیرفت.
شیوع ترکیبات کانابینوئیدی 0.6 درصد بدست آمد. هر چهار مورد مثبت ساکن شهر بوده و سن آنان بین 31 تا 67 سال بود. بیش از 90 درصد مراجعین شهری بوده و میانگین سن آنان46.8±16 بود در حالیکه میانگین سن مراجعین روستایی 17 ± 54.3 بود.
شیوع مصرف کانابینوئیدها با توجه به طیف سنی و نیز احتمال ابتلا به بیماری های زمینه ای بیش از حد انتظار است. اما استفاده از آنالیز ادراری مستلزم حجم نمونه بالاتری می باشد که توزیع آن از نظر سنی با جامعه منطبق باشد.

ارزشیابی آموزشی بعنوان فرایندی مستمر و منظم برای توصیف کردن، هیات و اطمینان یافتن از کیفیت فعالیتهای آموزشی امری ضروری است. هدف این مطالعه تعیین نظرات اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی کرمان در مورد ارزشیابی استاد است.
در این مطالعه توصیفی – مقطعی روش نمونه گیری بطور سرشماری بود و جامعه آماری این مطالعه را کلیه اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی کرمان (که دروس تئوری داشتند) تشکیل دادند. که تعداد 113 پرسشنامه جمع آوری گردید. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه پژوهشگر ساخته با استفاده از منابع معتبر علمی استفاده گردید. داده ها پس از جمع آوری با استفاده از نرم افزار spss و بهره جستن از آزمون های ناپارامتری کروسکال – والیس و من ویتنی یو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
نتایج این بررسی نشان داد که در حیطه نحوه اجرای ارزشیابی اکثریت اساتید (%95.6) آگاهی از نتایج ارزشیابی در اصلاح شیوه تدریس آنان تاثیر زیادی داشته و در حیطه مناسبت سوالات تلاش در تفهیم و انتقال مطالب درسی (%95.6) مناسب ترین سوال برای ارزشیابی استاد توسط دانشجو انتخاب کردند. انجام آزمونهای مختلف در طول ترم کمترین نمره را به خود اختصاص داد و در حیطه شیوه ارزشیابی استاد ارزشیابی چندگانه بالاترین رتبه (%86.7) را بدست آورد.
یافته ها حاکی از این است که اکثریت استاتید با اصل ارزشیابی موافق بودند و با در نظر گرفتن اینکه ارزشیابی استاد تحت تاثیر عوامل مختلفی قرار می گیرد، بهتر است از روش های چند جانبه ارزشیابی و با تعیین سوالات مناسب، نحوه اجرای مناسب و باز خورد محرمانه نتایج استفاده گردد. به منظور تشویق اساتید و اعتبار بخشی بیشتر به نتایج بهتر است در ارتقا سالیانه و انتخاب استاد نمونه از نتایج ارزشیابی استفاده گردد.

سابقه و هدف رتینوپاتی دیابتی از مهمترین علل کاهش دید در سالهای فعال زندگی (20 تا 64 سالگی) می باشد. تاکنون مطالعات زیادی در زمینه فاکتورهای موثر بر ایجاد و پیشرفت این بیماری انجام شده است. هدف از این مطالعه بررسی طول محوری کره چشم در بیماران مبتلا به رتینوپاتی و تاثیر آن در پیشرفت این بیماری می باشد.
150 بیمار مبتلا به رتینوپاتی دیابتی در هر دو چشم و 150 بیمار فاقد دیابت مراجعه کننده به درمانگاه مطهری شهر شیراز در پاییز 1380 مورد مقایسه قرار گرفتند. بیماران هر دو گروه توزیع سنی و جنسی مشابه داشتند. بیماران مبتلا به دیابت و نوع رتینوپاتی مورد بررسی قرار گرفتند. طول محوری کره چشم در تمام افراد توسط روش بیومتری با دستگاه Echo Scan US-800 Nidek اندازه گیری شد. اطلاعات بدست آمده توسط روش های آماری مورد مطالعه قرار گرفت.
میانگین طول محوری کره چشم در افراد مبتلا به رتینوپاتی دیابتی اعم از پرولیفراتیو و غیرپرولیفراتیو کمتر از افراد فاقد دیابت است. این یافته کاملا مستقل بوده و عواملی مانند سن، جنس و طول مدت ابتلا به نوع دیابت بر آن موثر نیستند. پس از حذف چشم های دارای طول محوری بیشتر از 26 میلی متر، میانگین طول محوری کره چشم در افراد مبتلا به رتینوپاتی دیابتی و پرولیفراتیو و افراد فاقد دیابت تفاوت معنی داری مشاهده نشد.
مطالعه ما تاکید می کند که طول محوری کره چشم در افراد مبتلا به رتینوپاتی دیابتی کمتر از افراد غیر دیابتی می باشد و نزدیک بینی شدید یک عامل پیشگیری کننده از بروز رتینوپاتی دیابتی است. همچنین این مطالعه نشان داده که نزدیک بینی شدید ممکن است در جلوگیری از پیشرفت رتینوپاتی غیرپرولیفراتیو به پرولیفراتیو نقش داشته باشد.

دررفتگی مفاصل کارپومتاکارپ و متاکارپو فالانژیال، هر یک به تنهایی جزو دررفتگی های ناشایع در دست و مچ دست محسوب می شوند و اتفاق افتادن آنها بطور همزمان بسیار نادر می باشد.
گزارش مورد: در اینجا ما بیماری را گزارش می کنیم که دچار شکستگی و در رفتگی همزمان این مفاصل در دو تا از انگشتان دست شده بود. علاوه بر این مروری بر موارد گزارش شده قبلی و مقالات پزشکی مربوطه خواهیم داشت.
این تروما بی نهایت نادر است، بیش از همه Ray (انگشت و استخوان متاکارپ مربوطه) پنجم را درگیر می کند، اتفاق نظری در مورد درمان آن وجود نداشته و بدلیل نادر بودن نمی توان درمان خاصی برای همه موارد ارایه داد.