فهرست مطالب

مجله دانشگاه علوم پزشکی اردبیل
پیاپی 61 (پاییز 1395)

  • تاریخ انتشار: 1395/08/03
  • تعداد عناوین: 11
|
  • طوبی کریمی زاده مونه، سید ابراهیم حسینی صفحات 232-240
    زمینه و هدف
    ریتالین از داروهایی است که در درمان اختلال کمبود توجه و بیش فعالی مورد استفاده قرار میگیرد. هدف این مطالعه بررسی اثر مقایسهای مصرف ریتالین با عصاره هسته انگور بر یادگیری اجتنابی غیرفعال در موشهای صحرایی نر بالغ بود.
    روش کار
    این مطالعه یک مطالعه تجربی بود که بر روی 40 سر موش صحرایی نر بالغ که به صورت تصادفی به 5 گروه 8 تایی شامل گروه های کنترل، شاهد و سه دسته تجربی تقسیم شدند، انجام گرفت. گروه کنترل تحت هیچ تیماری قرار نگرفتند. گروه شاهد نیز یک میلی لیتر آب مقطر را در هر روز، دریافت نمودند. گروه های تجربی به ترتیبmg/kg 100 عصاره هسته انگور،mg/kg 1 ریتالین و mg/kg100 عصاره هسته انگور به همراه mg/kg 1 ریتالین دریافت داشتند. تجویزها برای 28 روز و به صورت گاواژ انجام گرفت. برای اندازه گیری میزان یادگیری احترازی از دستگاه شاتل باکس استفاده گردید. داده ها با کمک آزمون های آماری ANOVA و پی گیری توکی و با کمک نرم افزار SPSS-18 ارزیابی گردید و معناداری اختلاف داده ها در سطح 0.05>p در نظر گرفته شد.
    یافته ها
    نتایج نشان داد ریتالین باعث کاهش یادگیری اجتنابی غیرفعال می شود در حالی که عصاره هسته انگور به تنهایی و همراه با ریتالین باعث افزایش یادگیری اجتنابی غیرفعال میشود.
    نتیجه گیری
    مصرف ریتالین باعث کاهش یادگیری اجتنابی غیرفعال می شود در حالی که مصرف همزمان ریتالین با عصاره هسته انگور مانع اثر ریتالین و افزایش یادگیری میگردد.
    کلیدواژگان: ریتالین، هسته انگور، یادگیری اجتنابی غیرفعال، موش صحرایی
  • مهربان شهماری، سیمین دشتی، سعیده عاملی، سمیه خلیل زاده، عدالت حسینیان صفحات 241-250
    زمینه و هدف
    اکثر بیماران درباره آنژیوگرافی آگاهی کافی ندارند و همین موضوع سبب بروز اضطراب و در نتیجه تغییرات علائم حیاتی بیماران می گردد. خلاهای مطالعاتی در زمینه آموزش موثر به بیمار با توجه به زبان بومی وجود دارد. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر آموزش از طریق فیلم مبتنی بر زبان بومی بر تغییرات علائم حیاتی ناشی از اضطراب بیماران بستری برای آنژیوگرافی در بیمارستان امام خمینی (ره) اردبیل انجام گردید.
    روش کار
    مطالعه حاضر به صورت نیمه تجربی در این بیمارستان روی 160 نفر از بیماران بستری برای آنژیوگرافی کرونر در سال 1392 انجام گردید. نمونه ها به صورت تصادفی به دو گروه مورد( آموزش با فیلم به زبان ترکی(آذری)) و کنترل تقسیم شدند. جهت جمع آوری داده ها، برگه ثبت متغیرهای همودینامیک تکمیل گردید. از آزمون های آماری واریانس با اندازه گیری های تکراری و کای دو جهت تجزیه و تحلیل داده ها درSPSS-13 استفاده شد.
    یافته ها
    نتایج تحلیل واریانس با اندازه گیری های تکراری نشان داد که در هر دو گروه مورد و کنترل، شاخص های علایم حیاتی بجز شاخص درجه حرارت در طول زمان بهبودی معنی داری داشته است (p<0.05) و میانگین علائم حیاتی در مقاطع زمانی مختلف با یکدیگر اختلاف معنی داری داشت (p<0.05).
    نتیجه گیری
    آموزش رسانه ای از طریق فیلم مبتنی بر زبان بومی باعث افزایش آگاهی بیماران نسبت به آنژیوگرافی و در نتیجه کاهش اضطراب آنان می شود و این امر باعث تعدیل علائم حیاتی در این بیماران میگردد، لذا توصیه می شود از این روش جهت تعدیل علائم حیاتی بیماران، قبل از روش های تهاجمی استفاده شود.
    کلیدواژگان: آنژیوگرافی عروق کرونر، آموزش فیلم، علائم حیاتی
  • معصومه پرویزی، سید فضل الله موسوی، خدیجه محمدی، محسن ارزنلو صفحات 251-260
    زمینه و هدف
    استرپتوکوکوس پنومونیه به عنوان یکی از عوامل مهم مرگ و میر قابل پیشگیری توسط واکسن در سراسر دنیا است. واکسن های رایج پنوموکوک از آنتی ژن های کپسولی باکتری تشکیل شده اند. این واکسن ها وابسته به سروتیپ هستند و حفاظت کامل در برابر عفونت های پنوموکوکی را به وجود نمی آورند. به دلیل چنین مشکلاتی نسل جدید واکسن ها بر پایه پروتئین های پنوموکوکی در حال توسعه هستند. هدف این مطالعه تعیین توزیع ژن های کدکننده پنج آنتی ژن پروتئینی استروپتوکوکوس پنومونیه شامل پروتئین سطحی پنوموکوکی C (pspC)[1] هیستیدین تریاد پنوموکوکی D و E (phtD، phtE) 2، پروتئین A تنظیم شونده توسط rlr (rrgA) 3 و اتولیزین (lytA)4 در میان ایزوله های پنوموکوکی جدا شده از نمونه های نازوفارنژیال کودکان سالم بود.
    روش کار
    در مجموع 43 ایزوله استرپتوکوکوس پنومونیه از نمونه های نازوفارنژیال کودکان سالمی که در سال 1392 به مهدکودک های شهرستان اردبیل مراجعه کرده بودند، جدا شد. ایزوله ها در ابتدا توسط آزمایشات فنوتیپی مانند حساسیت به اپتوچین و حلالیت در صفرا شناسایی شدند. سپس توسط ردیابی ژن کد کننده آنتی ژن کپسولی (cpsA) تایید شدند. برای ردیابی ژن های pspC، phtD، phtE، rrgA و lytA از روش PCR استفاده شد.
    یافته ها
    در 84.4 درصد ایزوله ها حداقل یکی از ژن های مورد مطالعه ردیابی شد. ژن های lytA، pspC، phtE، phtD و rrgA به ترتیب در 70، 60، 39.5، 35 و 25.5 درصد ایزوله ها شناسایی شدند.
    نتیجه گیری
    نتایج این مطالعه نشان داد که ژن های مورد مطالعه به طور یکنواخت در میان ایزوله ها وجود ندارند و برای بدست آوردن یک واکسن پنوموکوکی با پوشش حفاظتی کامل بایستی از مجموعه ای از این آنتی ژن ها استفاده شود.
    کلیدواژگان: استرپتوکوکوس پنومونیه، پروتئین سطحی پنوموکوکی C (PspC)، هیستیدین تریاد پنوموکوکی D و E (PhtE و PhtD)، پروتئین A تنظیم شونده توسط rlr (RrgA) و اتولیزین
  • شهلا محمدگنجی، محمدناصر مولاپور، غلامرضا جوادی، عیسی جهانزاد صفحات 261-270
    زمینه و هدف
    ژن KAI1 در واقع یک ژن شناخته شده سرکوبگر متاستاز است که با مهار تحرک و تهاجم سلولهای سرطانی اولیه، متاستاز را سرکوب میکند. بیان KAI1 در همه بافت های نرمال نشان داده است ، اما میزان بیان mRNA آن در تومورها یکسان نیست. هدف از انجام این مطالعه، ارزیابی نیمه کمی بیان ژنKAI1 در mRNA بافتی بیماران ایرانی مبتلا به سرطان کولورکتال و ارتباط خاموش یا روشن بودن این ژن در هر یک از مراحل توموری با فاکتورهای پاتولوژیک بیماران است. شاید بتوان به مارکری مفید در شناسایی مراحل توموری بویژه متاستاز و تهاجم در سرطان کولورکتال دست یافت.
    روش کار
    بدین منظور 80 نمونه توموری تازه و 14 نمونه نرمال از 80 بیمار مراجعه کننده به بیمارستان امام خمینی تهیه شد و آزمایش RT-PCR بر روی cDNA سنتز شده حاصل از mRNA بافت ها با پرایمرهای بتا اکتین و ژنKAI1 انجام شد.
    یافته ها
    نتایج نشان داد در 51.2% نمونه ها بیان ژنKAI1 روشن و در48.8%نمونه ها بیان این ژن خاموش بود. بطور جزئی تر تمامی نمونه های نرمال، 60% نمونه های مرحله یک و 75.5% نمونه های توموری مرحله دو، برای ژن KAI1 دارای بیان بود. در حالیکه 97.3% نمونه های مراحل 3 و4 و 94.5% نمونه های توموری واجد متاستاز بیانی برای این ژن را نشان نداد. تجزیه و تحلیل آماری مقایسه بیان ژنKAI1 در چهار گروه نرمال، مرحله یک، مرحله دو و مرحله سه توموری نشان داد که اختلاف معنی داری در بیان ژنKAI1 در این گروه ها وجود دارد (p<0.05).
    نتیجه گیری
    ارتباط معناداری بین بیان نیمه کمی ژن KAI1 با متاستاز به گره های لنفاوی (فاکتور N) (0.02(p= و متاستاز (p=0.000001) مشاهده شد.
    کلیدواژگان: ژن KAI1، متاستاز، سرطان کولورکتال، بیان ژن
  • وحید مظلوم، وحید سبحانی، عمیدالدین خطیبی عقدا، حمید حصاری کیا، محمد کاظم امامی میبدی صفحات 271-281
    زمینه و هدف
    ناکارآمدی عضلات هیپ در تشدید سندرم درد پتلافمورال نقش مهمی بازی میکند که میتواند به صورت نقاط ماشه ای مایوفاشیال در عضلات این ناحیه بروز کند. بنایراین هدف ما بررسی شیوع نقاط ماشه ای مایوفاشیال عضلات گلوتئوس مدیوس و کوادرتوس لومبروم و تاثیر یک مداخله درمانی بر شدت درد و قدرت ایزومتریک عضلات ابداکتور هیپ در بیماران مبتلا به سندرم درد پتلافمورال بود.
    روش کار
    تعداد 40 آزمودنی (20 نفر بیمار و 20 نفر سالم) به صورت داوطلبانه وارد مطالعه شدند. نقاط ماشه ای مایوفاشیال پنهان در دو عضله گلوتئوس مدیوس و کوادرتوس لومبروم مورد ارزیابی قرار گرفت و از دینامومتر دستی جهت اندازه گیری قدرت ایزومتریک حداکثری عضلات ابداکتور ران استفاده شد. آزمودنی های مبتلا به سندرم درد پتلافمورال که دارای نقاط ماشه ای در عضله گلوتئوس مدیوس بودند به طور تصادفی به دو گروه درمانی (میانگین سن: 4.6±.24.4 سال) و کنترل (میانگین سن: 4.3±23.3سال) تقسیم شدند. مداخله درمانی شامل آزادسازی فشار نقاط ماشهای و کینزیوتیپینگ بود. شدت درد و قدرت ایزومتریک حداکثری عضلات ابداکتور رانی پیش و پس از اعمال مداخله در دو گروه مورد ارزیابی قرار گرفت.
    یافته ها
    بیماران مبتلا به سندرم درد پتلافمورال به طور معنی داری بیشتر از افراد سالم دارای نقاط ماشه ای مایوفاشیال پنهان در عضلات گلوتئوس مدیوس و کوادرتوس لومبروم میباشند (p<0.001). استفاده از مداخله درمان آزادسازی فشار نقاط ماشه ای و کینزیوتیپینگ میتواند به طور معنی داری باعث کاهش درد این بیماران شود (p<0.001)، در حالی که تاثیر معنی داری بر روی قدرت ایزومتریک عضلات ابداکتور رانی ندارد (p>0.05).
    نتیجه گیری
    استفاده از مداخله درمانی آزادسازی فشار نقاط ماشه ای و کینزیوتیپینگ به صورت توامان میتواند باعث کاهش درد بیماران مبتلا به سندرم درد پتلافمورال گردد. مطالعات بیشتری جهت فهم مکانیزم اثربخشی این روش مورد نیاز است.
    کلیدواژگان: آزادسازی فشار نقاط ماشه ای مایوفاشیال، کینزیوتیپینگ، گلوتئوس مدیوس، کوادرتوس لومبروم
  • شادی شاهسوان، عبدالعزیز رستگار لاری، بیتا بخشی، پرویز اولیاء، ملیحه نوبخت صفحات 282-291
    زمینه و هدف
    جنس شیگلا باکتری های گرم منفی هستند که عامل بیماری شیگلوزیس بوده و در کودکان زیر دو سال، افراد مسن و کسانی که ضعف سیستم ایمنی دارند میتواند مشکل ساز شود. آنچه که امروزه درمان بیماری های عفونی را پیچیده میکند؛ مقاومت همزمان به چند آنتی بیوتیک میباشد.گونه های شیگلا نیز مانند سایر باکتری ها به آنتی بیوتیکهایی که به صورت معمول در درمان شیگلوزیس استفاده میشود، مقاوم شده اند. هدف این مطالعه بررسی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی و مقاومت به تتراسایکلین و آزیترومایسین در جدایه های شیگلا میباشد.
    روش کار
    50 جدایه شیگلا از کودکان زیر پنج سال مبتلا به اسهال از سه بیمارستان در شهر تهران جمع آوری و وارد مطالعه شدند که شناسایی آنها به روش های بیوشیمیایی، آگلوتیناسیون و مولکولی (ژنهای ،rfc ipaH، wbgz) انجام شد. حساسیت ضدمیکروبی با روش دیسک آگار دیفیوژن برای آمپی سیلین، آزیترومایسین، سیپروفلوکساسین، داکسی سایکلین، لووفلوکساسین، ماینوسایکلین، نالیدیکزیک اسید، نورفلوکساسین، استرپتومایسین، تری متوپریم سولفامتوکسازول و تتراسایکلین و بررسی حداقل غلظت بازدارندگی برای تتراسایکلین و آزیترومایسین انجام شد.
    یافته ها
    از 50 جدایه شیگلا 16 درصد به عنوان شیگلا فلکسنری و 84 درصد به عنوان شیگلا سونئی شناسایی شدند. 98 درصد همزمان به چند دارو مقاوم بودند. بیشترین جدایه ها به استرپتومایسین، تری متوپریم سولفا متوکسازول، تتراسایکلین و داکسی سایکلین مقاوم بودند. مقاومت به آزیترومایسین 6 درصد گزارش شد. تمامی جدایه ها به نورفلوکساسین و لووفلوکساسین حساس بودند. در این مطالعه نه الگوی مقاومت برای شیگلا مشاهده شد.
    نتیجه گیری
    مقاومت به تتراسایکلین در این جدایه ها بسیار بالا بوده و همچنین مقاومت به آزیترومایسین هم به عنوان آنتی بیوتیکی که در سالهای اخیر استفاده می شود قابل ملاحظه میباشد.
    کلیدواژگان: شیگلا، مقاومت دارویی، تتراسایکلین، آزیترومایسین
  • اسماعیل بابایی، وحید منتظری صفحات 292-299
    زمینه و هدف
    بر اساس نظریه جدید بن یاخته های سرطانی، اختلال در فرآیند خودبازسازی بن یاخته های موجود در بافت ها میتواند منجر به بروز غدد سرطانی گردد. تحقیق حاضر فعالیت ژن خودبازسازی Oct-4 را در تومورهای تیروئید مورد بررسی قرار داده است.
    روش کار
    در این مطالعه مورد- شاهدی، بیان ژن Oct-4 به صورت مقایسه ای در نمونه های سرطانی، بافت حاشیه ای تومورها و ندول های غیرتوموری تیروئید با استفاده از تکنیک RT-PCR ارزیابی گردید.
    یافته ها
    نتایج بدست آمده از آنالیز داده ها با آزمون One-way ANOVA، حاکی از بیان معنی دار ژن Oct-4 در بافتهای پاپیلاری کارسینومای تیروئید نسبت به حاشیه تومور و غده های غیرتوموری تیروئید میباشد (p<0.05).
    نتیجه گیری
    بیان غالب ژن Oct-4 در سلول های توموری تیروئید ضمن تایید نظریه بن یاخته های سرطانی، بیان گر نقش آن در بروز سرطان تیروئید است که می تواند به عنوان مارکر تشخیصی برای تمییز کارسینومای پاپیلاری تیروئید از انواع ندول های غیرتوموری و همچنین مرزبندی غده ها به کار گرفته شود.
    کلیدواژگان: سرطان تیروئید، بن یاخته سرطانی، مارکر مولکولی، ژن Oct، 4، RT، PCR
  • اثر ضد سرطانی سیلیبینین بر روی رده سلولی سرطان اپیتلیالی تخمدان و بررسی بیان ژن P21
    فاطمه پاشایی اصل، مریم پاشایی اصل صفحات 300-308
    زمینه و هدف
    سرطان تخمدان یکی از کشنده ترین سرطانهای زنان می باشد و نوع اپیتلیالی آن، شایع ترین فرم تومورهای بدخیم تخمدان را شامل می شود. از جمله درمانهای مرسوم، استفاده از شیمی درمانی میباشد، اما با استفاده متداول از این روش درمانی، عوارض جانبی و مقاومت دارویی نیز مشاهده می شود که موجب عدم پاسخ مناسب به درمان میباشد. سیلیبینین ماده موثره گیاه خار مریم (Milk thistle)، ترکیب گیاهی است که از دیرباز به دلیل آثار مفید آن بر روی اندامهای مختلف انسان مورد استفاده قرار میگرفت و اخیرا نیز اثر ضدسرطانی آن به اثبات رسیده است. هدف از این مطالعه بررسی اثر سیلیبینین 48 ساعت پس از تیمار بر روی رده سلولی SKOV-3 سرطان تخمدان و بررسی بیان ژن p21، که دخیل در پیشرفت چرخه سلولی میباشد.
    روش کار
    رده سلولی SKOV-3 سرطان اپیتلیالی تخمدان انسانی، بصورت تک لایه داخل فلاسکهای 25 cm2 در محیط RPMI-1640 به همراه 10% سرم جنین گاوی (FBS) کشت داده شدند، سلولهای زنده به وسیله هموسایتومتر شمارش شده، داخل پلیتهای 96 خانه ریخته شده و توسط غلظتهای مختلف سیلیبینین تیمار شدند. روش MTT به منظور یافتن درصد زنده بودن سلولها انجام یافت. به منظور بررسی بیان ژن P21، RNA آنها استخراج و c-DNA سنتز شده، نهایتا real-time PCR انجام یافت.
    یافته ها
    رشد سلولها پس از 48 ساعت تیمار با سیلیبینین در مقایسه با گروه کنترل بدون تیمار با دارو به طور قابل توجهی مهار شدند، همچنین افزایش بیان در ژن P21 مشاهده شد.
    نتیجه گیری
    با توجه به نتایج بدست آمده، سیلیبینین به عنوان یک داروی موثر گیاهی در درمان سرطان مطرح میباشد و بررسی بر روی مدل حیوانی پیشنهاد میشود.
    کلیدواژگان: سیلیبینین، p21، سلول سرطان تخمدان، بیان ژن
  • طناز فتحی، مرتضی بنیادی، علیرضا جوادزاده، محمدحسین جبارپوربنیادی صفحات 309-316
    مقدمه و هدف
    دژنراسیون وابسته به سن ماکولا (AMD) بیماری است که نواحی مرکزی رتین و کروئید را تحت تاثیر قرار می دهد و منجر به از دست دادن دید مرکزی می شود. مطالعات در زمینه اتیولوژی این بیماری پیشنهاد می کند که AMD یک بیماری پیچیده میباشد که در اثر واکنشها و میان کنشهای چندین ژن و عوامل محیطی ایجاد می شود. یکی از ژن های شناخته شده در مورد این بیماری، ژن LOC387715 می باشد. جایگاه این ژن بر روی کروموزوم 10 بوده و پروتئینی تولید می کند که احتمالا با بیماری دژنراسیون وابسته به سن ماکولا ارتباط دارد. هدف این مطالعه بررسی ارتباط بین پلی مورفیسم (A69S) rs10490924 این ژن با بیماری دژنراسیون وابسته به سن ماکولا در جمعیتی از شهر تبریز در دو گروه بیمار و کنترل بود.
    روش کار
    در این مطالعه مورد- شاهدی 63 نفر به عنوان گروه بیمار و 150 نفر به عنوان گروه کنترل از منطقه مورد نظر در پلی مورفیسم (A69S) rs10490924 ژن LOC387715 مورد بررسی قرار گرفت. ژنوتیپ آنها با واکنش زنجیرهای پلیمراز و چند شکلی طول قطعات هضم شونده تعیین و با تعیین توالی تعدادی از نمونه ها مورد تایید قرار گرفت.
    یافته ها
    از مجموع 63 بیمار مورد بررسی 17نفر (26/98%) دارای ژنوتیپ GG، 24 نفر (38/1%) با ژنوتیپ (GT) و 22 نفر (34/92%) باقی دارای ژنوتیپ (TT) بودند. در گروه کنترل نیز 91 نفر (60/66%) ژنوتیپ GG، 49 نفر (32/67%) هتروزیگوت و 10نفر (6/67%) دارای ژنوتیپ TT بودند. مقادیر p-value محاسبه شده برای ژنوتیپ GG وTT معنی دار بوده و کمتر از 000/0 بود. OR برای ژنوتیپ TT در حدود 11/9 بود. آنالیز آماری نشان دهنده فرکانس بالای الل T در گروه بیمار (54%) در مقایسه با گروه کنترل (23%) بود. همانند مطالعات قبلی در جمعیتهای چین و ژاپن، و در جمعیتی در ایران، در مطالعه حاضر نیز ارتباط معنی داری بین آللT و بیماری AMD وجود دارد.
    نتیجه گیری
    وجود ژنوتیپ TT در افراد احتمال بیماری AMD را 11/9برابر نسبت به افرادی که ژنوتیپی غیر از TT دارند، افزایش میدهد و ژنوتیپ GG نقش محافظتی در برابر این بیماری دارد.
    کلیدواژگان: دژنراسیون وابسته به سن ماکولا، پلی مورفیسم، ژن LOC387715
  • سمیه بهرامی، لیلا خراطی، محمود مکی صفحات 317-322
    زمینه و هدف
    مجاوربودن ساختمان های مسکونی مردم در روستاها با محل نگهداری دام ها باعث می شود که انگل های خارجی دام از جمله کک ها به راحتی بتوانند به انسان منتقل شده و از میزبان انسانی خونخواری نمایند. انگل های خارجی شناخته شده با توجه به خونخوار بودن قادر به انتقال انواع مختلفی از عوامل پاتوژن از حیوان به حیوان و نیز از حیوان به انسان هستند و به همین دلیل از نظر زئونوتیک اهمیت دارند. از این رو مطالعه در جهت شناسایی کک ها امری لازم و ضروری می باشد.
    روش کار
    در این مطالعه حدود 30 فرد با علایم گزیدگی و 800 راس گوسفند و بز مورد بررسی قرار گرفتند. حدود 50 کک از افراد آلوده و 160 کک از دام ها جمع آوری گردید. در آزمایشگاه، با نمونه ها محلول پتاس شفاف سازی و سپس با استفاده از کلید تشخیص معتبر شناسایی شدند.
    یافته ها
    بر اساس نتایج بدست آمده مشخص گردید که گوسفندها و بزهای منطقه مذکور آلوده به کک کتنوسفالیدس کنیس و پولکس ایریتانس می باشند. از مجموع 160 کک مورد بررسی 118 عدد آن کتنوسفالیدس کنیس (73/7%) و 42 مورد پولکس ایریتانس تشخیص داده شد (26/3%). از مجموع 50 کک جمع آوری شده از افراد آلوده 43 عدد آن کک کتنوسفالیدس کنیس (86%) و 7 عدد (14%) پولکس ایریتانس تشخیص داده شد.
    نتیجه گیری
    گزارش حاضر اولین گزارش آلودگی انسان به کک سگ یا همان کتنوسفالیدس کنیس می باشد. با توجه به شرایط آب و هوایی منطقه و اشتغال اکثریت روستائیان به دامپروی به شکل سنتی شرایط برای رشد و تکثیر انگل های خارجی از جمله کک ها فراهم می باشد. به همین دلیل مطالعات در زمینه شناسایی و گزارش آلودگی می تواند در تدوین برنامه های استراتژیک کنترل مورد توجه قرار گیرد.
    کلیدواژگان: کک، کتنوسفالیدس کنیس، انسان، بهبهان
  • آمنه بصیری، مریم پاشایی اصل صفحات 323-330
    زمینه و هدف
    در میان بدخیمی های زنان، سرطان آندومتر چهارمین علت شایع مرگ و میر ناشی از سرطان در سراسر جهان میباشد. پکلی تاکسل، یک داروی شیمی درمانی میباشد که در درمان سرطان آندومتر از آن استفاده میشود. درمان تومورهای سرطانی با استفاده از پکلی تاکسل باعث القای آپوپتوز می شود ولی این دارو نیز با عوارض جانبی جدی همراه میباشد. بنابراین جستجو برای رژیمهای شیمی درمانی امن تر و موثرتر ضروری به نظر میرسد. سیلیبینین عصاره گیاهی خار مریم میباشدکه اثر آنتی اکسیدانی آن در برابر برخی سرطانها مورد مطالعه قرار گرفته است. هدف از این مطالعه بررسی اثر استفاده توام دو داروی سیلیبینین و پکلی تاکسل بر روی رده سلولی سرطان آندومتر میباشد.
    روش کار
    رده سلولیHela داخل فلاسکهای cm2 25 در محیط کشت 1640RPMI- به همراه 10٪ سرم جنین گاوی (FBS) کشت داده شد. پس از آن تعداد سلولهای زنده توسط روش تریپان بلو محاسبه شد و داخل پلیتهای 96 خانه کشت داده شدند و سپس چاهکها بوسیله سیلیبینین، پکلی تاکسل و ترکیب توام سیلیبینین و پکلی تاکسل تیمار شدند و یک گروه نیز بدون دارو بعنوان کنترل منفی در نظر گرفته شد. روش MTT به منظور بررسی سمیت سلولی تیمارهای مختلف، بر روی سلولها مورد استفاده قرار گرفت.
    یافته ها
    48 ساعت پس از تیمار، ترکیب توام سیلیبینین و پکلی تاکسل رشد سلولها را بصورت معنی داری نسبت به گروه های دیگر مهار کرد (0.05p<). مقادیر IC50 داروی پکلی تاکسل 0.006 میکرومولار و سیلیبینین250 میکرومولار در زمان 48 ساعت پس از تیمار بود.
    نتیجه گیری
    ترکیب توام سیلیبینین و پکلی تاکسل رشد سلولهای سرطانی را مهار کرد. با این حال، نیاز به بررسی بیشتر در شرایط آزمایشگاهی در زمانبندی های مختلف ضروری به نظر میرسد.
    کلیدواژگان: سرطان آندومتر، پکلی تاکسل، سیلیبینین، سمیت سلولی
|
  • Tooba Karimizadeh Moneh, Ebrahim Hosseini Pages 232-240
    Background and Objectives
    Ritalin is one of the drugs used in the treatment of attention-deficit/hyperactivity disorder (ADHD). This study aimed to investigate the comparative effect of Ritalin with grape seed extract on passive avoidance learning in adult male rats.
    Methods
    In this experimental study, 40 adult male Wistar rats divided randomly into 5 groups of 8 rats including control, sham and three experimental groups. The control group received no treatment. The sham group received 1 ml of distilled water per day. At the same time the experimental groups received 100 mg/kg grape seed extract, 1 mg/kg Ritalin or 100 mg/kg grape seed extract together with 1 mg/kg of Ritalin by gavage for 28 days. For measuring the amount of avoidance learning, Shuttle box was used. Data analyzed by ANOVA and consistent Tukey's tests using SPSS-18 software and p>0.05 considered as significant.
    Results
    The results showed that Ritalin decreases the passive avoidance learning, while the grape seed extract alone or together with Ritalin increases passive avoidance learning.
    Conclusion
    The outcome of this research shows that taking Ritalin leads to decreasing passive avoidance learning. However, the simultaneous taking Ritalin with grape seed extract inhibits the Ritalin effect and increasing the learning.
    Keywords: Ritalin, Grape Seed, Passive Avoidance Learning, Rat
  • Mehraban Shahmari, Seemin Dashti, Saeedeh Ameli, Somayeh Khalilzadeh, Adalat Hosseinian Pages 241-250
    Background and Objectives
    Most of coronary angiography patients have not enough information about undergoing procedure . This lack of knowledge makes anxiety in patients and thereby changes their vital signs. There is no study regarding the effective education of patients based on their native language. This study was done to investigate the effect of video education in native language on vital signs caused by anxiety of patients undergoing coronary angiography.
    Methods
    This quasi experimental study was done in 2013 on 160 patients undergoing angiography in Imam Khomeini Hospital in Ardabil. Participants were divided into two groups randomly (80 in each group): case (native video education) and control groups. The sheets of hemodynamic variables were completed in determined time intervals for data collection. ANOVA with repeated measures and Chi square were used to analyze the data in SPSS13 software. P-value
    Results
    The results of repeated measures ANOVA showed significant improvement in vital sign variables except for temperature in both groups over the time (p
    Conclusion
    Video education in native language decreases the vital signs in coronary angiography patients. Therefore the video education especially in native language is recommended for improving vital signs before invasive procedures.
    Keywords: Coronary Angiography, Video Education, Vital Sign
  • Masoomeh Parvizi, Seyed Fazlollah Mousavi, Khadijeh Mohammadi, Mohsen Arzanlou Pages 251-260
    Background and Objectives
    Streptococcus pneumoniae is one of the major causes of vaccine - preventable diseases worldwide. Current pneumococcal vaccines consist of serotype specific capsular polysaccharide antigen and do not offer full clinical protection against pneumococcal diseases. Due to such limitations, a new generation of protein-based pneumococcal vaccines is being developed. The objective of this study was to determine the distribution of gens encoding five protein antigens including pneumococcal histidine triad D and E (phtD, phtE), rlr- regulated gene A (rrgA), Autolysin (lytA) and Pneumococcal surface protein C (pcpC) among pneumococcal isolates collected from nasopharyngeal specimens in healthy children.
    Methods
    A total of 43 pneumococcal isolates were collected from nasopharyngeal specimens of healthy children attending the kindergartens in Ardabil province. The strains were identified using optochin susceptibility and bile solubility testes and further confirmed by amplification of capsular polysaccharide A gene (cpsA). PCR was used for screening the presence of pcpC, phtD, phtE, rrgA and lytA genes.
    Results
    81.4 % of isolates were found to contain at least one of the tested genes. lytA, pcpC, phtE, phtD and rrgA were detected in 70, 60, 39.5, 35 and 25.5 percent of isolates, respectively. The results showed that the genes were not distributed consistently among the isolates and for obtaining a full coverage pneumococcal vaccine, multiple choices of these antigens should be included.
    Keywords: Streptococcus pneumonia_Pneumococcal Surface Protein C (PspC)_Polyhistidine Triad Protein D (PhtD)_Polyhistidine Triad Protein E (PhtE)_RrgA Protein_Autolysin (LytA)
  • Shahla Mohammad Ganji, Mohammadnaser Molapour, Golamreza Javadi, Eisa Jahanzad Pages 261-270
    Background and Objectives
    KAI1 is a tumor suppressor gene and inhibitor of metastasis in a wide range of malignancies. While it is ubiquitously expressed in normal tissues, KAI1 expression subjects to the down regulation in tumors. The present research aims semi-quantitative evaluation of KAI1 mRNA expression in Iranian patients with colorectal cancer (CRC) and correlation between expression levels of KAI1 and stage oftumorigenesis, especially metastasis and invasion of CRC as well as pathologic factors of patients.
    Methods
    RT-PCR was done by specific primers for KAI1 and β-actin genes on the 80 tumor tissues and 14 normal tissues as fresh samples which obtained from 80 unrelated patients referred to Imam Khomeini Hospital.
    Results
    According the results, 51.2% and 48.8% of the sample were on and off for KAI1 gene expression, respectively. As a detail, 97.3% of samples in the stage 3 and 4 and 94.5% of metastatic phases samples showed no expression of this gene. Statistical analysis showed that there is a significant difference of the KAI1 expression between four groups of samples; normal, stage 1, 2 and 3 (p
    Conclusion
    A significant difference between semi-quantitative expression of KAI1 and degree of spread to regional lymph nodes (p=0.02) and metastasis (p=0.000001) was observed.
    Keywords: Metastasis, Colorectal Cancer, Gene Expression
  • Vahid Mazloum, Vahid Sobhani, Amidaldin Khatibi Aghda, Hamid Hesarikia, Mohammad Kazem Emami Meybodi Pages 271-281
    Background and Objectives
    Hip muscles insufficiency plays a significant role in deterioration of patellofemoral pain syndrome (PFPS), which can be manifested as myofascial trigger point (MTrPs) in hip muscles. Then, our purpose was to determine the prevalence of MTrPs in the gluteus medius (GMe) and quadratus lumborum (QL) muscles and to investigate the effect of a therapeutic intervention on pain intensity and hip abductor muscles isometric strength in patients with PFPS.
    Methods
    Forty volunteer subjects (20 patients and 20 healthy) participated in the study. Latent MTrPs in GMe and QL were evaluated and a handheld dynamometer was used to measure peak isometric strength test (PIST) for hip abductors. Patients with PFPS having MTrPs in GMe were randomly divided into either a treatment group (Mean age±SD: 23.2±4.3 years) or control (Mean age±SD: 24.4±4.6 years). The therapeutic intervention included trigger point pressure release (TrPPR) and Kinesio Taping® (KT). Pain intensity and PIST for hip abductors were assessed at baseline and after intervention in both groups.
    Results
    There is more significant patients with PFPS having latent MTrPs in GMe and QL than the healthy counterparts (p0.05).
    Conclusion
    Concomitant using of TrPPR therapy and KT method can decrease pain intensity in individuals with PFPS. Further studies are required to understand the underlying mechanisms.
    Keywords: Trigger Point Pressure Release, Kinesio Taping, Gluteus Medius, Quadratus Lumborum
  • Shadi Shahsavan, Abdolaziz Rastegar Lari, Bita Bakhshi, Parviz Owlia, Maliheh Nobakht Pages 282-291
    Background and Objectives
    Shigella spp. are gram negative bacteria that can cause shigellosis in human. It is important in young children as well as elderly and immunocompromised people. Threatening complications can occur in severe cases with multidrug resistance species. It has been observed that Shigella spp. have become resistant to antibiotics like other bacteria. Investigation of resistance to azithromycin, tetracycline and pattern of resistance are the objectives of this study.
    Methods
    Fifty isolates of Shigella spp. which have been collected from three hospitals in Tehran were studied. Isolates identified and confirmed as Shigella spp. by biochemical, serological and molecular methods (ipaH, wbgz, rfc genes). Antimicrobial susceptibility test was performed for ampicillin, azithromycin, ciprofloxacin, doxycycline, levofloxacin, minocycline, nalidixic acid, norfloxacin, streptomycin, trimethoprim-sulfamethoxazole and tetracycline by disc agar diffusion method. Minimal inhibition concentrations were performed for azithromycin and tetracycline.
    Results
    From a total of 50 Shigella spp. isolates, 16% of them were Shigella flexneri and 84% Shigella sonnei. The majority of isolates were multidrug resistant. The most resistance was seen to doxycycline, streptomycin, trimethoprim-sulfamethoxazole and tetracycline. Resistance to azithromycin was 6% and all of the isolates were susceptible to norfloxacin and levofloxacin. Nine patterns of resistance were revealed to these isolates.
    Conclusion
    High resistance to tetracycline was observed and resistance to azithromycin as an alternative treatment choice was also considerable.
    Keywords: Shigella, Multidrug Resistance, Tetracycline, Azithromycin
  • Esmaeil Babaei, Vahid Montazeri Pages 292-299
    Background and Objectives
    According to the new theory of cancer stem cells, interruption in the self-renewal pathway of tissue stem cells can cause cancerous tumors. Current work has evaluated the role of self-renewal Oct-4 gene in thyroid tumors.
    Methods
    In this case-control study, the expression of Oct-4 gene has comparatively assessed between cancerous specimens, marginal tissues of tumors and non-tumoral nodules of thyroid using RT-PCR technique.
    Results
    Statistical analysis of data by one-way ANOVA showed that Oct-4 gene is significantly expressed in thyroid papillary carcinomas in comparison with tumor margin and non-tumoral nodules (p
    Conclusion
    In conclusion, the dominant expression of Oct-4 gene in thyroid tumoral cells not only demonstrates the cancer stem cell theory but also shows its role in thyroid cancer appearance that can be used in differentiating thyroid papillary carcinomas from non-tumoral nodules as well as demarcation of tumors.
    Keywords: Thyroid Carcinoma, Cancer Stem Cell, Molecular Marker, Oct, 4 Gene, RT, PCR
  • Anti-Cancer Effect of Silibinin on Epithelial Ovarian Cancer Cell Line and P21 Gene Expression
    Fatemeh Pashaei, Asl, Maryam Pashaiasl Pages 300-308
    Background and Objectives
    Epithelial ovarian carcinoma seems to be one of the most lethal cancer types among all gynecological malignancies. The conventional course of therapy includes chemotherapy. Actually most cancers respond to chemotherapy but in the long run drug resistance and side effects cause treatment failure. In addition, milk thistle (silibinin), a plant that has been used from ancient time because of its good effects on different organs, determined to have powerful antioxidant activity. The aim of this study was to examine the effect of silibinin on SKOV-3 cancer cell line after 48 hours of treatment and P21 gene expression which involves in cell cycle progression.
    Methods
    The human epithelial ovarian cancer cell line SKOV-3 was cultured as monolayer in 25 cm2 flask in RPMI-1640 medium supplemented with 10% fetal bovine serum (FBS). Then the numbers of live cells were calculated using hemocytometer method and the cells were seeded in 96-well flat-bottomed culture plates and treated with different concentration of Silibinin. MTT assay was carried out to determine cell viability. To study P21 gene expression, RNA extraction and cDNA synthesis were carried out and real-time PCR was done.
    Results
    Cell growth was inhibited considerably by Silibinin treated groups compared with control after 48 hours. P21 gene expression was increased as well.
    Conclusions
    According to the results, Silibinin can be used as an effective drug in cancer treatment. More studies on animal models are also suggested.
    Keywords: P21, Ovarian Cancer Cell, Gene Expression
  • Tannaz Fat, Hi, Morteza Bonyadi, Alireza Javadzadeh, Mohammadhossein Jabbarpoor Bonyadi Pages 309-316
    Background and Objectives
    Age-related macular degeneration (AMD) is a disease affecting the central vision and causing irreversible blindness in aging patients. AMD is a complex disease caused by the actions and interactions of multiple genes and environmental factors. Genomic region at chromosome 10q26 may have a bigger role in susceptibility to AMD. Age-related maculopathy susceptibility 2 (LOC387715/age-related maculopathy susceptibility 2(ARMS2)) gene at 10q26 is associated with the risk of AMD. Here we studied (A69S) rs10490924 polymorphism of LOC387715 gene in AMD patients from East Azerbaijan province of Iran.
    Methods
    In this case-control study, the association of G>T in LOC387715/ARMS2 (A69S) rs10490924 polymorphism was investigated in 63 patients suffering from AMD and 150 healthy age, sex and ethnicity matched unrelated people as control group from northwest of Iran by polymerase chain reaction (PCR) and restriction fragment length polymorphism (RFLP).
    Results
    Statistical analysis showed high frequency of TT genotype in AMD patients (34.92%) compared to those of control group (6.67%), (p value=0.000 OR=11.9). The frequency of heterozygotes (GT) was 32.67% in control group and 38.1% in the case group (p=0.422). The frequency of homozygotes (GG) was 60.66% in control group and 26.98% in the case group (p=0.000). Genotype analysis of LOC387715 like other studies in Chinese, Japan and a population in Iran revealed significant association in distribution between patients and controls.
    Conclusion
    The data suggest that individuals from East Azerbaijan carrying TT genotype in LOC387715 have 11.9 times more risk of developing AMD compared to those carrying non-TT genotypes.
    Keywords: Age Related Macular Degeneration, Polymorphism, LOC387715 Gene
  • Somayeh Bahrami, Leila Kharrati, Mahmoud Makki Pages 317-322
    Background and Objectives
    The adjacent of residential buildings in the countryside with livestock causes external parasites to be transferred easily and feed on the human hosts. Due to fleas haematophagus nature they are able to transfer pathogens from animal to animal or animal to human and thus they are considered as zoonotic pathogens. Therefore, identification of fleas is necessary.
    Methods
    In the present study 30 infested people with biting signs and 800 sheep and goats were investigated. About 50 fleas from infested people and 160 from animals were collected. Samples were cleared with KOH and recognized based on proper identification keys.
    Results
    Based on the results it seems that sheep and goats were infested with Ctenocephalides canis and Pulex irritans. Out of the 160 studied fleas from sheep and goats 118 (73.7%) were identified as C. canis and 42 (26.3%) as P. irritans. Out of 50 collected fleas from infested people 43 (86%) were identified as C. canis and 7 (14%) as P. irritans.
    Conclusion
    The present report is the first report of man infestation with canine fleas or C. canis. According to climate condition and employment of most of villagers to traditional animal husbandry, it seems that there is a proper condition for external parasites (such as fleas) growth and proliferation. Therefore, studies based on infestation identification and report can be considered for control strategic programs.
    Keywords: Fleas, Ctenocephalides canis, Human, Behbahan
  • Ameneh Basiri, Maryam Pashaiasl Pages 323-330
    Background and Objectives
    Among gynecologic malignancies, endometrial cancer is the fourth most frequent cause of cancer death all over the world. Paclitaxel is one of the chemotherapy regimens that is used against this cancer. Treatment of tumor with Paclitaxel induces apoptosis, but it is also associated with serious side effects. Thus, it is imperative to search for more effective and safer chemotherapeutic regimens. Silibinin is a milk thistle plant extract that its antioxidant effects against some cancers have been studied. The aim of this study was to examine the effect of Paclitaxel and Silibinin combination on endometrial cancer cell line (Hela).
    Methods
    Hela cell line was cultured in 25cm2 flask in RPMI-1640 medium supplemented with 10% fetal bovine serum (FBS). Then the numbers of live cells were calculated with trypan blue staining method and then the cells were seeded in to 96-well flat-bottomed culture plates and treated with Silibilin, Paclitaxel and Paclitaxel plus Silibilin together with the control without treatment. MTT assay was used to evaluate cytotoxicity of different treatments.
    Results
    After 48 hours of treatment, Paclitaxel and Silibilin combination inhibited cell growth significantly compared with the other groups (p
    Conclusions
    It is indicated that combination of Paclitaxel and Silibilin can affect the growth arrest of Hela cancer cell line more effective than other treatments and is needed to be examined in vitro.
    Keywords: Endometrial Cancer, Paclitaxel, Silibinin, Cytotoxicity