فهرست مطالب

دانش علفهای هرز - سال دهم شماره 1 (بهار و تابستان 1393)

نشریه دانش علفهای هرز
سال دهم شماره 1 (بهار و تابستان 1393)

  • تاریخ انتشار: 1393/10/24
  • تعداد عناوین: 8
|
  • مژگان ویسی*، حمید رحیمیان مشهدی، حسن علیزاده، مهدی مین باشی، مصطفی اویسی صفحات 1-21
    مطالعه ای جهت ارزیابی تغییرات فلور جوامع علف های هرز مزارع گندم آبی استان کرمانشاه، در سال های 1381 و 1391 صورت گرفت. 85 مزرعه در 11 شهرستان ارزیابی شد. در سال 1391، فراوانی، تراکم و شاخص غالبیت گونه ها، محاسبه شد و سپس با شاخص های سال 1381 مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج در سال 1391 نشان داد، در مزارع گندم آبی استان کرمانشاه 112 گونه علف هرز وجود دارد که از این میان 18 گونه باریک برگ و 94 گونه پهن برگ می باشند.گونه های پیچک صحرایی (Convolvulus arvensis)، یولاف وحشی زمستانه (Avena ludoviciana)، خردل وحشی (Sinapis arvensis) و جودره (Hordeum spontaneum) بیشترین شاخص غالبیت را در سال 1381 داشتند. این گونه ها در سال 1391 نه تنها غالب بودند بلکه به ترتیب 128/3، 29/14، 51/46، 36/31 درصد نسبت به سال 1381 افزایش در شاخص غالبیت نشان دادند. در حالی که گونه های بی تی راخ (Galium tricornutum)، شیرین بیان (Glycyrrhiza glabra) و دانه قناری مدیترانه ای (Phalaris brachytsachys) به ترتیب 10/4552/27 و 27/16 درصد نسبت به سال 1381 کاهش در شاخص غالبیت را نشان دادند. در سال 1391 نسبت به ده سال پیش، 44 گونه علف هرز جدید درکوادرات های درون مزرعه شناسایی شد که در سال 1381 مشاهده نشده بودند. علاوه برآن در خارج از کوادرات و حاشیه داخلی مزرعه 48 گونه علف هرز جدید شناسایی گردید. تنوع شانون بین سال های 1381 و 1391 در شهرستان های کرمانشاه و کنگاور تفاوت معنی دار آماری داشت. شاخص غالبیت سیمپسون در سال 1391 حاکی از افزایش یکنواختی گونه ای در شهرستان کرمانشاه بود.
    کلیدواژگان: تغییر فلور علف هرز، مزارع گندم، تنوع شانون، شاخص غالبیت
  • پرویز شیمی*، عبدالعزیز حقیقی، یحیی ابطالی، رضا پورآذر، محمد جمالی، مرتضی نورعلی زاده صفحات 21-31
    طی یک آزمایش در استان های خوزستان، گلستان، مازندران و فارس در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار و 17 تیمار، مخلوط علف کش های ترایفلورالین (ترفلان 48% امولسیون) قبل از کاشت و مخلوط با خاک و متازاکلر + کوین مراک (بوتیزان استار، 41/6% اس سی) پیش رویشی، جهت کنترل بهتر علف های هرز کلزا بویژه تیره شب بو مورد بررسی قرار گرفت. تیمارهای آزمایش عبارت بودند از ترفلان به میزان 2 لیتر + کلوپیرالید 30% اس ال (لونترل) به میزان 0/8 لیتر در هکتار پس رویشی، ترفلان به میزان 1/5، 2 و 2/5 لیتر در هکتار، بوتیزان استار به میزان 1/5، 2 و 2/5 لیتر در هکتار، ترفلان به میزان 1/5، 2 و 2/5 لیتر در هکتار پیش کاشت + بوتیزان استار به میزان 1/5، 2 و 2/5 لیتر پیش رویشی وشاهد بدون علف هرز. علف های هرز باریک برگ کل آزمایش توسط 0/75 لیتر علف کش گالانت سوپر کنترل شدند. نتایج نشان داد که در فارس و گلستان، مخلوط دو علف کش ترفلان و بوتیزان استار خسارت زیادی را به کلزا وارد آورد، ضمن این که سبب کارائی بهتر بوتیزان استار به تنهایی نگردید. در مازندران نتایج مشابه بود با این تفاوت که کلزا متحمل خسارت نشد. در خوزستان، ترکیب دو علف کش نه تنها تاثیر سوء روی کلزا نداشت بلکه سبب افزایش کنترل علف های هرز و عملکرد گردید.دریافت نتیجه متفاوت در استان های مختلف به نوع خاک نسبت داده شد و توصیه گردید قبل از استفاده از مخلوط این دو علف کش در هر مزرعه و منطقه، حتما یک آزمایش اولیه انجام شود.
    کلیدواژگان: بوتیزان استار، ترفلان، مخلوط علف کش ها، کنترل شیمیایی
  • زهرا کیامرثی *، سیدعبدالرضا کاظمینی صفحات 33-46
    به منظور بررسی اثر تنش کم آبی و طول دوره تداخل تداخل تاج خروس ریشه قرمز (Amaranthus retroflexus) بر رشد و عملکرد آفتابگردان (Helianthus annuus)، آزمایشی مزرعه ای در دو سال زراعی 89-1388 و 90-1389 در ایستگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. فاکتور اصلی شامل کم آبیاری در سه سطح (آبیاری نرمال، آبیاری در 75 و 50 درصد ظرفیت مزرعه) و طول دوره تداخل علف هرز تاج خروس در دو گروه به ترتیب: رقابت علف هرز تا مرحله ی 8 برگی، 12برگی، ظهور طبق، گلدهی و رسیدگی (تداخل تمام فصل) آفتابگردان و گروه دوم، کنترل تاج خروس تا مراحل فوق به عنوان عامل فرعی انتخاب شدند. نتایج نشان داد که با افزایش شدت کم آبیاری از 100 به 75 و به 50 درصد ظرفیت مزرعه،درصد روغن، عملکرد دانه و اجزاء عملکرد دانه آفتابگردان (تعداد دانه در طبق و وزن هزار دانه) در هر دو سال کاهش یافت. با افزایش طول دوره تداخل تاج خروس، به دلیل افزایش رقابت با گیاه زراعی عملکرد دانه، اجزای عملکرد، درصد روغن دانه و ارتفاع بوته آفتابگردان کاهش یافت و این کاهش از مرحله 12 برگی به مرحله ظهور طبق معنی دار بود. اثر تنش آبی بر کاهش وزن خشک علف هرز در مقایسه با گیاه زراعی بیشتر بود. تنش آبی تاثیر تداخل تاج خروس را افزایش داد به عبارت دیگر تاثیر علف هرز بر رشد و عملکرد آفتابگردان با اعمال تنش آبی بیشتر شد.
    کلیدواژگان: علف هرز، کم آبیاری، تداخل، ظرفیت مزرعه
  • فرناز کردبچه*، حمید رحیمیان مشهدی، حسن علیزاده، مصطفی اویسی، رضا توکل افشاری صفحات 47-60
    آزمایش های گلخانه ای و مزرعه ای به منظور بررسی تاثیر روش های مختلف قطع مکانیکی در مراحل مختلف رشد و نمو گیاه مادری بر زیستایی (%)، اندازه (mm2) و وزن صد دانه (گرم) بذور علف هرز گاوپنبه (Abutilon theophrasti) انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل سه روش قطع مکانیکی گیاه مادری در مراحل رشدی کپسول های بذر پس از گلدهی بود. سه روش های قطع مکانیکی شامل: (1) قطع گیاه کامل از سطح خاک و بدون جداسازی کپسول ها سپس قرار دادن گیاهان به مدت چهار هفته در شرایط گلخانه و یا روی سطح خاک مزرعه (EPD)، (2) کپسول از گیاه جداسازی شد و سپس به مدت چهار هفته در شرایط گلخانه و یا روی سطح خاک مزرعه قرار داده شد (CD) و (3) کپسول از گیاه جداسازی شد و بلافاصله تحت آزمون زیستایی (%) قرار گرفت، اندازه (mm2) و وزن صد دانه (g) بذور اندازه گیری شد (CF). زیستایی (%)، اندازه (mm2) و وزن صد دانه (g) بذور تیمارهای EPD و CD پس از چهار هفته دوره خشکی مورد آزمون قرار گرفتند. در تمامی تیمارهای قطع مکانیکی کپسول های موجود بر روی یک گیاه بر اساس رنگ به چهار مرحله تکاملی تفکیک شدند. در هر دو آزمایش گلخانه ای و مزرعه ای، بذور حاصل از اولین مرحله تکاملی، فاقد زیستایی بودند. ظهور بذر زیستا از مرحله دوم تکاملی بذر بود و در مرحله سوم و مراحل بعدی تکاملی به زیستایی کامل رسید. در هر دو آزمایش گلخانه ای و مزرعه ای، زمان رسیدن به زیستایی کامل در بذور تازه برداشت شده و بلافاصله مورد آزمون زیستایی قرار گرفته CF (به ترتیب روزهای دهم و هفتم پس از گلدهی) نسبت به دو تیمار EPD و CD بیشتر بود. در آزمایش گلخانه ای، تیمارهایی که در گلخانه به مدت چهار هفته ماندند، زیستایی بذور حاصل از کپسول جداسازی شده بیشتر از بذور حاصل از گیاه کامل قطع شده بود. ولی، در آزمایش مزرعه ای تیمارهای EPD و CD، زیستایی بذور حاصل از گیاه کامل قطع شده بیشتر از کپسول قطع شده بود. در آزمایش گلخانه ای اندازه بذور حاصل از کپسول جداسازی شده از گیاه مادری (تیمار CD) کمتر از بذور حاصل از کپسول متصل به گیاه مادری (تیمار EPD) بود؛ در حالی که در آزمایش مزرعه ای تفاوت معنی داری در اندازه بذر این دو تیمار نبود. این نتیجه، نشان دهنده سرعت خشک شدن بیشتر در بذور حاصل از کپسول های جداسازی شده نسبت به متصل به گیاه مادری در آزمایش گلخانه ای نسبت به مزرعه ای بود که دلیلی برای حفظ زیستایی بیشتر در این بذور بود. احتمالا در گلخانه تفاوت در زیستایی به دلیل مقاومت به پسابش بیشتر در بذور حاصل از کپسول های جداسازی شده از گیاه مادری نسبت به متصل به گیاه مادری بود. نتیجه عکس دیده شده در مزرعه در این دو تیمار، می تواند به دلیل مرطوب بودن خاک در دوره چهار هفته ای پس از قطع کردن گیاهان باشد. یافته های این تحقیق، نشان می دهند که به عنوان یک مدیریت موثر برای جلوگیری از تولید بذر زیستا در علف هرز گاوپنبه می توان از کولتیواسیون مکانیکی و یا موور زدن و یا قطع کل گیاه به طور کامل (متصل ماندن کپسول ها به گیاه مادری) در طول ماه های گرم تابستان در مناطق کم باران و از قطعه قطعه کردن اندام هوایی گاوپنبه به قطعات کوچکتر (دیسک) در مناطق مرطوب پر باران استفاده کرد. همچنین این گونه می بایست قبل از مرحله دوم تکاملی بذر قطع شود تا کمترین بذور زیستا وارد بانک بذر خاک شوند.
    کلیدواژگان: جداسازی کپسول، اتصال کپسول، مرحله تکاملی بذر، مقاومت به پسابش، کنترل مکانیکی
  • محمود محمدی، همت الله پیردشتی*، قاسم آقاجانی مازندرانی، سید یوسف موسوی طغانی صفحات 61-73
    این پژوهش به منظور ارزیابی اثر تراکم علف هرز اویارسلام زرد (Cyperus esculentus) بر برخی از صفات فیزیولوژیک، مورفولوژیک و عملکرد ارقام برنج (Oryza sativa) در سال زراعی 91-1390 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار به اجرا در آمد. در این آزمایش دو فاکتور تراکم علف هرز اویارسلام زرد در چهار سطح (شامل شاهد، 60، 120 و 180 بوته در متر مربع) و رقم برنج در سه سطح (شامل طارم به عنوان رقم محلی، شیرودی و قائم به عنوان ارقام اصلاح شده) بودند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس بیانگر اختلاف کاملا معنی دار تعداد علف هرز، رقم و برهمکنش آنها از نظر صفات طول ساقه، سطح برگ پرچم، تعداد برگ، وزن تر و خشک برگ، میزان کلروفیل، محتوای کلروفیل (SPAD)، شاخص برداشت و عملکرد شلتوک بود. بررسی مقایسه میانگین صفات در تمامی ارقام نشان از کاهش میزان آنها تحت شرایط رقابت با این علف هرز بود، به طوری که کمترین میزان این صفات در تراکم 180 بوته از این علف هرز در متر مربع بدست آمد. همچنین شیب معادلات در تجزیه رگرسیونی بین ارقام برنج نشان داد که واکنش ارقام برنج نسبت به افزایش تراکم این علف هرز یکسان نبوده است، به طوری که رقم طارم با کمترین میزان شیب خط در صفات سطح برگ پرچم (y= 33.22 - 0.04x)، طول ساقه (y= 105.33 - 0.20x)، تعداد پنجه بارور (y= 22.5 - 0.03x)، شاخص برداشت (y= 24.98 - 0.3x) و عملکرد شلتوک (y= 366.6 - 0.57x) به عنوان یک رقابت کننده قوی (01/0P≤) و ارقام شیرودی و قائم به ترتیب در رده های بعدی به عنوان رقابت کننده های ضعیف تر در برابر این علف هرز قرار گرفتند.
    کلیدواژگان: برنج، تداخل، رقابت، اویارسلام زرد، علف هرز
  • مهرشاد براری *، محمدعلی باغستانی، مرزبان فرامرزی، سید یوسف موسوی طغانی صفحات 75-93
    به منظور بررسی غنای گونه ای علف های هرز در مزارع محصولات تابستانه (ذرت، برنج، لوبیا، یونجه) استان ایلام، 21 مزرعه در شهرستان های سرابله، دره شهر و دهلران که دارای الگوی اقلیمی متفاوتی بودند طی سال زراعی 89-1388 انتخاب گردید و شاخص های جمعیتی و پراکنش آنها بررسی شد. در هر مزرعه مشخصات جغرافیایی توسط دستگاه GPSثبت گردید. نتایج نشان داد که در مزارع ذرت استان 26 گونه علف هرز وجود دارد. بر اساس شاخص غالبیت پهن برگ های مهم این زراعت آفتاب پرست (Heliotropium europaeum)، تاج خروس خوابیده (Amaranthus bliotoides)، پیچک صحرایی (Convolvulus arvensis)، خرفه (Portulaca oleracea) و کنف وحشی (Hibiscus trionum) بودند. دو علف های هرز قیاق (Sorghum halepense) و سوروف (Echinochloa crus galli) باریک برگ های غالب ذرت در این استان بودند. بیشترین پایداری متعلق به دو گونه تاج خروس خوابیده و قیاق به میزان 77/77 بود. در بین متغیرهای مستقل مدیریتی، نوع محصول و تاریخ کاشت بیشترین تاثیر را در غنای گونه ای علف های هرز زراعت های تابستانه این استان داشتند.
    کلیدواژگان: اقلیم، پایداری، پراکنش علف هرز، محصول
  • محمدحسن هادیزاده*، حسین ترابی، رضا پورآذر، محمدعلی باغستانی صفحات 95-106
    به منظور بررسی کارایی ترکیب های مختلف علف کش های پیش رویشی و پس رویشی برای مهار علف های هرز سورگوم علوفه ای، آزمایشی در سال 1389 و در سه منطقه مشهد، اهواز و ورامین انجام شد. قالب طرح، بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار و 10 تیمار بود. تیمارها شامل دو علف کش پیش رویشی استوکلر (آسنیت EC 50%) و پندی متالین (استومپ EC 33%) به میزان 3/5 لیتر ماده تجاری در هکتار در ترکیب با چهار علف کش پس رویشی توفوردی + ام سی پی آ(SL 67/5%)، توفوردی + دای کامبا (دیالن سوپر SL 46/6%)، بروموکسینیل + ام سی پی آ(برومایسید ام آEC 40%) و بنتازون (بازاگران SL 48%) به ترتیب به میزان 1/5، یک، 1/5 و 1/2 لیتر از ماده تجاری در هکتار همراه با دو شاهد بدون وجین و با وجین پیاده شدند. همه تیمار ها در کنترل پهن برگ ها موفق بودند و با توجه به غالبیت پهن برگ ها دراین تحقیق، عملکرد علوفه خشک سورگوم نسبت به شاهد بدون وجین در همه تیمار ها افزایش یافت. تیمار استوکلر به همراه بروموکسینیل + ام سی پی آدر مهار پهن برگ ها موفق تر بود، در حالی که تیمار های ترکیبی با بنتازون از کارایی کمتری برخوردار بودند. هیچیک از علف کش های استوکلر و پندی متالین قادر به کنترل باریک برگ چند ساله قیاق (Sorghum halepense) نبودند، در حالی که باریک برگ یک ساله درنه سرخه (Echinocloa colonum) توسط آن ها کنترل شد. استوکلر در کنار بنتازون در مهار اویارسلام موثر بود ولی نشانه هایی از خسارت توسط آن ها روی سورگوم مشاهده شد. گیاه سوزی جزئی استوکلر در مشهد با کاهش عملکرد سورگوم همراه نبود و توانست علف های هرز را مهار کند در حالی که گیاه سوزی بنتازون در اهواز موجب کاهش عملکرد شد.
    کلیدواژگان: نشانگان خسارت، کنترل شیمیایی، پیش رویشی، پس رویشی
  • ندا پاسبان زیارت*، حمید رحیمیان مشهدی، حسن علیزاده، مهدی مین باشی صفحات 107-119
    به منظور تعیین تغییرات فلور علف های هرز مزارع گندم آبی شهرستان های ساوجبلاغ و شیروان، نتایج بررسی های انجام شده در سال 1379 و 1390 مقایسه شدند. بر اساس نتایج اولین بررسی (1379) در شهرستان ساوجبلاغ، 57 گونه متعلق به 19 خانواده گیاهی و در شهرستان شیروان 28 گونه متعلق به 13 خانواده گیاهی شناسایی شد. در بررسی دوم (1390) در شهرستان ساوجبلاغ، 53 گونه متعلق به 19 خانواده گیاهی و در شهرستان شیروان 53 گونه متعلق به 18 خانواده مشاهده شد. تعدادی از گونه ها از فلور حذف شده و تعدادی گونه جدید به فلور اضافه شده بودند. شاخص غالبیت گونه ها تغییر کرده، بعضی از گونه ها غالبیت خود را از دست داده و بعضی ازگونه ها جزو گونه های غالب شده بودند. تغییر در شاخص غالبیت هر گونه به دلیل تغییر در فراوانی، تراکم یا هر دو بود که می تواند به عوامل زیادی بستگی داشته باشد. در ساوجبلاغ وقوع غالبیت اکثر گونه ها از جمله هفت بند (Polygonum avicular)، بی تی راخ (Galium aparine)، ارشته خطایی (Lepyrodiclis holosteoides)، سیزاب پا خمیده (Veronica camplypoda)، شاه تره ایرانی (Fumaria vaillanti) به دلیل افزایش در تراکم بود اما در شیروان غالبیت اکثر گونه ها از جمله سلمه تره (Chenopodium album)، ماشک (Vicia villosa)، ناخنک (Goldbachia laevigata)، کنگر صحرایی (Circium arvense) به دلیل افزایش در فراوانی بود و فقط در گونه غالب هفت بند به دلیل افزایش در تراکم بود. عدم تغییر در غالبیت علف های هرز باریک برگ مزارع گندم شهرستان ساوجبلاغ بیانگر این است که روش های مدیریتی اعمال شده پس از یک دهه نتوانسته است گونه های یولاف وحشی زمستانه (Avena ludviciana) و چاودار (Secale cereale) را کنترل نماید. تغییر شاخص غالبیت علف های هرز پهن برگ مزارع گندم این شهرستان و غالب شدن گونه های هفت بند، ارشته خطایی و سیزاب پا خمیده نشان دهنده تغییر فلور گونه های پهن برگ در پاسخ به روش های مدیریتی اعمال شده است. ورود گونه های جدید به مزارع گندم شهرستان شیروان قابل ملاحظه بود. به نظر می رسد با بررسی روش های مدیریتی اعمال شده و تطبیق آنها با تغییرات ایجاد شده در ترکیب گونه های این دو منطقه می توان دلایل تغییر و راهکارهای لازم را به دست آورد و برای مدیریت گونه های جدید برنامه ریزی نمود.
    کلیدواژگان: تراکم، شاخص غالبیت، فراوانی
|
  • Mozhgan Veisi*, Hamid Rahimian Mashhadi, Hassan Alizadeh, Mehdi Minbashi Moeini, Mostafa Oveisi Pages 1-21
    A survey was carried out in irrigated wheat fields to assess the flora changes in the weed communities structures and flora change in Kermanshah province in 2002 and 2012. 85 fields from 11 counties were evaluated. Some population indices such as plant species frequency، density and species dominance were calculated for 2012 and were compared to the values for 2002. Results showed that in 2012، 112 weed species were distributed throughout wheat fields consisting of 18 grass weed species and 94 broadleaves. Convolvulus arvensis، Avena ludoviciana، Sinapis arvensis and Hordeum spontaneum were dominant weed species in 2002. In 2012، the respective species not only were found dominant but also showed 128. 3، 29. 14، 51. 46 and 36. 31 percent increase in dominance index، respectively. In contrast، the weed species Galium tricornutum، Glycyrrhizia glabra، and Phalaris brachystachys، respectively showed 10. 45، 52. 27، and 27. 16 percent decrease in dominance index compared to values calculated for 2002. Forty four new weed species were identified in 2012 that were not observed in 2002. In addition، our observations from the areas out of random quadrates sampling resulted in identifying forty eight new weed species. Shannon diversity index showed no difference from 2002 to 2012 for Kermanshah and Kangavar. Simpson dominance index indicated an increase in weed species evenness in Kermanshah county in 2012.
    Keywords: Weed flora shift, wheat fields, shannon diversity, Abundance index
  • Parviz Shimi*, Abdolaziz Haghighi, Yahya Abtali, Reza Pourazar, Mohammad Jamali, Morteza Nooralizadeh Pages 21-31
    In an experiment in randomized complete blocks design with four replications and 17 treatments, combinations of trifluralin (Treflan 48% EC) with metazachlor + quinmerac (Butisan Star, 41.6% SC) were tried to achieve a better control of canola weeds, especially Brassica family in Khuzestan, Golestan, Mazandaran and Fars provinces. Treatments included Treflan at 2 L/ha. ppi + clopyralid (Lontrel, 30% SL) at 0.8 L/ha. post emergence of broadleaf weeds, Treflan at 1.5, 2 and 2.5 L/ha. ppi, Butisan Star at 1.5, 2 and 2.5 L/ha., preemergence, combinations of Treflan+Butisan Star at doseges used above, weed-free check. Haloxyfop-R-methyl ester (Galant Super 10.8% EC) at 0.75 L/ha was sprayed over the whole experiment to control grassy weeds. Results indicated that In Fars and Golestan, combinations of the two herbicides caused serious injury to canola and the weed control efficacy of herbicide combinations was not much better than Butisan Star alone. In Mazandaran results were similar, but canola did not show injury as a result of herbicide combinations. In Khuzestan, herbicide combinations not only did not damage canola but also had a better control of weeds and increased canola yield. Due to different types of soil in various regions, results varied, and therefore, it was recommended that before applying combination of above herbicides in any new place, they should be tested.
    Keywords: Butisan Star, chemical control, herbicide combination, treflan
  • Zahra Kayamarsi*, Seyed Abdolreza Kazemeini Pages 33-46
    In order to investigate the effects of water deficit and redroot pigweed (Amaranthus retroflexus L.) interference period on sunflower yield, two field experiments were carried out during 2009-10 and 2010-11 growing seasons at the Agricultural College of Shiraz University. The experimental design was split plot based on randomized complete blocks with three replications. Main plots included water deficit at three levels (100%, 75% and 50% field capacity) and main plots consisted of two groups 1)Interference period of redroot pigweed up to 8-leaf, 12-leaf stages, head emergence, flowering and maturity(whole season interference) of sunflower and 2)Control of pigweed up to stages mentioned above. Results indicated that with increasing water deficit levels from 100% to 75% and 50% field capacity, seed oil percentage, seed yield and its components decreased. With increasing pigweed interference, sunflower yield, and yield components, seed oil percentage and plant height were decreased and these reductions were significant from 12-leaf stage until head emergence. Water stress decreased pigweed dry weight more than crop. Water stress increased pigweed interference, in other words impact of weeds on sunflower growth and yield, increased with water stress.
    Keywords: weed, water deficit, interference, field capacity
  • Farnaz Kordbacheh*, Hamid Rahimian Mashhadi, Hassan Alizadeh, Mostafa Oveisi, Reza Tavakol Afshari Pages 47-60
    An experiment was conducted to evaluate yellow nutsedge (Cyperus esculentus L.) density effects on some rice physiological, morphological characteristics and its paddy yield at Sari Agricultual Sciences and Natural Resources University. This experiment was performed as factorial based randomized complete blocks design with three replications. Weed density in four levels (0, 60, 120 and 180 plants m-2) and rice varieties in three levels (Tarom as traditional cultivar, Shirodi and Ghaem as improved cultivars) were the treatments. Results of ANOVA revealed significant difference of weed numbers, rice cultivars and their interactions on shoot length, flag leaf area, leaf number, leaf wet and dry weight, chlorophyll content, SPAD value, harvest index and paddy yield. Mean comparisons showed that the highest levels of all characteristics were recorded in the control plots, while their lowest levels were observed in weed density of 180 plant m-2.The response of different rice varieties to nutsedge densities varied. Among rice cultivars, Tarom had the lowest slope in flag leaf area equation (y= 33.22 - 0.04x), stem length (y= 105.33 - 0.20x), fertile tiller number (y= 22.5 - 0.03x), harvest index (y= 24.98 - 0.3x) and paddy yield (y= 366.6 - 0.57x). Therefore, this traditional cultivar is recommended as the strongest competitor compared to Shirodi and Ghaem improved cultivars which were shown to be as weak competitors to yellow nutsedge weed.
    Keywords: Rice, interference, competition, yellow nutsedge, weed
  • Mahmood Mohammadi, Hemmatollah Pirdashti*, Ghasem Aqajani Mazandarani, Seyed Yousef Mousavi Toghani Pages 61-73
    An experiment was conducted to evaluate yellow nutsedge (Cyperus esculentus L.) density effects on some rice physiological, morphological characteristics and its paddy yield at Sari Agricultual Sciences and Natural Resources University. This experiment was performed as factorial based randomized complete blocks design with three replications. Weed density in four levels (0, 60, 120 and 180 plants m-2) and rice varieties in three levels (Tarom as traditional cultivar, Shirodi and Ghaem as improved cultivars) were the treatments. Results of ANOVA revealed significant difference of weed numbers, rice cultivars and their interactions on shoot length, flag leaf area, leaf number, leaf wet and dry weight, chlorophyll content, SPAD value, harvest index and paddy yield. Mean comparisons showed that the highest levels of all characteristics were recorded in the control plots, while their lowest levels were observed in weed density of 180 plant m-2.The response of different rice varieties to nutsedge densities varied. Among rice cultivars, Tarom had the lowest slope in flag leaf area equation (y= 33.22 - 0.04x), stem length (y= 105.33 - 0.20x), fertile tiller number (y= 22.5 - 0.03x), harvest index (y= 24.98 - 0.3x) and paddy yield (y= 366.6 - 0.57x). Therefore, this traditional cultivar is recommended as the strongest competitor compared to Shirodi and Ghaem improved cultivars which were shown to be as weak competitors to yellow nutsedge weed.
    Keywords: Rice, interference, competition, yellow nutsedge, weed
  • Mehrshad Barary*, Mohammad Ali Baghestani, Marzban Faramarzi, Morteza Amouzadeh Pages 75-93
    This study was performed in order to assess the weed species richness in summer crop fields. 21 fields were chosen in Sarableh, Darrehshahr and Dehloran, Ilam province with different climatic patterns during 2009-2010. Their demographic indices were calculated. The geographic information was recorded by GPS for each field. Results showed that 26 weed species can be found in corn fields (main summer crop) of Ilam province. According to abundance index, the most common broad leaf weeds in corn fields were Heliotropium europaeum L., Amaranthus bliotoides L., Convolvulus arvensis L. and Hibiscus trionum L. The dominant grass weeds were Sorghum halpense L. and Echinochloa crus galli L. The highest stability index (77.77 %) was related to S. halpense and A. bliotoides in corn fields. Therefore, they are the most persistent weeds in these fields. All environmental factors such as climatic condition, and elevation affected weed species richness and structure. The greatest effect on weed species richness was related to crop type and sowing date.
    Keywords: Climatic factors, crop, stability, weed distribution
  • Mohammad Hassan Hadizadeh*, Hossein Torabi, Reza Pourazar, Mohammad Ali Baghestani Pages 95-106
    This study was performed to evaluate the efficacy of combination of two pre-emergence herbicides with broad and narrow leaf weed spectrum and four post-emergence herbicides with broad leaf spectrum for use in forage sorghum in three locations)Iran):Mashhad, Ahwaz and Varamin during 2010. The experiment was conducted in a RCBD design with four replications. Treatments consisted of acetochlor (Acenit EC 50%, at 3.5 L ha-1) and pendimethalin (Stomp EC 33%, 4 L ha-1) as pre-emergence in combination with post application of 2,4-D+MCPA (U46 Combi Fluid SL 67.5%), Bromoxinil+MCPA (Bromicide MA EC 40%), 2,4-D+Dicamba (Dialen Super SL 46.4%), and Bentazon (Basagran SL 48%) at 1.5, 1, 1.5 and 1.2 L ha-1 respectively and the weed free and weed infested controls. As expected, all treatments were successful in broad leaf weed suppression and therefore increased forage yield comparing to weed infested check. These results showed that all herbicides used in this research can be used alternatively in sorghum. Acetochlor in combination with 2,4-D+MCPA was the best treatment in weed suppression and yield increase while treatments containing bentazone were weak. Neither acetochlor nor pendimethalin succeeded in Johnsongrass (Sorghum halepense (L.)Pers.) suppression while Jungle rice (Echinochloa colonum (L.) Link) was controlled by these two herbicides. Acetochlor in combination with bentazone were effective in Nutsedge (Cyperus sp.) suppression but they show some injury on sorghum. This injury did not affect the yield in Mashhad but in Ahwas decreased yield. Since only broad leaf spectrum herbicides were used as post-emergence in this research, more study on post narrow leaf spectrum herbicides for sorghum are recommended.
    Keywords: Injury symptoms, pre, emergence, post, emergence
  • Neda Pasban Ziarat*, Hamid Rahimian Mashadi*, Hassan Alizadeh, Mehdi Minbashi Moeini Pages 107-119
    In order to determine changes in weed flora in wheat fields of Savojbolagh and Shirvan counties, the results of studies in 2000 and 2010 were compared. Based on the first study (2000) in Savojbolagh County, 57 species belong to 19 families and in Shirvan county 28 species belong to 13 families were detected. In second study (2010) in Savojbolagh County, 53 species belong to 19 families and in Shirvan county 53 species belong to 18 families were detected.Some species of flora were removed and some new species were added to the flora. Abundance index of some species were changed, some species lost their dominance and others became dominant. Any change in the dominance index due to changes in frequency, density, or both, can be related to many factors. In Savojbolagh dominance of many species including knotweed (Polygonum aviculare), bedstraw (Galium aparine), lepyrodiclis (Lepyrodiclis holosteoides). speedwell (Veronica camplypoda) and fumitory(Fumaria vaillantii) were due to increase in density but in Shirvan dominance of many species including common lambsquarters(Chenopodium album), hairy vetch(Vicia villosa), (Goldbachia laevigata) and Canada thistle (Circium arvense) were due to increase in density, except for knotweed (Polygonum aviculare) was due to increase in frequency. Any change in the abundance of grass weed species in wheat fields of Savojbolagh indicate that the management methods applied for these species have failed after a decade and winter wild oat (Avena ludviciana) and feral rye (Secale cereale) remain as the dominant grass weed species. Change in abundance index of broadleaf weed species in Savojbolagh and dominance of some species such as knotweed, lepyrodiclis and speedwell showed that change flora of broadleaf weeds was in response to weed management methods. Introduction of new species to the wheat fields of Shirvan was considerable. The management methods applied were clearly the reasons for the floral changes, we should now adopt new strategies to manage the new species.
    Keywords: Abundance index, density, frequency